Typy / chłoniak / pacjent / dorosły-hodgkin-leczenie-pdq

Leczenie chłoniaka Hodgkina u dorosłych (®) - wersja dla pacjentów

Ogólne informacje o chłoniaku Hodgkina u dorosłych

KLUCZOWE PUNKTY

• Dorosły chłoniak Hodgkina to choroba, w której złośliwe (rakowe) komórki tworzą się w układzie chłonnym.

• Dwa główne typy chłoniaków Hodgkina to: klasyczny i guzkowy z przewagą limfocytów.

• Wiek, bycie mężczyzną, przebyta infekcja Epstein-Barr i rodzinna historia chłoniaka Hodgkina mogą zwiększać ryzyko chłoniaka Hodgkina u dorosłych.

• Objawy chłoniaka Hodgkina u dorosłych obejmują obrzęk węzłów chłonnych, gorączkę, poty nocne, utratę masy ciała i zmęczenie.

• Testy, które badają układ limfatyczny i inne części ciała, służą do diagnozowania i określania stadium chłoniaka Hodgkina u dorosłych.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Dorosły chłoniak Hodgkina to choroba, w której złośliwe (rakowe) komórki tworzą się w układzie chłonnym.

Dorosły chłoniak Hodgkina to rodzaj raka rozwijającego się w układzie chłonnym. Układ limfatyczny jest częścią układu odpornościowego. Pomaga chronić organizm przed infekcjami i chorobami.

System limfatyczny składa się z następujących elementów:

• Limfa: bezbarwny, wodnisty płyn, który przemieszcza się przez naczynia limfatyczne i przenosi limfocyty T i B. Limfocyty to rodzaj białych krwinek.

• Naczynia limfatyczne: sieć cienkich rurek, które zbierają limfę z różnych części ciała i zwracają ją do krwiobiegu.

• Węzły chłonne: Małe struktury w kształcie fasoli, które filtrują limfę i przechowują białe krwinki, które pomagają zwalczać infekcje i choroby. Węzły chłonne znajdują się wzdłuż sieci naczyń chłonnych w całym ciele. Grupy węzłów chłonnych znajdują się w śródpiersiu (obszar między płucami), szyi, pod pachami, brzuchu, miednicy i pachwinie. Chłoniak Hodgkina najczęściej tworzy się w węzłach chłonnych nad przeponą i często w węzłach chłonnych śródpiersia.

• Śledziona: narząd, który wytwarza limfocyty, przechowuje czerwone krwinki i limfocyty, filtruje krew i niszczy stare krwinki. Śledziona znajduje się po lewej stronie brzucha w pobliżu żołądka.

• Grasica: narząd, w którym limfocyty T dojrzewają i namnażają się. Grasica znajduje się w klatce piersiowej za mostkiem.

• Szpik kostny: miękka, gąbczasta tkanka w środku niektórych kości, takich jak kość biodrowa i mostek. Białe krwinki, czerwone krwinki i płytki krwi są wytwarzane w szpiku kostnym.

• Migdałki: Dwie małe masy tkanki limfatycznej w tylnej części gardła. Po każdej stronie gardła znajduje się jeden migdałek. Dorosły chłoniak Hodgkina rzadko tworzy się w migdałkach.

Anatomia układu chłonnego, ukazująca naczynia chłonne i narządy chłonne, w tym węzły chłonne, migdałki, grasicę, śledzionę i szpik kostny. Limfa (klarowny płyn) i limfocyty wędrują przez naczynia limfatyczne do węzłów chłonnych, gdzie limfocyty niszczą szkodliwe substancje. Limfa przedostaje się do krwi przez dużą żyłę w pobliżu serca.

Tkanka limfatyczna znajduje się również w innych częściach ciała, takich jak wyściółka przewodu pokarmowego, oskrzela i skóra.

Istnieją dwa ogólne typy chłoniaków: chłoniak Hodgkina i chłoniak nieziarniczy. Niniejsze streszczenie dotyczy leczenia chłoniaka Hodgkina u dorosłych, w tym w okresie ciąży.

Aby uzyskać informacje na temat chłoniaka Hodgkina u dzieci, chłoniaka nieziarniczego u dorosłych lub chłoniaka u osób, które nabyły zespół niedoboru odporności (AIDS), zobacz następujące podsumowania :

• Leczenie chłoniaka nieziarniczego u dorosłych

• Leczenie chłoniaka Hodgkina u dzieci

• Leczenie chłoniaka związanego z AIDS

Dwa główne typy chłoniaków Hodgkina to: klasyczny i guzkowy z przewagą limfocytów.

Większość chłoniaków Hodgkina to chłoniaki klasyczne. Kiedy badana jest próbka tkanki węzłów chłonnych pod mikroskopem, można zobaczyć komórki raka chłoniaka Hodgkina, zwane komórkami Reeda-Sternberga. Typ klasyczny dzieli się na cztery następujące podtypy:

• Stwardniający guzkowy chłoniak Hodgkina.

• Chłoniak Hodgkina o mieszanej komórkowości.

• Ubytek limfocytów Chłoniak Hodgkina.

• Bogaty w limfocyty klasyczny chłoniak Hodgkina.

Chłoniak Hodgkina z przewagą limfocytów guzkowych występuje rzadko i ma tendencję do wolniejszego wzrostu niż klasyczny chłoniak Hodgkina. Chłoniak Hodgkina z przewagą limfocytów guzkowych często występuje w postaci obrzęku węzłów chłonnych w szyi, klatce piersiowej, pachach lub pachwinie. Większość ludzi nie ma żadnych innych objawów raka w momencie rozpoznania. Leczenie często różni się od klasycznego chłoniaka Hodgkina.

Wiek, bycie mężczyzną, przebyta infekcja Epstein-Barr i rodzinna historia chłoniaka Hodgkina mogą zwiększać ryzyko chłoniaka Hodgkina u dorosłych.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz być zagrożony. Czynniki ryzyka dla dorosłych chłoniaka Hodgkina obejmują:

• Wiek. Chłoniak Hodgkina występuje najczęściej we wczesnej dorosłości (wiek 20–39 lat) i późnej dorosłości (wiek 65 lat i więcej).

• Bycie mężczyzną. Ryzyko wystąpienia chłoniaka Hodgkina u dorosłych jest nieco wyższe u mężczyzn niż u kobiet.

• Wcześniejsza infekcja wirusem Epsteina-Barra. Infekcja wirusem Epstein-Barr w wieku nastoletnim lub we wczesnym dzieciństwie zwiększa ryzyko chłoniaka Hodgkina.

• Historia rodzinna chłoniaka Hodgkina. Posiadanie rodzica, brata lub siostry z chłoniakiem Hodgkina zwiększa ryzyko rozwoju chłoniaka Hodgkina.

Objawy chłoniaka Hodgkina u dorosłych obejmują obrzęk węzłów chłonnych, gorączkę, poty nocne, utratę masy ciała i zmęczenie.

Te i inne oznaki i objawy mogą być spowodowane przez dorosłego chłoniaka Hodgkina lub przez inne stany. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z poniższych objawów, który nie ustępuje:

• Bezbolesne, obrzęknięte węzły chłonne na szyi, pod pachami lub w pachwinie.

• Gorączka bez znanego powodu.

• Wilgotne nocne poty.

• Utrata masy ciała bez znanego powodu w ciągu ostatnich 6 miesięcy.

• Swędzenie skóry, szczególnie po kąpieli lub piciu alkoholu.

• Czuję się bardzo zmęczony.

Gorączka bez znanej przyczyny, utrata masy ciała bez znanej przyczyny i poty nocne nazywane są objawami B. Objawy typu B są ważną częścią oceny stadium chłoniaka Hodgkina i zrozumienia szans pacjenta na wyzdrowienie.

Testy, które badają układ limfatyczny i inne części ciała, służą do diagnozowania i określania stadium chłoniaka Hodgkina u dorosłych.

Wyniki poniższych testów i procedur również pomagają w podjęciu decyzji o leczeniu.

Testy te mogą obejmować:

• Fizyczne badanie i historia zdrowia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia stanu zdrowia pacjenta, w tym gorączka, nocne poty i utrata masy ciała, przebyte choroby i zabiegi.

• Pełna morfologia krwi (CBC): procedura, w której pobierana jest próbka krwi i sprawdzana pod kątem:

• Liczba czerwonych krwinek, białych krwinek i płytek krwi.

• Ilość hemoglobiny (białka przenoszącego tlen) w krwinkach czerwonych.

• Część próbki złożona z czerwonych krwinek.

Pełna morfologia krwi (CBC). Krew pobiera się, wprowadzając igłę do żyły i umożliwiając przepływ krwi do probówki. Próbka krwi jest wysyłana do laboratorium i zliczane są krwinki czerwone, krwinki białe i płytki krwi. CBC służy do testowania, diagnozowania i monitorowania wielu różnych stanów.

• Badania chemii krwi: procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby.

• Test LDH: Procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu oznaczenia ilości dehydrogenazy mlekowej (LDH). Zwiększona ilość LDH we krwi może być oznaką uszkodzenia tkanki, chłoniaka lub innych chorób.

• Test na zapalenie wątroby typu B i zapalenie wątroby typu C: Procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu oznaczenia ilości swoistych antygenów i / lub przeciwciał wirusa zapalenia wątroby typu B oraz ilości przeciwciał swoistych dla wirusa zapalenia wątroby typu C. Te antygeny lub przeciwciała nazywane są markerami. Różne markery lub kombinacje markerów są używane do określenia, czy pacjent jest zakażony wirusem zapalenia wątroby typu B lub C, miał wcześniej zakażenie lub szczepienie, czy też jest podatny na zakażenie. Wiedza o tym, czy pacjent ma wirusowe zapalenie wątroby typu B lub C, może pomóc w zaplanowaniu leczenia.

• Test na obecność wirusa HIV: test służący do pomiaru poziomu przeciwciał ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) w próbce krwi. Organizm wytwarza przeciwciała, gdy zostaje zaatakowany przez obcą substancję. Wysoki poziom przeciwciał HIV może oznaczać zakażenie organizmu wirusem HIV. Wiedza o tym, czy pacjent jest nosicielem wirusa HIV, może pomóc w zaplanowaniu leczenia.

• Tempo sedymentacji: procedura, w której pobiera się próbkę krwi i sprawdza, z jaką szybkością osiadają czerwone krwinki na dnie probówki. Szybkość sedymentacji jest miarą stopnia zapalenia w organizmie. Wyższa niż normalnie szybkość sedymentacji może być oznaką chłoniaka lub innego stanu. Nazywany również szybkością sedymentacji erytrocytów, szybkością sed lub ESR.

• Skan PET-CT: procedura, która łączy obrazy ze skanu pozytonowej tomografii emisyjnej (PET) i tomografii komputerowej (CT). Skany PET i CT są wykonywane w tym samym czasie na tej samej maszynie. Obrazy z obu skanów są łączone, aby uzyskać bardziej szczegółowy obraz, niż zrobiłby to każdy test samodzielnie. Skan PET-CT może pomóc w zdiagnozowaniu choroby, takiej jak rak, określeniu stadium, zaplanowaniu leczenia lub sprawdzeniu skuteczności leczenia.

• TK (tomografia komputerowa): procedura polegająca na wykonaniu serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak szyja, klatka piersiowa, brzuch, miednica i węzły chłonne, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia wykonuje komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową. Jeśli skan PET-CT nie jest dostępny, można wykonać samo badanie CT.

• Skan PET (skan pozytonowej tomografii emisyjnej): Skan PET to procedura wykrywania złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.

• Biopsja węzłów chłonnych: usunięcie całości lub części węzła chłonnego. Patolog ogląda tkankę pod mikroskopem w poszukiwaniu komórek nowotworowych zwanych komórkami Reeda-Sternberga. Komórki Reeda-Sternberga są powszechne w klasycznym chłoniaku Hodgkina.

Komórka Reeda-Sternberga. Komórki Reeda-Sternberga to duże, nieprawidłowe limfocyty, które mogą zawierać więcej niż jedno jądro. Te komórki znajdują się w chłoniaku Hodgkina.

Można wykonać jeden z następujących rodzajów biopsji:

• Biopsja wycinkowa: usunięcie całego węzła chłonnego.

• Biopsja nacięcia: usunięcie części węzła chłonnego.

• Biopsja rdzeniowa: usunięcie tkanki z węzła chłonnego przy użyciu szerokiej igły.

Z innych obszarów ciała, takich jak wątroba, płuca, kości, szpik kostny i mózg, może również zostać pobrana próbka tkanki i sprawdzona przez patologa pod kątem oznak raka.

Na usuniętej tkance można przeprowadzić następujący test:

• Immunofenotypowanie: test laboratoryjny wykorzystujący przeciwciała do identyfikacji komórek rakowych na podstawie typów antygenów lub markerów na powierzchni komórek. Ten test służy do diagnozowania określonych typów chłoniaków.

W przypadku kobiet w ciąży z chłoniakiem Hodgkina stosuje się badania obrazowe, które chronią nienarodzone dziecko przed szkodliwym działaniem promieniowania. Obejmują one:

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI). U kobiet w ciąży podczas zabiegu nie stosuje się barwnika kontrastowego.

• Badanie ultrasonograficzne: Procedura, w której fale dźwiękowe o wysokiej energii (ultradźwięki) są odbijane od tkanek wewnętrznych lub narządów i wytwarzają echo. Echa tworzą obraz tkanek ciała zwany sonogramem.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rokowanie (szansa na wyzdrowienie) i opcje leczenia zależą od następujących czynników:

• Objawy przedmiotowe i podmiotowe pacjenta, w tym występowanie objawów B (gorączka bez znanej przyczyny, utrata masy ciała bez znanej przyczyny lub poty nocne).

• Stadium raka (wielkość guzów nowotworowych i to, czy rak rozprzestrzenił się do jamy brzusznej lub więcej niż jednej grupy węzłów chłonnych).

• Rodzaj chłoniaka Hodgkina.

• Wyniki badań krwi.

• Wiek, płeć i ogólny stan zdrowia pacjenta.

• Niezależnie od tego, czy rak jest nowo zdiagnozowany, czy nadal rośnie w trakcie leczenia, czy powrócił po leczeniu.

W przypadku chłoniaka Hodgkina w czasie ciąży opcje leczenia zależą również od:

• Życzenia pacjenta.

• Wiek nienarodzonego dziecka.

Dorosły chłoniak Hodgkina można zwykle wyleczyć, jeśli zostanie wcześnie wykryty i leczony.

Etapy dorosłego chłoniaka Hodgkina

KLUCZOWE PUNKTY

• Po zdiagnozowaniu dorosłego chłoniaka Hodgkina wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w układzie limfatycznym lub w innych częściach ciała.

• Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

• W przypadku chłoniaka Hodgkina dorosłych stosuje się następujące etapy:

• Napięcie I

• AStage II

• Napięcie III

• AStage IV

• A Dorosłego chłoniaka Hodgkina można podzielić na następujące leczenie:

• A Wczesne korzystne

• A Wczesne niekorzystne

• A Zaawansowane

Po zdiagnozowaniu dorosłego chłoniaka Hodgkina wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w układzie limfatycznym lub w innych częściach ciała.

Proces stosowany w celu ustalenia, czy rak rozprzestrzenił się w układzie limfatycznym lub na inne części ciała, nazywany jest etapowaniem. Informacje zebrane w trakcie określania stadium choroby określają stopień zaawansowania choroby. Ważne jest, aby znać etap planowania leczenia. W podjęciu decyzji o leczeniu wykorzystuje się wyniki badań i procedur wykonanych w celu rozpoznania i stadium chłoniaka Hodgkina.

Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

Rak może rozprzestrzeniać się przez tkanki, układ limfatyczny i krew:

• Tkanka. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, przez wrastanie w pobliskie obszary.

• System limfatyczny. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do układu limfatycznego. Rak przenosi się przez naczynia limfatyczne do innych części ciała.

• Krew. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do krwi. Rak przenosi się przez naczynia krwionośne do innych części ciała.

W przypadku chłoniaka Hodgkina dorosłych stosuje się następujące etapy:

Etap I

Chłoniak dorosły w stadium I. Rak znajduje się w jednym lub kilku węzłach chłonnych w grupie węzłów chłonnych lub, w rzadkich przypadkach, w pierścieniu Waldeyera, grasicy lub śledzionie. W stadium IE (niepokazanym) rak rozprzestrzenił się na jeden obszar poza układem limfatycznym.

Chłoniak Hodgkina w stadium I dzieli się na etapy I i IZW.

• W stadium I rak znajduje się w jednym z następujących miejsc układu chłonnego:

• Jeden lub więcej węzłów chłonnych w grupie węzłów chłonnych.

• Pierścień Waldeyera.

• Grasica.

• Śledziona.

• W stadium IE rak znajduje się w jednym obszarze poza układem limfatycznym.

Etap II

Dorosły chłoniak Hodgkina w stadium II dzieli się na etapy II i IIE.

• W stadium II raka stwierdza się w dwóch lub więcej grupach węzłów chłonnych, które znajdują się nad przeponą lub poniżej przepony.

Chłoniak dorosły w stadium II. Rak znajduje się w dwóch lub więcej grupach węzłów chłonnych, które znajdują się powyżej przepony lub poniżej przepony.

W stadium IIE rak rozprzestrzenił się z grupy węzłów chłonnych do pobliskiego obszaru znajdującego się poza układem chłonnym. Rak mógł rozprzestrzenić się na inne grupy węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony.

Chłoniak dorosłych w stadium IIE. Rak rozprzestrzenił się z grupy węzłów chłonnych do pobliskiego obszaru znajdującego się poza układem chłonnym. Rak mógł rozprzestrzenić się na inne grupy węzłów chłonnych po tej samej stronie przepony.

W stadium II termin „choroba masywna” odnosi się do większej masy guza. Wielkość guza określana jako choroba masywna różni się w zależności od typu chłoniaka.

Etap III

Chłoniak dorosłych w III stopniu zaawansowania. Rak występuje w grupach węzłów chłonnych zarówno powyżej, jak i poniżej przepony; lub w grupie węzłów chłonnych nad przeponą i w śledzionie.

W III stadium chłoniaka Hodgkina u dorosłych stwierdza się raka:

• w grupach węzłów chłonnych zarówno powyżej, jak i poniżej przepony; lub

• w węzłach chłonnych nad przeponą i w śledzionie.

Etap IV

Chłoniak dorosły w IV stopniu zaawansowania. Rak (a) rozprzestrzenił się na jeden lub więcej narządów poza układem limfatycznym; lub (b) występuje w dwóch lub więcej grupach węzłów chłonnych, które znajdują się powyżej przepony lub poniżej przepony oraz w jednym narządzie znajdującym się poza układem chłonnym i nie w pobliżu dotkniętych węzłów chłonnych; lub (c) występuje w grupach węzłów chłonnych powyżej przepony i poniżej przepony oraz w każdym narządzie znajdującym się poza układem chłonnym; lub (d) znajduje się w wątrobie, szpiku kostnym, więcej niż jednym miejscu w płucach lub płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF). Rak nie rozprzestrzenił się bezpośrednio do wątroby, szpiku kostnego, płuc lub płynu mózgowo-rdzeniowego z pobliskich węzłów chłonnych.

W IV stopniu zaawansowania chłoniak Hodgkina, rak:

• rozprzestrzenił się na jeden lub więcej narządów poza układem limfatycznym; lub

• występuje w dwóch lub więcej grupach węzłów chłonnych, które znajdują się powyżej przepony lub poniżej przepony oraz w jednym narządzie znajdującym się poza układem chłonnym i nie w pobliżu dotkniętych węzłów chłonnych; lub

• występuje w grupach węzłów chłonnych zarówno powyżej, jak i poniżej przepony oraz w każdym narządzie znajdującym się poza układem chłonnym; lub

• znajduje się w wątrobie, szpiku kostnym, więcej niż jednym miejscu w płucach lub płynie mózgowo-rdzeniowym (CSF). Rak nie rozprzestrzenił się bezpośrednio do wątroby, szpiku kostnego, płuc lub płynu mózgowo-rdzeniowego z pobliskich węzłów chłonnych.

Dorosłego chłoniaka Hodgkina można podzielić na leczenie w następujący sposób:

Wczesne korzystne

Wczesny, korzystny dorosły chłoniak Hodgkina jest w stadium I lub II bez czynników ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo nawrotu raka po leczeniu.

Wczesne niekorzystne

Wczesny niekorzystny dorosły chłoniak Hodgkina to stadium I lub II z co najmniej jednym z następujących czynników ryzyka, które zwiększają prawdopodobieństwo nawrotu raka po leczeniu:

• Posiadanie guza w klatce piersiowej, który jest większy niż 1/3 szerokości klatki piersiowej lub ma co najmniej 10 centymetrów.

• Rak w narządzie innym niż węzły chłonne.

• Mając wysoki wskaźnik sedymentacji (w próbce krwi czerwone krwinki osiadają na dnie probówki szybciej niż normalnie).

• Posiadanie trzech lub więcej węzłów chłonnych z rakiem.

• Objawy B (gorączka bez znanej przyczyny, utrata masy ciała bez znanej przyczyny lub poty nocne).

zaawansowane

Zaawansowany chłoniak Hodgkina to stadium III lub IV. Zaawansowany korzystny chłoniak Hodgkina oznacza, że ​​u pacjenta występuje 0–3 z poniższych czynników ryzyka. Zaawansowany niekorzystny chłoniak Hodgkina oznacza, że ​​pacjent ma 4 lub więcej z poniższych czynników ryzyka. Im więcej czynników ryzyka ma pacjent, tym większe jest prawdopodobieństwo nawrotu raka po leczeniu:

• Niski poziom albuminy (białka) we krwi (poniżej 4).

• Posiadanie niskiego poziomu hemoglobiny (poniżej 10,5).

• Bycie mężczyzną.

• Wiek 45 lat lub starszy.

• Choroba w stadium IV.

• Wysoka liczba białych krwinek (15 000 lub więcej).

• Niska liczba limfocytów (poniżej 600 lub mniej niż 8% liczby białych krwinek).

Nawracający dorosły chłoniak Hodgkina

Nawracający chłoniak Hodgkina u dorosłych jest rakiem, który nawrócił (nawrót) po leczeniu. Rak może powrócić w układzie limfatycznym lub w innych częściach ciała.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z chłoniakiem Hodgkina.

• Leczenie pacjentów z chłoniakiem Hodgkina powinno być zaplanowane przez zespół pracowników służby zdrowia posiadających doświadczenie w leczeniu chłoniaków.

• Leczenie chłoniaka Hodgkina dorosłych może powodować działania niepożądane.

• Stosowane są cztery rodzaje standardowego leczenia:

• Chemoterapia

• Radioterapia

• Terapia celowana

• Immunoterapia

• W przypadku ciężarnych pacjentek z chłoniakiem Hodgkina opcje leczenia obejmują również:

• Uważne czekanie

• Terapia steroidowa

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Chemioterapia z przeszczepem komórek macierzystych

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z chłoniakiem Hodgkina.

Dla pacjentów z chłoniakiem Hodgkina dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre terapie są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem. Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

W przypadku kobiet w ciąży z chłoniakiem Hodgkina leczenie jest starannie dobrane, aby chronić nienarodzone dziecko. Decyzje dotyczące leczenia podejmowane są na podstawie życzeń matki, stadium chłoniaka Hodgkina i wieku nienarodzonego dziecka. Plan leczenia może ulec zmianie wraz ze zmianą objawów podmiotowych i przedmiotowych, raka i ciąży. Wybór najbardziej odpowiedniego leczenia raka to decyzja, która w idealnym przypadku angażuje pacjenta, rodzinę i zespół medyczny.

Leczenie pacjentów z chłoniakiem Hodgkina powinno być zaplanowane przez zespół pracowników służby zdrowia posiadających doświadczenie w leczeniu chłoniaków.

Leczenie będzie nadzorowane przez onkologa, lekarza specjalizującego się w leczeniu raka. Onkolog może skierować Cię do innych pracowników służby zdrowia, którzy mają doświadczenie i wiedzę w leczeniu chłoniaka Hodgkina u dorosłych i specjalizują się w określonych dziedzinach medycyny. Mogą to być następujący specjaliści:

• Onkolog radioterapii.

• Specjalista rehabilitacji.

• Hematolog.

• Inni specjaliści onkologii.

Leczenie chłoniaka Hodgkina dorosłych może powodować działania niepożądane.

Aby uzyskać informacje o skutkach ubocznych, które pojawiają się podczas leczenia raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Skutki uboczne leczenia raka, które rozpoczynają się po leczeniu i trwają przez miesiące lub lata, nazywane są efektami późnymi. Leczenie chemioterapią i / lub radioterapią chłoniaka Hodgkina może zwiększać ryzyko wystąpienia drugiego raka i innych problemów zdrowotnych przez wiele miesięcy lub lat po leczeniu. Te późne skutki zależą od rodzaju leczenia i wieku pacjenta w trakcie leczenia i mogą obejmować:

• Drugie nowotwory.

• Ostra białaczka szpikowa i chłoniak nieziarniczy.

• Guzy lite, takie jak międzybłoniak i rak płuc, piersi, tarczycy, kości, tkanek miękkich, żołądka, przełyku, okrężnicy, odbytnicy, szyjki macicy oraz głowy i szyi.

• Bezpłodność.

• Niedoczynność tarczycy (za mało hormonu tarczycy we krwi).

• Choroby serca, takie jak zawał serca.

• Problemy z płucami, takie jak problemy z oddychaniem.

• Jałowa martwica kości (śmierć komórek kostnych spowodowana brakiem przepływu krwi).

• Ciężka infekcja.

• Chroniczne zmęczenie.

Regularna kontrola lekarzy, którzy są ekspertami w wykrywaniu i leczeniu późnych skutków, jest ważna dla długoterminowego zdrowia pacjentów leczonych z powodu chłoniaka Hodgkina.

Stosowane są cztery rodzaje standardowego leczenia:

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się jeden lub więcej leków, aby zatrzymać wzrost komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Leczenie raka przy użyciu więcej niż jednego leku chemioterapeutycznego nazywa się chemioterapią skojarzoną. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Gdy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym, narządzie lub w jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna).

Sposób podawania chemioterapii zależy od rodzaju i stadium leczonego raka. W leczeniu chłoniaka Hodgkina u dorosłych stosuje się ogólnoustrojową chemioterapię skojarzoną.

Kiedy kobieta w ciąży jest leczona chemioterapią z powodu chłoniaka Hodgkina, nie jest możliwe zabezpieczenie nienarodzonego dziecka przed narażeniem na chemioterapię. Niektóre schematy chemioterapii mogą powodować wady wrodzone, jeśli są podawane w pierwszym trymestrze ciąży. Winblastyna jest lekiem przeciwnowotworowym, którego podawanie w drugim lub trzecim trymestrze ciąży nie wiąże się z wadami wrodzonymi.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do leczenia chłoniaka Hodgkina.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku obszaru ciała z rakiem. Czasami całe ciało napromieniowuje się przed przeszczepem komórek macierzystych.

Badana jest radioterapia wiązką protonów w leczeniu młodych kobiet w celu zmniejszenia ryzyka raka piersi. Radioterapia wiązką protonów wykorzystuje strumienie protonów (drobne cząstki z ładunkiem dodatnim) do zabijania komórek nowotworowych. Ten rodzaj leczenia może zmniejszyć ilość uszkodzeń popromiennych zdrowej tkanki w pobliżu guza, takiej jak serce lub pierś.

Radioterapia zewnętrzna jest stosowana w leczeniu chłoniaka Hodgkina dorosłych i może być również stosowana jako terapia paliatywna w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia.

W przypadku kobiety w ciąży z chłoniakiem Hodgkina radioterapię należy odłożyć do czasu porodu, jeśli to możliwe, aby uniknąć ryzyka narażenia nienarodzonego dziecka na promieniowanie. Jeśli konieczne jest natychmiastowe leczenie, kobieta może zdecydować o kontynuacji ciąży i poddaniu się radioterapii. Osłonę ołowianą stosuje się do przykrycia brzucha kobiety w ciąży, aby w jak największym stopniu chronić nienarodzone dziecko przed promieniowaniem.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje do atakowania komórek rakowych. Terapie celowane mogą powodować mniej uszkodzeń normalnych komórek niż chemioterapia lub radioterapia.

Terapia przeciwciałami monoklonalnymi jest rodzajem terapii celowanej stosowanej w leczeniu chłoniaka Hodgkina.

• Terapia przeciwciałami monoklonalnymi to terapia wykorzystująca przeciwciała wytwarzane w laboratorium z jednego typu komórki układu odpornościowego. Te przeciwciała mogą identyfikować substancje na komórkach rakowych lub normalne substancje, które mogą pomóc w rozwoju komórek rakowych. Przeciwciała przyłączają się do substancji i zabijają komórki rakowe, blokują ich wzrost lub zapobiegają ich rozprzestrzenianiu. Przeciwciała monoklonalne podaje się we wlewie. Mogą być używane samodzielnie lub do przenoszenia leków, toksyn lub materiałów radioaktywnych bezpośrednio do komórek rakowych.

Brentuksymab i rytuksymab to przeciwciała monoklonalne stosowane w leczeniu chłoniaka Hodgkina.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do leczenia chłoniaka Hodgkina.

Immunoterapia

Immunoterapia to leczenie wykorzystujące układ odpornościowy pacjenta do walki z rakiem. Substancje wytwarzane przez organizm lub wytwarzane w laboratorium są używane do wzmacniania, kierowania lub przywracania naturalnych mechanizmów obronnych organizmu przed rakiem. Ten rodzaj leczenia raka nazywany jest również bioterapią lub terapią biologiczną.

Terapia inhibitorami immunologicznego punktu kontrolnego jest rodzajem immunoterapii.

• Terapia inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego: PD-1 to białko na powierzchni komórek T, które pomaga kontrolować odpowiedź immunologiczną organizmu. Kiedy PD-1 przyłącza się do innego białka zwanego PDL-1 na komórce rakowej, powstrzymuje komórkę T przed zabiciem komórki rakowej. Inhibitory PD-1 przyłączają się do PDL-1 i pozwalają komórkom T zabijać komórki rakowe.

Niwolumab i pembrolizumab to rodzaje inhibitorów immunologicznego punktu kontrolnego stosowane w leczeniu nawracającego chłoniaka Hodgkina.

Immunologiczny inhibitor punktu kontrolnego. Białka punktu kontrolnego, takie jak PD-L1 na komórkach nowotworowych i PD-1 na komórkach T, pomagają kontrolować odpowiedź immunologiczną. Wiązanie PD-L1 z PD-1 powstrzymuje limfocyty T przed zabijaniem komórek nowotworowych w organizmie (lewy panel). Blokowanie wiązania PD-L1 z PD-1 za pomocą immunologicznego inhibitora punktu kontrolnego (anty-PD-L1 lub anty-PD-1) umożliwia limfocytom T zabijanie komórek nowotworowych (prawy panel).

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do leczenia chłoniaka Hodgkina.

W przypadku ciężarnych pacjentek z chłoniakiem Hodgkina opcje leczenia obejmują również:

Uważne czekanie

Uważne czekanie polega na dokładnym monitorowaniu stanu pacjenta bez podejmowania żadnego leczenia, chyba że pojawią się lub nie zmienią objawy przedmiotowe lub podmiotowe. Poród można wywołać, gdy nienarodzone dziecko ma od 32 do 36 tygodni, aby matka mogła rozpocząć leczenie.

Terapia steroidowa

Sterydy to hormony wytwarzane naturalnie w organizmie przez nadnercza i narządy rozrodcze. Niektóre rodzaje sterydów są wytwarzane w laboratorium. Stwierdzono, że niektóre leki steroidowe wspomagają działanie chemioterapii i pomagają zatrzymać wzrost komórek rakowych. Gdy prawdopodobny jest wczesny poród, sterydy mogą również pomóc w rozwoju płuc nienarodzonego dziecka. Daje to dzieciom urodzonym wcześnie większe szanse na przeżycie.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do leczenia chłoniaka Hodgkina.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Ta sekcja podsumowująca opisuje zabiegi, które są badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu. Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Chemioterapia z przeszczepem komórek macierzystych

Podaje się duże dawki chemioterapii, aby zabić komórki rakowe. Zdrowe komórki, w tym komórki krwiotwórcze, są również niszczone podczas leczenia raka. Przeszczep komórek macierzystych jest leczeniem zastępującym komórki krwiotwórcze. Komórki macierzyste (niedojrzałe krwinki) są usuwane z krwi lub szpiku kostnego pacjenta lub dawcy, a następnie zamrażane i przechowywane. Po zakończeniu przez pacjenta chemioterapii i radioterapii przechowywane komórki macierzyste są rozmrażane i podawane z powrotem pacjentowi w postaci wlewu. Te ponownie połączone komórki macierzyste rosną (i przywracają) komórki krwi organizmu.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy Twój stan się zmienił lub czy rak powrócił (powróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Opcje leczenia wczesnego korzystnego klasycznego chłoniaka Hodgkina

Leczenie wczesnego, korzystnego klasycznego chłoniaka Hodgkina u dorosłych może obejmować:

• Chemioterapia skojarzona.

• Chemioterapia skojarzona z radioterapią obszarów ciała z rakiem.

• Sama radioterapia u pacjentów, których nie można leczyć chemioterapią skojarzoną.

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych powyżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Opcje leczenia wczesnego niekorzystnego klasycznego chłoniaka Hodgkina

Leczenie wczesnego, niekorzystnego klasycznego chłoniaka Hodgkina u dorosłych może obejmować:

• Chemioterapia skojarzona z radioterapią obszarów ciała z rakiem.

• Chemioterapia skojarzona.

• Badanie kliniczne terapii celowanej przeciwciałem monoklonalnym (brentuksymabem) lub immunoterapii z terapią inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego.

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych powyżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Opcje leczenia zaawansowanego klasycznego chłoniaka Hodgkina

Leczenie zaawansowanego klasycznego chłoniaka Hodgkina u dorosłych może obejmować:

• Chemioterapia skojarzona.

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych powyżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Opcje leczenia nawracającego klasycznego chłoniaka Hodgkina

Leczenie nawracającego klasycznego chłoniaka Hodgkina u dorosłych może obejmować:

• Terapia celowana przeciwciałem monoklonalnym (brentuksymab).

• Chemioterapia skojarzona, a następnie chemioterapia wysokodawkowa i przeszczep komórek macierzystych. W przypadku utrzymywania się raka można zastosować radioterapię

po zabiegu. Terapię celowaną (brentuksymab) można zastosować po przeszczepie komórek macierzystych.

• Immunoterapia inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego (niwolumab lub pembrolizumab).

• Chemioterapia skojarzona.

• Chemioterapia skojarzona z radioterapią obszarów ciała dotkniętych rakiem u pacjentów w wieku powyżej 60 lat.

• Radioterapia z chemioterapią lub bez chemioterapii, dla pacjentów, u których rak powrócił tylko w węzłach chłonnych.

• Chemioterapia jako terapia paliatywna łagodząca objawy i poprawiająca jakość życia.

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych powyżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Opcje leczenia w przypadku chłoniaka Hodgkina z przewagą limfocytów guzkowych

Leczenie chłoniaka Hodgkina z przewagą limfocytów guzkowych u dorosłych może obejmować:

• Radioterapia obszarów ciała z nowotworami u pacjentów z chłoniakiem Hodgkina we wczesnym stadium z przewagą limfocytów guzkowych.

• Chemioterapia dla pacjentów z chłoniakiem Hodgkina w zaawansowanym stadium rozwoju limfocytów guzkowych.

• Terapia celowana przeciwciałem monoklonalnym (rytuksymab).

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych powyżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Opcje leczenia chłoniaka Hodgkina podczas ciąży

W tej sekcji

• Chłoniak Hodgkina w pierwszym trymestrze ciąży

• Chłoniak Hodgkina w drugim lub trzecim trymestrze ciąży

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Chłoniak Hodgkina w pierwszym trymestrze ciąży

Diagnoza chłoniaka Hodgkina w pierwszym trymestrze ciąży nie musi oznaczać, że kobieta powinna przerwać ciążę. Leczenie każdej kobiety będzie zależało od stopnia zaawansowania chłoniaka, szybkości jego wzrostu i jej życzeń. Leczenie chłoniaka Hodgkina w pierwszym trymestrze ciąży może obejmować:

• Uważne czekanie, gdy rak znajduje się nad przeponą i powoli rośnie. Może dojść do porodu i porodu wcześnie, aby matka mogła rozpocząć leczenie.

• Radioterapia, gdy rak znajduje się powyżej przepony. Osłona ołowiana służy do jak największej ochrony nienarodzonego dziecka przed promieniowaniem.

• Chemioterapia z użyciem jednego lub więcej leków.

Chłoniak Hodgkina w drugim lub trzecim trymestrze ciąży

W przypadku rozpoznania chłoniaka Hodgkina w drugiej połowie ciąży większość kobiet może opóźnić leczenie do czasu narodzin dziecka. Leczenie chłoniaka Hodgkina w drugim lub trzecim trymestrze ciąży może obejmować:

• Uważne oczekiwanie z planami wywołania porodu, gdy nienarodzone dziecko ma od 32 do 36 tygodni.

• Radioterapia w celu złagodzenia problemów z oddychaniem spowodowanych dużym guzem w klatce piersiowej.

• Chemioterapia skojarzona z użyciem jednego lub więcej leków.

• Terapia steroidowa.

Aby dowiedzieć się więcej o chłoniaku Hodgkina u dorosłych

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat dorosłego chłoniaka Hodgkina, zobacz:

• Strona główna chłoniaka

• Leki dopuszczone do leczenia chłoniaka Hodgkina

Aby uzyskać ogólne informacje na temat raka i inne zasoby z National Cancer Institute, zobacz:

• O raku

• Inscenizacja

• Chemioterapia i Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radioterapia a Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów

O tym podsumowaniu

O

Physician Data Query () to obszerna baza danych zawierająca informacje o nowotworach prowadzona przez National Cancer Institute (NCI). Baza danych zawiera podsumowania najnowszych opublikowanych informacji dotyczących profilaktyki raka, wykrywania raka, genetyki, leczenia, opieki wspomagającej oraz medycyny komplementarnej i alternatywnej. Większość streszczeń występuje w dwóch wersjach. Wersje dla pracowników służby zdrowia zawierają szczegółowe informacje w języku technicznym. Wersje dla pacjentów są napisane łatwym do zrozumienia, nietechnicznym językiem. Obie wersje zawierają dokładne i aktualne informacje o raku, a większość wersji jest również dostępna w języku hiszpańskim.

jest usługą NCI. NCI jest częścią National Institutes of Health (NIH). NIH jest federalnym centrum badań biomedycznych. Streszczenia są oparte na niezależnym przeglądzie literatury medycznej. Nie są to deklaracje polityczne NCI ani NIH.

Cel tego podsumowania

To podsumowanie informacji na temat raka zawiera aktualne informacje na temat leczenia chłoniaka Hodgkina u dorosłych. Ma na celu informowanie i pomoc pacjentom, rodzinom i opiekunom. Nie zawiera formalnych wskazówek ani zaleceń dotyczących podejmowania decyzji dotyczących opieki zdrowotnej.

Recenzenci i aktualizacje

Rady redakcyjne piszą streszczenia informacji o nowotworach i aktualizują je. Rady te składają się z ekspertów w dziedzinie leczenia raka i innych specjalizacji związanych z rakiem. Streszczenia są regularnie przeglądane, a zmiany są wprowadzane, gdy pojawiają się nowe informacje. Data każdego podsumowania („Zaktualizowano”) to data ostatniej zmiany.

Informacje zawarte w tym streszczeniu dla pacjenta pochodzą z wersji dla fachowego personelu medycznego, która jest regularnie weryfikowana i aktualizowana w razie potrzeby przez Radę Redakcyjną Adult Treatment.

Informacje o badaniach klinicznych

Badanie kliniczne to badanie mające na celu udzielenie odpowiedzi na pytanie naukowe, na przykład o to, czy jedno leczenie jest lepsze od drugiego. Próby opierają się na wcześniejszych badaniach i zdobytej wiedzy laboratoryjnej. Każde badanie odpowiada na pewne pytania naukowe w celu znalezienia nowych i lepszych sposobów pomocy pacjentom chorym na raka. Podczas badań klinicznych dotyczących leczenia zbierane są informacje o skutkach nowego leczenia i jego skuteczności. Jeśli badanie kliniczne wykaże, że nowa terapia jest lepsza niż obecnie stosowana, nowa terapia może stać się „standardem”. Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Badania kliniczne można znaleźć w Internecie na stronie internetowej NCI. Aby uzyskać więcej informacji, zadzwoń do Cancer Information Service (CIS), centrum kontaktowego NCI, pod numerem 1-800-4-CANCER (1-800-422-6237).

Pozwolenie na wykorzystanie tego podsumowania

jest zarejestrowanym znakiem handlowym. Treść dokumentów może być dowolnie wykorzystywana jako tekst. Nie można go zidentyfikować jako podsumowania informacji o raku NCI , chyba że zostanie pokazane całe podsumowanie i jest regularnie aktualizowane. Jednak użytkownik mógłby napisać zdanie, takie jak „Podsumowanie informacji dotyczących raka piersi w firmy NCI na temat zapobiegania rakowi piersi określa zagrożenia w następujący sposób: [dołącz fragment podsumowania]”.

Najlepszym sposobem zacytowania tego podsumowania jest:

Obrazy w tym podsumowaniu są używane za zgodą autora (ów), wykonawcy i / lub wydawcy wyłącznie do wykorzystania w streszczeniach . Jeśli chcesz użyć obrazu z podsumowania , a nie używasz całego podsumowania, musisz uzyskać pozwolenie od właściciela. Nie może być wydany przez National Cancer Institute. Informacje na temat korzystania z obrazów w tym podsumowaniu, a także wielu innych obrazów związanych z rakiem, można znaleźć w witrynie Visuals Online. Visuals Online to zbiór ponad 3000 obrazów naukowych.

Zrzeczenie się

Informacje zawarte w tych zestawieniach nie powinny być wykorzystywane przy podejmowaniu decyzji o zwrocie kosztów ubezpieczenia. Więcej informacji na temat ubezpieczenia można znaleźć na Cancer.gov na stronie Managing Cancer Care.

Skontaktuj się z nami

Więcej informacji na temat kontaktowania się z nami lub uzyskiwania pomocy z witryną Cancer.gov można znaleźć na naszej stronie Kontakt w celu uzyskania pomocy. Pytania można również przesyłać do Cancer.gov za pośrednictwem poczty e-mail naszej witryny.