انواع / واژینال / بیمار / واژینال-درمان-pdq
فهرست
- 1 درمان سرطان واژن (®) - نسخه بیمار
- 1.1 اطلاعات عمومی در مورد سرطان واژن
- 1.2 مراحل سرطان واژن
- 1.3 بررسی اجمالی گزینه درمان
- 1.4 درمان نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VaIN)
- 1.5 درمان مرحله اول سرطان واژن
- 1.6 درمان مرحله II ، مرحله III و مرحله IVa سرطان واژن
- 1.7 درمان مرحله IVb سرطان واژن
- 1.8 درمان سرطان واژن مکرر
- 1.9 برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان واژن
درمان سرطان واژن (®) - نسخه بیمار
اطلاعات عمومی در مورد سرطان واژن
امتیاز کلیدی
- سرطان واژن بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در واژن تشکیل می شود.
- سن بالاتر و داشتن عفونت HPV از عوامل خطر سرطان واژن است.
- علائم و نشانه های سرطان واژن شامل درد یا خونریزی غیرطبیعی از واژن است.
- آزمایشاتی که واژن و سایر اندام های لگن را بررسی می کنند برای تشخیص سرطان واژن استفاده می شود.
- عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.
سرطان واژن بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در واژن تشکیل می شود.
واژن مجاری است که از دهانه رحم (دهانه رحم) به خارج از بدن منتهی می شود. هنگام تولد ، یک کودک از طریق واژن (که کانال زایمان نیز نامیده می شود) از بدن خارج می شود.
سرطان واژن شایع نیست. دو نوع اصلی سرطان واژن وجود دارد:
- سرطان سلول سنگفرشی: سرطانی که در سلولهای تخت و نازک داخلی واژن تشکیل می شود. سرطان واژن سلول سنگفرشی به آرامی گسترش می یابد و معمولاً در نزدیکی واژن باقی می ماند ، اما ممکن است به ریه ها ، کبد یا استخوان گسترش یابد. این شایع ترین نوع سرطان واژن است.
- آدنوکارسینوما: سرطانی که از سلولهای غده ای شروع می شود. سلولهای غده ای در پوشش واژن مایعاتی مانند مخاط ایجاد و آزاد می کنند. آدنوکارسینوما بیشتر از سرطان سلول سنگفرشی به ریه ها و غدد لنفاوی گسترش می یابد. یک نوع نادر آدنوکارسینوما (آدنوکارسینوم سلول شفاف) مربوط به قرار گرفتن در معرض دی اتیل استیل بسترول (DES) قبل از تولد است. آدنوکارسینوماها که ارتباطی با قرار گرفتن در معرض DES ندارند بیشتر در زنان پس از یائسگی دیده می شود.
سن بالاتر و داشتن عفونت HPV از عوامل خطر سرطان واژن است.
هر چیزی که خطر ابتلا به بیماری شما را افزایش دهد ، عامل خطر نامیده می شود. داشتن یک عامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. نداشتن عوامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. اگر فکر می کنید در معرض خطر هستید با پزشک خود صحبت کنید. عوامل خطر سرطان واژن شامل موارد زیر است:
- 60 سال یا بیشتر
- داشتن عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV). سرطان سلول سنگفرشی (SCC) واژن با عفونت HPV در ارتباط است و فاکتورهای خطر همان SCC دهانه رحم را دارد.
- قرار گرفتن در معرض DES در رحم مادر. در دهه 1950 داروی DES برای جلوگیری از سقط جنین (تولد زودرس جنین که نمی تواند زنده بماند) به برخی از زنان باردار داده شد. این امر به نوعی سرطان واژن به نام آدنوکارسینومای سلول شفاف مرتبط است. میزان این بیماری در اواسط دهه 1970 بالاترین بود و اکنون بسیار نادر است.
- انجام عمل برداشتن رحم برای تومورهای خوش خیم (نه سرطانی) یا سرطانی.
