انواع / سرطان های دوران کودکی / hp / سرطان های غیرمعمول-کودکی-pdq
سرطان های نادر درمان دوران کودکی
اطلاعات عمومی در مورد سرطان های نادر دوران کودکی
در این قسمت
- مقدمه
مقدمه
سرطان در کودکان و نوجوانان نادر است ، اگرچه از سال 1975 به طور کلی شیوع سرطان در کودکان به آرامی در حال افزایش است. [1] مراجعه به مراکز درمانی با تیم های چند رشته ای متخصصان سرطان که در درمان سرطان هایی که در کودکی و نوجوانی اتفاق می افتد ، برای کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان در نظر گرفته شود. این رویکرد تیمی چند رشته ای شامل مهارت های پزشک مراقبت های اولیه ، جراحان کودکان ، انکولوژیست های پرتوی ، انکولوژیست های پزشکی کودکان / هماتولوژیست ها ، متخصصان توان بخشی ، متخصصان پرستار کودکان ، مددکاران اجتماعی و سایر افراد برای اطمینان از اینکه کودکان تحت درمان ، مراقبت های حمایتی و توانبخشی هستند ، به بقا و کیفیت زندگی مطلوب دست خواهد یافت.
آكادمی اطفال آمریكا رهنمودهایی را برای مراكز سرطان كودكان و نقش آنها در درمان بیماران كودك مبتلا به سرطان بیان كرده است. در این مراکز سرطان کودکان ، آزمایشات بالینی برای اکثر انواع سرطان که در کودکان و نوجوانان رخ می دهد ، در دسترس است و فرصت شرکت در این آزمایشات به بیشتر بیماران و خانواده های آنها ارائه می شود. آزمایشات بالینی برای کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان به طور کلی برای مقایسه درمان بالقوه بهتر با درمانی است که در حال حاضر به عنوان استاندارد پذیرفته شده است. بیشتر پیشرفتهایی که در شناسایی درمان درمانی سرطانهای دوران کودکی حاصل شده است ، از طریق آزمایشات بالینی حاصل شده است. اطلاعات در مورد آزمایشات بالینی در حال انجام از وب سایت NCI در دسترس است.
پیشرفت های چشمگیر در بقا برای کودکان و نوجوانان مبتلا به سرطان حاصل شده است. بین سالهای 1975 و 2010 ، مرگ و میر ناشی از سرطان در کودکان بیش از 50 درصد کاهش یافته است. [3] بازماندگان سرطان در دوران کودکی و نوجوان نیاز به نظارت دقیق دارند زیرا عوارض جانبی سرطان درمانی ممکن است ماهها یا سالها پس از درمان ادامه داشته باشد یا ایجاد شود. (برای اطلاعات خاص در مورد بروز ، نوع ، و نظارت بر اثرات دیررس در بازماندگان سرطان در دوران کودکی و نوجوان ، به خلاصه در مورد اثرات متاخر درمان سرطان در دوران کودکی مراجعه کنید.)
سرطان دوران کودکی یک بیماری نادر است و سالانه حدود 15000 مورد در ایالات متحده در افراد زیر 20 سال تشخیص داده می شود. [4] قانون بیماری های نادر ایالات متحده آمریکا در سال 2002 ، یک بیماری نادر را تعریف می کند که جمعیت کمتر از 200000 نفر را درگیر می کند. بنابراین ، همه سرطان های کودکان نادر محسوب می شوند.
تعیین تومور نادر در بین گروه های کودکان و بزرگسالان یکسان نیست. سرطان های نادر بزرگسالان به مواردی گفته می شود که شیوع سالانه آنها کمتر از شش مورد در هر 100000 نفر باشد و تخمین زده می شود که حداکثر 24٪ از کل سرطان های تشخیص داده شده در اتحادیه اروپا و حدود 20٪ از کل سرطان های تشخیص داده شده در ایالات متحده باشد. [5،6] همچنین ، تعیین تومور نادر کودکان در بین گروه های بین المللی یکسان نیست ، به شرح زیر:
- پروژه همکاری ایتالیایی درمورد تومورهای نادر کودکان (توموری راری در Eta Pediatrica [TREP]) تومور نادر کودکان را به عنوان تومور با شیوع کمتر از دو مورد در هر 1 میلیون نفر در سال تعریف می کند و در سایر آزمایشات بالینی وجود ندارد. [7 ]
- گروه انکولوژی کودکان (COG) ترجیح داده است سرطان های نادر کودکان را به عنوان مواردی که در گروه بین المللی طبقه بندی سرطان کودکان XI گروه XI ذکر شده است ، شامل سرطان تیروئید ، سرطان پوست ملانوم و غیر ملانوم و انواع مختلف سرطان (به عنوان مثال سرطان آدرنال کورتیکال ، حلق حلق و بینی) تعریف کند. سرطان و بیشتر کارسینومای نوع بزرگسالان مانند سرطان پستان ، سرطان روده بزرگ و غیره). [8] این تشخیص ها حدود 4٪ از سرطان های تشخیص داده شده در کودکان 0 تا 14 سال را نشان می دهد ، در حالی که در حدود 20٪ از سرطان های تشخیص داده شده در نوجوانان 15 تا 19 سال (مراجعه به شکل 1 و 2). [9]
بیشتر سرطانهای موجود در زیرگروه XI یا ملانوما یا سرطان تیروئید هستند ، باقیمانده انواع زیر گروه XI تنها 1.3٪ سرطانها را در کودکان 0 تا 14 سال و 5.3٪ سرطانها را در نوجوانان 15 تا 19 ساله تشکیل می دهد.
مطالعه این سرطان های نادر به دلیل کم بودن تعداد بیماران با هر تشخیص فردی ، غلبه سرطان های نادر در جمعیت نوجوان و فقدان آزمایشات بالینی برای نوجوانان مبتلا به سرطان های نادر مانند ملانوم ، بسیار دشوار است.
برخی از محققان از بانک های اطلاعاتی بزرگی مانند Surveillance ، اپیدمیولوژی و نتایج نهایی (SEER) و پایگاه داده ملی سرطان استفاده کرده اند تا بینش بیشتری در مورد این سرطان های نادر کودک داشته باشند. با این حال ، این مطالعات پایگاه داده محدود است. ابتکارات متعددی برای مطالعه سرطان های نادر کودکان توسط COG و سایر گروه های بین المللی ، از جمله انجمن بین المللی آنکولوژی کودکان (Société Internationale D'Oncologie Pédiatrique [SIOP]) ایجاد شده است. پروژه تومور نادر Gesellschaft für Pädiatrische Onkologie und Hämatologie (GPOH) در آلمان در سال 2006 تأسیس شد. [10] TREP در سال 2000 راه اندازی شد [7] و گروه مطالعه تومور نادر در کودکان لهستان در سال 2002 راه اندازی شد. [11] در اروپا ، گروه های تومور نادر از فرانسه ، آلمان ، ایتالیا ، لهستان ، و انگلستان با تمرکز بر همکاری بین المللی و تجزیه و تحلیل موجودات خاص تومور نادر ، به گروه مطالعه تعاونی اروپا در مورد تومورهای نادر کودکان (EXPeRT) پیوستند. [12] در داخل COG ، تلاش ها بر افزایش تعهدی به ثبت COG (پروژه هر کودک) و پروتکل های بانکی تومور ، توسعه آزمایش های بالینی تک بازو و افزایش همکاری با آزمایش های گروه تعاونی بزرگسالان متمرکز شده است. [13] دستاوردها و چالش های این طرح به تفصیل شرح داده شده است. [8،14] و افزایش همکاری با آزمایشات گروهی تعاونی بزرگسالان. [13] دستاوردها و چالش های این طرح به تفصیل شرح داده شده است. [8،14] و افزایش همکاری با آزمایشات گروهی تعاونی بزرگسالان. [13] دستاوردها و چالش های این طرح به تفصیل شرح داده شده است. [8،14]
تومورهای ذکر شده در این خلاصه بسیار متنوع هستند. آنها به ترتیب آناتومیک نزولی مرتب می شوند ، از تومورهای نادر سر و گردن گرفته تا تومورهای نادر دستگاه ادراری تناسلی و پوست. همه این سرطان ها به اندازه کافی نادر هستند که ممکن است در اکثر بیمارستان های کودکان در طی چندین سال کمتر از تعداد انگشت شماری از بافت شناسی دیده شود. اکثر بافت شناسی ذکر شده در اینجا بیشتر در بزرگسالان اتفاق می افتد. اطلاعات مربوط به این تومورها همچنین ممکن است در منابع مربوط به بزرگسالان مبتلا به سرطان یافت شود.
بازخوانی خودکار نظر را فعال کنید