Typy / kość / pacjent / osteosarcoma-treatment-pdq

Osteosarcoma and Malignant Fibrous Histiocytoma of Bone Treatment (®) - wersja dla pacjenta

Ogólne informacje na temat kostniakomięsaka i złośliwego histiocytoma włóknistego kości

KLUCZOWE PUNKTY

• Osteosarcoma i złośliwy włóknisty histiocytoma (MFH) kości to choroby, w których w kości powstają komórki złośliwe (rakowe).

• Wcześniejsze leczenie radioterapią może zwiększyć ryzyko kostniakomięsaka.

• Oznaki i objawy kostniakomięsaka i MFH obejmują obrzęk kości lub kostnej części ciała oraz ból stawów.

• Testy obrazowe służą do wykrywania (znajdowania) kostniakomięsaka i MFH.

• Wykonuje się biopsję w celu zdiagnozowania kostniakomięsaka.

• Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Osteosarcoma i złośliwy włóknisty histiocytoma (MFH) kości to choroby, w których w kości powstają komórki złośliwe (rakowe).

Osteosarcoma zwykle zaczyna się w osteoblastach, które są rodzajem komórek kostnych, które stają się nową tkanką kostną. Osteosarcoma występuje najczęściej u nastolatków. Zwykle tworzy się na końcach długich kości ciała, które obejmują kości rąk i nóg. U dzieci i młodzieży często tworzy się w kościach długich, w pobliżu kolana. Rzadko kostniakomięsak można znaleźć w tkankach miękkich lub narządach klatki piersiowej lub brzucha.

Osteosarcoma jest najczęstszym typem raka kości. Złośliwy włóknisty histiocytoma (MFH) kości jest rzadkim guzem kości. Jest traktowany jak kostniakomięsak.

Mięsak Ewinga to inny rodzaj raka kości, ale nie jest on omówiony w tym podsumowaniu. Więcej informacji można znaleźć w podsumowaniu dotyczącym leczenia mięsaka Ewinga.

Wcześniejsze leczenie radioterapią może zwiększyć ryzyko kostniakomięsaka.

Wszystko, co zwiększa ryzyko zachorowania, nazywa się czynnikiem ryzyka. Posiadanie czynnika ryzyka nie oznacza, że ​​zachorujesz na raka; brak czynników ryzyka nie oznacza, że ​​nie zachorujesz na raka. Porozmawiaj z lekarzem dziecka, jeśli uważasz, że Twoje dziecko może być zagrożone. Czynniki ryzyka osteosarcoma obejmują:

• Wcześniejsze leczenie radioterapią.

• Wcześniejsze leczenie lekami przeciwnowotworowymi zwanymi środkami alkilującymi.

• Mając pewną zmianę w genie RB1.

• Spełniające określone warunki, takie jak:

• Zespół Blooma.

• Niedokrwistość Diamond-Blackfan.

• Zespół Li-Fraumeni.

• Choroba Pageta.

• Dziedziczny siatkówczak.

• Zespół Rothmunda-Thomsona.

• Zespół Wernera.

Oznaki i objawy kostniakomięsaka i MFH obejmują obrzęk kości lub kostnej części ciała oraz ból stawów.

Te i inne oznaki i objawy mogą być spowodowane kostniakomięsakiem lub MFH lub innymi schorzeniami. Skontaktuj się z lekarzem, jeśli Twoje dziecko ma którekolwiek z poniższych:

• Obrzęk kości lub kostnej części ciała.

• Ból kości lub stawu.

• Kość, która pęka bez znanego powodu.

Testy obrazowe służą do wykrywania (znajdowania) kostniakomięsaka i MFH.

Testy obrazowe są wykonywane przed biopsją. Można zastosować następujące testy i procedury:

• Fizyczne badanie i historia: badanie ciała w celu sprawdzenia ogólnych oznak zdrowia, w tym sprawdzenia objawów choroby, takich jak guzki lub cokolwiek innego, co wydaje się niezwykłe. Przeprowadzona zostanie również historia nawyków zdrowotnych pacjenta oraz przebytych chorób i leczenia.

• RTG: prześwietlenie organów i kości wewnątrz ciała. Promieniowanie rentgenowskie to rodzaj wiązki energii, która może przejść przez ciało i na kliszę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała.

• TK (tomografia komputerowa): procedura, która tworzy serię szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową.

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).

Wykonuje się biopsję w celu zdiagnozowania kostniakomięsaka.

Komórki i tkanki są usuwane podczas biopsji, dzięki czemu mogą być oglądane pod mikroskopem przez patologa w celu sprawdzenia objawów raka. Ważne jest, aby biopsję wykonał chirurg, który jest ekspertem w leczeniu raka kości. Najlepiej, jeśli ten chirurg usunie również guz. Biopsję i operację usunięcia guza planuje się łącznie. Sposób wykonania biopsji wpływa na rodzaj operacji, którą można wykonać później.

Rodzaj wykonywanej biopsji będzie zależał od wielkości guza i jego umiejscowienia w organizmie. Można zastosować dwa rodzaje biopsji:

• Biopsja rdzeniowa: usunięcie tkanki za pomocą szerokiej igły.

• Biopsja nacięcia: usunięcie części guza lub próbki tkanki, która nie wygląda normalnie.

Na usuniętej tkance można przeprowadzić następujący test:

• Mikroskopia elektronowa: test laboratoryjny, w którym komórki w próbce tkanki są oglądane pod zwykłym mikroskopem o dużej mocy w celu wykrycia pewnych zmian w komórkach.

Pewne czynniki wpływają na rokowanie (szansę wyzdrowienia) i opcje leczenia.

Na rokowanie (szansę wyzdrowienia) wpływają pewne czynniki przed i po leczeniu.

Rokowanie w przypadku nieleczonego kostniakomięsaka i MFH zależy od:

• Gdzie guz znajduje się w ciele i czy guzy powstały w więcej niż jednej kości.

• Wielkość guza.

• Czy rak rozprzestrzenił się na inne części ciała i gdzie się rozprzestrzenił.

• Rodzaj guza (na podstawie wyglądu komórek rakowych pod mikroskopem).

• Wiek i waga pacjenta w momencie rozpoznania.

• Czy pacjent był leczony z powodu innego raka.

• Czy guz spowodował złamanie kości.

• Czy pacjent ma określone choroby genetyczne.

Po leczeniu kostniakomięsaka lub MFH rokowanie zależy również od:

• Ile raka zostało zabitych przez chemioterapię.

• Jaka część guza została usunięta operacyjnie.

• Czy rak nawrócił (powrócił) w ciągu 2 lat od diagnozy.

Możliwości leczenia kostniakomięsaka i MFH zależą od:

• Gdzie guz znajduje się w ciele.

• Wielkość guza.

• Stadium i stopień zaawansowania raka.

• Czy kości wciąż rosną.

• Wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta.

• Pragnienie pacjenta i rodziny, aby pacjent mógł brać udział w zajęciach sportowych lub wyglądać w określony sposób.

• Czy rak jest nowo zdiagnozowany lub nawrócił po leczeniu.

Etapy kostniakomięsaka i złośliwego histiocytoma włóknistego kości

KLUCZOWE PUNKTY

• Po zdiagnozowaniu kostniakomięsaka lub złośliwego włóknistego histiocytoma (MFH) przeprowadza się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się na inne części ciała.

• Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

• Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.

• Osteosarcoma i MFH są opisywane jako zlokalizowane lub przerzutowe.

Po zdiagnozowaniu kostniakomięsaka lub złośliwego włóknistego histiocytoma (MFH) przeprowadza się testy, aby dowiedzieć się, czy komórki rakowe rozprzestrzeniły się na inne części ciała.

Proces używany do ustalenia, czy rak rozprzestrzenił się na inne części ciała, nazywany jest etapowaniem. W przypadku kostniakomięsaka i złośliwego włóknistego histiocytoma (MFH) większość pacjentów jest pogrupowana według tego, czy rak występuje tylko w jednej części ciała (zlokalizowany), czy też rozprzestrzenił się (przerzut).

Można zastosować następujące testy i procedury:

• RTG: zdjęcie rentgenowskie narządów, takich jak klatka piersiowa i kości wewnątrz ciała. Promieniowanie rentgenowskie to rodzaj wiązki energii, która może przejść przez ciało i na kliszę, tworząc obraz obszarów wewnątrz ciała. Wykonane zostaną zdjęcia rentgenowskie klatki piersiowej i obszaru, w którym powstał guz.

• TK (tomografia komputerowa): procedura polegająca na wykonaniu serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała, takich jak klatka piersiowa, wykonanych pod różnymi kątami. Zdjęcia są wykonywane przez komputer połączony z aparatem rentgenowskim. Barwnik można wstrzyknąć do żyły lub połknąć, aby narządy lub tkanki były wyraźniejsze. Procedura ta jest również nazywana tomografią komputerową, tomografią komputerową lub komputerową tomografią osiową. Zostaną zrobione zdjęcia klatki piersiowej i obszaru, w którym powstał guz.

• Skan PET-CT: procedura, która łączy obrazy ze skanu pozytonowej tomografii emisyjnej (PET) i tomografii komputerowej (CT). Skany PET i CT są wykonywane w tym samym czasie na tej samej maszynie. Obrazy z obu skanów są łączone, aby uzyskać bardziej szczegółowy obraz, niż zrobiłby to każdy test samodzielnie. Skan PET to procedura mająca na celu wykrycie złośliwych komórek nowotworowych w organizmie. Niewielką ilość radioaktywnej glukozy (cukru) wstrzykuje się do żyły. Skaner PET obraca się wokół ciała i tworzy obraz miejsca, w którym glukoza jest wykorzystywana w organizmie. Złośliwe komórki nowotworowe są jaśniejsze na obrazie, ponieważ są bardziej aktywne i pobierają więcej glukozy niż normalne komórki.

• MRI (obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego): Procedura wykorzystująca magnes, fale radiowe i komputer do wykonania serii szczegółowych zdjęć obszarów wewnątrz ciała. Ta procedura jest również nazywana obrazowaniem metodą jądrowego rezonansu magnetycznego (NMRI).

• Skan kości: procedura mająca na celu sprawdzenie, czy w kości znajdują się szybko dzielące się komórki, takie jak komórki rakowe. Bardzo mała ilość materiału radioaktywnego jest wstrzykiwana do żyły i przemieszcza się przez krwioobieg. Materiał radioaktywny gromadzi się w kościach z rakiem i jest wykrywany przez skaner.

Istnieją trzy sposoby rozprzestrzeniania się raka w organizmie.

Rak może rozprzestrzeniać się przez tkanki, układ limfatyczny i krew:

• Tkanka. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, przez wrastanie w pobliskie obszary.

• System limfatyczny. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do układu limfatycznego. Rak przenosi się przez naczynia limfatyczne do innych części ciała.

• Krew. Rak rozprzestrzenia się od miejsca, w którym się rozpoczął, dostając się do krwi. Rak przenosi się przez naczynia krwionośne do innych części ciała.

Rak może rozprzestrzenić się z miejsca, w którym się rozpoczął, na inne części ciała.

Kiedy rak rozprzestrzenia się na inną część ciała, nazywa się to przerzutami. Komórki rakowe odrywają się od miejsca, w którym się rozpoczęły (pierwotnego guza) i przemieszczają się przez układ limfatyczny lub krew.

• System limfatyczny. Rak dostaje się do układu limfatycznego, przemieszcza się przez naczynia limfatyczne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.

• Krew. Rak dostaje się do krwi, przemieszcza się przez naczynia krwionośne i tworzy guz (guz przerzutowy) w innej części ciała.

Guz z przerzutami to ten sam rodzaj raka, co guz pierwotny. Na przykład, jeśli osteosarcoma rozprzestrzenia się do płuc, komórki rakowe w płucach są w rzeczywistości komórkami kostniakomięsaka. Choroba to kostniakomięsak z przerzutami, a nie rak płuc.

Osteosarcoma i MFH są opisywane jako zlokalizowane lub przerzutowe.

• Zlokalizowany kostniakomięsak lub MFH nie rozprzestrzenił się poza kości, w której rozpoczął się rak. W kości może znajdować się jeden lub więcej obszarów raka, które można usunąć podczas operacji.

• Przerzutowy kostniakomięsak lub MFH rozprzestrzenił się z kości, w której rozpoczął się rak, do innych części ciała. Rak najczęściej przenosi się do płuc. Może również rozprzestrzeniać się na inne kości.

Nawracający kostniakomięsak i złośliwy histiocytoma włóknisty kości

Nawracający kostniakomięsak i złośliwy włóknisty histiocytoma (MFH) kości to nowotwory, które po leczeniu nawracają (nawracają). Rak może powrócić do kości lub innych części ciała. Osteosarcoma i MFH najczęściej nawracają w płucach, kościach lub obu. Nawrót kostniakomięsaka następuje zwykle w ciągu 18 miesięcy od zakończenia leczenia.

Przegląd opcji leczenia

KLUCZOWE PUNKTY

• Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z kostniakomięsakiem lub złośliwym włóknistym histiocytoma (MFH) kości.

• Dzieci z kostniakomięsakiem lub MFH powinny mieć zaplanowane leczenie przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu raka u dzieci.

• Leczenie kostniakomięsaka lub złośliwego włóknistego histiocytoma może powodować działania niepożądane.

• Stosuje się pięć rodzajów standardowego leczenia:

• Operacja

• Chemoterapia

• Radioterapia

• Samar

• Terapia celowana

• W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

• Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

• Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

• Mogą być potrzebne dalsze testy.

Istnieją różne rodzaje leczenia pacjentów z kostniakomięsakiem lub złośliwym włóknistym histiocytoma (MFH) kości.

Dostępne są różne rodzaje leczenia dla dzieci z kostniakomięsakiem lub złośliwym włóknistym histiocytoma (MFH) kości. Niektóre zabiegi są standardowe (obecnie stosowane leczenie), a niektóre są testowane w badaniach klinicznych. Badanie kliniczne dotyczące leczenia to badanie, które ma pomóc ulepszyć obecne metody leczenia lub uzyskać informacje na temat nowych metod leczenia pacjentów z rakiem. Gdy badania kliniczne wykażą, że nowe leczenie jest lepsze niż standardowe leczenie, nowe leczenie może stać się standardowym leczeniem.

Ponieważ rak u dzieci występuje rzadko, należy rozważyć udział w badaniu klinicznym. Niektóre badania kliniczne są otwarte tylko dla pacjentów, którzy nie rozpoczęli leczenia.

Dzieci z kostniakomięsakiem lub MFH powinny mieć zaplanowane leczenie przez zespół lekarzy, którzy są ekspertami w leczeniu raka u dzieci.

Leczenie będzie nadzorowane przez onkologa dziecięcego, lekarza specjalizującego się w leczeniu dzieci chorych na raka. Onkolog dziecięcy współpracuje z innymi pediatrami, którzy są ekspertami w leczeniu kostniakomięsaka i MFH i specjalizują się w określonych dziedzinach medycyny. Mogą to być następujący specjaliści:

• Pediatra.

• Chirurg ortopeda, który ma doświadczenie w leczeniu guzów kości.

• Onkolog radioterapii.

• Specjalista rehabilitacji.

• Specjalista pielęgniarki pediatrycznej.

• Pracownik socjalny.

• Specjalista ds. Życia dziecka.

• Psycholog.

Leczenie kostniakomięsaka lub złośliwego włóknistego histiocytoma może powodować działania niepożądane.

Aby uzyskać informacje o skutkach ubocznych, które pojawiają się podczas leczenia raka, zobacz naszą stronę o skutkach ubocznych.

Skutki uboczne leczenia raka, które rozpoczynają się po leczeniu i trwają przez miesiące lub lata, nazywane są efektami późnymi. Późne skutki leczenia raka mogą obejmować:

• Problemy fizyczne.

• Zmiany nastroju, uczuć, myślenia, uczenia się lub pamięci.

• Drugie nowotwory (nowe rodzaje raka).

Niektóre późne efekty można leczyć lub kontrolować. Ważne jest, aby porozmawiać z lekarzami dziecka o wpływie leczenia raka na dziecko. (Więcej informacji można znaleźć w podsumowaniu na temat późnych skutków leczenia raka u dzieci).

Stosuje się pięć rodzajów standardowego leczenia:

Operacja

W miarę możliwości zostanie wykonana operacja usunięcia całego guza. Chemioterapię można podać przed operacją, aby zmniejszyć guz. Nazywa się to chemioterapią neoadiuwantową. Podaje się chemioterapię, więc trzeba usunąć mniej tkanki kostnej i jest mniej problemów po operacji.

Można wykonać następujące rodzaje operacji:

• Szerokie wycięcie miejscowe: Zabieg chirurgiczny mający na celu usunięcie raka i części zdrowej tkanki wokół niego.

• Chirurgia oszczędzająca kończynę: Usunięcie guza kończyny (ręki lub nogi) bez amputacji, dzięki czemu oszczędza się użycie i wygląd kończyny. Większość pacjentów z kostniakomięsakiem kończyny można leczyć operacją oszczędzającą kończynę. Guz usuwa się przez szerokie miejscowe wycięcie. Usunięte tkanki i kości można zastąpić przeszczepem z użyciem tkanki i kości pobranej z innej części ciała pacjenta lub implantem, takim jak sztuczna kość. Jeśli złamanie zostanie stwierdzone w momencie diagnozy lub podczas chemioterapii przed operacją, w niektórych przypadkach operacja oszczędzająca kończynę może być nadal możliwa. Jeśli chirurg nie jest w stanie usunąć całego guza i wystarczającej ilości zdrowej tkanki wokół niego, można wykonać amputację.

• Amputacja: Zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu części lub całości ręki lub nogi. Można to zrobić, gdy nie jest możliwe usunięcie całego guza podczas operacji oszczędzającej kończynę. Po amputacji pacjent może zostać wyposażony w protezę (sztuczną kończynę).

• Plastyka rotacyjna: zabieg chirurgiczny mający na celu usunięcie guza i stawu kolanowego. Część nogi, która pozostaje poniżej kolana, jest następnie mocowana do części nogi, która pozostaje nad kolanem, ze stopą skierowaną do tyłu i kostką działającą jak kolano. Następnie do stopy można przymocować protezę.

Badania wykazały, że przeżycie jest takie samo, niezależnie od tego, czy pierwsza przeprowadzona operacja jest operacją oszczędzającą kończynę, czy amputacją.

Po usunięciu przez lekarza wszystkich nowotworów widocznych w czasie operacji, pacjentom podaje się chemioterapię w celu zabicia wszelkich komórek nowotworowych, które pozostały w miejscu usunięcia guza lub które rozprzestrzeniły się na inne części ciała. Leczenie po zabiegu, mające na celu zmniejszenie ryzyka nawrotu raka, nazywane jest leczeniem uzupełniającym.

Chemoterapia

Chemioterapia to terapia przeciwnowotworowa, w której stosuje się leki w celu zatrzymania wzrostu komórek rakowych, zabijając komórki lub powstrzymując ich podział. Gdy chemioterapia jest przyjmowana doustnie lub wstrzykiwana do żyły lub mięśnia, leki dostają się do krwiobiegu i mogą dotrzeć do komórek rakowych w całym organizmie (chemioterapia ogólnoustrojowa). Gdy chemioterapia jest umieszczana bezpośrednio w płynie mózgowo-rdzeniowym, narządzie lub w jamie ciała, takiej jak brzuch, leki wpływają głównie na komórki rakowe w tych obszarach (chemioterapia regionalna).

Chemioterapia skojarzona polega na stosowaniu więcej niż jednego leku przeciwnowotworowego.

Chemioterapia systemowa jest stosowana w leczeniu kostniakomięsaka i MFH kości. Chemioterapia jest zwykle podawana przed i po operacji w celu usunięcia guza pierwotnego.

Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Leki zatwierdzone na raka kości.

Radioterapia

Radioterapia to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca promieniowanie rentgenowskie o wysokiej energii lub inne rodzaje promieniowania w celu zabicia komórek rakowych lub powstrzymania ich wzrostu. Istnieją dwa rodzaje radioterapii:

• Radioterapia zewnętrzna wykorzystuje maszynę znajdującą się poza ciałem do wysyłania promieniowania w kierunku raka.

• Radioterapia wewnętrzna wykorzystuje substancję radioaktywną zamkniętą w igłach, nasionach, drutach lub cewnikach, które są umieszczane bezpośrednio w raku lub w jego pobliżu.

Radioterapia zewnętrzna jest stosowana w leczeniu kostniakomięsaka i MFH kości.

Komórki kostniakomięsaka i MFH nie są łatwo zabijane przez radioterapię zewnętrzną. Może być stosowany, gdy po operacji pozostanie niewielka ilość raka lub razem z innymi metodami leczenia.

Samar

Samar to radioaktywny lek, który działa na obszary, w których rosną komórki kostne, takie jak komórki nowotworowe kości. Pomaga złagodzić ból spowodowany rakiem kości, a także zabija komórki krwi w szpiku kostnym. Jest również stosowany w leczeniu kostniakomięsaka, który powrócił po leczeniu innej kości.

Po leczeniu samarium może nastąpić przeszczep komórek macierzystych. Przed leczeniem samarem komórki macierzyste (niedojrzałe krwinki) są usuwane z krwi lub szpiku kostnego pacjenta, zamrażane i przechowywane. Po zakończeniu leczenia samarem przechowywane komórki macierzyste rozmraża się i podaje pacjentowi w postaci wlewu. Te ponownie połączone komórki macierzyste rosną (i przywracają) komórki krwi organizmu.

Terapia celowana

Terapia celowana to terapia wykorzystująca leki lub inne substancje w celu znalezienia i zaatakowania określonych komórek rakowych bez uszkadzania normalnych komórek. Istnieją różne rodzaje terapii celowanej, które są stosowane w leczeniu kostniakomięsaka lub badane w badaniach klinicznych:

• Terapia inhibitorem kinazy blokuje białko potrzebne komórkom nowotworowym do podziału. Sorafenib jest rodzajem terapii inhibitorami kinazy stosowanej w leczeniu nawracającego kostniakomięsaka.

• Inhibitory ssaczego celu rapamycyny (mTOR) blokują białko zwane mTOR, które może powstrzymywać wzrost komórek nowotworowych i zapobiegać rozwojowi nowych naczyń krwionośnych potrzebnych do wzrostu guza. Ewerolimus jest inhibitorem mTOR stosowanym w leczeniu nawracającego kostniakomięsaka.

• Terapia przeciwciałami monoklonalnymi to terapia przeciwnowotworowa wykorzystująca przeciwciała wytwarzane w laboratorium z jednego typu komórki układu odpornościowego. Te przeciwciała mogą identyfikować substancje na komórkach rakowych lub normalne substancje, które mogą pomóc w rozwoju komórek rakowych. Przeciwciała przyłączają się do substancji i zabijają komórki rakowe, blokują ich wzrost lub zapobiegają ich rozprzestrzenianiu. Przeciwciała monoklonalne podaje się we wlewie. Mogą być używane samodzielnie lub do przenoszenia leków, toksyn lub materiałów radioaktywnych bezpośrednio do komórek rakowych. Denosumab i dinutuksymab to przeciwciała monoklonalne badane pod kątem leczenia nawrotowego kostniakomięsaka.

W badaniach klinicznych testowane są nowe rodzaje leczenia.

Informacje o trwających badaniach klinicznych są dostępne na stronie internetowej NCI.

Pacjenci mogą chcieć pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym.

Dla niektórych pacjentów udział w badaniu klinicznym może być najlepszym wyborem leczenia. Badania kliniczne są częścią procesu badań nad rakiem. Przeprowadza się badania kliniczne, aby dowiedzieć się, czy nowe metody leczenia raka są bezpieczne i skuteczne, czy też lepsze niż standardowe leczenie.

Wiele z dzisiejszych standardowych metod leczenia raka opiera się na wcześniejszych badaniach klinicznych. Pacjenci biorący udział w badaniu klinicznym mogą otrzymać standardowe leczenie lub być jednymi z pierwszych, którzy otrzymają nowe leczenie.

Pacjenci biorący udział w badaniach klinicznych pomagają również ulepszyć sposób leczenia raka w przyszłości. Nawet jeśli badania kliniczne nie prowadzą do nowych skutecznych metod leczenia, często odpowiadają na ważne pytania i pomagają posunąć badania do przodu.

Pacjenci mogą brać udział w badaniach klinicznych przed, w trakcie lub po rozpoczęciu leczenia raka.

Niektóre badania kliniczne obejmują tylko pacjentów, którzy jeszcze nie otrzymali leczenia. Inne badania testują metody leczenia pacjentów, u których rak nie poprawił się. Istnieją również badania kliniczne, które testują nowe sposoby zapobiegania nawrotom raka lub zmniejszania skutków ubocznych leczenia raka.

Badania kliniczne odbywają się w wielu częściach kraju. Informacje o badaniach klinicznych wspieranych przez NCI można znaleźć na stronie wyszukiwania badań klinicznych NCI. Badania kliniczne wspierane przez inne organizacje można znaleźć na stronie internetowej ClinicalTrials.gov.

Mogą być potrzebne dalsze testy.

Niektóre testy, które zostały wykonane w celu zdiagnozowania raka lub określenia stadium raka, można powtórzyć. Niektóre testy zostaną powtórzone, aby zobaczyć, jak dobrze działa leczenie. Decyzje o kontynuowaniu, zmianie lub zaprzestaniu leczenia mogą być podejmowane na podstawie wyników tych testów.

Niektóre testy będą nadal wykonywane od czasu do czasu po zakończeniu leczenia. Wyniki tych testów mogą wykazać, czy stan Twojego dziecka uległ zmianie lub czy rak powrócił (wróć). Testy te są czasami nazywane testami kontrolnymi lub kontrolami.

Opcje leczenia osteosarcoma i złośliwego histiocytoma włóknistego kości

W tej sekcji

• Zlokalizowany kostniakomięsak i złośliwy histiocytoma włóknisty kości

• Przerzutowy kostniakomięsak i złośliwy histiocytoma włóknisty kości

• Nawracający kostniakomięsak i złośliwy histiocytoma włóknisty kości

Aby uzyskać informacje na temat wymienionych poniżej metod leczenia, zobacz sekcję Przegląd opcji leczenia.

Zlokalizowany kostniakomięsak i złośliwy histiocytoma włóknisty kości

Leczenie może obejmować:

• Operacja usunięcia guza pierwotnego.

• Chemioterapię można podać przed lub po operacji w celu usunięcia guza pierwotnego.

• Radioterapia, jeśli nie można wykonać operacji lub jeśli guz nie został całkowicie usunięty chirurgicznie.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Przerzutowy kostniakomięsak i złośliwy histiocytoma włóknisty kości

Przerzuty do płuc

Kiedy osteosarcoma lub złośliwy włóknisty histiocytoma (MFH) rozprzestrzenia się, zwykle rozprzestrzenia się do płuc. Leczenie kostniakomięsaka i MFH z przerzutami do płuc może obejmować:

• Chemioterapia, a następnie operacja usunięcia pierwotnego raka i raka, który rozprzestrzenił się na płuca.

Przerzuty do kości lub do kości z przerzutami do płuc

Osteosarcoma i złośliwy włóknisty histiocytoma mogą rozprzestrzeniać się do odległej kości i / lub płuc. Leczenie może obejmować:

• Chemioterapia, a następnie operacja usunięcia guza pierwotnego i raka, który rozprzestrzenił się na inne części ciała. Po operacji podaje się więcej chemioterapii.

• Chirurgia w celu usunięcia guza pierwotnego, a następnie chemioterapia i operacja usunięcia raka, który rozprzestrzenił się na inne części ciała.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Nawracający kostniakomięsak i złośliwy histiocytoma włóknisty kości

Leczenie nawracającego kostniakomięsaka i złośliwego włóknistego histiocytoma kości może obejmować:

• Chirurgia w celu usunięcia raka, który rozprzestrzenił się na inne części ciała.

• Chemoterapia.

• W przypadku guzów, które nawróciły się tylko w kości, samar z przeszczepem komórek macierzystych lub bez niego z wykorzystaniem własnych komórek macierzystych pacjenta, jako leczenie paliatywne w celu złagodzenia bólu i poprawy jakości życia.

• Terapia celowana (sorafenib lub ewerolimus).

• Radioterapia jako leczenie paliatywne w celu złagodzenia objawów i poprawy jakości życia.

• Badanie kliniczne, które sprawdza próbkę guza pacjenta pod kątem określonych zmian genów. Rodzaj terapii celowanej, która zostanie podana pacjentowi, zależy od rodzaju zmiany genów.

• Badanie kliniczne nowych rodzajów leczenia pacjentów, u których raka nie można usunąć chirurgicznie. Może to obejmować terapię celowaną, taką jak terapia przeciwciałami monoklonalnymi.

Skorzystaj z naszej wyszukiwarki badań klinicznych, aby znaleźć wspierane przez NCI badania kliniczne dotyczące raka, w których przyjmowani są pacjenci. Możesz wyszukiwać badania w oparciu o typ raka, wiek pacjenta i miejsce, w którym są one wykonywane. Dostępne są również ogólne informacje o badaniach klinicznych.

Aby dowiedzieć się więcej o kostniakomięsaku i złośliwym histiocytozie włóknistym kości

Aby uzyskać więcej informacji z National Cancer Institute na temat kostniakomięsaka i złośliwego włóknistego histiocytoma kości, zobacz:

• Strona główna raka kości

• Tomografia komputerowa (CT) i rak

• Leki dopuszczone do leczenia raka kości

• Ukierunkowane terapie raka

• Rak kości

Aby uzyskać więcej informacji na temat raka u dzieci i inne ogólne zasoby dotyczące raka, zobacz:

• O raku

• Nowotwory u dzieci

• CureSearch for Children's CancerExit Disclaimer

• Późne skutki leczenia raka u dzieci

• Młodzież i młodzi dorośli z rakiem

• Dzieci z rakiem: przewodnik dla rodziców

• Rak u dzieci i młodzieży

• Inscenizacja

• Radzenie sobie z rakiem

• Pytania, które należy zadać lekarzowi na temat raka

• Dla ocalałych i opiekunów