Typy / skóra / pacjent / leczenie czerniaka-pdq

Leczenie czerniaka

Ogólne informacje o czerniaku

KLUCZOWE PUNKTY

• Czerniak jest chorobą, w której komórki złośliwe (rakowe) tworzą się w melanocytach (komórkach zabarwiających skórę).

• Istnieją różne rodzaje raka, które zaczynają się w skórze.

• Czerniak może wystąpić w dowolnym miejscu na skórze.

• Nietypowe pieprzyki, ekspozycja na światło słoneczne i historia zdrowia mogą wpływać na ryzyko czerniaka.

• Objawy czerniaka obejmują zmianę wyglądu pieprzyka lub obszaru pigmentacji.

• Testy badające skórę służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania czerniaka.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Czerniak jest chorobą, w której komórki złośliwe (rakowe) tworzą się w melanocytach (komórkach zabarwiających skórę).

Skóra jest największym organem ciała. Chroni przed ciepłem, światłem słonecznym, urazami i infekcjami. Skóra pomaga również kontrolować temperaturę ciała i magazynuje wodę, tłuszcz i witaminę D. Skóra składa się z kilku warstw, ale dwie główne warstwy to naskórek (górna lub zewnętrzna) i skóra właściwa (dolna lub wewnętrzna). Rak skóry zaczyna się w naskórku, który składa się z trzech rodzajów komórek:

• Komórki płaskonabłonkowe: cienkie, płaskie komórki, które tworzą górną warstwę naskórka.

• Podstawowe komórki: okrągłe komórki pod komórkami płaskonabłonkowymi.

• Melanocyty: komórki wytwarzające melaninę i znajdujące się w dolnej części naskórka. Melanina to pigment nadający skórze naturalny kolor. Kiedy skóra jest wystawiona na działanie słońca lub sztucznego światła, melanocyty wytwarzają więcej pigmentu i powodują ciemnienie skóry.

Liczba nowych przypadków czerniaka rośnie w ciągu ostatnich 30 lat. Czerniak występuje najczęściej u dorosłych, ale czasami występuje u dzieci i młodzieży. (Więcej informacji na temat czerniaka u dzieci i młodzieży można znaleźć w podsumowaniu dotyczącym nietypowych nowotworów leczenia dzieciństwa).

Anatomia skóry, ukazująca naskórek, skórę właściwą i tkankę podskórną. Melanocyty znajdują się w warstwie komórek podstawnych w najgłębszej części naskórka.

Istnieją różne rodzaje raka, które zaczynają się w skórze. Istnieją dwie główne formy raka skóry: czerniak i nieczerniak.

Czerniak to rzadka postać raka skóry. Jest bardziej prawdopodobne, że zaatakuje pobliskie tkanki i rozprzestrzeni się na inne części ciała niż inne rodzaje raka skóry. Kiedy czerniak zaczyna się w skórze, nazywa się czerniakiem skóry. Czerniak może również występować w błonach śluzowych (cienkich, wilgotnych warstwach tkanki pokrywającej powierzchnie, takie jak usta). Niniejsze streszczenie dotyczy czerniaka skóry (skóry) i czerniaka, który atakuje błony śluzowe.

Najczęstszymi rodzajami raka skóry są rak podstawnokomórkowy i rak płaskonabłonkowy. Są to nowotwory skóry inne niż czerniak. Raki skóry inne niż czerniak rzadko rozprzestrzeniają się na inne części ciała. (Zobacz podsumowanie dotyczące leczenia raka skóry, aby uzyskać więcej informacji na temat raka podstawnokomórkowego i płaskonabłonkowego skóry).

Czerniak może wystąpić w dowolnym miejscu na skórze. U mężczyzn czerniak często występuje na tułowiu (obszar od ramion do bioder) lub na głowie i szyi. U kobiet czerniak tworzy się najczęściej na rękach i nogach.

Kiedy czerniak występuje w oku, nazywa się czerniakiem wewnątrzgałkowym lub ocznym. (Zobacz podsumowanie dotyczące leczenia czerniaka wewnątrzgałkowego (naczyniówki), aby uzyskać więcej informacji.)

Nietypowe pieprzyki, ekspozycja na światło słoneczne i historia zdrowia mogą wpływać na ryzyko czerniaka.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz być zagrożony.

Czynniki ryzyka czerniaka obejmują:

• Mając jasną cerę, która obejmuje:

• Jasna skóra, która łatwo piegi i oparzenia, nie opala się lub słabo się opala.

• Niebieskie, zielone lub inne jasne oczy.

• Włosy rude lub blond.

• Wystawienie na działanie naturalnego światła słonecznego lub sztucznego światła słonecznego (np. Z solarium).
• Narażenie na określone czynniki środowiska (powietrze, dom lub miejsce pracy, jedzenie i woda). Niektóre z środowiskowych czynników ryzyka czerniaka to promieniowanie, rozpuszczalniki, chlorek winylu i PCB.

• Posiadanie historii wielu oparzeń słonecznych, szczególnie jako dziecko lub nastolatek.

• Posiadanie kilku dużych lub wielu małych pieprzyków.

• Posiadanie rodzinnej historii niezwykłych znamion (nietypowy zespół znamion).

• Posiadanie rodzinnej lub osobistej historii czerniaka.

• Bycie białym.

• Posiadanie osłabionego układu odpornościowego.

• Mając pewne zmiany w genach, które są powiązane z czerniakiem.

Biel lub jasna karnacja zwiększa ryzyko czerniaka, ale czerniak może mieć każdy, w tym osoby o ciemnej karnacji.

Zobacz poniższe podsumowania , aby uzyskać więcej informacji na temat czynników ryzyka czerniaka:

• Genetyka raka skóry

• Zapobieganie rakowi skóry

Objawy czerniaka obejmują zmianę wyglądu pieprzyka lub obszaru pigmentacji.

Te i inne oznaki i objawy mogą być spowodowane czerniakiem lub innymi schorzeniami. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:

• Kret, który:

• zmiany rozmiaru, kształtu lub koloru.

• ma nieregularne krawędzie lub krawędzie.

• ma więcej niż jeden kolor.

• jest asymetryczny (jeśli kret jest podzielony na pół, dwie połówki mają inny rozmiar lub kształt).

• swędzi.

• sączy się, krwawi lub jest owrzodzona (w skórze powstaje dziura, gdy górna warstwa komórek pęka, a tkanka poniżej prześwituje).

• Zmiana pigmentacji (koloru) skóry.

• Krety satelitarne (nowe krety, które rosną w pobliżu istniejącego pieprzu).

Zdjęcia i opisy pospolitych znamion i czerniaka można znaleźć w dokumencie Common Moles, Dysplastic Nevi, and Risk of Melanoma.

Testy badające skórę służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania czerniaka.

Jeśli pieprzyk lub pigmentowany obszar skóry zmienia się lub wygląda nieprawidłowo, następujące testy i procedury mogą pomóc w znalezieniu i zdiagnozowaniu czerniaka:

• Fizyczne badanie i historia zdrowia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.

• Badanie skóry: lekarz lub pielęgniarka sprawdza skórę pod kątem znamion, znamion lub innych obszarów pigmentowanych, które wyglądają nieprawidłowo pod względem koloru, rozmiaru, kształtu lub tekstury.

• Biopsja: procedura polegająca na usunięciu nieprawidłowej tkanki i niewielkiej ilości normalnej tkanki wokół niej. Patolog ogląda tkankę pod mikroskopem, aby sprawdzić komórki rakowe. Różnica między barwnym pieprzem a wczesną zmianą czerniaka może być trudna. Pacjenci mogą chcieć, aby próbka tkanki została sprawdzona przez drugiego patologa. Jeśli nieprawidłowym pieprzem lub zmianą jest rak, próbkę tkanki można również zbadać pod kątem pewnych zmian genów.

Istnieją cztery główne rodzaje biopsji skóry. Rodzaj wykonywanej biopsji zależy od miejsca powstania nieprawidłowego obszaru i wielkości tego obszaru.

• Biopsja golenia : sterylna żyletka służy do „golenia” nieprawidłowo wyglądającego narośla.

• Biopsja dziurkacza: Do usunięcia kręgu tkanki z nieprawidłowo wyglądającego wzrostu stosuje się specjalny instrument zwany stemplem lub trefiną.

Biopsja ponczowa. Do wycięcia zmiany na skórze używa się wydrążonego, okrągłego skalpela. Instrument obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara i przeciwnie do ruchu wskazówek zegara, aby wyciąć około 4 milimetry (mm) do warstwy tkanki tłuszczowej poniżej skóry właściwej. Pobiera się niewielką próbkę tkanki do sprawdzenia pod mikroskopem. Grubość skóry jest różna na różnych częściach ciała.

• Biopsja nacięcia: skalpel służy do usunięcia części narośli.

• Biopsja wycinająca: do usunięcia całego wzrostu używa się skalpela.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rokowanie (szansa na wyzdrowienie) i opcje leczenia zależą od następujących czynników:

• Grubość guza i umiejscowienie w ciele.

• Jak szybko komórki rakowe się dzielą.

• Czy wystąpiło krwawienie lub owrzodzenie guza.

• Ile raka jest w węzłach chłonnych.

• Liczba miejsc, w których rak rozprzestrzenił się w organizmie.

• Poziom dehydrogenazy mleczanowej (LDH) we krwi.

• Czy rak ma określone mutacje (zmiany) w genie zwanym BRAF.

• Wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta.

Etapy czerniaka

KLUCZOWE PUNKTY

• Po zdiagnozowaniu czerniaka można wykonać testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w skórze lub w innych częściach ciała.

• Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

• Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.

• Stopień zaawansowania czerniaka zależy od grubości guza, tego, czy rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne lub inne części ciała, a także od innych czynników.

• W przypadku czerniaka stosuje się następujące etapy:

• Etap 0 (czerniak in situ)

• Etap I

• Etap II

• Etap III

• Etap IV

Po zdiagnozowaniu czerniaka można wykonać testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w skórze lub w innych częściach ciała.

Proces stosowany w celu ustalenia, czy rak rozprzestrzenił się w skórze lub na inne części ciała, nazywany jest etapowaniem. Informacje zebrane w trakcie określania stadium choroby określają stopień zaawansowania choroby. Aby zaplanować leczenie, ważna jest znajomość etapu.

W przypadku czerniaka, który prawdopodobnie nie rozprzestrzeni się na inne części ciała lub nie nawróci, więcej testów może nie być potrzebnych. W przypadku czerniaka, który może rozprzestrzenić się na inne części ciała lub nawrócić, po operacji usunięcia czerniaka można wykonać następujące testy i procedury:

• Mapowanie węzłów chłonnych i biopsja węzła wartowniczego: Usunięcie wartowniczego węzła chłonnego podczas operacji. Wartowniczy węzeł chłonny jest pierwszym węzłem chłonnym w grupie węzłów chłonnych, który otrzymuje drenaż limfatyczny z guza pierwotnego. Jest to pierwszy węzeł chłonny, do którego prawdopodobnie rozprzestrzeni się rak z guza pierwotnego. W pobliżu guza wstrzykuje się substancję radioaktywną i / lub niebieski barwnik. Substancja lub barwnik przepływa przez przewody chłonne do węzłów chłonnych. Usuwany jest pierwszy węzeł chłonny, który otrzymał substancję lub barwnik. Patolog ogląda tkankę pod mikroskopem w poszukiwaniu komórek rakowych. Jeśli nie zostaną znalezione komórki rakowe, usunięcie większej liczby węzłów chłonnych może nie być konieczne. Czasami wartowniczy węzeł chłonny znajduje się w więcej niż jednej grupie węzłów.

• TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia wykonuje komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową. W przypadku czerniaka można wykonać zdjęcia szyi, klatki piersiowej, brzucha i miednicy.

• Skan PET (skan pozytonowej tomografii emisyjnej): procedura znajdowania złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) z użyciem gadolinu: procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak mózg. Dożylnie wstrzykuje się substancję zwaną gadolinem. Gadolin gromadzi się wokół komórek rakowych, więc na zdjęciu są jaśniejsze. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).

• Badanie ultrasonograficzne: procedura, w której fale dźwiękowe o wysokiej energii (ultradźwięki) są odbijane od tkanek wewnętrznych, takich jak węzły chłonne lub narządy, i wytwarzają echo. Echa tworzą obraz tkanek ciała zwany sonogramem. Zdjęcie można wydrukować, aby obejrzeć je później.

• Badania chemii krwi: procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu. W przypadku czerniaka krew bada się pod kątem enzymu zwanego dehydrogenazą mleczanową (LDH). Wysokie poziomy LDH mogą przewidywać słabą odpowiedź na leczenie u pacjentów z przerzutami.

Wyniki tych testów są wyświetlane razem z wynikami biopsji guza, aby określić stadium czerniaka.

Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

Rak może rozprzestrzeniać się przez tkanki, układ limfatyczny i krew:

• Tkanka. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, przez wrastanie w pobliskie obszary.

• System limfatyczny. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do układu limfatycznego. Rak przenosi się przez naczynia limfatyczne do innych części ciała.

• Krew. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do krwi. Rak przenosi się przez naczynia krwionośne do innych części ciała.

Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.

Kiedy rak rozprzestrzenia się na inną część ciała, nazywa się to przerzutami. Komórki rakowe odrywają się od miejsca, w którym się rozpoczęły (pierwotnego guza) i przemieszczają się przez układ limfatyczny lub krew.

System limfatyczny. Rak dostaje się do układu limfatycznego, przemieszcza się przez naczynia limfatyczne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.

Krew. Rak dostaje się do krwi, przemieszcza się przez naczynia krwionośne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała. Guz z przerzutami to ten sam rodzaj raka, co guz pierwotny. Na przykład, jeśli czerniak rozprzestrzenia się do płuc, komórki rakowe w płucach są w rzeczywistości komórkami czerniaka. Choroba to przerzutowy czerniak, a nie rak płuc.

Stopień zaawansowania czerniaka zależy od grubości guza, tego, czy rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne lub inne części ciała, a także od innych czynników.

Aby poznać stadium czerniaka, guz jest całkowicie usuwany, a pobliskie węzły chłonne są sprawdzane pod kątem oznak raka. Stopień zaawansowania raka służy do określenia, które leczenie jest najlepsze. Skontaktuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się, na jakim stadium masz raka.

Stadium czerniaka zależy od:

• Grubość guza. Grubość guza mierzy się od powierzchni skóry do najgłębszej części guza.

• Czy guz jest owrzodzony (przebił skórę).

• Czy rak zostanie wykryty w węzłach chłonnych podczas badania fizykalnego, badań obrazowych lub biopsji węzła wartowniczego.

• Czy węzły chłonne są splątane (połączone razem).

• Czy są:

• Guzy satelitarne: małe grupy komórek nowotworowych, które rozprzestrzeniły się w odległości 2 centymetrów od guza pierwotnego.

• Guzy mikrosatelitarne: małe grupy komórek nowotworowych, które rozprzestrzeniły się na obszar tuż obok lub poniżej guza pierwotnego.

• Przerzuty w transporcie: guzy, które rozprzestrzeniły się do naczyń chłonnych w skórze w odległości większej niż 2 centymetry od guza pierwotnego, ale nie do węzłów chłonnych.

• Czy rak rozprzestrzenił się na inne części ciała, takie jak płuca, wątroba, mózg, tkanki miękkie (w tym mięśnie), przewód pokarmowy i / lub odległe węzły chłonne. Rak mógł rozprzestrzenić się na miejsca w skórze daleko od miejsca, w którym powstał.

W przypadku czerniaka stosuje się następujące etapy:

Etap 0 (czerniak in situ)

Na etapie 0 w naskórku znajdują się nieprawidłowe melanocyty. Te nieprawidłowe melanocyty mogą stać się rakiem i rozprzestrzenić się do pobliskich normalnych tkanek. Stadium 0 jest również nazywane czerniakiem in situ.

Etap I

Na I etapie powstał rak. Etap I podzielony jest na etapy IA i IB.

Milimetry (mm). Ostra końcówka ołówka ma około 1 mm, nowa końcówka kredki ma około 2 mm, a nowa gumka do ołówka ma około 5 mm.

• Stadium IA: guz ma nie więcej niż 1 milimetr grubości, z owrzodzeniem lub bez.

• Stadium IB: guz ma więcej niż 1, ale nie więcej niż 2 milimetry grubości, bez owrzodzenia.

Etap II

Etap II jest podzielony na etapy IIA, IIB i IIC.

• Etap IIA: guz jest:

• więcej niż 1, ale nie więcej niż 2 milimetry grubości, z owrzodzeniem; lub

• więcej niż 2, ale nie więcej niż 4 milimetry grubości, bez owrzodzenia.

• Etap IIB: guz to:

• więcej niż 2, ale nie więcej niż 4 milimetry grubości, z owrzodzeniem; lub

• ponad 4 milimetry grubości, bez owrzodzeń.

• Etap IIC: guz ma ponad 4 milimetry grubości, z owrzodzeniem.

Etap III

Etap III jest podzielony na etapy IIIA, IIIB, IIIC i IIID.

• Stadium IIIA: guz ma nie więcej niż 1 milimetr grubości, owrzodzenie lub nie więcej niż 2 milimetry grubości, bez owrzodzenia. Rak jest wykrywany w 1 do 3 węzłach chłonnych w wyniku biopsji węzła wartowniczego.

• Etap IIIB:

(1) Nie wiadomo, gdzie rozpoczął się rak lub nie można już zobaczyć guza pierwotnego, a jeden z poniższych jest prawdziwy:

• rak jest wykrywany w 1 węźle chłonnym w badaniu fizykalnym lub badaniach obrazowych; lub

• na skórze lub pod skórą występują guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe.

lub

(2) Guz nie ma więcej niż 1 milimetra grubości, z owrzodzeniem lub nie więcej niż 2 milimetry grubości, bez owrzodzenia, i jedno z poniższych jest prawdziwe:

• rak jest wykrywany w 1 do 3 węzłach chłonnych w badaniu fizykalnym lub badaniach obrazowych; lub

• na skórze lub pod skórą występują guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe.

lub

(3) Guz ma więcej niż 1, ale nie więcej niż 2 milimetry grubości, z owrzodzeniem, lub więcej niż 2, ale nie więcej niż 4 milimetry grubości, bez owrzodzenia i jeden z poniższych jest prawdziwy:

• rak występuje w 1 do 3 węzłach chłonnych; lub

• na skórze lub pod skórą występują guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe.

• Etap IIIC:

(1) Nie wiadomo, gdzie rozpoczął się rak, ani nie widać już guza pierwotnego. Znaleziono raka:

• w 2 lub 3 węzłach chłonnych; lub

• w 1 węźle chłonnym i na skórze lub pod skórą znajdują się guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe; lub

• w 4 lub więcej węzłach chłonnych lub w dowolnej liczbie węzłów chłonnych, które są ze sobą splecione; lub

• w 2 lub więcej węzłach chłonnych i / lub w dowolnej liczbie węzłów chłonnych, które są ze sobą splecione. Istnieją guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe na lub pod skórą.

lub

(2) Guz ma nie więcej niż 2 milimetry grubości, z owrzodzeniem lub bez owrzodzenia, lub nie więcej niż 4 milimetry grubości, bez owrzodzenia. Znaleziono raka:

• w 1 węźle chłonnym i na skórze lub pod skórą znajdują się guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe; lub

• w 4 lub więcej węzłach chłonnych lub w dowolnej liczbie węzłów chłonnych, które są ze sobą splecione; lub

• w 2 lub więcej węzłach chłonnych i / lub w dowolnej liczbie węzłów chłonnych, które są ze sobą splecione. Istnieją guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe na lub pod skórą.

lub

(3) Guz ma więcej niż 2 milimetry, ale nie więcej niż 4 milimetry grubości, z owrzodzeniem lub więcej niż 4 milimetry grubości, bez owrzodzenia. Rak znajduje się w 1 lub więcej węzłach chłonnych i / lub w dowolnej liczbie węzłów chłonnych, które są splecione razem. Na skórze lub pod skórą mogą występować guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe.

lub

(4) Guz ma ponad 4 milimetry grubości, z owrzodzeniem. Rak znajduje się w 1 lub więcej węzłach chłonnych i / lub guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe na lub pod skórą.

• Etap IIID: guz ma ponad 4 milimetry grubości, z owrzodzeniem. Znaleziono raka:

• w 4 lub więcej węzłach chłonnych lub w dowolnej liczbie węzłów chłonnych, które są ze sobą splecione; lub

• w 2 lub więcej węzłach chłonnych i / lub w dowolnej liczbie węzłów chłonnych, które są ze sobą splecione. Istnieją guzy mikrosatelitarne, guzy satelitarne i / lub przerzuty tranzytowe na lub pod skórą.

Etap IV

W stadium IV rak rozprzestrzenił się na inne części ciała, takie jak płuca, wątroba, mózg, rdzeń kręgowy, kości, tkanki miękkie (w tym mięśnie), przewód pokarmowy (GI) i / lub odległe węzły chłonne. Rak mógł rozprzestrzenić się na miejsca w skórze daleko od miejsca, w którym się pojawił.

Nawracający czerniak

Nawracający czerniak to rak, który nawrócił (powrócił) po leczeniu. Rak może powrócić w miejscu, w którym wystąpił po raz pierwszy, lub w innych częściach ciała, takich jak płuca lub wątroba.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z czerniakiem.

• Stosuje się pięć rodzajów standardowego leczenia:

• Operacja

• Chemoterapia

• Radioterapia

• Immunoterapia

• Terapia celowana

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Terapia szczepionkowa

• Leczenie czerniaka może powodować działania niepożądane.

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z czerniakiem.

Dla pacjentów z czerniakiem dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem. Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Stosuje się pięć rodzajów standardowego leczenia:

Operacja

Operacja usunięcia guza jest podstawowym leczeniem wszystkich stadiów czerniaka. W celu usunięcia czerniaka i części normalnej tkanki wokół niego stosuje się szerokie wycięcie miejscowe. Przeszczep skóry (pobranie skóry z innej części ciała w celu zastąpienia usuniętej skóry) można wykonać w celu przykrycia rany spowodowanej operacją.

Czasami ważne jest, aby wiedzieć, czy rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne. Mapowanie węzłów chłonnych i biopsja węzła wartowniczego są wykonywane w celu wykrycia raka w wartowniczym węźle chłonnym (pierwszym węźle chłonnym w grupie węzłów chłonnych, do którego należy drenaż limfatyczny z guza pierwotnego). Jest to pierwszy węzeł chłonny, do którego prawdopodobnie rozprzestrzeni się rak z guza pierwotnego. W pobliżu guza wstrzykuje się substancję radioaktywną i / lub niebieski barwnik. Substancja lub barwnik przepływa przez przewody chłonne do węzłów chłonnych. Usuwany jest pierwszy węzeł chłonny, który otrzymał substancję lub barwnik. Patolog ogląda tkankę pod mikroskopem w poszukiwaniu komórek rakowych. Jeśli zostaną znalezione komórki rakowe, zostanie usuniętych więcej węzłów chłonnych, a próbki tkanek zostaną sprawdzone pod kątem oznak raka. Nazywa się to limfadenektomią. Czasami,

Po usunięciu przez lekarza całego czerniaka, który można zobaczyć w czasie operacji, niektórym pacjentom można podać chemioterapię po operacji, aby zabić pozostałe komórki rakowe. Chemioterapia podawana po operacji w celu zmniejszenia ryzyka nawrotu raka nazywana jest terapią uzupełniającą.

Chirurgia w celu usunięcia raka, który rozprzestrzenił się do węzłów chłonnych, płuc, przewodu pokarmowego (GI), kości lub mózgu, może być wykonana w celu poprawy jakości życia pacjenta poprzez kontrolowanie objawów.

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Gdy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym, narządzie lub w jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna).

Jednym z rodzajów chemioterapii regionalnej jest hipertermiczna izolowana perfuzja kończyny. Dzięki tej metodzie leki przeciwnowotworowe trafiają bezpośrednio na ramię lub nogę, w której znajduje się rak. Przepływ krwi do i z kończyny jest chwilowo zatrzymywany za pomocą opaski uciskowej. Ciepły roztwór z lekiem przeciwnowotworowym wprowadza się bezpośrednio do krwi kończyny. Daje to dużą dawkę leków na obszar, w którym znajduje się rak.

Sposób podawania chemioterapii zależy od rodzaju i stadium leczonego raka.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Leki zatwierdzone dla czerniaka.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Istnieją dwa rodzaje radioterapii:

• Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku raka.

• Radioterapia wewnętrzna wykorzystuje substancję radioaktywną zamkniętą w igłach, nasionach, drutach lub cewnikach, które są umieszczane bezpośrednio w raku lub w jego pobliżu.

Sposób radioterapii zależy od rodzaju i stadium leczonego raka. Radioterapia zewnętrzna jest stosowana w leczeniu czerniaka i może być również stosowana jako terapia paliatywna w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia.

Immunoterapia

Immunoterapia to leczenie wykorzystujące układ odpornościowy pacjenta do walki z rakiem. Substancje wytwarzane przez organizm lub wytwarzane w laboratorium są używane do wzmacniania, kierowania lub przywracania naturalnych mechanizmów obronnych organizmu przed rakiem. Ten rodzaj leczenia raka nazywany jest również bioterapią lub terapią biologiczną.

W leczeniu czerniaka stosuje się następujące rodzaje immunoterapii:

• Terapia inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego: Niektóre typy komórek odpornościowych, takie jak limfocyty T i niektóre komórki rakowe, mają na swojej powierzchni określone białka, zwane białkami punktu kontrolnego, które kontrolują odpowiedź immunologiczną. Kiedy komórki rakowe mają duże ilości tych białek, nie zostaną zaatakowane i zabite przez limfocyty T. Immunologiczne inhibitory punktów kontrolnych blokują te białka, a zdolność limfocytów T do zabijania komórek nowotworowych jest zwiększona. Są stosowane w leczeniu niektórych pacjentów z zaawansowanym czerniakiem lub guzami, których nie można usunąć chirurgicznie.

Istnieją dwa rodzaje terapii inhibitorami immunologicznego punktu kontrolnego:

• Inhibitor CTLA-4: CTLA-4 to białko na powierzchni komórek T, które pomaga kontrolować odpowiedź immunologiczną organizmu. Kiedy CTLA-4 przyłącza się do innego białka zwanego B7 na komórce rakowej, zatrzymuje komórkę T przed zabiciem komórki rakowej. Inhibitory CTLA-4 przyłączają się do CTLA-4 i pozwalają komórkom T zabijać komórki rakowe. Ipilimumab jest rodzajem inhibitora CTLA-4.

Immunologiczny inhibitor punktu kontrolnego. Białka punktu kontrolnego, takie jak B7-1 / B7-2 na komórkach prezentujących antygen (APC) i CTLA-4 na komórkach T, pomagają kontrolować odpowiedź immunologiczną organizmu. Gdy receptor komórek T (TCR) wiąże się z antygenem i białkami głównego kompleksu zgodności tkankowej (MHC) na APC, a CD28 wiąże się z B7-1 / B7-2 na APC, komórka T może zostać aktywowana. Jednak wiązanie B7-1 / B7-2 z CTLA-4 utrzymuje komórki T w stanie nieaktywnym, więc nie są one w stanie zabić komórek nowotworowych w organizmie (lewy panel). Blokowanie wiązania B7-1 / B7-2 z CTLA-4 za pomocą immunologicznego inhibitora punktu kontrolnego (przeciwciało anty-CTLA-4) umożliwia aktywację komórek T i zabijanie komórek nowotworowych (prawy panel).

• Inhibitor PD-1: PD-1 to białko na powierzchni komórek T, które pomaga kontrolować odpowiedź immunologiczną organizmu. Kiedy PD-1 przyłącza się do innego białka zwanego PDL-1 na komórce rakowej, powstrzymuje komórkę T przed zabiciem komórki rakowej. Inhibitory PD-1 przyłączają się do PDL-1 i pozwalają komórkom T zabijać komórki rakowe. Pembrolizumab i niwolumab to rodzaje inhibitorów PD-1.

