انواع / ناشناخته-اولیه / بیمار / ناشناخته-درمان-اولیه-pdq

سرطان نسخه درمان اولیه ناشناخته

اطلاعات عمومی در مورد کارسینومای اولیه ناشناخته

امتیاز کلیدی

• کارسینومای اولیه ناشناخته (CUP) یک بیماری نادر است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در بدن یافت می شوند اما محل شروع سرطان مشخص نیست.

• گاهی اوقات سرطان اولیه یافت نمی شود.

• علائم و نشانه های CUP بسته به جایی که سرطان در بدن گسترش یافته است متفاوت است.

• برای تشخیص (یافتن) سرطان از آزمایشات مختلفی استفاده می شود.

• اگر آزمایشات نشان دهد احتمال سرطان وجود دارد ، نمونه برداری انجام می شود.

• هنگامی که نوع سلولهای سرطانی یا بافت برداشته شده متفاوت از نوع سلولهای سرطانی باشد که انتظار می رود پیدا شود ، ممکن است تشخیص CUP داده شود.

• آزمایشات و روشهایی که برای یافتن سرطان اولیه استفاده می شود به محل سرطان بستگی دارد.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) را تحت تأثیر قرار می دهند.

کارسینومای اولیه ناشناخته (CUP) یک بیماری نادر است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در بدن یافت می شوند اما محل شروع سرطان مشخص نیست.

سرطان می تواند در هر بافت بدن ایجاد شود. سرطان اولیه (سرطانی که برای اولین بار ایجاد شد) می تواند به سایر قسمت های بدن گسترش یابد. این فرایند متاستاز نامیده میشود. سلولهای سرطانی معمولاً شبیه سلولهای نوع بافتی هستند که سرطان در آنها آغاز شده است. به عنوان مثال ، سلولهای سرطانی پستان ممکن است به ریه گسترش یابند. از آنجا که سرطان از پستان آغاز شد ، سلولهای سرطانی در ریه مانند سلولهای سرطانی پستان به نظر می رسند.

گاهی اوقات پزشکان می دانند که سرطان در کجا گسترش یافته است اما نمی توانند سرطان را در ابتدا در بدن ببینند. به این نوع سرطان ، سرطان تومور اولیه ناشناخته (CUP) یا پنهان اولیه گفته می شود.

در کارسینومای اولیه ناشناخته ، سلولهای سرطانی در بدن گسترش یافته اند اما مکانی که سرطان اولیه در آن آغاز شده ناشناخته است.

آزمایشات برای یافتن محل شروع سرطان اولیه و به دست آوردن اطلاعات در مورد محل گسترش سرطان انجام می شود. وقتی آزمایش ها بتوانند سرطان اولیه را پیدا کنند ، سرطان دیگر CUP نیست و درمان براساس نوع سرطان اولیه است.

گاهی اوقات سرطان اولیه یافت نمی شود.

سرطان اولیه (سرطانی که برای اولین بار ایجاد شده است) ممکن است به یکی از دلایل زیر پیدا نشود:

• سرطان اولیه بسیار کوچک است و به آرامی رشد می کند.

• سیستم ایمنی بدن سرطان اولیه را از بین برد.

• سرطان اولیه در طی جراحی برای یک بیماری دیگر برداشته شد و پزشکان نمی دانستند که سرطان تشکیل شده است. به عنوان مثال ، ممکن است رحم مبتلا به سرطان در حین جراحی برداشتن رحم برای درمان عفونت جدی برداشته شود.

علائم و نشانه های CUP بسته به جایی که سرطان در بدن گسترش یافته است متفاوت است.

بعضی اوقات CUP علائم و نشانه هایی ایجاد نمی کند. علائم و نشانه ها ممکن است توسط CUP یا شرایط دیگر ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• برآمدگی یا ضخیم شدن در هر قسمت از بدن.

• دردی که در یک قسمت از بدن باشد و از بین نرود.

• سرفه ای که از بین نمی رود یا گرفتگی صدا ندارد.

• تغییر در عادات روده یا مثانه ، مانند یبوست ، اسهال یا تکرر ادرار.

• خونریزی یا ترشح غیرمعمول.

• تب بدون دلیل مشخصی که از بین نرود.

• عرق شبانه

• کاهش وزن بدون دلیل مشخص یا از دست دادن اشتها.

برای تشخیص (یافتن) سرطان از آزمایشات مختلفی استفاده می شود.

ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:

• معاینه جسمی و تاریخچه: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.

تجزیه و تحلیل ادرار: آزمایشی برای بررسی رنگ ادرار و محتوای آن مانند قند ، پروتئین ، خون و باکتری ها.

• مطالعات شیمی خون: روشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده توسط اندام ها و بافت های بدن در خون اندازه گیری شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی) یک ماده می تواند نشانه ای از بیماری باشد.

• شمارش کامل خون: روشی است که در آن نمونه خون گرفته می شود و از نظر موارد زیر بررسی می شود:

• تعداد گلبول های قرمز ، گلبول های سفید و پلاکت ها.

• مقدار هموگلوبین (پروتئین حامل اکسیژن) در گلبول های قرمز خون.

• بخشی از نمونه از گلبول های قرمز تشکیل شده است.

• آزمایش خون پنهان مدفوع: آزمایشی برای بررسی مدفوع (مواد زائد جامد) برای خون که فقط با میکروسکوپ قابل مشاهده است. نمونه های کوچکی از مدفوع روی کارتهای مخصوص قرار می گیرد و برای آزمایش به پزشک یا آزمایشگاه برمی گردد. از آنجا که برخی از سرطان ها خونریزی می کنند ، خون در مدفوع ممکن است نشانه سرطان در روده بزرگ یا راست روده باشد.

اگر آزمایشات نشان دهد احتمال سرطان وجود دارد ، نمونه برداری انجام می شود.

نمونه برداری از بین بردن سلول ها یا بافت ها است تا توسط آسیب شناس بتوان آنها را در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. آسیب شناس برای یافتن سلولهای سرطانی و یافتن نوع سرطان ، بافت را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند. نوع نمونه برداری که انجام می شود به بخشی از بدن که از نظر سرطان آزمایش می شود بستگی دارد. یکی از انواع زیر نمونه برداری ممکن است مورد استفاده قرار گیرد:

• بیوپسی برش دار: برداشتن کل توده بافت.

• بیوپسی برشی: برداشتن بخشی از توده یا نمونه ای از بافت.

• بیوپسی هسته: برداشتن بافت با استفاده از یک سوزن پهن.

• بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA): بافت یا مایعات جدا کننده با استفاده از یک سوزن نازک.

در صورت یافتن سرطان ، می توان از یک یا چند آزمایش آزمایشگاهی زیر برای بررسی نمونه های بافتی و کشف نوع سرطان استفاده کرد:

• تجزیه و تحلیل ژنتیکی: یک آزمایش آزمایشگاهی است که در آن DNA موجود در یک نمونه از سلولهای سرطانی یا بافت برای بررسی جهش ها (تغییرات) مورد بررسی قرار می گیرد که ممکن است به پیش بینی بهترین درمان سرطان ناشناخته اولیه کمک کند.

• مطالعه هیستولوژیک: یک آزمایش آزمایشگاهی که در آن لکه هایی به نمونه سلولهای سرطانی یا بافت اضافه شده و زیر میکروسکوپ مشاهده می شود تا تغییرات خاصی در سلول ها مشاهده شود. تغییرات خاصی در سلول ها به انواع خاصی از سرطان مرتبط است.

• ایمونوهیستوشیمی: یک آزمایش آزمایشگاهی که با استفاده از آنتی بادی ها می توان آنتی ژن های خاص (مارکرها) را در نمونه بافت بیمار بررسی کرد. آنتی بادی ها معمولاً به یک آنزیم یا یک رنگ فلورسنت مرتبط هستند. پس از اتصال آنتی بادی ها به یک آنتی ژن خاص در نمونه بافت ، آنزیم یا رنگ فعال می شود و سپس می توان آنتی ژن را در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. این نوع آزمایش برای کمک به تشخیص سرطان و کمک به تشخیص نوعی از سرطان از نوع دیگر سرطان استفاده می شود.

• تست واکنش زنجیره ای پلیمراز رونویسی معکوس (RT-PCR): یک آزمایش آزمایشگاهی است که در آن مقدار یک ماده ژنتیکی به نام mRNA ساخته شده توسط یک ژن خاص اندازه گیری می شود. از آنزیمی به نام ترانس کریپتاز معکوس برای تبدیل قطعه خاصی از RNA به قطعه منطبق DNA استفاده می شود که می تواند توسط آنزیم دیگری به نام DNA پلیمراز تکثیر شود (در تعداد زیادی ساخته شود). نسخه های تکثیر شده DNA کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا mRNA خاصی توسط ژن ساخته می شود یا خیر. RT-PCR می تواند برای بررسی فعال شدن ژن های خاصی که ممکن است وجود سلول های سرطانی را نشان دهد ، استفاده شود. این آزمایش ممکن است برای جستجوی تغییرات خاصی در یک ژن یا کروموزوم استفاده شود ، که ممکن است به تشخیص سرطان کمک کند.

• تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک: یک آزمایش آزمایشگاهی است که در آن کروموزوم سلولهای نمونه بافت تومور شمارش می شود و از نظر وجود هرگونه تغییر از جمله کروموزوم های شکسته ، از دست رفته ، تنظیم مجدد یا اضافی بررسی می شود. تغییر در کروموزوم های خاص ممکن است نشانه ای از سرطان باشد. تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک برای کمک به تشخیص سرطان ، برنامه ریزی برای درمان یا فهمیدن اینکه درمان چگونه کار می کند ، استفاده می شود. تغییرات در کروموزوم های خاص با انواع خاصی از سرطان مرتبط است.

• میکروسکوپ نوری و الکترونی: یک آزمایش آزمایشگاهی است که در آن سلولهای نمونه ای از بافت تحت میکروسکوپ های منظم و پرقدرت مشاهده می شوند تا تغییرات خاصی را در سلول ها جستجو کنند.

هنگامی که نوع سلولهای سرطانی یا بافت برداشته شده متفاوت از نوع سلولهای سرطانی باشد که انتظار می رود پیدا شود ، ممکن است تشخیص CUP داده شود.

سلولهای بدن ظاهر خاصی دارند که به نوع بافت آنها بستگی دارد. به عنوان مثال انتظار می رود که نمونه ای از بافت سرطانی گرفته شده از پستان از سلول های پستان تشکیل شود. با این حال ، اگر نمونه بافت نوع دیگری از سلول باشد (از سلول های پستان تشکیل نشده باشد) ، احتمالاً سلول ها از قسمت دیگری از بدن به پستان گسترش یافته اند. به منظور برنامه ریزی برای درمان ، پزشکان ابتدا سعی می کنند سرطان اولیه (سرطانی که برای اولین بار ایجاد شده است) را پیدا کنند.

آزمایشات و روشهایی که برای یافتن سرطان اولیه استفاده می شود به محل سرطان بستگی دارد.

در بعضی موارد ، قسمتی از بدن که سلولهای سرطانی برای اولین بار در آن یافت می شود ، به پزشک کمک می کند تا تصمیم بگیرد که کدام آزمایشهای تشخیصی بیشتر مفید خواهد بود.

• وقتی سرطان در بالای دیافراگم (عضله نازک زیر ریه ها که به تنفس کمک می کند) پیدا شود ، محل ابتلا به سرطان اولیه در قسمت فوقانی بدن مانند ریه یا پستان وجود دارد.

• وقتی سرطان در زیر دیافراگم پیدا شود ، محل ابتلا به سرطان اولیه احتمالاً در قسمت تحتانی بدن مانند لوزالمعده ، کبد یا عضوی دیگر در شکم است.

• برخی از سرطان ها معمولاً به مناطق خاصی از بدن سرایت می کنند. برای سرطانی که در غدد لنفاوی گردن یافت می شود ، احتمالاً محل اصلی سرطان در سر یا گردن است ، زیرا سرطان های سر و گردن اغلب به غدد لنفاوی گردن گسترش می یابد.

آزمایشات و روشهای زیر ممکن است برای پیدا کردن محل شروع سرطان انجام شود:

• سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن مانند قفسه سینه یا شکم را از زوایای مختلف گرفته است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.

• MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را تهیه کرد. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.

• اسکن PET (اسکن توموگرافی با انتشار پوزیترون): روشی برای یافتن سلولهای تومور بدخیم در بدن. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل ورید تزریق می شود. اسکنر PET به دور بدن می چرخد ​​و تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای بدخیم تومور در تصویر روشن تر نشان داده می شوند ، زیرا آنها بیشتر فعال هستند و بیش از سلولهای طبیعی گلوکز را اشغال می کنند.

• ماموگرافی: عکسبرداری از پستان.

• آندوسکوپی: روشی برای بررسی اندام ها و بافت های داخل بدن برای بررسی مناطق غیر عادی است. آندوسکوپ از طریق یک برش (برش) در پوست یا دهانه بدن ، مانند دهان ، قرار می گیرد. آندوسکوپ ابزاری نازک مانند لوله با نور و لنز برای مشاهده است. همچنین ممکن است ابزاری برای از بین بردن نمونه های بافتی یا غدد لنفاوی داشته باشد که از طریق میکروسکوپ از نظر علائم بیماری بررسی می شود. به عنوان مثال ، ممکن است کولونوسکوپی انجام شود.

• آزمایش تومور مارکر: روشی است که در آن نمونه خون ، ادرار یا بافت بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد ساخته شده توسط اندام ها ، بافت ها یا سلول های تومور در بدن اندازه گیری شود. برخی مواد خاص با افزایش سطح در بدن به انواع خاصی از سرطان مرتبط هستند. به این موارد تومور مارکر گفته می شود. خون ممکن است از نظر سطح CA-125 ، CgA ، آلفا فتوپروتئین (AFP) ، بتا گنادوتروپین جفتی انسانی (β-hCG) یا آنتی ژن مخصوص پروستات (PSA) بررسی شود.

بعضی اوقات ، هیچ یک از آزمایشات نمی تواند محل ابتلا به سرطان را پیدا کند. در این موارد ، درمان ممکن است براساس آنچه پزشک فکر می کند محتمل ترین نوع سرطان است ، باشد.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) به موارد زیر بستگی دارد:

• از کجا سرطان در بدن شروع شده و کجا گسترش یافته است.

• تعداد اندام های مبتلا به سرطان در آنها.

• نحوه مشاهده سلولهای تومور هنگام مشاهده در زیر میکروسکوپ.

• خواه بیمار مرد باشد یا زن.

• این که آیا سرطان به تازگی تشخیص داده شده یا عود کرده است (دوباره برگردید).

برای بیشتر بیماران مبتلا به CUP ، درمان های فعلی سرطان را درمان نمی کنند. بیماران ممکن است بخواهند در یکی از بسیاری از آزمایشات بالینی که برای بهبود درمان انجام می شود ، شرکت کنند. آزمایشات بالینی برای CUP در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

مراحل کارسینومای اولیه ناشناخته

امتیاز کلیدی

• هیچ سیستم مرحله بندی برای کارسینوم اولیه ناشناخته (CUP) وجود ندارد.

• اطلاعاتی که در مورد سرطان شناخته شده است برای برنامه ریزی درمان استفاده می شود.

هیچ سیستم مرحله بندی برای کارسینوم اولیه ناشناخته (CUP) وجود ندارد.

میزان یا گسترش سرطان معمولاً به عنوان مراحل توصیف می شود. از مرحله سرطان معمولاً برای برنامه ریزی درمان استفاده می شود. با این حال ، CUP قبلاً با یافتن آن به سایر قسمت های بدن نیز گسترش یافته است.

اطلاعاتی که در مورد سرطان شناخته شده است برای برنامه ریزی درمان استفاده می شود.

پزشکان برای برنامه ریزی درمان از انواع زیر استفاده می کنند:

• محلی در بدن که سرطان در آن یافت می شود ، مانند ناحیه صفاق یا گردن رحم (گردن) ، زیر بغل (زیر بغل) یا غدد لنفاوی اینگوئینال (کشاله ران).

• نوع سلول سرطانی ، مانند ملانوم.

• اینکه آیا سلول سرطانی از نظر تمایز ضعیف است یا خیر (با مشاهده در زیر میکروسکوپ بسیار متفاوت از سلولهای طبیعی است).

• علائم و نشانه های ناشی از سرطان.

• نتایج آزمایشات و رویه ها.

• این که آیا سرطان به تازگی تشخیص داده شده یا عود کرده است (دوباره برگردید).

بررسی اجمالی گزینه درمان

امتیاز کلیدی

• انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به کارسینوم اولیه ناشناخته (CUP) وجود دارد.

• چهار نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

• عمل جراحی

• پرتو درمانی

• شیمی درمانی

• هورمون درمانی

• انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

• درمان سرطان ناشناخته اولیه ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

• بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

• بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به کارسینوم اولیه ناشناخته (CUP) وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به CUP در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود. بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.

چهار نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

عمل جراحی

جراحی یک درمان رایج برای CUP است. پزشک ممکن است سرطان و برخی از بافتهای سالم اطراف آن را از بین ببرد.

بعد از اینکه پزشک تمام سرطانی را که در زمان جراحی قابل مشاهده است برطرف می کند ، ممکن است بعد از جراحی برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده شیمی درمانی یا پرتودرمانی انجام شود. درمانی که بعد از جراحی برای کاهش خطر بازگشت سرطان انجام می شود ، درمان کمکی نامیده می شود.

پرتو درمانی

پرتودرمانی نوعی درمان سرطانی است که از اشعه ایکس با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:

• پرتودرمانی خارجی از دستگاهی خارج از بدن برای ارسال اشعه به سمت سرطان استفاده می کند. روش های خاصی برای دادن پرتودرمانی می تواند مانع آسیب رسیدن به اشعه به بافت سالم اطراف شود. این نوع پرتودرمانی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پرتودرمانی با شدت تعدیل شده (IMRT): IMRT نوعی پرتودرمانی 3 بعدی (3-D) است که با استفاده از رایانه تصاویری از اندازه و شکل تومور ایجاد می کند. پرتوهای نازک تابش با شدت (قدرت) مختلف از جهات مختلف تومور را هدف قرار می دهند. این نوع پرتودرمانی خارجی آسیب کمتری به بافت سالم اطراف می زند و کمتر باعث خشکی دهان ، مشکل در بلع و آسیب به پوست می شود.

• در پرتودرمانی داخلی از ماده رادیواکتیو مهر و موم شده در سوزن ها ، دانه ها ، سیم ها یا کاتترهایی استفاده می شود که مستقیماً در سرطان یا نزدیک آن قرار می گیرند.

نحوه انجام پرتودرمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد. پرتودرمانی خارجی و داخلی برای درمان کارسینوم اولیه ناشناخته استفاده می شود.

شیمی درمانی

شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با توقف تقسیم آنها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً در مایع مغزی نخاعی ، اندام یا حفره ای از بدن مانند شکم قرار می گیرد ، داروها عمدتاً سلولهای سرطانی را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای). شیمی درمانی ترکیبی استفاده از دو یا چند داروی ضد سرطان است.

هورمون درمانی

هورمون درمانی نوعی درمان سرطانی است که هورمون ها را از بین می برد و یا از عملکرد آنها جلوگیری می کند و رشد سلول های سرطانی را متوقف می کند. هورمون ها موادی هستند که توسط غدد موجود در بدن ساخته می شوند و در جریان خون گردش می یابند. برخی هورمون ها می توانند باعث رشد برخی سرطان ها شوند. اگر آزمایشات نشان دهد که سلولهای سرطانی مکانهایی را دارند که هورمونها می توانند به آنها متصل شوند (گیرنده ها) ، از داروها ، جراحی یا پرتودرمانی برای کاهش تولید هورمونها یا جلوگیری از فعالیت آنها استفاده می شود.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

درمان سرطان ناشناخته اولیه ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

برای کسب اطلاعات در مورد عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.

بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.

بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.

بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.

بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.

آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.

گزینه های درمان سرطان ناشناخته اولیه

در این قسمت

• کارسینومای تازه تشخیص داده شده اولیه ناشناخته

• گره های لنفاوی گردن (گردن)

• کارسینومای ضعیف تمایز یافته

• زنان مبتلا به سرطان صفاقی

• متاستاز غدد لنفاوی زیر بغل

• متاستاز گره لنفاوی اینگوینال

• ملانوم در یک ناحیه غدد لنفاوی منفرد

• مشارکت چندگانه

• کارسینومای عودکننده اولیه ناشناخته

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

کارسینومای تازه تشخیص داده شده اولیه ناشناخته

گره های لنفاوی گردن (گردن)

سرطان موجود در غدد لنفاوی گردن (گردن) ممکن است از توموری در سر یا گردن گسترش یافته باشد. درمان کارسینومای غدد لنفاوی گردن رحم (CUP) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی برای برداشتن لوزه ها.

• پرتودرمانی به تنهایی. پرتودرمانی با شدت تعدیل شده (IMRT) ممکن است استفاده شود.

• پرتودرمانی و به دنبال آن جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی.

• جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی ، با یا بدون پرتودرمانی.

• یک آزمایش بالینی از انواع جدید درمان.

برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد سرطان گردن سنگفرشی متاستاتیک با درمان اولیه مخفی (بزرگسالان) مراجعه کنید.

کارسینومای ضعیف تمایز یافته

سلولهای سرطانی که تمایز کمی دارند با سلولهای طبیعی بسیار متفاوت به نظر می رسند. نوع سلول آنها مشخص نیست. درمان کارسینومای تمایز ناپذیر اولیه ناشناخته ، از جمله تومورها در سیستم اعصاب و غدد درون ریز (بخشی از مغز که غدد تولید کننده هورمون را در سراسر بدن کنترل می کند) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ترکیبی.

• یک آزمایش بالینی از انواع جدید درمان.

زنان مبتلا به سرطان صفاقی

درمان برای زنان مبتلا به سرطان صفاقی (پوشش شکم) اولیه ناشناخته ممکن است مانند سرطان تخمدان باشد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی

• یک آزمایش بالینی از انواع جدید درمان.

برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در اپیتلیال تخمدان ، لوله فالوپ و درمان سرطان صفاقی اولیه مراجعه کنید.

متاستاز غدد لنفاوی زیر بغل

سرطانی که فقط در غدد لنفاوی زیر بغل (زیر بغل) یافت می شود ممکن است از توموری در پستان گسترش یافته باشد.

درمان متاستاز در غدد لنفاوی زیر بغل معمولاً به شرح زیر است:

• جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی.

درمان همچنین ممکن است شامل یک یا چند مورد زیر باشد:

• جراحی برای برداشتن پستان.

• پرتودرمانی به پستان.

• شیمی درمانی

• یک آزمایش بالینی از انواع جدید درمان.

متاستاز گره لنفاوی اینگوینال

سرطانی که فقط در غدد لنفاوی اینگوئینال (کشاله ران) یافت می شود به احتمال زیاد از ناحیه تناسلی ، مقعد یا مقعد شروع شده است. درمان متاستاز در غدد لنفاوی اینگوینال ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی برای برداشتن سرطان و / یا غدد لنفاوی در کشاله ران.

• جراحی برای برداشتن سرطان و / یا غدد لنفاوی در کشاله ران و به دنبال آن پرتودرمانی یا شیمی درمانی.

ملانوم در یک ناحیه غدد لنفاوی منفرد

درمان ملانوم که فقط در یک ناحیه غدد لنفاوی مشاهده می شود:

• جراحی برای برداشتن غدد لنفاوی.

برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد درمان ملانوما مراجعه کنید.

مشارکت چندگانه

هیچ درمان استانداردی برای کارسینومای اولیه ناشناخته وجود ندارد که در چندین ناحیه مختلف بدن یافت شود. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• هورمون درمانی.

• پرتودرمانی داخلی.

• شیمی درمانی با یک یا چند داروی ضد سرطان.

• یک کارآزمایی بالینی

کارسینومای عودکننده اولیه ناشناخته

درمان سرطان عودکننده اولیه ناشناخته معمولاً در یک آزمایش بالینی انجام می شود. درمان به موارد زیر بستگی دارد:

• نوع سرطان

• نحوه درمان سرطان قبلاً

• جایی که سرطان در بدن بازگشته است.

• وضعیت و آرزوهای بیمار.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کارسینومای اولیه ناشناخته

برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد کارسینوم اولیه ناشناخته ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• کارسینومای صفحه اصلی اولیه ناشناخته

• سرطان متاستاتیک

برای اطلاعات عمومی سرطان و سایر منابع از موسسه ملی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• درباره سرطان

• صحنه سازی

• شیمی درمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی

• پرتودرمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی

• کنار آمدن با سرطان

• س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید

• برای بازماندگان و مراقبان