Typy / mózg / pacjent / dziecko-astrocytoma-treament-pdq

Leczenie gwiaździaków dziecięcych (®) - wersja dla pacjenta

Ogólne informacje o gwiaździakach dziecięcych

KLUCZOWE PUNKTY

• Gwiaździak dziecięcy to choroba, w której w tkankach mózgu tworzą się łagodne (nienowotworowe) lub złośliwe (rakowe) komórki.

• Gwiaździaki mogą być łagodne (nie rak) lub złośliwe (rak).

• Centralny układ nerwowy kontroluje wiele ważnych funkcji organizmu.

• Przyczyna większości guzów mózgu u dzieci nie jest znana.

• Oznaki i objawy gwiaździaków nie są takie same u każdego dziecka.

• Testy badające mózg i rdzeń kręgowy służą do wykrywania (znajdowania) gwiaździaków dziecięcych.

• Gwiaździaki dziecięce są zwykle diagnozowane i usuwane podczas operacji.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Gwiaździak dziecięcy to choroba, w której w tkankach mózgu tworzą się łagodne (nienowotworowe) lub złośliwe (rakowe) komórki.

Gwiaździaki to guzy, które powstają w gwiazdkowatych komórkach mózgowych zwanych astrocytami. Astrocyt to rodzaj komórki glejowej. Komórki glejowe utrzymują komórki nerwowe na miejscu, dostarczają im pożywienie i tlen oraz pomagają chronić je przed chorobami, takimi jak infekcje. Glejaki to guzy, które powstają z komórek glejowych. Gwiaździak to rodzaj glejaka.

Gwiaździak jest najczęstszym typem glejaka rozpoznawanego u dzieci. Może tworzyć się w dowolnym miejscu w ośrodkowym układzie nerwowym (mózgu i rdzeniu kręgowym).

Niniejsze podsumowanie dotyczy leczenia guzów, które rozpoczynają się w astrocytach w mózgu (pierwotne guzy mózgu). Przerzutowe guzy mózgu są tworzone przez komórki rakowe, które rozpoczynają się w innych częściach ciała i rozprzestrzeniają się do mózgu. Nie omówiono tu leczenia przerzutowych guzów mózgu.

Guzy mózgu mogą wystąpić zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Jednak leczenie dzieci może być inne niż leczenie dorosłych. Zobacz poniższe podsumowania , aby uzyskać więcej informacji na temat innych typów guzów mózgu u dzieci i dorosłych:

• Omówienie leczenia nowotworów mózgu i rdzenia kręgowego u dzieci

• Leczenie guzów ośrodkowego układu nerwowego dorosłych

Gwiaździaki mogą być łagodne (nie rak) lub złośliwe (rak).

Łagodne guzy mózgu rosną i naciskają na pobliskie obszary mózgu. Rzadko rozprzestrzeniają się na inne tkanki. Złośliwe guzy mózgu prawdopodobnie szybko rosną i rozprzestrzeniają się na inne tkanki mózgowe. Kiedy guz wrasta lub naciska na obszar mózgu, może to uniemożliwić tej części mózgu prawidłowe działanie. Zarówno łagodne, jak i złośliwe guzy mózgu mogą powodować oznaki i objawy i prawie wszystkie wymagają leczenia.

Centralny układ nerwowy kontroluje wiele ważnych funkcji organizmu.

Gwiaździaki występują najczęściej w tych częściach ośrodkowego układu nerwowego (OUN):

• Mózg: największa część mózgu na czubku głowy. Mózg kontroluje myślenie, uczenie się, rozwiązywanie problemów, mowę, emocje, czytanie, pisanie i dobrowolne ruchy.

• Móżdżek: dolna, tylna część mózgu (w pobliżu środkowej części tyłu głowy). Móżdżek kontroluje ruch, równowagę i postawę.

• Pień mózgu: Część, która łączy mózg z rdzeniem kręgowym, w najniższej części mózgu (tuż nad karkiem). Pień mózgu kontroluje oddychanie, tętno oraz nerwy i mięśnie używane podczas widzenia, słuchania, chodzenia, mówienia i jedzenia.

• Podwzgórze: obszar pośrodku podstawy mózgu. Kontroluje temperaturę ciała, głód i pragnienie.

• Ścieżka wzrokowa: grupa nerwów łączących oko z mózgiem.

• Rdzeń kręgowy: Kolumna tkanki nerwowej, która biegnie od mózgu w dół do środka pleców. Pokryta jest trzema cienkimi warstwami tkanki zwanymi błonami. Rdzeń kręgowy i błony są otoczone kręgami (kościami tylnymi). Nerwy rdzenia kręgowego przenoszą komunikaty między mózgiem a resztą ciała, takie jak wiadomość z mózgu, która powoduje ruch mięśni, lub wiadomość ze skóry do mózgu, aby poczuć dotyk.

Anatomia mózgu. Obszar nadnamiotowy (górna część mózgu) obejmuje mózg, komorę boczną i komorę trzecią (z płynem mózgowo-rdzeniowym zaznaczonym na niebiesko), splot naczyniówkowy, szyszynkę, podwzgórze, przysadkę mózgową i nerw wzrokowy. Tylny dół / obszar podnamiotowy (dolna tylna część mózgu) zawiera móżdżek, pokrywę, czwartą komorę i pień mózgu (śródmózgowie, most i rdzeń). Namiot oddziela supratentorium od infratentorium (prawy panel). Czaszka i opony mózgowe chronią mózg i rdzeń kręgowy (lewy panel).

Przyczyna większości guzów mózgu u dzieci nie jest znana.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem dziecka, jeśli uważasz, że Twoje dziecko może być zagrożone. Możliwe czynniki ryzyka dla gwiaździaka obejmują:

• Wcześniejsza radioterapia mózgu.

• Posiadanie pewnych zaburzeń genetycznych, takich jak neurofibromatoza typu 1 (NF1) lub stwardnienie guzowate.

Oznaki i objawy gwiaździaków nie są takie same u każdego dziecka.

Oznaki i objawy zależą od następujących czynników:

• Gdzie guz tworzy się w mózgu lub rdzeniu kręgowym.

• Wielkość guza.

• Jak szybko rośnie guz.

• Wiek i rozwój dziecka.

Niektóre guzy nie powodują oznak ani objawów. Oznaki i objawy mogą być spowodowane gwiaździakami dziecięcymi lub innymi chorobami. Skontaktuj się z lekarzem dziecka, jeśli Twoje dziecko ma którekolwiek z poniższych:

• Poranny ból głowy lub ból głowy, który ustępuje po wymiotach.

• Nudności i wymioty.

• Problemy ze wzrokiem, słuchem i mową.

• Utrata równowagi i kłopoty z chodzeniem.

• Pogarszający się charakter pisma ręcznego lub powolna mowa.

• Osłabienie lub zmiana czucia po jednej stronie ciała.

• Niezwykła senność.

• Więcej lub mniej energii niż zwykle.

• Zmiana osobowości lub zachowania.

• Drgawki.

• Utrata masy ciała lub jej zwiększenie bez znanego powodu.

• Wzrost wielkości głowy (u niemowląt).

Testy badające mózg i rdzeń kręgowy służą do wykrywania (znajdowania) gwiaździaków dziecięcych.

Można zastosować następujące testy i procedury:

• Fizyczne badanie i historia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia. Obejmuje to sprawdzanie oznak choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.

• Badanie neurologiczne: seria pytań i testów sprawdzających funkcjonowanie mózgu, rdzenia kręgowego i nerwów. Egzamin sprawdza stan psychiczny, koordynację i zdolność normalnego chodzenia, a także pracę mięśni, zmysłów i odruchów. Może to być również nazwane egzaminem neuro- lub egzaminem neurologicznym.

• Badanie pola widzenia : badanie sprawdzające pole widzenia osoby (całkowity obszar, w którym można zobaczyć obiekty). Ten test mierzy zarówno widzenie centralne (ile osoba może widzieć patrząc prosto przed siebie), jak i widzenie peryferyjne (ile osoba może widzieć we wszystkich innych kierunkach, patrząc na wprost). Oczy są testowane pojedynczo. Oko, które nie jest badane, jest zasłonięte.

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) z gadolinem: procedura, która wykorzystuje magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć mózgu i rdzenia kręgowego. Dożylnie wstrzykuje się substancję zwaną gadolinem. Gadolin gromadzi się wokół komórek rakowych, więc na zdjęciu są jaśniejsze. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI). Czasami spektroskopia rezonansu magnetycznego (MRS) jest wykonywana podczas tego samego skanu MRI w celu zbadania składu chemicznego tkanki mózgowej.

Gwiaździaki dziecięce są zwykle diagnozowane i usuwane podczas operacji.

Jeśli lekarze uważają, że może być gwiaździak, można wykonać biopsję w celu pobrania próbki tkanki. W przypadku guzów mózgu część czaszki jest usuwana, a do usuwania tkanki używana jest igła. Czasami igła jest prowadzona przez komputer. Patolog ogląda tkankę pod mikroskopem w poszukiwaniu komórek rakowych. Jeśli zostaną znalezione komórki rakowe, lekarz może usunąć jak najwięcej guza podczas tej samej operacji. Ponieważ rozróżnienie między typami guzów mózgu może być trudne, możesz chcieć, aby próbka tkanki Twojego dziecka została sprawdzona przez patologa, który ma doświadczenie w diagnozowaniu guzów mózgu.

Kraniotomia: W czaszce wykonuje się otwór i usuwa się fragment czaszki, aby pokazać część mózgu.

Na usuniętej tkance można wykonać następujący test:

• Immunohistochemia: test laboratoryjny wykorzystujący przeciwciała do sprawdzenia określonych antygenów (markerów) w próbce tkanki pacjenta. Przeciwciała są zwykle połączone z enzymem lub barwnikiem fluorescencyjnym. Po związaniu się przeciwciał z określonym antygenem w próbce tkanki aktywowany jest enzym lub barwnik, a antygen można następnie obejrzeć pod mikroskopem. Ten typ testu jest używany do diagnozowania raka i odróżniania jednego rodzaju raka od innego. Test MIB-1 to rodzaj immunohistochemii, który sprawdza tkankę guza pod kątem antygenu zwanego MIB-1. Może to pokazać, jak szybko rośnie guz.

Czasami guzy tworzą się w miejscu, które utrudnia ich usunięcie. Jeśli usunięcie guza może spowodować poważne problemy fizyczne, emocjonalne lub w nauce, wykonuje się biopsję i po biopsji stosuje się dalsze leczenie.

Dzieci z NF1 mogą tworzyć gwiaździaka o niskim stopniu złośliwości w obszarze mózgu, który kontroluje wzrok i może nie potrzebować biopsji. Jeśli guz nie rośnie lub objawy nie występują, operacja usunięcia guza może nie być potrzebna.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Rokowanie (szansa na wyzdrowienie) i opcje leczenia zależą od następujących czynników:

• Czy guz jest gwiaździakiem niskiego lub wysokiego stopnia.

• Gdzie guz powstał w OUN i jeśli rozprzestrzenił się na pobliską tkankę lub inne części ciała.

• Jak szybko rośnie guz.

• Wiek dziecka.

• Czy komórki rakowe pozostają po operacji.

• Czy są zmiany w niektórych genach.

• Czy dziecko ma NF1 czy stwardnienie guzowate.

• Czy dziecko ma zespół międzymózgowia (stan, który spowalnia wzrost fizyczny).

• Czy dziecko ma nadciśnienie wewnątrzczaszkowe (ciśnienie płynu mózgowo-rdzeniowego w czaszce jest wysokie) w momencie rozpoznania.

• Czy gwiaździak właśnie został zdiagnozowany lub nawrócił (wróć).

W przypadku gwiaździaka nawrotowego rokowanie i leczenie zależą od tego, ile czasu minęło od zakończenia leczenia do nawrotu gwiaździaka.

Etapy astrocytomy wieku dziecięcego

KLUCZOWE PUNKTY

• Stopień guza służy do planowania leczenia raka.

• Gwiaździaki o niskim stopniu złośliwości

• Gwiaździaki o wysokim stopniu złośliwości

• MRI wykonuje się po operacji.

Stopień guza służy do planowania leczenia raka.

Inscenizacja to proces używany do ustalenia, ile jest raka i czy rak się rozprzestrzenił. Aby zaplanować leczenie, ważna jest znajomość etapu.

Nie ma standardowego systemu oceny zaawansowania gwiaździaka dziecięcego. Leczenie polega na:

• Czy guz jest niskiego czy wysokiego stopnia.

• Czy guz jest nowo zdiagnozowany czy nawracający (powrócił po leczeniu).

Stopień guza opisuje, jak nieprawidłowo wyglądają komórki rakowe pod mikroskopem i jak szybko guz prawdopodobnie będzie się rozwijał i rozprzestrzeniał.

Stosowane są następujące gatunki:

Gwiaździaki o niskim stopniu złośliwości

Gwiaździaki o niskim stopniu złośliwości rozwijają się powoli i rzadko rozprzestrzeniają się do innych części mózgu i rdzenia kręgowego lub innych części ciała. Istnieje wiele rodzajów gwiaździaków o niskim stopniu złośliwości. Gwiaździaki o niskim stopniu złośliwości mogą być:

• Guzy I stopnia - gwiaździak pilocytarny, guz olbrzymiokomórkowy podporządkowy lub glejak angiocentryczny.

• Nowotwory II stopnia - gwiaździak rozlany, wielopostaciowy ksanthoastrocytoma lub glejak naczyniówkowy trzeciej komory.

Dzieci z neurofibromatozą typu 1 mogą mieć więcej niż jeden guz o niskim stopniu złośliwości w mózgu. Dzieci ze stwardnieniem guzowatym mają zwiększone ryzyko wystąpienia gwiaździaka olbrzymiokomórkowego subependymalnego.

Gwiaździaki o wysokim stopniu złośliwości

Gwiaździaki o wysokim stopniu złośliwości rozwijają się szybko i często rozprzestrzeniają się w mózgu i rdzeniu kręgowym. Istnieje kilka rodzajów gwiaździaków o wysokim stopniu złośliwości. Gwiaździaki o wysokim stopniu złośliwości mogą być:

• Nowotwory III stopnia - gwiaździak anaplastyczny lub anaplastyczny wielopostaciowy ksanthoastrocytoma.

• Guzy IV stopnia - glejak wielopostaciowy lub glejak rozlany w linii środkowej.

Gwiaździaki dziecięce zwykle nie rozprzestrzeniają się na inne części ciała.

MRI wykonuje się po operacji.

MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego) wykonuje się w ciągu pierwszych kilku dni po operacji. Ma to na celu sprawdzenie, ile guza pozostało po operacji i zaplanowanie dalszego leczenia.

Nawracające gwiaździaki dziecięce

Gwiaździak dziecięcy nawracający to gwiaździak, który nawrócił (powrócił) po leczeniu. Rak może powrócić w tym samym miejscu co pierwszy guz lub w innych częściach ciała. Gwiaździaki o wysokim stopniu złośliwości często nawracają w ciągu 3 lat albo w miejscu, w którym po raz pierwszy powstał rak, albo w innym miejscu w OUN.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z gwiaździakiem dziecięcym.

• Leczenie dzieci z gwiaździakami powinno być zaplanowane przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu guzów mózgu u dzieci.

• Guzy mózgu u dzieci mogą powodować oznaki lub objawy, które pojawiają się przed zdiagnozowaniem raka i utrzymują się przez miesiące lub lata.

• Leczenie gwiaździaków dziecięcych może powodować działania niepożądane.

• Stosuje się sześć rodzajów leczenia:

• Operacja

• Obserwacja

• Radioterapia

• Chemoterapia

• Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych

• Terapia celowana

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Terapia innymi lekami

• Immunoterapia

• Jeśli płyn gromadzi się wokół mózgu i rdzenia kręgowego, można przeprowadzić procedurę odprowadzenia płynu mózgowo-rdzeniowego.

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z gwiaździakiem dziecięcym.

Dla dzieci z gwiaździakami dostępne są różne rodzaje leczenia. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem.

Ponieważ rak u dzieci występuje rzadko, należy rozważyć udział w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Leczenie dzieci z gwiaździakami powinno być zaplanowane przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu guzów mózgu u dzieci.

Leczenie będzie nadzorowane przez onkologa dziecięcego, lekarza specjalizującego się w leczeniu dzieci chorych na raka. Onkolog dziecięcy współpracuje z innymi pracownikami służby zdrowia, którzy są ekspertami w leczeniu dzieci z guzami mózgu i specjalizują się w określonych dziedzinach medycyny. Mogą to być następujący specjaliści:

• Pediatra.

• Neurochirurg dziecięcy.

• Neurolog.

• Neuropatolog.

• Neuroradiolog.

• Specjalista rehabilitacji.

• Onkolog radioterapii.

• Endokrynolog.

• Psycholog.

Guzy mózgu u dzieci mogą powodować oznaki lub objawy, które pojawiają się przed zdiagnozowaniem raka i utrzymują się przez miesiące lub lata.

Oznaki lub objawy spowodowane przez guz mogą pojawić się przed postawieniem diagnozy. Te oznaki lub objawy mogą trwać miesiące lub lata. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzami dziecka o oznakach lub objawach spowodowanych przez guz, które mogą utrzymywać się po leczeniu.

Leczenie gwiaździaków dziecięcych może powodować działania niepożądane.

Aby uzyskać informacje o skutkach ubocznych, które pojawiają się podczas leczenia raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Skutki uboczne leczenia raka, które rozpoczynają się po leczeniu i trwają przez miesiące lub lata, nazywane są efektami późnymi. Późne skutki leczenia raka mogą obejmować:

• Problemy fizyczne.

• Zmiany nastroju, uczuć, myślenia, uczenia się lub pamięci.

• Drugie nowotwory (nowe rodzaje raka).

Niektóre późne efekty można leczyć lub kontrolować. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzami dziecka o wpływie leczenia raka na dziecko. (Zobacz podsumowanie na temat późnych skutków leczenia raka u dzieci, aby uzyskać więcej informacji.)