Immunologiczny inhibitor punktu kontrolnego. Białka punktu kontrolnego, takie jak PD-L1 na komórkach nowotworowych i PD-1 na komórkach T, pomagają kontrolować odpowiedź immunologiczną. Wiązanie PD-L1 z PD-1 powstrzymuje limfocyty T przed zabijaniem komórek nowotworowych w organizmie (lewy panel). Blokowanie wiązania PD-L1 z PD-1 za pomocą immunologicznego inhibitora punktu kontrolnego (anty-PD-L1 lub anty-PD-1) umożliwia limfocytom T zabijanie komórek nowotworowych (prawy panel).

• Interferon: Interferon wpływa na podział komórek rakowych i może spowolnić wzrost guza.

• Interleukina-2 (IL-2): IL-2 wzmacnia wzrost i aktywność wielu komórek odpornościowych, zwłaszcza limfocytów (rodzaj białych krwinek). Limfocyty mogą atakować i zabijać komórki rakowe.

• Terapia czynnikiem martwicy nowotworu (TNF): TNF jest białkiem wytwarzanym przez białe krwinki w odpowiedzi na antygen lub infekcję. TNF jest wytwarzany w laboratorium i stosowany jako lek do zabijania komórek rakowych. Jest badany w leczeniu czerniaka.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Leki zatwierdzone dla czerniaka.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje do atakowania komórek rakowych. Terapie celowane zwykle powodują mniej szkód dla normalnych komórek niż chemioterapia lub radioterapia. Następujące rodzaje terapii celowanej są stosowane lub badane w leczeniu czerniaka:

• Terapia inhibitorami transdukcji sygnału: inhibitory transdukcji sygnału blokują sygnały przekazywane z jednej cząsteczki do drugiej wewnątrz komórki. Blokowanie tych sygnałów może zabić komórki rakowe. Są stosowane w leczeniu niektórych pacjentów z zaawansowanym czerniakiem lub guzami, których nie można usunąć chirurgicznie. Inhibitory transdukcji sygnału obejmują:

• Inhibitory BRAF (dabrafenib, wemurafenib, enkorafenib), które blokują aktywność białek wytwarzanych przez zmutowane geny BRAF; i

• Inhibitory MEK (trametynib, kobimetynib, binimetynib), które blokują białka zwane MEK1 i MEK2, które wpływają na wzrost i przeżycie komórek nowotworowych.

Połączenia inhibitorów BRAF i inhibitorów MEK stosowane w leczeniu czerniaka obejmują:

• Dabrafenib plus trametynib.

• Wemurafenib plus kobimetynib.

• Encorafenib plus binimetynib.

• Terapia wirusami onkolitycznymi: rodzaj terapii celowanej, która jest stosowana w leczeniu czerniaka. Terapia wirusami onkolitycznymi wykorzystuje wirus, który infekuje i rozkłada komórki rakowe, ale nie normalne komórki. Radioterapię lub chemioterapię można zastosować po terapii wirusem onkolitycznym, aby zabić więcej komórek rakowych. Talimogene laherparepvec to rodzaj onkolitycznej terapii wirusowej wykonanej z postaci herpeswirusa, która została zmieniona w laboratorium. Jest wstrzykiwany bezpośrednio do guzów skóry i węzłów chłonnych.

• Inhibitory angiogenezy: rodzaj terapii celowanej, która jest badana w leczeniu czerniaka. Inhibitory angiogenezy blokują wzrost nowych naczyń krwionośnych. W leczeniu raka można je podawać, aby zapobiec rozwojowi nowych naczyń krwionośnych, których potrzebują guzy.

Badane są nowe terapie celowane i kombinacje terapii w leczeniu czerniaka.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Leki zatwierdzone dla czerniaka.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Ta sekcja podsumowująca opisuje zabiegi, które są badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu. Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Terapia szczepionkowa

Szczepionka to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca substancję lub grupę substancji do stymulowania układu odpornościowego do znalezienia guza i zabicia go. Terapia szczepionkowa jest badana w leczeniu czerniaka w III stopniu zaawansowania, który można usunąć chirurgicznie.

Leczenie czerniaka może powodować działania niepożądane.

Aby uzyskać informacje na temat skutków ubocznych spowodowanych leczeniem raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy Twój stan się zmienił lub czy rak powrócił (powróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Opcje leczenia według etapu

W tej sekcji

• Etap 0 (czerniak in situ)

• Czerniak stopnia I.

• Czerniak stopnia II

• Czerniak III stopnia, który można usunąć chirurgicznie

• Czerniak w stopniu III, którego nie można usunąć chirurgicznie, czerniak w stopniu IV i czerniak nawracający

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Etap 0 (czerniak in situ)

Leczenie stadium 0 to zwykle operacja polegająca na usunięciu obszaru nieprawidłowych komórek i niewielkiej ilości normalnej tkanki wokół niego.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Czerniak stopnia I.

Leczenie czerniaka w stadium I może obejmować:

• Zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu guza i części normalnej tkanki wokół niego. Czasami wykonuje się również mapowanie węzłów chłonnych i usuwanie węzłów chłonnych.

• Badanie kliniczne nowych sposobów znajdowania komórek rakowych w węzłach chłonnych.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Czerniak stopnia II

Leczenie czerniaka w stadium II może obejmować:

• Zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu guza i części normalnej tkanki wokół niego. Czasami wykonuje się mapowanie węzłów chłonnych i biopsję węzła wartowniczego w celu wykrycia raka w węzłach chłonnych w tym samym czasie, co operacja usunięcia guza. W przypadku stwierdzenia raka w wartowniczym węźle chłonnym można usunąć więcej węzłów chłonnych.

• Zabieg chirurgiczny, po którym następuje immunoterapia interferonem, jeśli istnieje wysokie ryzyko nawrotu raka.

• Badanie kliniczne nowych rodzajów leczenia do zastosowania po operacji.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Czerniak III stopnia, który można usunąć chirurgicznie

Leczenie czerniaka w stadium III, który można usunąć chirurgicznie, może obejmować:

• Zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu guza i części normalnej tkanki wokół niego. Można wykonać przeszczep skóry w celu przykrycia rany spowodowanej operacją. Czasami wykonuje się mapowanie węzłów chłonnych i biopsję węzła wartowniczego w celu wykrycia raka w węzłach chłonnych w tym samym czasie, co operacja usunięcia guza. W przypadku stwierdzenia raka w wartowniczym węźle chłonnym można usunąć więcej węzłów chłonnych.

• Zabieg operacyjny, po którym następuje immunoterapia niwolumabem, ipilimumabem lub interferonem, jeśli istnieje wysokie ryzyko nawrotu raka.

• Zabieg chirurgiczny, po którym następuje celowana terapia dabrafenibem i trametynibem, jeśli istnieje wysokie ryzyko nawrotu raka.

• Badanie kliniczne immunoterapii z terapią szczepionką lub bez.

• Kliniczna próba chirurgiczna, po której następują terapie ukierunkowane na określone zmiany genów.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Czerniak w stopniu III, którego nie można usunąć chirurgicznie, czerniak w stopniu IV i czerniak nawracający

Leczenie czerniaka w stadium III, którego nie można usunąć chirurgicznie, czerniaka w stadium IV i nawracającego czerniaka może obejmować:

• Terapia wirusami onkolitycznymi (talimogen laherparepwek) wstrzyknięta do guza.

• Immunoterapia ipilimumabem, pembrolizumabem, niwolumabem lub interleukiną-2 (IL-2). Czasami ipilimumab i niwolumab podaje się razem.

• Terapia celowana inhibitorami transdukcji sygnału (dabrafenib, trametynib, wemurafenib, kobimetynib, enkorafenib, binimetynib). Te

można podawać samodzielnie lub w połączeniu.

• Chemoterapia.

• Terapia paliatywna w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia. Może to obejmować:

• Zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu węzłów chłonnych lub guzów w płucach, przewodzie pokarmowym (GI), kości lub mózgu.

• Radioterapia mózgu, rdzenia kręgowego lub kości.

Leczenie badane w badaniach klinicznych czerniaka w stadium III, którego nie można usunąć chirurgicznie, czerniaka w stadium IV i nawracającego czerniaka obejmuje:

• Immunoterapia samodzielnie lub w połączeniu z innymi terapiami, takimi jak terapia celowana.

• W przypadku czerniaka, który rozprzestrzenił się do mózgu, immunoterapia niwolumabem plus ipilimumab.

• Terapia celowana, taka jak inhibitory transdukcji sygnału, inhibitory angiogenezy, terapia wirusami onkolitycznymi lub leki ukierunkowane na określone mutacje genów. Można je podawać pojedynczo lub w połączeniu.

• Chirurgia w celu usunięcia wszystkich znanych nowotworów.

• Regionalna chemioterapia (hipertermiczna izolowana perfuzja kończyny). Niektórzy pacjenci mogą być również poddawani immunoterapii z czynnikiem martwicy nowotworu.

• Chemioterapia ogólnoustrojowa.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Aby dowiedzieć się więcej o czerniaku

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat czerniaka, zobacz:

• Strona główna dotycząca raka skóry (w tym czerniaka)

• Zapobieganie rakowi skóry

• Badania przesiewowe w kierunku raka skóry

• Biopsja węzła chłonnego wartownika

• Leki zatwierdzone dla czerniaka

• Immunoterapia w leczeniu raka

• Ukierunkowane terapie raka

• Od krety do czerniaka: Rozpoznawanie cech ABCDE

Aby uzyskać ogólne informacje na temat raka i inne zasoby z National Cancer Institute, zobacz:

• O raku

• Inscenizacja

• Chemioterapia i Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radioterapia a Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów