Typy / pheochromocytoma / patient / pheochromocytoma-treatment-pdq
Zawartość
- 1 Leczenie guza chromochłonnego i przyzwojaka (®) - wersja dla pacjenta
- 1.1 Ogólne informacje na temat guza chromochłonnego i przyzwojaka
- 1.2 Etapy Pheochromocytoma i Paraganglioma
- 1.3 Nawracający guz chromochłonny i przyzwojak
- 1.4 Przegląd opcji leczenia
- 1.5 Opcje leczenia guza chromochłonnego i przyzwojaka
- 1.6 Pheochromocytoma podczas ciąży
- 1.7 Aby dowiedzieć się więcej na temat guza chromochłonnego i przyzwojaka
Leczenie guza chromochłonnego i przyzwojaka (®) - wersja dla pacjenta
Ogólne informacje na temat guza chromochłonnego i przyzwojaka
KLUCZOWE PUNKTY
- Pheochromocytoma i przyzwojak to rzadkie guzy pochodzące z tego samego typu tkanki.
- Guz chromochłonny jest rzadkim guzem, który tworzy się w rdzeniu nadnerczy (centrum nadnerczy).
- Przyzwojaki tworzą się poza nadnerczem.
- Pewne wrodzone zaburzenia i zmiany w niektórych genach zwiększają ryzyko guzów chromochłonnych lub przyzwojaka.
- Oznaki i objawy guza chromochłonnego i przyzwojaka obejmują wysokie ciśnienie krwi i ból głowy.
- Oznaki i objawy guza chromochłonnego i przyzwojaka mogą wystąpić w dowolnym momencie lub mogą być spowodowane przez pewne zdarzenia.
- Testy, które badają krew i mocz, służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania guza chromochłonnego i przyzwojaka.
- Poradnictwo genetyczne jest częścią planu leczenia pacjentów z guzem chromochłonnym lub przyzwojakiem.
- Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.
Pheochromocytoma i przyzwojak to rzadkie guzy pochodzące z tego samego typu tkanki.
Przyzwojaki tworzą się w tkance nerwowej nadnerczy oraz w pobliżu niektórych naczyń krwionośnych i nerwów. Przyzwojaki, które tworzą się w nadnerczach, nazywane są pheochromocytoma. Przyzwojaki, które tworzą się poza nadnerczami, nazywane są przyzwojakami pozanadnerczowymi. W tym podsumowaniu przyzwojaki pozanadnerczowe nazywane są przyzwojakami.
Pheochromocytoma i przyzwojaki mogą być łagodne (nie rak) lub złośliwe (rak).
Guz chromochłonny jest rzadkim guzem, który tworzy się w rdzeniu nadnerczy (centrum nadnerczy).
W nadnerczach tworzy się guz chromochłonny. Istnieją dwa nadnercza, po jednym na górze każdej nerki w tylnej części górnej części brzucha. Każdy nadnercza składa się z dwóch części. Zewnętrzną warstwą nadnerczy jest kora nadnerczy. Centrum nadnerczy to rdzeń nadnerczy.
Pheochromocytoma jest rzadkim guzem rdzenia nadnerczy. Zwykle guz chromochłonny dotyczy jednego nadnercza, ale może wpływać na oba nadnercza. Czasami w jednym nadnerczu występuje więcej niż jeden guz.
Nadnercza wytwarzają ważne hormony zwane katecholaminami. Adrenalina (epinefryna) i noradrenalina (norepinefryna) to dwa rodzaje katecholamin, które pomagają kontrolować tętno, ciśnienie krwi, poziom cukru we krwi i sposób, w jaki organizm reaguje na stres. Czasami guz chromochłonny uwalnia dodatkową adrenalinę i noradrenalinę do krwi i powoduje oznaki lub objawy choroby.
Przyzwojaki tworzą się poza nadnerczem.
Przyzwojaki to rzadkie guzy, które tworzą się w pobliżu tętnicy szyjnej, wzdłuż ścieżek nerwowych w głowie i szyi oraz w innych częściach ciała. Niektóre przyzwojaki wytwarzają dodatkowe katecholaminy zwane adrenaliną i noradrenaliną. Uwolnienie tych dodatkowych katecholamin do krwi może powodować oznaki lub objawy choroby.
Pewne wrodzone zaburzenia i zmiany w niektórych genach zwiększają ryzyko guzów chromochłonnych lub przyzwojaka.
Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz być w grupie ryzyka.
Następujące zespoły dziedziczne lub zmiany genów zwiększają ryzyko guza chromochłonnego lub przyzwojaka:
- Zespół mnogiej endokrynologicznej neoplazji 2, typy A i B (MEN2A i MEN2B).
- zespół von Hippel-Lindau (VHL).
- Neurofibromatoza typu 1 (NF1).
- Dziedziczny zespół przyzwojaka.
- Diada Carneya-Stratakisa (przyzwojak i guz podścieliskowy przewodu pokarmowego [GIST]).
- Triada Carneya (przyzwojak, GIST i chondroma płuc).
Oznaki i objawy guza chromochłonnego i przyzwojaka obejmują wysokie ciśnienie krwi i ból głowy.
Niektóre guzy nie wytwarzają dodatkowej adrenaliny lub noradrenaliny i nie powodują objawów przedmiotowych i podmiotowych. Guzy te są czasami wykrywane, gdy na szyi tworzy się guzek lub gdy test lub procedura jest wykonywana z innego powodu. Oznaki i objawy guza chromochłonnego i przyzwojaka pojawiają się, gdy do krwi zostaje uwolniona zbyt duża ilość adrenaliny lub noradrenaliny. Te i inne oznaki i objawy mogą być spowodowane guzem chromochłonnym i przyzwojakiem lub innymi chorobami. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:
- Wysokie ciśnienie krwi.
- Bół głowy.
- Obfite pocenie się bez znanego powodu.
- Silne, szybkie lub nieregularne bicie serca.
- Drżenie.
- Bycie wyjątkowo bladym.
Najczęstszym objawem jest wysokie ciśnienie krwi. To może być trudne do opanowania. Bardzo wysokie ciśnienie krwi może powodować poważne problemy zdrowotne, takie jak nieregularne bicie serca, zawał serca, udar lub śmierć.
Oznaki i objawy guza chromochłonnego i przyzwojaka mogą wystąpić w dowolnym momencie lub mogą być spowodowane przez pewne zdarzenia.
Oznaki i objawy guza chromochłonnego i przyzwojaka mogą wystąpić, gdy wystąpi jedno z następujących zdarzeń:
- Ciężka aktywność fizyczna.
- Uraz fizyczny lub duży stres emocjonalny.
- Poród.
- Pod narkozą.
- Chirurgia, w tym zabiegi usunięcia guza.
- Spożywanie pokarmów bogatych w tyraminę (takich jak czerwone wino, czekolada i ser).
Testy, które badają krew i mocz, służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania guza chromochłonnego i przyzwojaka.
Można zastosować następujące testy i procedury:
- Fizyczne badanie i wywiad: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak wysokie ciśnienie krwi lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.
- Dwudziestoczterogodzinne badanie moczu: Test, w którym mocz jest zbierany przez 24 godziny w celu zmierzenia ilości katecholamin w moczu. Mierzone są również substancje powstałe w wyniku rozpadu tych katecholamin. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby narządu lub tkanki, która ją wywołuje. Wyższe niż normalnie ilości niektórych katecholamin mogą być oznaką guza chromochłonnego.
- Badania katecholamin we krwi: Procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu zmierzenia ilości niektórych katecholamin uwalnianych do krwi. Mierzone są również substancje powstałe w wyniku rozpadu tych katecholamin. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby w narządzie lub tkance, która ją wywołuje. Wyższe niż normalnie ilości niektórych katecholamin mogą być oznaką guza chromochłonnego.
- TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak szyja, klatka piersiowa, brzuch i miednica, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.
- MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak szyja, klatka piersiowa, brzuch i miednica. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).
Poradnictwo genetyczne jest częścią planu leczenia pacjentów z guzem chromochłonnym lub przyzwojakiem.
Wszyscy pacjenci, u których zdiagnozowano guza chromochłonnego lub przyzwojaka, powinni uzyskać poradę genetyczną w celu ustalenia ryzyka wystąpienia zespołu dziedzicznego i innych pokrewnych nowotworów.
Badanie genetyczne może być zalecane przez doradcę genetycznego dla pacjentów, którzy:
- Masz osobistą lub rodzinną historię cech związanych z wrodzonym guzem chromochłonnym lub zespołem przyzwojaka.
- Masz guzy w obu nadnerczach.
- Masz więcej niż jeden guz w jednym nadnerczu.
- Masz oznaki lub objawy dodatkowych katecholamin uwalnianych do krwi lub złośliwego (rakowego) przyzwojaka.
- Są diagnozowane przed 40 rokiem życia.
Czasami zaleca się wykonanie badań genetycznych pacjentom z guzem chromochłonnym, którzy:
- Są w wieku od 40 do 50 lat.
- Masz guz w jednym nadnerczu.
- Nie masz osobistej ani rodzinnej historii dziedzicznego zespołu.
W przypadku wykrycia pewnych zmian genów podczas testów genetycznych badanie jest zwykle oferowane członkom rodziny, którzy są zagrożeni, ale nie mają objawów przedmiotowych ani podmiotowych.
Nie zaleca się wykonywania badań genetycznych u pacjentów w wieku powyżej 50 lat.
Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.
Rokowanie (szansa na wyzdrowienie) i opcje leczenia zależą od następujących czynników:
- Czy guz jest łagodny czy złośliwy.
- Czy guz występuje tylko w jednym obszarze, czy też rozprzestrzenił się na inne miejsca w ciele.
- Czy występują oznaki lub objawy spowodowane wyższą niż normalnie ilością katecholamin.
- Czy guz został właśnie zdiagnozowany, czy powrócił (wróć).
Etapy Pheochromocytoma i Paraganglioma
KLUCZOWE PUNKTY
- Po zdiagnozowaniu guza chromochłonnego i przyzwojaka wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, czy guz rozprzestrzenił się na inne części ciała.
- Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.
- Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.
- Nie ma standardowego systemu oceny stopnia zaawansowania guza chromochłonnego i przyzwojaka.
- Pheochromocytoma i przyzwojak są opisywane jako zlokalizowane, regionalne lub przerzutowe.
- Zlokalizowany guz chromochłonny i przyzwojak
- Regionalny guz chromochłonny i przyzwojak
- Pheochromocytoma i przyzwojak z przerzutami
Po zdiagnozowaniu guza chromochłonnego i przyzwojaka wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, czy guz rozprzestrzenił się na inne części ciała.
Rozległość lub rozprzestrzenianie się raka jest zwykle opisywane jako stadium. Aby zaplanować leczenie, ważne jest, aby wiedzieć, czy rak się rozprzestrzenił. W celu ustalenia, czy guz rozprzestrzenił się na inne części ciała, można zastosować następujące testy i procedury:
- TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak szyja, klatka piersiowa, brzuch i miednica, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Obrazuje się brzuch i miednicę w celu wykrycia guzów uwalniających katecholaminy. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.
- MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak szyja, klatka piersiowa, brzuch i miednica. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).
- Skan MIBG: procedura stosowana w celu wykrycia guzów neuroendokrynnych, takich jak guz chromochłonny i przyzwojak. Bardzo mała ilość substancji zwanej radioaktywnym MIBG jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się w krwiobiegu. Neuroendokrynne komórki nowotworowe wychwytują radioaktywny MIBG i są wykrywane przez skaner. Skany można wykonać w ciągu 1-3 dni. Roztwór jodu można podać przed badaniem lub w jego trakcie, aby zapobiec wchłanianiu przez tarczycę zbyt dużej ilości MIBG.
- skan: rodzaj skanowania radionuklidów stosowanego w celu wykrycia pewnych guzów, w tym guzów, które uwalniają katecholaminę. Bardzo mała ilość radioaktywnego (hormonu, który przyczepia się do niektórych guzów) jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się przez krwioobieg. Substancja radioaktywna przyczepia się do guza, a specjalna kamera wykrywająca radioaktywność służy do pokazania, gdzie w ciele znajdują się guzy.
- Skan FDG-PET (skan tomografii emisyjnej fluorodeoksyglukozy-pozytonu): procedura znajdowania złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielka ilość FDG, rodzaj radioaktywnej glukozy (cukru), jest wstrzykiwana do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.
Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.
Rak może rozprzestrzeniać się przez tkanki, układ limfatyczny i krew:
- Tkanka. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, przez wrastanie w pobliskie obszary.
- System limfatyczny. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do układu limfatycznego. Rak przenosi się przez naczynia limfatyczne do innych części ciała.
- Krew. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do krwi. Rak przenosi się przez naczynia krwionośne do innych części ciała.
Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.
Kiedy rak rozprzestrzenia się na inną część ciała, nazywa się to przerzutami. Komórki rakowe odrywają się od miejsca, w którym się rozpoczęły (pierwotnego guza) i przemieszczają się przez układ limfatyczny lub krew.
- System limfatyczny. Rak dostaje się do układu limfatycznego, przemieszcza się przez naczynia limfatyczne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.
- Krew. Rak dostaje się do krwi, przemieszcza się przez naczynia krwionośne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.
Guz z przerzutami to ten sam rodzaj raka, co guz pierwotny. Na przykład, jeśli guz chromochłonny rozprzestrzenia się do kości, komórki rakowe w kości są w rzeczywistości komórkami guza chromochłonnego. Choroba jest guzem chromochłonnym z przerzutami, a nie rakiem kości.
Nie ma standardowego systemu oceny stopnia zaawansowania guza chromochłonnego i przyzwojaka.
Pheochromocytoma i przyzwojak są opisywane jako zlokalizowane, regionalne lub przerzutowe.
Zlokalizowany guz chromochłonny i przyzwojak
Guz znajduje się w jednym lub obu nadnerczach (guz chromochłonny) lub tylko w jednym obszarze (przyzwojak).
Regionalny guz chromochłonny i przyzwojak
Rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne lub inne tkanki w pobliżu miejsca powstania guza.
Pheochromocytoma i przyzwojak z przerzutami
Rak rozprzestrzenił się na inne części ciała, takie jak wątroba, płuca, kości lub odległe węzły chłonne.
Nawracający guz chromochłonny i przyzwojak
Nawracający guz chromochłonny lub przyzwojak to rak, który powrócił (powrócił) po leczeniu. Rak może powrócić w tym samym miejscu lub w innej części ciała.
Przegląd opcji leczenia
KLUCZOWE PUNKTY
- Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z guzem chromochłonnym lub przyzwojakiem.
- Pacjenci z guzem chromochłonnym i przyzwojakiem, które powodują objawy przedmiotowe i podmiotowe, są leczeni lekami.
- Stosowanych jest sześć rodzajów standardowego leczenia:
- Operacja
- Radioterapia
- Chemoterapia
- Terapia ablacyjna
- Terapia embolizacyjna
- Terapia celowana
- W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.
- Leczenie guza chromochłonnego i przyzwojaka może powodować działania niepożądane.
- Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.
- Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.
- Konieczne będą dalsze testy.
Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z guzem chromochłonnym lub przyzwojakiem.
Dla pacjentów z guzem chromochłonnym lub przyzwojakiem dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem. Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia
Pacjenci z guzem chromochłonnym i przyzwojakiem, które powodują objawy przedmiotowe i podmiotowe, są leczeni lekami.
Leczenie farmakologiczne rozpoczyna się w przypadku rozpoznania guza chromochłonnego lub przyzwojaka. Może to obejmować:
- Leki, które utrzymują normalne ciśnienie krwi. Na przykład jeden rodzaj leku zwany alfa-blokerami powstrzymuje noradrenalinę przed zwężeniem małych naczyń krwionośnych. Utrzymywanie otwartych i rozluźnionych naczyń krwionośnych poprawia przepływ krwi i obniża ciśnienie krwi.
- Leki, które utrzymują normalne tętno. Na przykład jeden rodzaj leku zwany beta-blokerami zatrzymuje działanie zbyt dużej ilości noradrenaliny i spowalnia tętno.
- Leki blokujące działanie dodatkowych hormonów wytwarzanych przez nadnercza.
Terapia lekowa jest często podawana przez jeden do trzech tygodni przed operacją.
Stosowanych jest sześć rodzajów standardowego leczenia:
Operacja
Chirurgia w celu usunięcia guza chromochłonnego to zazwyczaj adrenalektomia (usunięcie jednego lub obu nadnerczy). Podczas tej operacji zostaną zbadane tkanki i węzły chłonne w jamie brzusznej, a jeśli guz się rozprzestrzenił, tkanki te można również usunąć. Leki można podawać przed, w trakcie i po operacji, aby utrzymać prawidłowe ciśnienie krwi i tętno.
Po operacji usunięcia guza sprawdza się poziom katecholamin we krwi lub moczu. Prawidłowy poziom katecholamin świadczy o usunięciu wszystkich komórek guza chromochłonnego.
Jeśli oba nadnercza zostaną usunięte, konieczna jest terapia hormonalna przez całe życie w celu zastąpienia hormonów wytwarzanych przez nadnercza.
Radioterapia
Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Istnieją dwa rodzaje radioterapii:
- Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku raka.
- Radioterapia wewnętrzna wykorzystuje substancję radioaktywną zamkniętą w igłach, nasionach, drutach lub cewnikach, które są umieszczane bezpośrednio w raku lub w jego pobliżu.
Sposób prowadzenia radioterapii zależy od rodzaju leczonego raka oraz od tego, czy jest on zlokalizowany, regionalny, przerzutowy czy nawrotowy. W leczeniu guza chromochłonnego stosuje się radioterapię zewnętrzną i terapię 131I-MIBG.
Czasami guz chromochłonny jest leczony 131I-MIBG, który przenosi promieniowanie bezpośrednio do komórek nowotworowych. 131I-MIBG to radioaktywna substancja, która gromadzi się w niektórych rodzajach komórek nowotworowych, zabijając je poprzez emitowane promieniowanie. 131I-MIBG podaje się we wlewie. Nie wszystkie guzy chromochłonne wychwytują 131I-MIBG, dlatego przed rozpoczęciem leczenia wykonuje się badanie, aby to sprawdzić.
Chemoterapia
Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Gdy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym, narządzie lub w jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna). Chemioterapia skojarzona to leczenie z użyciem więcej niż jednego leku przeciwnowotworowego. Sposób podawania chemioterapii zależy od rodzaju leczonego raka i tego, czy jest on zlokalizowany, regionalny, przerzutowy czy nawrotowy.
Terapia ablacyjna
Ablacja to zabieg polegający na usunięciu lub zniszczeniu części ciała lub tkanki lub ich funkcji. Terapie ablacyjne stosowane w celu zabicia komórek rakowych obejmują:
- Ablacja częstotliwością radiową: procedura wykorzystująca fale radiowe do ogrzewania i niszczenia nieprawidłowych komórek. Fale radiowe przechodzą przez elektrody (małe urządzenia przenoszące prąd). Ablację prądem o częstotliwości radiowej można stosować w leczeniu raka i innych chorób.
- Krioablacja: procedura, w której tkanka jest zamrażana w celu zniszczenia nieprawidłowych komórek. Do zamrażania tkanki stosuje się ciekły azot lub ciekły dwutlenek węgla.
Terapia embolizacyjna
Terapia embolizacyjna to zabieg polegający na zablokowaniu tętnicy prowadzącej do nadnerczy. Zablokowanie dopływu krwi do nadnerczy pomaga zabijać rosnące tam komórki rakowe.
Terapia celowana
Terapia celowana to terapia wykorzystująca leki lub inne substancje do identyfikacji i atakowania określonych komórek rakowych bez uszkadzania normalnych komórek. Terapie celowane są stosowane w leczeniu guzów chromochłonnych z przerzutami i nawrotami.
Sunitynib (rodzaj inhibitora kinazy tyrozynowej) to nowa metoda leczenia guzów chromochłonnych z przerzutami. Terapia inhibitorem kinazy tyrozynowej jest rodzajem terapii celowanej, która blokuje sygnały potrzebne do wzrostu guzów.
W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.
Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.
Leczenie guza chromochłonnego i przyzwojaka może powodować działania niepożądane.
Aby uzyskać informacje na temat skutków ubocznych spowodowanych leczeniem raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.
Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.
Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.
Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.
Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.
Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.
Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.
Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.
Konieczne będą dalsze testy.
Niektóre z testów, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub ustalenia zakresu raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia będą podejmowane na podstawie wyników tych testów.
Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy Twój stan się zmienił lub czy rak powrócił (powróć). Testy te są czasami nazywane testami uzupełniającymi.
W przypadku pacjentów z guzem chromochłonnym lub przyzwojakiem, które powodują objawy, należy regularnie sprawdzać poziom katecholamin we krwi i moczu. Poziom katecholamin wyższy niż normalnie może być oznaką nawrotu raka.
W przypadku pacjentów z przyzwojakiem, który nie powoduje objawów, co roku należy wykonywać badania kontrolne, takie jak tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny lub badanie MIBG.
U pacjentów z wrodzonym guzem chromochłonnym, poziom katecholamin we krwi i moczu będzie regularnie sprawdzany. Zostaną wykonane inne testy przesiewowe w celu wykrycia innych guzów, które są powiązane z dziedzicznym zespołem.
Porozmawiaj z lekarzem o tym, jakie testy należy wykonać i jak często. Pacjenci z guzem chromochłonnym lub przyzwojakiem wymagają dożywotniej obserwacji.
Opcje leczenia guza chromochłonnego i przyzwojaka
W tej sekcji
- Zlokalizowany guz chromochłonny i przyzwojak
- Dziedziczny guz chromochłonny
- Regionalny guz chromochłonny i przyzwojak
- Pheochromocytoma i przyzwojak z przerzutami
- Nawracający guz chromochłonny i przyzwojak
Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.
Zlokalizowany guz chromochłonny i przyzwojak
Leczenie zlokalizowanego łagodnego guza chromochłonnego lub przyzwojaka jest zwykle zabiegiem chirurgicznym mającym na celu całkowite usunięcie guza. Jeśli guz znajduje się w nadnerczu, usuwa się cały gruczoł nadnerczy.
Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.
Dziedziczny guz chromochłonny
U pacjentów z wrodzonym guzem chromochłonnym związanym z mnogą neoplazją wewnątrzwydzielniczą (MEN2) lub zespołem von Hippel-Lindau (VHL) guzy często tworzą się w obu nadnerczach. Guzy są zwykle łagodne.
- Leczenie wrodzonego guza chromochłonnego, który tworzy się w jednym nadnerczu, to operacja polegająca na całkowitym usunięciu gruczołu. Ta operacja może pomóc pacjentom uniknąć trwającej całe życie hormonalnej terapii steroidowej i ostrej niewydolności nadnerczy.
- Leczenie wrodzonego guza chromochłonnego, który tworzy się w obu nadnerczach lub później w pozostałym nadnerczu, może polegać na operacji usunięcia guza i jak najmniejszej ilości normalnej tkanki w korze nadnerczy. Ta operacja może pomóc pacjentom uniknąć długotrwałej hormonalnej terapii zastępczej i problemów zdrowotnych związanych z utratą hormonów wytwarzanych przez nadnercza.
Regionalny guz chromochłonny i przyzwojak
Leczenie guza chromochłonnego lub przyzwojaka, który rozprzestrzenił się na pobliskie narządy lub węzły chłonne, to operacja polegająca na całkowitym usunięciu guza. Pobliskie narządy, do których rozprzestrzenił się rak, takie jak nerka, wątroba, część głównego naczynia krwionośnego i węzły chłonne, mogą również zostać usunięte.
Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.
Pheochromocytoma i przyzwojak z przerzutami
Leczenie przerzutowego guza chromochłonnego lub przyzwojaka może obejmować:
- Operacja polegająca na całkowitym usunięciu raka, w tym guzów, które rozprzestrzeniły się na odległe części ciała.
- Terapia paliatywna w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia, w tym:
- Chirurgia mająca na celu usunięcie jak największej ilości raka.
- Chemioterapia skojarzona.
- Radioterapia 131I-MIBG.
- Radioterapia zewnętrzna w obszarach (takich jak kości), w których rozprzestrzenił się rak i nie można ich usunąć chirurgicznie.
- Embolizacja (leczenie polegające na zablokowaniu tętnicy dostarczającej krew do guza).
- Terapia ablacyjna z zastosowaniem ablacji o częstotliwości radiowej lub krioablacji guzów wątroby lub kości.
- Badanie kliniczne terapii celowanej inhibitorem kinazy tyrozynowej.
- Badanie kliniczne radioterapii wewnętrznej z użyciem nowej substancji radioaktywnej.
Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.
Nawracający guz chromochłonny i przyzwojak
Leczenie nawracającego guza chromochłonnego lub przyzwojaka może obejmować:
- Chirurgia w celu całkowitego usunięcia raka.
- Gdy operacja usunięcia raka nie jest możliwa, leczenie paliatywne w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia, w tym:
- Chemioterapia skojarzona.
- Terapia celowana.
- Radioterapia przy użyciu 131I-MIBG.
- Radioterapia zewnętrzna w obszarach (takich jak kości), w których rozprzestrzenił się rak i nie można ich usunąć chirurgicznie.
- Terapia ablacyjna z zastosowaniem ablacji o częstotliwości radiowej lub krioablacji.
Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.
Pheochromocytoma podczas ciąży
KLUCZOWE PUNKTY
- Kobiety w ciąży z guzem chromochłonnym wymagają szczególnej opieki.
- Leczenie kobiet w ciąży z guzem chromochłonnym może obejmować zabieg chirurgiczny.
Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.
Kobiety w ciąży z guzem chromochłonnym wymagają szczególnej opieki.
Chociaż rzadko zdiagnozowany w ciąży, guz chromochłonny może być bardzo poważny dla matki i noworodka. Kobiety ze zwiększonym ryzykiem guza chromochłonnego powinny mieć badanie prenatalne. Kobiety w ciąży z guzem chromochłonnym powinny być leczone przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w tego rodzaju opiece.
Objawy guza chromochłonnego w ciąży mogą obejmować którekolwiek z poniższych:
- Wysokie ciśnienie krwi w pierwszych 3 miesiącach ciąży.
- Nagłe okresy wysokiego ciśnienia krwi.
- Wysokie ciśnienie krwi, które jest bardzo trudne do wyleczenia.
Rozpoznanie guza chromochłonnego u kobiet w ciąży obejmuje badanie poziomu katecholamin we krwi i moczu. Opis tych testów i procedur znajduje się w części Informacje ogólne. MRI można wykonać, aby bezpiecznie wykryć guzy u kobiet w ciąży, ponieważ nie naraża płodu na promieniowanie.
Leczenie kobiet w ciąży z guzem chromochłonnym może obejmować zabieg chirurgiczny.
Leczenie guza chromochłonnego podczas ciąży może obejmować:
- Zabieg chirurgiczny polegający na całkowitym usunięciu raka w drugim trymestrze (od czwartego do szóstego miesiąca ciąży).
- Zabieg chirurgiczny polegający na całkowitym usunięciu raka połączony z urodzeniem płodu przez cięcie cesarskie.
Aby dowiedzieć się więcej na temat guza chromochłonnego i przyzwojaka
Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat guza chromochłonnego i przyzwojaka, zobacz:
- Strona główna guz chromochłonny i przyzwojak
- Leczenie guza chromochłonnego i przyzwojaka u dzieci
- Kriochirurgia w leczeniu raka: pytania i odpowiedzi
- Ukierunkowane terapie raka
- Testy genetyczne pod kątem dziedzicznych zespołów podatności na raka
Aby uzyskać ogólne informacje na temat raka i inne zasoby z National Cancer Institute, zobacz:
- O raku
- Inscenizacja
- Chemioterapia i Ty: Wsparcie dla osób z rakiem
- Radioterapia a Ty: Wsparcie dla osób z rakiem
- Radzenie sobie z rakiem
- Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka
- Dla ocalałych i opiekunów
Włącz automatyczne odświeżanie komentarzy