Stosuje się sześć rodzajów leczenia:

Operacja

Chirurgia jest stosowana do diagnozowania i leczenia gwiaździaka dziecięcego, jak omówiono w części Informacje ogólne niniejszego streszczenia. Jeśli komórki rakowe pozostaną po operacji, dalsze leczenie zależy od:

• Gdzie są pozostałe komórki rakowe.

• Stopień guza.

• Wiek dziecka.

Po usunięciu przez lekarza wszystkich nowotworów, które można zobaczyć w czasie operacji, niektórym pacjentom można podać chemioterapię lub radioterapię po operacji, aby zabić pozostałe komórki rakowe. Leczenie po zabiegu, mające na celu zmniejszenie ryzyka nawrotu raka, nazywane jest leczeniem uzupełniającym.

Obserwacja

Obserwacja polega na dokładnym monitorowaniu stanu pacjenta bez leczenia, aż do pojawienia się lub zmiany oznak lub objawów. Obserwację można wykorzystać:

• Jeśli pacjent nie ma żadnych objawów, np. Pacjenci z neurofibromatozą typu 1.

• Jeśli guz jest mały i zostanie wykryty podczas diagnozowania lub leczenia innego problemu zdrowotnego.

• Po usunięciu guza chirurgicznie do pojawienia się lub zmiany objawów przedmiotowych lub podmiotowych.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Istnieją dwa rodzaje radioterapii:

• Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku raka. Pewne sposoby radioterapii mogą pomóc w zapobieganiu uszkodzeniu pobliskiej zdrowej tkanki przez promieniowanie. Te rodzaje radioterapii obejmują:

• Konformalna radioterapia: Konformalna radioterapia jest rodzajem radioterapii zewnętrznej, która wykorzystuje komputer do wykonania trójwymiarowego (3-D) obrazu guza i kształtuje wiązki promieniowania tak, aby pasowały do ​​guza.

• Radioterapia z modulacją intensywności (IMRT): IMRT to rodzaj trójwymiarowej (3-D) zewnętrznej radioterapii, która wykorzystuje komputer do robienia zdjęć wielkości i kształtu guza. Cienkie wiązki promieniowania o różnej intensywności (sile) są kierowane na guz pod różnymi kątami.

• Radioterapia stereotaktyczna: Radioterapia stereotaktyczna jest rodzajem radioterapii zewnętrznej. Sztywna rama głowy jest przymocowana do czaszki, aby utrzymać głowę nieruchomo podczas radioterapii. Maszyna kieruje promieniowanie bezpośrednio na guz. Całkowita dawka promieniowania jest podzielona na kilka mniejszych dawek podawanych w ciągu kilku dni. Procedura ta jest również nazywana stereotaktyczną radioterapią wiązką zewnętrzną i radioterapią stereotaktyczną.

• Radioterapia wiązką protonów: Terapia wiązką protonów to rodzaj wysokoenergetycznej radioterapii zewnętrznej. Maszyna do radioterapii kieruje strumienie protonów (maleńkich, niewidocznych, dodatnio naładowanych cząstek) do komórek rakowych, aby je zabić.

• Radioterapia wewnętrzna wykorzystuje substancję radioaktywną zamkniętą w igłach, nasionach, drutach lub cewnikach, które są umieszczane bezpośrednio w raku lub w jego pobliżu.

Sposób prowadzenia radioterapii zależy od rodzaju guza i miejsca powstania guza w mózgu lub rdzeniu kręgowym. W leczeniu gwiaździaków dziecięcych stosuje się radioterapię zewnętrzną.

Radioterapia mózgu może wpływać na wzrost i rozwój, zwłaszcza u małych dzieci. W przypadku dzieci w wieku poniżej 3 lat można zamiast tego zastosować chemioterapię, aby opóźnić lub zmniejszyć potrzebę radioterapii.

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Gdy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym, narządzie lub w jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna). Chemioterapia skojarzona polega na stosowaniu więcej niż jednego leku przeciwnowotworowego.

Sposób podawania chemioterapii zależy od rodzaju guza i miejsca powstania guza w mózgu lub rdzeniu kręgowym. W leczeniu dzieci z gwiaździakiem stosuje się ogólnoustrojową chemioterapię skojarzoną. Chemioterapia wysokodawkowa może być stosowana w leczeniu dzieci z nowo rozpoznanym gwiaździakiem o wysokim stopniu złośliwości.

Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych

Podaje się duże dawki chemioterapii, aby zabić komórki rakowe. Zdrowe komórki, w tym komórki krwiotwórcze, są również niszczone podczas leczenia raka. Przeszczep komórek macierzystych jest leczeniem zastępującym komórki krwiotwórcze. Komórki macierzyste (niedojrzałe krwinki) są usuwane z krwi lub szpiku kostnego pacjenta lub dawcy, a następnie zamrażane i przechowywane. Po zakończeniu chemioterapii przez pacjenta przechowywane komórki macierzyste są rozmrażane i podawane z powrotem pacjentowi w postaci wlewu. Te ponownie połączone komórki macierzyste rosną (i przywracają) komórki krwi organizmu.

W przypadku gwiaździaka o wysokim stopniu złośliwości, który powrócił po leczeniu, stosuje się chemioterapię w dużych dawkach z przeszczepem komórek macierzystych, jeśli występuje tylko niewielka ilość guza.

Terapia celowana

Terapia celowana to rodzaj leczenia, w którym wykorzystuje się leki lub inne substancje do identyfikacji i atakowania określonych komórek rakowych bez uszkadzania normalnych komórek.

Istnieją różne rodzaje terapii celowanej:

• Terapia przeciwciałami monoklonalnymi wykorzystuje przeciwciała wytwarzane w laboratorium, z jednego typu komórki układu odpornościowego, w celu zatrzymania komórek rakowych. Te przeciwciała mogą identyfikować substancje na komórkach rakowych lub normalne substancje, które mogą pomóc w rozwoju komórek rakowych. Przeciwciała przyłączają się do substancji i zabijają komórki rakowe, blokują ich wzrost lub zapobiegają ich rozprzestrzenianiu. Przeciwciała monoklonalne podaje się we wlewie dożylnym. Mogą być używane samodzielnie lub do przenoszenia leków, toksyn lub materiałów radioaktywnych bezpośrednio do komórek rakowych.

Leczenie inhibitorem czynnika wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) jest rodzajem terapii przeciwciałami monoklonalnymi:

• Terapia inhibitorem VEGF: komórki rakowe wytwarzają substancję zwaną VEGF, która powoduje powstawanie nowych naczyń krwionośnych (angiogenezę) i pomaga w rozwoju raka. Inhibitory VEGF blokują VEGF i powstrzymują tworzenie się nowych naczyń krwionośnych. Może to zabić komórki rakowe, ponieważ potrzebują one do wzrostu nowych naczyń krwionośnych. Bewacyzumab jest inhibitorem VEGF i inhibitorem angiogenezy stosowanym w leczeniu gwiaździaka dziecięcego.

• Inhibitory kinazy białkowej działają na różne sposoby. Istnieje kilka rodzajów inhibitorów kinaz białkowych.

• Inhibitory mTOR powstrzymują podział komórek i mogą zapobiegać rozwojowi nowych naczyń krwionośnych, których potrzebują guzy. Ewerolimus i sirolimus to inhibitory mTOR stosowane w leczeniu gwiaździaków olbrzymiokomórkowych podrzędnych u dzieci. Inhibitory mTOR są również badane pod kątem leczenia nawrotu gwiaździaka niskiego stopnia.

• Inhibitory BRAF blokują białka potrzebne do wzrostu komórek i mogą zabijać komórki rakowe. Gen BRAF znajduje się w zmutowanej (zmienionej) formie w niektórych glejakach, a jego blokowanie może pomóc w powstrzymaniu wzrostu komórek rakowych. Inhibitor BRAF, dabrafenib, jest badany pod kątem leczenia nawrotu gwiaździaka niskiego stopnia. Inne inhibitory BRAF, w tym wemurafenib i trametynib, są badane u dzieci.

• Inhibitory MEK blokują białka potrzebne do wzrostu komórek i mogą zabijać komórki rakowe. Inhibitory MEK, takie jak selumetynib, są badane pod kątem leczenia nawrotu gwiaździaka o niskim stopniu złośliwości.

• Inhibitory PARP blokują enzym zwany PARP, który bierze udział w wielu funkcjach komórki. Zablokowanie PARP może pomóc powstrzymać komórki rakowe przed naprawą uszkodzonego DNA, powodując ich śmierć. Veliparib jest inhibitorem PARP, który jest badany w połączeniu z radioterapią i chemioterapią w leczeniu nowo zdiagnozowanego glejaka złośliwego, który nie ma mutacji (zmian) w genie BRAF.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Leki zatwierdzone dla guzów mózgu.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Ta sekcja podsumowująca opisuje zabiegi, które są badane w badaniach klinicznych. Może nie wspomnieć o każdym nowym badanym leczeniu. Informacje o badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Terapia innymi lekami

Lenalidomid jest rodzajem inhibitora angiogenezy. Zapobiega rozwojowi nowych naczyń krwionośnych, które są potrzebne nowotworowi do wzrostu.

Immunoterapia

Immunoterapia to leczenie wykorzystujące układ odpornościowy pacjenta do walki z rakiem. Substancje wytwarzane przez organizm lub wytwarzane w laboratorium są używane do wzmacniania, kierowania lub przywracania naturalnych mechanizmów obronnych organizmu przed rakiem. Ten rodzaj leczenia raka nazywany jest również bioterapią lub terapią biologiczną.

• Terapia inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego: PD-1 to białko na powierzchni komórek T, które pomaga kontrolować odpowiedź immunologiczną organizmu. Kiedy PD-1 przyłącza się do innego białka zwanego PDL-1 na komórce rakowej, powstrzymuje komórkę T przed zabiciem komórki rakowej. Inhibitory PD-1 przyłączają się do PDL-1 i pozwalają komórkom T zabijać komórki rakowe. Inhibitory PD-1 są badane pod kątem leczenia nawrotu gwiaździaka wysokiego stopnia.

Immunologiczny inhibitor punktu kontrolnego. Białka punktu kontrolnego, takie jak PD-L1 na komórkach nowotworowych i PD-1 na komórkach T, pomagają kontrolować odpowiedź immunologiczną. Wiązanie PD-L1 z PD-1 powstrzymuje limfocyty T przed zabijaniem komórek nowotworowych w organizmie (lewy panel). Blokowanie wiązania PD-L1 z PD-1 za pomocą immunologicznego inhibitora punktu kontrolnego (anty-PD-L1 lub anty-PD-1) umożliwia limfocytom T zabijanie komórek nowotworowych (prawy panel).

Jeśli płyn gromadzi się wokół mózgu i rdzenia kręgowego, można przeprowadzić procedurę odprowadzenia płynu mózgowo-rdzeniowego.

Odprowadzanie płynu mózgowo-rdzeniowego jest metodą stosowaną do odprowadzania płynu, który zgromadził się wokół mózgu i rdzenia kręgowego. Cewnik (długa, cienka rurka) jest umieszczany w komorze (przestrzeni wypełnionej płynem) mózgu i przewleczony pod skórą do innej części ciała, zwykle brzucha. Zastawka odprowadza dodatkowy płyn z mózgu, dzięki czemu może być wchłaniany w innych częściach ciała.

Przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego (CSF). Dodatkowy płyn mózgowo-rdzeniowy jest usuwany z komory w mózgu przez przeciek (rurkę) i odprowadzany do jamy brzusznej. Zawór kontroluje przepływ płynu mózgowo-rdzeniowego.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. (Listę testów można znaleźć w części Informacje ogólne). Niektóre testy zostaną powtórzone w celu sprawdzenia, jak dobrze działa terapia. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Regularne MRI będą wykonywane po zakończeniu leczenia. Wyniki MRI mogą wykazać, czy stan Twojego dziecka uległ zmianie lub czy gwiaździak powrócił (wróć). Jeśli wyniki MRI pokazują masę w mózgu, można wykonać biopsję, aby dowiedzieć się, czy składa się z martwych komórek nowotworowych, czy też rosną nowe komórki rakowe.

Opcje leczenia gwiaździaków dziecięcych

W tej sekcji

• Nowo zdiagnozowane gwiaździaki niskiego stopnia w dzieciństwie

• Nawracające gwiaździaki niskiego stopnia u dzieci

• Nowo zdiagnozowane gwiaździaki wysokiego stopnia u dzieci

• Nawracające gwiaździaki wysokiego stopnia u dzieci

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Nowo zdiagnozowane gwiaździaki niskiego stopnia w dzieciństwie

Kiedy guz jest diagnozowany po raz pierwszy, leczenie gwiaździaka o niskim stopniu złośliwości u dzieci zależy od lokalizacji guza i zwykle jest to zabieg chirurgiczny. MRI wykonuje się po operacji, aby sprawdzić, czy pozostał guz.

Jeśli guz został całkowicie usunięty chirurgicznie, dalsze leczenie może nie być potrzebne, a dziecko jest uważnie obserwowane, aby sprawdzić, czy pojawiają się lub zmieniają objawy przedmiotowe lub podmiotowe. Nazywa się to obserwacją.

Jeśli po zabiegu pozostanie guz, leczenie może obejmować:

• Obserwacja.

• Druga operacja usunięcia guza.

• Radioterapia, która może obejmować radioterapię konformalną, radioterapię z modulacją intensywności, radioterapię wiązką protonów lub radioterapię stereotaktyczną, gdy guz zaczyna ponownie rosnąć.

• Chemioterapia skojarzona z radioterapią lub bez.

• Badanie kliniczne terapii celowanej połączeniem inhibitorów BRAF (dabrafenib i trametynib) u pacjentów z mutacjami w genie BRAF.

W niektórych przypadkach obserwacja jest stosowana u dzieci z glejakiem drogi wzrokowej. W innych przypadkach leczenie może obejmować operację usunięcia guza, radioterapię lub chemioterapię. Celem leczenia jest zachowanie jak największej ilości wzroku. Podczas leczenia będzie bacznie obserwowany wpływ wzrostu guza na wzrok dziecka.

Dzieci z neurofibromatozą typu 1 (NF1) mogą nie wymagać leczenia, chyba że guz rośnie lub pojawią się oznaki lub objawy, takie jak problemy ze wzrokiem. Kiedy guz rośnie lub pojawiają się oznaki lub objawy, leczenie może obejmować operację usunięcia guza, radioterapię i / lub chemioterapię.

U dzieci ze stwardnieniem guzowatym mogą rozwinąć się łagodne (nie rakowe) guzy w mózgu zwane gwiaździakami podrzędnymi olbrzymiokomórkowymi (SEGA). Zamiast operacji można zastosować terapię celowaną ewerolimusem lub syrolimusem, aby zmniejszyć guzy.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Nawracające gwiaździaki niskiego stopnia u dzieci

Gdy gwiaździak o niskim stopniu złośliwości powraca po leczeniu, zwykle powraca w miejscu, w którym guz powstał po raz pierwszy. Zanim zostanie zastosowane dalsze leczenie raka, wykonuje się badania obrazowe, biopsję lub operację, aby dowiedzieć się, czy jest rak i ile jest.

Leczenie nawracającego gwiaździaka niskiego stopnia w dzieciństwie może obejmować:

• Druga operacja usunięcia guza, jeśli operacja była jedynym leczeniem zastosowanym przy pierwszym zdiagnozowaniu guza.

• Radioterapia wyłącznie guza, jeśli radioterapia nie była stosowana podczas pierwszego rozpoznania guza. Można zastosować konformalną radioterapię.

• Chemioterapia, jeśli guz powrócił, gdy nie można go usunąć chirurgicznie lub pacjent był poddawany radioterapii w momencie rozpoznania guza.

• Terapia celowana przeciwciałem monoklonalnym (bewacyzumab) z chemioterapią lub bez chemioterapii.

• Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

• Badanie kliniczne terapii celowanej inhibitorem BRAF (dabrafenibem), inhibitorem mTOR (ewerolimus) lub inhibitorem MEK (selumetynib).

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Nowo zdiagnozowane gwiaździaki wysokiego stopnia u dzieci

Leczenie gwiaździaka wysokiego stopnia w dzieciństwie może obejmować:

• Chirurgia w celu usunięcia guza, a następnie chemioterapia i / lub radioterapia.

• Badanie kliniczne nowego leczenia.

• Badanie kliniczne terapii celowanej inhibitorem PARP (weliparybem) połączonej z radioterapią i chemioterapią w leczeniu nowo rozpoznanego glejaka złośliwego, który nie ma mutacji (zmian) w genie BRAF.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Nawracające gwiaździaki wysokiego stopnia u dzieci

Gdy gwiaździak o wysokim stopniu złośliwości powraca po leczeniu, zwykle powraca w miejscu, w którym guz powstał po raz pierwszy. Zanim zostanie zastosowane dalsze leczenie raka, wykonuje się badania obrazowe, biopsję lub operację, aby dowiedzieć się, czy jest rak i ile jest.

Leczenie nawracającego gwiaździaka wysokiego stopnia u dzieci może obejmować:

• Chirurgia w celu usunięcia guza.

• Chemioterapia wysokodawkowa z przeszczepem komórek macierzystych.

• Terapia celowana inhibitorem BRAF (wemurafenib lub dabrafenib).

• Badanie kliniczne immunoterapii z inhibitorem immunologicznego punktu kontrolnego.

• Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

• Badanie kliniczne terapii celowanej połączeniem inhibitorów BRAF (dabrafenib i trametynib) u pacjentów z mutacjami w genie BRAF.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Aby dowiedzieć się więcej o gwiaździakach dziecięcych

Aby uzyskać więcej informacji na temat gwiaździaków dziecięcych, zobacz:

• Ukierunkowane terapie raka

• Pediatric Brain Tumor Consortium (PBTC) Wyłączenie odpowiedzialności

Aby uzyskać więcej informacji na temat raka u dzieci i inne ogólne zasoby dotyczące raka, zobacz:

• O raku

• Nowotwory u dzieci

• CureSearch for Children's CancerExit Disclaimer

• Późne skutki leczenia raka u dzieci

• Młodzież i młodzi dorośli z rakiem

• Dzieci z rakiem: przewodnik dla rodziców

• Rak u dzieci i młodzieży

• Inscenizacja

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów