انواع / مغز / بیمار / درمان جراحی جمجمه-کودک-pdq

درمان کرانیوفارنژیومای کودکی (®) - نسخه بیمار

اطلاعات عمومی در مورد کرانیوفارنژیومای کودکی

امتیاز کلیدی

• کرانیوفارنژیومای کودکی تومورهای خوش خیم مغزی هستند که در نزدیکی غده هیپوفیز یافت می شوند.

• هیچ عامل خطر شناخته شده ای برای کرانیوفارنژیومای کودکی وجود ندارد.

• علائم کرانیوفارنژیومای کودکی شامل تغییرات بینایی و رشد آهسته است.

• آزمایشاتی که مغز ، بینایی و سطح هورمون ها را بررسی می کنند برای تشخیص (یافتن) کرانیوفارنژیوما در دوران کودکی استفاده می شود.

• کرانیوفارنژیومای کودکی تشخیص داده می شود و ممکن است در همان جراحی برداشته شود.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

کرانیوفارنژیومای کودکی تومورهای خوش خیم مغزی هستند که در نزدیکی غده هیپوفیز یافت می شوند.

کرانیوفارنژیومای دوران کودکی تومورهای نادری است که معمولاً در نزدیکی غده هیپوفیز (اندامی به اندازه نخود در پایین مغز که سایر غدد را کنترل می کند) و هیپوتالاموس (اندام مخروطی شکل کوچکی است که از طریق اعصاب به غده هیپوفیز متصل است) یافت می شود.

آناتومی قسمت داخلی مغز ، نشان دادن غدد صنوبری و هیپوفیز ، عصب بینایی ، بطن ها (با مایع مغزی نخاعی نشان داده شده به رنگ آبی) و سایر قسمت های مغز.

کرانیوفارنژیوما معمولاً بخشی از جرم جامد و بخشی دیگر از کیست پر از مایع است. آنها خوش خیم هستند (سرطانی نیستند) و به سایر قسمت های مغز یا سایر قسمت های بدن گسترش نمی یابند. با این وجود ، آنها ممکن است رشد کرده و قسمتهای مجاور مغز یا مناطق دیگر از جمله غده هیپوفیز ، کیااسم بینایی ، اعصاب بینایی و فضاهای پر از مایع در مغز را تحت فشار قرار دهند. کرانیوفارنژیوما ممکن است بسیاری از عملکردهای مغز را تحت تأثیر قرار دهد. آنها ممکن است بر ساخت هورمون ، رشد و بینایی تأثیر بگذارند. تومورهای خوش خیم مغز نیاز به درمان دارند.

این خلاصه درباره درمان تومورهای اولیه مغز (تومورهایی که از مغز شروع می شوند) است. درمان تومورهای متاستاتیک مغز ، تومورهایی هستند که توسط سلولهای سرطانی تشکیل می شوند و از قسمت های دیگر بدن شروع می شوند و به مغز گسترش می یابند ، در این خلاصه آورده نشده است. برای اطلاعات در مورد انواع مختلف تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ، به خلاصه درمان در مورد بررسی تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی مراجعه کنید.

تومورهای مغزی هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ می دهد. با این حال ، درمان برای کودکان ممکن است متفاوت از درمان برای بزرگسالان باشد. (برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد درمان تومورهای سیستم عصبی مرکزی بزرگسالان مراجعه کنید.)

هیچ عامل خطر شناخته شده ای برای کرانیوفارنژیومای کودکی وجود ندارد.

کرانیوفارنژیوما در کودکان زیر 2 سال نادر است و بیشتر در کودکان 5 تا 14 سال تشخیص داده می شود. مشخص نیست که چه عواملی باعث ایجاد این تومورها می شوند.

علائم کرانیوفارنژیومای کودکی شامل تغییرات بینایی و رشد آهسته است.

این علائم و نشانه ها ممکن است در اثر کرانیوفارنژیوما یا سایر شرایط ایجاد شود. اگر فرزند شما یکی از موارد زیر را دارد با پزشک کودک خود مشورت کنید:

• سردرد ، از جمله سردرد صبحگاهی یا سردردی که پس از استفراغ از بین می رود.

