انواع / کلیه / بیمار / ویلمس-درمان-pdq

تومور ویلمز و سایر درمان های تومور کلیه در دوران کودکی (®) - نسخه بیمار

اطلاعات عمومی در مورد تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در دوران کودکی

امتیاز کلیدی

• تومورهای کلیه در دوران کودکی بیماری هایی هستند که در آن سلول های بدخیم (سرطانی) در بافت های کلیه ایجاد می شوند.

• انواع مختلفی از تومورهای کلیه در دوران کودکی وجود دارد.

• تومور ویلمز

• سرطان سلول کلیوی (RCC)

• تومور Rhabdoid کلیه

• پاک کردن سارکوم سلول کلیه

• نفروما Mesoblastic مادرزادی

• یوینگ سارکوم کلیه

• کارسینوم مایو اپیتلیال کلیوی اولیه

• نفروبلاستوما تا حدی متفاوت کیستیک

• نفروما کیستیک چند چشمی

• سارکوم سینوویال کلیوی اولیه

• سارکوم آناپلاستیک کلیه

• نفروبلاستوماتوز سرطان نیست اما ممکن است به تومور ویلمز تبدیل شود.

• داشتن برخی سندرم های ژنتیکی یا سایر شرایط می تواند خطر تومور ویلمز را افزایش دهد.

• آزمایشات برای غربالگری تومور ویلمز استفاده می شود.

• داشتن برخی شرایط ممکن است خطر ابتلا به سرطان سلول کلیوی را افزایش دهد.

• درمان تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان ممکن است شامل مشاوره ژنتیک باشد.

• علائم تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان شامل یک توده در شکم و خون در ادرار است.

• آزمایشاتی که کلیه و خون را بررسی می کند برای تشخیص تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه کودکان استفاده می شود.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

تومورهای کلیه در دوران کودکی بیماری هایی هستند که در آن سلول های بدخیم (سرطانی) در بافت های کلیه ایجاد می شوند.

دو کلیه وجود دارد ، یکی در هر طرف ستون فقرات ، بالای کمر. توبولهای ریز در کلیه ها فیلتر شده و خون را تمیز می کنند. آنها مواد زائد را خارج کرده و ادرار می کنند. ادرار از هر کلیه از طریق یک لوله طولانی به نام حالب به داخل مثانه منتقل می شود. مثانه ادرار را نگه می دارد تا زمانی که از مجرای ادرار عبور کرده و از بدن خارج شود.

آناتومی سیستم ادراری زنان که کلیه ها ، غدد فوق کلیه ، حالب ، مثانه و مجرای ادرار را نشان می دهد. ادرار در توبول های کلیه ساخته می شود و در لگن کلیه هر کلیه جمع می شود. ادرار از کلیه ها از طریق حالب به مثانه جریان می یابد. ادرار در مثانه ذخیره می شود تا زمانی که از طریق مجرای ادرار از بدن خارج شود.

انواع مختلفی از تومورهای کلیه در دوران کودکی وجود دارد.

تومور ویلمز

در تومور ویلمز ، یک یا چند تومور ممکن است در یک یا هر دو کلیه پیدا شود. تومور ویلمز ممکن است به ریه ها ، کبد ، استخوان ، مغز یا غدد لنفاوی مجاور گسترش یابد. در کودکان و نوجوانان زیر 15 سال ، بیشتر سرطان های کلیه تومورهای ویلمز است.

سرطان سلول کلیوی (RCC)

سرطان سلول کلیوی در کودکان و نوجوانان زیر 15 سال نادر است. این در نوجوانان بین 15 تا 19 سال بسیار بیشتر است. در کودکان و نوجوانان به احتمال زیاد تومور سلول کلیوی بزرگ یا سرطان گسترش یافته تشخیص داده می شود. سرطان های سلول کلیوی ممکن است به ریه ها ، کبد یا غدد لنفاوی گسترش یابد. سرطان سلول کلیه را ممکن است کارسینوم سلول کلیوی نیز نامند.

تومور Rhabdoid کلیه

تومور Rhabdoid در کلیه نوعی سرطان کلیه است که بیشتر در نوزادان و کودکان کم سن رخ می دهد. در زمان تشخیص اغلب پیشرفته است. تومور Rhabdoid در کلیه رشد کرده و به سرعت گسترش می یابد ، اغلب به ریه ها یا مغز منتقل می شود.

کودکان با تغییر خاصی در ژن SMARCB1 به طور منظم بررسی می شوند که آیا تومور رابدوئید در کلیه تشکیل شده است یا به مغز گسترش یافته است:

• کودکان کمتر از یک سال هر دو تا سه ماه یکبار سونوگرافی شکم و هر ماه سونوگرافی سر انجام می دهند.

• کودکان یک تا چهار ساله هر سه ماه یکبار سونوگرافی از شکم و MRI مغز و ستون فقرات انجام می دهند.

پاک کردن سارکوم سلول کلیه

سارکوم سلول شفاف کلیه نوعی تومور کلیه است که ممکن است به ریه ، استخوان ، مغز یا بافت نرم گسترش یابد. ممکن است تا 14 سال پس از درمان عود کند (دوباره برگردد) و اغلب در مغز یا ریه عود می کند.

نفروما Mesoblastic مادرزادی

نفروما مزوبلاستیک مادرزادی توموری در کلیه است که اغلب در طول سال اول زندگی تشخیص داده می شود. معمولاً قابل درمان است.

یوینگ سارکوم کلیه

سارکوم یوینگ (که قبلا تومور نورو اپیتلیال نامیده می شد) کلیه نادر است و معمولاً در بزرگسالان جوان بروز می کند. این تومورها به سرعت رشد کرده و به سایر قسمت های بدن گسترش می یابند.

کارسینوم مایو اپیتلیال کلیوی اولیه

کارسینوم مایو اپیتلیال کلیوی اولیه یک نوع نادر از سرطان است که معمولاً بر بافت های نرم تأثیر می گذارد ، اما گاهی اوقات در اندام های داخلی (مانند کلیه) ایجاد می شود. این نوع سرطان به سرعت رشد و گسترش می یابد.

نفروبلاستوما تا حدی متفاوت کیستیک

نفروبلاستوما تا حدی متمایز کیستیک نوع بسیار کمیابی از تومور ویلمز است که از کیست تشکیل شده است.

نفروما کیستیک چند چشمی

نفروما های کیستیک چند چشمی تومورهای خوش خیم هستند که از کیست ها تشکیل شده اند و بیشتر در نوزادان ، کودکان خردسال و زنان بزرگسال دیده می شوند. این تومورها می توانند در یک یا هر دو کلیه ایجاد شوند.

كودكان مبتلا به این نوع تومور ممكن است بلاستوم پلورو ریه داشته باشند ، بنابراین آزمایشات تصویربرداری كه ریه ها را از نظر وجود كیست یا تومورهای جامد بررسی می كند ، انجام می شود. از آنجا که نفرومای کیستیک چند چشمی ممکن است یک بیماری ارثی باشد ، مشاوره ژنتیک و آزمایش ژنتیکی در نظر گرفته می شود. برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد درمان بلاستوم پلور ریوی کودکی مراجعه کنید.

سارکوم سینوویال کلیوی اولیه

سارکوم سینوویال کلیوی اولیه تومور کلیه مانند کیست است و بیشتر در بزرگسالان جوان دیده می شود. این تومورها به سرعت رشد و گسترش می یابند.

سارکوم آناپلاستیک کلیه

سارکوم آناپلاستیک کلیه توموری نادر است که بیشتر در کودکان یا نوجوانان زیر 15 سال دیده می شود. سارکوم آناپلاستیک کلیه اغلب به ریه ها ، کبد یا استخوان ها گسترش می یابد. ممکن است آزمایشات تصویربرداری برای بررسی کیست یا تومورهای جامد در ریه ها انجام شود. از آنجا که ممکن است سارکوم آناپلاستیک یک بیماری ارثی باشد ، مشاوره ژنتیک و آزمایش ژنتیک در نظر گرفته می شود.

نفروبلاستوماتوز سرطان نیست اما ممکن است به تومور ویلمز تبدیل شود.

گاهی اوقات ، پس از تشکیل کلیه ها در جنین ، گروه های غیر طبیعی سلول های کلیوی در یک یا هر دو کلیه باقی می مانند. در نفروبلاستوماتوز (نفروبلاستوماتوز پری لوبار هیپرپلاستیک منتشر) ، این گروه های غیر طبیعی سلول ممکن است در بسیاری از نقاط داخل کلیه رشد کرده یا یک لایه ضخیم در اطراف کلیه ایجاد کنند. هنگامی که این گروه از سلولهای غیرطبیعی پس از برداشتن کلیه برای تومور ویلمز در کلیه پیدا می شود ، کودک خطر ابتلا به تومور ویلمز را در کلیه دیگر افزایش می دهد. آزمایش پیگیری مکرر حداقل هر 3 ماه یکبار ، حداقل برای 7 سال پس از درمان کودک مهم است.

داشتن برخی سندرم های ژنتیکی یا سایر شرایط می تواند خطر تومور ویلمز را افزایش دهد.

هر چیزی که خطر ابتلا به بیماری را افزایش دهد ، عامل خطر نامیده می شود. داشتن یک عامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. نداشتن عوامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. اگر فکر می کنید کودک شما در معرض خطر است با پزشک کودک خود صحبت کنید.

تومور ویلمز ممکن است بخشی از یک سندرم ژنتیکی باشد که رشد و نمو را تحت تأثیر قرار می دهد. سندرم ژنتیکی مجموعه ای از علائم و نشانه ها یا شرایطی است که با هم اتفاق می افتد و به دلیل تغییرات خاصی در ژن ها ایجاد می شود. برخی شرایط نیز می تواند خطر ابتلا به تومور ویلمز در کودک را افزایش دهد. این و سایر سندرم ها و شرایط ژنتیکی با تومور ویلمز مرتبط هستند:

• سندرم WAGR (تومور ویلمز ، آنیریدیا ، سیستم ادراری - تناسلی غیرطبیعی و عقب ماندگی ذهنی).

• سندرم دنیس- دراش (سیستم ادراری - تناسلی غیرطبیعی).

• سندرم فریزیر (سیستم ادراری - تناسلی غیرطبیعی).

• سندرم بکویت ویدمان (رشد غیر عادی بزرگ یک طرف بدن یا یک قسمت از بدن ، زبان بزرگ ، فتق ناف در بدو تولد و سیستم ادراری تناسلی غیرطبیعی).

• سابقه خانوادگی تومور ویلمز.

• آنیریدیا (عنبیه ، قسمت رنگی چشم از بین رفته است).

• همی هیپرپلازی جدا شده (رشد غیر عادی زیاد یک طرف بدن یا یک قسمت از بدن).

• مشکلات دستگاه ادراری مانند رمزگذاری یا هیپوسپادیاس.

آزمایشات برای غربالگری تومور ویلمز استفاده می شود.

آزمایشات غربالگری در کودکانی که خطر ابتلا به تومور ویلمز را افزایش می دهند انجام می شود. این آزمایشات ممکن است به شما کمک کند زودهنگام سرطان پیدا کنید و احتمال مرگ ناشی از سرطان را کاهش دهید.

به طور كلی ، كودكانی كه احتمال تومور ویلمز را افزایش می دهند باید حداقل سه سالگی از نظر تومور ویلمز بررسی شوند. از آزمایش سونوگرافی شکم معمولاً برای غربالگری استفاده می شود. تومورهای کوچک ویلمز ممکن است قبل از بروز علائم پیدا و از بین بروند.

کودکان مبتلا به سندرم بکویت ویدمان یا همی هیپرپلازی از نظر تومورهای کبدی و فوق کلیوی که با این سندرم های ژنتیکی مرتبط هستند نیز غربال می شوند. یک آزمایش برای بررسی میزان آلفا فتوپروتئین (AFP) در خون و سونوگرافی از شکم تا 4 سالگی کودک انجام می شود. سونوگرافی کلیه ها در سنین 4 تا 7 سالگی انجام می شود. معاینه فیزیکی توسط یک متخصص (متخصص ژنتیک یا آنکولوژیست کودکان) هر سال دو بار انجام می شود. در کودکانی که تغییرات ژنی خاصی دارند ، ممکن است از برنامه متفاوتی برای سونوگرافی شکم استفاده شود.

کودکان مبتلا به آنیریدیا و تغییر ژن خاصی تا 8 سالگی هر سه ماه یکبار از نظر تومور ویلمز غربال می شوند. از آزمایش سونوگرافی شکم برای غربالگری استفاده می شود.

برخی از کودکان در هر دو کلیه به تومور ویلمز مبتلا می شوند. این موارد اغلب هنگام تشخیص تومور ویلمز ظاهر می شوند ، اما تومور ویلمز نیز ممکن است در کلیه دوم پس از درمان موفقیت آمیز کودک برای تومور ویلمز در یک کلیه ایجاد شود. کودکانی که احتمال خطر ابتلا به تومور دوم ویلمز در کلیه دیگر را دارند باید تا سه سال هر سه ماه از نظر تومور ویلمز غربال شوند. برای غربالگری ممکن است از آزمایش سونوگرافی شکم استفاده شود.

داشتن برخی شرایط ممکن است خطر ابتلا به سرطان سلول کلیوی را افزایش دهد.

سرطان سلول کلیوی ممکن است به شرایط زیر مرتبط باشد:

• بیماری Von Hippel-Lindau (یک بیماری ارثی که باعث رشد غیرطبیعی رگ های خونی می شود). کودکان مبتلا به بیماری Von Hippel-Lindau باید سالانه از نظر سونوگرافی شکم یا MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) از 8 تا 11 سالگی از نظر سرطان سلول کلیوی بررسی شوند.

• توبروس اسکلروز (بیماری ارثی مشخص شده توسط کیست های چربی غیر سرطانی در کلیه).

• سرطان سلول کلیوی خانوادگی (یک بیماری ارثی که وقتی برخی تغییرات در ژن های ایجاد کننده سرطان کلیه از والدین به کودک منتقل می شود) به وجود می آید.

• سرطان مدولار کلیه (یک سرطان نادر کلیه که به سرعت رشد و گسترش می یابد).

• لیومیوماتوز ارثی (یک اختلال ارثی است که خطر ابتلا به سرطان کلیه ، پوست و رحم را افزایش می دهد).

شیمی درمانی یا پرتودرمانی قبلی برای سرطان دوران کودکی مانند نوروبلاستوما ، سارکوم بافت نرم ، لوسمی یا تومور ویلمز نیز ممکن است خطر سرطان سلول کلیوی را افزایش دهد. برای اطلاعات بیشتر به بخش سرطان های دوم در خلاصه در مورد اثرات متاخر درمان سرطان در کودکی مراجعه کنید.

درمان تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان ممکن است شامل مشاوره ژنتیک باشد.

اگر کودک یکی از سندرم ها یا شرایط زیر را داشته باشد ، ممکن است به مشاوره ژنتیک (بحث با یک متخصص آموزش دیده در مورد بیماری های ژنتیکی و اینکه آیا آزمایش ژنتیک نیاز است) نیاز باشد:

• یک سندرم یا بیماری ژنتیکی که خطر تومور ویلمز را افزایش می دهد.

• یک بیماری ارثی که خطر سرطان سلول کلیوی را افزایش می دهد.

• تومور Rhabdoid در کلیه.

• نفرومای کیستیک چند چشمی.

علائم تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان شامل یک توده در شکم و خون در ادرار است.

گاهی اوقات تومورهای کلیه در كودكان علائم و نشانه هایی ایجاد نمی كنند و والدین به طور تصادفی توده ای را در ناحیه شكم پیدا می كنند یا در هنگام معاینه سلامت كودكان ، توده پیدا می شود. این علائم و نشانه ها ممکن است در اثر تومورهای کلیه یا به دلیل شرایط دیگر ایجاد شود. اگر فرزند شما یکی از موارد زیر را دارد با پزشک کودک خود مشورت کنید:

• توده ، تورم یا درد در شکم.

• خون در ادرار.

• فشار خون بالا (سردرد ، احساس خستگی زیاد ، درد قفسه سینه ، یا مشکل در دیدن یا تنفس).

• هیپرکلسمی (کاهش اشتها ، حالت تهوع و استفراغ ، ضعف یا احساس خستگی شدید).

• تب بدون دلیل مشخص.

• از دست دادن اشتها.

• کاهش وزن بدون دلیل مشخص.

تومور ویلمز که به ریه ها یا کبد گسترش یافته است ممکن است علائم و نشانه های زیر را ایجاد کند:

• سرفه.

• خون در خلط.

• مشکل تنفس.

• درد در شکم

آزمایشاتی که کلیه و خون را بررسی می کند برای تشخیص تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه کودکان استفاده می شود.

ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:

• معاینه جسمی و سابقه سلامتی: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.

• شمارش کامل خون (CBC): روشی است که در آن نمونه خون گرفته می شود و از نظر موارد زیر بررسی می شود:

• تعداد گلبول های قرمز ، گلبول های سفید و پلاکت ها.

• مقدار هموگلوبین (پروتئین حامل اکسیژن) در گلبول های قرمز خون.

• بخشی از نمونه خون از گلبول های قرمز تشکیل شده است.

• مطالعات شیمی خون: روشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده توسط اندام ها و بافت های بدن در خون اندازه گیری شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی) یک ماده می تواند نشانه ای از بیماری باشد. این آزمایش برای بررسی میزان عملکرد کبد و کلیه انجام می شود.

• آزمایش عملکرد کلیه: روشی است که در آن نمونه های خون یا ادرار بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده از طریق کلیه در خون یا ادرار اندازه گیری شود. مقدار بالاتر یا کمتری از ماده می تواند نشانه کار کلیه ها در حد لازم باشد.

• تجزیه و تحلیل ادرار: آزمایشی برای بررسی رنگ ادرار و محتوای آن مانند قند ، پروتئین ، خون و باکتری ها.

• معاینه سونوگرافی: روشی است که در آن امواج صوتی با انرژی بالا (سونوگرافی) از بافت ها یا اندام های داخلی برمی خیزد و پژواک می گیرد. پژواک ها تصویری از بافت های بدن را تشکیل می دهند که سونوگرام نامیده می شود. سونوگرافی از شکم برای تشخیص تومور کلیه انجام می شود.

سونوگرافی شکم. مبدل سونوگرافی متصل به کامپیوتر بر روی پوست شکم فشرده می شود. مبدل امواج صوتی را از اندام های داخلی و بافت ها برمی گرداند تا پژواک هایی را ایجاد کند که یک سونوگرام تشکیل می دهند (تصویر رایانه).

• سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن مانند قفسه سینه ، شکم و لگن را از زوایای مختلف گرفته است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی به داخل ورید تزریق می شود یا بلعیده می شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.

توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن شکم. کودک روی میز دراز کشیده و از طریق سی تی اسکنر اسلاید می کند که از داخل شکم عکس اشعه ایکس می گیرد.

• MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) با گادولینیوم: روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و رایانه می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از نواحی داخل بدن مانند شکم را تهیه کرد. ماده ای به نام گادولینیوم به داخل ورید تزریق می شود. گادولینیوم در اطراف سلولهای سرطانی جمع می شود تا در تصویر روشن تر نشان داده شوند. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) از شکم. کودک روی میز دراز کشیده و به داخل اسکنر MRI کشیده می شود و از داخل بدن عکس می گیرد. بالشتک روی شکم کودک به وضوح بیشتر تصاویر کمک می کند.

• اشعه ایکس: اشعه ایکس نوعی پرتوی انرژی است که می تواند از بدن عبور کرده و روی فیلم قرار گیرد و از مناطق داخل بدن مانند سینه و شکم تصویری ایجاد کند.

• اسکن PET-CT: روشی است که تصاویر حاصل از توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) را با هم ترکیب می کند. اسکن PET و CT همزمان در یک دستگاه انجام می شود. تصاویر هر دو اسکن با هم ترکیب می شوند تا تصویری دقیق تر از هر دو آزمایش به خودی خود ایجاد کنند. اسکن PET روشی برای یافتن سلولهای بدخیم تومور در بدن است. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل ورید تزریق می شود. اسکنر PET به دور بدن می چرخد ​​و تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای بدخیم تومور در تصویر روشن تر نشان داده می شوند ، زیرا آنها بیشتر فعال هستند و بیش از سلولهای طبیعی گلوکز را اشغال می کنند.

• بیوپسی: از بین بردن سلول ها یا بافت ها بنابراین می توان آنها را در زیر میکروسکوپ توسط یک آسیب شناس مشاهده کرد تا علائم سرطان را بررسی کند. تصمیم در مورد انجام بیوپسی بر اساس موارد زیر است:

• اندازه تومور.

• مرحله سرطان

• خواه سرطان در یک کلیه باشد یا در هر دو کلیه.

• اینکه آیا آزمایشات تصویربرداری به وضوح سرطان را نشان می دهد.

• اینکه آیا تومور می تواند با جراحی برداشته شود.

• این که آیا بیمار در یک آزمایش بالینی است یا خیر.

ممکن است قبل از انجام هرگونه درمان ، بعد از شیمی درمانی برای کوچک کردن تومور یا بعد از جراحی برای برداشتن تومور ، نمونه برداری انجام شود.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی و گزینه های درمان تومور ویلمز به موارد زیر بستگی دارد:

• تفاوت سلولهای تومور با سلولهای طبیعی کلیه در زیر میکروسکوپ چیست.

• مرحله سرطان

• نوع تومور

• سن کودک.

• آیا می توان تومور را با جراحی به طور کامل از بین برد.

• خواه تغییرات خاصی در کروموزوم ها یا ژن ها وجود داشته باشد.

• این که آیا سرطان به تازگی تشخیص داده شده یا عود کرده است (دوباره برگردید).

پیش آگهی سرطان سلول کلیوی به موارد زیر بستگی دارد:

• مرحله سرطان

• اینکه آیا سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته است یا خیر.

پیش آگهی تومور رابدوئید کلیه به موارد زیر بستگی دارد:

• سن کودک در زمان تشخیص.

• مرحله سرطان

• خواه سرطان به مغز یا نخاع گسترش یافته باشد.

پیش آگهی سارکوم سلول شفاف کلیه به موارد زیر بستگی دارد:

• سن کودک در زمان تشخیص.

• مرحله سرطان

مراحل تومور ویلمز

امتیاز کلیدی

• تومورهای ویلمز در حین جراحی و با آزمایشات تصویربرداری مرحله بندی می شوند.

• سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.

• سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.

• تومورهای ویلمز علاوه بر مراحل توسط بافت شناسی توصیف می شوند.

• مراحل زیر برای هم بافت شناسی مطلوب و هم تومورهای آناپلاستیک ویلمز استفاده می شود:

• مرحله I

• مرحله دوم

• مرحله سوم

• مرحله چهارم

• مرحله پنجم

• درمان سایر تومورهای کلیه در دوران کودکی به نوع تومور بستگی دارد.

• گاهی اوقات تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در دوران کودکی پس از درمان دوباره برمی گردند.

تومورهای ویلمز در حین جراحی و با آزمایشات تصویربرداری مرحله بندی می شوند.

فرایندی که برای فهمیدن اینکه آیا سرطان در خارج از کلیه به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است مورد استفاده قرار می گیرد یا مرحله بندی است. اطلاعات جمع آوری شده از مراحل مرحله بندی ، مرحله بیماری را تعیین می کند. برای برنامه ریزی درمان ، دانستن مرحله مهم است. پزشک برای کمک به فهمیدن مرحله بیماری از نتایج آزمایشات تشخیصی و مرحله ای استفاده می کند.

آزمایشات زیر ممکن است برای بررسی اینکه آیا سرطان به سایر نقاط بدن گسترش یافته است ، انجام شود:

• نمونه برداری از غدد لنفاوی: برداشتن تمام یا بخشی از غدد لنفاوی شکم. یک آسیب شناس برای بررسی سلول های سرطانی ، بافت غدد لنفاوی را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند. به این روش لنفادنکتومی یا تشریح غدد لنفاوی نیز گفته می شود.

• تست عملکرد کبد: روشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده توسط کبد در خون اندازه گیری شود. مقدار بالاتر از حد طبیعی یک ماده می تواند نشانه آن باشد که کبد آنطور که باید کار نمی کند.

• اشعه ایکس از قفسه سینه و استخوان ها: اشعه ایکس نوعی پرتوی انرژی است که می تواند از بدن عبور کند و به فیلم تبدیل شود و از مناطق داخل بدن مانند قفسه سینه تصویر ایجاد کند.

• سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن مانند شکم ، لگن ، قفسه سینه و مغز را از زوایای مختلف تهیه می کند. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی به داخل ورید تزریق می شود یا بلعیده می شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.

• اسکن PET-CT: روشی است که تصاویر حاصل از توموگرافی انتشار پوزیترون (PET) و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) را با هم ترکیب می کند. اسکن PET و CT همزمان در یک دستگاه انجام می شود. تصاویر هر دو اسکن با هم ترکیب می شوند تا تصویری دقیق تر از هر دو آزمایش به خودی خود ایجاد کنند. اسکن PET روشی برای یافتن سلولهای بدخیم تومور در بدن است. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل ورید تزریق می شود. اسکنر PET به دور بدن می چرخد ​​و تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای بدخیم تومور در تصویر روشن تر نشان داده می شوند ، زیرا آنها بیشتر فعال هستند و بیش از سلولهای طبیعی گلوکز را اشغال می کنند.

• MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و رایانه می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن مانند شکم ، لگن و مغز را تهیه کرد. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.

• اسکن استخوان: روشی برای بررسی وجود سلولهای تقسیم کننده سریع مانند سلولهای سرطانی در استخوان. مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو به داخل ورید تزریق می شود و از طریق جریان خون عبور می کند. مواد رادیواکتیو در استخوانهای مبتلا به سرطان جمع می شوند و توسط اسکنر شناسایی می شوند.

اسکن استخوان. مقدار کمی ماده رادیواکتیو به داخل رگ کودک تزریق می شود و از طریق خون عبور می کند. مواد رادیواکتیو در استخوان ها جمع می شوند. در حالی که کودک روی میزی که به زیر اسکنر کشیده می شود ، مواد رادیواکتیو شناسایی شده و تصاویر روی صفحه کامپیوتر ساخته می شوند.

• معاینه سونوگرافی: روشی است که در آن امواج صوتی با انرژی بالا (سونوگرافی) از بافت ها یا اندام های داخلی برمی خیزد و پژواک می گیرد. پژواک ها تصویری از بافت های بدن را تشکیل می دهند که سونوگرام نامیده می شود. سونوگرافی عروق اصلی قلب برای مرحله بندی تومور ویلمز انجام می شود.

• سیستوسکوپی: روشی برای بررسی داخل مثانه و مجرای ادرار برای بررسی مناطق غیر طبیعی است. سیستوسکوپ از طریق مجرای ادرار وارد مثانه می شود. سیستوسکوپ ابزاری نازک مانند لوله با نور و لنز برای مشاهده است. همچنین ممکن است ابزاری برای از بین بردن نمونه های بافتی داشته باشد که از نظر میکروسکوپ از نظر علائم سرطان بررسی می شود.

سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.

سرطان می تواند از طریق بافت ، سیستم لنفاوی و خون گسترش یابد:

• بافت. سرطان از همان جایی که با رشد در مناطق مجاور آغاز شده ، گسترش می یابد.

• سیستم لنفاوی. سرطان از همان جایی که با ورود به سیستم لنفاوی آغاز شده گسترش می یابد. سرطان از طریق عروق لنفاوی به سایر قسمتهای بدن منتقل می شود.

• خون سرطان از همان جایی که با ورود به خون شروع می شود گسترش می یابد. سرطان از طریق رگ های خونی به سایر قسمت های بدن منتقل می شود.

سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.

وقتی سرطان به قسمت دیگری از بدن سرایت می کند ، متاستاز نامیده می شود. سلولهای سرطانی از محل شروع (تومور اولیه) جدا شده و از طریق سیستم لنفاوی یا خون حرکت می کنند.

• سیستم لنفاوی. سرطان وارد سیستم لنفاوی می شود ، از طریق رگ های لنفاوی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.

• خون سرطان وارد خون می شود ، از طریق رگ های خونی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.

تومور متاستاتیک همان نوع سرطان تومور اولیه است. به عنوان مثال ، اگر تومور ویلمز به ریه گسترش یابد ، سلول های سرطانی در ریه در واقع سلول های تومور ویلمز هستند. این بیماری تومور متاستاتیک ویلمز است و نه سرطان ریه.

تومورهای ویلمز علاوه بر مراحل توسط بافت شناسی توصیف می شوند.

بافت شناسی (نحوه مشاهده سلول ها در زیر میکروسکوپ) تومور بر پیش آگهی و درمان تومور ویلمز تأثیر می گذارد. بافت شناسی ممکن است مطلوب یا آناپلاستیک (نامطلوب) باشد. تومورهایی که بافت شناسی مطلوبی دارند پیش آگهی بهتری دارند و نسبت به تومورهای آناپلاستیک واکنش بهتری در شیمی درمانی دارند. سلولهای توموری که آناپلاستیک هستند ، به سرعت و زیر میکروسکوپ تقسیم می شوند ، به نظر نمی رسد از نوع سلولهایی که از آن آمده اند. درمان تومورهای آناپلاستیک در مقایسه با سایر تومورهای ویلمز در همان مرحله با شیمی درمانی دشوارتر است.

مراحل زیر برای هم بافت شناسی مطلوب و هم تومورهای آناپلاستیک ویلمز استفاده می شود:

مرحله I

در مرحله اول ، تومور با جراحی کاملاً برداشته شد و همه موارد زیر صحیح است:

• سرطان فقط در کلیه یافت شد و به عروق خونی در سینوس کلیه (بخشی از کلیه که به حالب می پیوندد) یا به غدد لنفاوی گسترش پیدا نکرد.

• لایه خارجی کلیه باز نشده است.

• تومور باز نشد.

• قبل از برداشتن تومور ، نمونه برداری انجام نشده است.

• هیچ سلول سرطانی در لبه های منطقه برداشتن تومور یافت نشد.

مرحله دوم

در مرحله II ، تومور با جراحی کاملاً برداشته شد و هیچ سلول سرطانی در لبه های ناحیه حذف سرطان یافت نشد. سرطان به غدد لنفاوی گسترش نیافته است. قبل از برداشتن تومور ، یکی از موارد زیر درست بود:

• سرطان به سینوس کلیه (بخشی از کلیه که به حالب می پیوندد) گسترش یافته است.

• سرطان به رگهای خونی خارج از ناحیه کلیه که ادرار در آن ساخته می شود ، مانند سینوس کلیه گسترش یافته است.

مرحله سوم

در مرحله III ، سرطان پس از جراحی در شکم باقی می ماند و یکی از موارد زیر ممکن است درست باشد:

• سرطان به غدد لنفاوی شکم یا لگن (بخشی از بدن بین باسن) گسترش یافته است.

• سرطان به سطح صفاق یا از طریق سطح آن گسترش یافته است (لایه ای از بافت که حفره شکم را می پوشاند و بیشتر اندام های شکم را می پوشاند).

• قبل از برداشتن تومور ، نمونه برداری از آن انجام شد.

• برای برداشتن تومور قبل یا حین جراحی شکسته شد.

• تومور در بیش از یک قطعه برداشته شد.

• سلول های سرطانی در لبه های ناحیه ای که تومور برداشته شده وجود دارد.

• کل تومور قابل برداشت نیست زیرا اندامها یا بافتهای مهم بدن آسیب می بینند.

مرحله چهارم

در مرحله IV ، سرطان از طریق خون به اندامهایی مانند ریه ها ، کبد ، استخوان یا مغز یا به غدد لنفاوی خارج از شکم و لگن گسترش یافته است.

مرحله پنجم

در مرحله V ، سلولهای سرطانی در ابتدای تشخیص سرطان در هر دو کلیه یافت می شوند.

درمان سایر تومورهای کلیه در دوران کودکی به نوع تومور بستگی دارد.

گاهی اوقات تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در دوران کودکی پس از درمان دوباره برمی گردند.

تومور ویلمز در دوران کودکی ممکن است در محل اصلی ، یا در ریه ، شکم ، کبد یا مکان های دیگر بدن عود کند (دوباره برگردد).

سارکوم سلول شفاف کلیه در دوران کودکی ممکن است در محل اصلی ، یا در مغز ، ریه ها یا مکان های دیگر بدن عود کند.

نفروما مزوبلاستیک مادرزادی در دوران کودکی ممکن است در کلیه یا سایر مکانهای بدن عود کند.

بررسی اجمالی گزینه درمان

امتیاز کلیدی

• انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان وجود دارد.

• كودكان مبتلا به تومور ویلمز یا سایر تومورهای كودكی در كودكان باید برنامه خود را توسط تیمی از ارائه دهندگان خدمات بهداشتی كه در زمینه درمان سرطان در كودكان متخصص هستند ، برنامه ریزی كنند.

• درمان تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

• از پنج نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

• عمل جراحی

• پرتو درمانی

• شیمی درمانی

• ایمونوتراپی

• شیمی درمانی با دوز بالا با نجات سلول های بنیادی

• انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

• درمان هدفمند

• بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

• بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

• ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

انواع مختلفی از درمان برای بیماران مبتلا به تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان موجود است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود.

از آنجا که سرطان در کودکان نادر است ، شرکت در یک آزمایش بالینی باید مورد توجه قرار گیرد. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.

كودكان مبتلا به تومور ویلمز یا سایر تومورهای كودكی در كودكان باید برنامه خود را توسط تیمی از ارائه دهندگان خدمات بهداشتی كه در زمینه درمان سرطان در كودكان متخصص هستند ، برنامه ریزی كنند.

نظارت بر معالجه کودک شما توسط یک متخصص انکولوژیک اطفال انجام می شود ، پزشکی متخصص در زمینه درمان کودکان مبتلا به سرطان. آنکولوژیست اطفال با سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی کودکان که در زمینه درمان کودکان مبتلا به تومور ویلمز یا سایر تومورهای کلیه کودکان و متخصص در زمینه های خاص پزشکی کار می کنند ، کار می کند. اینها ممکن است شامل متخصصان زیر باشد:

• متخصص اطفال

• جراح اطفال یا متخصص اورولوژی.

• انکولوژیست پرتوی.

• متخصص توانبخشی.

• متخصص پرستار کودکان.

• کارگر اجتماعی.

درمان تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

برای اطلاعات در مورد عوارض جانبی که در طول درمان سرطان آغاز می شود ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.

عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان که پس از درمان آغاز می شود و ماهها یا سالها ادامه دارد ، اثرات دیررس است. اثرات دیررس درمان سرطان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات جسمی مانند مشکلات قلبی ، کلیوی یا مشکلات دوران بارداری.

• تغییر در روحیه ، احساسات ، تفکر ، یادگیری یا حافظه.

• سرطان های دوم (انواع جدید سرطان) ، مانند سرطان دستگاه گوارش یا سرطان پستان.

برخی از اثرات دیررس ممکن است تحت درمان یا کنترل قرار گیرند. صحبت با پزشکان کودک در مورد تأثیرات درمان سرطان بر کودک مهم است. (برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد اثرات متاخر درمان سرطان دوران کودکی مراجعه کنید).

آزمایشات بالینی در حال انجام است تا دریابند آیا می توان از دوزهای پایین شیمی درمانی و پرتودرمانی استفاده کرد تا اثرات دیررس درمان را کاهش دهد بدون اینکه عملکرد درمان تغییر کند.

از پنج نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

عمل جراحی

برای درمان تومورهای کلیه از دو نوع جراحی استفاده می شود:

• نفرکتومی: تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه کودکان معمولاً با نفرکتومی (جراحی برای برداشتن کلیه کلیه) درمان می شوند. همچنین ممکن است غدد لنفاوی اطراف برداشته شده و از نظر علائم سرطان بررسی شود. گاهی اوقات پیوند کلیه (جراحی برای برداشتن کلیه و جایگزینی آن با کلیه از طرف اهدا کننده) زمانی انجام می شود که سرطان هم در کلیه باشد و هم کلیه به خوبی کار نکند.

• نفرکتومی جزئی: اگر سرطان در هر دو کلیه مشاهده شود یا احتمال گسترش آن به هر دو کلیه وجود داشته باشد ، جراحی ممکن است شامل نفرکتومی جزئی (برداشتن سرطان در کلیه و مقدار کمی بافت طبیعی اطراف آن) باشد. نفرکتومی جزئی انجام می شود تا جایی که ممکن است کلیه کار کند. نفرکتومی جزئی نیز جراحی صرفه جویی در کلیه نامیده می شود.

بعد از اینکه پزشک تمام سرطانی را که در زمان جراحی قابل مشاهده است برطرف می کند ، ممکن است بعد از جراحی برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده شیمی درمانی یا پرتودرمانی انجام شود. درمانی که بعد از جراحی انجام می شود ، برای کاهش خطر بازگشت سرطان ، درمان کمکی نامیده می شود. گاهی اوقات ، یک عمل جراحی با نگاه دوم انجام می شود تا ببینیم آیا سرطان بعد از شیمی درمانی یا پرتودرمانی باقی مانده است یا خیر.

پرتو درمانی

پرتودرمانی نوعی درمان سرطانی است که از اشعه ایکس با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:

• پرتودرمانی خارجی از دستگاهی خارج از بدن برای ارسال اشعه به سمت سرطان استفاده می کند.

• در پرتودرمانی داخلی از ماده رادیواکتیو مهر و موم شده در سوزن ها ، دانه ها ، سیم ها یا کاتترهایی استفاده می شود که مستقیماً در سرطان یا نزدیک آن قرار می گیرند.

نحوه انجام پرتودرمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان و اینکه آیا قبل از جراحی برای برداشتن تومور نمونه برداری انجام شده است ، بستگی دارد. پرتودرمانی خارجی برای درمان تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه کودکان استفاده می شود.

شیمی درمانی

شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با توقف تقسیم آنها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً در مایع مغزی نخاعی ، اندام یا حفره ای از بدن مانند شکم قرار می گیرد ، داروها عمدتاً سلولهای سرطانی را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای). شیمی درمانی ترکیبی ، درمان با استفاده از دو یا چند داروی ضد سرطان است.

نحوه انجام شیمی درمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد. شیمی درمانی سیستمیک برای درمان تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در دوران کودکی استفاده می شود.

به دلایل زیر بعضی اوقات نمی توان تومور را با جراحی از بین برد:

• تومور بیش از حد به اندام های مهم یا رگ های خونی نزدیک است.

• تومور خیلی بزرگ است و نمی توان آن را از بین برد.

• سرطان در هر دو کلیه است.

• در عروق نزدیک کبد لخته خون وجود دارد.

• بیمار در تنفس مشکل دارد زیرا سرطان به ریه ها سرایت کرده است.

در این حالت ابتدا نمونه برداری انجام می شود. سپس شیمی درمانی انجام می شود تا اندازه تومور قبل از جراحی کاهش یابد تا بتوان بافت سالم را تا حد ممکن حفظ کرد و مشکلات را بعد از جراحی کاهش داد. به این روش شیمی درمانی نئوادجوانت گفته می شود. پرتودرمانی پس از جراحی انجام می شود.

برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای تومور ویلمز و سایر سرطانهای کلیه دوران کودکی مراجعه کنید.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی درمانی است که از سیستم ایمنی بدن بیمار برای مقابله با سرطان استفاده می کند. مواد ساخته شده توسط بدن یا ساخته شده در آزمایشگاه برای تقویت ، هدایت یا بازیابی دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان استفاده می شود. به این نوع درمان سرطان ، بیوتراپی یا درمان بیولوژیک نیز گفته می شود.

اینترفرون و اینترلوکین 2 (IL-2) انواع ایمونوتراپی هستند که برای درمان سرطان سلول کلیوی کودکان استفاده می شوند. اینترفرون بر تقسیم سلول های سرطانی تأثیر می گذارد و می تواند رشد تومور را کند کند. IL-2 رشد و فعالیت بسیاری از سلول های ایمنی بدن ، به ویژه لنفوسیت ها (نوعی گلبول سفید) را افزایش می دهد. لنفوسیت ها می توانند سلول های سرطانی را مورد حمله قرار داده و از بین ببرند.

شیمی درمانی با دوز بالا با نجات سلول های بنیادی

دوزهای زیادی از شیمی درمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی انجام می شود. سلولهای سالم ، از جمله سلولهای خون ساز ، نیز توسط درمان سرطان از بین می روند. نجات سلول های بنیادی درمانی برای جایگزینی سلول های خون ساز است. سلولهای بنیادی (سلولهای خونی نابالغ) از خون یا مغز استخوان بیمار خارج شده و منجمد و ذخیره می شوند. پس از انجام شیمی درمانی توسط بیمار ، سلولهای بنیادی ذخیره شده ذوب شده و از طریق تزریق به بیمار تحویل داده می شوند. این سلولهای بنیادی دوباره جوش خورده به سلولهای خونی بدن تبدیل شده و آنها را بازیابی می کنند.

شیمی درمانی با دوز بالا با نجات سلول های بنیادی ممکن است برای درمان تومور مکرر ویلمز استفاده شود.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

درمان هدفمند

هدفمند درمانی درمانی است که از داروها یا سایر مواد برای شناسایی و حمله سلولهای خاص سرطانی بدون آسیب رساندن به سلولهای طبیعی استفاده می کند. درمان هدفمندی که برای درمان تومورهای کلیه در کودکان استفاده می شود ، می تواند موارد زیر باشد:

• مهارکننده های کیناز: این روش درمانی هدفمند سیگنال هایی را برای رشد و تقسیم سلول های سرطانی مسدود می کند. LOXO-101 و انترکتینیب مهارکننده های کیناز هستند که برای درمان نفروما مزوبلاستیک مادرزادی مورد مطالعه قرار می گیرند. از داروهای مهارکننده تیروزین کیناز مانند سونیتینیب یا کابوزانتینیب ممکن است برای درمان کارسینوم سلول کلیوی استفاده شود. آکیتینیب یک مهار کننده تیروزین کیناز است که برای درمان کارسینوم سلول کلیوی مورد مطالعه قرار می گیرد و با جراحی برطرف نمی شود یا به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است.

• مهار کننده های متیل ترانسفراز هیستون: این روش درمانی هدفمند ، سرعت رشد و تقسیم سلول سرطانی را کند می کند. Tazemetostat یک مهار کننده متیل ترانسفراز هیستون است که برای درمان تومور رابدوئید کلیه مورد مطالعه قرار می گیرد.

• آنتی بادی درمانی مونوکلونال: در این درمان هدفمند از آنتی بادی های ساخته شده در آزمایشگاه ، از یک نوع سلول سلول ایمنی استفاده می شود. این آنتی بادی ها می توانند موادی را روی سلولهای سرطانی یا مواد عادی که ممکن است به رشد سلول های سرطانی کمک کنند ، شناسایی کنند. آنتی بادی ها به مواد متصل می شوند و سلول های سرطانی را از بین می برند ، مانع رشد آنها می شوند یا از گسترش آنها جلوگیری می کنند. آنتی بادی های مونوکلونال با تزریق تزریق می شود. آنها ممکن است به تنهایی یا برای انتقال داروها ، سموم یا مواد رادیواکتیو به طور مستقیم به سلولهای سرطانی استفاده شوند. نیولوماب یک آنتی بادی مونوکلونال است که برای درمان کارسینوم سلول کلیوی در حال مطالعه است و با جراحی نمی توان آن را از بین برد یا به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است.

درمان هدفمند در حال مطالعه برای درمان تومورهای کلیه در دوران کودکی است که عود کرده اند (دوباره برگردند).

بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.

بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.

بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.

بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.

آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.

ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان یا فهمیدن مرحله سرطان انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.

بعضی از آزمایشات هر از چندگاهی پس از پایان درمان انجام می شود. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا وضعیت فرزند شما تغییر کرده یا سرطان عود کرده است (دوباره برگردید). این آزمایشات را بعضی اوقات آزمایش پیگیری یا معاینه می نامند.

گزینه های درمان تومور ویلمز

در این قسمت

• مرحله اول تومور ویلمز

• مرحله دوم تومور ویلمز

• مرحله سوم تومور ویلمز

• مرحله چهارم تومور ویلمز

• مرحله پنجم تومور ویلمز و بیمارانی که در معرض خطر بالای ابتلا به تومور دو طرفه ویلمز هستند

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

مرحله اول تومور ویلمز

درمان تومور مرحله اول ویلمز با بافت شناسی مطلوب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن شیمی درمانی ترکیبی.

• فقط یک آزمایش بالینی از نفرکتومی.

درمان تومور آناپلاستیک مرحله اول ویلمز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن شیمی درمانی و پرتودرمانی ترکیبی در ناحیه پهلو (هر دو طرف بدن بین دنده ها و استخوان ران).

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

مرحله دوم تومور ویلمز

درمان تومور مرحله دوم ویلمز با بافت شناسی مطلوب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن شیمی درمانی ترکیبی.

درمان تومور آناپلاستیک مرحله دوم ویلمز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن پرتودرمانی به شکم و شیمی درمانی ترکیبی.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

مرحله سوم تومور ویلمز

درمان تومور مرحله III Wilms با بافت شناسی مطلوب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن پرتودرمانی به شکم و شیمی درمانی ترکیبی.

درمان تومور آناپلاستیک مرحله سوم ویلمز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن پرتودرمانی به شکم و شیمی درمانی ترکیبی.

• شیمی درمانی ترکیبی به دنبال نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن پرتودرمانی به شکم.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

مرحله چهارم تومور ویلمز

درمان تومور مرحله چهارم ویلمز با بافت شناسی مطلوب ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن پرتودرمانی به شکم و شیمی درمانی ترکیبی. اگر سرطان به سایر قسمت های بدن گسترش یافته باشد ، بیماران نیز پرتودرمانی را در آن نواحی انجام می دهند.

درمان تومور آناپلاستیک مرحله چهارم Wilms ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن پرتودرمانی به شکم و شیمی درمانی ترکیبی. اگر سرطان به سایر قسمت های بدن گسترش یافته باشد ، بیماران نیز پرتودرمانی را در آن نواحی انجام می دهند.

• شیمی درمانی ترکیبی قبل از نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی و به دنبال آن پرتودرمانی به شکم. اگر سرطان به سایر قسمت های بدن گسترش یافته باشد ، بیماران نیز پرتودرمانی را در آن نواحی انجام می دهند.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

مرحله پنجم تومور ویلمز و بیمارانی که در معرض خطر بالای ابتلا به تومور دو طرفه ویلمز هستند

درمان تومور مرحله V Wilms ممکن است برای هر بیمار متفاوت باشد و شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ترکیبی برای کوچک شدن تومور ، و به دنبال آن تصویربرداری مجدد در 4 تا 8 هفته برای تصمیم گیری در مورد درمان بیشتر (نفرکتومی جزئی ، بیوپسی ، شیمی درمانی ادامه دار و / یا پرتودرمانی).

• بیوپسی کلیه ها به دنبال شیمی درمانی ترکیبی برای کوچک شدن تومور انجام می شود. جراحی دوم برای حذف هرچه بیشتر سرطان انجام می شود. اگر سرطان بعد از جراحی باقی بماند ، ممکن است شیمی درمانی یا پرتودرمانی بیشتری به دنبال داشته باشد.

اگر به دلیل مشکلات کلیوی به پیوند کلیه نیاز باشد ، 1 تا 2 سال پس از اتمام درمان به تعویق می افتد و هیچ نشانه ای از سرطان وجود ندارد.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

گزینه های درمان سایر تومورهای کلیه در دوران کودکی

در این قسمت

• سرطان سلول کلیوی (RCC)

• تومور Rhabdoid کلیه

• پاک کردن سارکوم سلول کلیه

• نفروما Mesoblastic مادرزادی

• یوینگ سارکوم کلیه

• کارسینوم مایو اپیتلیال کلیوی اولیه

• نفروبلاستوما تا حدی متفاوت کیستیک

• نفروما کیستیک چند چشمی

• سارکوم سینوویال کلیوی اولیه

• سارکوم آناپلاستیک کلیه

• نفروبلاستوماتوز (نفروبلاستوماتوز پرفشار پلاستیکی هیپرپلاستیک)

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

سرطان سلول کلیوی (RCC)

درمان سرطان سلول کلیوی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی ، که ممکن است باشد:

• نفرکتومی با برداشتن غدد لنفاوی ؛ یا

• نفرکتومی جزئی با برداشتن غدد لنفاوی.

• ایمنی درمانی (اینترفرون و اینترلوکین -2) برای سرطانی که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است.

• درمان هدفمند (مهار کننده های تیروزین کیناز) برای سرطانی که به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است.

• یک آزمایش بالینی درمان هدفمند با مهارکننده تیروزین کیناز و / یا آنتی بادی مونوکلونال درمانی برای سرطان که تغییر ژن خاصی دارد و با جراحی قابل برداشت نیست یا به سایر قسمت های بدن گسترش یافته است.

برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد درمان سرطان سلول های کلیوی مراجعه کنید.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

تومور Rhabdoid کلیه

هیچ درمان استانداردی برای تومور رابدوئید کلیه وجود ندارد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترکیبی از جراحی ، شیمی درمانی و / یا پرتودرمانی.

• یک آزمایش بالینی درمان هدفمند (tazemetostat).

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

پاک کردن سارکوم سلول کلیه

درمان سارکوم سلول شفاف کلیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• نفرکتومی با برداشتن گره های لنفاوی و به دنبال آن شیمی درمانی و پرتودرمانی ترکیبی به شکم.

• یک آزمایش بالینی از یک درمان جدید.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

نفروما Mesoblastic مادرزادی

درمان مراحل I ، II و بیماران خاص مبتلا به نفروما مزوبلاستیک مادرزادی مرحله III ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• عمل جراحی.

درمان بیماران خاص با مرحله سوم نفروما مزوبلاستیک مادرزادی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی که ممکن است شیمی درمانی به دنبال داشته باشد.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

یوینگ سارکوم کلیه

هیچ درمان استانداردی برای سارکوم Ewing کلیه وجود ندارد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترکیبی از جراحی ، شیمی درمانی و پرتودرمانی.

همچنین ممکن است به همان روشی که سارکوم Ewing درمان می شود نیز درمان شود. برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد درمان یوینگ سارکوما مراجعه کنید.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

کارسینوم مایو اپیتلیال کلیوی اولیه

هیچ درمان استانداردی برای کارسینوم میو اپیتلیال کلیوی اولیه وجود ندارد. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• ترکیبی از جراحی ، شیمی درمانی و پرتودرمانی.

نفروبلاستوما تا حدی متفاوت کیستیک

درمان نفروبلاستوما تا حدی متفاوت کیستیک ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی که ممکن است شیمی درمانی به دنبال داشته باشد.

نفروما کیستیک چند چشمی

درمان نفرومای کیستیک چند چشمی معمولاً شامل موارد زیر است:

• عمل جراحی.

سارکوم سینوویال کلیوی اولیه

درمان سارکوم سینوویال کلیوی اولیه معمولاً شامل موارد زیر است:

• شیمی درمانی

سارکوم آناپلاستیک کلیه

هیچ روش درمانی استانداردی برای سارکوم آناپلاستیک کلیه وجود ندارد. درمان معمولاً همان درمانی است که برای تومور آناپلاستیک ویلمز انجام می شود.

نفروبلاستوماتوز (نفروبلاستوماتوز پرفشار پلاستیکی هیپرپلاستیک)

درمان نفروبلاستوماتوز به موارد زیر بستگی دارد:

• این که آیا کودک گروه های غیرطبیعی سلول در یک یا هر دو کلیه دارد.

• این که آیا کودک تومور ویلمز در یک کلیه و گروههایی از سلولهای غیرطبیعی در کلیه دیگر دارد.

درمان نفروبلاستوماتوز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی به دنبال نفرکتومی. گاهی اوقات ممکن است نفرکتومی جزئی انجام شود تا عملکرد کلیه تا حد ممکن حفظ شود.

درمان تومورهای کلیه در دوران کودکی

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

درمان تومور مکرر ویلمز ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ترکیبی ، جراحی و پرتودرمانی.

• شیمی درمانی ترکیبی ، جراحی و پرتودرمانی و به دنبال آن نجات سلول های بنیادی ، با استفاده از سلول های بنیادی خون خود کودک.

• یک آزمایش بالینی که نمونه ای از تومور بیمار را برای تغییرات خاص ژنی بررسی می کند. نوع درمان هدفمندی که به بیمار داده می شود به نوع تغییر ژن بستگی دارد.

درمان تومور رابدویید مکرر کلیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• یک آزمایش بالینی که نمونه ای از تومور بیمار را برای تغییرات خاص ژنی بررسی می کند. نوع درمان هدفمندی که به بیمار داده می شود به نوع تغییر ژن بستگی دارد.

درمان سارکوم سلول شفاف مکرر کلیه ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ترکیبی ، جراحی برای برداشتن تومور (در صورت امکان) و / یا پرتودرمانی.

• یک آزمایش بالینی که نمونه ای از تومور بیمار را برای تغییرات خاص ژنی بررسی می کند. نوع درمان هدفمندی که به بیمار داده می شود به نوع تغییر ژن بستگی دارد.

درمان نفروما مزوبلاستیک مادرزادی عودکننده ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• شیمی درمانی ترکیبی ، جراحی و پرتودرمانی.

• یک آزمایش بالینی که نمونه ای از تومور بیمار را برای تغییرات خاص ژنی بررسی می کند. نوع درمان هدفمندی که به بیمار داده می شود به نوع تغییر ژن بستگی دارد.

• یک آزمایش بالینی درمان هدفمند (LOXO-101 یا انترکتینیب).

درمان سایر تومورهای کلیه عود کننده در دوران کودکی معمولاً در یک آزمایش بالینی انجام می شود.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در دوران کودکی

برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد تومور ویلمز و سایر تومورهای کلیه در کودکان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• صفحه اصلی سرطان کلیه

• توموگرافی کامپیوتری (CT) اسکن و سرطان

• داروهای تایید شده برای تومور ویلمز و سایر سرطان های کلیه در دوران کودکی

• ایمونوتراپی برای درمان سرطان

• آزمایش ژنتیکی برای سندرمهای حساسیت به سرطان

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان در دوران کودکی و سایر منابع عمومی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• درباره سرطان

• سرطان های دوران کودکی

• CureSearch برای کودکان سرطان رد مسئولیت

• اثرات دیررس درمان سرطان در دوران کودکی

• نوجوانان و بزرگسالان جوان مبتلا به سرطان

• کودکان مبتلا به سرطان: راهنمای والدین

• سرطان در کودکان و نوجوانان

• صحنه سازی

• کنار آمدن با سرطان

• س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید

• برای بازماندگان و مراقبان

به ترتیب تاریخ مرتب کن مرتب سازی بر اساس امتیاز

بازخوانی خودکار نظر را فعال کنید

نظر خود را اضافه کنید

love.co از همه نظرات استقبال می کند . اگر نمی خواهید ناشناس باشید ، ثبت نام کنید یا وارد شوید . رایگان است