Typy / chłoniak / pacjent / dziecko-nhl-leczenie-pdq

Leczenie chłoniaka nieziarniczego u dzieci (®) - wersja dla pacjentów

Ogólne informacje na temat chłoniaka nieziarniczego u dzieci

KLUCZOWE PUNKTY

• Chłoniak nieziarniczy u dzieci to choroba, w której złośliwe (rakowe) komórki tworzą się w układzie chłonnym.

• Główne typy chłoniaków to chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy.

• Istnieją trzy główne typy chłoniaków nieziarniczych u dzieci.

• Dojrzały chłoniak nieziarniczy z komórek B.

• Chłoniak limfoblastyczny

• Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek

• Niektóre typy chłoniaków nieziarniczych występują rzadko u dzieci.

• Wcześniejsze leczenie raka i osłabienie układu odpornościowego wpływają na ryzyko wystąpienia chłoniaka nieziarniczego u dzieci.

• Objawy chłoniaka nieziarniczego wieku dziecięcego obejmują problemy z oddychaniem i obrzęk węzłów chłonnych.

• Testy badające organizm i układ limfatyczny służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania chłoniaka nieziarniczego u dzieci.

• W celu zdiagnozowania chłoniaka nieziarniczego u dzieci wykonuje się biopsję.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Chłoniak nieziarniczy u dzieci to choroba, w której złośliwe (rakowe) komórki tworzą się w układzie chłonnym.

Chłoniak nieziarniczy u dzieci to rodzaj raka, który tworzy się w układzie limfatycznym, który jest częścią układu odpornościowego organizmu. Pomaga chronić organizm przed infekcjami i chorobami.

System limfatyczny składa się z następujących elementów:

• Limfa: bezbarwny, wodnisty płyn, który przemieszcza się przez naczynia limfatyczne i przenosi limfocyty T i B. Limfocyty to rodzaj białych krwinek.

• Naczynia limfatyczne: sieć cienkich rurek, które zbierają limfę z różnych części ciała i zwracają ją do krwiobiegu.

• Węzły chłonne: Małe struktury w kształcie fasoli, które filtrują limfę i przechowują białe krwinki, które pomagają zwalczać infekcje i choroby. Węzły chłonne znajdują się wzdłuż sieci naczyń chłonnych w całym ciele. Grupy węzłów chłonnych znajdują się na szyi, pod pachami, śródpiersiu, brzuchu, miednicy i pachwinie.

• Śledziona: narząd, który wytwarza limfocyty, przechowuje czerwone krwinki i limfocyty, filtruje krew i niszczy stare krwinki. Śledziona znajduje się po lewej stronie brzucha w pobliżu żołądka.

• Grasica: narząd, w którym limfocyty T dojrzewają i namnażają się. Grasica znajduje się w klatce piersiowej za mostkiem.

• Migdałki: Dwie małe masy tkanki limfatycznej w tylnej części gardła. Po każdej stronie gardła znajduje się jeden migdałek.

• Szpik kostny: miękka, gąbczasta tkanka w środku niektórych kości, takich jak kość biodrowa i mostek. Białe krwinki, czerwone krwinki i płytki krwi są wytwarzane w szpiku kostnym.

Anatomia układu chłonnego, ukazująca naczynia chłonne i narządy chłonne, w tym węzły chłonne, migdałki, grasicę, śledzionę i szpik kostny. Limfa (klarowny płyn) i limfocyty wędrują przez naczynia limfatyczne do węzłów chłonnych, gdzie limfocyty niszczą szkodliwe substancje. Limfa przedostaje się do krwi przez dużą żyłę w pobliżu serca.

Chłoniak nieziarniczy może zaczynać się w limfocytach B, limfocytach T lub komórkach NK. Limfocyty można również znaleźć we krwi i gromadzić się w węzłach chłonnych, śledzionie i grasicy.

Tkanka limfatyczna znajduje się również w innych częściach ciała, takich jak żołądek, tarczyca, mózg i skóra.

Chłoniak nieziarniczy może wystąpić zarówno u dorosłych, jak iu dzieci. Leczenie dzieci różni się od leczenia dorosłych. Zobacz poniższe podsumowania , aby uzyskać informacje na temat leczenia chłoniaka nieziarniczego u dorosłych:

• Dorosły chłoniak nieziarniczy

• Leczenie pierwotnego chłoniaka OUN

• Leczenie ziarniniaka grzybiastego (w tym zespołu Sezary'ego)

Główne typy chłoniaków to chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy.

Chłoniaki dzielą się na dwa ogólne typy: chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy. Niniejsze streszczenie dotyczy leczenia chłoniaka nieziarniczego u dzieci. Zobacz podsumowanie na temat leczenia chłoniaka Hodgkina u dzieci, aby uzyskać informacje na temat chłoniaka Hodgkina u dzieci.

Istnieją trzy główne typy chłoniaków nieziarniczych u dzieci.

Rodzaj chłoniaka zależy od wyglądu komórek pod mikroskopem. Trzy główne typy chłoniaków nieziarniczych u dzieci to:

Dojrzały chłoniak nieziarniczy z komórek B.

Dojrzałe chłoniaki nieziarnicze z komórek B obejmują:

• Chłoniak / białaczka Burkitta i białaczka podobna do Burkitta : chłoniak Burkitta i białaczka Burkitta to różne postacie tej samej choroby. Chłoniak Burkitta / białaczka to agresywne (szybko rozwijające się) zaburzenie limfocytów B, które występuje najczęściej u dzieci i młodych dorosłych. Może tworzyć się w jamie brzusznej, pierścieniu Waldeyera, jądrach, kości, szpiku kostnym, skórze lub ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Białaczka Burkitta może rozpocząć się w węzłach chłonnych jako chłoniak Burkitta, a następnie rozprzestrzenić się do krwi i szpiku kostnego lub może rozpocząć się we krwi i szpiku kostnym bez wcześniejszego tworzenia się w węzłach chłonnych.

Zarówno białaczka Burkitta, jak i chłoniak Burkitta są powiązane z zakażeniem wirusem Epsteina-Barr (EBV), chociaż zakażenie EBV występuje częściej u pacjentów w Afryce niż w Stanach Zjednoczonych. Chłoniaka / białaczkę podobną do Burkitta i Burkitta rozpoznaje się po sprawdzeniu próbki tkanki i stwierdzeniu pewnej zmiany w genie MYC.

• Rozlany chłoniak z dużych komórek B: Rozlany chłoniak z dużych komórek B jest najczęstszym typem chłoniaka nieziarniczego. Jest to rodzaj chłoniaka nieziarniczego z komórek B, który szybko rośnie w węzłach chłonnych. Często dotyczy to również śledziony, wątroby, szpiku kostnego lub innych narządów. Rozlany chłoniak z dużych komórek B występuje częściej u młodzieży niż u dzieci.

• Pierwotny chłoniak z komórek B śródpiersia: Rodzaj chłoniaka, który rozwija się z komórek B śródpiersia (obszar za mostkiem). Może rozprzestrzenić się na pobliskie narządy, w tym na płuca i worek wokół serca. Może również rozprzestrzeniać się do węzłów chłonnych i odległych narządów, w tym nerek. U dzieci i młodzieży pierwotny chłoniak śródpiersia z komórek B występuje częściej u starszej młodzieży.

Chłoniak limfoblastyczny

Chłoniak limfoblastyczny to rodzaj chłoniaka, który atakuje głównie limfocyty T-komórkowe. Zwykle tworzy się w śródpiersiu (obszar za mostkiem). Powoduje to trudności w oddychaniu, świszczący oddech, trudności w połykaniu lub obrzęk głowy i szyi. Może rozprzestrzenić się na węzły chłonne, kości, szpik kostny, skórę, OUN, narządy jamy brzusznej i inne obszary. Chłoniak limfoblastyczny bardzo przypomina ostrą białaczkę limfoblastyczną (ALL).

Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek

Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek to rodzaj chłoniaka, który atakuje głównie limfocyty T-komórkowe. Zwykle tworzy się w węzłach chłonnych, skórze lub kości, a czasami tworzy się w przewodzie żołądkowo-jelitowym, płucach, tkankach pokrywających płuca i mięśniach. Pacjenci z anaplastycznym chłoniakiem wielkokomórkowym mają receptor o nazwie CD30 na powierzchni komórek T. U wielu dzieci chłoniak anaplastyczny z dużych komórek charakteryzuje się zmianami w genie ALK, który wytwarza białko zwane kinazą chłoniaka anaplastycznego. Patolog sprawdza te zmiany komórek i genów, aby pomóc zdiagnozować anaplastyczny chłoniak wielkokomórkowy.

Niektóre typy chłoniaków nieziarniczych występują rzadko u dzieci.

Niektóre typy chłoniaków nieziarniczych u dzieci występują rzadziej. Obejmują one:

• Chłoniak grudkowy typu pediatrycznego: u dzieci chłoniak grudkowy występuje głównie u mężczyzn. Jest bardziej prawdopodobne, że zostanie znaleziony w jednym miejscu i nie rozprzestrzeni się na inne miejsca w ciele. Zwykle tworzy się w migdałkach i węzłach chłonnych szyi, ale może również tworzyć się w jądrach, nerkach, przewodzie pokarmowym i gruczołach ślinowych.

• Chłoniak ze strefy brzeżnej: Chłoniak ze strefy brzeżnej to rodzaj chłoniaka, który ma tendencję do powolnego wzrostu i rozprzestrzeniania się i zwykle występuje we wczesnym stadium. Można go znaleźć w węzłach chłonnych lub w obszarach poza węzłami chłonnymi. Chłoniak strefy brzeżnej występujący u dzieci poza węzłami chłonnymi nazywany jest chłoniakiem tkanki limfatycznej związanej ze śluzówką (MALT). MALT może być powiązany z zakażeniem przewodu pokarmowego Helicobacter pylori i zakażeniem błony spojówki wyściełającej oko Chlamydophila psittaci.

• Chłoniak pierwotnego ośrodkowego układu nerwowego (OUN): pierwotny chłoniak OUN występuje niezwykle rzadko u dzieci.

• Chłoniak z obwodowych komórek T: Chłoniak z obwodowych komórek T to agresywny (szybko rosnący) chłoniak nieziarniczy, który zaczyna się w dojrzałych limfocytach T. Limfocyty T dojrzewają w grasicy i przemieszczają się do innych części układu limfatycznego, takich jak węzły chłonne, szpik kostny i śledziona.

• Chłoniak skóry z komórek T: Chłoniak skóry z komórek T zaczyna się w skórze i może powodować zgrubienie skóry lub tworzenie się guza. Występuje bardzo rzadko u dzieci, ale częściej występuje u nastolatków i młodych dorosłych. Istnieją różne typy skórnego chłoniaka T-komórkowego, takie jak skórny chłoniak anaplastyczny z dużych komórek, chłoniak z komórek T przypominający zapalenie tkanki podskórnej, chłoniak z limfocytów T gamma-delta i ziarniniak grzybiasty. Ziarniniak grzybiasty rzadko występuje u dzieci i młodzieży.

Wcześniejsze leczenie raka i osłabienie układu odpornościowego wpływają na ryzyko wystąpienia chłoniaka nieziarniczego u dzieci.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem dziecka, jeśli uważasz, że Twoje dziecko może być zagrożone.

Możliwe czynniki ryzyka chłoniaka nieziarniczego u dzieci to:

• Wcześniejsze leczenie raka.

• Zarażenie się wirusem Epsteina-Barra lub ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV).

• Osłabiony układ odpornościowy po przeszczepie lub po lekach podanych po przeszczepie.

• Posiadanie pewnych dziedzicznych chorób (takich jak zespoły defektów naprawy DNA, które obejmują ataksję-teleangiektazję, zespół złamania Nijmegena i niedobór naprawy niedopasowania konstytucji).

Jeśli chłoniak lub choroba limfoproliferacyjna są związane z osłabionym układem odpornościowym spowodowanym przez pewne choroby dziedziczne, zakażenie wirusem HIV, przeszczep lub leki podane po przeszczepie, stan ten nazywany jest chorobą limfoproliferacyjną związaną z niedoborem odporności. Różne rodzaje chorób limfoproliferacyjnych związanych z niedoborem odporności obejmują:

• Choroba limfoproliferacyjna związana z pierwotnym niedoborem odporności.

• Chłoniak nieziarniczy związany z HIV.

• Choroba limfoproliferacyjna po przeszczepie.

Objawy chłoniaka nieziarniczego wieku dziecięcego obejmują problemy z oddychaniem i obrzęk węzłów chłonnych.

Te i inne objawy mogą być spowodowane dziecięcym chłoniakiem nieziarniczym lub innymi schorzeniami. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli Twoje dziecko ma którekolwiek z poniższych:

• Problemy z oddychaniem.

• Świszczący oddech.

• Kaszel.

• Wysokie dźwięki oddechu.

• Obrzęk głowy, szyi, górnej części ciała lub ramion.

• Trudności w połykaniu.

• Bezbolesny obrzęk węzłów chłonnych szyi, pach, brzucha lub pachwiny.

• Bezbolesny guzek lub obrzęk jądra.

• Gorączka bez znanego powodu.

• Utrata wagi bez znanego powodu.

• Nocne poty.

Testy badające organizm i układ limfatyczny służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania chłoniaka nieziarniczego u dzieci.

Można zastosować następujące testy i procedury:

• Fizyczne badanie i historia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.

• Badania chemii krwi: Procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu, w tym elektrolity, dehydrogenaza mleczanowa (LDH), kwas moczowy, azot mocznikowy we krwi (BUN) , kreatyniny i funkcji wątroby. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby.

• Testy czynności wątroby: procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji uwolnionych do krwi przez wątrobę. Większa niż zwykle ilość substancji może być oznaką raka.

• TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.

Tomografia komputerowa (CT) jamy brzusznej. Dziecko leży na stole, który przesuwa się przez tomograf, który wykonuje zdjęcia rentgenowskie wnętrza jamy brzusznej.

• Skan PET (skan pozytonowej tomografii emisyjnej): procedura znajdowania złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki. Czasami skan PET i tomografia komputerowa są wykonywane w tym samym czasie. Jeśli jest jakikolwiek rak, zwiększa to szansę, że zostanie wykryty.

Skan pozytonowej tomografii emisyjnej (PET). Dziecko leży na stole, który przesuwa się przez skaner PET. Zagłówek i biały pasek pomagają dziecku leżeć nieruchomo. Niewielka ilość radioaktywnej glukozy (cukru) jest wstrzykiwana do żyły dziecka, a skaner wykonuje obraz tego, gdzie w organizmie jest wykorzystywana glukoza. Komórki rakowe są jaśniejsze na zdjęciu, ponieważ pobierają więcej glukozy niż zwykłe komórki.

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).

Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego (MRI) jamy brzusznej. Dziecko leży na stole, który wsuwa się do skanera MRI, który wykonuje zdjęcia wnętrza ciała. Podkładka na brzuchu dziecka pomaga uzyskać wyraźniejszy obraz.

• Nakłucie lędźwiowe: Procedura używana do pobierania płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF) z kręgosłupa. Odbywa się to poprzez umieszczenie igły między dwiema kościami w kręgosłupie i do płynu mózgowo-rdzeniowego wokół rdzenia kręgowego i pobranie próbki płynu. Próbka płynu mózgowo-rdzeniowego jest sprawdzana pod mikroskopem pod kątem oznak, że rak rozprzestrzenił się na mózg i rdzeń kręgowy. Ta procedura jest również nazywana LP lub nakłuciem lędźwiowym.

Nakłucie lędźwiowe. Pacjent leży skulony na stole. Po znieczuleniu małego obszaru w dolnej części pleców, do dolnej części kręgosłupa wprowadza się igłę rdzeniową (długą, cienką) w celu usunięcia płynu mózgowo-rdzeniowego (PMR, pokazany na niebiesko). Płyn można przesłać do laboratorium w celu przetestowania.

• RTG klatki piersiowej: zdjęcie rentgenowskie narządów i kości w klatce piersiowej. Promieniowanie rentgenowskie to rodzaj wiązki energii, która może przejść przez ciało i na kliszę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała.

• Badanie ultrasonograficzne: Procedura, w której fale dźwiękowe o wysokiej energii (ultradźwięki) są odbijane od tkanek wewnętrznych lub narządów i wytwarzają echo. Echa tworzą obraz tkanek ciała zwany sonogramem. Zdjęcie można wydrukować, aby obejrzeć je później.

USG jamy brzusznej. Do skóry brzucha przykłada się przetwornik ultradźwiękowy podłączony do komputera. Przetwornik odbija fale dźwiękowe od narządów wewnętrznych i tkanek, tworząc echo, które tworzy sonogram (obraz komputerowy).

W celu zdiagnozowania chłoniaka nieziarniczego u dzieci wykonuje się biopsję.

Komórki i tkanki są usuwane podczas biopsji, dzięki czemu mogą być oglądane pod mikroskopem przez patologa w celu sprawdzenia objawów raka. Ponieważ leczenie zależy od rodzaju chłoniaka nieziarniczego, próbki biopsji powinny być sprawdzane przez patologa, który ma doświadczenie w rozpoznawaniu chłoniaka nieziarniczego u dzieci.

Można wykonać jeden z następujących rodzajów biopsji:

• Biopsja wycinająca: usunięcie całego węzła chłonnego lub grudki tkanki.

• Biopsja nacięcia: usunięcie części guza, węzła chłonnego lub próbki tkanki.

• Biopsja rdzeniowa: usunięcie tkanki lub części węzła chłonnego za pomocą szerokiej igły.

• Biopsja aspiracyjna cienkoigłowa (FNA): usunięcie tkanki lub części węzła chłonnego za pomocą cienkiej igły.

Procedura zastosowana do pobrania próbki tkanki zależy od miejsca, w którym znajduje się guz:

• Aspiracja i biopsja szpiku kostnego: usunięcie szpiku kostnego i małego kawałka kości poprzez wprowadzenie wydrążonej igły do ​​kości biodrowej lub mostka.

Aspiracja i biopsja szpiku kostnego. Po znieczuleniu niewielkiego obszaru skóry do kości biodrowej dziecka wprowadza się igłę szpiku kostnego. Próbki krwi, kości i szpiku kostnego pobiera się do badania pod mikroskopem.

• Mediastinoskopia: zabieg chirurgiczny polegający na obejrzeniu narządów, tkanek i węzłów chłonnych między płucami w poszukiwaniu nieprawidłowych obszarów. Nacięcie (nacięcie) wykonuje się w górnej części mostka i wprowadza do klatki piersiowej mediastinoskop. Mediastinoskop to cienki, podobny do rurki instrument ze światłem i soczewką do oglądania. Posiada również narzędzie do usuwania próbek tkanek lub węzłów chłonnych, które są sprawdzane pod mikroskopem pod kątem oznak raka.