• تغییرات بینایی

• تهوع و استفراغ.

• از دست دادن تعادل یا مشکل در راه رفتن.

• افزایش تشنگی یا دفع ادرار.

• خواب آلودگی غیرمعمول یا تغییر در سطح انرژی.

• تغییر در شخصیت یا رفتار.

• کوتاه قد یا رشد کند.

• از دست دادن شنوایی.

• افزایش وزن

آزمایشاتی که مغز ، بینایی و سطح هورمون ها را بررسی می کنند برای تشخیص (یافتن) کرانیوفارنژیوما در دوران کودکی استفاده می شود.

ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:

• معاینه جسمی و تاریخچه: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.

• معاینه مغز و اعصاب: مجموعه ای از سالات و آزمایشات برای بررسی عملکرد مغز ، نخاع و عملکرد عصب. این آزمون وضعیت روانی ، هماهنگی و توانایی راه رفتن طبیعی فرد و میزان عملکرد عضلات ، حواس و رفلکس ها را بررسی می کند. این را ممکن است یک آزمایش عصبی یا یک آزمایش عصبی نیز نامیده شود.

• امتحان میدانی دیداری: امتحانی برای بررسی میزان دید فرد (کل منطقه ای که اشیا which در آن دیده می شود). این آزمایش هم بینایی مرکزی (میزان دید فرد در حالت مستقیم رو به جلو) را اندازه گیری می کند و هم بینایی محیطی (چشمی که فرد می تواند در تمام جهات دیگر ببیند در حالی که مستقیم به جلو خیره است) را اندازه گیری می کند. هرگونه از دست دادن بینایی ممکن است نشانه توموری باشد که به قسمت هایی از مغز که بر بینایی تأثیر می گذارد آسیب دیده یا تحت فشار قرار گرفته است.

• سی تی اسکن (اسکن CAT): روشی است که مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل بدن را می گیرد که از زوایای مختلف گرفته شده است. تصاویر توسط رایانه ای متصل است که به دستگاه اشعه ایکس متصل است. یک ماده رنگی ممکن است به داخل ورید تزریق شود یا بلعیده شود تا به اندام ها یا بافت ها با وضوح بیشتری نشان داده شود. به این روش توموگرافی کامپیوتری ، توموگرافی کامپیوتری یا توموگرافی محوری رایانه ای نیز گفته می شود.

• MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) از مغز و نخاع با گادولینیوم: روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مناطق داخل مغز را تهیه کرد. ماده ای به نام گادولینیوم به داخل ورید تزریق می شود. گادولینیوم در اطراف سلولهای تومور جمع می شود تا در تصویر روشن تر نشان داده شوند. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.

• مطالعات شیمی خون: روشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی مواد آزاد شده توسط اندام ها و بافت های بدن در خون اندازه گیری شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی) یک ماده می تواند نشانه ای از بیماری باشد.

• مطالعات هورمون خون: روشی است که در آن نمونه خون بررسی می شود تا مقادیر برخی هورمون ها توسط اندام ها و بافت های بدن در خون آزاد شود. مقدار غیرمعمول (بالاتر یا پایین تر از حد طبیعی) یک ماده می تواند نشانه بیماری در اندام یا بافت سازنده آن باشد. به عنوان مثال ، خون ممکن است از نظر سطح غیرمعمول هورمون تحریک کننده تیروئید (TSH) یا هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک (ACTH) بررسی شود. TSH و ACTH توسط غده هیپوفیز در مغز ساخته می شود.

کرانیوفارنژیومای کودکی تشخیص داده می شود و ممکن است در همان جراحی برداشته شود.

پزشکان ممکن است بر اساس مکانی که در مغز و چگونگی به نظر رسیدن آن در سی تی اسکن یا MRI وجود دارد ، فکر می کنند یک توده جمجمه ای است. برای اطمینان ، به نمونه ای از بافت نیاز است.

برای نمونه برداری از بافت می توان از یکی از انواع زیر روش های بیوپسی استفاده کرد:

• بیوپسی باز: یک سوزن توخالی از طریق سوراخ جمجمه به داخل مغز وارد می شود.

• نمونه برداری از سوزن با هدایت رایانه ای: یک سوزن توخالی که توسط کامپیوتر هدایت می شود از طریق سوراخ کوچکی در جمجمه به مغز وارد می شود.

• نمونه برداری از ترانسفنوئید: ابزارها از طریق بینی و استخوان اسفنوئید (یک استخوان پروانه ای شکل در قاعده جمجمه) وارد مغز می شوند.

یک آسیب شناس برای یافتن سلولهای تومور ، بافت را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند. در صورت یافتن سلول های تومور ، ممکن است در حین عمل جراحی تا آنجا که ممکن است تومور برداشته شود.

تست آزمایشگاهی زیر ممکن است روی نمونه بافتی که برداشته می شود انجام شود:

• ایمونوهیستوشیمی: یک آزمایش آزمایشگاهی که با استفاده از آنتی بادی ها می توان آنتی ژن های خاص (مارکرها) را در نمونه بافت بیمار بررسی کرد. آنتی بادی ها معمولاً به یک آنزیم یا یک رنگ فلورسنت مرتبط هستند. پس از اتصال آنتی بادی ها به یک آنتی ژن خاص در نمونه بافت ، آنزیم یا رنگ فعال می شود و سپس می توان آنتی ژن را در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. این نوع آزمایش برای کمک به تشخیص سرطان و کمک به تشخیص نوعی از سرطان از نوع دیگر سرطان استفاده می شود.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) و گزینه های درمانی به موارد زیر بستگی دارد:

• اندازه تومور.

• جایی که تومور در مغز است.

• اینکه آیا سلولهای توموری پس از جراحی باقی مانده اند یا خیر.

• سن کودک.

• عوارض جانبی که ممکن است ماهها یا سالها پس از درمان رخ دهد.

• این که آیا تومور به تازگی تشخیص داده شده یا عود کرده است (برگردید).

مراحل کرانیوفارنژیومای کودکی

به فرآیندی که برای فهمیدن سرطان در مغز یا سایر قسمتهای بدن گسترش یافته است ، مرحله بندی گفته می شود. هیچ سیستم استانداردی برای مرحله بندی کرانیوفارنژیومای کودکی وجود ندارد. کرانیوفارنژیوما به عنوان بیماری تازه تشخیص داده شده یا بیماری عود کننده توصیف می شود.

نتایج آزمایشات و اقدامات انجام شده برای تشخیص کرانیوفارنژیوم برای کمک به تصمیم گیری در مورد درمان استفاده می شود.

کرانیوفارنژیومای مکرر دوران کودکی

کرانیوفارنژیومای راجعه توموری است که پس از درمان مجدداً عود کرده است (دوباره برمی گردد). تومور ممکن است در همان منطقه از مغز که برای اولین بار پیدا شده است ، بازگردد.

بررسی اجمالی گزینه درمان

امتیاز کلیدی

• انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به کرانیوفارنژیوما وجود دارد.

• کودکان مبتلا به کرانیوفارنژیوما باید درمان خود را توسط تیمی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی متخصص در زمینه درمان مغز برنامه ریزی کنند

تومور در کودکان.

• تومورهای مغزی در دوران کودکی ممکن است علائم یا نشانه هایی ایجاد کند که قبل از تشخیص سرطان شروع می شود و برای ماهها یا سالها ادامه دارد.

• درمان کرانیوفارنژیومای کودکی ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

• پنج نوع درمان استفاده می شود:

• جراحی (برداشتن)

• جراحی و پرتودرمانی

• جراحی با تخلیه کیست

• شیمی درمانی

• ایمونوتراپی

• انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

• درمان هدفمند

• بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

• بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان خود به آزمایشات بالینی بپردازند.

• ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به کرانیوفارنژیوما وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان ها برای کودکان مبتلا به کرانیوفارنژیوما در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به تومور انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود.

از آنجا که تومور در کودکان نادر است ، شرکت در یک آزمایش بالینی باید مورد توجه قرار گیرد. آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات در مورد آزمایشات بالینی در حال انجام از وب سایت NCI در دسترس است. انتخاب مناسب ترین درمان تصمیمی است که به طور ایده آل بیمار ، خانواده و تیم مراقبت های بهداشتی را درگیر کند.

