Types/breast/patient/male-breast-treatment-pdq
فهرست
نسخه درمان سرطان پستان مرد
اطلاعات عمومی در مورد سرطان پستان در مردان
امتیاز کلیدی
- سرطان پستان مردان بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در بافتهای پستان تشکیل می شوند.
- سابقه خانوادگی سرطان پستان و سایر عوامل می تواند خطر ابتلا به سرطان پستان در مرد را افزایش دهد.
- سرطان پستان مردان گاهی اوقات توسط جهش های ژنی ارثی ایجاد می شود (تغییرات).
- مردان مبتلا به سرطان پستان معمولاً توده هایی دارند که می توانند احساس شوند.
- آزمایشاتی که پستانها را بررسی می کند برای تشخیص (یافتن) و تشخیص سرطان پستان در مردان استفاده می شود.
- در صورت یافتن سرطان ، آزمایشاتی برای بررسی سلولهای سرطانی انجام می شود.
- زنده ماندن برای مردان مبتلا به سرطان پستان مانند زنده ماندن برای زنان مبتلا به سرطان پستان است.
- عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.
سرطان پستان مردان بیماری است که در آن سلولهای بدخیم (سرطانی) در بافتهای پستان تشکیل می شوند.
سرطان پستان ممکن است در مردان رخ دهد. سرطان پستان ممکن است در مردان در هر سنی رخ دهد ، اما معمولاً در مردان بین 60 تا 70 سال رخ می دهد. سرطان پستان در مردان کمتر از 1٪ از موارد سرطان پستان را تشکیل می دهد.
انواع زیر سرطان پستان در مردان یافت می شود:
- کارسینوم مجرای نفوذی: سرطانی که به ورای سلولهای مجرای داخلی پستان گسترش یافته است. این شایع ترین نوع سرطان پستان در مردان است.
- سرطان مجاری درجا: سلولهای غیرطبیعی که در پوشش داخلی مجرا یافت می شوند. کارسینوم داخل هدایت نیز نامیده می شود.
- سرطان التهابی پستان: نوعی سرطان است که در آن پستان قرمز و متورم به نظر می رسد و احساس گرما می کند.
- بیماری پاژه نوک سینه: توموری که از مجاری زیر پستانک روی سطح پستانک رشد کرده است.
سرطان لوبولار درجا (سلولهای غیرطبیعی موجود در یکی از لوب ها یا بخش های پستان) ، که گاهی اوقات در زنان رخ می دهد ، در مردان دیده نشده است.
سابقه خانوادگی سرطان پستان و سایر عوامل می تواند خطر ابتلا به سرطان پستان در مرد را افزایش دهد.
هر چیزی که خطر ابتلا به بیماری شما را افزایش دهد ، عامل خطر نامیده می شود. داشتن یک عامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. نداشتن عوامل خطر به معنای ابتلا به سرطان نیست. اگر فکر می کنید در معرض خطر هستید با پزشک خود صحبت کنید. عوامل خطر سرطان پستان در مردان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درمان با پرتودرمانی به پستان / سینه شما.
- داشتن بیماری مرتبط با مقادیر بالای استروژن در بدن ، مانند سیروز (بیماری کبدی) یا سندرم کلاینفلتر (یک اختلال ژنتیکی).
- داشتن یک یا چند فامیل زن که به سرطان پستان مبتلا شده اند.
- داشتن جهش (تغییر) در ژنهایی مانند BRCA2.
سرطان پستان مردان گاهی اوقات توسط جهش های ژنی ارثی ایجاد می شود (تغییرات).
ژن های موجود در سلول اطلاعات ارثی را که از والدین فرد دریافت می شود ، حمل می کنند. سرطان ارثی پستان حدود 5٪ تا 10٪ کل سرطان پستان را تشکیل می دهد. برخی از ژن های جهش یافته مربوط به سرطان پستان ، مانند BRCA2 ، در گروه های قومی خاص بیشتر دیده می شود. مردانی که ژن جهش یافته مربوط به سرطان پستان دارند ، خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می دهند.
آزمایشاتی وجود دارد که می تواند ژنهای جهش یافته را پیدا کند. این آزمایشات ژنتیکی گاهی اوقات برای اعضای خانواده هایی که خطر بالای سرطان دارند انجام می شود. برای اطلاعات بیشتر به خلاصه های زیر مراجعه کنید:
- ژنتیک سرطان های پستان و زنان
- پیشگیری از سرطان پستان
- غربالگری سرطان پستان
مردان مبتلا به سرطان پستان معمولاً توده هایی دارند که می توانند احساس شوند.
توده ها و سایر علائم ممکن است در اثر سرطان پستان در مردان و یا به دلیل شرایط دیگر ایجاد شود. در صورت داشتن هر یک از موارد زیر با پزشک خود مشورت کنید:
- توده یا ضخیم شدن در پستان یا در نزدیکی پستان یا در ناحیه زیر بغل.
- تغییر در اندازه یا شکل پستان.
- فرورفتگی یا ضخیم شدن پوست پستان.
- نوک پستان به سمت داخل پستان چرخانده شد.
- مایعات از نوک پستان ، به خصوص اگر خونین باشد.
- پوسته پوسته ای ، قرمز یا متورم در پستان ، نوک سینه یا آرئولا (ناحیه تاریک پوست اطراف پستانک).
- گودی هایی در پستان که شبیه پوست یک پرتقال است ، به نام peau d'orange.
آزمایشاتی که پستانها را بررسی می کند برای تشخیص (یافتن) و تشخیص سرطان پستان در مردان استفاده می شود.
ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:
- معاینه جسمی و تاریخچه: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.
- معاینه بالینی پستان (CBE): معاینه پستان توسط پزشک یا متخصص بهداشت دیگر. پزشک سینه ها و زیر بازوها را برای ایجاد توده یا هر چیز دیگری که غیرمعمول به نظر می رسد ، به دقت احساس خواهد کرد.
ماموگرافی: عکسبرداری از پستان.
- معاینه سونوگرافی: روشی است که در آن امواج صوتی با انرژی بالا (سونوگرافی) از بافت ها یا اندام های داخلی برمی خیزد و پژواک می گیرد. پژواک ها تصویری از بافت های بدن را تشکیل می دهند که سونوگرام نامیده می شود. تصویر را می توان چاپ کرد تا بعداً به آن نگاه شود.
- MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی): روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از هر دو پستان را تهیه کرد. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.
- مطالعات شیمی خون: روشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده توسط اندام ها و بافت های بدن در خون اندازه گیری شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی) یک ماده می تواند نشانه ای از بیماری باشد.
- بیوپسی: از بین بردن سلول ها یا بافت ها بنابراین می توان آنها را در زیر میکروسکوپ توسط یک آسیب شناس مشاهده کرد تا علائم سرطان را بررسی کند. چهار نوع نمونه برداری برای بررسی سرطان پستان وجود دارد:
- بیوپسی برش دار: برداشتن کل توده بافت.
- بیوپسی برشی: برداشتن بخشی از توده یا نمونه ای از بافت.
- بیوپسی هسته: برداشتن بافت با استفاده از یک سوزن پهن.
- بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA): برداشتن بافت یا مایعات با استفاده از یک سوزن نازک.
در صورت یافتن سرطان ، آزمایشاتی برای بررسی سلولهای سرطانی انجام می شود.
تصمیم گیری در مورد بهترین درمان براساس نتایج این آزمایشات است. این تست ها اطلاعاتی در مورد:
- سرعت رشد سرطان چقدر سریع است.
- چقدر احتمال دارد سرطان از طریق بدن پخش شود.
- درمان های خاص چقدر می توانند کارساز باشند.
- چقدر احتمال دارد که سرطان عود کند (دوباره برگردد).
آزمایشات شامل موارد زیر است:
- تست گیرنده استروژن و پروژسترون: آزمایشی برای اندازه گیری میزان گیرنده های استروژن و پروژسترون (هورمون ها) در بافت سرطانی. اگر گیرنده های استروژن و پروژسترون بیش از حد نرمال باشد ، به سرطان گیرنده استروژن و / یا پروژسترون مثبت گفته می شود. این نوع سرطان پستان ممکن است با سرعت بیشتری رشد کند. نتایج آزمایش نشان می دهد که آیا درمان انسداد استروژن و پروژسترون ممکن است از رشد سرطان جلوگیری کند.
- تست HER2: یک آزمایش آزمایشگاهی برای اندازه گیری تعداد ژن های HER2 / neu و میزان پروتئین HER2 / neu در نمونه ای از بافت است. اگر ژن های HER2 / neu یا مقادیر بالاتر پروتئین HER2 / neu بیش از حد طبیعی باشد ، سرطان HER2 / neu مثبت نامیده می شود. این نوع سرطان پستان ممکن است با سرعت بیشتری رشد کند و احتمال گسترش آن به سایر نقاط بدن نیز بیشتر است. سرطان ممکن است با داروهایی که پروتئین HER2 / neu را هدف قرار می دهند مانند تراستوزوماب و پرتوزوماب درمان شود.
زنده ماندن برای مردان مبتلا به سرطان پستان مانند زنده ماندن برای زنان مبتلا به سرطان پستان است.
زنده ماندن برای مردان مبتلا به سرطان پستان مشابه با زنان مبتلا به سرطان پستان است که مرحله تشخیص آنها یکسان باشد. سرطان پستان در مردان اغلب در مراحل بعدی تشخیص داده می شود. سرطان در مراحل بعدی یافت می شود و ممکن است کمتر بهبود یابد.
عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.
پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی به موارد زیر بستگی دارد:
- مرحله سرطان (اندازه تومور و اینکه فقط در پستان باشد یا به غدد لنفاوی یا مکانهای دیگر بدن گسترش یافته باشد).
- نوع سرطان پستان
- میزان گیرنده استروژن و گیرنده پروژسترون در بافت تومور.
- این که آیا سرطان در پستان دیگر نیز وجود دارد.
- سن و سلامت عمومی مرد.
- این که آیا سرطان به تازگی تشخیص داده شده یا عود کرده است (دوباره برگردید).
مراحل سرطان پستان مردان
امتیاز کلیدی
- پس از تشخیص سرطان پستان ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود سلول های سرطانی در داخل پستان یا به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند.
- سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.
- سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
- در سرطان پستان ، مرحله براساس اندازه و محل تومور اولیه ، گسترش سرطان به غدد لنفاوی اطراف یا سایر قسمتهای بدن ، درجه تومور و وجود نشانگرهای زیستی خاص است.
- از سیستم TNM برای توصیف اندازه تومور اولیه و شیوع سرطان به غدد لنفاوی اطراف یا سایر قسمتهای بدن استفاده می شود.
- تومور (T). اندازه و محل تومور.
- گره لنفاوی (N). اندازه و محل غدد لنفاوی محل گسترش سرطان.
- متاستاز (M). شیوع سرطان به سایر قسمتهای بدن.
- از سیستم درجه بندی برای توصیف سرعت رشد و گسترش تومور پستان استفاده می شود.
- آزمایش بیومارکر برای بررسی اینکه سلولهای سرطانی پستان گیرنده خاصی دارند استفاده می شود.
- سیستم TNM ، سیستم درجه بندی و وضعیت نشانگر زیستی برای کشف مرحله سرطان پستان ترکیب شده اند.
- با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید مرحله سرطان پستان شما چیست و چگونه برای برنامه ریزی بهترین درمان برای شما استفاده می شود.
- درمان سرطان پستان در مردان تا حدودی به مرحله بیماری بستگی دارد.
پس از تشخیص سرطان پستان ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود سلول های سرطانی در داخل پستان یا به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند.
پس از تشخیص سرطان پستان ، آزمایشاتی انجام می شود تا مشخص شود سلول های سرطانی در داخل پستان یا به سایر قسمت های بدن گسترش یافته اند. این فرآیند مرحله بندی نامیده می شود. اطلاعات جمع آوری شده از مراحل مرحله بندی ، مرحله بیماری را تعیین می کند. برای برنامه ریزی درمان ، دانستن مرحله مهم است. سرطان پستان در مردان همان مرحله ای است که در زنان وجود دارد. به نظر می رسد شیوع سرطان از پستان به غدد لنفاوی و سایر قسمت های بدن در مردان و زنان مشابه باشد.
در مراحل مرحله بندی ممکن است از آزمون ها و روش های زیر استفاده شود:
- نمونه برداری از غدد لنفاوی سنتینل: برداشتن گره لنفاوی نگهبان در حین جراحی. گره لنفاوی نگهبان اولین گره لنفاوی در گروهی از غدد لنفاوی است که تخلیه لنفاوی از تومور اولیه را دریافت می کند. این اولین گره لنفاوی است که سرطان احتمالاً از تومور اولیه گسترش می یابد. یک ماده رادیواکتیو و / یا رنگ آبی در نزدیکی تومور تزریق می شود. این ماده یا رنگ از طریق مجاری لنفاوی به غدد لنفاوی جریان می یابد. اولین گره لنفاوی دریافت کننده ماده یا رنگ برداشته می شود. یک آسیب شناس برای یافتن سلولهای سرطانی ، بافت را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند. اگر سلول های سرطانی پیدا نشوند ، ممکن است لازم نباشد غدد لنفاوی بیشتری برداشته شود. گاهی اوقات ، گره لنفاوی نگهبان در بیش از یک گروه از گره ها دیده می شود.
- اشعه ایکس قفسه سینه: اشعه ایکس از اندام ها و استخوان های داخل قفسه سینه. اشعه ایکس نوعی پرتوی انرژی است که می تواند از بدن عبور کرده و روی فیلم قرار گیرد و از مناطق داخل بدن تصویری ایجاد کند.
- سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را می گیرد که از زوایای مختلف گرفته شده است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.
- اسکن استخوان: روشی برای بررسی وجود سلولهای تقسیم کننده سریع مانند سلولهای سرطانی در استخوان. مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو به داخل ورید تزریق می شود و از طریق جریان خون عبور می کند. مواد رادیواکتیو در استخوانهای مبتلا به سرطان جمع می شوند و توسط اسکنر شناسایی می شوند.
- اسکن PET (اسکن توموگرافی با انتشار پوزیترون): روشی برای یافتن سلولهای تومور بدخیم در بدن. مقدار کمی گلوکز رادیواکتیو (قند) به داخل ورید تزریق می شود. اسکنر PET به دور بدن می چرخد و تصویری از محل مصرف گلوکز در بدن ایجاد می کند. سلولهای بدخیم تومور در تصویر روشن تر نشان داده می شوند ، زیرا آنها بیشتر فعال هستند و بیش از سلولهای طبیعی گلوکز را اشغال می کنند.
سه روش وجود دارد که سرطان در بدن گسترش می یابد.
سرطان می تواند از طریق بافت ، سیستم لنفاوی و خون گسترش یابد:
- بافت. سرطان از همان جایی که با رشد در مناطق مجاور آغاز شده ، گسترش می یابد.
- سیستم لنفاوی. سرطان از همان جایی که با ورود به سیستم لنفاوی آغاز شده گسترش می یابد. سرطان از طریق عروق لنفاوی به سایر قسمتهای بدن منتقل می شود.
- خون سرطان از همان جایی که با ورود به خون شروع می شود گسترش می یابد. سرطان از طریق رگ های خونی به سایر قسمت های بدن منتقل می شود.
سرطان ممکن است از جایی که شروع شده به سایر قسمت های بدن گسترش یابد.
وقتی سرطان به قسمت دیگری از بدن سرایت می کند ، متاستاز نامیده می شود. سلولهای سرطانی از محل شروع (تومور اولیه) جدا شده و از طریق سیستم لنفاوی یا خون حرکت می کنند.
- سیستم لنفاوی. سرطان وارد سیستم لنفاوی می شود ، از طریق رگ های لنفاوی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.
- خون سرطان وارد خون می شود ، از طریق رگ های خونی عبور می کند و در قسمت دیگری از بدن تومور (تومور متاستاتیک) ایجاد می کند.
تومور متاستاتیک همان نوع سرطان تومور اولیه است. به عنوان مثال ، اگر سرطان پستان به استخوان گسترش یابد ، سلولهای سرطانی موجود در استخوان در واقع سلولهای سرطانی پستان هستند. این بیماری سرطان پستان متاستاتیک است ، نه سرطان استخوان.
در سرطان پستان ، مرحله براساس اندازه و محل تومور اولیه ، گسترش سرطان به غدد لنفاوی اطراف یا سایر قسمتهای بدن ، درجه تومور و وجود نشانگرهای زیستی خاص است.
برای برنامه ریزی بهترین درمان و درک پیش آگهی ، دانستن مرحله سرطان پستان مهم است.
3 نوع گروه مرحله سرطان پستان وجود دارد:
- مرحله پیش آگهی بالینی ابتدا برای تعیین مرحله برای همه بیماران بر اساس سابقه سلامت ، معاینه فیزیکی ، آزمایشات تصویربرداری (در صورت انجام) و نمونه برداری استفاده می شود. مرحله پیش آگهی بالینی توسط سیستم TNM ، درجه تومور و وضعیت نشانگر زیستی (ER ، PR ، HER2) توصیف می شود. در مرحله بندی بالینی ، از ماموگرافی یا سونوگرافی برای بررسی علائم سرطان در غدد لنفاوی استفاده می شود.
- سپس از مرحله پیش آگهی پاتولوژیک برای بیمارانی استفاده می شود که به عنوان اولین درمان جراحی انجام می دهند. مرحله پیش آگهی پاتولوژیک براساس کلیه اطلاعات بالینی ، وضعیت نشانگر زیستی و نتایج آزمایشگاه از بافت پستان و غدد لنفاوی برداشته شده در حین جراحی است.
- Anatomic Stage بر اساس اندازه و شیوع سرطان است که توسط سیستم TNM شرح داده شده است. Anatomic Stage در مناطقی از جهان استفاده می شود که آزمایش نشانگر زیستی در دسترس نیست. در ایالات متحده استفاده نمی شود.
از سیستم TNM برای توصیف اندازه تومور اولیه و شیوع سرطان به غدد لنفاوی اطراف یا سایر قسمتهای بدن استفاده می شود.
برای سرطان پستان ، سیستم TNM تومور را به شرح زیر توصیف می کند:
تومور (T). اندازه و محل تومور.

- TX: تومور اولیه قابل ارزیابی نیست.
- T0: هیچ نشانه ای از تومور اولیه در پستان وجود ندارد.
- Tis: سرطان در محل. 2 نوع کارسینومای پستان در محل وجود دارد:
- Tis (DCIS): DCIS نوعی بیماری است که در آن سلولهای غیرطبیعی در پوشش داخلی مجرای پستان یافت می شود. سلولهای غیر طبیعی در خارج از مجرا به سایر بافتهای پستان گسترش نیافته اند. در برخی موارد ، DCIS ممکن است به سرطان پستان تهاجمی تبدیل شود که قادر است به سایر بافت ها گسترش یابد. در این زمان ، هیچ راهی وجود ندارد که بدانید کدام ضایعات می توانند تهاجمی شوند.
- Tis (بیماری پاژه): بیماری پاژه نوک پستان نوعی بیماری است که در آن سلول های غیرطبیعی در سلول های پوستی نوک سینه یافت می شود و ممکن است به آرئول گسترش یابد. طبق سیستم TNM اجرا نمی شود. در صورت وجود بیماری پاژه و سرطان پستان مهاجم ، از سیستم TNM برای مرحله بندی سرطان پستان مهاجم استفاده می شود.
- T1: تومور 20 میلی متر یا کوچکتر است. 4 زیرگروه تومور T1 بسته به اندازه تومور وجود دارد:
- T1mi: تومور 1 میلی متر یا کوچکتر است.
- T1a: تومور بزرگتر از 1 میلی متر است اما از 5 میلی متر بزرگتر نیست.
- T1b: تومور بزرگتر از 5 میلی متر است اما از 10 میلی متر بزرگتر نیست.
- T1c: تومور بزرگتر از 10 میلی متر است اما از 20 میلی متر بزرگتر نیست.
- T2: تومور بزرگتر از 20 میلی متر است اما از 50 میلی متر بزرگتر نیست.
- T3: تومور بزرگتر از 50 میلی متر است.
- T4: تومور به عنوان یکی از موارد زیر توصیف می شود:
- T4a: تومور به دیواره قفسه سینه رشد کرده است.
- T4b: تومور به پوست تبدیل شده است - زخم در سطح پوست پستان ایجاد شده است ، گره های کوچک تومور در همان پستان تومور اولیه ایجاد شده اند و / یا تورم پوست در پستان وجود دارد .
- T4c: تومور به دیواره قفسه سینه و پوست رشد کرده است.
- T4d: سرطان التهابی پستان - یک سوم یا بیشتر پوست پستان قرمز و متورم است (به نام peau d'orange).
گره لنفاوی (N). اندازه و محل غدد لنفاوی محل گسترش سرطان.
وقتی غدد لنفاوی با جراحی برداشته می شوند و توسط میکروسکوپ توسط پاتولوژیست مورد مطالعه قرار می گیرند ، از مرحله بندی پاتولوژیک برای توصیف غدد لنفاوی استفاده می شود. مرحله بندی پاتولوژیک غدد لنفاوی در زیر شرح داده شده است.
- NX: غدد لنفاوی قابل ارزیابی نیستند.
- N0: هیچ نشانه ای از سرطان در غدد لنفاوی یا خوشه های کوچک سلولهای سرطانی بزرگتر از 0.2 میلی متر در غدد لنفاوی نیست.
- N1: سرطان به عنوان یکی از موارد زیر توصیف می شود:
- N1mi: سرطان به گره های لنفاوی زیر بغل (ناحیه زیر بغل) گسترش یافته و بزرگتر از 0.2 میلی متر است اما از 2 میلی متر بزرگتر نیست.
- N1a: سرطان به 1 تا 3 غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته و سرطان حداقل در یکی از غدد لنفاوی بزرگتر از 2 میلی متر است.
- N1b: سرطان به غدد لنفاوی نزدیک استخوان سینه در همان طرف بدن تومور اولیه گسترش یافته است و سرطان بزرگتر از 0.2 میلی متر است و توسط بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان پیدا می شود. سرطان در غدد لنفاوی زیر بغل دیده نمی شود.
- N1c: سرطان به 1 تا 3 غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته است و سرطان حداقل در یکی از غدد لنفاوی بزرگتر از 2 میلی متر است.
سرطان همچنین توسط نمونه برداری از غدد لنفاوی نگهبان در غدد لنفاوی نزدیک استخوان سینه در همان طرف بدن با تومور اولیه پیدا می شود.
- N2: سرطان به عنوان یکی از موارد زیر توصیف می شود:
- N2a: سرطان به 4 تا 9 گره لنفاوی زیر بغل گسترش یافته و سرطان حداقل در یکی از غدد لنفاوی بزرگتر از 2 میلی متر است.
- N2b: سرطان به غدد لنفاوی نزدیک استخوان پستان گسترش یافته است و با آزمایشات تصویربرداری سرطان پیدا می شود. سرطان در بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان یا تشریح غدد لنفاوی در غدد لنفاوی زیر بغل دیده نمی شود.
- N3: سرطان به عنوان یکی از موارد زیر توصیف می شود:
- N3a: سرطان به 10 یا بیشتر غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته و سرطان حداقل در یکی از غدد لنفاوی بزرگتر از 2 میلی متر است ، یا سرطان به غدد لنفاوی زیر استخوان یقه گسترش یافته است.
- N3b: سرطان به 1 تا 9 گره لنفاوی زیر بغل گسترش یافته و سرطان حداقل در یکی از غدد لنفاوی بزرگتر از 2 میلی متر است. سرطان به غدد لنفاوی نزدیک استخوان پستان نیز گسترش یافته است و با آزمایشات تصویربرداری سرطان پیدا می شود.
- یا
- سرطان به 4 تا 9 غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته و سرطان حداقل در یکی از غدد لنفاوی بزرگتر از 2 میلی متر است. سرطان همچنین به غدد لنفاوی نزدیک استخوان سینه در همان طرف بدن تومور اولیه گسترش یافته است و سرطان بزرگتر از 0.2 میلی متر است و توسط بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان پیدا می شود.
- N3c: سرطان به غدد لنفاوی بالای استخوان یقه در همان طرف بدن و تومور اولیه گسترش یافته است.
وقتی غدد لنفاوی با استفاده از ماموگرافی یا سونوگرافی بررسی می شود ، مرحله بندی بالینی نامیده می شود. مرحله بندی بالینی غدد لنفاوی در اینجا شرح داده نشده است.
متاستاز (M). شیوع سرطان به سایر قسمتهای بدن.
- M0: هیچ نشانه ای از گسترش سرطان به سایر قسمت های بدن وجود ندارد.
- M1: سرطان به قسمت های دیگر بدن ، اغلب استخوان ها ، ریه ها ، کبد یا مغز گسترش یافته است. اگر سرطان به غدد لنفاوی دوردست گسترش یافته باشد ، سرطان در غدد لنفاوی بزرگتر از 0.2 میلی متر است.
از سیستم درجه بندی برای توصیف سرعت رشد و گسترش تومور پستان استفاده می شود.
سیستم درجه بندی ، تومور را براساس چگونگی غیرطبیعی بودن سلولها و بافتهای سرطانی در زیر میکروسکوپ و سرعت رشد و گسترش سلولهای سرطانی توصیف می کند. سلول های سرطانی درجه پایین بیشتر شبیه سلول های طبیعی هستند و تمایل به رشد و گسترش آنها کندتر از سلول های سرطانی درجه بالا است. برای توصیف غیر طبیعی بودن سلول ها و بافت های سرطانی ، آسیب شناس سه ویژگی زیر را ارزیابی می کند:
- چه مقدار از بافت تومور دارای مجاری طبیعی پستان است.
- اندازه و شکل هسته در سلولهای تومور.
- چه تعداد سلول تقسیم کننده وجود دارد که اندازه گیری سرعت رشد و تقسیم سلولهای تومور است.
برای هر ویژگی ، آسیب شناس نمره ای از 1 به 3 اختصاص می دهد. نمره "1" به این معنی است که سلول ها و بافت تومور بیشترین شباهت را به سلول ها و بافت های طبیعی دارند و نمره "3" به معنای غیر طبیعی ترین سلول ها و بافت است. امتیازات هر ویژگی با هم جمع می شوند تا امتیاز کلی بین 3 تا 9 بدست آورند.
سه درجه امکان پذیر است:
- نمره کل 3 تا 5: G1 (درجه پایین یا بسیار متفاوت).
- نمره کل 6 تا 7: G2 (نمره متوسط یا نسبتاً متفاوت).
- نمره کل 8 تا 9: G3 (درجه عالی یا تمایز ضعیف).
آزمایش بیومارکر برای بررسی اینکه سلولهای سرطانی پستان گیرنده خاصی دارند استفاده می شود.
سلول های سالم پستان و برخی سلول های سرطانی پستان ، گیرنده هایی (نشانگرهای زیستی) دارند که به هورمون های استروژن و پروژسترون متصل می شوند. این هورمونها برای رشد و تقسیم سلولهای سالم و برخی سلولهای سرطانی پستان مورد نیاز است. برای بررسی این نشانگرهای زیستی ، نمونه هایی از بافت حاوی سلول های سرطانی پستان در طی نمونه برداری یا جراحی برداشته می شود. نمونه ها در آزمایشگاه مورد آزمایش قرار می گیرند تا ببینند سلولهای سرطانی پستان گیرنده های استروژن یا پروژسترون دارند.
نوع دیگری از گیرنده ها (نشانگر زیستی) که در سطح تمام سلول های سرطانی پستان یافت می شود ، HER2 نام دارد. گیرنده های HER2 برای رشد و تقسیم سلول های سرطانی پستان مورد نیاز است.
برای سرطان پستان ، آزمایش بیومارکر شامل موارد زیر است:
- گیرنده استروژن (ER). اگر سلول های سرطانی پستان گیرنده های استروژن داشته باشند ، سلول های سرطانی ER مثبت (ER +) نامیده می شوند. اگر سلولهای سرطانی پستان گیرنده استروژن نداشته باشند ، سلولهای سرطانی ER منفی (ER-) نامیده می شوند.
- گیرنده پروژسترون (PR). اگر سلول های سرطانی پستان گیرنده های پروژسترون داشته باشند ، سلول های سرطانی PR مثبت (PR +) نامیده می شوند. اگر سلول های سرطانی پستان گیرنده های پروژسترون نداشته باشند ، سلول های سرطانی PR منفی (PR-) نامیده می شوند.
- گیرنده های فاکتور رشد اپیدرمال نوع 2 انسان (HER2 / neu یا HER2). اگر سلولهای سرطانی پستان مقدار بیشتری از گیرنده های HER2 در سطح خود داشته باشند ، سلولهای سرطانی HER2 مثبت (HER2 +) نامیده می شوند. اگر سلولهای سرطانی پستان مقدار طبیعی HER2 در سطح خود داشته باشند ، سلولهای سرطانی HER2 منفی (HER2-) نامیده می شوند. HER2 + سرطان پستان به احتمال زیاد سریعتر از HER2- سرطان پستان رشد و تقسیم می شود.
گاهی اوقات سلولهای سرطانی پستان به صورت سه گانه منفی یا سه گانه مثبت توصیف می شوند.
- سه گانه منفی. اگر سلول های سرطانی پستان گیرنده های استروژن ، گیرنده های پروژسترون یا بیشتر از حد طبیعی گیرنده های HER2 نداشته باشند ، سلول های سرطانی سه گانه منفی نامیده می شوند.
- مثبت سه گانه. اگر سلول های سرطان پستان گیرنده های استروژن ، گیرنده های پروژسترون و گیرنده های HER2 بیشتر از حد طبیعی داشته باشند ، سلول های سرطانی سه گانه مثبت نامیده می شوند.
شناختن گیرنده استروژن ، گیرنده پروژسترون و وضعیت گیرنده HER2 مهم است تا بهترین روش درمانی را انتخاب کنید. داروهایی وجود دارند که می توانند گیرنده ها را از هورمون های استروژن و پروژسترون متوقف کرده و رشد سرطان را متوقف کنند. از داروهای دیگر ممکن است برای جلوگیری از گیرنده های HER2 در سطح سلولهای سرطانی پستان و جلوگیری از رشد سرطان استفاده شود.
سیستم TNM ، سیستم درجه بندی و وضعیت نشانگر زیستی برای کشف مرحله سرطان پستان ترکیب شده اند.
در اینجا 3 نمونه وجود دارد که سیستم TNM ، سیستم درجه بندی و وضعیت نشانگر زیستی را برای کشف مرحله سرطان پستان Pathological Prognostic برای زنی که اولین درمان جراحی بوده است ، آورده شده است:
اگر اندازه تومور 30 میلی متر است (T2) ، به غدد لنفاوی مجاور (N0) گسترش نیافته ، به قسمتهای دوردست بدن (M0) گسترش نیافته است ، و عبارت است از:
- درجه 1
- HER2 +
- ER-
- روابط عمومی
سرطان مرحله IIA است.
اگر اندازه تومور 53 میلی متر باشد (T3) ، به 4 تا 9 غدد لنفاوی زیر بغل گسترش یافته است (N2) ، به سایر قسمت های بدن گسترش نیافته است و عبارت است از:
- درجه 2
- HER2 +
- ER +
- روابط عمومی
تومور مرحله IIIA است.
اگر اندازه تومور 65 میلیمتر باشد (T3) ، به 3 گره لنفاوی زیر بغل (N1a) گسترش یافته ، به ریه ها (M1) گسترش یافته است و عبارت است از:
- درجه 1
- HER2 +
- ER-
- روابط عمومی
سرطان مرحله چهارم است.
با پزشک خود صحبت کنید تا بفهمید مرحله سرطان پستان شما چیست و چگونه برای برنامه ریزی بهترین درمان برای شما استفاده می شود.
پس از جراحی ، پزشک گزارش آسیب شناسی دریافت می کند که اندازه و محل تومور اولیه ، گسترش سرطان به غدد لنفاوی اطراف ، درجه تومور و وجود نشانگرهای زیستی خاص را توصیف می کند. گزارش آسیب شناسی و سایر نتایج آزمایش برای تعیین مرحله سرطان پستان استفاده می شود.
احتمالاً سوالات زیادی دارید. از پزشک خود بخواهید تا نحوه استفاده از مرحله بندی را برای تصمیم گیری در مورد بهترین گزینه ها برای درمان سرطان و اینکه آیا آزمایشات بالینی مناسب برای شما وجود دارد ، توضیح دهد.
درمان سرطان پستان در مردان تا حدودی به مرحله بیماری بستگی دارد.
برای گزینه های درمانی مرحله I ، مرحله II ، مرحله IIIA و مرحله قابل عمل IIIC سرطان پستان ، به سرطان پستان مرد / زودرس / محلی / قابل عمل مراجعه کنید.
برای گزینه های درمانی سرطان که در نزدیکی ناحیه ای که برای اولین بار ایجاد شده است ، عود کرده است ، به سرطان پستان مکرر مردانه Locoregional مراجعه کنید.
برای گزینه های درمانی مرحله IV سرطان پستان یا سرطان پستان که در سایر قسمت های بدن مجدداً عود کرده است ، به سرطان پستان متاستاتیک در مردان مراجعه کنید.
التهابی سرطان پستان در مردان
در سرطان التهابی پستان ، سرطان به پوست پستان گسترش یافته و پستان قرمز و متورم به نظر می رسد و احساس گرما می کند. قرمزی و گرما به این دلیل اتفاق می افتد که سلول های سرطانی رگ های لنفاوی پوست را مسدود می کنند. پوست پستان همچنین ممکن است حالت گودی به نام peau d'orange (مانند پوست پرتقال) را نشان دهد. ممکن است هیچ توده ای در پستان وجود نداشته باشد که بتوان آن را احساس کرد. سرطان التهابی پستان ممکن است مرحله IIIB ، مرحله IIIC یا مرحله IV باشد.
سرطان پستان مکرر مردانه
سرطان مکرر پستان ، سرطانی است که پس از درمان مجدداً عود کرده است (دوباره برمی گردد). سرطان ممکن است در پستان ، دیواره قفسه سینه یا سایر قسمت های بدن بازگردد.
بررسی اجمالی گزینه درمان
امتیاز کلیدی
- انواع مختلفی از درمان برای مردان مبتلا به سرطان پستان وجود دارد.
- پنج نوع درمان استاندارد برای درمان مردان مبتلا به سرطان پستان استفاده می شود:
- عمل جراحی
- شیمی درمانی
- هورمون درمانی
- پرتو درمانی
- درمان هدفمند
- درمان سرطان پستان در مردان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.
انواع مختلفی از درمان برای مردان مبتلا به سرطان پستان وجود دارد.
انواع مختلفی از درمان برای مردان مبتلا به سرطان پستان در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود.
برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.
بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.
برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.
آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است. انتخاب مناسب ترین درمان سرطان تصمیمی است که به طور ایده آل بیمار ، خانواده و تیم مراقبت های بهداشتی را درگیر می کند.
پنج نوع درمان استاندارد برای درمان مردان مبتلا به سرطان پستان استفاده می شود:
عمل جراحی
جراحی برای مردان مبتلا به سرطان پستان معمولاً یک ماستکتومی رادیکال اصلاح شده است (برداشتن پستان ، بسیاری از غدد لنفاوی زیر بازو ، پوشش روی عضلات قفسه سینه و گاهی بخشی از عضلات دیواره قفسه سینه).
برای برخی از مردان مبتلا به سرطان پستان ، جراحی با حفظ پستان ، عملی برای حذف سرطان اما نه خود پستان. لامپکتومی برای برداشتن تومور (توده) و مقدار کمی از بافت طبیعی اطراف آن انجام می شود. پرتودرمانی پس از جراحی برای از بین بردن سلولهای سرطانی باقی مانده انجام می شود.
شیمی درمانی
شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با توقف تقسیم آنها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً در مایع مغزی نخاعی ، اندام یا حفره ای از بدن مانند شکم قرار می گیرد ، داروها عمدتاً سلولهای سرطانی را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای).
نحوه انجام شیمی درمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد. شیمی درمانی سیستمیک برای درمان سرطان پستان در مردان استفاده می شود.
برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای سرطان پستان مراجعه کنید.
هورمون درمانی
هورمون درمانی نوعی درمان سرطانی است که هورمون ها را از بین می برد و یا از عملکرد آنها جلوگیری می کند و رشد سلول های سرطانی را متوقف می کند. هورمون ها موادی هستند که توسط غدد موجود در بدن ساخته می شوند و در جریان خون گردش می یابند. برخی هورمون ها می توانند باعث رشد برخی سرطان ها شوند. اگر آزمایشات نشان دهد که سلولهای سرطانی مکانهایی را دارند که هورمونها می توانند به آنها متصل شوند (گیرنده ها) ، از داروها ، جراحی یا پرتودرمانی برای کاهش تولید هورمونها یا جلوگیری از فعالیت آنها استفاده می شود.
هورمون درمانی با تاموکسیفن اغلب به بیماران مبتلا به سرطان پستان گیرنده استروژن و گیرنده پروژسترون مثبت و به بیماران مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک (سرطانی که به سایر نقاط بدن گسترش یافته است) داده می شود.
هورمون درمانی با مهار کننده آروماتاز به برخی از مردان مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک داده می شود. مهار کننده های آروماتاز با مسدود کردن آنزیمی به نام آروماتاز در تبدیل آندروژن به استروژن ، استروژن بدن را کاهش می دهند. آناستروزول ، لتروزول و اگزمستان انواع مهار کننده های آروماتاز هستند.
هورمون درمانی با آگونیست هورمون آزادکننده هورمون لوتئین ساز (LHRH) به برخی از مردان مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک داده می شود. آگونیست های LHRH غده هیپوفیز را تحت تأثیر قرار می دهند که میزان تولید تستوسترون توسط بیضه ها را کنترل می کند. در مردانی که از آگونیست های LHRH استفاده می کنند ، غده هیپوفیز به بیضه ها می گوید که تستوسترون کمتری تولید کنند. لوپرولید و گوزرلین انواع آگونیست های LHRH هستند.
انواع دیگر هورمون درمانی شامل مگسترول استات یا درمان ضد استروژن مانند فولوستران است.
برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای سرطان پستان مراجعه کنید.
پرتو درمانی
پرتودرمانی نوعی درمان سرطانی است که از اشعه ایکس با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:
- پرتودرمانی خارجی از دستگاهی خارج از بدن برای ارسال اشعه به سمت سرطان استفاده می کند.
- در پرتودرمانی داخلی از ماده رادیواکتیو مهر و موم شده در سوزن ها ، دانه ها ، سیم ها یا کاتترهایی استفاده می شود که مستقیماً در سرطان یا نزدیک آن قرار می گیرند.
نحوه انجام پرتودرمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد. پرتودرمانی خارجی برای درمان سرطان پستان مردان استفاده می شود.
درمان هدفمند
هدفمند درمانی نوعی درمان است که از داروها یا سایر مواد برای شناسایی و حمله به سلولهای خاص سرطانی بدون آسیب رساندن به سلولهای طبیعی استفاده می کند. درمان با آنتی بادی مونوکلونال ، مهارکننده های تیروزین کیناز ، مهار کننده های وابسته به سیکلین ، و هدف پستانداران از داروهای مهارکننده راپامایسین (mTOR) انواع درمان های هدفمندی هستند که برای درمان مردان مبتلا به سرطان پستان استفاده می شوند.
آنتی بادی مونوکلونال درمانی از آنتی بادی های ساخته شده در آزمایشگاه از یک نوع سلول سلول ایمنی استفاده می کند. این آنتی بادی ها می توانند موادی را روی سلولهای سرطانی یا مواد عادی که ممکن است به رشد سلول های سرطانی کمک کنند ، شناسایی کنند. آنتی بادی ها به مواد متصل می شوند و سلول های سرطانی را از بین می برند ، مانع رشد آنها می شوند یا از گسترش آنها جلوگیری می کنند. آنتی بادی های مونوکلونال با تزریق تزریق می شود. آنها ممکن است به تنهایی یا برای انتقال داروها ، سموم یا مواد رادیواکتیو به طور مستقیم به سلولهای سرطانی استفاده شوند. از آنتی بادی های مونوکلونال در شیمی درمانی به عنوان درمان کمکی نیز استفاده می شود (درمانی که پس از جراحی برای کاهش خطر بازگشت سرطان انجام می شود).
انواع درمان با آنتی بادی مونوکلونال شامل موارد زیر است:
- تراستوزوماب یک آنتی بادی مونوکلونال است که اثرات پروتئین فاکتور رشد HER2 را مسدود می کند.
- پرتوزوماب یک آنتی بادی مونوکلونال است که ممکن است با تراستوزوماب و شیمی درمانی برای درمان سرطان پستان ترکیب شود.
- Ado-trastuzumab emtansine یک آنتی بادی مونوکلونال است که به یک داروی ضد سرطان مرتبط است. به این ترکیب مزدوج آنتی بادی و دارویی گفته می شود. این ماده ممکن است برای درمان مردان مبتلا به سرطان پستان گیرنده هورمونی مثبت که به سایر نقاط بدن گسترش یافته استفاده شود.
مهارکننده های تیروزین کیناز داروهای درمانی هدفمندی هستند که سیگنال های مورد نیاز برای رشد تومورها را مسدود می کنند. لاپاتینیب یک مهار کننده تیروزین کیناز است که ممکن است برای درمان مردان مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک استفاده شود.
مهارکننده های کیناز وابسته به سیکلین داروهای درمانی هدفمندی هستند که پروتئین هایی به نام کینازهای وابسته به سیکلین را مسدود می کنند و این باعث رشد سلول های سرطانی می شود. Palbociclib یک مهار کننده کیناز وابسته به سیکلین است که برای درمان مردان مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک استفاده می شود.
هدف مهارکننده های راپامایسین (mTOR) توسط پستانداران ، پروتئینی به نام mTOR را مسدود می کند ، که ممکن است سلول های سرطانی را از رشد باز دارد و از رشد رگ های خونی جدید که تومورها برای رشد نیاز دارند جلوگیری کند.
برای اطلاعات بیشتر به داروهای تایید شده برای سرطان پستان مراجعه کنید.
درمان سرطان پستان در مردان ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.
برای کسب اطلاعات در مورد عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.
گزینه های درمان سرطان پستان در مردان
در این قسمت
- سرطان پستان در اوایل / موضعی / قابل عمل
- سرطان پستان مرد عود مكاني
- سرطان پستان متاستاتیک در مردان
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
سرطان پستان در مردان مانند سرطان پستان در زنان درمان می شود. (برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد درمان سرطان پستان (بزرگسالان) مراجعه کنید.)
سرطان پستان در اوایل / موضعی / قابل عمل
درمان سرطان پستان اولیه ، موضعی یا قابل عمل ممکن است شامل موارد زیر باشد:
جراحی اولیه
درمان برای مردان مبتلا به سرطان پستان معمولاً ماستکتومی رادیکال اصلاح شده است.
برای برخی از مردان می توان از جراحی برای پستان با لامپکتومی و به دنبال آن پرتودرمانی استفاده کرد.
درمان کمکی
درمانی که بعد از یک عمل جراحی انجام می شود و سلولهای سرطانی دیگر دیده نمی شوند ، درمان کمکی نامیده می شود. حتی اگر پزشک تمام سرطانی را که در زمان عمل قابل مشاهده است برطرف کند ، ممکن است پس از جراحی پرتودرمانی ، شیمی درمانی ، هورمون درمانی و / یا درمان هدفمند به بیمار داده شود تا سعی کند سلولهای سرطانی را که ممکن است از بین ببرد. ترک کرد.
- گره منفی: برای مردانی که سرطان آنها گره منفی است (سرطان به غدد لنفاوی سرایت نکرده است) ، درمان کمکی باید بر اساس همان خانمی مبتلا به سرطان پستان در نظر گرفته شود زیرا هیچ مدرکی وجود ندارد که پاسخ به درمان متفاوت باشد برای مردان و زنان
- گره مثبت: برای مردانی که سرطان آنها گره مثبت است (سرطان به غدد لنفاوی گسترش یافته است) ، درمان کمکی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- شیمی درمانی
- هورمون درمانی با تاموکسیفن (برای جلوگیری از اثر استروژن) یا به ندرت ، مهارکننده های آروماتاز (برای کاهش میزان استروژن در بدن).
- درمان هدفمند با آنتی بادی مونوکلونال (تراستوزوماب یا پرتوزوماب).
به نظر می رسد این روش های درمانی بقا را در مردان مانند زنان افزایش می دهد. پاسخ بیمار به هورمون درمانی به وجود گیرنده های هورمونی (پروتئین) در تومور بستگی دارد. بیشتر سرطان های پستان در مردان این گیرنده ها را دارند. هورمون درمانی معمولاً برای مردان مبتلا به سرطان پستان توصیه می شود ، اما می تواند عوارض جانبی زیادی از جمله گرگرفتگی و ناتوانی جنسی (عدم توانایی در نعوظ مناسب برای مقاربت جنسی) داشته باشد.
سرطان پستان مرد عود مكاني
برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.
برای مردان مبتلا به بیماری موضعی عود کننده (سرطانی که پس از درمان در یک منطقه محدود دوباره ظاهر شده است) ، گزینه های درمانی عبارتند از:
- عمل جراحی.
- پرتودرمانی همراه با شیمی درمانی.
سرطان پستان متاستاتیک در مردان
گزینه های درمانی سرطان پستان متاستاتیک (سرطانی که به قسمت های دوردست بدن گسترش یافته است) ممکن است شامل موارد زیر باشد:
هورمون درمانی
در مردانی که به تازگی به سرطان پستان متاستاتیک مبتلا شده اند که گیرنده هورمونی مثبت است یا وضعیت گیرنده هورمون مشخص نیست ، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تاموکسیفن درمانی.
- درمان مهار کننده آروماتاز (آناستروزول ، لتروزول یا اگزمستان) با یا بدون آگونیست LHRH. گاهی اوقات درمان مهارکننده کیناز وابسته به سیکلین (palbociclib) نیز انجام می شود.
در مردانی که تومورهایشان گیرنده هورمونی مثبت یا گیرنده هورمونی ناشناخته است ، فقط به استخوان یا بافت نرم گسترش یافته است و تحت درمان با تاموکسیفن قرار گرفته اند ، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درمان مهار کننده آروماتاز با یا بدون آگونیست LHRH.
- هورمون درمانی دیگری مانند مگسترول استات ، استروژن یا آندروژن درمانی یا ضد استروژن درمانی مانند فولوستران.
درمان هدفمند
در مردان مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک که گیرنده هورمونی مثبت است و به سایر درمان ها پاسخ نداده است ، گزینه ها ممکن است شامل درمان هدفمند مانند:
- مهارکننده های تراستوزوماب ، لاپاتینیب ، پرتوزوماب یا mTOR.
- درمان مزدوج دارویی آنتی بادی با ado-trastuzumab emtansine.
- درمان مهارکننده کیناز وابسته به سیکلین (palbociclib) همراه با لتروزول.
در مردان مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک که HER2 / neu مثبت است ، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درمان هدفمند مانند تراستوزوماب ، پرتوزوماب ، آدو تراستوزوماب امتانسین یا لاپاتینیب.
شیمی درمانی
در مردان مبتلا به سرطان پستان متاستاتیک که گیرنده هورمونی منفی است ، به هورمون درمانی پاسخ نداده است ، به سایر اندامها سرایت کرده یا علائمی ایجاد کرده است ، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- شیمی درمانی با یک یا چند دارو.
عمل جراحی
- ماستکتومی کامل برای مردان مبتلا به ضایعات باز یا دردناک پستان. پرتودرمانی ممکن است بعد از جراحی انجام شود.
- جراحی برای از بین بردن سرطانی که به مغز یا ستون فقرات گسترش یافته است. پرتودرمانی ممکن است بعد از جراحی انجام شود.
- جراحی برای از بین بردن سرطانی که به ریه گسترش یافته است.
- جراحی برای ترمیم یا کمک به حمایت از استخوان های ضعیف و شکسته. پرتودرمانی ممکن است بعد از جراحی انجام شود.
- جراحی برای برداشتن مایعی که در اطراف ریه ها یا قلب جمع شده است.
پرتو درمانی
- پرتودرمانی به استخوان ها ، مغز ، نخاع ، پستان یا دیواره قفسه سینه برای تسکین علائم و بهبود کیفیت زندگی.
- Strontium-89 (یک رادیونوکلاید) برای تسکین درد ناشی از سرطان که به استخوان ها در سراسر بدن گسترش یافته است.
سایر گزینه های درمانی
سایر گزینه های درمانی سرطان پستان متاستاتیک عبارتند از:
- درمان دارویی با بیس فسفونات یا دونوزوماب برای کاهش بیماری استخوان و درد هنگام سرطان به استخوان. (برای اطلاعات بیشتر درباره بیس فسفونات ها به خلاصه در مورد سرطان درد مراجعه کنید.)
- آزمایشات بالینی آزمایش داروهای جدید ضد سرطان ، ترکیبات دارویی جدید و روشهای جدید درمان.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان پستان در مردان
برای اطلاعات بیشتر از موسسه ملی سرطان در مورد سرطان پستان مردان ، به موارد زیر مراجعه کنید:
- صفحه اصلی سرطان پستان
- داروهای تایید شده برای سرطان پستان
- هورمون درمانی برای سرطان پستان
- درمان های هدفمند سرطان
- آزمایش ژنتیکی برای سندرمهای حساسیت به سرطان
- جهش های BRCA: خطر سرطان و آزمایش ژنتیکی
برای اطلاعات عمومی سرطان و سایر منابع از موسسه ملی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:
- درباره سرطان
- صحنه سازی
- شیمی درمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی
- پرتودرمانی و شما: پشتیبانی از افراد سرطانی
- کنار آمدن با سرطان
- س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید
- برای بازماندگان و مراقبان