Typy / neuroblastoma / pacjent / neuroblastoma-leczenie-pdq

Leczenie neuroblastoma (®) - wersja dla pacjentów

Ogólne informacje o nerwiaku zarodkowym

KLUCZOWE PUNKTY

• Neuroblastoma to choroba, w której złośliwe (rakowe) komórki tworzą się w neuroblastach (niedojrzałej tkance nerwowej) w nadnerczach, szyi, klatce piersiowej lub rdzeniu kręgowym.

• Neuroblastoma jest czasami spowodowany mutacją (zmianą) genu przekazaną z rodzica na dziecko.

• Oznaki i objawy nerwiaka niedojrzałego obejmują guzek w jamie brzusznej, szyi lub klatce piersiowej lub ból kości.

• Testy, które badają wiele różnych tkanek i płynów ustrojowych, służą do diagnozowania nerwiaka niedojrzałego.

• W celu zdiagnozowania nerwiaka niedojrzałego wykonuje się biopsję.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Neuroblastoma to choroba, w której złośliwe (rakowe) komórki tworzą się w neuroblastach (niedojrzałej tkance nerwowej) w nadnerczach, szyi, klatce piersiowej lub rdzeniu kręgowym.

Neuroblastoma często zaczyna się w tkance nerwowej nadnerczy. Istnieją dwa nadnercza, po jednym na górze każdej nerki w tylnej części górnej części brzucha. Nadnercza wytwarzają ważne hormony, które pomagają kontrolować tętno, ciśnienie krwi, poziom cukru we krwi i sposób, w jaki organizm reaguje na stres. Neuroblastoma może również rozpocząć się w tkance nerwowej szyi, klatki piersiowej, brzucha lub miednicy.

Neuroblastoma można znaleźć w nadnerczach i tkance nerwu przykręgosłupowego od szyi do miednicy.

Neuroblastoma najczęściej rozpoczyna się w okresie niemowlęcym. Zwykle rozpoznaje się go między pierwszym miesiącem życia a piątym rokiem życia. Występuje, gdy guz zaczyna rosnąć i powodować oznaki lub objawy. Czasami tworzy się przed urodzeniem i znajduje się podczas USG dziecka.

Do czasu zdiagnozowania raka zwykle daje przerzuty (rozprzestrzenianie się). Neuroblastoma najczęściej rozprzestrzenia się do węzłów chłonnych, kości, szpiku kostnego, wątroby i skóry u niemowląt i dzieci. Młodzież może również mieć przerzuty do płuc i mózgu.

Neuroblastoma jest czasami spowodowany mutacją (zmianą) genu przekazaną z rodzica na dziecko.

Mutacje genów zwiększające ryzyko neuroblastoma są czasami dziedziczone (przekazywane z rodzica na dziecko). U dzieci z mutacją genową nerwiak zarodkowy zwykle występuje w młodszym wieku i więcej niż jeden guz może powstać w nadnerczach lub w tkance nerwowej szyi, klatki piersiowej, brzucha lub miednicy.

Dzieci z określonymi mutacjami genów lub zespołami dziedzicznymi (dziedzicznymi) należy badać pod kątem objawów nerwiaka niedojrzałego do ukończenia 10 lat. Można zastosować następujące testy:

• USG jamy brzusznej: badanie, w którym fale dźwiękowe o wysokiej energii (ultradźwięki) są odbijane od brzucha i wytwarzają echo. Echa tworzą obraz brzucha zwany sonogramem. Zdjęcie można wydrukować, aby obejrzeć je później.

• Badania katecholaminy w moczu: Test, w którym próbka moczu jest sprawdzana w celu oznaczenia ilości pewnych substancji, kwasu wanilinowo-migdałowego (VMA) i kwasu homowanilinowego (HVA), które powstają, gdy katecholaminy ulegają rozpadowi i są uwalniane do moczu. Wyższa niż normalnie ilość VMA lub HVA może być oznaką neuroblastoma.

• RTG klatki piersiowej: zdjęcie rentgenowskie narządów i kości w klatce piersiowej. Promieniowanie rentgenowskie to rodzaj wiązki energii, która może przejść przez ciało i na kliszę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała.

Porozmawiaj z lekarzem dziecka o tym, jak często należy wykonywać te testy.

Oznaki i objawy nerwiaka niedojrzałego obejmują guzek w jamie brzusznej, szyi lub klatce piersiowej lub ból kości.

Najczęstsze oznaki i objawy nerwiaka niedojrzałego są spowodowane przez nacisk guza na pobliskie tkanki w miarę wzrostu lub rozprzestrzenianiem się raka do kości. Te i inne oznaki i objawy mogą być spowodowane nerwiakiem niedojrzałym lub innymi schorzeniami.

Skontaktuj się z lekarzem dziecka, jeśli Twoje dziecko ma którekolwiek z poniższych:

• Guz w jamie brzusznej, szyi lub klatce piersiowej.

• Ból kości.

• Obrzęk żołądka i trudności w oddychaniu (u niemowląt).

• Wylupiaste oczy.

• Cienie wokół oczu („czarne oczy”).

• Bezbolesne, niebieskawe guzki pod skórą (u niemowląt).

• Osłabienie lub paraliż (utrata zdolności do poruszania częścią ciała).

Mniej powszechne oznaki i objawy nerwiaka zarodkowego obejmują:

• Gorączka.

• Duszność.

• Czuć się zmęczonym.

• Łatwe siniaczenie lub krwawienie.

• Wybroczyny (płaskie, punktowe plamy pod skórą spowodowane krwawieniem).

• Wysokie ciśnienie krwi.

• Ciężka wodnista biegunka.

• Zespół Hornera (opadająca powieka, mniejsza źrenica i mniejsze pocenie się po jednej stronie twarzy).

• Szarpane ruchy mięśni.

• Niekontrolowane ruchy oczu.

Testy, które badają wiele różnych tkanek i płynów ustrojowych, służą do diagnozowania nerwiaka niedojrzałego.

Do rozpoznania nerwiaka niedojrzałego można zastosować następujące testy i procedury:

• Fizyczne badanie i historia zdrowia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.

• Badanie neurologiczne: seria pytań i testów sprawdzających funkcjonowanie mózgu, rdzenia kręgowego i nerwów. Egzamin sprawdza stan psychiczny, koordynację, zdolność normalnego chodzenia oraz pracę mięśni, zmysłów i odruchów. Może to być również nazwane egzaminem neuro- lub egzaminem neurologicznym.

• Badania katecholaminy w moczu: Test, w którym próbka moczu jest sprawdzana w celu oznaczenia ilości pewnych substancji, kwasu wanilinowo-migdałowego (VMA) i kwasu homowanilinowego (HVA), które powstają, gdy katecholaminy ulegają rozpadowi i są uwalniane do moczu. Wyższa niż normalnie ilość VMA lub HVA może być oznaką neuroblastoma.

• Badania chemii krwi: test, w którym próbka krwi jest sprawdzana w celu zmierzenia ilości pewnych substancji uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu. Wyższa lub mniejsza niż normalnie ilość substancji może być oznaką choroby.

• Skan MIBG: procedura stosowana w celu wykrycia guzów neuroendokrynnych, takich jak nerwiak zarodkowy. Bardzo mała ilość substancji zwanej radioaktywnym MIBG jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się w krwiobiegu. Neuroendokrynne komórki nowotworowe wychwytują radioaktywny MIBG i są wykrywane przez skaner. Skany można wykonać w ciągu 1-3 dni. Roztwór jodu można podać przed badaniem lub w jego trakcie, aby zapobiec wchłanianiu przez tarczycę zbyt dużej ilości MIBG. Ten test służy również do sprawdzenia, jak dobrze guz reaguje na leczenie. MIBG jest stosowany w dużych dawkach w leczeniu nerwiaka niedojrzałego.

• TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.

Tomografia komputerowa (CT) jamy brzusznej. Dziecko leży na stole, który przesuwa się przez tomograf, który wykonuje zdjęcia rentgenowskie wnętrza jamy brzusznej.

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) z gadolinem: procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała. Dożylnie wstrzykuje się substancję zwaną gadolinem. Gadolin gromadzi się wokół komórek rakowych, więc na zdjęciu są jaśniejsze. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).

Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) jamy brzusznej. Dziecko leży na stole, który wsuwa się do skanera MRI, który wykonuje zdjęcia wnętrza ciała. Podkładka na brzuchu dziecka pomaga uzyskać wyraźniejszy obraz.

• Skan PET (skan pozytonowej tomografii emisyjnej): procedura znajdowania złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.

• Prześwietlenie klatki piersiowej lub kości: Prześwietlenie to rodzaj wiązki energii, która może przejść przez ciało i na kliszę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała.

• Badanie ultrasonograficzne: Procedura, w której fale dźwiękowe o wysokiej energii (ultradźwięki) są odbijane od tkanek wewnętrznych lub narządów i wytwarzają echo. Echa tworzą obraz tkanek ciała zwany sonogramem. Zdjęcie można wydrukować, aby obejrzeć je później. Badanie ultrasonograficzne nie jest wykonywane, jeśli wykonano CT / MRI.

USG jamy brzusznej. Do skóry brzucha przykłada się przetwornik ultradźwiękowy podłączony do komputera. Przetwornik odbija fale dźwiękowe od narządów wewnętrznych i tkanek, tworząc echo, które tworzy sonogram (obraz komputerowy).

W celu zdiagnozowania nerwiaka niedojrzałego wykonuje się biopsję.

Komórki i tkanki są usuwane podczas biopsji, dzięki czemu mogą być oglądane pod mikroskopem przez patologa w celu sprawdzenia objawów raka. Sposób wykonania biopsji zależy od umiejscowienia guza w organizmie. Czasami cały guz jest usuwany w tym samym czasie, gdy wykonywana jest biopsja.

Na usuniętej tkance można przeprowadzić następujące testy:

• Analiza cytogenetyczna: test laboratoryjny, w którym chromosomy komórek w próbce tkanki są liczone i sprawdzane pod kątem wszelkich zmian, takich jak pęknięte, brakujące, przegrupowane lub dodatkowe chromosomy. Zmiany w niektórych chromosomach mogą być oznaką raka. Analiza cytogenetyczna służy do diagnozowania raka, planowania leczenia lub sprawdzania skuteczności leczenia.

• Mikroskopia świetlna: test laboratoryjny, w którym komórki w próbce tkanki są oglądane pod zwykłym mikroskopem o dużej mocy w celu wykrycia pewnych zmian w komórkach.

• Immunohistochemia: test laboratoryjny wykorzystujący przeciwciała do sprawdzenia określonych antygenów (markerów) w próbce tkanki pacjenta. Przeciwciała są zwykle połączone z enzymem lub barwnikiem fluorescencyjnym. Po związaniu się przeciwciał z określonym antygenem w próbce tkanki aktywowany jest enzym lub barwnik, a antygen można następnie obejrzeć pod mikroskopem. Ten typ testu jest używany do diagnozowania raka i odróżniania jednego rodzaju raka od innego.

• Badanie amplifikacji MYCN: Badanie laboratoryjne, w którym komórki guza lub szpiku kostnego są sprawdzane pod kątem poziomu MYCN. MYCN jest ważny dla wzrostu komórek. Wyższy poziom MYCN (więcej niż 10 kopii genu) nazywa się amplifikacją MYCN. Neuroblastoma ze wzmocnieniem MYCN ma większe prawdopodobieństwo rozprzestrzeniania się w organizmie i rzadziej reaguje na leczenie.

Dzieci do 6 miesiąca życia mogą nie potrzebować biopsji ani zabiegu chirurgicznego w celu usunięcia guza, ponieważ guz może zniknąć bez leczenia.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rokowanie i opcje leczenia zależą od następujących czynników:

• Wiek w momencie diagnozy.

• Histologia guza (kształt, funkcja i struktura komórek nowotworowych).

• Grupa ryzyka dziecka.

• Czy są jakieś zmiany w genach.

• Gdzie w ciele zaczął się guz.

• Stadium raka.

• Jak guz reaguje na leczenie.

• Ile czasu minęło od rozpoznania do nawrotu raka (w przypadku nawrotu raka).

Na rokowanie i możliwości leczenia neuroblastoma wpływa również biologia guza, która obejmuje:

• Wzory komórek nowotworowych.

• Jak różne są komórki nowotworowe od normalnych komórek.

• Jak szybko rosną komórki nowotworowe.

• Czy guz wykazuje amplifikację MYCN.

• Czy guz ma zmiany w genie ALK.

Uważa się, że biologia guza jest korzystna lub niekorzystna, w zależności od tych czynników. Dziecko z korzystną biologią guza ma większe szanse na wyzdrowienie.

U niektórych dzieci w wieku do 6 miesięcy nerwiak zarodkowy może zniknąć bez leczenia. Nazywa się to regresją spontaniczną. Dziecko jest uważnie obserwowane pod kątem oznak lub objawów nerwiaka niedojrzałego. Jeśli wystąpią oznaki lub objawy, może być konieczne leczenie.

Etapy Neuroblastoma

KLUCZOWE PUNKTY

• Po zdiagnozowaniu nerwiaka niedojrzałego wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, czy rak rozprzestrzenił się z miejsca, w którym się pojawił, na inne części ciała.

• Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

• Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.

• W przypadku neuroblastoma stosuje się następujące etapy:

• Scena 1

• Etap 2

• Etap 3

• Etap 4

• Leczenie neuroblastoma opiera się na grupach ryzyka.

• Czasami neuroblastoma nie reaguje na leczenie lub powraca po leczeniu.

Po zdiagnozowaniu nerwiaka niedojrzałego wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, czy rak rozprzestrzenił się z miejsca, w którym się pojawił, na inne części ciała.

Proces określania zakresu lub rozprzestrzeniania się raka nazywa się określaniem stadium zaawansowania. Informacje zebrane w trakcie określania stadium choroby pomagają określić stopień zaawansowania choroby. W przypadku nerwiaka zarodkowego stadium choroby wpływa na to, czy nowotwór jest niskiego, średniego lub wysokiego ryzyka. Wpływa również na plan leczenia. Do oceny stopnia zaawansowania można wykorzystać wyniki niektórych testów i procedur stosowanych do diagnozowania nerwiaka niedojrzałego. Opis tych testów i procedur znajduje się w części Informacje ogólne.

Do określenia etapu można również zastosować następujące testy i procedury:

• Aspiracja i biopsja szpiku kostnego: pobranie szpiku kostnego, krwi i małego kawałka kości poprzez wprowadzenie wydrążonej igły do ​​kości biodrowej lub mostka. Patolog ogląda szpik kostny, krew i kość pod mikroskopem, szukając oznak raka.

Aspiracja i biopsja szpiku kostnego. Po znieczuleniu niewielkiego obszaru skóry do kości biodrowej dziecka wprowadza się igłę szpiku kostnego. Próbki krwi, kości i szpiku kostnego pobiera się do badania pod mikroskopem.

• Biopsja węzłów chłonnych: usunięcie całości lub części węzła chłonnego. Patolog ogląda tkankę węzłów chłonnych pod mikroskopem, aby sprawdzić komórki rakowe. Można wykonać jeden z następujących rodzajów biopsji:

• Biopsja wycinkowa: usunięcie całego węzła chłonnego.

• Biopsja nacięcia: usunięcie części węzła chłonnego.

• Biopsja rdzeniowa: usunięcie tkanki z węzła chłonnego przy użyciu szerokiej igły.

• Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (FNA): usunięcie tkanki lub płynu z węzła chłonnego za pomocą cienkiej igły.

Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

Rak może rozprzestrzeniać się przez tkanki, układ limfatyczny i krew:

• Tkanka. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, przez wrastanie w pobliskie obszary.

• System limfatyczny. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do układu limfatycznego. Rak przenosi się przez naczynia limfatyczne do innych części ciała.

• Krew. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do krwi. Rak przenosi się przez naczynia krwionośne do innych części ciała.

Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.

Kiedy rak rozprzestrzenia się na inną część ciała, nazywa się to przerzutami. Komórki rakowe odrywają się od miejsca, w którym się rozpoczęły (pierwotnego guza) i przemieszczają się przez układ limfatyczny lub krew.

• System limfatyczny. Rak dostaje się do układu limfatycznego, przemieszcza się przez naczynia limfatyczne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.

• Krew. Rak dostaje się do krwi, przemieszcza się przez naczynia krwionośne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.

Guz z przerzutami to ten sam rodzaj raka, co guz pierwotny. Na przykład, jeśli nerwiak zarodkowy rozprzestrzenia się do wątroby, komórki rakowe w wątrobie są w rzeczywistości komórkami nerwiaka zarodkowego. Choroba jest nerwiakiem zarodkowym z przerzutami, a nie rakiem wątroby.

W przypadku neuroblastoma stosuje się następujące etapy:

Scena 1

W stadium 1 rak występuje tylko w jednym obszarze, a wszystkie widoczne nowotwory są całkowicie usuwane podczas operacji.

Etap 2

Etap 2 jest podzielony na etapy 2A i 2B.

• Etap 2A: Rak występuje tylko w jednym obszarze, a wszystkie widoczne nowotwory nie są całkowicie usuwane podczas operacji.

• Etap 2B: Rak występuje tylko w jednym obszarze i wszystkie widoczne nowotwory mogą, ale nie muszą, zostać całkowicie usunięte podczas operacji. Komórki rakowe znajdują się w węzłach chłonnych w pobliżu guza.

Etap 3

Na etapie 3 prawdziwe jest jedno z poniższych:

• rak nie może zostać całkowicie usunięty podczas operacji i rozprzestrzenił się z jednej strony ciała na drugą, a także mógł rozprzestrzenić się na pobliskie węzły chłonne; lub

• rak znajduje się po jednej stronie ciała i rozprzestrzenił się do węzłów chłonnych po drugiej stronie ciała; lub

• rak znajduje się w środku ciała i rozprzestrzenił się do tkanek lub węzłów chłonnych po obu stronach ciała, a raka nie można usunąć chirurgicznie.

Etap 4

Etap 4 jest podzielony na etapy 4 i 4S.

• W stadium 4 rak rozprzestrzenił się na odległe węzły chłonne lub inne części ciała.

• W etapie 4S dziecko ma mniej niż 12 miesięcy oraz:

• rak rozprzestrzenił się na skórę, wątrobę i / lub szpik kostny; lub

• rak występuje tylko w jednym obszarze i wszystkie widoczne nowotwory mogą, ale nie muszą, zostać całkowicie usunięte podczas operacji; lub

• komórki rakowe można znaleźć w węzłach chłonnych w pobliżu guza.

Leczenie neuroblastoma opiera się na grupach ryzyka.

W przypadku wielu rodzajów raka do planowania leczenia stosuje się etapy. Leczenie neuroblastoma zależy od grupy ryzyka pacjenta. Stopień neuroblastoma jest jednym z czynników określających grupę ryzyka. Inne czynniki to wiek, histologia guza i biologia guza.

Istnieją trzy grupy ryzyka: niskie ryzyko, średnie ryzyko i wysokie ryzyko.

• Neuroblastoma niskiego i średniego ryzyka ma duże szanse na wyleczenie.

• Neuroblastoma wysokiego ryzyka może być trudna do wyleczenia.

Czasami neuroblastoma nie reaguje na leczenie lub powraca po leczeniu.

Nerwiak zarodkowy oporny na leczenie to guz, który nie reaguje na leczenie.

Nawracający nerwiak zarodkowy to rak, który nawrócił (powrócił) po leczeniu. Guz może powrócić w miejscu, w którym się rozpoczął lub w ośrodkowym układzie nerwowym.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z nerwiakiem zarodkowym.

• Leczenie dzieci z nerwiakiem niedojrzałym powinno być zaplanowane przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu raka dziecięcego, zwłaszcza neuroblastoma.

• Stosuje się siedem rodzajów standardowego leczenia:

• Obserwacja

• Operacja

• Radioterapia

• Terapia jodem 131-MIBG

• Chemoterapia

• Wysokodawkowa chemioterapia i radioterapia z ratowaniem komórek macierzystych

• Terapia celowana

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Immunoterapia

• Leczenie neuroblastoma powoduje skutki uboczne i późne skutki.

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z nerwiakiem zarodkowym.

Dla pacjentów z nerwiakiem niedojrzałym dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem.

Ponieważ rak u dzieci występuje rzadko, należy rozważyć udział w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Leczenie dzieci z nerwiakiem niedojrzałym powinno być zaplanowane przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu raka dziecięcego, zwłaszcza neuroblastoma.

Leczenie będzie nadzorowane przez onkologa dziecięcego, lekarza specjalizującego się w leczeniu dzieci chorych na raka. Onkolog dziecięcy współpracuje z innymi pediatrami, którzy są ekspertami w leczeniu dzieci z nerwiakiem niedojrzałym i specjalizują się w określonych dziedzinach medycyny. Mogą to być następujący specjaliści:

• Chirurg dziecięcy.

• Onkolog dziecięcy.

• Endokrynolog.

• Neurolog.

• Neuropatolog dziecięcy.

• Neuroradiolog.

• Pediatra.

• Specjalista pielęgniarki pediatrycznej.

• Pracownik socjalny.

• Zawodowe życie dziecka.

• Psycholog.

Stosuje się siedem rodzajów standardowego leczenia:

Obserwacja

Obserwacja polega na dokładnym monitorowaniu stanu pacjenta bez leczenia, aż do pojawienia się lub zmiany oznak lub objawów.

Operacja

Chirurgia jest stosowana w leczeniu nerwiaka zarodkowego, który nie rozprzestrzenił się na inne części ciała. Usuwa się jak najwięcej guza, na ile jest to bezpiecznie możliwe. Węzły chłonne są również usuwane i sprawdzane pod kątem oznak raka.

Jeśli guza nie można usunąć, zamiast tego można wykonać biopsję.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku obszaru ciała z rakiem.

Terapia jodem 131-MIBG

Terapia jodem 131-MIBG to leczenie jodem radioaktywnym. Jod radioaktywny jest podawany dożylnie (IV) i dostaje się do krwiobiegu, który przenosi promieniowanie bezpośrednio do komórek nowotworowych. Jod radioaktywny gromadzi się w komórkach nerwiaka niedojrzałego i zabija je za pomocą emitowanego promieniowania. Terapia jodem 131-MIBG jest czasami stosowana w leczeniu nerwiaka zarodkowego wysokiego ryzyka, który powraca po początkowym leczeniu.

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa).

Stosowanie dwóch lub więcej leków przeciwnowotworowych nazywa się chemioterapią skojarzoną.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Leki zatwierdzone dla neuroblastoma.

Wysokodawkowa chemioterapia i radioterapia z ratowaniem komórek macierzystych

Chemioterapia i radioterapia w wysokich dawkach mają na celu zabicie komórek rakowych, które mogą odrosnąć i spowodować nawrót raka. Zdrowe komórki, w tym komórki krwiotwórcze, są również niszczone podczas leczenia raka. Ratowanie komórek macierzystych to zabieg zastępujący komórki krwiotwórcze. Komórki macierzyste (niedojrzałe krwinki) są usuwane z krwi lub szpiku kostnego pacjenta, zamrażane i przechowywane. Po zakończeniu przez pacjenta chemioterapii i radioterapii przechowywane komórki macierzyste są rozmrażane i podawane z powrotem pacjentowi w postaci wlewu. Te ponownie połączone komórki macierzyste rosną (i przywracają) komórki krwi organizmu.

Terapia podtrzymująca prowadzona jest po wysokodawkowej chemioterapii i radioterapii z ratunkiem komórek macierzystych przez 6 miesięcy i obejmuje następujące zabiegi:

• Izotretynoina: lek podobny do witamin, który spowalnia zdolność raka do tworzenia większej liczby komórek rakowych i zmienia ich wygląd i działanie. Ten lek przyjmuje się doustnie.

• Dinutuksymab: rodzaj terapii przeciwciałami monoklonalnymi wykorzystującymi przeciwciało wytworzone w laboratorium z jednego typu komórki układu odpornościowego. Dinutuksymab identyfikuje i przyłącza się do substancji zwanej GD2 na powierzchni komórek nerwiaka niedojrzałego. Gdy dinutuksymab przyczepił się do GD2, do układu odpornościowego wysyłany jest sygnał, że znaleziono obcą substancję i należy ją zabić. Następnie układ odpornościowy organizmu zabija komórkę nerwiaka niedojrzałego. Dinutuksymab podaje się we wlewie. Jest to rodzaj terapii celowanej.

• Czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (GM-CSF): cytokina, która pomaga wytworzyć więcej komórek układu odpornościowego, zwłaszcza granulocytów i makrofagów (białych krwinek), które mogą atakować i zabijać komórki rakowe.

• Interleukina-2 (IL-2): rodzaj immunoterapii, która zwiększa wzrost i aktywność wielu komórek odpornościowych, zwłaszcza limfocytów (rodzaj białych krwinek). Limfocyty mogą atakować i zabijać komórki rakowe.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Leki zatwierdzone dla neuroblastoma.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje do identyfikacji i atakowania określonych komórek nowotworowych. Terapie celowane zwykle powodują mniej szkód dla normalnych komórek niż chemioterapia lub radioterapia. Istnieją różne rodzaje terapii celowanych:

• Terapia przeciwciałami monoklonalnymi: Przeciwciała monoklonalne to białka układu odpornościowego wytwarzane w laboratorium w celu leczenia wielu chorób, w tym raka. W leczeniu raka przeciwciała te mogą przyczepiać się do określonego celu na komórkach rakowych lub innych komórkach, które mogą pomóc w rozwoju komórek rakowych. Przeciwciała mogą następnie zabijać komórki rakowe, blokować ich wzrost lub zapobiegać ich rozprzestrzenianiu. Przeciwciała monoklonalne podaje się we wlewie. Mogą być używane samodzielnie lub do przenoszenia leków, toksyn lub materiałów radioaktywnych bezpośrednio do komórek rakowych.

Pembrolizumab i dinutuksymab to przeciwciała monoklonalne badane w leczeniu nerwiaka zarodkowego, który powrócił po leczeniu lub nie zareagował na leczenie.

• Terapia inhibitorem kinazy tyrozynowej: Te leki celowane blokują sygnały potrzebne do wzrostu guzów.

Kryzotynib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej stosowanym w leczeniu nerwiaka niedojrzałego, który powrócił po leczeniu. AZD1775 i lorlatynib są inhibitorami kinazy tyrozynowej badanymi pod kątem leczenia nerwiaka niedojrzałego, który powrócił po leczeniu lub nie zareagował na leczenie.

• Terapia inhibitorem deacetylazy histonowej: To leczenie powoduje zmianę chemiczną, która powstrzymuje wzrost i podział komórek rakowych.

Vorinostat jest rodzajem inhibitora deacetylazy histonowej, badanym w leczeniu nerwiaka niedojrzałego, który powrócił po leczeniu lub nie zareagował na leczenie.

• Terapia inhibitorem dekarboksylazy ornityny: Zabieg ten spowalnia wzrost i podział komórek rakowych.

Eflornityna jest rodzajem inhibitora dekarboksylazy ornityny, badanym pod kątem leczenia nerwiaka niedojrzałego, który powrócił po leczeniu lub nie zareagował na leczenie.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Ta sekcja podsumowująca opisuje zabiegi, które są badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu. Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Immunoterapia

Immunoterapia to leczenie wykorzystujące układ odpornościowy pacjenta do walki z rakiem. Substancje wytwarzane przez organizm lub wytwarzane w laboratorium są używane do wzmacniania, kierowania lub przywracania naturalnych mechanizmów obronnych organizmu przed rakiem. To leczenie raka jest rodzajem terapii biologicznej.

• Terapia limfocytami T CAR: limfocyty T pacjenta (rodzaj komórek układu odpornościowego) są zmieniane tak, że atakują określone białka na powierzchni komórek rakowych. Komórki T są pobierane od pacjenta, a na ich powierzchni w laboratorium dodawane są specjalne receptory. Zmienione komórki nazywane są limfocytami T chimerycznego receptora antygenu (CAR). Komórki CAR T są hodowane w laboratorium i podawane pacjentowi w infuzji. Limfocyty CAR T namnażają się we krwi pacjenta i atakują komórki rakowe.

Terapia limfocytami T CAR. Rodzaj leczenia, w którym limfocyty T pacjenta (rodzaj komórek odpornościowych) są zmieniane w laboratorium, aby wiązały się z komórkami rakowymi i zabijały je. Krew z żyły w ramieniu pacjenta przepływa przez rurkę do aparatu do aferezy (niepokazanego), który usuwa białe krwinki, w tym limfocyty T, i przesyła resztę krwi z powrotem do pacjenta. Następnie gen dla specjalnego receptora zwanego chimerycznym receptorem antygenu (CAR) jest wprowadzany do komórek T w laboratorium. Miliony komórek CAR T hoduje się w laboratorium, a następnie podaje pacjentowi w infuzji. Komórki CAR T są zdolne do wiązania się z antygenem na komórkach rakowych i ich zabijania.

Terapia komórkami T CAR jest badana pod kątem leczenia nerwiaka zarodkowego, który powrócił po leczeniu lub nie zareagował na leczenie.

Leczenie neuroblastoma powoduje skutki uboczne i późne skutki.

Aby uzyskać informacje o skutkach ubocznych, które pojawiają się podczas leczenia raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Skutki uboczne leczenia raka, które rozpoczynają się po leczeniu i trwają przez miesiące lub lata, nazywane są efektami późnymi. Późne skutki leczenia raka mogą obejmować:

• Problemy fizyczne.

• Rozwój zębów.

• Niedrożność jelit (niedrożność).

• Wzrost kości i chrząstki.

• Funkcja słuchu.

• Zespół metaboliczny (podwyższone ciśnienie krwi, podwyższone trójglicerydy, podwyższony poziom cholesterolu, podwyższony procent tkanki tłuszczowej).

• Zmiany nastroju, uczuć, myślenia, uczenia się lub pamięci.

• Drugie nowotwory (nowe rodzaje raka).

Niektóre późne efekty można leczyć lub kontrolować. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzami dziecka o wpływie leczenia raka na dziecko. Więcej informacji można znaleźć w podsumowaniu na temat późnych skutków leczenia raka u dzieci.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy stan Twojego dziecka uległ zmianie lub czy rak powrócił (wróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Badania kontrolne pacjentów z nerwiakiem zarodkowym obejmują:

• Badania katecholamin w moczu.

• Skan MIBG.

Leczenie neuroblastoma niskiego ryzyka

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Leczenie nowo zdiagnozowanego nerwiaka zarodkowego niskiego ryzyka może obejmować:

• Zabieg operacyjny, a następnie obserwacja.

• Chemioterapia i chirurgia dla dzieci z objawami lub dzieci, których guz nadal rośnie i nie można go usunąć chirurgicznie.

• Chemioterapia dla niektórych pacjentów.

• Sama obserwacja dla niemowląt w wieku poniżej 6 miesięcy z małymi guzami nadnerczy lub niemowląt, które nie mają objawów przedmiotowych i podmiotowych nerwiaka niedojrzałego.

• Radioterapia w leczeniu guzów, które powodują poważne problemy i nie reagują szybko na chemioterapię lub operację.

• Badanie kliniczne leczenia oparte na odpowiedzi guza na leczenie i biologii guza.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Leczenie neuroblastoma o średnim ryzyku

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Leczenie nowo zdiagnozowanego nerwiaka zarodkowego pośredniego ryzyka może obejmować:

• Chemioterapia dla dzieci z objawami lub w celu zmniejszenia guza, którego nie można usunąć chirurgicznie. Operację można wykonać po chemioterapii.

• Sama operacja dla niemowląt.

• Sama obserwacja dla niemowląt.

• Radioterapia stosowana w leczeniu guzów, które nadal rosły podczas leczenia chemioterapią lub nowotworów, których nie można usunąć chirurgicznie i które nadal rosną po leczeniu chemioterapią.

• Badanie kliniczne leczenia oparte na odpowiedzi guza na leczenie i biologii guza.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Leczenie neuroblastoma wysokiego ryzyka

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Leczenie nowo zdiagnozowanego nerwiaka zarodkowego wysokiego ryzyka może obejmować:

• Schemat następujących zabiegów:

• Chemioterapia skojarzona.

• Operacja.

• Dwa cykle chemioterapii skojarzonej w wysokich dawkach, a następnie ratowanie komórek macierzystych.

• Radioterapia.

• Terapia przeciwciałami monoklonalnymi (dinutuksymabem) interleukiną-2 (IL-2), czynnikiem stymulującym tworzenie kolonii granulocytów i makrofagów (GM-CSF) i izotretynoiną.

• Badanie kliniczne terapii jodem 131-MIBG lub terapii celowanej (kryzotynib) i innych metod leczenia.

• Badanie kliniczne terapii przeciwciałami monoklonalnymi (dinutuksymabem), GM-CSF i chemioterapią skojarzoną.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Leczenie nerwiaka zarodkowego w stadium 4S

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Nie ma standardowego leczenia nowo zdiagnozowanego nerwiaka zarodkowego w stadium 4S, ale opcje leczenia obejmują:

• Obserwacja i opieka wspomagająca dla dzieci, które mają korzystną biologię guza i nie mają objawów przedmiotowych i podmiotowych.

• Chemioterapia dla dzieci, które mają objawy przedmiotowe lub podmiotowe, dla bardzo małych niemowląt lub dzieci z niekorzystną biologią guza.

• Radioterapia dla dzieci z nerwiakiem zarodkowym, który rozprzestrzenił się do wątroby.

• Badanie kliniczne leczenia oparte na odpowiedzi guza na leczenie i biologii guza.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Leczenie nawracającego neuroblastoma

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Pacjenci po raz pierwszy leczeni z powodu neuroblastoma niskiego ryzyka

Leczenie nawracającego nerwiaka zarodkowego, który powraca w obszarze, w którym powstał pierwszy nowotwór, może obejmować:

• Zabieg operacyjny, po którym następuje obserwacja lub chemioterapia.

• Chemioterapia, po której może nastąpić operacja.

Leczenie nawracającego nerwiaka niedojrzałego, który powraca w innych częściach ciała lub który nie zareagował na leczenie, może obejmować:

• Obserwacja.

• Chemoterapia.

• Zabieg chirurgiczny, a następnie chemioterapia.

• Leczenie jak w przypadku nowo zdiagnozowanego nerwiaka zarodkowego wysokiego ryzyka u dzieci powyżej 1 roku życia.

Pacjenci po raz pierwszy leczeni z powodu nerwiaka zarodkowego pośredniego ryzyka

Leczenie nawracającego nerwiaka zarodkowego, który powraca w obszarze, w którym powstał pierwszy nowotwór, może obejmować:

• Zabieg chirurgiczny, po którym może nastąpić chemioterapia.

• Radioterapia dla dzieci, których choroba nasiliła się po chemioterapii i operacji wtórnej.

Leczenie nawracającego nerwiaka zarodkowego, który powraca w innych częściach ciała, może obejmować:

• Leczenie jak w przypadku nowo zdiagnozowanego nerwiaka zarodkowego wysokiego ryzyka u dzieci powyżej 1 roku życia.

Pacjenci najpierw leczeni z powodu nerwiaka zarodkowego wysokiego ryzyka

Nie ma standardowego leczenia nawracającego nerwiaka zarodkowego u pacjentów najpierw leczonych z powodu nerwiaka zarodkowego wysokiego ryzyka. Leczenie może obejmować:

• Chemoterapia.

• Chemioterapia skojarzona z terapią przeciwciałami monoklonalnymi (dinutuksymab).

• Terapia jodem 131-MIBG w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia. Może być podawany samodzielnie lub w połączeniu z chemioterapią.

• Terapia celowana kryzotynibem lub innymi inhibitorami ALK u pacjentów ze zmianami w genie ALK.

Ponieważ nie ma standardowego leczenia, pacjenci najpierw leczeni z powodu nerwiaka zarodkowego wysokiego ryzyka mogą chcieć rozważyć badanie kliniczne. Informacje o badaniach klinicznych można znaleźć na stronie internetowej NCI.

Pacjenci z nawracającym nerwiakiem zarodkowym OUN

Leczenie neuroblastoma, który powraca (powraca) w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN; mózg i rdzeń kręgowy) może obejmować:

• Chirurgia w celu usunięcia guza w OUN, a następnie radioterapia.

• Badanie kliniczne nowej terapii.

Metody leczenia postępującego / nawracającego neuroblastoma

Niektóre z terapii badanych w badaniach klinicznych dla nerwiaka niedojrzałego, który powraca (powraca) lub postępuje (rośnie, rozprzestrzenia się lub nie reaguje na leczenie) obejmuje:

• Chemioterapia i terapia celowana (dinutuksymab z eflornityną lub bez).

• Sprawdzanie próbki guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

• Terapia celowana (AZD1775) i chemioterapia.

• Terapia celowana (pembrolizumab lub lorlatynib).

• Immunoterapia (terapia komórkami T CAR).

• Leczenie jodem 131-MIBG w monoterapii lub z innymi lekami przeciwnowotworowymi.

• Terapia jodem 131-MIBG i terapia celowana (dinutuksymab).

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Aby dowiedzieć się więcej o nerwiaku zarodkowym

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat neuroblastoma, zobacz:

• Strona główna neuroblastoma

• Badanie przesiewowe neuroblastoma

• Tomografia komputerowa (CT) i rak

• Leki dopuszczone do leczenia neuroblastoma

• Ukierunkowane terapie raka

• Immunoterapia w leczeniu raka

• Nowe podejście do terapii neuroblastoma (NANT) Wyłączenie odpowiedzialności

Aby uzyskać więcej informacji na temat raka u dzieci i inne ogólne zasoby dotyczące raka, zobacz:

• O raku

• Nowotwory u dzieci

• CureSearch for Children's CancerExit Disclaimer

• Późne skutki leczenia raka u dzieci

• Młodzież i młodzi dorośli z rakiem

• Dzieci z rakiem: przewodnik dla rodziców

• Rak u dzieci i młodzieży

• Inscenizacja

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów

Sortowanie według daty Sortuj według wyniku

Włącz automatyczne odświeżanie komentarzy

Dodaj swój komentarz

love.co z zadowoleniem przyjmuje wszystkie komentarze . Jeśli nie chcesz być anonimowy, zarejestruj się lub zaloguj . To jest darmowe.