کودکان مبتلا به کرانیوفارنژیوما باید درمان خود را توسط تیمی از ارائه دهندگان خدمات بهداشتی متخصص در زمینه درمان تومورهای مغزی در کودکان برنامه ریزی کنند.

این درمان تحت نظارت یک متخصص انکولوژیک کودکان ، پزشکی متخصص در درمان کودکان مبتلا به تومور انجام خواهد شد. متخصص انکولوژی کودکان با سایر ارائه دهندگان خدمات بهداشتی کودکان که در زمینه درمان کودکان مبتلا به تومور مغزی متخصص هستند و در زمینه های خاصی از پزشکی متخصص هستند کار می کند. اینها ممکن است شامل متخصصان زیر باشد:

• متخصص اطفال

• جراح مغز و اعصاب.

• انکولوژیست پرتوی.

• متخصص مغز و اعصاب

• متخصص غدد.

• چشم پزشک.

• متخصص توانبخشی.

• روانشناس.

• کارگر اجتماعی.

• متخصص پرستار.

تومورهای مغزی در دوران کودکی ممکن است علائم یا نشانه هایی ایجاد کند که قبل از تشخیص سرطان شروع می شود و برای ماهها یا سالها ادامه دارد.

علائم یا نشانه های ناشی از تومور ممکن است قبل از تشخیص شروع شده و ماه ها یا سالها ادامه داشته باشد. صحبت با پزشكان كودك در مورد علائم یا نشانه های ناشی از تومور كه ​​ممكن است بعد از درمان ادامه یابد بسیار مهم است.

درمان کرانیوفارنژیومای کودکی ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

برای اطلاعات در مورد عوارض جانبی که در طول درمان سرطان آغاز می شود ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.

عوارض جانبی ناشی از درمان تومور که پس از درمان آغاز می شود و ماهها یا سالها ادامه دارد ، اثرات دیررس است. اثرات بعدی درمان تومور ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات جسمی مانند تشنج.

• مشکلات رفتاری.

• تغییر در روحیه ، احساسات ، تفکر ، یادگیری یا حافظه.

• سرطان های دوم (انواع جدید سرطان).

در حین جراحی یا پرتودرمانی ، غده هیپوفیز ، هیپوتالاموس ، اعصاب بینایی یا شریان کاروتید تحت تأثیر قرار می گیرند ، مشکلات جدی جسمی زیر ایجاد می شود:

• چاقی

• سندرم متابولیک ، از جمله بیماری کبد چرب که ناشی از نوشیدن الکل نیست.

• مشکلات بینایی ، از جمله نابینایی.

• مشکلات عروق خونی یا سکته مغزی.

• از دست دادن توانایی ساخت برخی هورمون ها.

برخی از اثرات دیررس ممکن است تحت درمان یا کنترل قرار گیرند. ممکن است به درمان جایگزینی هورمون مادام العمر با چندین دارو نیاز باشد. صحبت با پزشكان كودك در مورد تأثیرات تومور در كودك بسیار مهم است. (برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد اثرات متاخر درمان سرطان در دوران کودکی مراجعه کنید).

پنج نوع درمان استفاده می شود:

جراحی (برداشتن)

نحوه انجام جراحی به اندازه تومور و محل قرارگیری آن در مغز بستگی دارد. این امر همچنین به این بستگی دارد که آیا تومور به روشی انگشت مانند به بافت های مجاور تبدیل شده و یا انتظار می رود اثرات دیررس پس از جراحی داشته باشد.

انواع جراحی که می تواند برای از بین بردن تمام تومورهایی که با چشم دیده می شوند استفاده شود ، موارد زیر است:

• جراحی ترانسفنوئید: نوعی جراحی است که در آن ابزارها با عبور از یک برش (برش) ایجاد شده در زیر لب فوقانی یا پایین بینی بین سوراخ های بینی و سپس از طریق استخوان اسفنوئید (پروانه) به بخشی از مغز وارد می شوند. استخوان شکلی در قاعده جمجمه) برای رسیدن به تومور نزدیک غده هیپوفیز و هیپوتالاموس.

جراحی ترانسفنوئید. آندوسکوپ و کورت از طریق بینی و سینوس اسفنوئید وارد می شود تا تومور از بین برود.

• کرانیوتومی: جراحی برای برداشتن تومور از طریق شکافی که در جمجمه ایجاد شده است.

کرانیوتومی: یک سوراخ در جمجمه ایجاد می شود و یک قطعه از جمجمه برداشته می شود تا بخشی از مغز نشان داده شود.

گاهی اوقات تمام تومور قابل مشاهده در عمل جراحی برداشته می شود و دیگر نیازی به درمان نیست. در مواقع دیگر ، برداشتن تومور دشوار است زیرا در حال رشد یا فشار بر اندام های اطراف است. اگر بعد از جراحی تومور باقی مانده باشد ، معمولاً پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای توموری باقی مانده انجام می شود. درمانی که بعد از جراحی انجام می شود ، برای کاهش خطر بازگشت سرطان ، درمان کمکی نامیده می شود.

جراحی و پرتودرمانی

برداشتن جزئی برای درمان برخی از کرانیوفارنژیوما استفاده می شود. برای تشخیص تومور ، از بین بردن مایعات کیست و از بین بردن فشار روی اعصاب بینایی استفاده می شود. اگر تومور نزدیک غده هیپوفیز یا هیپوتالاموس باشد ، برداشته نمی شود. این باعث می شود تعداد عوارض جانبی جدی بعد از جراحی کاهش یابد. برداشتن جزئی توسط پرتودرمانی دنبال می شود.

پرتودرمانی نوعی درمان تومور است که از اشعه ایکس با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای تومور یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:

• پرتودرمانی خارجی از دستگاهی خارج از بدن برای ارسال پرتودرمانی به سمت تومور استفاده می کند.

• در پرتودرمانی داخلی از ماده رادیواکتیو مهر و موم شده در سوزن ها ، دانه ها ، سیم ها یا کاتترهایی استفاده می شود که مستقیماً در داخل یا نزدیک تومور قرار می گیرند.

نحوه انجام پرتودرمانی به نوع تومور بستگی دارد ، اینکه تومور تازه تشخیص داده شده است یا دوباره برگشته است ، و محل تشکیل تومور در مغز است. از پرتودرمانی خارجی و داخلی برای درمان کرانیوفارنژیومای کودکی استفاده می شود.

از آنجا که پرتودرمانی به مغز می تواند رشد و نمو را در کودکان خردسال تحت تأثیر قرار دهد ، روشهای پرتودرمانی که عوارض جانبی کمتری دارند استفاده می شود. این شامل:

• رادیو جراحی استریوتاکتیک: برای کرانیوفارنژیومای بسیار کوچک در قاعده مغز ، ممکن است از رادیو جراحی استریوتاکتیک استفاده شود. رادیو جراحی استریوتاکتیک نوعی پرتودرمانی خارجی است. یک قاب سر سفت و سخت به جمجمه متصل می شود تا سر در طول پرتودرمانی ثابت بماند. یک ماشین تنها یک دوز بزرگ تابش را مستقیماً به تومور می رساند. این روش جراحی را شامل نمی شود. جراحی رادیو استریکس ، جراحی رادیوس و پرتودرمانی نیز نامیده می شود.

• پرتودرمانی داخل حفره ای: پرتودرمانی داخل حفره ای نوعی پرتودرمانی داخلی است که ممکن است در تومورهایی که بخشی از آن جرم جامد و بخشی دیگر کیست پر از مایع است ، استفاده شود. مواد رادیواکتیو در داخل تومور قرار می گیرد. این نوع پرتودرمانی آسیب کمتری به هیپوتالاموس و اعصاب بینایی نزدیک می زند.

• فوتون درمانی با مدولاسیون شدت: نوعی پرتودرمانی است که با استفاده از اشعه ایکس یا اشعه گاما که از دستگاه خاصی به نام شتاب دهنده خطی (linac) تهیه می شود سلولهای تومور را از بین می برد. از رایانه برای هدف قرار دادن شکل و محل دقیق تومور استفاده می شود. پرتوهای نازک فوتون با شدتهای مختلف از جهات مختلف تومور را هدف قرار می دهند. این نوع پرتودرمانی 3 بعدی ممکن است به بافت سالم مغز و سایر قسمت های بدن آسیب کمتری برساند. فوتون درمانی با پروتون درمانی متفاوت است.

• پروتون درمانی با مدولاسیون شدت: نوعی پرتودرمانی است که از جریان پروتون (ذرات ریز با بار مثبت) برای از بین بردن سلولهای تومور استفاده می کند. از رایانه برای هدف قرار دادن شکل و محل دقیق تومور استفاده می شود. پرتوهای نازک پروتون با شدتهای مختلف از بسیاری جهات تومور را هدف قرار می دهند. این نوع پرتودرمانی 3 بعدی ممکن است به بافت سالم مغز و سایر قسمت های بدن آسیب کمتری برساند. تابش پروتون با اشعه ایکس متفاوت است.

جراحی با تخلیه کیست

برای تخلیه تومورهایی که بیشتر کیست های مایع هستند ، ممکن است جراحی انجام شود. این باعث کاهش فشار در مغز و تسکین علائم می شود. یک کاتتر (لوله نازک) به داخل کیست وارد می شود و یک ظرف کوچک در زیر پوست قرار می گیرد. مایع به داخل ظرف تخلیه می شود و بعداً خارج می شود. گاهی اوقات ، پس از تخلیه کیست ، دارویی از طریق سوند وارد کیست می شود. این امر باعث زخم شدن دیواره داخلی کیست و مایع شدن کیست می شود و یا مدت زمان لازم برای جمع شدن مجدد مایع را افزایش می دهد. جراحی برای برداشتن تومور ممکن است پس از تخلیه کیست انجام شود.

شیمی درمانی

شیمی درمانی نوعی روش درمانی است که با استفاده از داروهای ضد سرطان رشد سلولهای تومور را متوقف می کند ، یا با از بین بردن سلول ها یا از بین بردن تقسیم سلول ها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلولهای تومور در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً در مایع مغزی نخاعی یا اندامی قرار گیرد ، داروها عمدتاً سلولهای تومور را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای).

شیمی درمانی داخل حفره ای نوعی شیمی درمانی منطقه ای است که داروها را مستقیماً در یک حفره مانند کیست قرار می دهد. برای کرانیوفارنژیوما استفاده می شود که بعد از درمان دوباره برگشته است.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی درمانی است که از سیستم ایمنی بدن بیمار برای مقابله با سرطان استفاده می کند. مواد ساخته شده توسط بدن یا ساخته شده در آزمایشگاه برای تقویت ، هدایت یا بازیابی دفاع طبیعی بدن در برابر سرطان استفاده می شود. به این نوع درمان سرطان ، بیوتراپی یا درمان بیولوژیک نیز گفته می شود. برای کرانیوفارنژیوم ، داروی ایمونوتراپی (اینترفرون آلفا) با استفاده از کاتتر (داخل حفره) در ورید (داخل وریدی) یا داخل تومور قرار می گیرد.

در كودكان تازه تشخيص داده شده ، اينترفرون آلفا ممكن است مستقيماً در كيست (داخل سيستيك) قرار گيرد تا نياز به جراحي و يا پرتودرماني به تأخير بيفتد. در کودکانی که تومور آنها مجدداً عود کرده است (دوباره برمی گردیم) ، از اینترفرون آلفا داخل حفره برای درمان قسمت کیست تومور استفاده می شود.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

این بخش خلاصه درمانهایی را توصیف می کند که در آزمایشات بالینی در حال مطالعه هستند. ممکن است در مورد هر روش درمانی جدیدی که مطالعه می شود ذکر نشود. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

درمان هدفمند

هدفمند درمانی نوعی درمان است که از داروها یا سایر مواد برای حمله به سلولهای سرطانی استفاده می کند. درمان های هدفمند معمولاً کمتر از شیمی درمانی یا پرتودرمانی به سلول های طبیعی آسیب می رسانند.

درمان هدفمند در حال مطالعه است برای درمان کرانیوفارنژیومای کودکی که عود کرده است.

بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. آزمایشات بالینی بخشی از روند تحقیقات پزشکی است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید ایمن و موثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.

بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.

بیمارانی که در آزمایش های بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان بیماری ها در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان خود به آزمایشات بالینی بپردازند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات آزمایش های درمانی برای بیمارانی که بهبودی نداشته اند. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود بیماری (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان آزمایش می کند.

آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.

ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص بیماری یا تصمیم گیری در مورد نحوه درمان آن انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.

بعضی از آزمایشات هر از چندگاهی پس از پایان درمان انجام می شود. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا وضعیت شما تغییر کرده است. این آزمایشات را بعضی اوقات آزمایش پیگیری یا معاینه می نامند.

پس از درمان ، آزمایش پیگیری با MRI برای چندین سال انجام می شود تا بررسی شود که آیا تومور دوباره بازگشته است.

گزینه های درمان کرانیوفارنژیومای کودکی

در این قسمت

• کرانیوفارنژیومای کودکی تازه تشخیص داده شده

• کرانیوفارنژیومای مکرر دوران کودکی

برای کسب اطلاعات در مورد روش های درمانی ذکر شده در زیر ، به بخش بررسی گزینه درمان مراجعه کنید.

کرانیوفارنژیومای کودکی تازه تشخیص داده شده

درمان کرانیوفارنژیومای کودکی که به تازگی تشخیص داده شده است ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی (برداشتن کامل) با یا بدون پرتودرمانی.

• برداشتن جزئی و به دنبال آن پرتودرمانی.

• تخلیه کیست با یا بدون پرتودرمانی یا جراحی.

• ایمونوتراپی داخل حفره ای یا داخل سیستیک (اینترفرون آلفا).

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

کرانیوفارنژیومای مکرر دوران کودکی

کرانیوفارنژیوم بدون توجه به اینکه اولین بار چگونه درمان شده است ممکن است عود کند (بازگردد). گزینه های درمان کرانیوفارنژیومای مکرر در دوران کودکی به نوع درمانی که در هنگام تشخیص تومور برای اولین بار و نیازهای کودک انجام شد بستگی دارد.

درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• جراحی (برداشتن).

• پرتودرمانی با اشعه خارجی.

• رادیو جراحی استریوتاکتیک.

• پرتودرمانی درون حفره ای.

• شیمی درمانی داخل حفره ای.

• ایمونوتراپی داخل وریدی (سیستمیک) یا داخل حفره ای (اینترفرون آلفا).

• تخلیه کیست.

• یک آزمایش بالینی که نمونه ای از تومور بیمار را برای تغییرات خاص ژنی بررسی می کند. نوع درمان هدفمندی که به بیمار داده می شود به نوع تغییر ژن بستگی دارد.

از جستجوی کارآزمایی بالینی ما برای یافتن آزمایشات بالینی سرطان پشتیبانی شده از NCI که بیماران را می پذیرند استفاده کنید. می توانید آزمایشات را براساس نوع سرطان ، سن بیمار و محل آزمایشات جستجو کنید. اطلاعات عمومی در مورد آزمایشات بالینی نیز موجود است.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد کرانیوفارنژیومای کودکی و سایر تومورهای مغزی دوران کودکی

برای اطلاعات بیشتر در مورد کرانیوفارنژیومای کودکی و سایر تومورهای مغزی دوران کودکی ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• کنسرسیوم تومور مغزی کودکان (PBTC) انکار مسئولیت

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان در دوران کودکی و سایر منابع عمومی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• درباره سرطان

• سرطان های دوران کودکی

• CureSearch برای کودکان سرطان رد مسئولیت

• اثرات دیررس درمان سرطان در دوران کودکی

• نوجوانان و بزرگسالان جوان مبتلا به سرطان

• کودکان مبتلا به سرطان: راهنمای والدین

• سرطان در کودکان و نوجوانان

• صحنه سازی

• کنار آمدن با سرطان

• س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید

• برای بازماندگان و مراقبان