Types/myeloproliferative/patient/chronic-treatment-pdq

Przewlekłe leczenie nowotworów mieloproliferacyjnych (®) - wersja dla pacjenta

Ogólne informacje o przewlekłych nowotworach mieloproliferacyjnych

KLUCZOWE PUNKTY

• Nowotwory mieloproliferacyjne to grupa chorób, w których szpik kostny wytwarza zbyt dużo czerwonych krwinek, białych krwinek lub płytek krwi.

• Istnieje 6 rodzajów przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych.

• Testy badające krew i szpik kostny służą do diagnozowania przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych.

Nowotwory mieloproliferacyjne to grupa chorób, w których szpik kostny wytwarza zbyt dużo czerwonych krwinek, białych krwinek lub płytek krwi.

Zwykle szpik kostny wytwarza komórki macierzyste krwi (komórki niedojrzałe), które z czasem stają się dojrzałymi komórkami krwi.

Anatomia kości. Kość składa się ze zwartej kości, kości gąbczastej i szpiku kostnego. Zwarta kość stanowi zewnętrzną warstwę kości. Gąbczasta kość znajduje się głównie na końcach kości i zawiera czerwony szpik. Szpik kostny znajduje się w środku większości kości i ma wiele naczyń krwionośnych. Istnieją dwa rodzaje szpiku kostnego: czerwony i żółty. Szpik czerwony zawiera komórki macierzyste krwi, które mogą stać się krwinkami czerwonymi, białymi lub płytkami krwi. Żółty szpik składa się głównie z tłuszczu.

Komórka macierzysta krwi może stać się szpikową komórką macierzystą lub limfoidalną komórką macierzystą. Limfoidalna komórka macierzysta staje się białą krwinką. Mieloidalna komórka macierzysta staje się jednym z trzech typów dojrzałych krwinek:

• Czerwone krwinki, które przenoszą tlen i inne substancje do wszystkich tkanek ciała.

• Białe krwinki, które zwalczają infekcje i choroby.

• Płytki krwi, które tworzą skrzepy krwi, aby zatrzymać krwawienie.

Rozwój komórek krwi. Komórka macierzysta krwi przechodzi kilka etapów, aby stać się czerwoną krwinką, płytką krwi lub białą krwinką.

W przypadku nowotworów mieloproliferacyjnych zbyt wiele komórek macierzystych krwi staje się jednym lub kilkoma typami komórek krwi. Nowotwory zwykle pogarszają się powoli, wraz ze wzrostem liczby dodatkowych komórek krwi.

Istnieje 6 rodzajów przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych.

Rodzaj nowotworu mieloproliferacyjnego zależy od tego, czy powstaje zbyt wiele czerwonych krwinek, białych krwinek lub płytek krwi. Czasami organizm wytwarza zbyt wiele więcej niż jednego rodzaju krwinek, ale zwykle jeden rodzaj krwinek jest dotknięty większym zaburzeniem niż inne. Przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne obejmują 6 następujących typów:

• Przewlekła białaczka szpikowa.

• Czerwienica prawdziwa.

• Pierwotne zwłóknienie szpiku (zwane także przewlekłym idiopatycznym zwłóknieniem szpiku).

• Pierwotna małopłytkowość.

• Przewlekła białaczka neutrofilowa.

• Przewlekła białaczka eozynofilowa.

Te typy są opisane poniżej. Przewlekłe nowotwory mieloproliferacyjne czasami stają się ostrą białaczką, w której powstaje zbyt wiele nieprawidłowych białych krwinek.

Testy badające krew i szpik kostny służą do diagnozowania przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych.

Można zastosować następujące testy i procedury:

• Fizyczne badanie i historia zdrowia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.

• Pełna morfologia krwi (CBC) z różnicą: Procedura, podczas której pobierana jest próbka krwi i sprawdzana pod kątem:

• Liczba czerwonych krwinek i płytek krwi.

• Liczba i rodzaj białych krwinek.

• Ilość hemoglobiny (białka przenoszącego tlen) w krwinkach czerwonych.

• Część próbki krwi złożona z czerwonych krwinek.

Pełna morfologia krwi (CBC). Krew pobiera się, wprowadzając igłę do żyły i umożliwiając przepływ krwi do probówki. Próbka krwi jest wysyłana do laboratorium i zliczane są krwinki czerwone, krwinki białe i płytki krwi. CBC służy do testowania, diagnozowania i monitorowania wielu różnych stanów.

• Rozmaz krwi obwodowej: procedura, podczas której próbka krwi jest sprawdzana pod kątem:

• Czy istnieją czerwone krwinki w kształcie łezek.

• Liczba i rodzaje białych krwinek.

• Liczba płytek krwi.

• Czy są komórki blastyczne.

• Badania chemii krwi: procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby.

• Aspiracja i biopsja szpiku kostnego: pobranie szpiku kostnego, krwi i małego kawałka kości poprzez wprowadzenie wydrążonej igły do ​​kości biodrowej lub mostka. Patolog ogląda szpik kostny, krew i kość pod mikroskopem, szukając nieprawidłowych komórek.

Aspiracja i biopsja szpiku kostnego. Po znieczuleniu niewielkiego obszaru skóry, do kości biodrowej pacjenta wprowadza się igłę szpiku kostnego. Próbki krwi, kości i szpiku kostnego pobiera się do badania pod mikroskopem.

• Analiza cytogenetyczna: test laboratoryjny, w którym chromosomy komórek w próbce szpiku kostnego lub krwi są liczone i sprawdzane pod kątem wszelkich zmian, takich jak pęknięte, brakujące, przegrupowane lub dodatkowe chromosomy. Zmiany w niektórych chromosomach mogą być oznaką raka. Analiza cytogenetyczna służy do diagnozowania raka, planowania leczenia lub sprawdzania skuteczności leczenia.

• Test mutacji genów: Test laboratoryjny wykonany na szpiku kostnym lub próbce krwi w celu sprawdzenia mutacji w genach JAK2, MPL lub CALR. Mutację genu JAK2 często stwierdza się u pacjentów z czerwienicą prawdziwą, trombocytemią samoistną lub pierwotnym zwłóknieniem szpiku. Mutacje genu MPL lub CALR stwierdza się u pacjentów z nadpłytkowością pierwotną lub pierwotnym zwłóknieniem szpiku.

Przewlekła białaczka szpikowa

Przewlekła białaczka szpikowa to choroba, w której w szpiku kostnym powstaje zbyt wiele białych krwinek. Zobacz podsumowanie dotyczące leczenia przewlekłej białaczki szpikowej, aby uzyskać informacje na temat diagnozy, oceny zaawansowania i leczenia.

Polycythemia Vera

KLUCZOWE PUNKTY

• Czerwienica prawdziwa jest chorobą, w której szpik kostny wytwarza zbyt wiele czerwonych krwinek.

• Objawy czerwienicy prawdziwej obejmują bóle głowy i uczucie pełności poniżej żeber po lewej stronie.

• Do rozpoznania czerwienicy prawdziwej stosuje się specjalne badania krwi.

Czerwienica prawdziwa jest chorobą, w której szpik kostny wytwarza zbyt wiele czerwonych krwinek.

W czerwienicy prawdziwej krew staje się zagęszczona przez zbyt dużą liczbę czerwonych krwinek. Może również wzrosnąć liczba białych krwinek i płytek krwi. Te dodatkowe krwinki mogą gromadzić się w śledzionie i powodować jej obrzęk. Zwiększona liczba krwinek czerwonych, krwinek białych lub płytek krwi może powodować problemy z krwawieniem i tworzyć skrzepy w naczyniach krwionośnych. Może to zwiększyć ryzyko udaru lub zawału serca. U pacjentów w wieku powyżej 65 lat lub z historią zakrzepów krwi ryzyko udaru lub zawału serca jest większe. Pacjenci mają również zwiększone ryzyko ostrej białaczki szpikowej lub pierwotnego zwłóknienia szpiku.

Objawy czerwienicy prawdziwej obejmują bóle głowy i uczucie pełności poniżej żeber po lewej stronie.

Czerwienica prawdziwa często nie powoduje wczesnych oznak lub objawów. Można go znaleźć podczas rutynowego badania krwi. Objawy przedmiotowe i podmiotowe mogą wystąpić wraz ze wzrostem liczby krwinek. Inne stany mogą powodować te same oznaki i objawy. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:

• Uczucie ucisku lub pełności poniżej żeber po lewej stronie.

• Bóle głowy.

• Podwójne widzenie lub widzenie ciemnych lub martwych punktów, które pojawiają się i znikają.

• Swędzenie całego ciała, zwłaszcza po kąpieli w ciepłej lub gorącej wodzie.

• Zaczerwieniona twarz, która wygląda jak rumieniec lub oparzenie słoneczne.

• Słabość.

• Zawroty głowy.

• Utrata wagi bez znanego powodu.

Do rozpoznania czerwienicy prawdziwej stosuje się specjalne badania krwi.

Oprócz pełnej morfologii krwi, aspiracji szpiku kostnego i biopsji oraz analizy cytogenetycznej, do rozpoznania czerwienicy prawdziwej stosuje się test erytropoetyny w surowicy. W tym teście próbka krwi jest sprawdzana pod kątem poziomu erytropoetyny (hormonu, który stymuluje wytwarzanie nowych czerwonych krwinek). W czerwienicy prawdziwej poziom erytropoetyny byłby niższy niż normalnie, ponieważ organizm nie musi wytwarzać większej liczby czerwonych krwinek.

Pierwotna mielofibroza

KLUCZOWE PUNKTY

• Pierwotne zwłóknienie szpiku jest chorobą, w której w szpiku kostnym gromadzą się nieprawidłowe komórki krwi i włókna.

• Objawy pierwotnego zwłóknienia szpiku obejmują ból pod żebrami po lewej stronie i uczucie bardzo zmęczenia.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (prawdopodobieństwo wyzdrowienia) i opcje leczenia pierwotnego włóknienia szpiku.

Pierwotne zwłóknienie szpiku jest chorobą, w której w szpiku kostnym gromadzą się nieprawidłowe komórki krwi i włókna.

Szpik kostny składa się z tkanek, z których wytwarzane są krwinki (krwinki czerwone, białe krwinki i płytki krwi) oraz sieci włókien, które podtrzymują tkanki krwiotwórcze. W pierwotnym zwłóknieniu szpiku (zwanym również przewlekłym idiopatycznym zwłóknieniem szpiku), duża liczba komórek macierzystych krwi staje się komórkami krwi, które nie dojrzewają prawidłowo (blasty). Sieć włókien wewnątrz szpiku kostnego również staje się bardzo gruba (jak tkanka bliznowata) i spowalnia zdolność tkanki krwiotwórczej do tworzenia komórek krwi. To powoduje, że tkanki krwiotwórcze wytwarzają coraz mniej komórek krwi. Aby zrekompensować małą liczbę komórek krwi wytwarzanych w szpiku kostnym, wątroba i śledziona zaczynają wytwarzać krwinki.

Objawy pierwotnego zwłóknienia szpiku obejmują ból pod żebrami po lewej stronie i uczucie bardzo zmęczenia.

Pierwotne zwłóknienie szpiku często nie powoduje wczesnych oznak lub objawów. Można go znaleźć podczas rutynowego badania krwi. Oznaki i objawy mogą być spowodowane pierwotnym zwłóknieniem szpiku lub innymi schorzeniami. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:

• Uczucie bólu lub pełności poniżej żeber po lewej stronie.

• Uczucie sytości szybciej niż zwykle podczas jedzenia.

• Czuję się bardzo zmęczony.

• Duszność.

• Łatwe siniaczenie lub krwawienie.

• Wybroczyny (płaskie, czerwone, punktowe plamy pod skórą spowodowane krwawieniem).

• Gorączka.

• Wilgotne nocne poty.

• Utrata masy ciała

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (prawdopodobieństwo wyzdrowienia) i opcje leczenia pierwotnego włóknienia szpiku.

Rokowanie zależy od następujących czynników:

• Wiek pacjenta.

• Liczba nieprawidłowych czerwonych i białych krwinek.

• Liczba wybuchów we krwi.

• Czy są jakieś zmiany w chromosomach.

• Czy pacjent ma objawy, takie jak gorączka, poty nocne lub utrata masy ciała.

Essential Thrombocythemia

KLUCZOWE PUNKTY

• Małopłytkowość pierwotna to choroba, w której w szpiku kostnym powstaje zbyt wiele płytek krwi.

• Pacjenci z trombocytemią samoistną mogą nie mieć żadnych oznak ani objawów.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (prawdopodobieństwo wyzdrowienia) i opcje leczenia małopłytkowości samoistnej.

Małopłytkowość pierwotna to choroba, w której w szpiku kostnym powstaje zbyt wiele płytek krwi.

Trombocytemia pierwotna powoduje nieprawidłowy wzrost liczby płytek krwi i szpiku kostnego.

Pacjenci z trombocytemią samoistną mogą nie mieć żadnych oznak ani objawów.

Pierwotna małopłytkowość często nie powoduje wczesnych oznak lub objawów. Można go znaleźć podczas rutynowego badania krwi. Oznaki i objawy mogą być spowodowane małopłytkowością samoistną lub innymi stanami. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:

• Bół głowy.

• Pieczenie lub mrowienie dłoni lub stóp.

• Zaczerwienienie i ciepło dłoni lub stóp.

• Problemy ze wzrokiem lub słuchem.

Płytki krwi są lepkie. Gdy jest zbyt wiele płytek krwi, mogą się one zlepiać i utrudniać przepływ krwi. W naczyniach krwionośnych mogą tworzyć się skrzepy i może również wystąpić zwiększone krwawienie. Mogą one powodować poważne problemy zdrowotne, takie jak udar lub zawał serca.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (prawdopodobieństwo wyzdrowienia) i opcje leczenia małopłytkowości samoistnej.

Rokowanie i opcje leczenia zależą od następujących czynników:

• Wiek pacjenta.

• Czy pacjent ma objawy przedmiotowe lub podmiotowe lub inne problemy związane z nadpłytkowością samoistną.

Przewlekła białaczka neutrofilowa

Przewlekła białaczka neutrofilowa jest chorobą, w której zbyt wiele komórek macierzystych krwi staje się rodzajem białych krwinek zwanych neutrofilami. Neutrofile to zwalczające infekcje krwinki, które otaczają i niszczą martwe komórki i obce substancje (takie jak bakterie). Śledziona i wątroba mogą puchnąć z powodu dodatkowych neutrofili. Przewlekła białaczka neutrofilowa może pozostać taka sama lub może szybko przejść do ostrej białaczki.

Przewlekła białaczka eozynofilowa

KLUCZOWE PUNKTY

• Przewlekła białaczka eozynofilowa to choroba, w której w szpiku kostnym powstaje zbyt wiele białych krwinek (eozynofili).

• Oznaki i objawy przewlekłej białaczki eozynofilowej obejmują gorączkę i uczucie zmęczenia.

Przewlekła białaczka eozynofilowa to choroba, w której w szpiku kostnym powstaje zbyt wiele białych krwinek (eozynofili).

Eozynofile to białe krwinki, które reagują na alergeny (substancje wywołujące reakcję alergiczną) i pomagają zwalczać infekcje wywoływane przez niektóre pasożyty. W przewlekłej białaczce eozynofilowej we krwi, szpiku kostnym i innych tkankach występuje zbyt wiele eozynofilów. Przewlekła białaczka eozynofilowa może nie zmieniać się przez wiele lat lub szybko przejść do ostrej białaczki.

Oznaki i objawy przewlekłej białaczki eozynofilowej obejmują gorączkę i uczucie zmęczenia.

Przewlekła białaczka eozynofilowa może nie powodować wczesnych oznak lub objawów. Można go znaleźć podczas rutynowego badania krwi. Oznaki i objawy mogą być spowodowane przewlekłą białaczką eozynofilową lub innymi stanami. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:

• Gorączka.

• Czuję się bardzo zmęczony.

• Kaszel.

• Obrzęk pod skórą wokół oczu i ust, gardła lub dłoni i stóp.

• Ból w mięśniach.

• Swędzący.

• Biegunka.

Etapy przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych

KLUCZOWE PUNKTY

• Nie ma standardowego systemu stopniowania przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych.

Nie ma standardowego systemu stopniowania przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych.

Inscenizacja to proces używany do ustalenia, jak daleko rozprzestrzenił się rak. Nie ma standardowego systemu stopniowania przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych. Leczenie opiera się na typie nowotworu mieloproliferacyjnego u pacjenta. Znajomość rodzaju jest ważna, aby zaplanować leczenie.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z przewlekłymi nowotworami mieloproliferacyjnymi.

• Stosuje się jedenaście rodzajów standardowego leczenia:

• Uważne czekanie

• Puszczanie krwi

• Afereza płytek krwi

• Terapia transfuzyjna

• Chemoterapia

• Radioterapia

• Terapia innymi lekami

• Operacja

• Terapia biologiczna

• Terapia celowana

• Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Leczenie przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych może powodować działania niepożądane.

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z przewlekłymi nowotworami mieloproliferacyjnymi.

Dla pacjentów z przewlekłymi nowotworami mieloproliferacyjnymi dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje o nowych terapiach. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem. Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Stosuje się jedenaście rodzajów standardowego leczenia:

Uważne czekanie

Uważne czekanie polega na dokładnym monitorowaniu stanu pacjenta bez leczenia, aż pojawią się lub zmienią objawy przedmiotowe lub podmiotowe.

Puszczanie krwi

Flebotomia to zabieg, w którym krew pobierana jest z żyły. Można pobrać próbkę krwi do badań, takich jak CBC lub biochemia krwi. Czasami do leczenia stosuje się upuszczanie krwi, a krew jest pobierana z organizmu w celu usunięcia dodatkowych czerwonych krwinek. Flebotomię stosuje się w ten sposób w leczeniu niektórych przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych.

Afereza płytek krwi

Afereza płytek krwi to zabieg wykorzystujący specjalną maszynę do usuwania płytek krwi z krwi. Krew jest pobierana od pacjenta i przepuszczana przez separator krwinek, gdzie usuwane są płytki krwi. Reszta krwi jest następnie zawracana do krwiobiegu pacjenta.

Terapia transfuzyjna

Terapia transfuzyjna (transfuzja krwi) to metoda podawania krwinek czerwonych, białych lub płytek krwi w celu zastąpienia krwinek zniszczonych przez chorobę lub leczenie raka.

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Gdy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym, narządzie lub w jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna). Sposób podawania chemioterapii zależy od rodzaju i stadium leczonego raka.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki zatwierdzone dla nowotworów mieloproliferacyjnych.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku obszaru ciała z rakiem.

Radioterapia zewnętrzna jest stosowana w leczeniu przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych i jest zwykle skierowana na śledzionę.

Terapia innymi lekami

Prednizon i danazol to leki, które mogą być stosowane w leczeniu niedokrwistości u pacjentów z pierwotnym zwłóknieniem szpiku.

Terapia anagrelidem jest stosowana w celu zmniejszenia ryzyka zakrzepów krwi u pacjentów ze zbyt dużą liczbą płytek krwi. W celu zmniejszenia ryzyka powstania zakrzepów można również zastosować aspirynę w małych dawkach.

Talidomid, lenalidomid i pomalidomid to leki zapobiegające wrastaniu naczyń krwionośnych w obszary komórek nowotworowych.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki zatwierdzone dla nowotworów mieloproliferacyjnych.

Operacja

Splenektomię (operację usunięcia śledziony) można wykonać, jeśli śledziona jest powiększona.

Terapia biologiczna

Terapia biologiczna to terapia wykorzystująca układ odpornościowy pacjenta do walki z rakiem lub innymi chorobami. Substancje wytwarzane przez organizm lub wytwarzane w laboratorium są wykorzystywane do wzmacniania, kierowania lub przywracania naturalnych mechanizmów obronnych organizmu przed chorobami. Ten rodzaj leczenia nazywany jest również bioterapią lub immunoterapią. Interferon alfa i pegylowany interferon alfa to leki biologiczne powszechnie stosowane w leczeniu niektórych przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych.

Erytropoetyczne czynniki wzrostu są również czynnikami biologicznymi. Służą do stymulacji szpiku kostnego do wytwarzania czerwonych krwinek.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje do identyfikacji i atakowania określonych komórek rakowych bez uszkadzania normalnych komórek. Inhibitory kinazy tyrozynowej są celowanymi lekami terapeutycznymi, które blokują sygnały potrzebne do wzrostu guzów.

Ruksolitynib jest inhibitorem kinazy tyrozynowej stosowanym w leczeniu czerwienicy prawdziwej i niektórych typów zwłóknienia szpiku.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki zatwierdzone dla nowotworów mieloproliferacyjnych.

W badaniach klinicznych badane są inne rodzaje terapii celowanych.

Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych

Podaje się duże dawki chemioterapii, aby zabić komórki rakowe. Zdrowe komórki, w tym komórki krwiotwórcze, są również niszczone podczas leczenia raka. Przeszczep komórek macierzystych jest leczeniem zastępującym komórki krwiotwórcze. Komórki macierzyste (niedojrzałe krwinki) są usuwane z krwi lub szpiku kostnego pacjenta lub dawcy, a następnie zamrażane i przechowywane. Po zakończeniu chemioterapii przez pacjenta przechowywane komórki macierzyste są rozmrażane i podawane z powrotem pacjentowi w postaci wlewu. Te ponownie połączone komórki macierzyste rosną (i przywracają) komórki krwi organizmu.

Przeszczep komórek macierzystych. (Krok 1): Krew jest pobierana z żyły w ramieniu dawcy. Dawcą może być pacjent lub inna osoba. Krew przepływa przez maszynę, która usuwa komórki macierzyste. Następnie krew jest zwracana dawcy przez żyłę w drugim ramieniu. (Krok 2): Pacjent otrzymuje chemioterapię w celu zabicia komórek krwiotwórczych. Pacjent może otrzymać radioterapię (nie pokazano). (Krok 3): Pacjent otrzymuje komórki macierzyste przez cewnik umieszczony w naczyniu krwionośnym w klatce piersiowej.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Leczenie przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych może powodować działania niepożądane.

Aby uzyskać informacje na temat skutków ubocznych spowodowanych leczeniem raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy Twój stan się zmienił lub czy rak powrócił (powróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Leczenie przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych

W tej sekcji

• Przewlekła białaczka szpikowa

• Polycythemia Vera

• Pierwotna mielofibroza

• Essential Thrombocythemia

• Przewlekła białaczka neutrofilowa

• Przewlekła białaczka eozynofilowa

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Przewlekła białaczka szpikowa

Więcej informacji można znaleźć w podsumowaniu dotyczącym leczenia przewlekłej białaczki szpikowej.

Polycythemia Vera

Celem leczenia czerwienicy prawdziwej jest zmniejszenie liczby dodatkowych krwinek. Leczenie czerwienicy prawdziwej może obejmować:

• Puszczanie krwi.

• Chemioterapia z lub bez flebotomii. Jeśli chemioterapia nie działa, można zastosować terapię celowaną (ruksolitynib).

• Terapia biologiczna z użyciem interferonu alfa lub pegylowanego interferonu alfa.

• Aspiryna w małej dawce.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Pierwotna mielofibroza

Leczenie pierwotnego zwłóknienia szpiku u pacjentów bez objawów przedmiotowych i podmiotowych polega zwykle na uważnym oczekiwaniu.

U pacjentów z pierwotnym zwłóknieniem szpiku mogą wystąpić oznaki lub objawy niedokrwistości. Niedokrwistość jest zwykle leczona transfuzją krwinek czerwonych w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia. Ponadto anemię można leczyć:

• Erytropoetyczne czynniki wzrostu.

• Prednison.

• Danazol.

• Talidomid, lenalidomid lub pomalidomid z prednizonem lub bez.

Leczenie pierwotnego zwłóknienia szpiku u pacjentów z innymi przedmiotami lub objawami może obejmować:

• Terapia celowana ruksolitynibem.

• Chemoterapia.

• Przeszczep komórek macierzystych dawcy.

• Talidomid, lenalidomid lub pomalidomid.

• Splenektomia.

• Radioterapia śledziony, węzłów chłonnych lub innych obszarów poza szpikiem kostnym, gdzie tworzą się komórki krwi.

• Terapia biologiczna z użyciem interferonu alfa lub erytropoetycznych czynników wzrostu.

• Badanie kliniczne innych leków do terapii celowanej.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Essential Thrombocythemia

Leczenie małopłytkowości samoistnej u pacjentów w wieku poniżej 60 lat, u których nie występują żadne objawy przedmiotowe lub podmiotowe i akceptowalna liczba płytek krwi, jest zwykle uważne. Leczenie innych pacjentów może obejmować:

• Chemoterapia.

• Terapia anagrelidem.

• Terapia biologiczna z użyciem interferonu alfa lub pegylowanego interferonu alfa.

• Afereza płytek krwi.

• Badanie kliniczne nowego leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Przewlekła białaczka neutrofilowa

Leczenie przewlekłej białaczki neutrofilowej może obejmować:

• Przeszczep szpiku kostnego dawcy.

• Chemoterapia.

• Terapia biologiczna z użyciem interferonu alfa.

• Badanie kliniczne nowego leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Przewlekła białaczka eozynofilowa

Leczenie przewlekłej białaczki eozynofilowej może obejmować:

• Przeszczep szpiku kostnego.

• Terapia biologiczna z użyciem interferonu alfa.

• Badanie kliniczne nowego leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Aby dowiedzieć się więcej o przewlekłych nowotworach mieloproliferacyjnych

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat przewlekłych nowotworów mieloproliferacyjnych, zobacz:

• Strona główna nowotworów mieloproliferacyjnych

• Leki dopuszczone do leczenia nowotworów mieloproliferacyjnych

• Immunoterapia w leczeniu raka

• Przeszczepy komórek macierzystych tworzących krew

• Ukierunkowane terapie raka

Aby uzyskać ogólne informacje na temat raka i inne zasoby z National Cancer Institute, zobacz:

• O raku

• Inscenizacja

• Chemioterapia i Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radioterapia a Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów