انواع / سارکوم بافت نرم / بیمار / gist-treating-pdq

درمان تومورهای استرومایی دستگاه گوارش (®) - نسخه بیمار

اطلاعات عمومی در مورد تومورهای استرومایی دستگاه گوارش

تومور استروما دستگاه گوارش بیماری است که در آن سلول های غیر طبیعی در بافت های دستگاه گوارش تشکیل می شود.

دستگاه گوارش (GI) بخشی از سیستم هضم بدن است. به هضم غذا کمک می کند و مواد مغذی (ویتامین ها ، مواد معدنی ، کربوهیدرات ها ، چربی ها ، پروتئین ها و آب) را از غذا می گیرد تا بتواند توسط بدن استفاده شود. دستگاه GI از اندام های زیر تشکیل شده است:

• معده

• روده کوچک.

• روده بزرگ (روده بزرگ).

تومورهای استرومایی دستگاه گوارش (GISTs) ممکن است بدخیم (سرطانی) یا خوش خیم (نه سرطانی) باشند. آنها بیشتر در معده و روده باریک دیده می شوند اما ممکن است در هرجای دستگاه یا مجاری دستگاه گوارش یافت شوند. برخی از دانشمندان بر این باورند که GIST در سلول هایی به نام سلول های بینابینی Cajal (ICC) در دیواره دستگاه GI شروع می شود.

تومورهای استرومایی دستگاه گوارش (GIST) ممکن است در هرجایی از دستگاه گوارش یا نزدیک آن پیدا شوند.

برای اطلاعات در مورد درمان GIST در کودکان ، به خلاصه در مورد سرطان های غیرمعمول درمان دوران کودکی مراجعه کنید.

عوامل ژنتیکی می توانند خطر ابتلا به تومور استرومایی دستگاه گوارش را افزایش دهند.

هر چیزی که خطر ابتلا به بیماری شما را افزایش دهد ، عامل خطر نامیده می شود. داشتن یک عامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. نداشتن عوامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. اگر فکر می کنید در معرض خطر هستید با پزشک خود صحبت کنید.

ژن های موجود در سلول اطلاعات ارثی دریافت شده از والدین فرد را دارند. خطر GIST در افرادی که جهش (تغییر) ژن خاصی را به ارث برده اند افزایش می یابد. در موارد نادر ، GIST در چندین عضو از یک خانواده یافت می شود.

GIST ممکن است بخشی از یک سندرم ژنتیکی باشد ، اما این نادر است. سندرم ژنتیکی مجموعه ای از علائم یا شرایطی است که با هم اتفاق می افتد و معمولاً توسط ژن های غیر طبیعی ایجاد می شود. سندرمهای ژنتیکی زیر با GIST مرتبط شده اند:

• نوروفیبروماتوز نوع 1 (NF1).

• تریا کارنی

علائم تومورهای استرومایی دستگاه گوارش شامل خون در مدفوع یا استفراغ است.

این علائم و نشانه ها ممکن است توسط GIST یا شرایط دیگر ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• خون (یا قرمز روشن یا خیلی تیره) در مدفوع یا استفراغ.

• درد در شکم ، که ممکن است شدید باشد.

• احساس خستگی زیاد

• درد یا درد هنگام بلع.

• احساس سیری بعد از خوردن فقط کمی غذا.

آزمایشاتی که دستگاه GI را بررسی می کنند برای تشخیص (یافتن) و تشخیص تومورهای استرومایی دستگاه گوارش استفاده می شود.

ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:

• معاینه جسمی و تاریخچه: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.

• سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را می گیرد که از زوایای مختلف گرفته شده است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.

• MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را تهیه کرد. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.

• سونوگرافی و بیوپسی آندوسکوپی : از آندوسکوپی و سونوگرافی برای تهیه تصویر از دستگاه گوارش فوقانی استفاده می شود و نمونه برداری انجام می شود. آندوسکوپ (ابزاری نازک و شبیه لوله با نور و لنز برای مشاهده) از طریق دهان و به مری ، معده و قسمت اول روده کوچک وارد می شود. از یک کاوشگر در انتهای آندوسکوپ برای پرش امواج صوتی با انرژی بالا (سونوگرافی) از بافت ها یا اندام های داخلی و ایجاد پژواک استفاده می شود. پژواک ها تصویری از بافت های بدن را تشکیل می دهند که سونوگرام نامیده می شود. به این روش آندوسونوگرافی نیز گفته می شود. با راهنمایی از سونوگرام ، پزشک با استفاده از یک سوزن توخالی نازک ، بافت را برمی دارد. یک آسیب شناس برای یافتن سلولهای سرطانی ، بافت را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند.

در صورت یافتن سرطان ، آزمایشات زیر ممکن است برای مطالعه سلولهای سرطانی انجام شود:

• ایمونوهیستوشیمی: یک آزمایش آزمایشگاهی که با استفاده از آنتی بادی ها می توان آنتی ژن های خاص (مارکرها) را در نمونه بافت بیمار بررسی کرد. آنتی بادی ها معمولاً به یک آنزیم یا یک رنگ فلورسنت مرتبط هستند. پس از اتصال آنتی بادی ها به یک آنتی ژن خاص در نمونه بافت ، آنزیم یا رنگ فعال می شود و سپس می توان آنتی ژن را در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. این نوع آزمایش برای کمک به تشخیص سرطان و کمک به تشخیص نوعی از سرطان از نوع دیگر سرطان استفاده می شود.

• میزان میتوزی: اندازه گیری سرعت و سرعت تقسیم و رشد سلولهای سرطانی. میزان میتوزی با شمارش تعداد سلولهای تقسیم شده در مقدار مشخصی از بافت سرطانی پیدا می شود.

GIST های بسیار کوچک معمول هستند.

گاهی اوقات GIST ها کوچکتر از پاک کن بالای یک مداد هستند. تومورها ممکن است در طی روشی که به دلیل دیگری مانند اشعه ایکس یا جراحی انجام می شود ، پیدا شوند. برخی از این تومورهای کوچک رشد نمی کنند و علائم یا نشانه هایی ایجاد می کنند و به شکم یا سایر قسمت های بدن گسترش می یابند. پزشکان در مورد اینکه آیا این تومورهای کوچک باید حذف شوند یا اینکه باید آنها را تحت نظر گرفت تا ببینند آیا شروع به رشد می کنند ، توافق ندارند.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی به موارد زیر بستگی دارد:

• سلولهای سرطانی با چه سرعتی رشد و تقسیم می شوند.

• اندازه تومور.

• جایی که تومور در بدن است.

• آیا می توان تومور را با جراحی به طور کامل از بین برد.

• این که آیا تومور به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است یا خیر.

مراحل تومورهای استرومایی دستگاه گوارش

امتیاز کلیدی

• پس از تشخیص تومور استرومایی دستگاه گوارش ، آزمایشاتی برای مشخص شدن گسترش سلولهای سرطانی در دستگاه گوارش یا سایر قسمتهای بدن انجام می شود.

• سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.

• سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.

• از نتایج آزمایشات تشخیصی و مرحله ای برای برنامه ریزی درمان استفاده می شود.

پس از تشخیص تومور استرومایی دستگاه گوارش ، آزمایشاتی برای مشخص شدن گسترش سلولهای سرطانی در دستگاه گوارش یا سایر قسمتهای بدن انجام می شود.

فرایندی که برای فهمیدن اینکه آیا سرطان در دستگاه گوارش (GI) یا سایر قسمت های بدن گسترش یافته است مورد استفاده قرار می گیرد یا مرحله بندی نامیده می شود. اطلاعات جمع آوری شده از مراحل مرحله بندی ، مرحله بیماری را تعیین می کند. در مراحل مرحله بندی ممکن است از آزمون ها و روش های زیر استفاده شود:

• اسکن PET (اسکن توموگرافی با انتشار پوزیترون): روشی برای یافتن سلولهای تومور بدخیم در بدن. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل ورید تزریق می شود. اسکنر PET به دور بدن می چرخد ​​و تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای بدخیم تومور در تصویر روشن تر نشان داده می شوند ، زیرا آنها بیشتر فعال هستند و بیش از سلولهای طبیعی گلوکز را اشغال می کنند.

• سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را می گیرد که از زوایای مختلف گرفته شده است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.

MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را تهیه کرد. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.

• اشعه ایکس قفسه سینه: اشعه ایکس از اندام ها و استخوان های داخل قفسه سینه. اشعه ایکس نوعی پرتوی انرژی است که می تواند از بدن عبور کرده و روی فیلم قرار گیرد و از مناطق داخل بدن تصویری ایجاد کند.

• اسکن استخوان: روشی برای بررسی وجود سلولهای تقسیم کننده سریع مانند سلولهای سرطانی در استخوان. مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو به داخل ورید تزریق می شود و از طریق جریان خون عبور می کند. مواد رادیواکتیو در استخوانهای مبتلا به سرطان جمع می شوند و توسط اسکنر شناسایی می شوند.

سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.

سرطان می تواند از طریق بافت ، سیستم لنفاوی و خون گسترش یابد:

• بافت. سرطان از همان جایی که با رشد در مناطق مجاور آغاز شده ، گسترش می یابد.

• سیستم لنفاوی. سرطان از همان جایی که با ورود به سیستم لنفاوی آغاز شده گسترش می یابد. سرطان از طریق عروق لنفاوی به سایر قسمتهای بدن منتقل می شود.

• خون سرطان از همان جایی که با ورود به خون شروع می شود گسترش می یابد. سرطان از طریق رگ های خونی به سایر قسمت های بدن منتقل می شود.

سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.

وقتی سرطان به قسمت دیگری از بدن سرایت می کند ، متاستاز نامیده می شود. سلولهای سرطانی از محل شروع (تومور اولیه) جدا شده و از طریق سیستم لنفاوی یا خون حرکت می کنند.

• سیستم لنفاوی. سرطان وارد سیستم لنفاوی می شود ، از طریق رگ های لنفاوی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.

• خون سرطان وارد خون می شود ، از طریق رگ های خونی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.

تومور متاستاتیک همان نوع تومور تومور اولیه است. به عنوان مثال ، اگر تومور استرومایی دستگاه گوارش (GIST) به کبد گسترش یابد ، سلولهای تومور در کبد در واقع سلولهای GIST هستند. این بیماری متاستاتیک GIST است و نه سرطان کبد.

از نتایج آزمایشات تشخیصی و مرحله ای برای برنامه ریزی درمان استفاده می شود.

برای برنامه ریزی درمان ، برای بسیاری از سرطان ها دانستن مرحله سرطان مهم است. با این حال ، درمان GIST براساس مرحله سرطان نیست. درمان مبتنی بر این است که آیا تومور می تواند با جراحی برداشته شود و آیا تومور به سایر قسمت های شکم یا قسمت های دور بدن گسترش یافته است.

درمان بر اساس این است که آیا تومور وجود دارد:

• قابل برداشت: این تومورها با جراحی برطرف می شوند.

• غیرقابل برداشت: این تومورها با جراحی به طور کامل از بین نمی روند.

• متاستاتیک و عود کننده: تومورهای متاستاتیک به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند. تومورهای مکرر پس از درمان عود کرده اند (دوباره برمی گردند). GIST های مکرر ممکن است در دستگاه گوارش یا سایر قسمت های بدن برگردند. آنها معمولاً در شکم ، صفاق و یا کبد یافت می شوند.

• نسوز: این تومورها با درمان بهتر نشده اند.

بررسی اجمالی گزینه درمان

امتیاز کلیدی

• انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومورهای استرومایی دستگاه گوارش وجود دارد.

• چهار نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

• عمل جراحی

• درمان هدفمند

• انتظار مراقب

• مراقبت های حمایتی

• انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

• درمان تومورهای استرومایی دستگاه گوارش ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

• بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

• بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

• ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومورهای استرومایی دستگاه گوارش وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان ها برای بیماران مبتلا به تومورهای استرومایی دستگاه گوارش (GIST) در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود. بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.

چهار نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

• عمل جراحی

اگر GIST گسترش نیافته باشد و در مکانی باشد که بتوان با خیال راحت عمل جراحی را انجام داد ، ممکن است تومور و برخی از بافت های اطراف آن برداشته شود. گاهی اوقات جراحی با استفاده از لاپاراسکوپ (یک لوله نازک و روشن) برای دیدن داخل بدن انجام می شود. برش های کوچک (بریدگی) در دیواره شکم ایجاد می شود و لاپاراسکوپ به یکی از برش ها وارد می شود. ابزارها ممکن است از طریق همان برش یا از طریق برش های دیگر برای از بین بردن اندام ها یا بافت ها وارد شوند.

درمان هدفمند

هدفمند درمانی نوعی درمان است که از داروها یا سایر مواد برای شناسایی و حمله به سلولهای خاص سرطانی بدون آسیب رساندن به سلولهای طبیعی استفاده می کند.

مهار کننده های تیروزین کیناز (TKI) داروهای درمانی هدفمندی هستند که سیگنال های مورد نیاز برای رشد تومورها را مسدود می کنند. TKI ها ممکن است برای درمان GIST هایی که با جراحی برطرف نمی شوند یا کوچک کردن GIST ها به کار روند ، بنابراین به قدری کوچک می شوند که با جراحی از بین می روند. ایماتینیب مزیلات و سونیتینیب دو TKI هستند که برای درمان GIST استفاده می شوند. TKI گاهی تا زمانی که تومور رشد نکند و عوارض جانبی جدی بروز نکند ، تجویز می شود.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای تومورهای استرومایی دستگاه گوارش مراجعه کنید.

انتظار مراقب

انتظار هوشیارانه نظارت دقیق بر وضعیت بیمار بدون انجام هیچ درمانی تا زمان بروز علائم یا علائم یا تغییر آن است.

مراقبت های حمایتی

اگر یک GIST در طول درمان بدتر شود یا عوارض جانبی داشته باشد ، معمولاً مراقبت های حمایتی انجام می شود. هدف از مراقبت های حمایتی پیشگیری یا درمان علائم بیماری ، عوارض جانبی ناشی از درمان و مشکلات روانی ، اجتماعی و معنوی مربوط به یک بیماری یا درمان آن است. مراقبت های حمایتی به بهبود کیفیت زندگی بیمارانی که بیماری جدی یا تهدید کننده زندگی دارند کمک می کند. پرتودرمانی گاهی اوقات به عنوان مراقبت حمایتی برای تسکین درد در بیماران با تومورهای بزرگ که گسترش یافته اند ، انجام می شود.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

درمان تومورهای استرومایی دستگاه گوارش ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

برای کسب اطلاعات در مورد عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.

بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.

بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.

بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.

بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.

آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.

ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان یا فهمیدن مرحله سرطان انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.

بعضی از آزمایشات هر از چندگاهی پس از پایان درمان انجام می شود. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا وضعیت شما تغییر کرده یا سرطان عود کرده است (دوباره برگردید). این آزمایشات را بعضی اوقات آزمایش پیگیری یا معاینه می نامند.

پیگیری برای GIST که با جراحی برداشته شده است ممکن است شامل سی تی اسکن کبد و لگن یا انتظار هوشیارانه باشد. برای GIST هایی که با مهارکننده های تیروزین کیناز تحت درمان قرار می گیرند ، آزمایشات پیگیری مانند CT ، MRI یا اسکن PET ممکن است برای بررسی میزان عملکرد درمان هدفمند انجام شود.

گزینه های درمان تومورهای استرومایی دستگاه گوارش

در این قسمت

• تومورهای استرومایی دستگاه گوارش قابل برداشت

• تومورهای استرومایی دستگاه گوارش غیر قابل برداشت

• تومورهای استرومایی متاستاتیک و عود کننده دستگاه گوارش

• تومورهای استرومایی دستگاه گوارش نسوز

• گزینه های درمان در آزمایشات بالینی

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

تومورهای استرومایی دستگاه گوارش قابل برداشت

تومورهای استرومایی دستگاه گوارش قابل برداشت (GISTs) را می توان با جراحی به طور کامل یا تقریباً کامل از بین برد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی برای برداشتن تومورهایی که 2 سانتی متر یا بیشتر هستند. اگر تومور 5 سانتی متر یا کوچکتر باشد ، ممکن است جراحی لاپاراسکوپی انجام شود. اگر سلولهای سرطانی در لبه های ناحیه حذف تومور باقی مانده باشد ، انتظار مراقبانه یا درمان هدفمند با مزیلات ایماتینیب ممکن است دنبال شود.

• یک آزمایش بالینی درمان هدفمند با مسیلات ایماتینیب پس از جراحی ، برای کاهش احتمال عود تومور (بازگشت).

تومورهای استرومایی دستگاه گوارش غیر قابل برداشت

با استفاده از جراحی نمی توان GIST های غیر قابل برداشت را به طور کامل از بین برد زیرا بیش از حد بزرگ هستند و یا در مکانی هستند که در صورت برداشتن تومور به اندام های اطراف آسیب زیادی وارد می شود. درمان معمولاً یک آزمایش بالینی درمان هدفمند با imatinib mesylate برای کوچک شدن تومور است و به دنبال آن جراحی برای برداشتن بیشتر تومور در حد امکان انجام می شود.

تومورهای استرومایی متاستاتیک و عود کننده دستگاه گوارش

درمان GIST ها که متاستاتیک هستند (به سایر قسمت های بدن پخش می شوند) یا عود می کنند (بعد از درمان دوباره برگشتند) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درمان هدفمند با مسیلات ایماتینیب.

• درمان هدفمند با سونیتینیب ، اگر تومور در طول درمان با مزیلات ایماتینیب شروع به رشد کند یا عوارض آن خیلی بد باشد.

• جراحی برای برداشتن تومورهایی که با درمان هدفمند درمان شده اند و در حال کوچک شدن ، پایداری (تغییر نکردن) یا اندازه اندکی افزایش یافته اند. درمان هدفمند ممکن است بعد از جراحی نیز ادامه یابد.

• جراحی برای برداشتن تومورها در صورت وجود عوارض جدی ، مانند خونریزی ، سوراخ در دستگاه گوارش ، انسداد دستگاه GI یا عفونت.

• یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید.

تومورهای استرومایی دستگاه گوارش نسوز

بسیاری از GIST های تحت درمان با مهار کننده تیروزین کیناز (TKI) پس از مدتی مقاوم در برابر دارو می شوند (دیگر پاسخ نمی دهند). درمان معمولاً یک آزمایش بالینی با TKI متفاوت یا آزمایش بالینی داروی جدید است.

گزینه های درمان در آزمایشات بالینی

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تومورهای استرومایی دستگاه گوارش

برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد تومورهای استرومایی دستگاه گوارش ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• صفحه اصلی سارکوم بافت نرم

• سرطان های غیرمعمول درمان دوران کودکی

• داروهای تایید شده برای تومورهای استرومایی دستگاه گوارش

• درمان های هدفمند سرطان

• بازدارنده های رگ زایی

برای اطلاعات عمومی سرطان و سایر منابع از موسسه ملی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• درباره سرطان

• صحنه سازی

• شیمی درمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی

• پرتودرمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی

• کنار آمدن با سرطان

• س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید

• برای بازماندگان و مراقبان