Typy / szpiczak / pacjent / leczenie-szpiczaka-pdq

Z love.co
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Ta strona zawiera zmiany, które nie są zaznaczone do tłumaczenia.

Leczenie nowotworów komórek plazmatycznych (w tym szpiczaka mnogiego) (®) - wersja dla pacjenta

Ogólne informacje o nowotworach komórek plazmatycznych

KLUCZOWE PUNKTY

  • Nowotwory komórek plazmatycznych to choroby, w których organizm wytwarza zbyt wiele komórek plazmatycznych.
  • Nowotwory komórek plazmatycznych mogą być łagodne (nie rak) lub złośliwe (rak).
  • Istnieje kilka rodzajów nowotworów komórek plazmatycznych.
  • Gammopatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu (MGUS)
  • Plazmocytoma
  • Szpiczak mnogi
  • Szpiczak mnogi i inne nowotwory komórek plazmatycznych mogą powodować stan zwany amyloidozą.
  • Wiek może wpływać na ryzyko nowotworów komórek plazmatycznych.
  • Testy badające krew, szpik kostny i mocz służą do diagnozowania szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych.
  • Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Nowotwory komórek plazmatycznych to choroby, w których organizm wytwarza zbyt wiele komórek plazmatycznych.

Komórki plazmatyczne powstają z limfocytów B (komórek B), rodzaju białych krwinek wytwarzanych w szpiku kostnym. Zwykle, gdy bakterie lub wirusy dostaną się do organizmu, niektóre komórki B zmieniają się w komórki plazmatyczne. Komórki plazmatyczne wytwarzają przeciwciała zwalczające bakterie i wirusy, powstrzymujące infekcje i choroby.

Szpiczak mnogi. Komórki szpiczaka mnogiego to nieprawidłowe komórki plazmatyczne (rodzaj białych krwinek), które gromadzą się w szpiku kostnym i tworzą guzy w wielu kościach ciała. Normalne komórki plazmatyczne wytwarzają przeciwciała, które pomagają organizmowi zwalczać infekcje i choroby. Wraz ze wzrostem liczby komórek szpiczaka mnogiego wytwarzanych jest więcej przeciwciał. Może to spowodować zagęszczenie krwi i powstrzymać szpik kostny przed wytwarzaniem wystarczającej liczby zdrowych krwinek. Komórki szpiczaka mnogiego również uszkadzają i osłabiają kość.

Nowotwory komórek plazmatycznych to choroby, w których nieprawidłowe komórki plazmatyczne lub komórki szpiczaka tworzą guzy w kościach lub tkankach miękkich organizmu. Komórki plazmatyczne wytwarzają również białko przeciwciała, zwane białkiem M, które nie jest potrzebne organizmowi i nie pomaga w zwalczaniu infekcji. Te białka przeciwciał gromadzą się w szpiku kostnym i mogą powodować zagęszczenie krwi lub uszkodzenie nerek.

Nowotwory komórek plazmatycznych mogą być łagodne (nie rak) lub złośliwe (rak).

Gammopatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) nie jest rakiem, ale może przekształcić się w raka. Następujące typy nowotworów komórek plazmatycznych to nowotwory:

  • Chłoniak limfoplazmacytyczny. (Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leczenie chłoniaka nieziarniczego u dorosłych).
  • Plazmocytoma.
  • Szpiczak mnogi.

Istnieje kilka rodzajów nowotworów komórek plazmatycznych.

Nowotwory komórek plazmatycznych obejmują:

Gammopatia monoklonalna o nieokreślonym znaczeniu (MGUS)

W tym typie nowotworu komórek plazmatycznych mniej niż 10% szpiku kostnego składa się z nieprawidłowych komórek plazmatycznych i nie ma raka. Nieprawidłowe komórki plazmatyczne wytwarzają białko M, które czasami stwierdza się podczas rutynowych badań krwi lub moczu. U większości pacjentów ilość białka M pozostaje taka sama i nie ma żadnych oznak, objawów ani problemów zdrowotnych.

U niektórych pacjentów MGUS może później stać się poważniejszym stanem, takim jak amyloidoza, lub powodować problemy z nerkami, sercem lub nerwami. MGUS może również stać się rakiem, takim jak szpiczak mnogi, chłoniak limfoplazmocytowy lub przewlekła białaczka limfocytowa.

Plazmocytoma

W tym typie nowotworu komórek plazmatycznych nieprawidłowe komórki plazmatyczne (komórki szpiczaka) znajdują się w jednym miejscu i tworzą jeden guz, zwany plazmocytomą. Czasami plazmocytoma można wyleczyć. Istnieją dwa rodzaje plazmocytomy.

  • W izolowanym plazmocytomie kości w kości znajduje się jeden nowotwór z komórek plazmatycznych, mniej niż 10% szpiku kostnego składa się z komórek plazmatycznych i nie ma innych objawów raka. Plazmocytoma kości często staje się szpiczakiem mnogim.
  • W przypadku plazmocytomy pozaszpikowej jeden guz plazmocytowy znajduje się w tkance miękkiej, ale nie w kości ani w szpiku kostnym. Plazmocytomy pozaszpikowe często tworzą się w tkankach gardła, migdałków i zatok przynosowych.

Oznaki i objawy zależą od umiejscowienia guza.

  • W kościach plazmocytoma może powodować ból lub złamania kości.
  • W tkankach miękkich guz może naciskać na pobliskie obszary i powodować ból lub inne problemy. Na przykład plazmocytoma w gardle może utrudniać połykanie.

Szpiczak mnogi

W szpiczaku mnogim nieprawidłowe komórki plazmatyczne (komórki szpiczaka) gromadzą się w szpiku kostnym i tworzą guzy w wielu kościach ciała. Guzy te mogą powstrzymywać szpik kostny przed wytwarzaniem wystarczającej ilości zdrowych krwinek. Zwykle szpik kostny wytwarza komórki macierzyste (komórki niedojrzałe), które stają się trzema typami dojrzałych komórek krwi:

  • Czerwone krwinki, które przenoszą tlen i inne substancje do wszystkich tkanek ciała.
  • Białe krwinki, które zwalczają infekcje i choroby.
  • Płytki krwi, które tworzą skrzepy krwi, aby zapobiec krwawieniu.

Wraz ze wzrostem liczby komórek szpiczaka powstaje mniej czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi. Komórki szpiczaka również uszkadzają i osłabiają kość.

Czasami szpiczak mnogi nie powoduje żadnych oznak ani objawów. Nazywa się to tlącym się szpiczakiem mnogim. Można go znaleźć, gdy wykonuje się badanie krwi lub moczu na inny stan. Oznaki i objawy mogą być spowodowane przez szpiczaka mnogiego lub inne stany. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:

  • Ból kości, szczególnie pleców lub żeber.
  • Kości, które łatwo się łamią.
  • Gorączka bez znanej przyczyny lub częste infekcje.
  • Łatwe siniaczenie lub krwawienie.
  • Problemy z oddychaniem.
  • Osłabienie rąk lub nóg.
  • Czuję się bardzo zmęczony.

Guz może uszkodzić kość i spowodować hiperkalcemię (zbyt dużo wapnia we krwi). Może to wpływać na wiele narządów ciała, w tym na nerki, nerwy, serce, mięśnie i przewód pokarmowy, i powodować poważne problemy zdrowotne.

Hiperkalcemia może powodować następujące objawy:

  • Utrata apetytu.
  • Nudności lub wymioty.
  • Uczucie pragnienia.
  • Częste oddawanie moczu.
  • Zaparcie.
  • Czuję się bardzo zmęczony.
  • Słabe mięśnie.
  • Niepokój.
  • Zamieszanie lub kłopoty z myśleniem.

Szpiczak mnogi i inne nowotwory komórek plazmatycznych mogą powodować stan zwany amyloidozą.

W rzadkich przypadkach szpiczak mnogi może powodować uszkodzenie nerwów obwodowych (nerwów, które nie znajdują się w mózgu lub rdzeniu kręgowym) i narządów. Może to być spowodowane stanem zwanym amyloidozą. Białka przeciwciał gromadzą się i sklejają w nerwach obwodowych i narządach, takich jak nerki i serce. Może to spowodować, że nerwy i narządy staną się sztywne i nie będą w stanie pracować tak, jak powinny.

Amyloidoza może powodować następujące objawy:

  • Czuję się bardzo zmęczony.
  • Fioletowe plamy na skórze.
  • Powiększony język.
  • Biegunka.
  • Obrzęk spowodowany płynem w tkankach organizmu.
  • Mrowienie lub drętwienie nóg i stóp.

Wiek może wpływać na ryzyko nowotworów komórek plazmatycznych.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz być zagrożony.

Nowotwory komórek plazmatycznych występują najczęściej u osób w średnim wieku lub starszych. W przypadku szpiczaka mnogiego i plazmocytomy inne czynniki ryzyka obejmują:

  • Być czarnym.
  • Bycie mężczyzną.
  • Posiadanie osobistej historii MGUS lub plazmacytomy.
  • Narażenie na promieniowanie lub niektóre chemikalia.

Testy badające krew, szpik kostny i mocz służą do diagnozowania szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych.

Można zastosować następujące testy i procedury:

  • Fizyczne badanie i historia zdrowia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.
  • Badania immunoglobulin krwi i moczu: Procedura polegająca na sprawdzeniu próbki krwi lub moczu w celu oznaczenia ilości określonych przeciwciał (immunoglobulin). W przypadku szpiczaka mnogiego mierzy się beta-2-mikroglobulinę, białko M, wolne łańcuchy lekkie i inne białka wytwarzane przez komórki szpiczaka. Wyższa niż normalnie ilość tych substancji może świadczyć o chorobie.
  • Aspiracja i biopsja szpiku kostnego: pobranie szpiku kostnego, krwi i małego kawałka kości poprzez wprowadzenie wydrążonej igły do ​​kości biodrowej lub mostka. Patolog ogląda szpik kostny, krew i kość pod mikroskopem, szukając nieprawidłowych komórek.
Aspiracja i biopsja szpiku kostnego. Po znieczuleniu niewielkiego obszaru skóry, do kości biodrowej pacjenta wprowadza się igłę szpiku kostnego. Próbki krwi, kości i szpiku kostnego pobiera się do badania pod mikroskopem.

Na próbce tkanki pobranej podczas aspiracji szpiku kostnego i biopsji można wykonać następujące testy:

  • Analiza cytogenetyczna: test laboratoryjny, w którym chromosomy komórek w próbce szpiku kostnego są liczone i sprawdzane pod kątem wszelkich zmian, takich jak złamane, brakujące, przegrupowane lub dodatkowe chromosomy. Zmiany w niektórych chromosomach mogą być oznaką raka. Analiza cytogenetyczna służy do diagnozowania raka, planowania leczenia lub sprawdzania skuteczności leczenia.
  • FISH (fluorescencyjna hybrydyzacja in situ): test laboratoryjny używany do oglądania i liczenia genów lub chromosomów w komórkach i tkankach. Fragmenty DNA zawierające barwniki fluorescencyjne są wytwarzane w laboratorium i dodawane do próbki komórek lub tkanek pacjenta. Kiedy te zabarwione fragmenty DNA przyczepiają się do pewnych genów lub obszarów chromosomów w próbce, zapalają się podczas oglądania pod mikroskopem fluorescencyjnym. Test FISH służy do diagnozowania raka i planowania leczenia.
  • Cytometria przepływowa: test laboratoryjny, który mierzy liczbę komórek w próbce, procent żywych komórek w próbce i pewne cechy komórek, takie jak rozmiar, kształt i obecność markerów nowotworowych (lub innych) na powierzchnia komórki. Komórki z próbki szpiku kostnego pacjenta są barwione barwnikiem fluorescencyjnym, umieszczane w płynie, a następnie przepuszczane pojedynczo przez wiązkę światła. Wyniki testu opierają się na reakcji komórek zabarwionych barwnikiem fluorescencyjnym na wiązkę światła. Test ten służy do diagnozowania i leczenia niektórych rodzajów raka, takich jak białaczka i chłoniak.
  • Badanie kości szkieletowej: W badaniu kości szkieletowej wykonuje się zdjęcia rentgenowskie wszystkich kości w ciele. Promienie rentgenowskie służą do znajdowania obszarów, w których kość jest uszkodzona. Promieniowanie rentgenowskie to rodzaj wiązki energii, która może przejść przez ciało i na kliszę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała.
  • Pełna morfologia krwi (CBC) z różnicą: Procedura, podczas której pobierana jest próbka krwi i sprawdzana pod kątem:
  • Liczba czerwonych krwinek i płytek krwi.
  • Liczba i rodzaj białych krwinek.
  • Ilość hemoglobiny (białka przenoszącego tlen) w krwinkach czerwonych.
  • Część próbki krwi złożona z czerwonych krwinek.
  • Badania biochemiczne krwi: procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji, takich jak wapń lub albumina, uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby.
  • Dwudziestoczterogodzinne badanie moczu: badanie, w którym mocz jest zbierany przez 24 godziny w celu zmierzenia ilości niektórych substancji. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby narządu lub tkanki, która ją wywołuje. Wyższa niż normalnie ilość białka może być oznaką szpiczaka mnogiego.
  • MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI). MRI kręgosłupa i miednicy można wykorzystać do znalezienia obszarów, w których kość jest uszkodzona.
  • Skan PET (skan pozytonowej tomografii emisyjnej): procedura znajdowania złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.
  • TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak kręgosłup, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.
  • Skan PET-CT: Procedura, która łączy obrazy ze skanu pozytonowej tomografii emisyjnej (PET) i tomografii komputerowej (CT). Skany PET i CT są wykonywane w tym samym czasie na tej samej maszynie. Połączone skany dają bardziej szczegółowe obrazy obszarów wewnątrz ciała, takich jak kręgosłup, niż daje to samo skanowanie.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rokowanie zależy od następujących czynników:

  • Rodzaj nowotworu komórek plazmatycznych.
  • Etap choroby.
  • Czy obecna jest określona immunoglobulina (przeciwciało).
  • Czy są jakieś zmiany genetyczne.
  • Czy nerka jest uszkodzona.
  • Czy rak reaguje na początkowe leczenie, czy powraca (powraca).

Opcje leczenia zależą od następujących czynników:

  • Rodzaj nowotworu komórek plazmatycznych.
  • Wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta.
  • Czy występują oznaki, objawy lub problemy zdrowotne, takie jak niewydolność nerek lub infekcja, związane z chorobą.
  • Czy rak reaguje na początkowe leczenie, czy powraca (powraca).

Etapy nowotworów komórek plazmatycznych

KLUCZOWE PUNKTY

  • Nie ma standardowych systemów oceny stopnia zaawansowania gammopatii monoklonalnej o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) i plazmocytomy.
  • Po zdiagnozowaniu szpiczaka mnogiego wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, ile raka występuje w organizmie.
  • Stadium szpiczaka mnogiego opiera się na poziomie beta-2-mikroglobuliny i albuminy we krwi.
  • W przypadku szpiczaka mnogiego stosuje się następujące etapy:
  • Szpiczak mnogi I stopnia
  • Szpiczak mnogi II stopnia
  • Szpiczak mnogi III stopnia
  • Nowotwory komórek plazmatycznych mogą nie reagować na leczenie lub mogą nawrócić po leczeniu.

Nie ma standardowych systemów oceny stopnia zaawansowania gammopatii monoklonalnej o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) i plazmocytomy.

Po zdiagnozowaniu szpiczaka mnogiego wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, ile raka występuje w organizmie.

Proces ustalania stopnia zaawansowania raka w organizmie nazywa się etapowaniem. Aby zaplanować leczenie, ważna jest znajomość etapu.

Aby dowiedzieć się, ile raka występuje w organizmie, można zastosować następujące testy i procedury:

  • Badanie kości szkieletowej: W badaniu kości szkieletowej wykonuje się zdjęcia rentgenowskie wszystkich kości w ciele. Promienie rentgenowskie służą do znajdowania obszarów, w których kość jest uszkodzona. Promieniowanie rentgenowskie to rodzaj wiązki energii, która może przejść przez ciało i na kliszę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała.
  • MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak szpik kostny. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).
  • Densytometria kości: procedura, która wykorzystuje specjalny rodzaj promieniowania rentgenowskiego do pomiaru gęstości kości.

Stadium szpiczaka mnogiego opiera się na poziomie beta-2-mikroglobuliny i albuminy we krwi.

Beta-2-mikroglobulina i albumina znajdują się we krwi. Beta-2-mikroglobulina to białko występujące w komórkach plazmatycznych. Albumina stanowi największą część osocza krwi. Zapobiega wyciekaniu płynu z naczyń krwionośnych. Dostarcza również składniki odżywcze do tkanek i przenosi hormony, witaminy, leki i inne substancje, takie jak wapń, przez całe ciało. We krwi pacjentów ze szpiczakiem mnogim zwiększa się ilość beta-2-mikroglobuliny i zmniejsza się ilość albuminy.

W przypadku szpiczaka mnogiego stosuje się następujące etapy:

Szpiczak mnogi I stopnia

W szpiczaku mnogim w stadium I poziomy we krwi są następujące:

  • poziom beta-2-mikroglobuliny jest niższy niż 3,5 mg / l; i
  • poziom albuminy wynosi 3,5 g / dl lub więcej.

Szpiczak mnogi II stopnia

W szpiczaku mnogim w stadium II poziomy we krwi znajdują się pomiędzy poziomami dla stadium I i III.

Szpiczak mnogi III stopnia

W szpiczaku mnogim w stadium III poziom beta-2-mikroglobuliny we krwi wynosi 5,5 mg / l lub więcej, a pacjent ma również jedną z następujących cech:

  • wysoki poziom dehydrogenazy mleczanowej (LDH); lub
  • pewne zmiany w chromosomach.

Nowotwory komórek plazmatycznych mogą nie reagować na leczenie lub mogą nawrócić po leczeniu.

Nowotwory komórek plazmatycznych nazywane są opornymi, gdy liczba komórek plazmatycznych stale rośnie, mimo zastosowania leczenia. Nowotwory komórek plazmatycznych nazywane są nawrotami, gdy nawracają po leczeniu.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

  • Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z nowotworami z komórek plazmatycznych.
  • Stosowanych jest osiem rodzajów leczenia:
  • Chemoterapia
  • Terapia innymi lekami
  • Terapia celowana
  • Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych
  • Immunoterapia
  • Radioterapia
  • Operacja
  • Uważne czekanie
  • W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.
  • Nowe kombinacje terapii
  • Leczenie nowotworów komórek plazmatycznych może powodować działania niepożądane.
  • Opieka wspomagająca ma na celu złagodzenie problemów spowodowanych chorobą lub jej leczeniem.
  • Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.
  • Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.
  • Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z nowotworami z komórek plazmatycznych.

Dla pacjentów z nowotworami z komórek plazmatycznych dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem. Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Stosowanych jest osiem rodzajów leczenia:

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa).

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do leczenia szpiczaka mnogiego i innych nowotworów plazmatycznych.

Terapia innymi lekami

Kortykosteroidy to steroidy, które mają działanie przeciwnowotworowe w szpiczaku mnogim.

Terapia celowana

Terapia celowana to terapia wykorzystująca leki lub inne substancje do identyfikacji i atakowania określonych komórek nowotworowych. Terapia celowana może powodować mniej uszkodzeń normalnych komórek niż chemioterapia lub radioterapia. W leczeniu szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych można stosować kilka rodzajów terapii celowanej. Istnieją różne rodzaje terapii celowanej:

  • Terapia inhibitorami proteasomów: Zabieg ten blokuje działanie proteasomów w komórkach nowotworowych. Proteasom to białko, które usuwa inne białka, które nie są już potrzebne komórce. Gdy białka nie są usuwane z komórki, gromadzą się i mogą powodować śmierć komórki rakowej. Bortezomib, karfilzomib i iksazomib to inhibitory proteasomów stosowane w leczeniu szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych.
  • Terapia przeciwciałami monoklonalnymi: w tej terapii wykorzystuje się przeciwciała wytwarzane w laboratorium z jednego typu komórek układu odpornościowego. Te przeciwciała mogą identyfikować substancje na komórkach rakowych lub normalne substancje, które mogą pomóc w rozwoju komórek rakowych. Przeciwciała przyłączają się do substancji i zabijają komórki rakowe, blokują ich wzrost lub zapobiegają ich rozprzestrzenianiu. Przeciwciała monoklonalne podaje się we wlewie. Mogą być używane samodzielnie lub do przenoszenia leków, toksyn lub materiałów radioaktywnych bezpośrednio do komórek rakowych. Daratumumab i elotuzumab to przeciwciała monoklonalne stosowane w leczeniu szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych. Denosumab jest przeciwciałem monoklonalnym stosowanym w celu spowolnienia utraty masy kostnej i zmniejszenia bólu kości u pacjentów ze szpiczakiem mnogim.
  • Terapia inhibitorem deacetylazy histonowej (HDAC): Zabieg ten blokuje enzymy potrzebne do podziału komórek i może zatrzymać wzrost komórek rakowych. Panobinostat jest inhibitorem HDAC stosowanym w leczeniu szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych.
  • Terapia inhibitorem BCL2: Zabieg ten blokuje białko o nazwie BCL2. Zablokowanie tego białka może pomóc zabić komórki rakowe i może uczynić je bardziej wrażliwymi na leki przeciwnowotworowe. Wenetoklaks jest inhibitorem BCL2 badanym w leczeniu nawrotowego lub opornego na leczenie szpiczaka mnogiego.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do leczenia szpiczaka mnogiego i innych nowotworów plazmatycznych.

Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych

Podaje się duże dawki chemioterapii, aby zabić komórki rakowe. Zdrowe komórki, w tym komórki krwiotwórcze, są również niszczone podczas leczenia raka. Przeszczep komórek macierzystych jest leczeniem zastępującym komórki krwiotwórcze. Komórki macierzyste (niedojrzałe krwinki) są usuwane z krwi lub szpiku kostnego pacjenta (autologiczne) lub dawcy (alogeniczne) i są zamrażane i przechowywane. Po zakończeniu chemioterapii przez pacjenta przechowywane komórki macierzyste są rozmrażane i podawane z powrotem pacjentowi w postaci wlewu. Te ponownie połączone komórki macierzyste rosną (i przywracają) komórki krwi organizmu.

Przeszczep komórek macierzystych. (Krok 1): Krew jest pobierana z żyły w ramieniu dawcy. Dawcą może być pacjent lub inna osoba. Krew przepływa przez maszynę, która usuwa komórki macierzyste. Następnie krew jest zwracana dawcy przez żyłę w drugim ramieniu. (Krok 2): Pacjent otrzymuje chemioterapię w celu zabicia komórek krwiotwórczych. Pacjent może otrzymać radioterapię (nie pokazano). (Krok 3): Pacjent otrzymuje komórki macierzyste przez cewnik umieszczony w naczyniu krwionośnym w klatce piersiowej.

Immunoterapia

Immunoterapia to leczenie wykorzystujące układ odpornościowy pacjenta do walki z rakiem. Substancje wytwarzane przez organizm lub wytwarzane w laboratorium są używane do wzmacniania, kierowania lub przywracania naturalnych mechanizmów obronnych organizmu przed rakiem. Ten rodzaj leczenia raka nazywany jest również bioterapią lub terapią biologiczną.

  • Leczenie immunomodulatorem: Talidomid, lenalidomid i pomalidomid to immunomodulatory stosowane w leczeniu szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych.
  • Interferon: to leczenie wpływa na podział komórek rakowych i może spowolnić wzrost guza.
  • Terapia limfocytami T CAR: Zabieg ten zmienia limfocyty T pacjenta (rodzaj komórek układu odpornościowego), tak aby atakowały one określone białka na powierzchni komórek rakowych. Komórki T są pobierane od pacjenta, a na ich powierzchni w laboratorium dodawane są specjalne receptory. Zmienione komórki nazywane są limfocytami T chimerycznego receptora antygenu (CAR). Komórki CAR T są hodowane w laboratorium i podawane pacjentowi w infuzji. Limfocyty CAR T namnażają się we krwi pacjenta i atakują komórki rakowe. Terapia komórkami T CAR jest badana w leczeniu nawrotu szpiczaka mnogiego.
Terapia limfocytami T CAR. Rodzaj leczenia, w którym limfocyty T pacjenta (rodzaj komórek odpornościowych) są zmieniane w laboratorium, aby wiązały się z komórkami rakowymi i zabijały je. Krew z żyły w ramieniu pacjenta przepływa przez rurkę do aparatu do aferezy (niepokazanego), który usuwa białe krwinki, w tym limfocyty T, i przesyła resztę krwi z powrotem do pacjenta. Następnie gen dla specjalnego receptora zwanego chimerycznym receptorem antygenu (CAR) jest wprowadzany do komórek T w laboratorium. Miliony komórek CAR T hoduje się w laboratorium, a następnie podaje pacjentowi w infuzji. Komórki CAR T są zdolne do wiązania się z antygenem na komórkach rakowych i ich zabijania.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do leczenia szpiczaka mnogiego i innych nowotworów plazmatycznych.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku obszaru ciała z rakiem.

Operacja

Można wykonać operację usunięcia guza. Po tym, jak lekarz usunie wszystkie nowotwory, które można zobaczyć w czasie operacji, niektórzy pacjenci mogą otrzymać radioterapię po operacji w celu zabicia wszelkich pozostałych komórek nowotworowych. Leczenie po zabiegu, mające na celu zmniejszenie ryzyka nawrotu raka, nazywane jest leczeniem uzupełniającym.

Uważne czekanie

Uważne czekanie polega na dokładnym monitorowaniu stanu pacjenta bez leczenia, aż pojawią się lub zmienią objawy przedmiotowe lub podmiotowe.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Ta sekcja podsumowująca opisuje zabiegi, które są badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu. Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Nowe kombinacje terapii

Badania kliniczne badają różne kombinacje immunoterapii, chemioterapii, steroidoterapii i leków. Badane są również nowe schematy leczenia z użyciem selinexoru.

Leczenie nowotworów komórek plazmatycznych może powodować działania niepożądane.

Aby uzyskać informacje na temat skutków ubocznych spowodowanych leczeniem raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Opieka wspomagająca ma na celu złagodzenie problemów spowodowanych chorobą lub jej leczeniem.

Terapia ta ogranicza problemy lub skutki uboczne wywoływane przez chorobę lub jej leczenie oraz poprawia jakość życia. Opieka wspomagająca jest stosowana w leczeniu problemów spowodowanych przez szpiczaka mnogiego i inne nowotwory komórek plazmatycznych.

Opieka wspomagająca może obejmować:

  • Plazmafereza: jeśli krew staje się gęsta z dodatkowymi białkami przeciwciał i zakłóca krążenie, wykonuje się plazmaferezę, aby usunąć dodatkowe białka osocza i przeciwciał z krwi. W tej procedurze krew jest pobierana od pacjenta i przesyłana przez maszynę, która oddziela osocze (płynną część krwi) od komórek krwi. Osocze pacjenta zawiera niepotrzebne przeciwciała i nie jest zwracane pacjentowi. Normalne krwinki wracają do krwiobiegu wraz z oddanym osoczem lub substancją zastępczą. Plazmafereza nie zapobiega tworzeniu się nowych przeciwciał.
  • Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych: W przypadku wystąpienia amyloidozy leczenie może obejmować chemioterapię wysokodawkową, a następnie przeszczep komórek macierzystych z wykorzystaniem własnych komórek macierzystych pacjenta.
  • Immunoterapia: Immunoterapia talidomidem, lenalidomidem lub pomalidomidem jest stosowana w leczeniu amyloidozy.
  • Terapia celowana: Terapia celowana z inhibitorami proteasomu jest podawana w celu zmniejszenia ilości immunoglobuliny M we krwi i leczenia amyloidozy. Terapia celowana przeciwciałem monoklonalnym ma na celu spowolnienie utraty masy kostnej i zmniejszenie bólu kości.
  • Radioterapia: Radioterapia jest stosowana w przypadku uszkodzeń kości kręgosłupa.
  • Chemioterapia: Chemioterapia jest stosowana w celu zmniejszenia bólu pleców spowodowanego osteoporozą lub kompresyjnymi złamaniami kręgosłupa.
  • Leczenie bisfosfonianami: Leczenie bisfosfonianami jest stosowane w celu spowolnienia utraty masy kostnej i zmniejszenia bólu kości. Zobacz następujące podsumowania , aby uzyskać więcej informacji na temat bisfosfonianów i problemów związanych z ich stosowaniem:
  • Ból rakowy
  • Powikłania w jamie ustnej chemioterapii i radioterapii głowy / szyi

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy Twój stan się zmienił lub czy rak powrócił (powróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Leczenie gammopatii monoklonalnej o nieokreślonym znaczeniu

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Leczenie gammopatii monoklonalnej o nieokreślonym znaczeniu (MGUS) polega zwykle na uważnym oczekiwaniu. Będą wykonywane regularne badania krwi w celu sprawdzenia poziomu białka M we krwi oraz badania fizyczne w celu wykrycia oznak lub objawów raka.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Leczenie izolowanego plazmocytomy kości

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Leczenie izolowanego plazmocytomy kości jest zwykle radioterapią zmiany kostnej.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Leczenie pozaszpikowego plazmocytomy

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Leczenie pozaszpikowego plazmocytomy może obejmować:

  • Radioterapia guza i pobliskich węzłów chłonnych.
  • Zabieg chirurgiczny, zwykle poprzedzony radioterapią.
  • Uważne czekanie po początkowym leczeniu, a następnie radioterapia, operacja lub chemioterapia, jeśli guz rośnie lub powoduje oznaki lub objawy.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Leczenie szpiczaka mnogiego

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Pacjenci bez oznak lub objawów mogą nie wymagać leczenia. Tacy pacjenci mogą uważnie czekać, aż pojawią się oznaki lub objawy.

Kiedy pojawiają się oznaki lub objawy, istnieją dwie kategorie pacjentów poddawanych leczeniu:

  • Młodsi, sprawni pacjenci, którzy kwalifikują się do przeszczepu komórek macierzystych.
  • Starsi, niezdolni do pracy pacjenci, którzy nie kwalifikują się do przeszczepu komórek macierzystych.

Pacjenci w wieku poniżej 65 lat są zwykle uważani za młodszych i sprawnych. Pacjenci w wieku powyżej 75 lat zwykle nie kwalifikują się do przeszczepu komórek macierzystych. W przypadku pacjentów w wieku od 65 do 75 lat sprawność fizyczna zależy od ich ogólnego stanu zdrowia i innych czynników.

Leczenie szpiczaka mnogiego zwykle przebiega w fazach:

  • Terapia indukcyjna: jest to pierwsza faza leczenia. Jego celem jest zmniejszenie liczby chorób i może obejmować jedną lub więcej z następujących czynności:
  • Dla młodszych, sprawnych pacjentów (kwalifikujących się do przeszczepu):
  • Chemoterapia.
  • Terapia celowana inhibitorem proteasomu (bortezomib).
  • Immunoterapia (lenalidomid).
  • Terapia kortykosteroidami.
  • W przypadku starszych, niezdolnych do pracy pacjentów (nie kwalifikujących się do przeszczepu):
  • Chemoterapia.
  • Terapia celowana inhibitorem proteasomu (bortezomib lub karfilzomib) lub przeciwciałem monoklonalnym (daratumumab).
  • Immunoterapia (lenalidomid).
  • Terapia kortykosteroidami.
  • Chemioterapia konsolidująca: jest to druga faza leczenia. Leczenie w fazie konsolidacji polega na zabiciu wszelkich pozostałych komórek nowotworowych. Po chemioterapii w wysokich dawkach następuje:
  • jeden autologiczny przeszczep komórek macierzystych, w którym wykorzystuje się komórki macierzyste pacjenta z krwi lub szpiku kostnego; lub
  • dwa autologiczne przeszczepy komórek macierzystych, po których następuje autologiczny lub allogeniczny przeszczep komórek macierzystych, w którym pacjent otrzymuje komórki macierzyste z krwi lub szpiku kostnego dawcy; lub
  • jeden allogeniczny przeszczep komórek macierzystych.
  • Terapia podtrzymująca: Po początkowym leczeniu często stosuje się terapię podtrzymującą, aby pomóc utrzymać remisję choroby przez dłuższy czas. Badanych jest kilka rodzajów leczenia tego zastosowania, w tym:
  • Chemoterapia.
  • Immunoterapia (interferon lub lenalidomid).
  • Terapia kortykosteroidami.
  • Terapia celowana inhibitorem proteasomów (bortezomib lub iksazomib).

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Leczenie nawrotowego lub opornego na leczenie szpiczaka mnogiego

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Leczenie nawrotowego lub opornego na leczenie szpiczaka mnogiego może obejmować:

  • Baczne oczekiwanie na pacjentów ze stabilną chorobą.
  • Leczenie inne niż dotychczas stosowane, dla pacjentów, u których guz rósł w trakcie leczenia. (Zobacz Opcje leczenia szpiczaka mnogiego).
  • Te same leki, które były stosowane przed nawrotem, można zastosować, jeśli nawrót wystąpi rok lub więcej lat po początkowym leczeniu. (Zobacz Opcje leczenia szpiczaka mnogiego).

Stosowane leki mogą obejmować:

  • Terapia celowana przeciwciałami monoklonalnymi (daratumumab lub elotuzumab).
  • Terapia celowana inhibitorami proteasomu (bortezomib, karfilzomib lub iksazomib).
  • Immunoterapia (pomalidomid, lenalidomid lub talidomid).
  • Chemoterapia.
  • Leczenie inhibitorem deacetylazy histonowej panobinostatem.
  • Terapia kortykosteroidami.
  • Badanie kliniczne terapii CAR z limfocytami T.
  • Badanie kliniczne terapii celowanej małocząsteczkowym inhibitorem (selinexor) i kortykosteroidami.
  • Badanie kliniczne terapii celowanej inhibitorem BCL2 (wenetoklaks).

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Aby dowiedzieć się więcej o nowotworach komórek plazmatycznych

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych, zobacz:

  • Strona domowa dotycząca szpiczaka mnogiego / innych nowotworów plazmatycznych
  • Leki zatwierdzone w leczeniu szpiczaka mnogiego i innych nowotworów komórek plazmatycznych
  • Ukierunkowane terapie raka
  • Przeszczepy komórek macierzystych tworzących krew
  • Immunoterapia w leczeniu raka

Aby uzyskać ogólne informacje na temat raka i inne zasoby z National Cancer Institute, zobacz:

  • O raku
  • Inscenizacja
  • Chemioterapia i Ty: Wsparcie dla osób z rakiem
  • Radioterapia a Ty: Wsparcie dla osób z rakiem
  • Radzenie sobie z rakiem
  • Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka
  • Dla ocalałych i opiekunów


Dodaj swój komentarz
love.co z zadowoleniem przyjmuje wszystkie komentarze . Jeśli nie chcesz być anonimowy, zarejestruj się lub zaloguj . To jest darmowe.