انواع / نوروبلاستوما / بیمار / نوروبلاستوما-درمان-pdq
فهرست
- 1 درمان نوروبلاستوما (®) - نسخه بیمار
- 1.1 اطلاعات عمومی در مورد نوروبلاستوما
- 1.2 مراحل نوروبلاستوما
- 1.3 بررسی اجمالی گزینه درمان
- 1.4 درمان نوروبلاستومای کم خطر
- 1.5 درمان نوروبلاستوما با خطر متوسط
- 1.6 درمان نوروبلاستوما با خطر بالا
- 1.7 درمان مرحله 4S نوروبلاستوما
- 1.8 درمان نوروبلاستوما راجعه
- 1.9 برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نوروبلاستوما
درمان نوروبلاستوما (®) - نسخه بیمار
اطلاعات عمومی در مورد نوروبلاستوما
امتیاز کلیدی
- نوروبلاستوما بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در نوروبلاستها (بافت عصبی نابالغ) در غدد فوق کلیوی ، گردن ، قفسه سینه یا نخاع تشکیل می شوند.
- نوروبلاستوما گاهی در اثر جهش (تغییر) ژن منتقل شده از والدین به فرزند ایجاد می شود.
- علائم و نشانه های نوروبلاستوما شامل یک توده در شکم ، گردن یا درد قفسه سینه یا استخوان است.
- برای تشخیص نوروبلاستوما از آزمایشاتی که بافت ها و مایعات مختلف بدن را بررسی می کند استفاده می شود.
- برای تشخیص نوروبلاستوما نمونه برداری انجام می شود.
- عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.
نوروبلاستوما بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در نوروبلاستها (بافت عصبی نابالغ) در غدد فوق کلیوی ، گردن ، قفسه سینه یا نخاع تشکیل می شوند.
نوروبلاستوما اغلب در بافت عصبی غدد فوق کلیوی شروع می شود. دو غده فوق کلیه وجود دارد ، یکی در بالای هر کلیه در پشت شکم فوقانی. غدد فوق کلیوی هورمون های مهمی ایجاد می کنند که به کنترل ضربان قلب ، فشار خون ، قند خون و نحوه واکنش بدن در برابر استرس کمک می کنند. نوروبلاستوما همچنین ممکن است در بافت عصبی گردن ، قفسه سینه ، شکم یا لگن شروع شود.
نوروبلاستوما اغلب از دوران نوزادی شروع می شود. این بیماری معمولاً بین ماه اول زندگی و سن پنج سالگی تشخیص داده می شود. وقتی تومور شروع به رشد می کند و علائم یا نشانه هایی ایجاد می کند ، یافت می شود. گاهی اوقات قبل از تولد تشکیل می شود و در هنگام سونوگرافی کودک پیدا می شود.
با تشخیص سرطان ، معمولاً متاستاز می یابد (گسترش می یابد). نوروبلاستوما اغلب در غدد لنفاوی ، استخوان ها ، مغز استخوان ، کبد و پوست در نوزادان و کودکان گسترش می یابد. نوجوانان همچنین ممکن است در ریه ها و مغز متاستاز داشته باشند.
نوروبلاستوما گاهی در اثر جهش (تغییر) ژن منتقل شده از والدین به فرزند ایجاد می شود.
جهش های ژنی که خطر نوروبلاستوما را افزایش می دهند گاهی اوقات ارثی هستند (از والدین به کودک منتقل می شوند). در کودکان مبتلا به جهش ژنی ، نوروبلاستوما معمولاً در سنین پایین تر رخ می دهد و ممکن است بیش از یک تومور در غدد فوق کلیوی یا در بافت عصبی گردن ، قفسه سینه ، شکم یا لگن ایجاد شود.
کودکان با جهش های ژنی خاص یا سندرم های ارثی (ارثی) باید تا 10 سالگی از نظر علائم نوروبلاستوما بررسی شوند. ممکن است از آزمونهای زیر استفاده شود:
- سونوگرافی شکمی: آزمایشی است که در آن امواج صوتی با انرژی بالا (سونوگرافی) از شکم برمی خیزد و پژواک می گیرد. پژواک ها تصویری از شکم را تشکیل می دهند که سونوگرام نامیده می شود. تصویر را می توان چاپ کرد تا بعداً به آن نگاه شود.
- مطالعات کاتکول آمین ادرار: آزمایشی است که در آن نمونه ادرار برای اندازه گیری برخی از مواد خاص ، اسید وانیلی المندلیک (VMA) و اسید همووانیلیک (HVA) بررسی می شود که هنگام تجزیه کاتکول آمین ها و انتشار آنها به ادرار ساخته می شود. مقدار بالاتر از حد نرمال VMA یا HVA می تواند نشانه ای از نوروبلاستوما باشد.
- اشعه ایکس قفسه سینه: اشعه ایکس از اندام ها و استخوان های داخل قفسه سینه. اشعه ایکس نوعی پرتوی انرژی است که می تواند از بدن عبور کرده و روی فیلم قرار گیرد و از مناطق داخل بدن تصویری ایجاد کند.
با دکتر کودک خود در مورد اینکه هر چند وقت یکبار باید این آزمایشات انجام شود صحبت کنید.
علائم و نشانه های نوروبلاستوما شامل یک توده در شکم ، گردن یا درد قفسه سینه یا استخوان است.
رایج ترین علائم و نشانه های نوروبلاستوما در اثر فشار تومور بر روی بافت های مجاور هنگام رشد یا گسترش سرطان به استخوان ایجاد می شود. این علائم و نشانه ها ممکن است در اثر نوروبلاستوما یا سایر شرایط ایجاد شوند.
اگر فرزند شما یکی از موارد زیر را دارد با پزشک کودک خود مشورت کنید:
- برآمدگی در شکم ، گردن یا سینه.
- درد استخوان
- تورم معده و مشکل تنفس (در نوزادان).
- چشم های برآمده.
- سیاهی دور چشم ("چشم سیاه").
- توده های بدون درد و مایل به آبی در زیر پوست (در نوزادان).
- ضعف یا فلج (از دست دادن توانایی حرکت بخشی از بدن).
علائم و نشانه های کمتر شایع نوروبلاستوما شامل موارد زیر است:
- تب.
- تنگی نفس.
- احساس خستگی.
- کبودی یا خونریزی آسان.
- پتشیا (لکه های صاف و مشخص زیر پوست ناشی از خونریزی).
- فشار خون بالا.
- اسهال آبکی شدید.
- سندرم هورنر (افتادگی پلک ، کوچکتر مردمک چشم و تعریق کمتر در یک طرف صورت).
- حرکات عضلانی تکان دهنده.
- حرکات کنترل نشده چشم.
برای تشخیص نوروبلاستوما از آزمایشاتی که بافت ها و مایعات مختلف بدن را بررسی می کند استفاده می شود.
برای تشخیص نوروبلاستوما ممکن است از آزمایشات و روشهای زیر استفاده شود:
- معاینه جسمی و سابقه سلامتی: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.
- معاینه مغز و اعصاب: مجموعه ای از سالات و آزمایشات برای بررسی عملکرد مغز ، نخاع و عملکرد عصب. این آزمون وضعیت روانی ، هماهنگی ، توانایی راه رفتن طبیعی و عملکرد عضلات ، حواس و رفلکس ها را بررسی می کند. این را ممکن است یک آزمایش عصبی یا یک آزمایش عصبی نیز نامیده شود.
- مطالعات کاتکول آمین ادرار: آزمایشی است که در آن نمونه ادرار برای اندازه گیری برخی از مواد خاص ، اسید وانیلی المندلیک (VMA) و اسید همووانیلیک (HVA) بررسی می شود که هنگام تجزیه کاتکول آمین ها و انتشار آنها به ادرار ساخته می شود. مقدار بالاتر از حد نرمال VMA یا HVA می تواند نشانه ای از نوروبلاستوما باشد.
- مطالعات شیمی خون: آزمایشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده توسط اندام ها و بافت های بدن در خون اندازه گیری شود. مقدار بالاتر یا پایین تر از ماده طبیعی می تواند نشانه ای از بیماری باشد.
- MIBG scan: روشی است که برای یافتن تومورهای عصبی و غدد درون ریز مانند نوروبلاستوما استفاده می شود. مقدار بسیار کمی از ماده ای به نام MIBG رادیواکتیو به داخل ورید تزریق می شود و از طریق جریان خون عبور می کند. سلولهای تومور عصبی و غدد درون ریز MIBG رادیواکتیو را اشغال می کنند و توسط اسکنر شناسایی می شوند. اسکن ممکن است طی 1-3 روز انجام شود. برای جلوگیری از جذب بیش از حد MIBG از غده تیروئید ، ممکن است یک محلول ید قبل یا هنگام آزمایش داده شود. این آزمایش همچنین برای بررسی میزان پاسخ دهی تومور به درمان مورد استفاده قرار می گیرد. MIBG در دوزهای بالا برای درمان نوروبلاستوما استفاده می شود.
- سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را می گیرد که از زوایای مختلف گرفته شده است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.
- MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) با گادولینیوم: روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را تهیه کرد. ماده ای به نام گادولینیوم به داخل ورید تزریق می شود. گادولینیوم در اطراف سلولهای سرطانی جمع می شود تا در تصویر روشن تر نشان داده شوند. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.
- اسکن PET (اسکن توموگرافی با انتشار پوزیترون): روشی برای یافتن سلولهای تومور بدخیم در بدن. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل ورید تزریق می شود. اسکنر PET به دور بدن می چرخد و تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای بدخیم تومور در تصویر روشن تر نشان داده می شوند ، زیرا آنها بیشتر فعال هستند و بیش از سلولهای طبیعی گلوکز را اشغال می کنند.
- اشعه ایکس از قفسه سینه یا استخوان: اشعه ایکس نوعی پرتوی انرژی است که می تواند از بدن عبور کرده و روی فیلم قرار گیرد و از مناطق داخل بدن تصویری ایجاد کند.
- معاینه سونوگرافی: روشی است که در آن امواج صوتی با انرژی بالا (سونوگرافی) از بافت ها یا اندام های داخلی برمی خیزد و پژواک می گیرد. پژواک ها تصویری از بافت های بدن را تشکیل می دهند که سونوگرام نامیده می شود. تصویر را می توان چاپ کرد تا بعداً به آن نگاه شود. در صورت انجام CT / MRI معاینه سونوگرافی انجام نمی شود.
برای تشخیص نوروبلاستوما نمونه برداری انجام می شود.
سلول ها و بافت ها در طی بیوپسی برداشته می شوند ، بنابراین می توان آنها را توسط میکروسکوپ توسط یک آسیب شناس برای بررسی علائم سرطان مشاهده کرد. روش انجام بیوپسی به محل تومور در بدن بستگی دارد. گاهی اوقات همزمان با انجام بیوپسی ، کل تومور برداشته می شود.
آزمایشات زیر ممکن است بر روی بافتی که برداشته می شود انجام شود:
- آنالیز سیتوژنتیک: یک آزمایش آزمایشگاهی است که در آن کروموزومهای سلولهای نمونه بافتی شمارش شده و از نظر وجود هرگونه تغییر از جمله کروموزوم های شکسته ، از دست رفته ، تنظیم مجدد یا اضافی بررسی می شود. تغییر در کروموزوم های خاص ممکن است نشانه ای از سرطان باشد. تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک برای کمک به تشخیص سرطان ، برنامه ریزی برای درمان یا فهمیدن اینکه درمان چگونه کار می کند ، استفاده می شود.
- میکروسکوپ نوری: یک آزمایش آزمایشگاهی است که در آن سلولهای نمونه ای از بافت تحت میکروسکوپ های منظم و پرقدرت مشاهده می شوند تا تغییرات خاصی را در سلول ها جستجو کنند.
- ایمونوهیستوشیمی: یک آزمایش آزمایشگاهی که با استفاده از آنتی بادی ها می توان آنتی ژن های خاص (مارکرها) را در نمونه بافت بیمار بررسی کرد. آنتی بادی ها معمولاً به یک آنزیم یا یک رنگ فلورسنت مرتبط هستند. پس از اتصال آنتی بادی ها به یک آنتی ژن خاص در نمونه بافت ، آنزیم یا رنگ فعال می شود و سپس می توان آنتی ژن را در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. این نوع آزمایش برای کمک به تشخیص سرطان و کمک به تشخیص نوعی از سرطان از نوع دیگر سرطان استفاده می شود.
- مطالعه تقویت MYCN: یک مطالعه آزمایشگاهی که در آن سلولهای تومور یا مغز استخوان از نظر سطح MYCN بررسی می شوند. MYCN برای رشد سلول مهم است. سطح بالاتر MYCN (بیش از 10 نسخه از ژن) را تقویت MYCN می نامند. نوروبلاستوما با تقویت MYCN به احتمال زیاد در بدن گسترش می یابد و کمتر به درمان پاسخ می دهد.
کودکان تا 6 ماه ممکن است برای برداشتن تومور به بیوپسی یا جراحی احتیاج نداشته باشند زیرا تومور بدون درمان از بین می رود.
عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.
پیش آگهی و گزینه های درمانی به موارد زیر بستگی دارد:
- سن در زمان تشخیص.
- بافت شناسی تومور (شکل ، عملکرد و ساختار سلولهای تومور).
- گروه خطر کودک.
- اینکه آیا تغییرات خاصی در ژن ها وجود دارد یا خیر.
- از کجا در بدن تومور شروع شده است.
- مرحله سرطان
- تومور چگونه به درمان پاسخ می دهد.
- چه مدت از زمان تشخیص و زمان عود سرطان گذشته است (برای سرطان مکرر).
پیش آگهی و گزینه های درمانی نوروبلاستوما نیز تحت تأثیر زیست شناسی تومور است که شامل موارد زیر است:
- الگوهای سلولهای تومور.
- تفاوت سلولهای تومور با سلولهای طبیعی چقدر است.
- سرعت رشد سلولهای تومور چقدر است.
- این که آیا تومور تقویت MYCN را نشان می دهد.
- اینکه آیا تومور تغییراتی در ژن ALK دارد.
گفته می شود بسته به این عوامل ، زیست شناسی تومور مطلوب یا نامطلوب است. کودکی که زیست شناسی تومور مطلوبی دارد ، شانس بهبودی بیشتری دارد.
در برخی از کودکان تا 6 ماهگی ، نوروبلاستوما ممکن است بدون درمان از بین برود. به این حالت رگرسیون خود به خودی گفته می شود. کودک از نزدیک علائم یا نشانه های نوروبلاستوما را زیر نظر می گیرد. در صورت بروز علائم یا علائم ، ممکن است به درمان نیاز باشد.
مراحل نوروبلاستوما
امتیاز کلیدی
- پس از تشخیص نوروبلاستوما ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود آیا سرطان از همان جایی که به سایر قسمت های بدن شروع شده است ، گسترش یافته است یا خیر.
- سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.
- سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
- مراحل زیر برای نوروبلاستوما استفاده می شود:
- مرحله ی 1
- مرحله 2
- مرحله 3
- مرحله 4
- درمان نوروبلاستوما براساس گروههای خطر است.
- گاهی نوروبلاستوما به درمان پاسخ نمی دهد یا پس از درمان دوباره برمی گردد.
پس از تشخیص نوروبلاستوما ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود آیا سرطان از همان جایی که به سایر قسمت های بدن شروع شده است ، گسترش یافته است یا خیر.
فرآیندی که برای کشف میزان یا گسترش سرطان مورد استفاده قرار می گیرد مرحله بندی است. اطلاعات جمع آوری شده از مراحل مرحله بندی به تعیین مرحله بیماری کمک می کند. برای نوروبلاستوما ، مرحله بیماری بر سرطان کم خطر ، خطر متوسط یا پرخطر تأثیر می گذارد. همچنین بر برنامه درمانی تأثیر می گذارد. نتایج برخی از آزمایشات و روش های مورد استفاده برای تشخیص نوروبلاستوما ممکن است برای مرحله بندی استفاده شود. برای توصیف این آزمایشات و روش ها به بخش اطلاعات عمومی مراجعه کنید.
برای تعیین مرحله نیز ممکن است از آزمایشات و روشهای زیر استفاده شود:
- آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان: برداشتن مغز استخوان ، خون و تکه کوچکی از استخوان با قرار دادن یک سوزن توخالی در استخوان ران یا استخوان سینه. یک آسیب شناس مغز استخوان ، خون و استخوان را در زیر میکروسکوپ مشاهده می کند تا علائم سرطان را جستجو کند.
- نمونه برداری از غدد لنفاوی: برداشتن تمام یا بخشی از غدد لنفاوی. یک آسیب شناس برای بررسی سلول های سرطانی ، بافت غدد لنفاوی را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند. یکی از انواع زیر نمونه برداری ممکن است انجام شود:
- بیوپسی برشی: برداشتن کل غدد لنفاوی.
- بیوپسی برشی: برداشتن بخشی از گره لنفاوی.
- بیوپسی هسته: برداشتن بافت از گره لنفاوی با استفاده از یک سوزن پهن.
- بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA): برداشتن بافت یا مایعات از گره لنفاوی با استفاده از یک سوزن نازک.
سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.
سرطان می تواند از طریق بافت ، سیستم لنفاوی و خون گسترش یابد:
- بافت. سرطان از همان جایی که با رشد در مناطق مجاور آغاز شده ، گسترش می یابد.
- سیستم لنفاوی. سرطان از همان جایی که با ورود به سیستم لنفاوی آغاز شده گسترش می یابد. سرطان از طریق عروق لنفاوی به سایر قسمتهای بدن منتقل می شود.
- خون سرطان از همان جایی که با ورود به خون شروع می شود گسترش می یابد. سرطان از طریق رگ های خونی به سایر قسمت های بدن منتقل می شود.
سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
وقتی سرطان به قسمت دیگری از بدن سرایت می کند ، متاستاز نامیده می شود. سلولهای سرطانی از محل شروع (تومور اولیه) جدا شده و از طریق سیستم لنفاوی یا خون حرکت می کنند.
- سیستم لنفاوی. سرطان وارد سیستم لنفاوی می شود ، از طریق رگ های لنفاوی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.
- خون سرطان وارد خون می شود ، از طریق رگ های خونی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.
تومور متاستاتیک همان نوع سرطان تومور اولیه است. به عنوان مثال ، اگر نوروبلاستوما به کبد گسترش یابد ، سلولهای سرطانی کبد در واقع سلولهای نوروبلاستوما هستند. این بیماری نوروبلاستوما متاستاتیک است و نه سرطان کبد.
مراحل زیر برای نوروبلاستوما استفاده می شود:
مرحله ی 1
در مرحله 1 ، سرطان فقط در یک ناحیه قرار دارد و تمام سرطانی که دیده می شود در حین جراحی کاملاً برداشته می شود.
مرحله 2
مرحله 2 به مراحل 2A و 2B تقسیم می شود.
- مرحله 2A: سرطان فقط در یک منطقه است و تمام سرطانی که قابل مشاهده است در حین جراحی به طور کامل برطرف نمی شود.
- مرحله 2B: سرطان فقط در یک ناحیه است و تمام سرطانی که دیده می شود ممکن است در حین جراحی کاملاً برداشته شود یا نشود. سلولهای سرطانی در غدد لنفاوی نزدیک تومور یافت می شوند.
مرحله 3
در مرحله 3 ، یکی از موارد زیر درست است:
- سرطان در حین جراحی به طور کامل قابل برداشت نیست و از یک طرف بدن به طرف دیگر گسترش یافته و ممکن است به غدد لنفاوی مجاور نیز گسترش یافته باشد. یا
- سرطان در یک طرف بدن است و به غدد لنفاوی طرف دیگر بدن گسترش یافته است. یا
- سرطان در وسط بدن است و به بافتها یا غدد لنفاوی دو طرف بدن گسترش یافته است و سرطان با جراحی برطرف نمی شود.
مرحله 4
مرحله 4 به مراحل 4 و 4S تقسیم می شود.
- در مرحله 4 ، سرطان به غدد لنفاوی دور یا سایر نقاط بدن گسترش یافته است.
- در مرحله 4S ، کودک کمتر از 12 ماه است و:
- سرطان به پوست ، کبد و / یا مغز استخوان گسترش یافته است. یا
- سرطان فقط در یک منطقه است و تمام سرطانی که دیده می شود ممکن است در حین جراحی کاملاً برداشته شود یا نشود. یا
- سلولهای سرطانی ممکن است در غدد لنفاوی نزدیک تومور دیده شوند.
درمان نوروبلاستوما براساس گروههای خطر است.
برای بسیاری از انواع سرطان ، از مراحل برای برنامه ریزی درمان استفاده می شود. برای نوروبلاستوما ، درمان بستگی به گروه خطر بیمار دارد. مرحله نوروبلاستوما یکی از فاکتورهای تعیین گروه خطر است. عوامل دیگر عبارتند از سن ، بافت شناسی تومور و زیست شناسی تومور.
سه گروه خطر وجود دارد: کم خطر ، خطر متوسط و پرخطر.
- نوروبلاستومای کم خطر و با خطر متوسط شانس خوب شدن دارند.
- درمان نوروبلاستومای پر خطر ممکن است سخت باشد.
گاهی نوروبلاستوما به درمان پاسخ نمی دهد یا پس از درمان دوباره برمی گردد.
نوروبلاستوما نسوز توموری است که به درمان پاسخ نمی دهد.
نوروبلاستومای راجعه سرطانی است که پس از درمان مجدداً عود کرده است (دوباره برمی گردد). تومور ممکن است در محلی که از آن آغاز شده یا در سیستم عصبی مرکزی بازگردد.
بررسی اجمالی گزینه درمان
امتیاز کلیدی
- انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به نوروبلاستوما وجود دارد.
- کودکان مبتلا به نوروبلاستوما باید درمان آنها توسط تیمی از پزشکان متخصص در زمینه درمان سرطان دوران کودکی به ویژه نوروبلاستوما برنامه ریزی شود.
- هفت نوع درمان استاندارد استفاده می شود:
- مشاهده
- عمل جراحی
- پرتو درمانی
- ید درمانی 131-MIBG
- شیمی درمانی
- شیمی درمانی و پرتودرمانی با دوز بالا با نجات سلول های بنیادی
- درمان هدفمند
- انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.
- ایمونوتراپی
- درمان نوروبلاستوما باعث عوارض جانبی و اثرات دیررس می شود.
- بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.
- بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.
- ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.
انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به نوروبلاستوما وجود دارد.
انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به نوروبلاستوما در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود.
از آنجا که سرطان در کودکان نادر است ، شرکت در یک آزمایش بالینی باید مورد توجه قرار گیرد. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.
کودکان مبتلا به نوروبلاستوما باید درمان آنها توسط تیمی از پزشکان متخصص در زمینه درمان سرطان دوران کودکی به ویژه نوروبلاستوما برنامه ریزی شود.
نظارت بر درمان توسط یک متخصص انکولوژیک کودکان ، پزشکی متخصص در درمان کودکان مبتلا به سرطان انجام خواهد شد. متخصص انکولوژی کودکان با سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کودکان که در زمینه درمان کودکان مبتلا به نوروبلاستوما متخصص هستند و در زمینه های خاصی از پزشکی متخصص هستند ، کار می کند. اینها ممکن است شامل متخصصان زیر باشد:
- جراح اطفال.
- متخصص انکولوژیک پرتوی کودکان.
- متخصص غدد.
- متخصص مغز و اعصاب
- متخصص اعصاب و روان کودکان.
- متخصص مغز و اعصاب
- متخصص اطفال
- متخصص پرستار کودکان.
- کارگر اجتماعی.
- زندگی حرفه ای کودک.
- روانشناس.
هفت نوع درمان استاندارد استفاده می شود:
مشاهده
مشاهده در حال کنترل دقیق وضعیت بیمار است بدون هیچ گونه درمانی تا زمان بروز علائم یا علائم یا تغییر آنها.
عمل جراحی
از جراحی برای درمان نوروبلاستوما استفاده می شود که به سایر قسمت های بدن گسترش نیافته است. تا آنجا که ممکن است تومور برداشته شود. گره های لنفاوی نیز برداشته می شوند و از نظر علائم سرطان بررسی می شوند.
اگر تومور برداشته نشود ، ممکن است به جای آن نمونه برداری انجام شود.
پرتو درمانی
پرتودرمانی نوعی درمان سرطانی است که از اشعه ایکس با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. پرتودرمانی خارجی از ماشینی در خارج از بدن برای ارسال تابش به سمت ناحیه بدن مبتلا به سرطان استفاده می کند.
ید درمانی 131-MIBG
ید درمانی 131-MIBG درمانی با ید رادیواکتیو است. ید رادیواکتیو از طریق یک خط داخل وریدی (IV) داده می شود و وارد جریان خون می شود که تابش را مستقیماً به سلولهای تومور منتقل می کند. ید رادیواکتیو در سلولهای نوروبلاستوما جمع شده و با اشعه ای که صادر می شود آنها را از بین می برد. از درمان ید 131-MIBG گاهی اوقات برای درمان نوروبلاستومای پر خطر که پس از درمان اولیه برمی گردد استفاده می شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با توقف تقسیم آنها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک).
به استفاده از دو یا چند داروی ضد سرطان شیمی درمانی ترکیبی گفته می شود.
برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای نوروبلاستوما مراجعه کنید.
شیمی درمانی و پرتودرمانی با دوز بالا با نجات سلول های بنیادی
شیمی درمانی و پرتودرمانی با دوز بالا برای از بین بردن سلولهای سرطانی که ممکن است دوباره رشد کرده و باعث بازگشت سرطان شوند ، انجام می شود. سلولهای سالم ، از جمله سلولهای خون ساز ، نیز توسط درمان سرطان از بین می روند. نجات سلول های بنیادی درمانی برای جایگزینی سلول های خون ساز است. سلولهای بنیادی (سلولهای خونی نابالغ) از خون یا مغز استخوان بیمار خارج شده و منجمد و ذخیره می شوند. پس از اتمام شیمی درمانی و پرتودرمانی توسط بیمار ، سلولهای بنیادی ذخیره شده ذوب شده و از طریق تزریق به بیمار تحویل داده می شوند. این سلولهای بنیادی دوباره جوش خورده به سلولهای خونی بدن تبدیل شده و آنها را بازیابی می کنند.
درمان نگهدارنده پس از شیمی درمانی و پرتودرمانی با دوز بالا با نجات سلول های بنیادی به مدت 6 ماه انجام می شود و شامل درمان های زیر است:
- ایزوترتینوئین: دارویی شبیه ویتامین است که توانایی سرطان را در ساختن سلولهای سرطانی بیشتر کند می کند و ظاهر و عملکرد این سلول ها را تغییر می دهد. این دارو از طریق دهان مصرف می شود.
- دینوتوکسیماب: نوعی درمان با آنتی بادی مونوکلونال است که از آنتی بادی ساخته شده در آزمایشگاه از یک نوع سلول سلول سیستم ایمنی استفاده می کند. دینوتوکسیماب ماده ای به نام GD2 را در سطح سلولهای نوروبلاستوما شناسایی و به آن متصل می شود. به محض اتصال دینوتوکسیماب به GD2 ، سیگنالی به سیستم ایمنی بدن ارسال می شود که ماده خارجی پیدا شده و باید از بین برود. سپس سیستم ایمنی بدن سلول نوروبلاستوما را از بین می برد. دینوتوکسیماب از طریق تزریق تجویز می شود. نوعی درمان هدفمند است.
- فاکتور محرک کلنی گرانولوسیت - ماکروفاژ (GM-CSF): سیتوکینی است که به ساخت سلول های سیستم ایمنی بیشتر کمک می کند ، به ویژه گرانولوسیت ها و ماکروفاژها (گلبول های سفید) که می توانند سلول های سرطانی را مورد حمله قرار داده و از بین ببرند.
- اینترلوکین -2 (IL-2): نوعی ایمنی درمانی است که رشد و فعالیت بسیاری از سلول های ایمنی بدن ، به ویژه لنفوسیت ها (نوعی گلبول سفید) را تقویت می کند. لنفوسیت ها می توانند سلول های سرطانی را مورد حمله قرار داده و از بین ببرند.
برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای نوروبلاستوما مراجعه کنید.
درمان هدفمند
هدفمند درمانی نوعی درمان است که از داروها یا سایر مواد برای شناسایی و حمله سلولهای خاص سرطانی استفاده می کند. درمان های هدفمند معمولاً کمتر از شیمی درمانی یا پرتودرمانی به سلول های طبیعی آسیب می رسانند. انواع مختلفی از درمان های هدفمند وجود دارد:
- آنتی بادی مونوکلونال درمانی: آنتی بادی های مونوکلونال پروتئین های سیستم ایمنی بدن هستند که در آزمایشگاه برای درمان بسیاری از بیماری ها از جمله سرطان ساخته می شوند. به عنوان یک درمان سرطانی ، این آنتی بادی ها می توانند به یک هدف خاص بر روی سلول های سرطانی یا سلول های دیگر متصل شوند که ممکن است به رشد سلول های سرطانی کمک کنند. آنتی بادی ها قادر به از بین بردن سلول های سرطانی ، جلوگیری از رشد آنها یا جلوگیری از گسترش آنها هستند. آنتی بادی های مونوکلونال با تزریق تزریق می شود. آنها ممکن است به تنهایی یا برای انتقال داروها ، سموم یا مواد رادیواکتیو به طور مستقیم به سلولهای سرطانی استفاده شوند.
پمبرولیزوماب و دینوتوکسیماب آنتی بادی های مونوکلونال هستند که برای درمان نوروبلاستوما مطالعه می شوند که پس از درمان دوباره بازگشته اند یا به درمان پاسخ نداده اند.
- درمان مهار کننده تیروزین کیناز: این داروهای درمانی هدفمند سیگنال های مورد نیاز برای رشد تومورها را مسدود می کنند.
کریزوتینیب یک مهار کننده تیروزین کیناز است که برای درمان نوروبلاستوما استفاده می شود و پس از درمان دوباره بازگشته است. AZD1775 و lorlatinib مهارکننده های تیروزین کیناز هستند که برای درمان نوروبلاستوما مطالعه می شوند که پس از درمان دوباره بازگشته است یا به درمان پاسخ نداده است.
- درمان مهار کننده هیستون دی استیلاز: این روش درمانی باعث تغییر شیمیایی می شود که رشد و تقسیم سلول های سرطانی را متوقف می کند.
Vorinostat نوعی مهار کننده هیستون استیلاز است که برای درمان نوروبلاستوما مطالعه می شود که پس از درمان دوباره بازگشته است یا به درمان پاسخ نداده است.
- درمان مهارکننده اورنیتین دکربوکسیلاز: این روش درمانی رشد و تقسیم سلول های سرطانی را کند می کند.
افلورنیتین نوعی مهار کننده اورنیتین دکربوکسیلاز است که برای درمان نوروبلاستوما مورد مطالعه قرار می گیرد که پس از درمان دوباره بازگشته است یا به درمان پاسخ نداده است.
انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.
این بخش خلاصه درمانهایی را توصیف می کند که در آزمایشات بالینی در حال مطالعه هستند. ممکن است در مورد هر روش درمانی جدیدی که مطالعه می شود ذکر نشود. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.
ایمونوتراپی
ایمونوتراپی درمانی است که از سیستم ایمنی بدن بیمار برای مقابله با سرطان استفاده می کند. مواد ساخته شده توسط بدن یا ساخته شده در آزمایشگاه برای تقویت ، هدایت یا بازیابی دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان استفاده می شود. این درمان سرطان نوعی درمان بیولوژیک است.
- سلول درمانی T با CAR: سلول های T بیمار (نوعی سلول سیستم ایمنی بدن) تغییر می کنند تا به پروتئین های خاصی در سطح سلول های سرطانی حمله کنند. سلول های T از بیمار گرفته می شود و در آزمایشگاه گیرنده های خاصی به سطح آنها اضافه می شود. سلولهای تغییر یافته سلولهای T گیرنده آنتی ژن کایمریک (CAR) نامیده می شوند. سلول های T T در آزمایشگاه رشد داده می شوند و با تزریق به بیمار داده می شوند. سلولهای CAR T در خون بیمار تکثیر شده و به سلولهای سرطانی حمله می کنند.
سلول درمانی T با روش CAR در حال مطالعه برای درمان نوروبلاستوما است که پس از درمان دوباره بازگشته است یا به درمان پاسخ نداده است.
درمان نوروبلاستوما باعث عوارض جانبی و اثرات دیررس می شود.
برای اطلاعات در مورد عوارض جانبی که در طول درمان سرطان آغاز می شود ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.
عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان که پس از درمان آغاز می شود و ماهها یا سالها ادامه دارد ، اثرات دیررس است. اثرات دیررس درمان سرطان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشکلات جسمی
- رشد دندان.
- انسداد روده (انسداد).
- رشد استخوان و غضروف.
- عملکرد شنوایی
- سندرم متابولیک (فشار خون بالا ، افزایش تری گلیسیرید ، افزایش کلسترول ، افزایش درصد چربی بدن).
- تغییر در روحیه ، احساسات ، تفکر ، یادگیری یا حافظه.
- سرطان های دوم (انواع جدید سرطان).
برخی از اثرات دیررس ممکن است تحت درمان یا کنترل قرار گیرند. صحبت با پزشکان کودک در مورد تأثیرات درمان سرطان بر کودک مهم است. برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد اثرات متاخر درمان سرطان در دوران کودکی مراجعه کنید.
بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.
برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.
بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.
بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.
بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.
برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.
آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.
ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.
برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان یا فهمیدن مرحله سرطان انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.
بعضی از آزمایشات هر از چندگاهی پس از پایان درمان انجام می شود. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا وضعیت فرزند شما تغییر کرده یا سرطان عود کرده است (دوباره برگردید). این آزمایشات را بعضی اوقات آزمایش پیگیری یا معاینه می نامند.
آزمایش های پیگیری برای بیماران مبتلا به نوروبلاستوما شامل موارد زیر است:
- مطالعات کاتکول آمین ادرار.
- اسکن MIBG.
درمان نوروبلاستومای کم خطر
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
درمان نوروبلاستومای کم خطر که اخیراً تشخیص داده شده است ، می تواند شامل موارد زیر باشد:
- جراحی به دنبال مشاهده.
- شیمی درمانی و جراحی ، برای کودکان دارای علائم یا کودکانی که تومور همچنان رشد کرده و با جراحی نمی توان آنها را از بین برد.
- شیمی درمانی ، برای بیماران خاص.
- مشاهده به تنهایی برای نوزادان زیر 6 ماه که تومورهای فوق کلیوی دارند یا برای نوزادانی که علائم و نشانه های نوروبلاستوما ندارند.
- پرتودرمانی برای درمان تومورهایی که مشکلات جدی ایجاد می کنند و به سرعت به شیمی درمانی یا جراحی پاسخ نمی دهند.
- یک کارآزمایی بالینی درمان براساس پاسخ تومور به درمان و بیولوژی تومور.
از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.
درمان نوروبلاستوما با خطر متوسط
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
درمان نوروبلاستوما با خطر متوسط میانی تازه تشخیص داده شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- شیمی درمانی برای کودکان با علائم یا کوچک کردن توموری که با جراحی برطرف نمی شود. ممکن است بعد از شیمی درمانی جراحی انجام شود.
- جراحی به تنهایی برای نوزادان.
- مشاهده به تنهایی برای نوزادان.
- پرتودرمانی برای درمان تومورهایی که در طول درمان با شیمی درمانی به رشد خود ادامه داده اند و یا تومورهایی که با جراحی نمی توانند از بین بروند و پس از درمان با شیمی درمانی به رشد خود ادامه می دهند.
- یک کارآزمایی بالینی درمان براساس پاسخ تومور به درمان و بیولوژی تومور.
از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.
درمان نوروبلاستوما با خطر بالا
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
درمان نوروبلاستوما با خطر بالا که اخیراً تشخیص داده شده است ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- یک رژیم درمانی زیر:
- شیمی درمانی ترکیبی.
- عمل جراحی.
- دو دوره شیمی درمانی ترکیبی با دوز بالا و به دنبال آن نجات سلول های بنیادی.
- پرتو درمانی.
- درمان آنتی بادی مونوکلونال (دینوتوکسیماب) با اینترلوکین -2 (IL-2) ، عامل تحریک کلنی گرانولوسیت- ماکروفاژ (GM-CSF) و ایزوترتینوئین.
- یک آزمایش بالینی درمان ید 131-MIBG یا درمان هدفمند (کریزوتینیب) و سایر درمان ها.
- یک آزمایش بالینی درمان با آنتی بادی مونوکلونال (دینوتوکسیماب) ، GM-CSF و شیمی درمانی ترکیبی.
از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.
درمان مرحله 4S نوروبلاستوما
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
هیچ روش درمانی استانداردی برای نوروبلاستوما مرحله 4S تازه تشخیص داده شده وجود ندارد اما گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:
- مشاهده و مراقبت حمایتی از کودکانی که زیست شناسی تومور مطلوبی دارند و علائم و نشانه ای ندارند.
- شیمی درمانی ، برای کودکانی که علائم یا نشانه هایی دارند ، برای نوزادان بسیار جوان یا کودکانی که از نظر زیست شناسی تومور نامطلوب هستند.
- پرتودرمانی برای کودکان مبتلا به نوروبلاستوما که به کبد گسترش یافته است.
- یک کارآزمایی بالینی درمان براساس پاسخ تومور به درمان و بیولوژی تومور.
از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.
درمان نوروبلاستوما راجعه
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
بیماران ابتدا برای نوروبلاستومای کم خطر تحت درمان قرار گرفتند
درمان نوروبلاستومای راجعه که در ناحیه ای که برای اولین بار سرطان تشکیل شده است ، برمی گردد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی به دنبال مشاهده یا شیمی درمانی.
- شیمی درمانی که ممکن است با جراحی همراه باشد.
درمان نوروبلاستومای راجعه که به سایر قسمت های بدن برمی گردد یا به درمان پاسخ نداده است ، می تواند شامل موارد زیر باشد:
- مشاهده
- شیمی درمانی
- جراحی و به دنبال آن شیمی درمانی انجام می شود.
- درمان برای نوروبلاستومای پرخطر تازه تشخیص داده شده ، برای کودکان بالای 1 سال.
بیماران ابتدا برای نوروبلاستوما با خطر متوسط تحت درمان قرار گرفتند
درمان نوروبلاستومای راجعه که در ناحیه ای که برای اولین بار سرطان تشکیل شده است ، برمی گردد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی که ممکن است شیمی درمانی به دنبال داشته باشد.
- پرتودرمانی برای کودکانی که بیماری آنها پس از شیمی درمانی و جراحی نگاه دوم بدتر شده است.
درمان نوروبلاستومای راجعه که به سایر قسمت های بدن برمی گردد ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درمان برای نوروبلاستومای پرخطر تازه تشخیص داده شده ، برای کودکان بالای 1 سال.
بیماران ابتدا برای نوروبلاستوما با خطر بالا تحت درمان قرار گرفتند
هیچ درمانی استاندارد برای نوروبلاستومای راجعه در بیمارانی که برای اولین بار برای نوروبلاستومای پر خطر درمان می شوند وجود ندارد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- شیمی درمانی
- شیمی درمانی ترکیبی با آنتی بادی مونوکلونال درمانی (دینوتوکسیماب).
- ید 131-MIBG درمانی برای تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی. ممکن است به تنهایی یا در ترکیب با شیمی درمانی تجویز شود.
- درمان هدفمند با crizotinib یا سایر مهارکننده های ALK ، برای بیماران مبتلا به تغییر ژن ALK.
از آنجا که هیچ روش درمانی استانداردی وجود ندارد ، بیمارانی که برای اولین بار تحت نوروبلاستومای پر خطر درمان می شوند ، ممکن است بخواهند یک آزمایش بالینی را در نظر بگیرند. برای اطلاعات در مورد آزمایشات بالینی ، لطفا به وب سایت NCI مراجعه کنید.
بیماران مبتلا به نوروبلاستوما مکرر CNS
درمان نوروبلاستوما که در سیستم عصبی مرکزی عود می کند (دوباره برمی گردد) (CNS ؛ مغز و نخاع) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- جراحی برای برداشتن تومور در CNS و به دنبال آن پرتودرمانی.
- یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید.
درمان هایی که برای نوروبلاستوما پیشرونده / مکرر مطالعه می شوند
برخی از درمان هایی که در آزمایش های بالینی نوروبلاستوما مورد مطالعه قرار می گیرند که عود می کند (دوباره برمی گردد) یا پیشرفت می کند (رشد می کند ، گسترش می یابد یا به درمان پاسخ نمی دهد) شامل موارد زیر است:
- شیمی درمانی و درمان هدفمند (دینوتوکسیماب با یا بدون افلورنیتین).
- بررسی نمونه ای از تومور بیمار برای برخی تغییرات ژنی. نوع درمان هدفمندی که به بیمار داده می شود به نوع تغییر ژن بستگی دارد.
- درمان هدفمند (AZD1775) و شیمی درمانی.
- درمان هدفمند (پمبرولیزوماب یا لورلاتینیب).
- ایمنی درمانی (سلول درمانی T با CAR).
- ید درمانی 131-MIBG که به تنهایی یا با سایر داروهای ضد سرطان انجام می شود.
- ید درمانی 131-MIBG و درمان هدفمند (دینوتوکسیماب).
از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نوروبلاستوما
برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد نوروبلاستوما ، به موارد زیر مراجعه کنید:
- صفحه اصلی نوروبلاستوما
- غربالگری نوروبلاستوما
- توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن و سرطان
- داروهای تایید شده برای نوروبلاستوما
- درمان های هدفمند سرطان
- ایمونوتراپی برای درمان سرطان
- رویکردهای جدید درمان با نوروبلاستوما (NANT)
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان در دوران کودکی و سایر منابع عمومی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:
- درباره سرطان
- سرطان های دوران کودکی
- CureSearch برای کودکان سرطان رد مسئولیت
- اثرات دیررس درمان سرطان در دوران کودکی
- نوجوانان و بزرگسالان جوان مبتلا به سرطان
- کودکان مبتلا به سرطان: راهنمای والدین
- سرطان در کودکان و نوجوانان
- صحنه سازی
- کنار آمدن با سرطان
- س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید
- برای بازماندگان و مراقبان
بازخوانی خودکار نظر را فعال کنید