• Przednia śródpiersia: zabieg chirurgiczny polegający na obejrzeniu narządów i tkanek między płucami oraz między mostkiem a sercem w celu wykrycia nieprawidłowych obszarów. Wykonuje się nacięcie (cięcie) obok mostka i wprowadza do klatki piersiowej mediastinoskop. Mediastinoskop to cienki, podobny do rurki instrument ze światłem i soczewką do oglądania. Posiada również narzędzie do usuwania próbek tkanek lub węzłów chłonnych, które są sprawdzane pod mikroskopem pod kątem oznak raka. Nazywa się to również procedurą Chamberlaina.

• Toracenteza: usunięcie płynu z przestrzeni między wyściółką klatki piersiowej a płucami za pomocą igły. Patolog ogląda płyn pod mikroskopem, szukając komórek rakowych.

W przypadku wykrycia raka można przeprowadzić następujące testy w celu zbadania komórek rakowych:

• Immunohistochemia: test laboratoryjny wykorzystujący przeciwciała do sprawdzenia określonych antygenów (markerów) w próbce tkanki pacjenta. Przeciwciała są zwykle połączone z enzymem lub barwnikiem fluorescencyjnym. Po związaniu się przeciwciał z określonym antygenem w próbce tkanki aktywowany jest enzym lub barwnik, a antygen można następnie obejrzeć pod mikroskopem. Ten typ testu jest używany do diagnozowania raka i odróżniania jednego rodzaju raka od innego.

• Cytometria przepływowa: test laboratoryjny, który mierzy liczbę komórek w próbce, procent żywych komórek w próbce i pewne cechy komórek, takie jak rozmiar, kształt i obecność markerów nowotworowych (lub innych) na powierzchnia komórki. Komórki z próbki krwi, szpiku kostnego lub innej tkanki pacjenta są barwione barwnikiem fluorescencyjnym, umieszczane w płynie, a następnie przepuszczane pojedynczo przez wiązkę światła. Wyniki testu opierają się na reakcji komórek zabarwionych barwnikiem fluorescencyjnym na wiązkę światła. Test ten służy do diagnozowania i leczenia niektórych rodzajów raka, takich jak białaczka i chłoniak.

• Analiza cytogenetyczna: test laboratoryjny, w którym chromosomy komórek w próbce krwi lub szpiku kostnego są liczone i sprawdzane pod kątem wszelkich zmian, takich jak pęknięte, brakujące, przegrupowane lub dodatkowe chromosomy. Zmiany w niektórych chromosomach mogą być oznaką raka. Analiza cytogenetyczna służy do diagnozowania raka, planowania leczenia lub sprawdzania skuteczności leczenia.

• FISH (fluorescencyjna hybrydyzacja in situ): test laboratoryjny używany do oglądania i liczenia genów lub chromosomów w komórkach i tkankach. Fragmenty DNA zawierające barwniki fluorescencyjne są wytwarzane w laboratorium i dodawane do próbki komórek lub tkanek pacjenta. Kiedy te zabarwione fragmenty DNA przyczepiają się do pewnych genów lub obszarów chromosomów w próbce, zapalają się podczas oglądania pod mikroskopem fluorescencyjnym. Test FISH służy do diagnozowania raka i planowania leczenia.

• Immunofenotypowanie: test laboratoryjny wykorzystujący przeciwciała do identyfikacji komórek rakowych na podstawie typów antygenów lub markerów na powierzchni komórek. Ten test służy do diagnozowania określonych typów chłoniaków.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rokowanie (szansa wyzdrowienia) i opcje leczenia zależą od:

• Rodzaj chłoniaka.

• Gdzie guz znajduje się w organizmie w momencie rozpoznania guza.

• Stadium raka.

• Czy są jakieś zmiany w chromosomach.

• Rodzaj leczenia wstępnego.

• Czy chłoniak zareagował na wstępne leczenie.

• Wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta.

Etapy chłoniaka nieziarniczego u dzieci

KLUCZOWE PUNKTY

• Po zdiagnozowaniu chłoniaka nieziarniczego wieku dziecięcego przeprowadza się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w układzie limfatycznym lub w innych częściach ciała.

• Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

• W przypadku chłoniaka nieziarniczego u dzieci stosuje się następujące etapy:

• Etap I

• Etap II

• Etap III

• Etap IV

Po zdiagnozowaniu chłoniaka nieziarniczego wieku dziecięcego przeprowadza się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w układzie limfatycznym lub w innych częściach ciała.

Proces stosowany w celu ustalenia, czy rak rozprzestrzenił się w układzie limfatycznym lub na inne części ciała, nazywany jest etapowaniem. Do oceny stopnia zaawansowania można również wykorzystać wyniki testów i procedur stosowanych w diagnostyce chłoniaka nieziarniczego. Opis tych testów i procedur znajduje się w części Informacje ogólne. Informacje zebrane w trakcie określania stadium choroby określają stopień zaawansowania choroby. Aby zaplanować leczenie, ważna jest znajomość etapu.

Do określenia etapu można również zastosować następującą procedurę:

• Skan kości: procedura mająca na celu sprawdzenie, czy w kości znajdują się szybko dzielące się komórki, takie jak komórki rakowe. Bardzo mała ilość materiału radioaktywnego jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się przez krwioobieg. Materiał radioaktywny gromadzi się w kościach z rakiem i jest wykrywany przez skaner.

Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

Rak może rozprzestrzeniać się przez tkanki, układ limfatyczny i krew:

• Tkanka. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, przez wrastanie w pobliskie obszary.

• System limfatyczny. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do układu limfatycznego. Rak przenosi się przez naczynia limfatyczne do innych części ciała.

• Krew. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do krwi. Rak przenosi się przez naczynia krwionośne do innych części ciała.

W przypadku chłoniaka nieziarniczego u dzieci stosuje się następujące etapy:

Etap I

Chłoniak nieziarniczy u dzieci w I stopniu zaawansowania. Rak znajduje się w jednej grupie węzłów chłonnych lub w jednym obszarze poza węzłami chłonnymi, ale nie stwierdza się raka w jamie brzusznej ani w śródpiersiu (obszar między płucami).

W I etapie dziecięcego chłoniaka nieziarniczego stwierdza się raka:

• w jednej grupie węzłów chłonnych; lub

• w jednym obszarze poza węzłami chłonnymi.

Nie stwierdzono raka w jamie brzusznej ani śródpiersiu (obszar między płucami).

Etap II

Chłoniak nieziarniczy w stadium II wieku dziecięcego. Rak znajduje się w jednym obszarze poza węzłami chłonnymi i w pobliskich węzłach chłonnych (a); lub w dwóch lub więcej obszarach powyżej (b) lub poniżej (c) przepony; lub raka żołądka, wyrostka robaczkowego lub jelit (d) i można go usunąć chirurgicznie.

W II stopniu dziecięcego chłoniaka nieziarniczego stwierdza się raka:

• w jednym obszarze poza węzłami chłonnymi i w pobliskich węzłach chłonnych; lub

• w dwóch lub więcej obszarach powyżej lub poniżej przepony i może rozprzestrzenić się do pobliskich węzłów chłonnych; lub

• rozpoczęło się w żołądku lub jelitach i można je całkowicie usunąć chirurgicznie. Rak mógł rozprzestrzenić się na niektóre pobliskie węzły chłonne.

Etap III

Chłoniak nieziarniczy III stopnia wieku dziecięcego. Rak znajduje się w co najmniej jednym obszarze powyżej i poniżej przepony (a); lub rak rozpoczął się w klatce piersiowej (b); lub rak rozpoczął się w jamie brzusznej i rozprzestrzenił w jamie brzusznej (c); lub w okolicy kręgosłupa (nie pokazano).

W III etapie dziecięcego chłoniaka nieziarniczego stwierdza się raka:

• w co najmniej jednym obszarze powyżej przepony i w co najmniej jednym obszarze poniżej przepony; lub

• zacząć w klatce piersiowej; lub

• mieć początek w jamie brzusznej i rozprzestrzenić się w całym brzuchu; lub

• w okolicy kręgosłupa.

Etap IV

Chłoniak nieziarniczy u dzieci w IV stopniu zaawansowania. Rak znajduje się w szpiku kostnym, mózgu lub płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF). Rak można również znaleźć w innych częściach ciała.

W IV stopniu zaawansowania chłoniaka nieziarniczego w dzieciństwie nowotwór znajduje się w szpiku kostnym, mózgu lub płynie mózgowo-rdzeniowym. Rak można również znaleźć w innych częściach ciała.

Nawracający chłoniak nieziarniczy u dzieci

Nawracający chłoniak nieziarniczy u dzieci to rak, który nawrócił (powrócił) po leczeniu. U dzieci chłoniak nieziarniczy może powrócić do układu chłonnego lub do innych części ciała.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia dzieci z chłoniakiem nieziarniczym.

• Leczenie dzieci z chłoniakiem nieziarniczym powinno zaplanować zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu raka u dzieci.

• Leczenie chłoniaka nieziarniczego u dzieci może powodować działania niepożądane.

• Stosowanych jest sześć rodzajów standardowego leczenia:

• Chemoterapia

• Radioterapia

• Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych

• Terapia celowana

• Terapia innymi lekami

• Światłolecznictwo

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Immunoterapia

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia dzieci z chłoniakiem nieziarniczym.

Dla dzieci z chłoniakiem nieziarniczym dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem.

W przypadku wszystkich dzieci z chłoniakiem nieziarniczym należy rozważyć udział w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Leczenie dzieci z chłoniakiem nieziarniczym powinno zaplanować zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu raka u dzieci.

Leczenie będzie nadzorowane przez onkologa dziecięcego, lekarza specjalizującego się w leczeniu dzieci chorych na raka. Onkolog dziecięcy współpracuje z innymi pracownikami służby zdrowia, którzy są ekspertami w leczeniu dzieci z chłoniakiem nieziarniczym i specjalizują się w określonych dziedzinach medycyny. Mogą to być następujący specjaliści:

• Pediatra.

• Onkolog radioterapii.

• Hematolog dziecięcy.

• Chirurg dziecięcy.

• Specjalista pielęgniarki pediatrycznej.

• Specjalista rehabilitacji.

• Psycholog.

• Pracownik socjalny.

Leczenie chłoniaka nieziarniczego u dzieci może powodować działania niepożądane.

aby uzyskać informacje o skutkach ubocznych, które pojawiają się podczas leczenia raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Skutki uboczne leczenia raka, które rozpoczynają się po leczeniu i trwają przez miesiące lub lata, nazywane są efektami późnymi. Późne skutki leczenia raka mogą obejmować:

• Problemy fizyczne.

• Zmiany nastroju, uczuć, myślenia, uczenia się lub pamięci.

• Drugie nowotwory (nowe rodzaje raka).

Niektóre późne efekty można leczyć lub kontrolować. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzami dziecka o wpływie leczenia raka na dziecko. (Zobacz podsumowanie na temat późnych skutków leczenia raka u dzieci, aby uzyskać więcej informacji.)

Stosowanych jest sześć rodzajów standardowego leczenia:

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Kiedy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym (chemioterapia dooponowa), narządzie lub jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach. Chemioterapia skojarzona to leczenie z użyciem dwóch lub więcej leków przeciwnowotworowych.

Sposób podawania chemioterapii zależy od rodzaju i stadium leczonego raka.

Chemioterapia dooponowa może być stosowana w leczeniu chłoniaka nieziarniczego u dzieci, który rozprzestrzenił się lub może rozprzestrzenić się do mózgu. Stosowana w celu zmniejszenia ryzyka rozprzestrzenienia się raka do mózgu nazywa się to profilaktyką ośrodkowego układu nerwowego. Chemioterapia dooponowa jest podawana dodatkowo do chemioterapii doustnej lub dożylnej. W profilaktyce ośrodkowego układu nerwowego można również stosować wyższe niż zwykle dawki chemioterapii.

Chemioterapia dooponowa. Leki przeciwnowotworowe wstrzykuje się do przestrzeni dokanałowej, czyli przestrzeni, w której znajduje się płyn mózgowo-rdzeniowy (CSF, zaznaczony na niebiesko). Można to zrobić na dwa różne sposoby. Jednym ze sposobów, pokazanym w górnej części rysunku, jest wstrzyknięcie leków do zbiornika Ommaya (pojemnika w kształcie kopuły, który jest umieszczany pod skórą głowy podczas operacji; utrzymuje leki przepływające przez małą rurkę do mózgu ). Innym sposobem, pokazanym w dolnej części rysunku, jest wstrzyknięcie leków bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego w dolnej części kręgosłupa, po znieczuleniu niewielkiego obszaru w dolnej części pleców.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki zatwierdzone do leczenia chłoniaka nieziarniczego.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa, która wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Istnieją dwa rodzaje radioterapii:

• Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku raka.

• Radioterapia wewnętrzna wykorzystuje substancję radioaktywną zamkniętą w igłach, nasionach, drutach lub cewnikach, które są umieszczane bezpośrednio w raku lub w jego pobliżu.

Sposób radioterapii zależy od rodzaju leczonego chłoniaka nieziarniczego. Radioterapia zewnętrzna może być stosowana w leczeniu chłoniaka nieziarniczego u dzieci, który rozprzestrzenił się lub może rozprzestrzenić się na mózg i rdzeń kręgowy. W leczeniu chłoniaków nieziarniczych nie stosuje się radioterapii wewnętrznej.

Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych

Podaje się duże dawki chemioterapii, aby zabić komórki rakowe. Zdrowe komórki, w tym komórki krwiotwórcze, są również niszczone podczas leczenia raka. Przeszczep komórek macierzystych jest leczeniem zastępującym komórki krwiotwórcze. Komórki macierzyste (niedojrzałe krwinki) są usuwane z krwi lub szpiku kostnego pacjenta lub dawcy, a następnie zamrażane i przechowywane. Po zakończeniu chemioterapii przez pacjenta przechowywane komórki macierzyste są rozmrażane i podawane z powrotem pacjentowi w postaci wlewu. Te ponownie połączone komórki macierzyste rosną (i przywracają) komórki krwi organizmu.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki zatwierdzone do leczenia chłoniaka nieziarniczego.

Przeszczep komórek macierzystych. (Krok 1): Krew jest pobierana z żyły w ramieniu dawcy. Dawcą może być pacjent lub inna osoba. Krew przepływa przez maszynę, która usuwa komórki macierzyste. Następnie krew jest zwracana dawcy przez żyłę w drugim ramieniu. (Krok 2): Pacjent otrzymuje chemioterapię w celu zabicia komórek krwiotwórczych. Pacjent może otrzymać radioterapię (nie pokazano). (Krok 3): Pacjent otrzymuje komórki macierzyste przez cewnik umieszczony w naczyniu krwionośnym w klatce piersiowej.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje do identyfikacji i atakowania określonych komórek rakowych bez uszkadzania normalnych komórek. Przeciwciała monoklonalne, inhibitory kinazy tyrozynowej i immunotoksyny to trzy typy terapii celowanej, które są stosowane lub badane w leczeniu chłoniaka nieziarniczego u dzieci.

Terapia przeciwciałami monoklonalnymi to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca przeciwciała wytwarzane w laboratorium z jednego typu komórki układu odpornościowego. Te przeciwciała mogą identyfikować substancje na komórkach rakowych lub normalne substancje, które mogą pomóc w rozwoju komórek rakowych. Przeciwciała przyłączają się do substancji i zabijają komórki rakowe, blokują ich wzrost lub zapobiegają ich rozprzestrzenianiu. Przeciwciała monoklonalne podaje się we wlewie. Mogą być używane samodzielnie lub do przenoszenia leków, toksyn lub materiałów radioaktywnych bezpośrednio do komórek rakowych.

• Rytuksymab jest stosowany w leczeniu kilku typów chłoniaków nieziarniczych u dzieci.

• Pembrolizumab jest stosowany w leczeniu pierwotnego chłoniaka śródpiersia z dużych komórek B, u którego nie wystąpiła odpowiedź na leczenie lub wystąpił nawrót (nawrót) po leczeniu inną terapią. Leczenie pembrolizumabem badano głównie u dorosłych.

• Brentuximab vedotin jest przeciwciałem monoklonalnym w połączeniu z lekiem przeciwnowotworowym stosowanym w leczeniu anaplastycznego chłoniaka wielkokomórkowego.

Dwuswoiste przeciwciało monoklonalne składa się z dwóch różnych przeciwciał monoklonalnych, które wiążą się z dwiema różnymi substancjami i zabijają komórki rakowe. Terapia dwuswoistymi przeciwciałami monoklonalnymi jest stosowana w leczeniu chłoniaka / białaczki typu Burkitta i Burkitta / białaczki oraz rozlanego chłoniaka z dużych komórek B.

Inhibitory kinazy tyrozynowej (TKI) blokują sygnały potrzebne do wzrostu guzów. Niektóre TKI hamują również wzrost guzów, zapobiegając rozwojowi nowych naczyń krwionośnych w guzach. Inne typy inhibitorów kinazy, takie jak kryzotynib, są badane pod kątem chłoniaka nieziarniczego u dzieci.

Immunotoksyny mogą wiązać się z komórkami rakowymi i je zabijać. Denileukin diftitox to immunotoksyna stosowana w leczeniu chłoniaka skórnego z limfocytów T.

Badana jest terapia celowana w leczeniu chłoniaka nieziarniczego u dzieci, który nawrócił (nawrót).

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki zatwierdzone do leczenia chłoniaka nieziarniczego.

Terapia innymi lekami

Retinoidy to leki spokrewnione z witaminą A. Terapia retinoidami z beksarotenem jest stosowana w leczeniu kilku typów chłoniaka skórnego z limfocytów T.

Sterydy to hormony wytwarzane naturalnie w organizmie. Można je również wytwarzać w laboratorium i stosować jako leki. Terapia steroidowa jest stosowana w leczeniu chłoniaka skóry z limfocytów T.

Światłolecznictwo

Fototerapia to metoda leczenia raka, w której do zabijania komórek rakowych wykorzystuje się lek i określony rodzaj światła laserowego. Lek, który nie jest aktywny, dopóki nie zostanie wystawiony na działanie światła, jest wstrzykiwany do żyły. Lek gromadzi się bardziej w komórkach nowotworowych niż w normalnych komórkach. W przypadku raka skóry w skórze światło lasera jest kierowane na skórę, a lek staje się aktywny i zabija komórki rakowe. Fototerapia jest stosowana w leczeniu chłoniaka skóry z limfocytów T.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Ta sekcja podsumowująca opisuje zabiegi, które są badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu. Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Immunoterapia

Immunoterapia to leczenie wykorzystujące układ odpornościowy pacjenta do walki z rakiem. Substancje wytwarzane przez organizm lub wytwarzane w laboratorium są używane do wzmacniania, kierowania lub przywracania naturalnych mechanizmów obronnych organizmu przed rakiem. Ten rodzaj leczenia raka nazywany jest również bioterapią lub terapią biologiczną.

Specyficzne dla wirusa Epsteina-Barra (EBV) cytotoksyczne limfocyty T są rodzajem komórek odpornościowych, które mogą zabijać określone komórki, w tym komórki obce, komórki rakowe i komórki zakażone wirusem EBV. Cytotoksyczne limfocyty T można oddzielić od innych krwinek, wyhodować w laboratorium, a następnie podać pacjentowi w celu zabicia komórek nowotworowych. Swoiste dla EBV cytotoksyczne limfocyty T są badane pod kątem leczenia choroby limfoproliferacyjnej po przeszczepie.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy stan Twojego dziecka uległ zmianie lub czy rak powrócił (wróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Opcje leczenia chłoniaka nieziarniczego u dzieci

W tej sekcji

• Chłoniak / białaczka Burkitta i Burkitta

• Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego chłoniaka / białaczki Burkitta i podobnej do Burkitta

• Możliwości leczenia nawracającego chłoniaka / białaczki Burkitta i podobnej do Burkitta

• Rozlany chłoniak z dużych komórek B.

• Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego rozlanego chłoniaka z dużych komórek B.

• Możliwości leczenia nawracającego rozlanego chłoniaka z dużych komórek B.

• Pierwotny chłoniak z komórek B śródpiersia

• Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego pierwotnego chłoniaka śródpiersia z komórek B.

• Opcje leczenia nawracającego pierwotnego chłoniaka śródpiersia z komórek B.

• Chłoniak limfoblastyczny

• Możliwości leczenia nowo rozpoznanego chłoniaka limfoblastycznego

• Możliwości leczenia nawracającego chłoniaka limfoblastycznego

• Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek

• Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek

• Możliwości leczenia nawracającego chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek

• Choroba limfoproliferacyjna związana z niedoborem odporności u dzieci

• Możliwości leczenia choroby limfoproliferacyjnej związanej z pierwotnym niedoborem odporności

• Możliwości leczenia chłoniaka nieziarniczego związanego z zespołami defektów naprawy DNA

• Możliwości leczenia chłoniaka nieziarniczego związanego z HIV

• Możliwości leczenia choroby limfoproliferacyjnej po przeszczepie

• Rzadkie NHL występujące u dzieci

• Możliwości leczenia chłoniaka grudkowego typu dziecięcego

• Możliwości leczenia chłoniaka strefy brzeżnej

• Możliwości leczenia pierwotnego chłoniaka OUN

• Możliwości leczenia chłoniaka z obwodowych komórek T.

• Możliwości leczenia chłoniaka skórnego z komórek T.

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Chłoniak / białaczka Burkitta i Burkitta

Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego chłoniaka / białaczki Burkitta i podobnej do Burkitta

Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego chłoniaka / białaczki Burkitta i podobnej do Burkitta mogą obejmować:

• Operacja usunięcia jak największej części guza, a następnie chemioterapia skojarzona.

• Chemioterapia skojarzona z terapią celowaną lub bez (rytuksymab).

Możliwości leczenia nawracającego chłoniaka / białaczki Burkitta i podobnej do Burkitta

Opcje leczenia nawracającego chłoniaka nieziarniczego / białaczki typu Burkitta i Burkitta mogą obejmować:

• Chemioterapia skojarzona z terapią celowaną lub bez (rytuksymab).

• Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych z własnych komórek pacjenta lub komórek od dawcy.

• Terapia celowana bispecyficznym przeciwciałem.

• Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Rozlany chłoniak z dużych komórek B.

Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego rozlanego chłoniaka z dużych komórek B.

Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego rozlanego chłoniaka z dużych komórek B mogą obejmować:

• Operacja usunięcia jak największej części guza, a następnie chemioterapia skojarzona.

• Chemioterapia skojarzona z terapią celowaną lub bez (rytuksymab).

Możliwości leczenia nawracającego rozlanego chłoniaka z dużych komórek B.

Możliwości leczenia nawracającego rozlanego chłoniaka z dużych komórek B mogą obejmować:

• Chemioterapia skojarzona z terapią celowaną lub bez (rytuksymab).

• Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych z własnych komórek pacjenta lub komórek od dawcy.

• Terapia celowana bispecyficznym przeciwciałem.

• Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Pierwotny chłoniak z komórek B śródpiersia

Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego pierwotnego chłoniaka śródpiersia z komórek B.

Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego pierwotnego chłoniaka śródpiersia z komórek B mogą obejmować:

• Chemioterapia skojarzona i terapia celowana (rytuksymab).

Opcje leczenia nawracającego pierwotnego chłoniaka śródpiersia z komórek B.

Możliwości leczenia nawracającego pierwotnego chłoniaka z komórek B śródpiersia mogą obejmować:

• Terapia celowana (pembrolizumab).

• Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Chłoniak limfoblastyczny

Możliwości leczenia nowo rozpoznanego chłoniaka limfoblastycznego

Chłoniaka limfoblastycznego można sklasyfikować jako tę samą chorobę, co ostra białaczka limfoblastyczna (ALL). Możliwości leczenia chłoniaka limfoblastycznego mogą obejmować:

• Chemioterapia skojarzona. Profilaktykę ośrodkowego układu nerwowego z radioterapią można również zastosować, jeśli rak rozprzestrzenił się na mózg lub rdzeń kręgowy.

• Badanie kliniczne chemioterapii z różnymi schematami profilaktyki OUN.

• Badanie kliniczne chemioterapii skojarzonej z terapią celowaną lub bez terapii (bortezomib).

Możliwości leczenia nawracającego chłoniaka limfoblastycznego

Możliwości leczenia nawracającego chłoniaka limfoblastycznego mogą obejmować:

• Chemoterapia.

• Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych z komórkami od dawcy.

• Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Chłoniak anaplastyczny z dużych komórek

Możliwości leczenia nowo zdiagnozowanego chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek

Możliwości leczenia chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek mogą obejmować:

• Zabieg operacyjny, a następnie chemioterapia skojarzona.

• Chemioterapia skojarzona.

• Chemioterapia dooponowa i ogólnoustrojowa dla pacjentów z rakiem mózgu lub rdzenia kręgowego.

• Badanie kliniczne terapii celowanej (kryzotynib lub brentuksymab) i chemioterapii skojarzonej.

Możliwości leczenia nawracającego chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek

Możliwości leczenia nawracającego chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek mogą obejmować:

• Chemioterapia, brentuksymab i / lub kryzotynib.

• Przeszczep komórek macierzystych z własnymi komórkami pacjenta lub komórkami od dawcy.

• Radioterapia lub chemioterapia wysokodawkowa dla pacjentów, u których choroba rozwija się do ośrodkowego układu nerwowego.

• Badanie kliniczne terapii celowanej (kryzotynib lub brentuksymab) i chemioterapii skojarzonej.

• Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Choroba limfoproliferacyjna związana z niedoborem odporności u dzieci

Możliwości leczenia choroby limfoproliferacyjnej związanej z pierwotnym niedoborem odporności

Możliwości leczenia choroby limfoproliferacyjnej u dzieci i młodzieży z osłabionym układem odpornościowym mogą obejmować:

• Chemioterapia z rytuksymabem lub bez.

• Przeszczep komórek macierzystych z komórkami od dawcy.

Możliwości leczenia chłoniaka nieziarniczego związanego z zespołami defektów naprawy DNA

Możliwości leczenia chłoniaka nieziarniczego związanego z zespołami defektów naprawy DNA u dzieci mogą obejmować:

• Chemoterapia.

Możliwości leczenia chłoniaka nieziarniczego związanego z HIV

Leczenie wysoce aktywną terapią przeciwretrowirusową lub HAART (połączenie leków przeciwretrowirusowych) obniża ryzyko chłoniaka nieziarniczego u pacjentów zakażonych ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV).

Możliwości leczenia chłoniaka nieziarniczego związanego z HIV (NHL) u dzieci mogą obejmować:

• Chemioterapia z rytuksymabem lub bez.

W przypadku nawrotów choroby opcje leczenia zależą od rodzaju chłoniaka nieziarniczego.

Możliwości leczenia choroby limfoproliferacyjnej po przeszczepie

Możliwości leczenia choroby limfoproliferacyjnej po przeszczepie mogą obejmować:

• Chirurgia w celu usunięcia guza. Jeśli to możliwe, można podać mniejsze dawki leków immunosupresyjnych po przeszczepie komórek macierzystych lub narządów.

• Terapia celowana (rytuksymab).

• Chemioterapia z terapią celowaną lub bez (rytuksymab).

• Badane jest leczenie immunoterapii przy użyciu limfocytów dawcy lub własnych limfocytów T pacjenta do zwalczania zakażenia Epstein-Barr. To leczenie jest dostępne tylko w kilku ośrodkach w Stanach Zjednoczonych.

Rzadkie NHL występujące u dzieci

Możliwości leczenia chłoniaka grudkowego typu dziecięcego

Możliwości leczenia chłoniaka grudkowego u dzieci mogą obejmować:

• Operacja.

• Chemioterapia skojarzona z rytuksymabem lub bez.

W przypadku dzieci, u których nowotwór ma pewne zmiany w genach, leczenie jest podobne do leczenia dorosłych z chłoniakiem grudkowym. Więcej informacji można znaleźć w części poświęconej chłoniakowi grudkowemu w podsumowaniu dotyczącym chłoniaka nieziarniczego dorosłych.

Możliwości leczenia chłoniaka strefy brzeżnej

Możliwości leczenia chłoniaka strefy brzeżnej (w tym chłoniaka tkanki limfatycznej związanej ze śluzówką (MALT)) u dzieci mogą obejmować:

• Operacja.

• Radioterapia.

• Rytuksymab z chemioterapią lub bez.

• Terapia antybiotykowa chłoniaka MALT.

Możliwości leczenia pierwotnego chłoniaka OUN

Możliwości leczenia pierwotnego chłoniaka OUN u dzieci mogą obejmować:

• Chemoterapia.

Możliwości leczenia chłoniaka z obwodowych komórek T.

Możliwości leczenia chłoniaka z obwodowych komórek T u dzieci mogą obejmować:

• Chemoterapia.

• Radioterapia.

• Przeszczep komórek macierzystych z własnymi komórkami pacjenta lub komórkami od dawcy.

Możliwości leczenia chłoniaka skórnego z komórek T.

Możliwości leczenia chłoniaka skórnego T-komórkowego podobnego do podskórnego zapalenia tkanki podskórnej u dzieci mogą obejmować:

• Uważne czekanie.

• Sterydy w dużych dawkach.

• Terapia celowana (diftitoks denileukiny).

• Chemioterapia skojarzona.

• Terapia retinoidami.

• Przeszczep komórek macierzystych.

Możliwości leczenia skórnego chłoniaka anaplastycznego z dużych komórek mogą obejmować:

• Chirurgia, radioterapia lub jedno i drugie.

U dzieci opcje leczenia ziarniniaka grzybiastego mogą obejmować:

• Sterydy nakładane na skórę.

• Terapia retinoidami.

• Radioterapia.

• Fototerapia (terapia światłem z wykorzystaniem promieniowania ultrafioletowego B).

Aby dowiedzieć się więcej o chłoniaku nieziarniczym wieku dziecięcego

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat dziecięcego chłoniaka nieziarniczego, zobacz:

• Tomografia komputerowa (CT) i rak

• Leki dopuszczone do leczenia chłoniaka nieziarniczego

• Przeszczepy komórek macierzystych tworzących krew

• Ukierunkowane terapie raka

Aby uzyskać więcej informacji na temat raka u dzieci i inne ogólne zasoby dotyczące raka, zobacz:

• O raku

• Nowotwory u dzieci

• CureSearch for Children's CancerExit Disclaimer

• Późne skutki leczenia raka u dzieci

• Młodzież i młodzi dorośli z rakiem

• Dzieci z rakiem: przewodnik dla rodziców

• Rak u dzieci i młodzieży

• Inscenizacja

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów