انواع / سرطان خون / بیمار / cml-treatment-pdq

درمان سرطان خون مزمن میلوژن (®) - نسخه بیمار

اطلاعات عمومی در مورد لوسمی مزمن میلوژن

امتیاز کلیدی

• سرطان خون میلوژن مزمن بیماری است که در آن مغز استخوان بیش از حد سلول های سفید خون ایجاد می کند.

• سرطان خون ممکن است گلبول های قرمز خون ، گلبول های سفید خون و پلاکت ها را تحت تأثیر قرار دهد.

• علائم و نشانه های سرطان خون مزمن میلوژنیک شامل تب ، تعریق شبانه و خستگی است.

• اکثر افراد مبتلا به CML جهش ژنی (تغییر) به نام کروموزوم فیلادلفیا دارند.

• آزمایشاتی که خون و مغز استخوان را بررسی می کنند برای تشخیص (پیدا کردن) و تشخیص لوسمی مزمن میلوژن استفاده می شود.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

سرطان خون میلوژن مزمن بیماری است که در آن مغز استخوان بیش از حد سلول های سفید خون ایجاد می کند.

لوسمی میلوژن مزمن (که به آن CML یا لوسمی گرانولوسیتیک مزمن نیز گفته می شود) نوعی بیماری خون و مغز استخوان است که به آرامی در حال پیشرفت است و معمولاً در دوران میانسالی یا پس از آن اتفاق می افتد و بندرت در کودکان اتفاق می افتد.

آناتومی استخوان. استخوان از استخوان فشرده ، استخوان اسفنجی و مغز استخوان تشکیل شده است. استخوان فشرده ، لایه خارجی استخوان را تشکیل می دهد. استخوان اسفنجی بیشتر در انتهای استخوان یافت می شود و حاوی مغز قرمز است. مغز استخوان در مرکز بیشتر استخوان ها یافت می شود و رگ های خونی زیادی دارد. مغز استخوان دو نوع دارد: قرمز و زرد. مغز قرمز حاوی سلول های بنیادی خون است که می تواند به سلول های قرمز خون ، گلبول های سفید یا پلاکت تبدیل شود. مغز زرد بیشتر از چربی ساخته می شود.

سرطان خون ممکن است گلبول های قرمز خون ، گلبول های سفید خون و پلاکت ها را تحت تأثیر قرار دهد.

به طور معمول ، مغز استخوان سلول های بنیادی خون (سلول های نابالغ) ایجاد می کند که با گذشت زمان به سلول های بالغ خون تبدیل می شوند. سلول بنیادی خون ممکن است به سلول بنیادی میلوئیدی یا سلول بنیادی لنفوئید تبدیل شود. سلول بنیادی لنفوئیدی به گلبول سفید تبدیل می شود.

سلول بنیادی میلوئید به یکی از سه نوع سلول خونی بالغ تبدیل می شود:

• گلبول های قرمز خون که اکسیژن و سایر مواد را به تمام بافت های بدن منتقل می کنند.

• پلاکت هایی که برای جلوگیری از خونریزی لخته خون ایجاد می کنند.

• گرانولوسیت ها (گلبول های سفید خون) که با عفونت و بیماری مقابله می کنند.

رشد سلول های خونی. یک سلول بنیادی خون چندین مرحله را طی می کند تا به یک گلبول قرمز ، پلاکت یا گلبول سفید تبدیل شود.

در CML ، سلولهای بنیادی خون بیش از حد به نوعی گلبول سفید به نام گرانولوسیت تبدیل می شوند. این گرانولوسیت ها غیرطبیعی هستند و به سلول های سفید خون سالم تبدیل نمی شوند. سلول های سرطان خون نیز نامیده می شوند. سلول های لوسمی می توانند در خون و مغز استخوان جمع شوند بنابراین فضای کمتری برای گلبول های سفید خون ، گلبول های قرمز و پلاکت ها وجود دارد. وقتی این اتفاق می افتد ، ممکن است عفونت ، کم خونی یا خونریزی آسان رخ دهد.

این خلاصه در مورد لوسمی مزمن میلوژنی است. برای اطلاعات بیشتر در مورد سرطان خون به خلاصه زیر مراجعه کنید:

• درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد بزرگسالان

• درمان لوسمی لنفوبلاستیک حاد در دوران کودکی

• درمان لوسمی میلوئید حاد بزرگسالان

• لوسمی حاد میلوئیدی در کودکان / سایر موارد درمان بدخیمی های میلوئیدی

• درمان لوسمی لنفوسیتی مزمن

• درمان سرطان خون سلولهای مودار

علائم و نشانه های سرطان خون مزمن میلوژنیک شامل تب ، تعریق شبانه و خستگی است.

این علائم و نشانه ها ممکن است به دلیل CML یا شرایط دیگر ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:

• احساس خستگی زیاد

• کاهش وزن بدون دلیل مشخص.

• عرق شبانه

• تب.

• درد یا احساس سیری در زیر دنده های سمت چپ.

• گاهی CML به هیچ وجه علائمی ایجاد نمی کند.

اکثر افراد مبتلا به CML جهش ژنی (تغییر) به نام کروموزوم فیلادلفیا دارند.

هر سلول در بدن حاوی DNA (ماده ژنتیکی) است که نحوه ظاهر و عملکرد سلول را تعیین می کند. DNA در داخل کروموزوم ها موجود است. در CML ، بخشی از DNA از یک کروموزوم به کروموزوم دیگر منتقل می شود. این تغییر "کروموزوم فیلادلفیا" نامیده می شود. در نتیجه مغز استخوان پروتئینی به نام تیروزین کیناز ایجاد می کند که باعث می شود سلول های بنیادی زیادی سلول های سفید خون (گرانولوسیت یا بلاست) شوند.

کروموزوم فیلادلفیا از والدین به فرزند منتقل نمی شود.

کروموزوم فیلادلفیا. یک قطعه از کروموزوم 9 و یک قطعه از کروموزوم 22 جدا می شود و مکان های تجاری را انجام می دهد. ژن BCR-ABL در کروموزوم 22 در جایی که قطعه کروموزوم 9 متصل می شود ، تشکیل می شود. کروموزوم 22 تغییر یافته را کروموزوم فیلادلفیا می نامند.

آزمایشاتی که خون و مغز استخوان را بررسی می کنند برای تشخیص (پیدا کردن) و تشخیص لوسمی مزمن میلوژن استفاده می شود.

ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:

معاینه فیزیکی و سابقه سلامتی: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند بزرگ شدن طحال. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.

شمارش کامل خون (CBC) با دیفرانسیل: روشی است که در آن نمونه خون گرفته می شود و از نظر موارد زیر بررسی می شود:

• تعداد گلبول های قرمز و پلاکت ها.

• تعداد و نوع گلبولهای سفید خون.

• مقدار هموگلوبین (پروتئین حامل اکسیژن) در گلبول های قرمز خون.

• بخشی از نمونه خون از گلبول های قرمز تشکیل شده است.

شمارش کامل خون (CBC). خون با قرار دادن یک سوزن در ورید و اجازه جریان خون در یک لوله جمع می شود. نمونه خون به آزمایشگاه ارسال می شود و گلبول های قرمز ، گلبول های سفید و پلاکت ها شمارش می شوند. CBC برای آزمایش ، تشخیص و نظارت بر بسیاری از شرایط مختلف استفاده می شود.

• مطالعات شیمی خون: روشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده توسط اندام ها و بافت های بدن در خون اندازه گیری شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی) یک ماده می تواند نشانه ای از بیماری باشد.

• آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان: برداشتن مغز استخوان ، خون و تکه کوچکی از استخوان با قرار دادن سوزن در استخوان ران یا استخوان سینه. یک آسیب شناس مغز استخوان ، خون و استخوان را در زیر میکروسکوپ مشاهده می کند تا سلول های غیر طبیعی را جستجو کند.

آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان. بعد از بی حس شدن ناحیه کوچکی از پوست ، سوزن مغز استخوان به استخوان ران بیمار وارد می شود. نمونه های خون ، استخوان و مغز استخوان برای معاینه زیر میکروسکوپ برداشته می شود.

یکی از آزمایشات زیر ممکن است بر روی نمونه هایی از بافت خون یا مغز استخوان که خارج می شود انجام شود:

• آنالیز سیتوژنتیک: یک آزمایش آزمایشگاهی که در آن کروموزوم سلولهای نمونه خون یا مغز استخوان شمارش شده و از نظر وجود هرگونه تغییر از جمله کروموزوم های شکسته ، از دست رفته ، تنظیم مجدد یا اضافی بررسی می شود. تغییر در برخی از کروموزوم ها مانند کروموزوم فیلادلفیا ممکن است نشانه ای از سرطان باشد. تجزیه و تحلیل سیتوژنتیک برای کمک به تشخیص سرطان ، برنامه ریزی برای درمان یا فهمیدن اینکه درمان چگونه کار می کند ، استفاده می شود.

• FISH (فلورسانس درجا ترکیبی): یک آزمایش آزمایشگاهی است که برای بررسی و شمارش ژن ها یا کروموزوم ها در سلول ها و بافت ها استفاده می شود. قطعات DNA که حاوی رنگهای فلورسنت هستند در آزمایشگاه ساخته می شوند و به نمونه ای از سلولها یا بافتهای بیمار اضافه می شوند. وقتی این قطعات رنگ شده DNA به ژن ها یا نواحی خاصی از کروموزوم های موجود در نمونه متصل می شوند ، هنگام مشاهده در زیر میکروسکوپ فلورسنت ، روشن می شوند. آزمایش FISH برای کمک به تشخیص سرطان و کمک به برنامه ریزی درمانی استفاده می شود.

• تست واکنش زنجیره ای رونویسی - پلیمراز معکوس (RT – PCR): یک آزمایش آزمایشگاهی است که در آن مقدار یک ماده ژنتیکی به نام mRNA ساخته شده توسط یک ژن خاص اندازه گیری می شود. از آنزیمی به نام ترانس کریپتاز معکوس برای تبدیل قطعه خاصی از RNA به قطعه منطبق DNA استفاده می شود که می تواند توسط آنزیم دیگری به نام DNA پلیمراز تکثیر شود (در تعداد زیادی ساخته شود). نسخه های تکثیر شده DNA کمک می کند تا تشخیص دهد که آیا mRNA خاصی توسط ژن ساخته می شود یا خیر. از RT-PCR می توان برای بررسی فعال شدن ژن های خاصی استفاده کرد که ممکن است وجود سلول های سرطانی را نشان دهد. این آزمایش ممکن است برای جستجوی تغییرات خاصی در یک ژن یا کروموزوم استفاده شود ، که ممکن است به تشخیص سرطان کمک کند.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی به موارد زیر بستگی دارد:

• سن بیمار

• مرحله CML.

• مقدار انفجار در خون یا مغز استخوان.

• اندازه طحال در هنگام تشخیص.

مراحل سرطان خون مزمن میلوژن

امتیاز کلیدی

• بعد از اینکه سرطان خون مزمن میلوژن تشخیص داده شد ، آزمایشاتی برای مشخص شدن سرطان منتشر شده است.

• لوسمی میلوژن مزمن 3 مرحله دارد.

• مرحله مزمن

• مرحله شتاب

• فاز بلاستیک

• سلامتی عمومی بیمار.

بعد از اینکه سرطان خون مزمن میلوژن تشخیص داده شد ، آزمایشاتی برای مشخص شدن سرطان منتشر شده است.

مرحله بندی مرحله ای است که برای کشف میزان گسترش سرطان مورد استفاده قرار می گیرد. هیچ سیستم مرحله بندی استانداردی برای سرطان خون مزمن میلوژن (CML) وجود ندارد. در عوض ، بیماری بر اساس فاز طبقه بندی می شود: فاز مزمن ، فاز تسریع شده یا فاز بلاستیک. برای برنامه ریزی درمان ، دانستن مرحله مهم است. اطلاعات حاصل از آزمایشات و رویه های انجام شده برای شناسایی (یافتن) و تشخیص سرطان خون میلوژن مزمن نیز برای برنامه ریزی درمان استفاده می شود.

لوسمی میلوژن مزمن 3 مرحله دارد.

با افزایش میزان سلولهای بلاست در خون و مغز استخوان ، فضای کمتری برای گلبول های سفید خون ، گلبول های قرمز و پلاکت ها وجود دارد. این ممکن است منجر به عفونت ، کم خونی و خونریزی آسان ، همچنین درد و درد استخوان یا احساس سیری در زیر دنده های سمت چپ شود. تعداد سلولهای بلاست در خون و مغز استخوان و شدت علائم یا نشانه ها مرحله بیماری را تعیین می کند.

مرحله مزمن

در CML فاز مزمن ، کمتر از 10٪ سلولهای خون و مغز استخوان سلولهای بلاست هستند.

مرحله شتاب

در CML فاز تسریع شده ، 10٪ تا 19٪ سلولهای خون و مغز استخوان سلولهای بلاست هستند.

فاز بلاستیک

در CML فاز بلاستیک ، 20٪ یا بیشتر سلولهای موجود در خون یا مغز استخوان سلولهای بلاست هستند. وقتی خستگی ، تب و بزرگ شدن طحال در مرحله بلاستیک اتفاق می افتد ، به آن بحران بلاست می گویند.

لوسمی مزمن میلوژنی عود کرده

در CML عود کرده ، تعداد سلولهای بلاست پس از بهبودی افزایش می یابد.

بررسی اجمالی گزینه درمان

امتیاز کلیدی

• انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به سرطان خون مزمن میلوژن وجود دارد.

• شش نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

• درمان هدفمند

• شیمی درمانی

• درمان بیولوژیک

• شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی

• تزریق لنفوسیت اهدا کننده (DLI)

• عمل جراحی

• انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

• درمان لوسمی میلوژن مزمن ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

• بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

• بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

• ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به سرطان خون مزمن میلوژن وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به سرطان خون مزمن میلوژن (CML) در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد درمان های جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود. بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.

شش نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

درمان هدفمند

هدفمند درمانی نوعی درمان است که از داروها یا سایر مواد برای شناسایی و حمله به سلولهای خاص سرطانی بدون آسیب رساندن به سلولهای طبیعی استفاده می کند. مهار کننده های تیروزین کیناز داروهای درمانی هدفمندی هستند که برای درمان سرطان خون میلوژن مزمن استفاده می شوند.

ایماتینیب مزیلات ، نیلوتینیب ، داساتینیب و پوناتینیب مهارکننده های تیروزین کیناز هستند که برای درمان CML استفاده می شوند.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای مورد تایید لوسمی مزمن میلوژن مراجعه کنید.

شیمی درمانی

شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با توقف تقسیم آنها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً در مایع مغزی نخاعی ، اندام یا حفره ای از بدن مانند شکم قرار می گیرد ، داروها عمدتاً سلولهای سرطانی را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای). نحوه انجام شیمی درمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای مورد تایید لوسمی مزمن میلوژن مراجعه کنید.

درمان بیولوژیک

Biologic درمانی درمانی است که از سیستم ایمنی بدن بیمار برای مقابله با سرطان استفاده می کند. مواد ساخته شده توسط بدن یا ساخته شده در آزمایشگاه برای تقویت ، هدایت یا بازیابی دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان استفاده می شود. به این نوع درمان سرطان ، بیوتراپی یا ایمنی درمانی نیز گفته می شود.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای مورد تایید لوسمی مزمن میلوژن مراجعه کنید.

شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی

دوزهای زیادی از شیمی درمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی انجام می شود. سلولهای سالم ، از جمله سلولهای خون ساز ، نیز توسط درمان سرطان از بین می روند. پیوند سلول های بنیادی درمانی برای جایگزینی سلول های خون ساز است. سلولهای بنیادی (سلولهای خونی نابالغ) از خون یا مغز استخوان بیمار یا اهدا کننده خارج شده و منجمد و ذخیره می شوند. پس از انجام شیمی درمانی توسط بیمار ، سلولهای بنیادی ذخیره شده ذوب شده و از طریق تزریق به بیمار تحویل داده می شوند. این سلولهای بنیادی دوباره جوش خورده به سلولهای خونی بدن تبدیل شده و آنها را بازیابی می کنند.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای مورد تایید لوسمی مزمن میلوژن مراجعه کنید.

پیوند سلول های بنیادی. (مرحله 1): خون از ورید بازوی اهدا کننده گرفته می شود. بیمار یا شخص دیگری ممکن است اهدا کننده باشد. خون از طریق دستگاهی که سلولهای بنیادی را از بین می برد ، جریان می یابد. سپس خون از طریق رگ بازوی دیگر به اهدا کننده بازمی گردد. (مرحله 2): بیمار شیمی درمانی می کند تا سلول های خون ساز را از بین ببرد. بیمار ممکن است پرتودرمانی دریافت کند (نشان داده نشده است). (مرحله 3): بیمار سلولهای بنیادی را از طریق کاتتری که در رگ خونی در قفسه سینه قرار گرفته دریافت می کند.

تزریق لنفوسیت اهدا کننده (DLI)

تزریق لنفوسیت اهدا کننده (DLI) یک درمان سرطانی است که ممکن است پس از پیوند سلول های بنیادی مورد استفاده قرار گیرد. لنفوسیت ها (نوعی گلبول سفید) از دهنده پیوند سلول های بنیادی از خون اهدا کننده خارج می شوند و ممکن است برای ذخیره سازی منجمد شوند. لنفوسیت های اهدا کننده در صورت انجماد ذوب شده و سپس از طریق یک یا چند تزریق به بیمار داده می شوند. لنفوسیت ها سلول های سرطانی بیمار را متعلق به بدن نمی دانند و به آنها حمله می کنند.

عمل جراحی

اسپلنکتومی جراحی برداشتن طحال است.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

درمان لوسمی میلوژن مزمن ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

برای کسب اطلاعات در مورد عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.

بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.

بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.

بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.

بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.

آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.

ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان یا فهمیدن مرحله سرطان انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.

بعضی از آزمایشات هر از چندگاهی پس از پایان درمان انجام می شود. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا وضعیت شما تغییر کرده یا سرطان عود کرده است (دوباره برگردید). این آزمایشات را بعضی اوقات آزمایش پیگیری یا معاینه می نامند.

گزینه های درمان سرطان خون مزمن میلوژن

در این قسمت

• فاز مزمن لوسمی میلوژن مزمن

• لوسمی مزمن میلوژنی فاز تسریع شده

• لوسمی میلوژن مزمن فاز بلاستیک

• لوسمی مزمن میلوژنی عود کرده

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

فاز مزمن لوسمی میلوژن مزمن

درمان لوسمی میلوژن مزمن فاز مزمن ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درمان هدفمند با یک مهار کننده تیروزین کیناز.

• شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی اهدا کننده.

• شیمی درمانی

• جراحی طحال

• یک آزمایش بالینی شیمی درمانی با دوز پایین تر با پیوند سلول های بنیادی اهدا کننده.

• یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

لوسمی مزمن میلوژنی فاز تسریع شده

درمان لوسمی میلوژن مزمن فاز تسریع شده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پیوند سلول های بنیادی اهدا کننده.

• درمان هدفمند با یک مهار کننده تیروزین کیناز.

• درمان مهار کننده تیروزین کیناز و به دنبال آن پیوند سلول های بنیادی اهدا کننده.

• درمان بیولوژیک (اینترفرون) با شیمی درمانی یا بدون آن.

• شیمی درمانی با دوز بالا.

• شیمی درمانی

• انتقال خون برای جایگزینی گلبول های قرمز ، پلاکت ها و گاهی گلبول های سفید ، برای تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی.

• یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

لوسمی میلوژن مزمن فاز بلاستیک

درمان لوسمی مزمن میلوژن در فاز بلاستیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• درمان هدفمند با یک مهار کننده تیروزین کیناز.

• شیمی درمانی با استفاده از یک یا چند دارو.

• شیمی درمانی با دوز بالا.

• پیوند سلول های بنیادی اهدا کننده.

• شیمی درمانی به عنوان درمان تسکینی برای تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی.

• یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

لوسمی مزمن میلوژنی عود کرده

درمان سرطان خون مزمن میلوژن می تواند شامل موارد زیر باشد:

• درمان هدفمند با یک مهار کننده تیروزین کیناز.

• پیوند سلول های بنیادی اهدا کننده.

• شیمی درمانی

• تزریق لنفوسیت اهدا کننده.

• درمان بیولوژیک (اینترفرون).

• یک آزمایش بالینی از انواع جدید یا دوزهای بالاتر درمان هدفمند یا پیوند سلول های بنیادی اهدا کننده.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد لوسمی مزمن میلوژن

برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد لوسمی مزمن میلوژنی ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• صفحه اصلی سرطان خون

• درمان های هدفمند سرطان

• داروهای مورد تایید لوسمی مزمن میلوژنی

• داروهای تایید شده برای نئوپلاسم های میلوپرولیفراتیو

• ایمونوتراپی برای درمان سرطان

• پیوند سلول های بنیادی خون ساز

برای اطلاعات عمومی سرطان و سایر منابع از موسسه ملی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• درباره سرطان

• صحنه سازی

• شیمی درمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی

• پرتودرمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی

• کنار آمدن با سرطان

• س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید

• برای بازماندگان و مراقبان