انواع / لنفوم / بیمار / کودک-هاجکین-درمان-pdq

درمان لنفوم هاچکین دوران کودکی (®) - نسخه بیمار

اطلاعات عمومی در مورد لنفوم هوچکین در دوران کودکی

امتیاز کلیدی

• لنفوم هوچکین در دوران کودکی بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در سیستم لنفاوی ایجاد می شوند.

• دو نوع اصلی لنفوم هوچکین در دوران کودکی غالب لنفوسیت های کلاسیک و ندولار است.

• عفونت ویروس اپشتین بار و سابقه خانوادگی لنفوم هوچکین می تواند خطر لنفوم هوچکین در دوران کودکی را افزایش دهد.

• علائم لنفوم هوچکین در دوران کودکی شامل تورم غدد لنفاوی ، تب ، تعریق عرق شبانه و کاهش وزن است.

• آزمایشاتی که سیستم لنفاوی و سایر قسمت های بدن را بررسی می کنند برای تشخیص و مرحله بندی لنفوم هوچکین در دوران کودکی استفاده می شود.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

لنفوم هوچکین در دوران کودکی بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در سیستم لنفاوی ایجاد می شوند.

لنفوم هوچکین در دوران کودکی نوعی سرطان است که در سیستم لنفاوی ایجاد می شود. سیستم لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی بدن است. به محافظت از بدن در برابر عفونت و بیماری کمک می کند.

سیستم لنفاوی از موارد زیر تشکیل شده است:

• لنف: مایعی آبکی و بی رنگ است که از طریق رگهای لنفاوی عبور کرده و لنفوسیتهای T و B را حمل می کند. لنفوسیت ها نوعی گلبول سفید هستند.

• رگهای لنفاوی: شبکه ای از لوله های نازک است که لنفاوی را از قسمت های مختلف بدن جمع می کند و به جریان خون برمی گرداند.

• گره های لنفاوی: ساختارهای کوچک و لوبیایی شکل که لنفاوی را فیلتر کرده و سلول های سفید خون را ذخیره می کند که به مبارزه با عفونت و بیماری کمک می کند. گره های لنفاوی در امتداد شبکه ای از عروق لنفاوی در سراسر بدن یافت می شوند. گروه هایی از غدد لنفاوی در گردن ، زیر بغل ، مدیاستینوم (ناحیه بین ریه ها) ، شکم ، لگن و کشاله ران دیده می شود. لنفوم هوچکین معمولاً در غدد لنفاوی بالای دیافراگم ایجاد می شود.

• طحال: عضوی که لنفوسیت می سازد ، گلبول های قرمز و لنفوسیت ها را ذخیره می کند ، خون را فیلتر می کند و سلول های قدیمی خون را از بین می برد. طحال در سمت چپ شکم نزدیک معده است.

• تیموس: عضوی است که در آن لنفوسیت های T بالغ و تکثیر می شوند. تیموس در قفسه سینه پشت استخوان سینه قرار دارد.

• مغز استخوان: بافت نرم و اسفنجی در مرکز برخی از استخوان ها مانند استخوان ران و استخوان سینه. سلول های سفید خون ، گلبول های قرمز و پلاکت ها در مغز استخوان ساخته می شوند.

• لوزه ها: دو توده کوچک از بافت لنفاوی پشت گلو. در هر طرف گلو یک لوزه وجود دارد.

آناتومی سیستم لنفاوی ، عروق لنفاوی و اندام های لنفاوی شامل غدد لنفاوی ، لوزه ها ، تیموس ، طحال و مغز استخوان را نشان می دهد. لنف (مایع شفاف) و لنفوسیت ها از طریق عروق لنفاوی و به غدد لنفاوی منتقل می شوند ، جایی که لنفوسیت ها مواد مضر را از بین می برند. لنف از طریق یک ورید بزرگ نزدیک قلب وارد خون می شود.

تکه هایی از بافت لنفاوی در قسمت های دیگر بدن مانند پوشش دستگاه گوارش ، برونش و پوست نیز یافت می شود.

دو نوع کلی از لنفوم وجود دارد: لنفوم هوچکین و لنفوم غیر هوچکین. این خلاصه در مورد درمان لنفوم هوچکین در دوران کودکی است.

لنفوم هوچکین بیشتر در نوجوانان 15 تا 19 سال رخ می دهد. روش درمانی برای کودکان و نوجوانان متفاوت از درمان برای بزرگسالان است.

برای کسب اطلاعات در مورد لنفوم غیرهوچکین دوران کودکی یا لنفوم هوچکین بزرگسالان به خلاصه های زیر مراجعه کنید:

• درمان لنفوم غیر هوچکین در دوران کودکی.

• درمان لنفوم هاجکین بزرگسالان.

دو نوع اصلی لنفوم هوچکین در دوران کودکی غالب لنفوسیت های کلاسیک و ندولار است.

دو نوع اصلی لنفوم هوچکین در دوران کودکی عبارتند از:

• لنفوم هوچکین کلاسیک. این رایج ترین نوع لنفوم هوچکین است. این بیماری بیشتر در نوجوانان رخ می دهد. هنگامی که نمونه ای از بافت غدد لنفاوی زیر میکروسکوپ بررسی می شود ، سلولهای سرطانی لنفوم هوچکین ، سلولهای Reed-Sternberg ، دیده می شود.

سلول رید-استرنبرگ. سلول های Reed-Sternberg لنفوسیت های بزرگ و غیرطبیعی هستند که ممکن است بیش از یک هسته داشته باشند. این سلول ها در لنفوم هوچکین یافت می شوند.

لنفوم کلاسیک هوچکین بر اساس نوع سلولهای سرطانی در زیر میکروسکوپ به چهار زیرگروه تقسیم می شود:

• لنفوم هوچکین - اسکلروزان کننده گره ای اغلب در کودکان بزرگسال و بزرگسالان رخ می دهد. در هنگام تشخیص وجود توده قفسه سینه معمول است.

• سلولی بودن مخلوط لنفوم هوچکین اغلب در کودکان زیر 10 سال رخ می دهد. این بیماری به سابقه عفونت ویروس اپشتین بار (EBV) مرتبط است و اغلب در غدد لنفاوی گردن رخ می دهد.

• لنفوم هوچکین کلاسیک غنی از لنفوسیت در کودکان نادر است. هنگامی که نمونه ای از بافت غدد لنفاوی زیر میکروسکوپ بررسی می شود ، سلولهای Reed-Sternberg و بسیاری از لنفوسیتهای طبیعی و سایر سلولهای خونی وجود دارد.

• لنفوم هوچکین تخلیه شده از لنفوسیتها در کودکان نادر است و اغلب در بزرگسالان یا بزرگسالان مبتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) رخ می دهد. هنگامی که نمونه ای از بافت غدد لنفاوی زیر میکروسکوپ بررسی می شود ، بسیاری از سلولهای بزرگ سرطانی با شکل عجیب و تعداد کمی لنفوسیت طبیعی و سایر سلولهای خونی وجود دارد.

• لنفوم هوچکین غالب لنفوسیت ندولار. این نوع لنفوم هوچکین کمتر از لنفوم کلاسیک هاچکین است. این بیماری اغلب در کودکان زیر 10 سال اتفاق می افتد. وقتی نمونه ای از بافت غدد لنفاوی زیر میکروسکوپ بررسی می شود ، سلول های سرطانی به دلیل شکل ظاهری مانند "ذرت بو داده" به نظر می رسند. غده غدد لنفوسیت غدد لنفاوی غالباً به صورت غده لنفاوی متورم در گردن ، زیر بغل یا کشاله ران رخ می دهد. بیشتر افراد در هنگام تشخیص هیچ علائم و نشانه دیگری از سرطان ندارند.

عفونت ویروس اپشتین بار و سابقه خانوادگی لنفوم هوچکین می تواند خطر لنفوم هوچکین در دوران کودکی را افزایش دهد.

هر چیزی که خطر ابتلا به بیماری شما را افزایش دهد ، عامل خطر نامیده می شود. داشتن یک عامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. نداشتن عوامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. اگر فکر می کنید کودک شما در معرض خطر است با پزشک کودک خود صحبت کنید.

عوامل خطر برای لنفوم هوچکین در دوران کودکی شامل موارد زیر است:

• آلوده شدن به ویروس Epstein-Barr (EBV).

• داشتن سابقه شخصی مونونوکلئوز ("مونو").

• آلوده شدن به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV).

• داشتن برخی بیماری های خاص سیستم ایمنی مانند سندرم لنفاوی و خود ایمنی.

• داشتن سیستم ایمنی ضعیف پس از پیوند اعضا یا از دارویی که پس از پیوند برای جلوگیری از رد عضو توسط بدن داده می شود.

• داشتن پدر و مادر ، برادر یا خواهر با سابقه شخصی لنفوم هوچکین.

قرار گرفتن در معرض عفونت های رایج در اوایل کودکی ممکن است خطر لنفوم هوچکین در کودکان را کاهش دهد ، زیرا این اثر بر سیستم ایمنی بدن است.

علائم لنفوم هوچکین در دوران کودکی شامل تورم غدد لنفاوی ، تب ، تعریق عرق شبانه و کاهش وزن است.

علائم و نشانه های لنفوم هوچکین به محل تشکیل سرطان در بدن و اندازه سرطان بستگی دارد. این علائم و نشانه ها ممکن است در اثر لنفوم هوچکین در دوران کودکی یا سایر شرایط ایجاد شود. اگر فرزند شما یکی از موارد زیر را دارد با پزشک کودک خود مشورت کنید:

• غدد لنفاوی بدون درد و متورم در نزدیکی استخوان یقه یا در گردن ، قفسه سینه ، زیر بغل یا کشاله ران.

• تب بدون دلیل مشخص.

• کاهش وزن بدون دلیل مشخص.

• عرق شبانه را خیس کنید.

• احساس خستگی زیاد

• بی اشتهایی

• خارش پوست

• سرفه کردن

• مشکل در تنفس ، به خصوص هنگام خوابیدن.

• درد در غدد لنفاوی پس از نوشیدن الکل.

تب بدون دلیل مشخص ، کاهش وزن بدون دلیل مشخص یا تعریق شبانه علائم B نامیده می شوند. علائم B بخش مهمی از مرحله سازی لنفوم هوچکین و درک احتمال بهبودی بیمار است.

آزمایشاتی که سیستم لنفاوی و سایر قسمت های بدن را بررسی می کنند برای تشخیص و مرحله بندی لنفوم هوچکین در دوران کودکی استفاده می شود.

آزمایش ها و روش هایی که از سیستم لنفاوی و سایر قسمت های بدن عکس می گیرد ، به تشخیص لنفوم هوچکین در دوران کودکی کمک می کند و نشان می دهد که سرطان تا کجا گسترش یافته است. فرایندی که برای تشخیص اینکه سلولهای سرطانی در خارج از سیستم لنفاوی گسترش یافته اند یا نه ، مرحله بندی نامیده می شود. برای برنامه ریزی درمان ، مهم است که بدانید سرطان به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است یا خیر.

این آزمایشات و روش ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• معاینه جسمی و سابقه سلامتی: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.

• شمارش کامل خون (CBC): روشی است که در آن نمونه خون گرفته می شود و از نظر موارد زیر بررسی می شود:

• تعداد گلبول های قرمز ، گلبول های سفید و پلاکت ها.

• مقدار هموگلوبین (پروتئین حامل اکسیژن) در گلبول های قرمز خون.

• بخشی از نمونه خون از گلبول های قرمز تشکیل شده است.

شمارش کامل خون (CBC). خون با قرار دادن یک سوزن در ورید و اجازه جریان خون در یک لوله جمع می شود. نمونه خون به آزمایشگاه ارسال می شود و گلبول های قرمز ، گلبول های سفید و پلاکت ها شمارش می شوند. CBC برای آزمایش ، تشخیص و نظارت بر بسیاری از شرایط مختلف استفاده می شود.

• مطالعات شیمی خون: روشی است که در آن نمونه خون برای اندازه گیری مقدار برخی مواد آزاد شده در خون از جمله آلبومین توسط اندام ها و بافت های بدن بررسی می شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی) یک ماده می تواند نشانه ای از بیماری باشد.

• میزان رسوبگذاری: روشی است که در آن نمونه ای از خون کشیده می شود و از نظر سرعت نشستن گلبول های قرمز در پایین لوله آزمایش بررسی می شود. میزان رسوب اندازه گیری میزان التهاب در بدن است. میزان رسوب بالاتر از حد طبیعی ممکن است نشانه لنفوم باشد. میزان رسوب گلبول های قرمز ، سرعت سدیم یا ESR نیز نامیده می شود.

• سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن مانند گردن ، قفسه سینه ، شکم یا لگن را از زوایای مختلف گرفته است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.

توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن شکم. کودک روی میز دراز کشیده و از طریق سی تی اسکنر اسلاید می کند که از داخل شکم عکس اشعه ایکس می گیرد.

• اسکن PET (اسکن توموگرافی با انتشار پوزیترون): روشی برای یافتن سلولهای تومور بدخیم در بدن. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل ورید تزریق می شود. اسکنر PET به دور بدن می چرخد ​​و تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای بدخیم تومور در تصویر روشن تر نشان داده می شوند ، زیرا آنها بیشتر فعال هستند و بیش از سلولهای طبیعی گلوکز را اشغال می کنند. گاهی اسکن PET و سی تی اسکن همزمان انجام می شود. در صورت وجود هر نوع سرطان ، این احتمال ابتلا به آن را افزایش می دهد.

اسکن توموگرافی انتشار پوزیترون (PET). کودک روی میز دراز کشیده و از طریق اسکنر PET سر می خورد. استراحت سر و بند سفید به کودک کمک می کند تا آرام بنشیند. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل رگ کودک تزریق می شود و یک اسکنر تصویری از محل استفاده گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای سرطانی در تصویر روشن تر نشان داده می شوند زیرا بیشتر از سلولهای طبیعی گلوکز مصرف می کنند.

• MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن مانند غدد لنفاوی را تهیه کرد. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) از شکم. کودک روی میز دراز کشیده و به داخل اسکنر MRI کشیده می شود و از داخل بدن عکس می گیرد. بالشتک روی شکم کودک به وضوح بیشتر تصاویر کمک می کند.

• اشعه ایکس قفسه سینه: اشعه ایکس از اندام ها و استخوان های داخل قفسه سینه. اشعه ایکس نوعی پرتوی انرژی است که می تواند از بدن عبور کرده و روی فیلم قرار گیرد و از مناطق داخل بدن تصویری ایجاد کند.

• آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان: برداشتن مغز استخوان و تکه کوچکی از استخوان با قرار دادن یک سوزن توخالی در استخوان ران یا استخوان سینه. یک آسیب شناس مغز استخوان و استخوان را در زیر میکروسکوپ مشاهده می کند تا سلول های غیر طبیعی را جستجو کند. آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان برای بیماران با بیماری پیشرفته و / یا علائم B انجام می شود.

آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان. بعد از بی حس شدن ناحیه کوچکی از پوست ، یک سوزن مغز استخوان به استخوان ران کودک وارد می شود. نمونه های خون ، استخوان و مغز استخوان برای معاینه زیر میکروسکوپ برداشته می شود.

• نمونه برداری از غدد لنفاوی: برداشتن تمام یا بخشی از یک یا چند غدد لنفاوی. گره لنفاوی ممکن است طی سی تی اسکن با هدایت تصویر یا توراکوسکوپی ، مدیاستینوسکوپی یا لاپاراسکوپی برداشته شود. یکی از انواع زیر نمونه برداری ممکن است انجام شود:

• بیوپسی برشی: برداشتن کل غدد لنفاوی.

• بیوپسی برشی: برداشتن بخشی از گره لنفاوی.

• بیوپسی هسته: برداشتن بافت از گره لنفاوی با استفاده از یک سوزن پهن.

یک آسیب شناس بافت غدد لنفاوی را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند تا سلول های سرطانی به نام سلول های Reed-Sternberg را بررسی کند. سلولهای رید-استرنبرگ در لنفوم کلاسیک هاچکین رایج است.

آزمایش زیر ممکن است روی بافتی که برداشته شده انجام شود:

• ایمونوفنوتیپ: یک آزمایش آزمایشگاهی که با استفاده از آنتی بادی ها سلول های سرطانی را بر اساس انواع آنتی ژن ها یا مارکرهای سطح سلول ها شناسایی می کند. این آزمایش برای کمک به تشخیص انواع خاصی از لنفوم استفاده می شود.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی به موارد زیر بستگی دارد:

• مرحله سرطان (اندازه سرطان و اینکه آیا سرطان در زیر دیافراگم گسترش یافته است یا به بیش از یک گروه از غدد لنفاوی).

• اندازه تومور.

• آیا علائم B (تب بدون دلیل مشخص ، کاهش وزن بدون دلیل مشخص ، یا خیس شدن عرق شب) در تشخیص وجود دارد.

• نوع لنفوم هوچکین.

• ویژگی های خاصی از سلول های سرطانی.

• داشتن بیش از حد معمول گلبول های سفید خون یا کم خونی در زمان تشخیص.

• آیا در هنگام تشخیص مایعات در اطراف قلب یا ریه وجود دارد.

• میزان رسوب یا سطح آلبومین در خون.

• چقدر سرطان به درمان اولیه با شیمی درمانی پاسخ می دهد.

• جنسیت کودک.

• این که آیا سرطان به تازگی تشخیص داده شده یا عود کرده است (دوباره برگردید).

گزینه های درمان نیز به موارد زیر بستگی دارد:

• این که آیا خطر کم ، متوسط ​​یا زیاد وجود دارد ، سرطان پس از درمان دوباره برمی گردد.

• سن کودک.

• خطر عوارض جانبی طولانی مدت.

اکثر کودکان و نوجوانان مبتلا به لنفوم هوچکین که به تازگی تشخیص داده شده قابل درمان هستند.

مراحل لنفوم هوچکین در دوران کودکی

امتیاز کلیدی

• پس از تشخیص لنفوم هوچکین در دوران کودکی ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود سلولهای سرطانی در سیستم لنفاوی یا سایر قسمتهای بدن گسترش یافته اند.

• سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.

• از مراحل زیر برای لنفوم هوچکین در دوران کودکی استفاده می شود:

• مرحله I

• مرحله دوم

• مرحله سوم

• مرحله چهارم

• علاوه بر شماره مرحله ، حروف A ، B ، E یا S ممکن است ذکر شود.

• لنفوم هوچکین در دوران کودکی با توجه به گروه های خطر درمان می شود.

پس از تشخیص لنفوم هوچکین در دوران کودکی ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود سلولهای سرطانی در سیستم لنفاوی یا سایر قسمتهای بدن گسترش یافته اند.

به فرآیندی که برای فهمیدن سرطان در سیستم لنفاوی یا سایر قسمتهای بدن گسترش یافته است ، مرحله بندی گفته می شود. اطلاعات جمع آوری شده از مراحل مرحله بندی ، مرحله بیماری را تعیین می کند. نتایج آزمایشات و روشهای انجام شده برای تشخیص و مرحله سازی لنفوم هوچکین برای کمک به تصمیم گیری در مورد درمان استفاده می شود.

سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.

سرطان می تواند از طریق بافت ، سیستم لنفاوی و خون گسترش یابد:

• بافت. سرطان از همان جایی که با رشد در مناطق مجاور آغاز شده ، گسترش می یابد.

• سیستم لنفاوی. سرطان از همان جایی که با ورود به سیستم لنفاوی آغاز شده گسترش می یابد. سرطان از طریق عروق لنفاوی به سایر قسمتهای بدن منتقل می شود.

• خون سرطان از همان جایی که با ورود به خون شروع می شود گسترش می یابد. سرطان از طریق رگ های خونی به سایر قسمت های بدن منتقل می شود.

از مراحل زیر برای لنفوم هوچکین در دوران کودکی استفاده می شود:

مرحله I

مرحله اول لنفوم هوچکین در دوران کودکی. سرطان در یک یا چند غدد لنفاوی در یک گروه غدد لنفاوی دیده می شود. در مرحله IE (نشان داده نشده است) ، سرطان در خارج از غدد لنفاوی یک اندام یا منطقه یافت می شود.

مرحله I به مرحله I و مرحله IE تقسیم می شود.

• مرحله I: سرطان در یکی از مکانهای زیر در سیستم لنفاوی یافت می شود:

• یک یا چند غدد لنفاوی در یک گروه غدد لنفاوی.

• انگشتر والدایر.

• تیموس

• التماس کردن

• مرحله IE: سرطان در خارج از سیستم لنفاوی در یک اندام یا منطقه یافت می شود.

مرحله دوم

مرحله II به مرحله II و IIE تقسیم می شود.

• مرحله دوم: سرطان در دو یا چند گروه غدد لنفاوی یا در بالای دیافراگم یا در زیر آن دیده می شود (عضله نازک زیر ریه ها که به تنفس کمک می کند و قفسه سینه را از شکم جدا می کند).

مرحله دوم لنفوم هوچکین در دوران کودکی. سرطان در دو یا چند گروه غدد لنفاوی یافت می شود و هر دو در بالای (a) یا زیر (b) دیافراگم قرار دارند.

• مرحله IIE: سرطان در یک یا چند گروه غدد لنفاوی در بالا یا پایین دیافراگم و خارج از غدد لنفاوی در اندام یا ناحیه نزدیک دیده می شود.

مرحله IIE لنفوم هوچکین در دوران کودکی. سرطان در یک یا چند گروه غدد لنفاوی در بالا یا پایین دیافراگم و خارج از غدد لنفاوی عضو یا ناحیه نزدیک (a) یافت می شود.

مرحله سوم

مرحله III لنفوم هوچکین در دوران کودکی. سرطان در یک یا چند گروه غدد لنفاوی در بالا و پایین دیافراگم وجود دارد (a). در مرحله IIIE ، سرطان در گروه های غدد لنفاوی بالا و پایین دیافراگم و خارج از غدد لنفاوی در اندام یا ناحیه نزدیک (b) یافت می شود. در مرحله IIIS ، سرطان در گروه های غدد لنفاوی بالا و پایین دیافراگم (a) و در طحال (c) یافت می شود. در مرحله IIIS به علاوه E ، سرطان در گروه های غدد لنفاوی بالا و پایین دیافراگم ، خارج از غدد لنفاوی عضو یا ناحیه نزدیک (b) و طحال (c) یافت می شود.

مرحله III به مرحله III ، IIIE ، مرحله IIIS و مرحله IIIE ، S تقسیم می شود.

• مرحله III: سرطان در گروه های غدد لنفاوی بالا و پایین دیافراگم (عضله نازک زیر ریه ها که به تنفس کمک می کند و قفسه سینه را از شکم جدا می کند) دیده می شود.

• مرحله IIIE: سرطان در گروه های غدد لنفاوی بالا و پایین دیافراگم و خارج از غدد لنفاوی در اندام یا ناحیه نزدیک دیده می شود.

• مرحله IIIS: سرطان در گروه های غدد لنفاوی بالا و پایین دیافراگم و در طحال مشاهده می شود.

• مرحله IIIE ، S: سرطان در گروه های غدد لنفاوی بالا و پایین دیافراگم ، خارج از غدد لنفاوی عضو یا ناحیه نزدیک و طحال مشاهده می شود.

مرحله چهارم

مرحله IV لنفوم هوچکین در دوران کودکی. سرطان در خارج از غدد لنفاوی در سراسر یک یا چند اندام (a) یافت می شود. یا در خارج از غدد لنفاوی یک اندام و به غدد لنفاوی بسیار دور از آن اندام گسترش یافته است (b) یا در ریه ، کبد یا مغز استخوان.

در مرحله چهارم ، سرطان:

• خارج از غدد لنفاوی در سراسر یک یا چند اندام دیده می شود و ممکن است در غدد لنفاوی نزدیک آن اندام ها باشد. یا

• در خارج از غدد لنفاوی یک عضو وجود دارد و به مناطق بسیار دور از آن ارگان گسترش یافته است. یا

• در ریه ، کبد ، مغز استخوان یا مایع مغزی نخاعی (CSF) یافت می شود. سرطان از مناطق مجاور به ریه ، کبد ، مغز استخوان یا CSF گسترش نیافته است.

علاوه بر شماره مرحله ، حروف A ، B ، E یا S ممکن است ذکر شود.

از حروف A ، B ، E یا S می توان برای توصیف بیشتر مرحله لنفوم هوچکین در دوران کودکی استفاده کرد.

• ج: بیمار علائم B (تب ، کاهش وزن یا تعریق شبانه) ندارد.

• ب: بیمار علائم B دارد.

• ه: سرطان در اندام یا بافتی یافت می شود که بخشی از سیستم لنفاوی نباشد اما ممكن است در نزدیكی ناحیه ای از سیستم لنفاوی تحت تأثیر سرطان باشد.

• S: سرطان در طحال یافت می شود.

لنفوم هوچکین در دوران کودکی با توجه به گروه های خطر درمان می شود.

لنفوم هوچکین در دوران کودکی درمان نشده بر اساس مرحله ، اندازه تومور و اینکه آیا بیمار علائم B (تب ، کاهش وزن یا تعریق شبانه) دارد ، به گروه های خطر تقسیم می شود. گروه خطر این احتمال را توصیف می کند که لنفوم هوچکین به درمان پاسخ ندهد یا پس از درمان دوباره عود کند (دوباره برگردد). این برای برنامه ریزی درمان اولیه استفاده می شود.

• لنفوم هوچکین در دوران کودکی کم خطر.

• لنفوم هوچکین در دوران کودکی با خطر متوسط.

• لنفوم هوچکین در دوران کودکی.

لنفوم هوچکین کم خطر به چرخه های درمانی کمتر ، داروهای ضد سرطان و دوزهای پایین داروهای ضد سرطان نسبت به لنفومای پرخطر نیاز دارد.

لنفوم اولیه نسوز / عود هوچکین در کودکان و نوجوانان

لنفوم هوچکین نسوز اولیه لنفوم است که در طول درمان به رشد یا گسترش خود ادامه می دهد.

لنفوم راجعه هوچکین سرطانی است که پس از درمان مجدداً عود کرده است (دوباره برگشته است). لنفوم ممکن است در سیستم لنفاوی یا در سایر قسمت های بدن مانند ریه ها ، کبد ، استخوان ها یا مغز استخوان برگردد.

بررسی اجمالی گزینه درمان

امتیاز کلیدی

• انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین وجود دارد.

• کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین باید درمان خود را توسط تیمی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که متخصص در درمان سرطان کودکان هستند ، برنامه ریزی کنند.

• درمان لنفوم هوچکین در دوران کودکی باعث ایجاد عوارض جانبی و اثرات دیررس می شود.

• شش نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

• شیمی درمانی

• پرتو درمانی

• درمان هدفمند

• ایمونوتراپی

• عمل جراحی

• شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی

• انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

• پرتودرمانی پرتوی پروتون

• بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

• بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

• ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود.

از آنجا که سرطان در کودکان نادر است ، شرکت در یک آزمایش بالینی باید مورد توجه قرار گیرد. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.

کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین باید درمان خود را توسط تیمی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی که متخصص در درمان سرطان کودکان هستند ، برنامه ریزی کنند.

نظارت بر درمان توسط یک متخصص انکولوژیک کودکان ، پزشکی متخصص در درمان کودکان مبتلا به سرطان انجام خواهد شد. متخصص انکولوژی کودکان با سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کودکان که در زمینه درمان کودکان مبتلا به لنفوم هوچکین متخصص هستند و در زمینه های خاصی از پزشکی متخصص هستند ، کار می کند. اینها ممکن است شامل متخصصان زیر باشد:

• متخصص اطفال

• آنکولوژیست پزشکی / هماتولوژیست.

• انکولوژیست پرتوی.

• متخصص پرستار کودکان.

• روانشناس.

• کارگر اجتماعی.

• متخصص زندگی کودک.

درمان لنفوم هوچکین در بزرگسالان و جوانان ممکن است متفاوت از درمان برای کودکان باشد. برخی از نوجوانان و جوانان با رژیم درمانی بزرگسالان تحت درمان قرار می گیرند.

درمان لنفوم هوچکین در دوران کودکی باعث ایجاد عوارض جانبی و اثرات دیررس می شود.

برای اطلاعات در مورد عوارض جانبی که در طول درمان سرطان آغاز می شود ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.

عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان که پس از درمان آغاز می شود و ماهها یا سالها ادامه دارد ، اثرات دیررس است. از آنجا که اثرات دیررس بر سلامتی و رشد تأثیر می گذارد ، معاینات پیگیری منظم مهم هستند.

اثرات دیررس درمان سرطان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات جسمی که موارد زیر را تحت تأثیر قرار می دهد:

• رشد اندام های جنسی و تولید مثل.

• باروری (توانایی فرزندآوری).

• رشد و نمو استخوان و عضله.

• عملکرد تیروئید ، قلب یا ریه.

• عملکرد دندان ها ، لثه ها و غدد بزاقی.

• عملکرد طحال (افزایش خطر ابتلا به عفونت).

• تغییر در روحیه ، احساسات ، تفکر ، یادگیری یا حافظه.

• سرطان های دوم (انواع جدید سرطان) ، مانند پستان ، تیروئید ، پوست ، ریه ، معده یا روده بزرگ.

برای بازماندگان زن لنفوم هوچکین ، خطر ابتلا به سرطان پستان افزایش یافته است. این خطر به میزان پرتوی دریافتی پستان در طول درمان و رژیم شیمی درمانی استفاده شده بستگی دارد. اگر تابش تخمدان نیز انجام شود خطر ابتلا به سرطان پستان کاهش می یابد.

پیشنهاد می شود بازماندگان زن که تحت پرتودرمانی پستان قرار می گیرند ، یک بار در سال و با شروع 8 سال پس از درمان یا در سن 25 سالگی ، ماموگرافی و MRI انجام دهند ، هر کدام که دیرتر باشد. همچنین پیشنهاد می شود که بازماندگان زن هر ماه از زمان بلوغ خودآزمایی سینه انجام دهند و هر سال از زمان بلوغ تا سن 25 سالگی توسط یک متخصص بهداشت معاینه سینه انجام دهند.

برخی از اثرات دیررس ممکن است تحت درمان یا کنترل قرار گیرند. مهم است که با پزشکان کودک خود در مورد اثرات احتمالی دیررس ناشی از برخی از درمان ها صحبت کنید. (برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد اثرات متاخر درمان سرطان در دوران کودکی مراجعه کنید).

شش نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

شیمی درمانی

شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از یک یا چند دارو برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با جلوگیری از تقسیم آنها. به درمان سرطان با استفاده از بیش از یک داروی شیمی درمانی ، شیمی درمانی ترکیبی گفته می شود. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً درون مایع مغزی نخاعی ، اندامی یا حفره ای از بدن مانند شکم قرار می گیرد ، داروها عمدتاً سلول های سرطانی را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای).

نحوه انجام شیمی درمانی به گروه خطر بستگی دارد. به عنوان مثال ، كودكان مبتلا به لنفوم هوچكین در معرض خطر كمتر از كودكان مبتلا به لنفوم پرخطر ، چرخه های درمانی كمتری ، داروهای ضد سرطان و دوزهای پایین تری از داروهای ضد سرطان دریافت می كنند.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای لنفوم هوچکین مراجعه کنید.

پرتو درمانی

پرتودرمانی نوعی درمان سرطانی است که از اشعه ایکس با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:

• پرتودرمانی خارجی از دستگاهی خارج از بدن برای ارسال اشعه به سمت سرطان استفاده می کند. روش های خاصی برای دادن پرتودرمانی می تواند مانع آسیب رسیدن به اشعه به بافت سالم اطراف شود. این نوع پرتودرمانی خارجی شامل موارد زیر است:

• پرتودرمانی کونفورمال: پرتودرمانی کونفورمال نوعی پرتودرمانی خارجی است که با استفاده از رایانه یک تصویر 3 بعدی (3-D) از تومور ایجاد می کند و پرتوهای تابشی را متناسب با تومور شکل می دهد.

• پرتودرمانی با شدت تعدیل شده (IMRT): IMRT نوعی پرتودرمانی 3 بعدی (3-D) است که با استفاده از رایانه تصاویری از اندازه و شکل تومور ایجاد می کند. پرتوهای نازک تابش با شدت (قدرت) مختلف از جهات مختلف تومور را هدف قرار می دهند.

• در پرتودرمانی داخلی از ماده رادیواکتیو مهر و موم شده در سوزن ها ، دانه ها ، سیم ها یا کاتترهایی استفاده می شود که مستقیماً در سرطان یا نزدیک آن قرار می گیرند.

پرتودرمانی ممکن است براساس گروه خطر کودک و رژیم شیمی درمانی انجام شود. پرتودرمانی خارجی برای درمان لنفوم هوچکین در دوران کودکی استفاده می شود. تابش فقط به غدد لنفاوی یا سایر مناطق مبتلا به سرطان داده می شود. از پرتودرمانی داخلی برای درمان لنفوم هوچکین استفاده نمی شود.

درمان هدفمند

هدفمند درمانی نوعی درمان است که از داروها یا سایر مواد برای شناسایی و حمله به سلولهای خاص سرطانی بدون آسیب رساندن به سلولهای طبیعی استفاده می کند. انواع درمان هدفمند شامل موارد زیر است:

• آنتی بادی درمانی مونوکلونال: آنتی بادی مونوکلونال درمانی یک درمان سرطانی است که از آنتی بادی های ساخته شده در آزمایشگاه از یک نوع سلول سلول ایمنی استفاده می کند. این آنتی بادی ها می توانند موادی را روی سلولهای سرطانی یا مواد عادی که ممکن است به رشد سلول های سرطانی کمک کنند ، شناسایی کنند. آنتی بادی ها به مواد متصل می شوند و سلول های سرطانی را از بین می برند ، مانع رشد آنها می شوند یا از گسترش آنها جلوگیری می کنند. آنتی بادی های مونوکلونال با تزریق تزریق می شود. آنها ممکن است به تنهایی یا برای انتقال داروها ، سموم یا مواد رادیواکتیو به طور مستقیم به سلولهای سرطانی استفاده شوند.

از ریتوکسیماب یا برنتوکسیماب ممکن است برای درمان لنفوم هوچکین مقاوم به درمان یا عود در دوران کودکی استفاده شود.

• درمان مهارکننده پروتئازوم: مهارکننده پروتئازوم نوعی درمان هدفمند است که مانع عملکرد پروتئازومها در سلولهای سرطانی می شود. پروتئازوم ها پروتئین های دیگر مورد نیاز سلول را از بین می برند. وقتی پروتئازوم ها مسدود شوند ، پروتئین ها در سلول جمع می شوند و ممکن است باعث مرگ سلول سرطانی شوند.

بورتزومیب یک مهارکننده پروتئازوم است که برای درمان لنفوم هوچکین مقاوم به درمان یا عود کودکی استفاده می شود.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی درمانی است که از سیستم ایمنی بدن بیمار برای مقابله با سرطان استفاده می کند. مواد ساخته شده توسط بدن یا ساخته شده در آزمایشگاه برای تقویت ، هدایت یا بازیابی دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان استفاده می شود. به این نوع درمان سرطان ، درمان بیولوژیک یا بیوتراپی نیز گفته می شود. انواع ایمونوتراپی شامل موارد زیر است:

• مهارکننده ایست بازرسی ایمنی: مهار کننده های PD-1 نوعی درمان با بازدارنده ایست بازرسی ایمنی است. PD-1 پروتئینی در سطح سلولهای T است که به کنترل واکنشهای ایمنی بدن کمک می کند. وقتی PD-1 بر روی سلول سرطانی به پروتئین دیگری به نام PDL-1 متصل می شود ، سلول T را از بین می برد سلول سرطانی را متوقف می کند. مهار کننده های PD-1 به PDL-1 متصل می شوند و به سلول های T اجازه می دهند سلول های سرطانی را از بین ببرند.

Pembrolizumab یک مهار کننده PD-1 است که ممکن است در درمان لنفوم هوچکین در دوران کودکی استفاده شود که پس از درمان دوباره بازگشته است. سایر داروهای مهار کننده PD-1 ، از جمله آتزولیزوماب و نیولوماب ، در حال درمان لنفوم هوچکین در دوران کودکی هستند که پس از درمان دوباره بازگشته است.

بازدارنده ایست بازرسی ایمنی. پروتئین های بازرسی ، مانند PD-L1 در سلول های توموری و PD-1 در سلول های T ، به کنترل پاسخ های ایمنی کمک می کنند. اتصال PD-L1 به PD-1 سلول های T را از بین نمی برد سلول های تومور در بدن (صفحه سمت چپ). مسدود کردن اتصال PD-L1 به PD-1 با یک بازدارنده ایست ایمنی ایمنی (anti-PD-L1 یا anti-PD-1) به سلول های T امکان می دهد سلول های تومور را از بین ببرند (صفحه راست).

عمل جراحی

ممکن است برای برداشتن بیشتر تومور برای لنفوم هوچکین در دوران کودکی غالب لنفوسیت ندولی موضعی جراحی انجام شود.

شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی

دوزهای زیادی از شیمی درمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی انجام می شود. سلولهای سالم ، از جمله سلولهای خون ساز ، نیز توسط درمان سرطان از بین می روند. پیوند سلول های بنیادی درمانی برای جایگزینی سلول های خون ساز است. سلولهای بنیادی (سلولهای خونی نابالغ) از خون یا مغز استخوان بیمار یا اهدا کننده خارج شده و منجمد و ذخیره می شوند. پس از انجام شیمی درمانی توسط بیمار ، سلولهای بنیادی ذخیره شده ذوب شده و از طریق تزریق به بیمار تحویل داده می شوند. این سلولهای بنیادی دوباره جوش خورده به سلولهای خونی بدن تبدیل شده و آنها را بازیابی می کنند.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای لنفوم هوچکین مراجعه کنید.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

این بخش خلاصه درمانهایی را توصیف می کند که در آزمایشات بالینی در حال مطالعه هستند. ممکن است در مورد هر روش درمانی جدیدی که مطالعه می شود ذکر نشود. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

پرتودرمانی پرتوی پروتون

پرتودرمان درمانی نوعی پرتودرمانی پرانرژی و خارجی است که از جریان پروتون ها (ذرات کوچک ماده با بار مثبت) برای ایجاد پرتودرمانی استفاده می کند. این نوع پرتودرمانی ممکن است به کاهش آسیب به بافت سالم نزدیک تومور مانند پستان ، قلب و ریه ها کمک کند.

بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.

بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.

بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.

بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.

آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.

ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان یا فهمیدن مرحله سرطان انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.

بعضی از آزمایشات هر از چندگاهی پس از پایان درمان انجام می شود. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا وضعیت فرزند شما تغییر کرده یا سرطان عود کرده است (دوباره برگردید). این آزمایشات را بعضی اوقات آزمایش پیگیری یا معاینه می نامند.

برای بیمارانی که شیمی درمانی به تنهایی انجام می دهند ، ممکن است اسکن PET 3 هفته یا بیشتر پس از پایان درمان انجام شود. برای بیمارانی که آخرین بار پرتودرمانی انجام می دهند ، اسکن PET نباید تا 8 تا 12 هفته پس از پایان درمان انجام شود.

گزینه های درمانی برای کودکان و نوجوانان مبتلا به لنفوم هوچکین

در این قسمت

• لنفوم هوچکین در دوران کودکی کم خطر

• لنفوم هوچکین در دوران کودکی با ریسک متوسط

• لنفوم هوچکین در دوران کودکی با ریسک بالا

• لنفوم هوچکین - کودکی غالب در لنفوسیت های گره ای

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

لنفوم هوچکین در دوران کودکی کم خطر

درمان لنفوم هوچکین کلاسیک کم خطر در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ترکیبی.

• پرتودرمانی همچنین ممکن است در مناطق مبتلا به سرطان انجام شود.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

لنفوم هوچکین در دوران کودکی با ریسک متوسط

درمان لنفوم هوچکین کلاسیک با خطر متوسط ​​در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ترکیبی.

• پرتودرمانی همچنین ممکن است در مناطق مبتلا به سرطان انجام شود.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

لنفوم هوچکین در دوران کودکی با ریسک بالا

درمان لنفوم کلاسیک هوچکین در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی با دوز بالاتر.

• پرتودرمانی همچنین ممکن است در مناطق مبتلا به سرطان انجام شود.

• یک آزمایش بالینی درمان هدفمند (برنتوکسیماب) و شیمی درمانی ترکیبی. پرتودرمانی همچنین ممکن است در مناطق مبتلا به سرطان انجام شود.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

لنفوم هوچکین - کودکی غالب در لنفوسیت های گره ای

درمان لنفوم هوچکین غالب لنفوسیت های کودکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• اگر تومور کاملاً برداشته شود ، جراحی می شود.

• شیمی درمانی با یا بدون پرتودرمانی خارجی با دوز کم.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

گزینه های درمان لنفوم اولیه مقاوم در برابر / عود هوچکین در کودکان و نوجوانان

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

درمان لنفوم هوچکین نسوز اولیه یا عودکننده دوران کودکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ، هدفمند درمانی (ریتوکسیماب ، برنتوکسیماب یا بورتزومیب) یا هر دو این روش های درمانی.

ایمونوتراپی (پمبرولیزوماب).

• شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی با استفاده از سلول های بنیادی خود بیمار. درمان آنتی بادی مونوکلونال (برنتوکسیماب) نیز ممکن است انجام شود.

• پرتودرمانی ممکن است پس از پیوند سلول های بنیادی با استفاده از سلول های بنیادی خود بیمار انجام شود یا اگر سرطان به سایر درمان ها پاسخ نداده باشد و ناحیه مبتلا به سرطان قبلاً درمان نشده باشد.

• شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی با استفاده از سلول های بنیادی اهدا کننده.

• یک آزمایش بالینی ایمونوتراپی (نیولوماب ، پمبرولیزوماب یا آتزولیزوماب).

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لنفوم هوچکین در دوران کودکی

برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد لنفوم هوچکین در دوران کودکی ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن و سرطان

• داروهای تایید شده برای لنفوم هوچکین

• درمان های هدفمند سرطان

• پیوند سلول های بنیادی خون ساز

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان در دوران کودکی و سایر منابع عمومی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• درباره سرطان

• سرطان های دوران کودکی

• CureSearch برای کودکان سرطان رد مسئولیت

• اثرات دیررس درمان سرطان در دوران کودکی

• نوجوانان و بزرگسالان جوان مبتلا به سرطان

• کودکان مبتلا به سرطان: راهنمای والدین

• سرطان در کودکان و نوجوانان

• صحنه سازی

• کنار آمدن با سرطان

• س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید

• برای بازماندگان و مراقبان