علائم و نشانه های سرطان واژن شامل درد یا خونریزی غیرطبیعی از واژن است.
سرطان واژن اغلب علائم یا نشانه های اولیه ایجاد نمی کند. این ممکن است در طی یک معاینه معمول لگن و تست پاپ انجام شود. علائم و نشانه ها ممکن است در اثر سرطان واژن یا شرایط دیگر ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:
- خونریزی یا ترشحات مربوط به دوره های قاعدگی نیست.
- درد در هنگام رابطه جنسی.
- درد در ناحیه لگن.
- یک توده در واژن.
- درد هنگام ادرار کردن.
- یبوست.
آزمایشاتی که واژن و سایر اندام های لگن را بررسی می کنند برای تشخیص سرطان واژن استفاده می شود.
ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:
- معاینه جسمی و سابقه سلامتی: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.
- معاینه لگن: معاینه واژن ، دهانه رحم ، رحم ، لوله های رحمی ، تخمدان ها و راست روده است. یک اسپکولوم به واژن وارد می شود و پزشک یا پرستار از نظر علائم بیماری به واژن و دهانه رحم نگاه می کنند. معمولاً آزمایش پاپ تست گردن رحم انجام می شود. پزشک یا پرستار همچنین یک یا دو انگشت دستکاری شده و دستکش شده یک دست را وارد واژن می کند و دست دیگر را روی شکم پایین قرار می دهد تا اندازه ، شکل و موقعیت رحم و تخمدان را احساس کند. پزشک یا پرستار همچنین انگشت دستکاری شده و روغن کاری شده را در راست روده قرار می دهد تا احساس توده ها یا نواحی غیرطبیعی را داشته باشد.
- تست پاپ: روشی برای جمع آوری سلول ها از سطح دهانه رحم و واژن است. از یک تکه پنبه ، یک برس یا یک چوب کوچک چوبی برای تراشیدن آرام سلول ها از دهانه رحم و واژن استفاده می شود. سلول ها در زیر میکروسکوپ مشاهده می شوند تا از غیر طبیعی بودن آنها مطلع شوند. به این روش پاپ اسمیر نیز گفته می شود.
- آزمایش ویروس پاپیلومای انسانی (HPV): یک آزمایش آزمایشگاهی است که برای بررسی DNA یا RNA برای انواع خاصی از عفونت HPV استفاده می شود. سلول ها از دهانه رحم جمع شده و DNA یا RNA از سلول ها بررسی می شود تا مشخص شود آیا عفونت ناشی از نوعی HPV است که به سرطان دهانه رحم مرتبط است. این آزمایش ممکن است با استفاده از نمونه سلولهای خارج شده در طی آزمایش پاپ انجام شود. این آزمایش همچنین ممکن است انجام شود اگر نتایج یک آزمایش پاپ ، سلولهای غیر طبیعی گردنی خاص را نشان دهد.
- کولپوسکوپی: روشی است که در آن از کولپوسکوپ (ابزاری بزرگ کننده و روشن) برای بررسی ناحیه غیر طبیعی واژن و دهانه رحم استفاده می شود. نمونه های بافتی ممکن است با استفاده از کورت (وسیله ای به شکل قاشق) یا برس گرفته شده و در زیر میکروسکوپ بررسی شود تا نشانه های بیماری وجود داشته باشد.
- بیوپسی: برداشتن سلول ها یا بافت ها از واژن و دهانه رحم بنابراین می توان آنها را زیر نظر میکروسکوپ توسط یک آسیب شناس برای بررسی علائم سرطان مشاهده کرد. اگر آزمایش پاپ آزمایش سلولهای غیر طبیعی در واژن را نشان دهد ، ممکن است در طی کولپوسکوپی نمونه برداری انجام شود.
عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.
پیش آگهی به موارد زیر بستگی دارد:
- مرحله سرطان (چه فقط در واژن باشد و چه به مناطق دیگر گسترش یافته باشد).
- اندازه تومور.
- درجه سلولهای تومور (تفاوت آنها با سلولهای طبیعی در زیر میکروسکوپ چقدر است).
- جایی که سرطان درون واژن است.
- چه علائم و چه علائمی در تشخیص وجود داشته باشد.
- این که آیا سرطان به تازگی تشخیص داده شده یا عود کرده است (دوباره برگردید).
گزینه های درمان به موارد زیر بستگی دارد:
- مرحله و اندازه سرطان.
- این که آیا سرطان به اندام های دیگری نزدیک است که ممکن است در اثر درمان آسیب ببینند.
- خواه تومور از سلولهای سنگفرشی تشکیل شده باشد یا آدنوکارسینوم باشد.
- چه بیمار رحم داشته باشد و چه جراحی رحم انجام داده باشد.
- اینکه آیا بیمار از گذشته تحت تابش لگن قرار گرفته است.
مراحل سرطان واژن
امتیاز کلیدی
- پس از تشخیص سرطان واژن ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود سلول های سرطانی در واژن یا سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند.
- سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.
- سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
- در نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VaIN) ، سلولهای غیر طبیعی در بافت داخلی واژن یافت می شوند.
- مراحل زیر برای سرطان واژن استفاده می شود:
- مرحله I
- مرحله دوم
- مرحله سوم
- مرحله چهارم
- سرطان واژن ممکن است پس از درمان عود کند (دوباره برگردد).
پس از تشخیص سرطان واژن ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود سلول های سرطانی در واژن یا سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند.
فرایندی که برای فهمیدن سرطان در واژن یا سایر نقاط بدن گسترش یافته است مرحله بندی است. اطلاعات جمع آوری شده از مراحل مرحله بندی ، مرحله بیماری را تعیین می کند. برای برنامه ریزی درمان ، دانستن مرحله مهم است. روشهای زیر ممکن است در مراحل مرحله بندی استفاده شود:
- اشعه ایکس قفسه سینه: اشعه ایکس از اندام ها و استخوان های داخل قفسه سینه. اشعه ایکس نوعی پرتوی انرژی است که می تواند از بدن عبور کرده و روی فیلم قرار گیرد و از مناطق داخل بدن تصویری ایجاد کند.
- سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که یک سری تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن مانند شکم یا لگن تهیه می کند که از زوایای مختلف گرفته شده است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.
- MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را تهیه کرد. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.
- اسکن PET (اسکن توموگرافی با انتشار پوزیترون): روشی برای یافتن سلولهای تومور بدخیم در بدن. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل ورید تزریق می شود. اسکنر PET به دور بدن می چرخد و تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای بدخیم تومور در تصویر روشن تر نشان داده می شوند ، زیرا آنها بیشتر فعال هستند و بیش از سلولهای طبیعی گلوکز را اشغال می کنند.
- سیستوسکوپی: روشی برای بررسی داخل مثانه و مجرای ادرار برای بررسی مناطق غیر طبیعی است. سیستوسکوپ از طریق مجرای ادرار وارد مثانه می شود. سیستوسکوپ ابزاری نازک مانند لوله با نور و لنز برای مشاهده است. همچنین ممکن است ابزاری برای از بین بردن نمونه های بافتی داشته باشد که از نظر میکروسکوپ از نظر علائم سرطان بررسی می شود.
- پروکتوسکوپی: روشی برای بررسی داخل رکتوم و مقعد برای بررسی نواحی غیر طبیعی ، با استفاده از پروکتوسکوپ. پروکتوسکوپ ابزاری نازک مانند لوله با نور و لنز برای مشاهده داخل رکتوم و مقعد است. همچنین ممکن است ابزاری برای از بین بردن نمونه های بافتی داشته باشد که از نظر میکروسکوپ از نظر علائم سرطان بررسی می شود.
- بیوپسی: ممکن است برای مشخص کردن سرطان به دهانه رحم ، نمونه برداری انجام شود. نمونه ای از بافت از دهانه رحم برداشته شده و زیر میکروسکوپ مشاهده می شود. نمونه برداری که فقط مقدار کمی از بافت را از بین می برد ، معمولاً در مطب پزشک انجام می شود. نمونه برداری از مخروط (برداشتن بافت بزرگتر و مخروطی شکل از دهانه رحم و کانال دهانه رحم) معمولاً در بیمارستان انجام می شود. همچنین ممکن است نمونه برداری از ولو انجام شود تا ببینیم آیا سرطان در آنجا شیوع یافته است یا خیر.
سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.
سرطان می تواند از طریق بافت ، سیستم لنفاوی و خون گسترش یابد:
- بافت. سرطان از همان جایی که با رشد در مناطق مجاور آغاز شده ، گسترش می یابد.
- سیستم لنفاوی. سرطان از همان جایی که با ورود به سیستم لنفاوی آغاز شده گسترش می یابد. سرطان از طریق عروق لنفاوی به سایر قسمتهای بدن منتقل می شود.
خون سرطان از همان جایی که با ورود به خون شروع می شود گسترش می یابد. سرطان از طریق رگ های خونی به سایر قسمت های بدن منتقل می شود.
سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
وقتی سرطان به قسمت دیگری از بدن سرایت می کند ، متاستاز نامیده می شود. سلولهای سرطانی از محل شروع (تومور اولیه) جدا شده و از طریق سیستم لنفاوی یا خون حرکت می کنند.
- سیستم لنفاوی. سرطان وارد سیستم لنفاوی می شود ، از طریق رگ های لنفاوی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.
- خون سرطان وارد خون می شود ، از طریق رگ های خونی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.
تومور متاستاتیک همان نوع سرطان تومور اولیه است. به عنوان مثال ، اگر سرطان واژن به ریه گسترش یابد ، سلول های سرطانی در ریه در واقع سلول های سرطانی واژن هستند. این بیماری سرطان واژن متاستاتیک است ، نه سرطان ریه.
در نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VaIN) ، سلولهای غیر طبیعی در بافت داخلی واژن یافت می شوند.
این سلولهای غیرطبیعی سرطان نیستند. نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VaIN) بر اساس عمق سلولهای غیر طبیعی در بافت پوشاننده واژن گروه بندی می شود:
- وین 1: سلولهای غیرطبیعی در یک سوم بیرونی بافت پوشاننده واژن یافت می شوند.
- واین 2: سلولهای غیرطبیعی در دو سوم بیرونی بافت پوشاننده واژن وجود دارد.
- وین 3: سلولهای غیرطبیعی در بیش از دو سوم بافت پوشاننده واژن وجود دارد. وقتی ضایعات VaIN 3 در ضخامت کامل بافت پوششی واژن پیدا شود ، به آن سرطان درجا گفته می شود.
وین ممکن است به سرطان تبدیل شده و به دیواره واژن گسترش یابد.
مراحل زیر برای سرطان واژن استفاده می شود:
مرحله I
در مرحله I ، سرطان فقط در دیواره واژن یافت می شود.
مرحله دوم
در مرحله II ، سرطان از طریق دیواره واژن به بافت اطراف واژن گسترش یافته است. سرطان به دیواره لگن گسترش پیدا نکرده است.
مرحله سوم
در مرحله III ، سرطان به دیواره لگن گسترش یافته است.
مرحله چهارم
مرحله IV به مرحله IVA و مرحله IVB تقسیم می شود:
- مرحله IVA: سرطان ممکن است به یک یا چند مورد از مناطق زیر گسترش یافته باشد:
- پوشش مثانه.
- پوشش راست روده.
- فراتر از ناحیه لگن که مثانه ، رحم ، تخمدان و دهانه رحم دارد.
- مرحله IVB: سرطان به قسمت هایی از بدن که نزدیک واژن نیست مانند ریه یا استخوان گسترش یافته است.
سرطان واژن ممکن است پس از درمان عود کند (دوباره برگردد).
سرطان ممکن است در واژن یا سایر قسمت های بدن بازگردد.
بررسی اجمالی گزینه درمان
امتیاز کلیدی
- انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به سرطان واژن وجود دارد.
- از سه نوع درمان استاندارد استفاده می شود:
- عمل جراحی
- پرتو درمانی
- شیمی درمانی
- انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.
- ایمونوتراپی
- حساس کننده های رادیویی
- درمان سرطان واژن ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.
- بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.
- بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.
- ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.
انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به سرطان واژن وجود دارد.
انواع مختلفی از درمان ها برای بیماران مبتلا به سرطان واژن در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود. بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.
از سه نوع درمان استاندارد استفاده می شود:
عمل جراحی
جراحی یک گزینه درمانی استاندارد برای نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VaIN) و سرطان واژن است.
برای درمان VaIN می توان از انواع زیر جراحی استفاده کرد:
- جراحی با لیزر: روشی جراحی است که از پرتوی لیزر (پرتوی باریک نور شدید) به عنوان چاقو برای ایجاد بریدگی های بی خون در بافت یا از بین بردن ضایعه سطحی مانند تومور استفاده می شود.
- برش موضعی گسترده: روشی جراحی است که سرطان و برخی از بافتهای سالم اطراف آن را خارج می کند.
- واژینکتومی: جراحی برای برداشتن تمام یا بخشی از واژن. برای بازسازی واژن ممکن است به پیوند پوست از سایر قسمت های بدن نیاز باشد.
برای درمان سرطان واژن می توان از انواع زیر جراحی استفاده کرد:
- برش موضعی گسترده: روشی جراحی است که سرطان و برخی از بافتهای سالم اطراف آن را خارج می کند.
- واژینکتومی: جراحی برای برداشتن تمام یا بخشی از واژن. برای بازسازی واژن ممکن است به پیوند پوست از سایر قسمت های بدن نیاز باشد.
- هیسترکتومی کامل: جراحی برای برداشتن رحم ، از جمله دهانه رحم. اگر رحم و گردن رحم از طریق واژن خارج شود ، عمل جراحی برداشتن رحم واژن نامیده می شود. اگر رحم و گردن رحم از طریق یک برش (برش) بزرگ در شکم خارج شود ، عمل جراحی برداشتن رحم کامل شکم نامیده می شود. اگر رحم و دهانه رحم از طریق یک برش کوچک در شکم با استفاده از لاپاراسکوپ خارج شود ، عمل جراحی برداشتن رحم کامل لاپاراسکوپی نامیده می شود.
- کالبد شکافی غدد لنفاوی: روشی جراحی است که در آن غدد لنفاوی برداشته می شود و نمونه ای از بافت در زیر میکروسکوپ از نظر علائم سرطان بررسی می شود. به این روش لنفادنکتومی نیز گفته می شود. اگر سرطان در واژن فوقانی باشد ، ممکن است غدد لنفاوی لگن برداشته شود. اگر سرطان در واژن تحتانی باشد ، ممکن است غدد لنفاوی کشاله ران برداشته شود.
- بزرگ شدن لگن: جراحی برای برداشتن روده بزرگ ، راست روده ، مثانه ، دهانه رحم ، واژن و تخمدان ها. گره های لنفاوی نزدیک نیز برداشته می شوند. روزنه های مصنوعی (استوما) برای ادرار و مدفوع از بدن به درون کیسه جمع آوری ایجاد می شود.
بعد از اینکه پزشک تمام سرطانی را که در زمان جراحی قابل مشاهده است برطرف می کند ، ممکن است بعد از جراحی به برخی از بیماران پرتودرمانی داده شود تا سلولهای سرطانی باقی مانده از بین بروند. درمانی که بعد از جراحی انجام می شود ، برای کاهش خطر بازگشت سرطان ، درمان کمکی نامیده می شود.
پرتو درمانی
پرتودرمانی نوعی درمان سرطانی است که از اشعه ایکس با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:
- پرتودرمانی خارجی از ماشینی در خارج از بدن برای ارسال تابش به سمت ناحیه بدن مبتلا به سرطان استفاده می کند.
- در پرتودرمانی داخلی از ماده رادیواکتیو مهر و موم شده در سوزن ها ، دانه ها ، سیم ها یا کاتترهایی استفاده می شود که مستقیماً در سرطان یا نزدیک آن قرار می گیرند.
نحوه انجام پرتودرمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد. پرتودرمانی خارجی و داخلی برای درمان سرطان واژن استفاده می شود ، و همچنین ممکن است به عنوان درمان تسکینی برای تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی استفاده شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با توقف تقسیم آنها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند سلول های سرطانی را در سراسر بدن تحت تأثیر قرار دهند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً در مایع مغزی نخاعی ، اندام یا حفره ای از بدن مانند شکم قرار می گیرد ، داروها عمدتاً سلولهای سرطانی را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای). نحوه انجام شیمی درمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد.
شیمی درمانی موضعی برای سرطان واژن سلول سنگفرشی ممکن است روی واژن در کرم یا لوسیون اعمال شود.
انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.
این بخش خلاصه درمانهایی را توصیف می کند که در آزمایشات بالینی در حال مطالعه هستند. ممکن است در مورد هر روش درمانی جدیدی که مطالعه می شود ذکر نشود. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی درمانی است که از سیستم ایمنی بدن بیمار برای مقابله با سرطان استفاده می کند. مواد ساخته شده توسط بدن یا ساخته شده در آزمایشگاه برای تقویت ، هدایت یا بازیابی دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان استفاده می شود. به این نوع درمان سرطان ، بیوتراپی یا درمان بیولوژیک نیز گفته می شود.
Imiquimod یک اصلاح کننده پاسخ ایمنی است که در حال مطالعه برای درمان ضایعات واژن است و در پوست به صورت کرم استفاده می شود.
حساس کننده های رادیویی
حساس کننده های رادیویی داروهایی هستند که سلول های تومور را نسبت به پرتودرمانی حساس تر می کنند. ترکیب پرتودرمانی با حساس کننده های پرتویی ممکن است سلول های توموری بیشتری را از بین ببرد.
درمان سرطان واژن ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.
برای کسب اطلاعات در مورد عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.
بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.
برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.
بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.
بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.
بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.
برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.
آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.
ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.
برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان یا فهمیدن مرحله سرطان انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.
درمان نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VaIN)
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
درمان نئوپلازی داخل اپیتلیال واژن (VaIN) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی (جراحی لیزر پس از نمونه برداری).
- جراحی (برداشتن موضع گسترده) با پیوند پوست.
- جراحی (واژینکتومی جزئی یا کامل) با یا بدون پیوند پوست.
- شیمی درمانی موضعی.
- پرتودرمانی داخلی.
- یک آزمایش بالینی ایمونوتراپی (imiquimod) که روی پوست اعمال می شود.
درمان مرحله اول سرطان واژن
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
درمان ضایعات سرطان واژن سلول سنگفرشی مرحله I که ضخامت آنها کمتر از 0.5 سانتی متر است ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پرتودرمانی خارجی ، به ویژه برای تومورهای بزرگ یا غدد لنفاوی نزدیک تومورهای قسمت تحتانی واژن.
- پرتودرمانی داخلی.
- جراحی (برداشتن موضع گسترده یا واژینکتومی با بازسازی واژن). پرتودرمانی ممکن است بعد از جراحی انجام شود.
درمان ضایعات سرطان واژن سلول سنگفرشی مرحله I که بیش از 0.5 سانتی متر ضخامت دارند ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- عمل جراحی:
- برای ضایعات در یک سوم بالایی واژن ، واژینکتومی و تشریح غدد لنفاوی ، با یا بدون بازسازی واژن.
- برای ضایعات در سوم پایینی واژن ، تشریح غدد لنفاوی.
- پرتودرمانی ممکن است بعد از جراحی انجام شود ، که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پرتودرمانی خارجی با یا بدون پرتودرمانی داخلی.
- پرتودرمانی داخلی.
- برای ضایعات در یک سوم پایینی واژن ، پرتودرمانی ممکن است به غدد لنفاوی نزدیک تومور انجام شود.
درمان آدنوکارسینومای واژن مرحله اول ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی (واژینکتومی و هیسترکتومی با تشریح غدد لنفاوی). این ممکن است با بازسازی واژن و / یا پرتودرمانی همراه باشد.
- پرتودرمانی داخلی. پرتودرمانی خارجی ممکن است به غدد لنفاوی نزدیک تومورهای قسمت تحتانی واژن نیز داده شود.
- ترکیبی از روش های درمانی که ممکن است شامل برداشتن موضع گسترده با یا بدون تشریح غدد لنفاوی و پرتودرمانی داخلی باشد.
درمان مرحله II ، مرحله III و مرحله IVa سرطان واژن
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
درمان مرحله II ، مرحله III و مرحله IVa سرطان واژن برای سرطان سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوما یکسان است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- پرتودرمانی داخلی و / یا خارجی به واژن. پرتودرمانی همچنین ممکن است به غدد لنفاوی نزدیک تومورها در قسمت تحتانی واژن انجام شود.
- جراحی (واژینکتومی یا لگن) با یا بدون پرتودرمانی.
- شیمی درمانی با پرتودرمانی انجام می شود.
درمان مرحله IVb سرطان واژن
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
درمان مرحله IVb سرطان واژن در مورد سرطان سلول سنگفرشی و آدنوکارسینوما یکسان است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
پرتودرمانی به عنوان درمان تسکینی ، برای تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی. شیمی درمانی نیز ممکن است انجام شود. اگرچه اثبات نشده است که هیچ داروی ضد سرطانی به بیماران مبتلا به سرطان واژن در مرحله IVB بیشتر عمر می کند ، اما آنها اغلب با استفاده از رژیم هایی که برای سرطان دهانه رحم استفاده می شوند ، درمان می شوند. (به خلاصه در مورد درمان سرطان دهانه رحم مراجعه کنید.)
درمان سرطان واژن مکرر
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
درمان سرطان واژن مکرر ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی (نمای لگن).
- پرتو درمانی.
اگرچه هیچ داروی ضد سرطانی برای کمک به بیماران مبتلا به سرطان واژن عودکننده طولانی تر نشان داده نشده است ، اما آنها اغلب با استفاده از رژیم هایی که برای سرطان دهانه رحم استفاده می شوند ، درمان می شوند. (به خلاصه در مورد درمان سرطان دهانه رحم مراجعه کنید.)
از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان واژن
برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد سرطان واژن ، به موارد زیر مراجعه کنید:
- صفحه اصلی سرطان واژن
- صفحه اصلی سرطان دهانه رحم
- لیزر در درمان سرطان
- توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن و سرطان
- درمان های هدفمند سرطان
- تعدیل کننده سیستم ایمنی بدن
- HPV و سرطان
برای اطلاعات عمومی سرطان و سایر منابع از موسسه ملی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:
- درباره سرطان
- صحنه سازی
- شیمی درمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی
- پرتودرمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی
- کنار آمدن با سرطان
- س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید
- برای بازماندگان و مراقبان
بازخوانی خودکار نظر را فعال کنید