Types/gi-carcinoid-tumors/patient/gi-carcinoid-treatment-pdq

Leczenie rakowiaków przewodu pokarmowego (®) - wersja dla pacjenta

Ogólne informacje o rakowiakach żołądka i jelit

KLUCZOWE PUNKTY

• Rakowiak żołądka i jelit to rak, który tworzy się w wyściółce przewodu pokarmowego.

• Historia zdrowia może wpływać na ryzyko rakowiaka żołądka i jelit.

• W przypadku niektórych rakowiaków przewodu pokarmowego we wczesnych stadiach nie występują żadne oznaki ani objawy.

• Zespół rakowiaka może wystąpić, jeśli guz rozprzestrzeni się do wątroby lub innych części ciała.

• Badania obrazowe i testy, które badają krew i mocz, służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania rakowiaków żołądkowo-jelitowych.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rakowiak żołądka i jelit to rak, który tworzy się w wyściółce przewodu pokarmowego.

Przewód pokarmowy (GI) jest częścią układu pokarmowego organizmu. Pomaga w trawieniu pokarmów, pobiera składniki odżywcze (witaminy, minerały, węglowodany, tłuszcze, białka i wodę) z pożywienia, które mają być wykorzystane przez organizm i pomaga wydalać odpady z organizmu. Przewód pokarmowy składa się z tych i innych narządów:

• Żołądek

• Jelito cienkie (dwunastnica, jelito czcze i jelito kręte).

• Dwukropek.

• Odbytnica.

Rakowiaki przewodu pokarmowego powstają w wyściółce przewodu pokarmowego, najczęściej w wyrostku robaczkowym, jelicie cienkim lub odbytnicy.

Rakowiaki przewodu pokarmowego powstają z określonego typu komórek neuroendokrynnych (rodzaj komórek, które są podobne do komórek nerwowych i komórek wytwarzających hormony). Komórki te są rozproszone w klatce piersiowej i brzuchu, ale większość znajduje się w przewodzie pokarmowym. Komórki neuroendokrynne wytwarzają hormony, które pomagają kontrolować soki trawienne i mięśnie używane do przemieszczania pokarmu przez żołądek i jelita. Rakowiak przewodu pokarmowego może również wytwarzać hormony i uwalniać je do organizmu.

Rakowiaki w przewodzie pokarmowym występują rzadko i najczęściej rosną bardzo wolno. Większość z nich występuje w jelicie cienkim, odbytnicy i wyrostku robaczkowym. Czasami tworzy się więcej niż jeden guz.

Zobacz poniższe podsumowania , aby uzyskać więcej informacji dotyczących przewodu pokarmowego i innych typów rakowiaków:

• Leczenie niedrobnokomórkowego raka płuca.

• Leczenie guzów neuroendokrynnych trzustki (guzy z komórek wysp trzustkowych).

• Leczenie raka odbytnicy.

• Leczenie raka jelita cienkiego.

• Nietypowe nowotwory w leczeniu dzieci

Historia zdrowia może wpływać na ryzyko rakowiaka żołądka i jelit.

Wszystko, co zwiększa ryzyko rozwoju choroby, nazywane jest czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli uważasz, że możesz być w grupie ryzyka.

Czynniki ryzyka rakowiaka przewodu pokarmowego obejmują:

• Posiadanie w rodzinie zespołu mnogiej neoplazji wewnątrzwydzielniczej typu 1 (MEN1) lub zespołu neurofibromatozy typu 1 (NF1).

• Występują pewne stany, które wpływają na zdolność żołądka do wytwarzania kwasu żołądkowego, takie jak zanikowe zapalenie błony śluzowej żołądka, niedokrwistość złośliwa lub zespół Zollingera-Ellisona.

W przypadku niektórych rakowiaków przewodu pokarmowego we wczesnych stadiach nie występują żadne oznaki ani objawy.

Oznaki i objawy mogą być spowodowane wzrostem guza i / lub hormonów wytwarzanych przez guz. Niektóre guzy, zwłaszcza nowotwory żołądka lub wyrostka robaczkowego, mogą nie powodować oznak ani objawów. Rakowiaki są często wykrywane podczas testów lub leczenia innych schorzeń.

Rakowiaki jelita cienkiego (dwunastnicy, jelita czczego i krętego), okrężnicy i odbytnicy czasami powodują oznaki lub objawy w miarę wzrostu lub z powodu wytwarzanych przez nie hormonów. Inne stany mogą powodować te same oznaki i objawy. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz którykolwiek z poniższych objawów:

Dwunastnica

Oznaki i objawy rakowiaka przewodu pokarmowego w dwunastnicy (pierwsza część jelita cienkiego łącząca się z żołądkiem) mogą obejmować:

• Ból brzucha.

• Zaparcie.

• Biegunka.

• Zmiana koloru stolca.

• Nudności.

• Wymioty.

• Żółtaczka (zażółcenie skóry i białek oczu).

• Zgaga.

Jejunum i jelito kręte

Oznaki i objawy rakowiaka przewodu pokarmowego jelita czczego (środkowa część jelita cienkiego) i jelita krętego (ostatnia część jelita cienkiego, która łączy się z okrężnicą) mogą obejmować:

• Ból brzucha.

• Utrata wagi bez znanego powodu.

• Czuję się bardzo zmęczony.

• Uczucie wzdęcia

• Biegunka.

• Nudności.

• Wymioty.

Dwukropek

Oznaki i objawy rakowiaka przewodu pokarmowego w okrężnicy mogą obejmować:

• Ból brzucha.

• Utrata wagi bez znanego powodu.

Odbytnica

Oznaki i objawy rakowiaka przewodu pokarmowego w odbytnicy mogą obejmować:

• Krew w stolcu.

• Ból odbytnicy.

• Zaparcie.

Zespół rakowiaka może wystąpić, jeśli guz rozprzestrzeni się do wątroby lub innych części ciała.

Hormony wytwarzane przez rakowiaki żołądka i jelit są zwykle niszczone przez enzymy wątrobowe we krwi. Jeśli guz rozprzestrzenił się do wątroby, a enzymy wątrobowe nie mogą zniszczyć dodatkowych hormonów wytwarzanych przez guz, duże ilości tych hormonów mogą pozostać w organizmie i spowodować zespół rakowiaka. Może się to również zdarzyć, jeśli komórki nowotworowe dostaną się do krwi. Oznaki i objawy zespołu rakowiaka obejmują:

• Zaczerwienienie lub uczucie ciepła na twarzy i szyi.

• Ból brzucha.

• Uczucie wzdęcia.

• Biegunka.

• Świszczący oddech lub inne problemy z oddychaniem.

• Szybkie bicie serca.

Te oznaki i objawy mogą być spowodowane rakowiakami żołądka i jelit lub innymi chorobami. Porozmawiaj z lekarzem, jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów.

Badania obrazowe i testy, które badają krew i mocz, służą do wykrywania (znajdowania) i diagnozowania rakowiaków żołądkowo-jelitowych.

Można zastosować następujące testy i procedury:

• Fizyczne badanie i historia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.

• Badania chemii krwi: procedura, w której próbka krwi jest sprawdzana w celu pomiaru ilości pewnych substancji, takich jak hormony, uwalnianych do krwi przez narządy i tkanki organizmu. Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby. Próbka krwi jest sprawdzana, aby zobaczyć, czy zawiera hormon wytwarzany przez rakowiaki. Ten test służy do diagnozowania zespołu rakowiaka.

• Test markera nowotworowego: procedura, w której próbka krwi, moczu lub tkanki jest sprawdzana w celu zmierzenia ilości pewnych substancji, takich jak chromogranina A, wytwarzanych przez narządy, tkanki lub komórki nowotworowe w organizmie. Chromogranina A jest markerem nowotworowym. Jest powiązany z guzami neuroendokrynnymi, gdy występuje w podwyższonych poziomach w organizmie.

• Dwudziestoczterogodzinne badanie moczu: Test, w którym mocz jest zbierany przez 24 godziny w celu oznaczenia ilości niektórych substancji, takich jak 5-HIAA lub serotonina (hormon). Nietypowa (wyższa lub niższa niż normalnie) ilość substancji może być oznaką choroby narządu lub tkanki, która ją wywołuje. Ten test służy do diagnozowania zespołu rakowiaka.

• Skan MIBG: procedura stosowana w celu wykrycia guzów neuroendokrynnych, takich jak rakowiaki. Bardzo niewielka ilość materiału radioaktywnego zwanego MIBG (metajodobenzylguanidyna) jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się przez krwioobieg. Rakowiaki pobierają materiał radioaktywny i są wykrywane przez urządzenie mierzące promieniowanie.

• TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego

• Skan PET (skan pozytonowej tomografii emisyjnej): procedura znajdowania złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.

• USG endoskopowe (EUS): Zabieg, w którym endoskop wprowadza się do ciała, zwykle przez usta lub odbyt. Endoskop to cienki, podobny do rurki instrument ze światłem i soczewką do oglądania. Sonda na końcu endoskopu jest używana do odbijania fal dźwiękowych o wysokiej energii (ultradźwięków) od tkanek wewnętrznych lub narządów, takich jak żołądek, jelito cienkie, okrężnica lub odbytnica, i wywoływania echa. Echa tworzą obraz tkanek ciała zwany sonogramem. Ta procedura jest również nazywana endosonografią.

• Endoskopia górna: procedura polegająca na obejrzeniu narządów i tkanek wewnątrz ciała w celu wykrycia nieprawidłowych obszarów. Endoskop wprowadza się przez usta i przechodzi przez przełyk do żołądka. Czasami endoskop przechodzi również z żołądka do jelita cienkiego. Endoskop to cienki, podobny do rurki instrument ze światłem i soczewką do oglądania. Może również zawierać narzędzie do usuwania próbek tkanek lub węzłów chłonnych, które są sprawdzane pod mikroskopem pod kątem oznak choroby.

• Kolonoskopia: procedura polegająca na zajrzeniu do wnętrza odbytnicy i okrężnicy w poszukiwaniu polipów, nieprawidłowych obszarów lub raka. Przez odbytnicę do okrężnicy wprowadza się kolonoskop. Kolonoskop to cienki, podobny do rurki instrument ze światłem i soczewką do oglądania. Może również zawierać narzędzie do usuwania polipów lub próbek tkanek, które są sprawdzane pod mikroskopem pod kątem oznak raka.

• Endoskopia kapsułkowa: procedura używana do obejrzenia całego jelita cienkiego. Pacjent połyka kapsułkę zawierającą niewielki aparat. Gdy kapsułka przemieszcza się przez przewód pokarmowy, aparat wykonuje zdjęcia i przesyła je do odbiornika noszonego na zewnątrz ciała.

• Biopsja: usunięcie komórek lub tkanek, aby można było je obejrzeć pod mikroskopem w celu wykrycia oznak raka. Próbki tkanek można pobierać podczas endoskopii i kolonoskopii.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rokowanie (szansa na wyzdrowienie) i opcje leczenia zależą od następujących czynników:

• Gdzie guz znajduje się w przewodzie pokarmowym.

• Wielkość guza.

• Czy rak rozprzestrzenił się z żołądka i jelit do innych części ciała, takich jak wątroba lub węzły chłonne.

• Czy pacjent ma zespół rakowiaka lub zespół rakowiaka serca.

• Czy raka można całkowicie usunąć chirurgicznie.

• Czy rak jest nowo zdiagnozowany, czy powrócił.

Etapy nowotworów rakowiaka przewodu pokarmowego

KLUCZOWE PUNKTY

• Po zdiagnozowaniu rakowiaka żołądkowo-jelitowego przeprowadza się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w żołądku i jelitach lub w innych częściach ciała.

• Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

• Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.

• Plan leczenia raka zależy od tego, gdzie znajduje się rakowiak i czy można go usunąć chirurgicznie.

Po zdiagnozowaniu rakowiaka żołądkowo-jelitowego przeprowadza się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się w żołądku i jelitach lub w innych częściach ciała.

Inscenizacja to proces używany do ustalenia, jak daleko rozprzestrzenił się rak. Informacje zebrane w trakcie określania stadium choroby określają stopień zaawansowania choroby. Do oceny stopnia zaawansowania można również wykorzystać wyniki badań i procedur stosowanych do diagnostyki rakowiaków przewodu pokarmowego (GI). Opis tych testów i procedur znajduje się w części Informacje ogólne. Można wykonać skan kości, aby sprawdzić, czy w kości znajdują się szybko dzielące się komórki, takie jak komórki rakowe. Bardzo mała ilość materiału radioaktywnego jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się w krwiobiegu. Materiał radioaktywny gromadzi się w kościach z rakiem i jest wykrywany przez skaner.

Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

Rak może rozprzestrzeniać się przez tkanki, układ limfatyczny i krew:

• Tkanka. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, przez wrastanie w pobliskie obszary.

• System limfatyczny. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do układu limfatycznego. Rak przenosi się przez naczynia limfatyczne do innych części ciała.

• Krew. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do krwi. Rak przenosi się przez naczynia krwionośne do innych części ciała.

Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.

Kiedy rak rozprzestrzenia się na inną część ciała, nazywa się to przerzutami. Komórki rakowe odrywają się od miejsca, w którym się rozpoczęły (pierwotnego guza) i przemieszczają się przez układ limfatyczny lub krew.

• System limfatyczny. Rak dostaje się do układu limfatycznego, przemieszcza się przez naczynia limfatyczne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.

• Krew. Rak dostaje się do krwi, przemieszcza się przez naczynia krwionośne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.

Guz z przerzutami to ten sam rodzaj guza, co guz pierwotny. Na przykład, jeśli rakowiak przewodu pokarmowego (GI) rozprzestrzenia się do wątroby, komórki nowotworowe w wątrobie są w rzeczywistości rakowiakami przewodu pokarmowego. Choroba jest rakowiakiem w przewodzie pokarmowym z przerzutami, a nie rakiem wątroby.

Plan leczenia raka zależy od tego, gdzie znajduje się rakowiak i czy można go usunąć chirurgicznie.

W przypadku wielu nowotworów ważne jest, aby znać stadium raka, aby zaplanować leczenie. Jednak leczenie rakowiaków przewodu pokarmowego nie jest uzależnione od stopnia zaawansowania raka. Leczenie zależy głównie od tego, czy guz można usunąć chirurgicznie i czy guz się rozprzestrzenił.

Leczenie opiera się na tym, czy guz:

• Można go całkowicie usunąć chirurgicznie.

• Rozprzestrzenił się na inne części ciała.

• Wrócił po leczeniu. Guz może powrócić w żołądku, jelitach lub innych częściach ciała.

• Nie poprawiło się po leczeniu.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z rakowiakami przewodu pokarmowego.

• Stosowane są cztery rodzaje standardowego leczenia:

• Operacja

• Radioterapia

• Chemoterapia

• Terapia hormonalna

• Konieczne może być również leczenie zespołu rakowiaka.

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Terapia celowana

• Leczenie rakowiaków przewodu pokarmowego może powodować działania niepożądane.

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z rakowiakami przewodu pokarmowego.

Dla pacjentów z rakowiakiem przewodu pokarmowego dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem. Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Stosowane są cztery rodzaje standardowego leczenia:

Operacja

Leczenie rakowiaka przewodu pokarmowego zwykle obejmuje operację. Można zastosować jeden z następujących zabiegów chirurgicznych:

• Resekcja endoskopowa: Zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu małego guza znajdującego się po wewnętrznej stronie przewodu pokarmowego. Endoskop wprowadza się przez usta i przechodzi przez przełyk do żołądka, a czasem do dwunastnicy. Endoskop to cienki, podobny do rurki instrument ze światłem, soczewką do oglądania i narzędziem do usuwania tkanki nowotworowej.

• Miejscowe wycięcie: zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu guza i niewielkiej ilości normalnej tkanki wokół niego.

• Resekcja: Chirurgia polegająca na usunięciu części lub całości narządu zawierającego raka. Można również usunąć pobliskie węzły chłonne.

• Kriochirurgia: Zabieg wykorzystujący instrument do zamrażania i niszczenia tkanki guza rakowiaka. Ten rodzaj leczenia nazywany jest również krioterapią. Lekarz może użyć ultradźwięków do prowadzenia instrumentu.

• Ablacja częstotliwością radiową: użycie specjalnej sondy z małymi elektrodami, które uwalniają fale radiowe o wysokiej energii (podobne do mikrofal), które zabijają komórki rakowe. Sondę można wprowadzić przez skórę lub przez nacięcie (nacięcie) w brzuchu.

• Przeszczep wątroby: operacja polegająca na usunięciu całej wątroby i zastąpieniu jej zdrową wątrobą od dawcy.

• Embolizacja tętnicy wątrobowej: Procedura polegająca na embolizacji (zablokowaniu) tętnicy wątrobowej, która jest głównym naczyniem krwionośnym doprowadzającym krew do wątroby. Zablokowanie przepływu krwi do wątroby pomaga zabijać rosnące tam komórki rakowe.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Istnieją dwa rodzaje radioterapii:

Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku raka.

Radioterapia wewnętrzna wykorzystuje substancję radioaktywną zamkniętą w igłach, nasionach, drutach lub cewnikach, które są umieszczane bezpośrednio w raku lub w jego pobliżu.

Terapia radiofarmaceutyczna jest rodzajem radioterapii wewnętrznej. Promieniowanie jest podawane do guza za pomocą leku z dołączoną do niego substancją radioaktywną, taką jak jod I 131. Substancja radioaktywna zabija komórki nowotworowe.

Radioterapia zewnętrzna i wewnętrzna jest stosowana w leczeniu rakowiaków przewodu pokarmowego, które rozprzestrzeniły się na inne części ciała.

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Gdy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym, narządzie lub w jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna).

Chemoembolizacja tętnicy wątrobowej jest rodzajem chemioterapii regionalnej, która może być stosowana w leczeniu nowotworu rakowiaka przewodu pokarmowego, który rozprzestrzenił się do wątroby. Lek przeciwnowotworowy wstrzykuje się do tętnicy wątrobowej przez cewnik (cienką rurkę). Lek jest mieszany z substancją, która powoduje zator (blokowanie) tętnicy i odcina dopływ krwi do guza. Większość leku przeciwnowotworowego jest uwięziona w pobliżu guza i tylko niewielka ilość dociera do innych części ciała. Zablokowanie może być tymczasowe lub trwałe, w zależności od substancji użytej do zablokowania tętnicy. Guz nie może pobierać tlenu i składników odżywczych, których potrzebuje do wzrostu. Wątroba nadal otrzymuje krew z żyły wrotnej wątrobowej, która przenosi krew z żołądka i jelit.

Sposób podawania chemioterapii zależy od rodzaju i stadium leczonego raka.

Terapia hormonalna

Terapia hormonalna analogiem somatostatyny to leczenie, które powstrzymuje wytwarzanie dodatkowych hormonów. Rakowiaki przewodu pokarmowego leczy się oktreotydem lub lanreotydem, które wstrzykuje się pod skórę lub do mięśnia. Oktreotyd i lanreotyd mogą również mieć niewielki wpływ na zatrzymanie wzrostu guza.

Konieczne może być również leczenie zespołu rakowiaka.

Leczenie zespołu rakowiaka może obejmować:

• Terapia hormonalna analogiem somatostatyny zapobiega wytwarzaniu dodatkowych hormonów. Zespół rakowiaka leczy się oktreotydem lub lanreotydem w celu zmniejszenia zaczerwienienia i biegunki. Oktreotyd i lanreotyd mogą również pomóc spowolnić wzrost guza.

• Terapia interferonem stymuluje układ odpornościowy organizmu do lepszej pracy oraz zmniejsza zaczerwienienie i biegunkę. Interferon może również pomóc spowolnić wzrost guza.

• Przyjmowanie leków na biegunkę.

• Przyjmowanie leków na wysypki skórne.

• Przyjmowanie leków ułatwiających oddychanie.

• Przyjmowanie leku przed znieczuleniem do zabiegu medycznego.

Inne sposoby leczenia zespołu rakowiaka obejmują unikanie rzeczy, które powodują zaczerwienienie lub trudności w oddychaniu, takich jak alkohol, orzechy, niektóre sery i pokarmy zawierające kapsaicynę, takie jak papryczki chili. Unikanie stresujących sytuacji i niektórych rodzajów aktywności fizycznej może również pomóc w leczeniu zespołu rakowiaka.

U niektórych pacjentów z rakowiakiem serca można wykonać wymianę zastawki serca.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Ta sekcja podsumowująca opisuje zabiegi, które są badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu. Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje do identyfikacji i atakowania określonych komórek rakowych bez uszkadzania normalnych komórek. Obecnie badanych jest kilka rodzajów terapii celowanej w leczeniu rakowiaków przewodu pokarmowego.

Leczenie rakowiaków przewodu pokarmowego może powodować działania niepożądane.

Aby uzyskać informacje na temat skutków ubocznych spowodowanych leczeniem raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy Twój stan się zmienił lub czy rak powrócił (powróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Opcje leczenia rakowiaków żołądka i jelit

W tej sekcji

• Rakowiaki żołądka

• Rakowiaki jelita cienkiego

• Rakowiaki w wyrostku robaczkowym

• Rakowiaki w okrężnicy

• Rakowiaki w odbytnicy

• Rakowiaki żołądka i jelit z przerzutami

• Nawracające rakowiaki żołądka i jelit

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Rakowiaki żołądka

Leczenie rakowiaków żołądka i jelit (GI) żołądka może obejmować:

• Chirurgia endoskopowa (resekcja) małych guzów.

• Chirurgia (resekcja) polegająca na usunięciu części lub całego żołądka. Można również usunąć pobliskie węzły chłonne w przypadku większych guzów, guzów wrastających głęboko w ścianę żołądka lub guzów, które rosną i szybko się rozprzestrzeniają.

W przypadku pacjentów z rakowiakami przewodu pokarmowego żołądka i zespołem MEN1 leczenie może również obejmować:

• Chirurgia (resekcja) polegająca na usunięciu guzów z dwunastnicy (pierwsza część jelita cienkiego, która łączy się z żołądkiem).

• Terapia hormonalna.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Rakowiaki jelita cienkiego

Nie jest jasne, jakie jest najlepsze leczenie rakowiaków przewodu pokarmowego w dwunastnicy (pierwsza część jelita cienkiego łącząca się z żołądkiem). Leczenie może obejmować:

• Chirurgia endoskopowa (resekcja) małych guzów.

• Chirurgia (wycięcie miejscowe) w celu usunięcia nieco większych guzów.

• Chirurgia (resekcja) w celu usunięcia guza i pobliskich węzłów chłonnych.

Leczenie rakowiaka przewodu pokarmowego jelita czczego (środkowa część jelita cienkiego) i jelita krętego (ostatnia część jelita cienkiego, która łączy się z okrężnicą) może obejmować:

• Chirurgia (resekcja) polegająca na usunięciu guza i błony łączącej jelita z tylną częścią ściany brzucha. Usuwane są również pobliskie węzły chłonne.

• Druga operacja polegająca na usunięciu błony łączącej jelita z tylną częścią ściany jamy brzusznej, jeśli pozostanie jakikolwiek guz lub guz nadal rośnie.

• Terapia hormonalna.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Rakowiaki w wyrostku robaczkowym

Leczenie rakowiaka przewodu pokarmowego w wyrostku robaczkowym może obejmować:

• Operacja (resekcja) w celu usunięcia wyrostka robaczkowego.

• Chirurgia (resekcja) polegająca na usunięciu prawej strony okrężnicy, w tym wyrostka robaczkowego. Usuwane są również pobliskie węzły chłonne.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Rakowiaki w okrężnicy

Leczenie rakowiaka przewodu pokarmowego w okrężnicy może obejmować:

• Chirurgia (resekcja) polegająca na usunięciu części okrężnicy i pobliskich węzłów chłonnych w celu usunięcia jak największej części raka.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Rakowiaki w odbytnicy

Leczenie rakowiaków przewodu pokarmowego w odbytnicy może obejmować:

• Chirurgia endoskopowa (resekcja) guzów mniejszych niż 1 centymetr.

• Chirurgia (resekcja) w przypadku guzów większych niż 2 centymetry lub, które rozprzestrzeniły się na warstwę mięśniową ściany odbytnicy. Może to być:

• operacja usunięcia części odbytnicy; lub

• operacja usunięcia odbytu, odbytnicy i części okrężnicy poprzez nacięcie wykonane w jamie brzusznej.

Nie jest jasne, jakie jest najlepsze leczenie guzów o wielkości od 1 do 2 centymetrów. Leczenie może obejmować:

• Chirurgia endoskopowa (resekcja).

• Chirurgia (resekcja) polegająca na usunięciu części odbytnicy.

• Zabieg chirurgiczny (resekcja) polegający na usunięciu odbytu, odbytnicy i części okrężnicy poprzez nacięcie w jamie brzusznej.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Rakowiaki żołądka i jelit z przerzutami

Odległe przerzuty

Leczenie odległych przerzutów rakowiaków przewodu pokarmowego jest zwykle leczeniem paliatywnym w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia. Leczenie może obejmować:

• Chirurgia (resekcja) w celu usunięcia jak największej części guza.

• Terapia hormonalna.

• Terapia radiofarmaceutyczna.

• Zewnętrzna radioterapia raka, który rozprzestrzenił się na kości, mózg lub rdzeń kręgowy.

• Badanie kliniczne nowego leczenia.

Przerzuty do wątroby

Leczenie raka, który rozprzestrzenił się do wątroby, może obejmować:

• Operacja (wycięcie miejscowe) w celu usunięcia guza z wątroby.

• Embolizacja tętnicy wątrobowej.

• Kriochirurgia.

• Ablacja częstotliwością radiową.

• Przeszczep wątroby.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Nawracające rakowiaki żołądka i jelit

Leczenie nawracających rakowiaków przewodu pokarmowego może obejmować:

• Chirurgia (wycięcie miejscowe) w celu usunięcia części lub całości guza.

• Badanie kliniczne nowego leczenia.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Aby dowiedzieć się więcej o rakowiakach żołądka i jelit

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat rakowiaków przewodu pokarmowego, zobacz:

• Strona główna nowotworów rakowiaka przewodu pokarmowego

• Kriochirurgia w leczeniu raka

• Ukierunkowane terapie raka

Aby uzyskać ogólne informacje na temat raka i inne zasoby z National Cancer Institute, zobacz:

• O raku

• Inscenizacja

• Chemioterapia i Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radioterapia a Ty: Wsparcie dla osób z rakiem

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów