Types/leukemia/patient/cll-treatment-pdq

Przewlekłe leczenie białaczki limfocytowej (®) - wersja dla pacjenta

Ogólne informacje o przewlekłej białaczce limfocytowej

KLUCZOWE PUNKTY

• Przewlekła białaczka limfocytowa to rodzaj raka, w którym szpik kostny wytwarza zbyt wiele limfocytów (rodzaj białych krwinek).

• Białaczka może wpływać na czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi.

• Starszy wiek może wpływać na ryzyko rozwoju przewlekłej białaczki limfocytowej.

• Oznaki i objawy przewlekłej białaczki limfocytowej obejmują obrzęk węzłów chłonnych i zmęczenie.

• Testy badające krew, szpik kostny i węzły chłonne służą do diagnozowania przewlekłej białaczki limfocytowej.

• Pewne czynniki wpływają na opcje leczenia i rokowanie (prawdopodobieństwo wyzdrowienia).

Przewlekła białaczka limfocytowa to rodzaj raka, w którym szpik kostny wytwarza zbyt wiele limfocytów (rodzaj białych krwinek).

Przewlekła białaczka limfocytowa (zwana również PBL) jest chorobą krwi i szpiku kostnego, która zwykle pogarsza się powoli. CLL jest jednym z najczęstszych typów białaczki u dorosłych. Często występuje w wieku średnim lub później; rzadko występuje u dzieci.

Anatomia kości. Kość składa się ze zwartej kości, kości gąbczastej i szpiku kostnego. Zwarta kość stanowi zewnętrzną warstwę kości. Gąbczasta kość znajduje się głównie na końcach kości i zawiera czerwony szpik. Szpik kostny znajduje się w środku większości kości i ma wiele naczyń krwionośnych. Istnieją dwa rodzaje szpiku kostnego: czerwony i żółty. Szpik czerwony zawiera komórki macierzyste krwi, które mogą stać się krwinkami czerwonymi, białymi lub płytkami krwi. Żółty szpik składa się głównie z tłuszczu.

Białaczka może wpływać na czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi. Zwykle organizm wytwarza komórki macierzyste krwi (komórki niedojrzałe), które z czasem stają się dojrzałymi komórkami krwi. Komórka macierzysta krwi może stać się szpikową komórką macierzystą lub limfoidalną komórką macierzystą.

Mieloidalna komórka macierzysta staje się jednym z trzech typów dojrzałych krwinek:

• Czerwone krwinki, które przenoszą tlen i inne substancje do wszystkich tkanek ciała.

• Białe krwinki, które zwalczają infekcje i choroby.

• Płytki krwi, które tworzą skrzepy krwi, aby zatrzymać krwawienie.

Limfoidalna komórka macierzysta staje się komórką limfoblastyczną, a następnie jednym z trzech typów limfocytów (białych krwinek):

• Limfocyty B wytwarzające przeciwciała pomagające zwalczać infekcje.

• Limfocyty T, które pomagają limfocytom B wytwarzać przeciwciała do zwalczania infekcji.

• Naturalne komórki zabójcze, które atakują komórki rakowe i wirusy.

Rozwój komórek krwi. Komórka macierzysta krwi przechodzi kilka etapów, aby stać się czerwoną krwinką, płytką krwi lub białą krwinką.

W CLL zbyt wiele komórek macierzystych krwi staje się nieprawidłowymi limfocytami i nie staje się zdrowymi białymi krwinkami. Nieprawidłowe limfocyty można również nazwać komórkami białaczkowymi. Limfocyty nie są w stanie dobrze zwalczać infekcji. Wraz ze wzrostem liczby limfocytów we krwi i szpiku kostnym jest mniej miejsca na zdrowe białe krwinki, czerwone krwinki i płytki krwi. Może to spowodować infekcję, anemię i łatwe krwawienie.

Niniejsze podsumowanie dotyczy przewlekłej białaczki limfocytowej. Zobacz następujące podsumowania , aby uzyskać więcej informacji na temat białaczki:

• Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej u dorosłych.

• Leczenie ostrej białaczki limfoblastycznej u dzieci.

• Leczenie ostrej białaczki szpikowej u dorosłych.

• Leczenie ostrej białaczki szpikowej u dzieci / innych nowotworów szpikowych.

• Leczenie przewlekłej białaczki szpikowej.

• Leczenie białaczki włochatokomórkowej.

Starszy wiek może wpływać na ryzyko rozwoju przewlekłej białaczki limfocytowej.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz być zagrożony. Czynniki ryzyka CLL obejmują:

• Bycie w średnim wieku lub starszym, mężczyzna lub biały.

• Historia rodzinna CLL lub raka układu chłonnego.

• Posiadanie krewnych, którzy są rosyjskimi Żydami lub wschodnioeuropejskimi Żydami.

Oznaki i objawy przewlekłej białaczki limfocytowej obejmują obrzęk węzłów chłonnych i zmęczenie.

Zwykle PBL nie powoduje żadnych oznak ani objawów i jest wykrywana podczas rutynowego badania krwi. Oznaki i objawy mogą być spowodowane przez CLL lub inne stany. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:

• Bezbolesny obrzęk węzłów chłonnych szyi, pach, brzucha lub pachwiny.

• Czuję się bardzo zmęczony.

• Ból lub uczucie pełności poniżej żeber.

• Gorączka i infekcja.

• Utrata wagi bez znanego powodu.

Testy badające krew, szpik kostny i węzły chłonne służą do diagnozowania przewlekłej białaczki limfocytowej.

Można zastosować następujące testy i procedury:

• Fizyczne badanie i historia zdrowia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.

• Pełna morfologia krwi (CBC) z różnicą: Procedura, podczas której pobierana jest próbka krwi i sprawdzana pod kątem:

• Liczba czerwonych krwinek i płytek krwi.

• Liczba i rodzaj białych krwinek.

• Ilość hemoglobiny (białka przenoszącego tlen) w krwinkach czerwonych.

• Część próbki krwi złożona z czerwonych krwinek.

Pełna morfologia krwi (CBC). Krew pobiera się, wprowadzając igłę do żyły i umożliwiając przepływ krwi do probówki. Próbka krwi jest wysyłana do laboratorium i zliczane są krwinki czerwone, krwinki białe i płytki krwi. CBC służy do testowania, diagnozowania i monitorowania wielu różnych stanów.

• Immunofenotypowanie: test laboratoryjny wykorzystujący przeciwciała do identyfikacji komórek rakowych na podstawie typów antygenów lub markerów na powierzchni komórek. Ten test służy do diagnozowania określonych typów białaczki.

• FISH (fluorescencyjna hybrydyzacja in situ): test laboratoryjny używany do oglądania i liczenia genów lub chromosomów w komórkach i tkankach. Fragmenty DNA zawierające barwniki fluorescencyjne są wytwarzane w laboratorium i dodawane do próbki komórek lub tkanek pacjenta. Kiedy te zabarwione fragmenty DNA przyczepiają się do pewnych genów lub obszarów chromosomów w próbce, zapalają się podczas oglądania pod mikroskopem fluorescencyjnym. Test FISH służy do diagnozowania raka i planowania leczenia.

• Cytometria przepływowa: test laboratoryjny, który mierzy liczbę komórek w próbce, procent żywych komórek w próbce i pewne cechy komórek, takie jak rozmiar, kształt i obecność markerów nowotworowych (lub innych) na powierzchnia komórki. Komórki z próbki krwi, szpiku kostnego lub innej tkanki pacjenta są barwione barwnikiem fluorescencyjnym, umieszczane w płynie, a następnie przepuszczane pojedynczo przez wiązkę światła. Wyniki testu opierają się na reakcji komórek zabarwionych barwnikiem fluorescencyjnym na wiązkę światła. Test ten służy do diagnozowania i leczenia niektórych rodzajów raka, takich jak białaczka i chłoniak.

• Test mutacji genu IgVH: Test laboratoryjny, w którym próbka krwi lub tkanki jest badana pod kątem pewnych zmian w genie IgVH. Pacjenci z mutacją genu IgVH mają lepsze rokowanie.

• Aspiracja i biopsja szpiku kostnego: pobranie szpiku kostnego, krwi i małego kawałka kości poprzez wprowadzenie wydrążonej igły do ​​kości biodrowej lub mostka. Patolog ogląda szpik kostny, krew i kość pod mikroskopem, szukając nieprawidłowych komórek.

Aspiracja i biopsja szpiku kostnego. Po znieczuleniu niewielkiego obszaru skóry, do kości biodrowej pacjenta wprowadza się igłę szpiku kostnego. Próbki krwi, kości i szpiku kostnego pobiera się do badania pod mikroskopem.

Pewne czynniki wpływają na opcje leczenia i rokowanie (prawdopodobieństwo wyzdrowienia).

Opcje leczenia zależą od:

• Etap choroby.

• Czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi.

v Czy występują oznaki lub objawy, takie jak gorączka, dreszcze lub utrata masy ciała.

• Czy wątroba, śledziona czy węzły chłonne są większe niż normalnie.

• Odpowiedź na wstępne leczenie.

• Czy CLL powróciło (wróć).

Rokowanie zależy od:

• Czy jest zmiana w DNA i rodzaj zmiany, jeśli taka jest.

• Czy limfocyty rozprzestrzeniają się w szpiku kostnym.

• Etap choroby.

• Czy CLL polepszy się po leczeniu lub nawróciło (powróci).

• Czy CLL prowadzi do chłoniaka lub białaczki prolimfocytarnej.

• Wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta.

Etapy przewlekłej białaczki limfocytowej

KLUCZOWE PUNKTY

• Po zdiagnozowaniu przewlekłej białaczki limfocytowej wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, jak daleko rak rozprzestrzenił się we krwi i szpiku kostnym.

• W przewlekłej białaczce limfocytowej stosuje się następujące etapy:

• Etap 0

• Etap I

• Etap II

• Etap III

• Etap IV

Po zdiagnozowaniu przewlekłej białaczki limfocytowej wykonuje się testy, aby dowiedzieć się, jak daleko rak rozprzestrzenił się we krwi i szpiku kostnym.

Inscenizacja to proces używany do ustalenia, jak daleko rozprzestrzenił się rak. Aby zaplanować najlepsze leczenie, ważne jest, aby znać stadium choroby. W procesie inscenizacji można zastosować następujące testy:

• RTG klatki piersiowej: zdjęcie rentgenowskie narządów i kości w klatce piersiowej. Promieniowanie rentgenowskie to rodzaj wiązki energii, która może przejść przez ciało i na kliszę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała, takich jak węzły chłonne.

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak mózg i rdzeń kręgowy. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).

• TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.

• Skan PET-CT: procedura, która łączy obrazy ze skanu pozytonowej tomografii emisyjnej (PET) i tomografii komputerowej (CT). Skany PET i CT są wykonywane w tym samym czasie na tej samej maszynie. Połączone skany dają bardziej szczegółowe obrazy obszarów wewnątrz ciała niż którekolwiek z nich daje samo. Skan PET to procedura mająca na celu wykrycie złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.

• Badania chemii krwi: procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby.

• Test antyglobulinowy: Test, w którym próbka krwi jest oglądana pod mikroskopem w celu ustalenia, czy na powierzchni czerwonych krwinek lub płytek krwi znajdują się jakiekolwiek przeciwciała. Te przeciwciała mogą reagować i niszczyć czerwone krwinki i płytki krwi. Ten test jest również nazywany testem Coombsa.

W przewlekłej białaczce limfocytowej stosuje się następujące etapy:

Etap 0

W przewlekłej białaczce limfocytowej w stadium 0 we krwi jest zbyt wiele limfocytów, ale nie ma innych oznak lub objawów białaczki. Przewlekła białaczka limfocytowa w stadium 0 jest powolna (wolno rosnąca).

Etap I

W przewlekłej białaczce limfocytowej I stopnia we krwi jest zbyt wiele limfocytów, a węzły chłonne są większe niż normalnie.

Etap II

W przewlekłej białaczce limfocytowej w II stadium we krwi jest zbyt wiele limfocytów, wątroba lub śledziona są większe niż normalnie, a węzły chłonne mogą być większe niż normalnie.

Etap III

W przewlekłej białaczce limfocytowej III stopnia we krwi jest za dużo limfocytów i za mało czerwonych krwinek. Węzły chłonne, wątroba lub śledziona mogą być większe niż normalnie.

Etap IV

W przewlekłej białaczce limfocytowej IV stopnia we krwi jest za dużo limfocytów i za mało płytek krwi. Węzły chłonne, wątroba lub śledziona mogą być większe niż normalnie i może być za mało czerwonych krwinek.

Nawracająca lub oporna na leczenie przewlekła białaczka limfocytowa

Nawracająca przewlekła białaczka limfocytowa to nowotwór, który nawrócił (powrócił) zwykle po okresie, w którym nie można było wykryć raka. Oporna przewlekła białaczka limfocytowa to rak, który nie ustępuje po leczeniu.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową.

• Stosuje się pięć rodzajów standardowego leczenia:

• Uważne czekanie

• Radioterapia
• Chemoterapia

• Operacja

• Terapia celowana

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Chemioterapia z przeszczepem komórek macierzystych

• Immunoterapia

• Leczenie przewlekłej białaczki limfocytowej może powodować działania niepożądane.

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową.

Dla pacjentów z przewlekłą białaczką limfocytową dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem. Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Stosuje się pięć rodzajów standardowego leczenia:

Uważne czekanie

Uważne czekanie polega na dokładnym monitorowaniu stanu pacjenta bez leczenia, aż pojawią się lub zmienią objawy przedmiotowe lub podmiotowe. Nazywa się to również obserwacją. W tym czasie leczy się problemy spowodowane chorobą, takie jak infekcja.

Radioterapia Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa, która wykorzystuje promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku obszaru ciała z rakiem.

W leczeniu przewlekłej białaczki limfocytowej stosuje się radioterapię zewnętrzną.

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Gdy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym, narządzie lub w jamie ciała, takiej jak brzuch, lub leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna). Sposób podawania chemioterapii zależy od rodzaju i stadium leczonego raka.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do stosowania w przewlekłej białaczce limfocytowej.

Operacja

Splenektomia to operacja usunięcia śledziony.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje do identyfikacji i atakowania określonych komórek rakowych bez uszkadzania normalnych komórek. Terapia przeciwciałami monoklonalnymi, terapia inhibitorami kinazy tyrozynowej i terapia inhibitorami BCL2 to rodzaje terapii celowanej stosowanych w leczeniu przewlekłej białaczki limfocytowej.

Terapia inhibitorem kinazy tyrozynowej to leczenie raka, które blokuje sygnały potrzebne do wzrostu guzów.

Terapia inhibitorem BCL2 to leczenie raka, które blokuje białko o nazwie BCL2. Terapia inhibitorami BCL2 może zabijać komórki nowotworowe i zwiększać ich wrażliwość na inne leki przeciwnowotworowe.

Aby uzyskać więcej informacji, patrz Leki dopuszczone do stosowania w przewlekłej białaczce limfocytowej.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Ta sekcja podsumowująca opisuje zabiegi, które są badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu. Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Chemioterapia z przeszczepem komórek macierzystych

Chemioterapia z przeszczepem komórek macierzystych to metoda podawania chemioterapii i zastępowania komórek krwiotwórczych zniszczonych leczeniem przeciwnowotworowym. Komórki macierzyste (niedojrzałe krwinki) są usuwane z krwi lub szpiku kostnego pacjenta lub dawcy, a następnie zamrażane i przechowywane. Po zakończeniu chemioterapii przechowywane komórki macierzyste rozmraża się i podaje pacjentowi w postaci wlewu. Te ponownie połączone komórki macierzyste rosną (i przywracają) komórki krwi organizmu.

Immunoterapia

Immunoterapia to leczenie wykorzystujące układ odpornościowy pacjenta do walki z rakiem. Substancje wytwarzane przez organizm lub wytwarzane w laboratorium są używane do wzmacniania, kierowania lub przywracania naturalnych mechanizmów obronnych organizmu przed rakiem. Ten rodzaj leczenia raka nazywany jest również bioterapią lub terapią biologiczną.

Terapia limfocytami T CAR jest rodzajem immunoterapii, która zmienia limfocyty T pacjenta (rodzaj komórek układu odpornościowego), tak aby atakowały one określone białka na powierzchni komórek rakowych. Komórki T są pobierane od pacjenta, a na ich powierzchni w laboratorium dodawane są specjalne receptory. Zmienione komórki nazywane są limfocytami T chimerycznego receptora antygenu (CAR). Komórki CAR T są hodowane w laboratorium i podawane pacjentowi w infuzji. Limfocyty CAR T namnażają się we krwi pacjenta i atakują komórki rakowe. Terapia komórkami T CAR jest badana w leczeniu przewlekłej białaczki limfocytowej.

Terapia limfocytami T CAR. Rodzaj leczenia, w którym limfocyty T pacjenta (rodzaj komórek odpornościowych) są zmieniane w laboratorium, aby wiązały się z komórkami rakowymi i zabijały je. Krew z żyły w ramieniu pacjenta przepływa przez rurkę do aparatu do aferezy (niepokazanego), który usuwa białe krwinki, w tym limfocyty T, i przesyła resztę krwi z powrotem do pacjenta. Następnie gen dla specjalnego receptora zwanego chimerycznym receptorem antygenu (CAR) jest wprowadzany do komórek T w laboratorium. Miliony komórek CAR T hoduje się w laboratorium, a następnie podaje pacjentowi w infuzji. Komórki CAR T są zdolne do wiązania się z antygenem na komórkach rakowych i ich zabijania.

Leczenie przewlekłej białaczki limfocytowej może powodować działania niepożądane.

Aby uzyskać informacje na temat skutków ubocznych spowodowanych leczeniem raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy Twój stan się zmienił lub czy rak powrócił (powróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Opcje leczenia według etapu

W tej sekcji

• Przewlekła białaczka limfocytowa stopnia 0

• Przewlekła białaczka limfocytowa w stadium I, II, III i IV

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Przewlekła białaczka limfocytowa stopnia 0

Leczenie przewlekłej białaczki limfocytowej w stadium 0 polega zwykle na uważnym oczekiwaniu.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Przewlekła białaczka limfocytowa w stadium I, II, III i IV

Leczenie przewlekłej białaczki limfocytowej w stadium I, II, III i IV stadium może obejmować:

• Uważne czekanie, gdy jest niewiele lub nie ma żadnych oznak lub objawów.

• Terapia celowana przeciwciałem monoklonalnym, inhibitorem kinazy tyrozynowej lub inhibitorem BCL2.

• Chemioterapia z 1 lub więcej lekami, z lub bez steroidów lub terapii przeciwciałami monoklonalnymi.

• Zewnętrzna radioterapia niskodawkową na obszary ciała, w których wykryto raka, takie jak śledziona lub węzły chłonne.

• Badanie kliniczne chemioterapii i terapii biologicznej z przeszczepem komórek macierzystych.

• Badanie kliniczne nowego leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Opcje leczenia nawracających lub opornych na leczenie przewlekłych limfocytów

Białaczka

Leczenie nawracającej lub opornej na leczenie przewlekłej białaczki limfocytowej może obejmować jedną z opisanych powyżej opcji leczenia lub włączenie do badania klinicznego nowego leczenia. Więcej informacji można znaleźć w części Przewlekła białaczka limfocytowa w stopniu I, II, III i IV etapie.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Aby dowiedzieć się więcej o przewlekłej białaczce limfocytowej

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat przewlekłej białaczki limfocytowej, zobacz:

• Strona główna białaczki

• Leki zatwierdzone do leczenia przewlekłej białaczki limfocytowej

• Ukierunkowane terapie raka

• Immunoterapia w leczeniu raka

Aby uzyskać ogólne informacje na temat raka i inne zasoby z National Cancer Institute, zobacz:

• O raku

• Inscenizacja

• Chemioterapia i Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radioterapia a Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów