Types/myeloproliferative/patient/mds-mpd-treatment-pdq

درمان نئوپلاسم های میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو (®) - نسخه بیمار

اطلاعات عمومی در مورد نئوپلاسم های میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو

امتیاز کلیدی

• نئوپلاسمهای میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو گروهی از بیماریها هستند که در آنها مغز استخوان بیش از حد گلبولهای سفید خون ایجاد می کند.

• نئوپلاسمهای میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو دارای ویژگیهای سندرمهای میلودی پلاستیک و نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو هستند.

• انواع مختلفی از نئوپلاسمهای میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو وجود دارد.

• آزمایشاتی که خون و مغز استخوان را بررسی می کنند برای تشخیص (یافتن) و تشخیص نئوپلاسمهای میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو استفاده می شود.

نئوپلاسمهای میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو گروهی از بیماریها هستند که در آنها مغز استخوان بیش از حد گلبولهای سفید خون ایجاد می کند.

نئوپلاسم های میلودی پلاستیک / میلوپرولیفراتیو بیماری های خون و مغز استخوان هستند.

آناتومی استخوان. استخوان از استخوان فشرده ، استخوان اسفنجی و مغز استخوان تشکیل شده است. استخوان فشرده ، لایه خارجی استخوان را تشکیل می دهد. استخوان اسفنجی بیشتر در انتهای استخوان یافت می شود و حاوی مغز قرمز است. مغز استخوان در مرکز بیشتر استخوان ها یافت می شود و رگ های خونی زیادی دارد. مغز استخوان دو نوع دارد: قرمز و زرد. مغز قرمز حاوی سلول های بنیادی خون است که می تواند به سلول های قرمز خون ، گلبول های سفید یا پلاکت تبدیل شود. مغز زرد بیشتر از چربی ساخته می شود.

به طور معمول ، مغز استخوان سلول های بنیادی خون (سلول های نابالغ) ایجاد می کند که با گذشت زمان به سلول های بالغ خون تبدیل می شوند. سلول بنیادی خون ممکن است به سلول بنیادی میلوئیدی یا سلول بنیادی لنفوئید تبدیل شود. سلول بنیادی لنفوئیدی به گلبول سفید تبدیل می شود. سلول بنیادی میلوئید به یکی از سه نوع سلول خونی بالغ تبدیل می شود:

• گلبول های قرمز خون که اکسیژن و سایر مواد را به تمام بافت های بدن منتقل می کنند.

• گلبول های سفید خون که با عفونت و بیماری مقابله می کنند.

• پلاکت هایی که برای جلوگیری از خونریزی لخته خون ایجاد می کنند.

رشد سلول های خونی. یک سلول بنیادی خون چندین مرحله را طی می کند تا به یک گلبول قرمز ، پلاکت یا گلبول سفید تبدیل شود.

نئوپلاسمهای میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو دارای ویژگیهای سندرمهای میلودی پلاستیک و نئوپلاسمهای میلوپرولیفراتیو هستند.

در بیماری های میلو دیس پلاستیک ، سلول های بنیادی خون به سلول های قرمز خون سالم ، گلبول های سفید یا پلاکت ها بالغ نمی شوند. سلولهای خونی نابالغ که بلاست نامیده می شوند ، آنطور که باید عمل نمی کنند و در مغز استخوان یا بلافاصله پس از ورود به خون می میرند. در نتیجه ، تعداد کمتری از گلبول های قرمز خون ، گلبول های سفید خون و پلاکت ها وجود دارد.

در بیماریهای میلوپرولیفراتیو ، تعداد بیشتری از سلولهای بنیادی خون به یک یا چند نوع سلول خونی تبدیل می شوند و تعداد کل سلولهای خون به آرامی افزایش می یابد.

این خلاصه در مورد نئوپلاسمهایی است که دارای ویژگیهای بیماریهای میلو دیستپلاستیک و میلوپرولیفراتیو است. برای اطلاعات بیشتر در مورد بیماری های مرتبط به خلاصه زیر مراجعه کنید:

• درمان سندرم میلودیسپلاستیک

• درمان مزمن نئوپلاسم میلوپرولیفراتیو

• درمان سرطان خون مزمن میلوژن

انواع مختلفی از نئوپلاسمهای میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو وجود دارد.

3 نوع اصلی نئوپلاسم های میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو شامل موارد زیر است:

• سرطان خون مزمن میلومونوسیتیک (CMML).

• لوسمی میلومونوسیتیک نوجوان (JMML).

• لوسمی میلوژن مزمن غیر معمولی (CML).

هنگامی که نئوپلاسم میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو با هیچ یک از این انواع مطابقت نداشته باشد ، به آن نئوپلاسم میلودی پلاستیک / میلوپرولیفراتیو می گویند ، طبقه بندی نشده (MDS / MPN-UC).

نئوپلاسمهای میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو ممکن است به لوسمی حاد تبدیل شوند.

آزمایشاتی که خون و مغز استخوان را بررسی می کنند برای تشخیص (یافتن) و تشخیص نئوپلاسمهای میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو استفاده می شود.

ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:

• معاینه و شرح حال جسمی: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند بزرگ شدن طحال و کبد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.

• شمارش کامل خون (CBC) با دیفرانسیل: روشی است که در آن نمونه خون گرفته می شود و از نظر موارد زیر بررسی می شود:

• تعداد گلبول های قرمز و پلاکت ها.

• تعداد و نوع گلبولهای سفید خون.

• مقدار هموگلوبین (پروتئین حامل اکسیژن) در گلبول های قرمز خون.

• بخشی از نمونه از گلبول های قرمز تشکیل شده است.

شمارش کامل خون (CBC). خون با قرار دادن یک سوزن در ورید و اجازه جریان خون در یک لوله جمع می شود. نمونه خون به آزمایشگاه ارسال می شود و گلبول های قرمز ، گلبول های سفید و پلاکت ها شمارش می شوند. CBC برای آزمایش ، تشخیص و نظارت بر بسیاری از شرایط مختلف استفاده می شود.

• اسمیر خون محیطی: روشی است که در آن نمونه خون از نظر سلول های بلاست ، تعداد و انواع گلبول های سفید خون ، تعداد پلاکت ها و تغییر شکل سلول های خونی بررسی می شود.

• مطالعات شیمی خون: روشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده توسط اندام ها و بافت های بدن در خون اندازه گیری شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی) یک ماده می تواند نشانه ای از بیماری باشد.

• آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان: برداشتن تکه کوچکی از استخوان و مغز استخوان با قرار دادن یک سوزن در استخوان ران یا استخوان سینه. یک آسیب شناس نمونه های استخوان و مغز استخوان را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند تا سلول های غیر طبیعی را جستجو کند.

آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان. بعد از بی حس شدن ناحیه کوچکی از پوست ، سوزن مغز استخوان به استخوان ران بیمار وارد می شود. نمونه های خون ، استخوان و مغز استخوان برای معاینه زیر میکروسکوپ برداشته می شود.

آزمایشات زیر ممکن است روی نمونه بافتی که برداشته می شود انجام شود:

• تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک: یک آزمایش آزمایشگاهی است که در آن کروموزوم سلولهای نمونه مغز استخوان یا خون شمارش شده و از نظر وجود هرگونه تغییر از جمله کروموزوم های شکسته ، از دست رفته ، تنظیم مجدد یا اضافی بررسی می شود. تغییر در کروموزوم های خاص ممکن است نشانه ای از سرطان باشد. تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک برای کمک به تشخیص سرطان ، برنامه ریزی برای درمان یا فهمیدن اینکه درمان چگونه کار می کند ، استفاده می شود. سلولهای سرطانی در نئوپلاسمهای میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو حاوی کروموزوم فیلادلفیا نیستند که در لوسمی مزمن میلوژن وجود دارد.

• ایمونوسیتوشیمی: یک آزمایش آزمایشگاهی است که با استفاده از آنتی بادی ها می توان برخی از آنتی ژن ها (مارکرها) را در نمونه مغز استخوان بیمار بررسی کرد. آنتی بادی ها معمولاً به یک آنزیم یا یک رنگ فلورسنت مرتبط هستند. پس از اتصال آنتی بادی ها به آنتی ژن موجود در نمونه مغز استخوان بیمار ، آنزیم یا رنگ فعال می شود و سپس می توان آنتی ژن را در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. این نوع آزمایش برای کمک به تشخیص سرطان و تشخیص تفاوت بین نئوپلاسمهای myelodysplastic / myeloproliferative ، لوسمی و سایر موارد استفاده می شود.

سرطان خون مزمن میلوماونوسیتیک

امتیاز کلیدی

• لوسمی مزمن میلومونوسیتیک بیماری است که در آن مقدار زیادی میلوسیت و مونوسیت (سلولهای سفید خون نابالغ) در مغز استخوان ساخته می شود.

• سن بالاتر و مرد بودن ، خطر ابتلا به سرطان خون مزمن میلومونوسیتیک را افزایش می دهد.

• علائم و نشانه های سرطان خون مزمن میلومونوسیتیک شامل تب ، کاهش وزن و احساس خستگی شدید است.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

لوسمی مزمن میلومونوسیتیک بیماری است که در آن مقدار زیادی میلوسیت و مونوسیت (سلولهای سفید خون نابالغ) در مغز استخوان ساخته می شود.

در لوسمی مزمن میلومونوسیتیک (CMML) ، بدن به سلول های بنیادی خون خیلی زیاد می گوید تا به دو نوع گلبول سفید تبدیل شوند که به آن ها میلوسیت و مونوسیت می گویند. برخی از این سلولهای بنیادی خون هرگز به سلولهای سفید خون بالغ تبدیل نمی شوند. به این گلبولهای سفید نابالغ بلاست گفته می شود. با گذشت زمان ، سلولهای میلوسیتی ، مونوسیتها و بلاستها سلولهای قرمز خون و پلاکتهای مغز استخوان را خارج می کنند. وقتی این اتفاق می افتد ، ممکن است عفونت ، کم خونی یا خونریزی آسان رخ دهد.

سن بالاتر و مرد بودن ، خطر ابتلا به سرطان خون مزمن میلومونوسیتیک را افزایش می دهد.

هر چیزی که احتمال ابتلا به بیماری شما را افزایش دهد ، عامل خطر نامیده می شود. عوامل خطر احتمالی CMML شامل موارد زیر است:

• سن بالاتر
• مرد بودن
• قرار گرفتن در معرض مواد خاصی در محل کار یا محیط.
• قرار گرفتن در معرض اشعه.
• درمان گذشته با برخی داروهای ضد سرطان.

علائم و نشانه های سرطان خون مزمن میلومونوسیتیک شامل تب ، کاهش وزن و احساس خستگی شدید است.

این علائم و نشانه ها ممکن است توسط CMML یا شرایط دیگر ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• تب بدون دلیل مشخص.
• عفونت
• احساس خستگی زیاد
• کاهش وزن بدون دلیل مشخص.
• کبودی یا خونریزی آسان.
• درد یا احساس سیری در زیر دنده ها.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی CMML به موارد زیر بستگی دارد:

• تعداد گلبول های سفید خون یا پلاکت در خون یا مغز استخوان.

• خواه بیمار کم خون باشد.

• مقدار انفجار در خون یا مغز استخوان.

• مقدار هموگلوبین در گلبول های قرمز خون.

• اینکه آیا تغییرات خاصی در کروموزوم ها وجود دارد یا خیر.

لوسمی میلومونوسیتیک نوجوان

امتیاز کلیدی

• لوسمی میلومونوسیتیک نوجوان نوعی بیماری در دوران کودکی است که در آن تعداد زیادی سلول و سلول مونوسیت (سلول های سفید خون نابالغ) در مغز استخوان ساخته می شود.

• علائم و نشانه های سرطان خون میلومونوسیتیک نوجوانان شامل تب ، کاهش وزن و احساس خستگی شدید است.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

لوسمی میلومونوسیتیک نوجوان نوعی بیماری در دوران کودکی است که در آن تعداد زیادی سلول و سلول مونوسیت (سلول های سفید خون نابالغ) در مغز استخوان ساخته می شود.

سرطان خون میلومونوسیتیک نوجوانان (JMML) یک سرطان نادر در دوران کودکی است که بیشتر در کودکان زیر 2 سال اتفاق می افتد. کودکانی که به نوروفیبروماتوز نوع 1 مبتلا هستند و آقایان در معرض خطر ابتلا به سرطان خون میلومونوسیتیک نوجوانان هستند.

در JMML ، بدن بیش از حد به سلولهای بنیادی خون می گوید تا به دو نوع سلول گلبول سفید به نام های میلوسیت و مونوسیت تبدیل شوند. برخی از این سلولهای بنیادی خون هرگز به سلولهای سفید خون بالغ تبدیل نمی شوند. به این گلبولهای سفید نابالغ بلاست گفته می شود. با گذشت زمان ، سلولهای میلوسیتی ، مونوسیتها و بلاستها سلولهای قرمز خون و پلاکتهای مغز استخوان را خارج می کنند. وقتی این اتفاق می افتد ، ممکن است عفونت ، کم خونی یا خونریزی آسان رخ دهد.

علائم و نشانه های سرطان خون میلومونوسیتیک نوجوانان شامل تب ، کاهش وزن و احساس خستگی شدید است.

این علائم و نشانه ها ممکن است توسط JMML یا شرایط دیگر ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• تب بدون دلیل مشخص.

• داشتن عفونت ، مانند برونشیت یا التهاب لوزه.

• احساس خستگی زیاد

• کبودی یا خونریزی آسان.

• بثورات پوستی

• تورم بدون درد غدد لنفاوی گردن ، زیر بغل ، معده یا کشاله ران.

• درد یا احساس سیری در زیر دنده ها.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی برای JMML به موارد زیر بستگی دارد:

• سن کودک در هنگام تشخیص.

• تعداد پلاکت در خون.

• مقدار نوع خاصی از هموگلوبین در گلبول های قرمز خون.

لوسمی میلوژن مزمن غیر معمولی

امتیاز کلیدی

• لوسمی میلوژن مزمن آتیپیک بیماری است که در آن گرانولوسیتهای زیادی (سلولهای سفید خون نابالغ) در مغز استخوان ساخته می شوند.

• علائم و نشانه های لوسمی میلوژن مزمن غیرمعمول شامل کبودی یا خونریزی آسان و احساس خستگی و ضعف است.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) را تحت تأثیر قرار می دهند.

لوسمی میلوژن مزمن آتیپیک بیماری است که در آن گرانولوسیتهای زیادی (سلولهای سفید خون نابالغ) در مغز استخوان ساخته می شوند.

در لوسمی میلوژنی مزمن غیر معمولی (CML) ، بدن به سلول های بنیادی خون زیادی می گوید تا به نوعی گلبول سفید به نام گرانولوسیت تبدیل شوند. برخی از این سلولهای بنیادی خون هرگز به سلولهای سفید خون بالغ تبدیل نمی شوند. به این گلبولهای سفید نابالغ بلاست گفته می شود. با گذشت زمان ، گرانولوسیت ها و بلاست ها سلول های قرمز خون و پلاکت های مغز استخوان را بیرون می کشند.

سلول های سرطان خون در CML و CML غیر معمول در زیر میکروسکوپ به نظر می رسند. با این حال ، در CML غیرمعمول یک تغییر کروموزوم خاص ، به نام "کروموزوم فیلادلفیا" وجود ندارد.

علائم و نشانه های لوسمی میلوژن مزمن غیرمعمول شامل کبودی یا خونریزی آسان و احساس خستگی و ضعف است.

این علائم و نشانه ها ممکن است به دلیل CML غیرمعمول یا سایر شرایط ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• تنگی نفس.

• پوست رنگپریده.

• احساس خستگی و ضعف شدید

• کبودی یا خونریزی آسان.

• پتشیا (لکه های صاف و مشخص زیر پوست ناشی از خونریزی).

• درد یا احساس سیری در زیر دنده های سمت چپ.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) برای CML غیرمعمول به تعداد گلبول های قرمز و پلاکت های خون بستگی دارد.

نئوپلاسم Myelodysplastic / Myeloproliferative ، غیر قابل طبقه بندی

امتیاز کلیدی

• نئوپلاسم میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو ، غیر قابل طبقه بندی ، بیماری است که دارای ویژگیهای بیماریهای میلو دیستپلاستیک و میلوپرولیفراتیو است اما لوسمی مزمن میلومونوسیتیک ، لوسمی میلومونوسیتیک نوجوانان ، یا لوسمی میلوژن مزمن غیر معمولی نیست.

• علائم و نشانه های نئوپلاسم myelodysplastic / myeloproliferative ، غیر قابل طبقه بندی ، شامل تب ، کاهش وزن و احساس خستگی زیاد است.

نئوپلاسم میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو ، غیر قابل طبقه بندی ، بیماری است که دارای ویژگیهای بیماریهای میلو دیستپلاستیک و میلوپرولیفراتیو است اما لوسمی مزمن میلومونوسیتیک ، لوسمی میلومونوسیتیک نوجوانان ، یا لوسمی میلوژن مزمن غیر معمولی نیست.

در نئوپلاسم میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو ، طبقه بندی نشده (MDS / MPD-UC) ، بدن به سلولهای بنیادی خون زیادی می گوید تا به سلول های قرمز خون ، گلبول های سفید یا پلاکت تبدیل شوند. برخی از این سلولهای بنیادی خون هرگز به سلولهای خونی بالغ تبدیل نمی شوند. به این سلولهای خونی نابالغ بلاست گفته می شود. با گذشت زمان ، سلولهای غیر طبیعی خون و بلاستهای مغز استخوان سلولهای قرمز خون سالم ، گلبولهای سفید خون و پلاکتها را از بین می برد.

MDS / MPN-UC یک بیماری بسیار نادر است. از آنجا که بسیار نادر است ، عواملی که بر خطر و پیش آگهی تأثیر می گذارد شناخته شده نیستند.

علائم و نشانه های نئوپلاسم myelodysplastic / myeloproliferative ، غیر قابل طبقه بندی ، شامل تب ، کاهش وزن و احساس خستگی زیاد است.

این علائم و نشانه ها ممکن است به دلیل MDS / MPN-UC یا شرایط دیگر ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• تب یا عفونت های مکرر.

• تنگی نفس.

• احساس خستگی و ضعف شدید

• پوست رنگپریده.

• کبودی یا خونریزی آسان.

• پتشیا (لکه های صاف و مشخص زیر پوست ناشی از خونریزی).

• درد یا احساس سیری در زیر دنده ها.

مراحل نئوپلاسم های میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو

امتیاز کلیدی

• هیچ سیستم استاندارد مرحله بندی برای نئوپلاسمهای myelodysplastic / myeloproliferative وجود ندارد.

هیچ سیستم استاندارد مرحله بندی برای نئوپلاسمهای myelodysplastic / myeloproliferative وجود ندارد.

مرحله بندی مرحله ای است که برای کشف میزان گسترش سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. هیچ سیستم استاندارد مرحله بندی برای نئوپلاسمهای myelodysplastic / myeloproliferative وجود ندارد. درمان براساس نوع نئوپلاسم myelodysplastic / myeloproliferative بیمار است. برای برنامه ریزی درمان شناختن نوع آن مهم است.

بررسی اجمالی گزینه درمان

امتیاز کلیدی

• انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به نئوپلاسم میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو وجود دارد.

• از پنج نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

• شیمی درمانی

• سایر دارو درمانی

• پیوند سلول های بنیادی

• مراقبت های حمایتی

• درمان هدفمند

• انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

• درمان نئوپلاسمهای میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

• بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

• بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

• ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به نئوپلاسم میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان ها برای بیماران مبتلا به نئوپلاسم میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود. بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.

از پنج نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

شیمی درمانی

شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با توقف تقسیم آنها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً در مایع مغزی نخاعی ، اندام یا حفره ای از بدن مانند شکم قرار می گیرد ، داروها عمدتاً سلولهای سرطانی را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای). نحوه انجام شیمی درمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد. شیمی درمانی ترکیبی ، درمانی است که بیش از یک داروی ضد سرطان استفاده می کند.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو مراجعه کنید.

سایر دارو درمانی

اسید رتینوئیک 13 سیس یک داروی ویتامین مانند است که توانایی سرطان را در ساختن سلولهای سرطانی بیشتر کند و نحوه نگاه و عملکرد این سلول ها را تغییر می دهد.

پیوند سلول های بنیادی

شیمی درمانی برای از بین بردن سلول های غیرطبیعی یا سلول های سرطانی انجام می شود. سلولهای سالم ، از جمله سلولهای خون ساز ، نیز توسط درمان سرطان از بین می روند. پیوند سلول های بنیادی درمانی برای جایگزینی سلول های خون ساز است. سلولهای بنیادی (سلولهای خونی نابالغ) از خون یا مغز استخوان بیمار یا اهدا کننده خارج شده و منجمد و ذخیره می شوند. پس از انجام شیمی درمانی توسط بیمار ، سلولهای بنیادی ذخیره شده ذوب شده و از طریق تزریق به بیمار تحویل داده می شوند. این سلولهای بنیادی دوباره جوش خورده به سلولهای خونی بدن تبدیل شده و آنها را بازیابی می کنند.

پیوند سلول های بنیادی. (مرحله 1): خون از ورید بازوی اهدا کننده گرفته می شود. بیمار یا شخص دیگری ممکن است اهدا کننده باشد. خون از طریق دستگاهی که سلولهای بنیادی را از بین می برد ، جریان می یابد. سپس خون از طریق رگ بازوی دیگر به اهدا کننده بازمی گردد. (مرحله 2): بیمار شیمی درمانی می کند تا سلول های خون ساز را از بین ببرد. بیمار ممکن است پرتودرمانی دریافت کند (نشان داده نشده است). (مرحله 3): بیمار سلولهای بنیادی را از طریق کاتتری که در رگ خونی در قفسه سینه قرار گرفته دریافت می کند.

مراقبت های حمایتی

مراقبت های حمایتی برای کاهش مشکلات ناشی از بیماری یا درمان آن انجام می شود. مراقبت های حمایتی ممکن است شامل انتقال تزریق یا درمان دارویی مانند آنتی بیوتیک برای مبارزه با عفونت باشد.

درمان هدفمند

هدفمند درمانی نوعی درمان سرطان است که با استفاده از داروها یا سایر مواد به سلولهای سرطانی حمله می کند بدون اینکه به سلولهای طبیعی آسیب برساند. داروهای درمانی هدفمند به نام بازدارنده های تیروزین کیناز (TKI) برای درمان نئوپلاسم میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو استفاده می شود ، طبقه بندی نشده است. TKI آنزیم تیروزین کیناز را مسدود می کند که باعث می شود سلولهای بنیادی بیش از نیاز بدن به سلولهای خونی (بلاست) تبدیل شوند. ایماتینیب مزیلات (Gleevec) یک TKI است که ممکن است مورد استفاده قرار گیرد. سایر داروهای درمانی هدفمند در حال درمان در JMML هستند.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو مراجعه کنید.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

درمان نئوپلاسمهای میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

برای کسب اطلاعات در مورد عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.

بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.

بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.

بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.

بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.

آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.

ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان یا فهمیدن مرحله سرطان انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.

بعضی از آزمایشات هر از چندگاهی پس از پایان درمان انجام می شود. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا وضعیت شما تغییر کرده یا سرطان عود کرده است (دوباره برگردید). این آزمایشات را بعضی اوقات آزمایش پیگیری یا معاینه می نامند.

گزینه های درمان نئوپلاسم های میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو

در این قسمت

• سرطان خون مزمن میلوماونوسیتیک

• لوسمی میلومونوسیتیک نوجوان

• لوسمی میلوژن مزمن غیر معمولی

• نئوپلاسم Myelodysplastic / Myeloproliferative ، غیر قابل طبقه بندی

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

سرطان خون مزمن میلوماونوسیتیک

درمان سرطان خون مزمن میلومونوسیتیک (CMML) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی با یک یا چند عامل.

• پیوند سلول های بنیادی.

• یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

لوسمی میلومونوسیتیک نوجوان

درمان سرطان خون میلومونوسیتیک نوجوانان (JMML) ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ترکیبی.

• پیوند سلول های بنیادی.

• درمان 13 سیس - رتینوئیک اسید.

• یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید ، مانند درمان هدفمند.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

لوسمی میلوژن مزمن غیر معمولی

درمان لوسمی میلوژن مزمن غیر معمولی (CML) ممکن است شامل شیمی درمانی باشد.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

نئوپلاسم Myelodysplastic / Myeloproliferative ، غیر قابل طبقه بندی

از آنجا که نئوپلاسم myelodysplastic / myeloproliferative ، غیر قابل طبقه بندی (MDS / MPN-UC) یک بیماری نادر است ، اطلاعات کمی در مورد درمان آن شناخته شده است. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درمان های مراقبت حمایتی برای مدیریت مشکلات ناشی از بیماری مانند عفونت ، خونریزی و کم خونی.

• درمان هدفمند (imatinib mesylate).

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نئوپلاسم های میلو دیسپلاستیک / میلوپرولیفراتیو

برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد نئوپلاسمهای میلو دیستپلاستیک / میلوپرولیفراتیو ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• صفحه اصلی نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو

• پیوند سلول های بنیادی خون ساز

• داروهای تایید شده برای نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو

• درمان های هدفمند سرطان

برای اطلاعات عمومی سرطان و سایر منابع از موسسه ملی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• درباره سرطان

• صحنه سازی

• شیمی درمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی

• پرتودرمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی

• کنار آمدن با سرطان

• س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید

• برای بازماندگان و مراقبان