O raku / leczeniu / badaniach klinicznych / chorobie / mięsaku-macicy / leczeniu
Badania kliniczne leczenia mięsaka macicy
Badania kliniczne to badania naukowe z udziałem ludzi. Badania kliniczne na tej liście dotyczą leczenia mięsaka macicy. Wszystkie próby na liście są obsługiwane przez NCI.
Podstawowe informacje NCI o badaniach klinicznych wyjaśniają rodzaje i fazy badań oraz sposób ich przeprowadzania. Badania kliniczne szukają nowych sposobów zapobiegania, wykrywania lub leczenia chorób. Możesz pomyśleć o wzięciu udziału w badaniu klinicznym. Porozmawiaj ze swoim lekarzem, aby uzyskać pomoc w podjęciu decyzji, czy taki jest odpowiedni dla Ciebie.
Próby 1-5 z 5
Niwolumab w leczeniu pacjentek z przerzutowym lub nawrotowym rakiem macicy
To badanie fazy II bada skuteczność działania niwolumabu w leczeniu pacjentów z rakiem macicy, który rozprzestrzenił się do innych miejsc w organizmie (przerzutowy) lub powrócił po okresie poprawy (nawrotowy). Immunoterapia przeciwciałami monoklonalnymi, takimi jak niwolumab, może pomóc układowi odpornościowemu organizmu w zaatakowaniu raka i może wpływać na zdolność komórek nowotworowych do wzrostu i rozprzestrzeniania się.
Lokalizacja: 7 lokalizacji
Krótka brachyterapia mankietu pochwy u pacjentek z rakiem endometrium w stadium I-II
To randomizowane badanie III fazy dotyczy krótkiego kursu brachyterapii mankietem pochwowym w celu sprawdzenia, jak dobrze działa w porównaniu ze standardową brachyterapią mankietem pochwowym w leczeniu pacjentów z rakiem endometrium w stadium I-II. Krótkotrwała brachyterapia mankietem pochwowym, znana również jako radioterapia wewnętrzna, wykorzystuje (przez krótszy okres) materiał radioaktywny umieszczany bezpośrednio w lub w pobliżu guza w górnej części pochwy w celu zabicia komórek nowotworowych.
Lokalizacja: 7 lokalizacji
Szybka analiza i ocena odpowiedzi skojarzonych leków przeciwnowotworowych w rzadkich nowotworach (RZADKI RAK) Badanie: RZADKO 1 nilotynib i paklitaksel
Wstęp: Osoby z rzadkimi nowotworami często mają ograniczone możliwości leczenia. Biologia rzadkich nowotworów nie jest dobrze poznana. Naukowcy chcą znaleźć lepsze metody leczenia tych nowotworów. Chcą przetestować 2 leki, które wzięte osobno pomogły ludziom z rzadkimi nowotworami. Chcą sprawdzić, czy te leki razem mogą spowodować zmniejszenie lub zaprzestanie rozwoju rzadkich nowotworów. Cel: dowiedzieć się, czy nilotynib i paklitaksel przyniosą korzyści osobom z rzadkimi nowotworami. Kwalifikowalność: osoby w wieku 18 lat i starsze z rzadkim, zaawansowanym rakiem, który rozwinął się po standardowym leczeniu lub dla którego nie istnieje skuteczna terapia. Projekt: Uczestnicy zostaną sprawdzeni z historią medyczną i badaniem przedmiotowym. Będą mieli badania krwi i moczu. W razie potrzeby przeprowadzą test ciążowy. Będą mieli elektrokardiogram, aby sprawdzić serce. Będą mieli skany obrazowe, aby zmierzyć ich guzy. Uczestnicy będą powtarzać testy przesiewowe w trakcie badania. Uczestnicy otrzymają nilotynib i paklitaksel. Leki podaje się w cyklach 28-dniowych. Nilotynib to kapsułka przyjmowana doustnie dwa razy dziennie. Paklitaksel będzie podawany dożylnie przez linię obwodową lub centralną raz w tygodniu przez pierwsze 3 tygodnie każdego cyklu. Uczestnicy będą prowadzić dziennik leków. Będą śledzić, kiedy przyjmują badane leki i wszelkie skutki uboczne, jakie mogą mieć. Uczestnicy mogą mieć opcjonalne biopsje guza. Uczestnicy mogą pozostać w badaniu do czasu nasilenia się choroby lub wystąpienia niedopuszczalnych skutków ubocznych. Po około 30 dniach od przyjęcia ostatniej dawki badanych leków uczestnicy będą mieli kontakt telefoniczny. Uczestnicy otrzymają nilotynib i paklitaksel. Leki podaje się w cyklach 28-dniowych. Nilotynib to kapsułka przyjmowana doustnie dwa razy dziennie. Paklitaksel będzie podawany dożylnie przez linię obwodową lub centralną raz w tygodniu przez pierwsze 3 tygodnie każdego cyklu. Uczestnicy będą prowadzić dziennik leków. Będą śledzić, kiedy przyjmują badane leki i wszelkie skutki uboczne, jakie mogą mieć. Uczestnicy mogą mieć opcjonalne biopsje guza. Uczestnicy mogą pozostać w badaniu do czasu nasilenia się choroby lub wystąpienia niedopuszczalnych skutków ubocznych. Po około 30 dniach od przyjęcia ostatniej dawki badanych leków uczestnicy będą mieli kontakt telefoniczny. Uczestnicy otrzymają nilotynib i paklitaksel. Leki podaje się w cyklach 28-dniowych. Nilotynib to kapsułka przyjmowana doustnie dwa razy dziennie. Paklitaksel będzie podawany dożylnie przez linię obwodową lub centralną raz w tygodniu przez pierwsze 3 tygodnie każdego cyklu. Uczestnicy będą prowadzić dziennik leków. Będą śledzić, kiedy przyjmują badane leki i wszelkie skutki uboczne, jakie mogą mieć. Uczestnicy mogą mieć opcjonalne biopsje guza. Uczestnicy mogą pozostać w badaniu do czasu nasilenia się choroby lub wystąpienia niedopuszczalnych skutków ubocznych. Po około 30 dniach od przyjęcia ostatniej dawki badanych leków uczestnicy będą mieli kontakt telefoniczny. Paklitaksel będzie podawany dożylnie przez linię obwodową lub centralną raz w tygodniu przez pierwsze 3 tygodnie każdego cyklu. Uczestnicy będą prowadzić dziennik leków. Będą śledzić, kiedy przyjmują badane leki i wszelkie skutki uboczne, jakie mogą mieć. Uczestnicy mogą mieć opcjonalne biopsje guza. Uczestnicy mogą pozostać w badaniu do czasu nasilenia się choroby lub wystąpienia niedopuszczalnych skutków ubocznych. Po około 30 dniach od przyjęcia ostatniej dawki badanych leków uczestnicy będą mieli kontakt telefoniczny. Paklitaksel będzie podawany dożylnie przez linię obwodową lub centralną raz w tygodniu przez pierwsze 3 tygodnie każdego cyklu. Uczestnicy będą prowadzić dziennik leków. Będą śledzić, kiedy przyjmą badane leki i wszelkie skutki uboczne, jakie mogą mieć. Uczestnicy mogą mieć opcjonalne biopsje guza. Uczestnicy mogą pozostać w badaniu do czasu nasilenia się choroby lub wystąpienia niedopuszczalnych skutków ubocznych. Po około 30 dniach od przyjęcia ostatniej dawki badanych leków uczestnicy będą mieli kontakt telefoniczny.
Lokalizacja: National Institutes of Health Clinical Center, Bethesda, Maryland
Kabozantynib i temozolomid w leczeniu nieoperacyjnego lub przerzutowego mięsaka gładkokomórkowego lub innego mięsaka tkanek miękkich
To badanie fazy II bada skuteczność kabozantynibu i temozolomidu w leczeniu pacjentów z mięsakiem gładkokomórkowym lub innym mięsakiem tkanek miękkich, którego nie można usunąć chirurgicznie (nieoperacyjny) lub który rozprzestrzenił się do innych miejsc w organizmie (przerzut). Kabozantynib może hamować wzrost komórek nowotworowych poprzez blokowanie niektórych enzymów potrzebnych do wzrostu komórek. Leki stosowane w chemioterapii, takie jak temozolomid, działają na różne sposoby, aby zatrzymać wzrost komórek nowotworowych, zabijając komórki, powstrzymując ich dzielenie się lub powstrzymując ich rozprzestrzenianie się. W leczeniu pacjentów z mięsakiem gładkokomórkowym lub innym mięsakiem tkanek miękkich podawanie kabozantynibu i temozolomidu może działać lepiej niż ich stosowanie w monoterapii. Kabozantynib jest lekiem badanym,
Lokalizacja: 7 lokalizacji
Doksorubicyna, AGEN1884 i AGEN2034 w leczeniu zaawansowanego lub przerzutowego mięsaka tkanek miękkich
To badanie fazy II bada skuteczność doksorubicyny razem z AGEN1884 i AGEN2034 w leczeniu pacjentów z mięsakiem tkanek miękkich, który rozprzestrzenił się do innych miejsc w organizmie (zaawansowany lub z przerzutami). Leki stosowane w chemioterapii, takie jak doksorubicyna, działają na różne sposoby, aby zatrzymać wzrost komórek nowotworowych, zabijając komórki, powstrzymując ich dzielenie się lub powstrzymując ich rozprzestrzenianie się. Immunoterapia przeciwciałami monoklonalnymi, takimi jak AGEN1884 i AGEN2034, może pomóc układowi odpornościowemu organizmu w ataku na raka i może zakłócać zdolność komórek nowotworowych do wzrostu i rozprzestrzeniania się. Podawanie doksorubicyny, AGEN1884 i AGEN2034 może działać lepiej w leczeniu pacjentów z mięsakiem tkanek miękkich w porównaniu z samą doksorubicyną.
Lokalizacja: „ University of Colorado, Denver, Colorado
Włącz automatyczne odświeżanie komentarzy