Types/brain/patient/child-brain-treatment-pdq

بررسی اجمالی درمان تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی

اطلاعات عمومی درمورد تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی

امتیاز کلیدی

• تومور مغزی یا نخاعی در دوران کودکی بیماری است که در آن سلول های غیرطبیعی در بافت های مغز یا نخاع تشکیل می شود.

• مغز بسیاری از عملکردهای مهم بدن را کنترل می کند.

• نخاع مغز را با اعصاب اکثر نقاط بدن متصل می کند.

• تومورهای مغز و نخاع نوع متداول سرطان در دوران کودکی است.

• علت بیشتر تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی مشخص نیست.

• علائم و نشانه های تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی در هر کودکی یکسان نیست.

• آزمایشاتی که مغز و نخاع را بررسی می کنند برای تشخیص (یافتن) تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی استفاده می شود.

• بیشتر تومورهای مغزی دوران کودکی در جراحی تشخیص داده می شوند.

• برخی از تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی با آزمایش های تصویربرداری تشخیص داده می شوند.

• عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) را تحت تأثیر قرار می دهند.

تومور مغزی یا نخاعی در دوران کودکی بیماری است که در آن سلول های غیرطبیعی در بافت های مغز یا نخاع تشکیل می شود.

انواع مختلفی از تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی وجود دارد. تومورها در اثر رشد غیر طبیعی سلول ها ایجاد می شوند و ممکن است در مناطق مختلف مغز یا نخاع شروع شوند.

تومورها ممکن است خوش خیم (نه سرطانی) یا بدخیم (سرطانی) باشند. تومورهای خوش خیم مغز رشد کرده و مناطق مجاور مغز را تحت فشار قرار می دهند. آنها بندرت در بافتهای دیگر گسترش می یابند. تومورهای بدخیم مغزی احتمالاً به سرعت رشد کرده و به سایر بافتهای مغزی گسترش می یابند. هنگامی که یک تومور به ناحیه ای از مغز رشد می کند یا به آن فشار می آورد ، ممکن است آن قسمت از مغز را به همان شکل که باید کار کند متوقف کند. تومورهای خوش خیم و بدخیم مغز می توانند علائم یا نشانه هایی ایجاد کنند و نیاز به درمان دارند.

با هم ، مغز و نخاع سیستم عصبی مرکزی (CNS) را تشکیل می دهند.

مغز بسیاری از عملکردهای مهم بدن را کنترل می کند.

مغز سه قسمت عمده دارد:

• مخ بزرگترین قسمت مغز است. بالای سر است. مخ مخ ، تفکر ، یادگیری ، حل مسئله ، احساسات ، گفتار ، خواندن ، نوشتن و حرکت ارادی را کنترل می کند.

• مخچه در قسمت پایین پشت مغز (نزدیک وسط پشت سر) است. این حرکت ، تعادل و حالت را کنترل می کند.

• ساقه مغز مغز را به نخاع متصل می کند. در پایین ترین قسمت مغز (درست بالای پشت گردن) است. ساقه مغز تنفس ، ضربان قلب و اعصاب و عضلات مورد استفاده در دیدن ، شنیدن ، راه رفتن ، صحبت و غذا را کنترل می کند.

آناتومی مغز. ناحیه سوپرانتوریال (قسمت فوقانی مغز) شامل مخچه ، بطن جانبی و بطن سوم (با مایع مغزی نخاعی نشان داده شده به رنگ آبی) ، شبکه کوروئید ، غده صنوبری ، هیپوتالاموس ، غده هیپوفیز و عصب بینایی است. حفره خلفی / ناحیه زیر دهانی (قسمت تحتانی پشت مغز) شامل مخچه ، تکتوم ، بطن چهارم و ساقه مغز (مغز میانی ، پونس و مدولا) است. تورتوریم سوپراتورنوریوم را از ایندفرانتریوم (صفحه راست) جدا می کند. جمجمه و مننژ از مغز و نخاع محافظت می کنند (صفحه سمت چپ).

نخاع مغز را با اعصاب اکثر نقاط بدن متصل می کند.

نخاع ستونی از بافت عصبی است که از ساقه مغز به پایین مرکز پشت می ریزد. توسط سه لایه نازک از بافت به نام غشاها پوشانده شده است. این غشاها توسط مهره ها (استخوان های پشتی) احاطه شده اند. اعصاب نخاعی پیام هایی را بین مغز و بقیه اعضای بدن حمل می کنند ، مانند پیامی که از مغز برای حرکت عضلات ایجاد می شود یا پیامی از پوست به مغز برای لمس احساس می شود.

تومورهای مغز و نخاع نوع متداول سرطان در دوران کودکی است.

اگرچه سرطان در کودکان نادر است ، تومورهای مغز و نخاع پس از سرطان خون ، دومین نوع شایع سرطان در کودکان است. تومورهای مغزی هم در کودکان و هم در بزرگسالان رخ می دهد. درمان کودکان معمولاً با درمان بزرگسالان متفاوت است. (برای اطلاعات بیشتر در مورد درمان بزرگسالان به خلاصه در مورد درمان تومورهای سیستم عصبی مرکزی بزرگسالان مراجعه کنید.)

این خلاصه درمان تومورهای اولیه مغز و نخاع (تومورهایی که از مغز و نخاع شروع می شوند) را توصیف می کند. درمان تومورهای متاستاتیک مغز و نخاع در این خلاصه آورده نشده است. تومورهای متاستاتیک توسط سلولهای سرطانی ایجاد می شوند که از قسمت های دیگر بدن شروع می شوند و به مغز یا نخاع گسترش می یابند.

علت بیشتر تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی مشخص نیست.

علائم و نشانه های تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی در هر کودکی یکسان نیست.

علائم و نشانه ها به موارد زیر بستگی دارد:

• جایی که تومور در مغز یا نخاع تشکیل می شود.

• اندازه تومور.

• سرعت رشد تومور چقدر است.

• سن و رشد کودک.

علائم و نشانه ها ممکن است در اثر تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی یا سایر شرایط از جمله سرطان گسترش یافته به مغز ایجاد شود. اگر فرزند شما یکی از موارد زیر را دارد با پزشک کودک خود مشورت کنید:

علائم و نشانه های تومور مغزی

• سردرد یا سردرد صبحگاهی که پس از استفراغ برطرف می شود.

• حالت تهوع و استفراغ مکرر.

• مشکلات بینایی ، شنوایی و گفتاری.

• از دست دادن تعادل و مشکل در راه رفتن.

• خواب آلودگی غیرمعمول یا تغییر در سطح فعالیت.

• تغییرات غیرمعمول در شخصیت یا رفتار.

• تشنج

• افزایش اندازه سر (در نوزادان).

علائم و نشانه های تومور نخاع

• کمر درد یا دردی که از پشت به سمت بازوها یا پاها گسترش می یابد.

• تغییر در عادات روده یا مشکل در ادرار کردن.

• ضعف در پاها.

• مشکل در راه رفتن

علاوه بر این علائم و نشانه های تومورهای مغز و نخاع ، برخی از کودکان قادر به رسیدن به مراحل مهم رشد و نمو مانند نشستن ، راه رفتن و صحبت با جملات نیستند.

آزمایشاتی که مغز و نخاع را بررسی می کنند برای تشخیص (یافتن) تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی استفاده می شود.

ممکن است از آزمونها و روشهای زیر استفاده شود:

• معاینه جسمی و تاریخچه: معاینه بدن برای بررسی علائم عمومی سلامتی ، از جمله بررسی علائم بیماری مانند توده یا هر چیز غیرعادی به نظر می رسد. همچنین سابقه ای از عادات بهداشتی بیمار و بیماری ها و معالجه های گذشته بیمار گرفته خواهد شد.

• معاینه مغز و اعصاب: مجموعه ای از سالات و آزمایشات برای بررسی عملکرد مغز ، نخاع و عملکرد عصب. این آزمون وضعیت روانی ، هماهنگی و توانایی راه رفتن طبیعی فرد و میزان عملکرد عضلات ، حواس و رفلکس ها را بررسی می کند. این را ممکن است یک آزمایش عصبی یا یک آزمایش عصبی نیز نامیده شود.

• MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) با گادولینیوم: روشی است که با استفاده از آهنربا ، امواج رادیویی و کامپیوتر می توان مجموعه ای از تصاویر دقیق از مغز و نخاع را تهیه کرد. ماده ای به نام گادولینیوم به داخل ورید تزریق می شود. گادولینیوم در اطراف سلولهای سرطانی جمع می شود تا در تصویر روشن تر نشان داده شوند. به این روش تصویربرداری تشدید مغناطیسی هسته ای (NMRI) نیز گفته می شود.

• آزمایش نشانگر تومور سرم: روشی است که در آن نمونه خون برای اندازه گیری مقادیر برخی مواد آزاد شده در خون توسط اندامها ، بافتها یا سلولهای تومور در بدن بررسی می شود. برخی مواد خاص با افزایش میزان خون در خون با انواع خاصی از سرطان در ارتباط هستند. به این موارد تومور مارکر گفته می شود.

بیشتر تومورهای مغزی دوران کودکی در جراحی تشخیص داده می شوند.

اگر پزشکان فکر کنند ممکن است تومور مغزی وجود داشته باشد ، ممکن است برای برداشتن نمونه ای از بافت نمونه برداری انجام شود. برای تومورهای مغز ، نمونه برداری با برداشتن بخشی از جمجمه و استفاده از سوزن برای برداشتن نمونه ای از بافت انجام می شود. یک آسیب شناس برای یافتن سلولهای سرطانی ، بافت را زیر میکروسکوپ مشاهده می کند. در صورت یافتن سلول های سرطانی ، پزشک ممکن است در همان عمل جراحی تا حد امکان تومور را از بین ببرد. آسیب شناس سلول های سرطانی را بررسی می کند تا نوع و درجه تومور مغزی را دریابد. درجه تومور براساس چگونگی غیرطبیعی بودن سلولهای سرطانی در زیر میکروسکوپ و سرعت رشد و گسترش تومور است.

کرانیوتومی: یک سوراخ در جمجمه ایجاد می شود و یک قطعه از جمجمه برداشته می شود تا بخشی از مغز نشان داده شود.

آزمایش زیر ممکن است روی نمونه بافتی که برداشته شده انجام شود:

• ایمونوهیستوشیمی: یک آزمایش آزمایشگاهی که با استفاده از آنتی بادی ها می توان آنتی ژن های خاص (مارکرها) را در نمونه بافت بیمار بررسی کرد. آنتی بادی ها معمولاً به یک آنزیم یا یک رنگ فلورسنت مرتبط هستند. پس از اتصال آنتی بادی ها به یک آنتی ژن خاص در نمونه بافت ، آنزیم یا رنگ فعال می شود و سپس می توان آنتی ژن را در زیر میکروسکوپ مشاهده کرد. این نوع آزمایش برای کمک به تشخیص سرطان و کمک به تشخیص نوعی از سرطان از نوع دیگر سرطان استفاده می شود.

برخی از تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی با آزمایش های تصویربرداری تشخیص داده می شوند.

گاهی اوقات نمی توان بیوپسی یا جراحی را با خیال راحت انجام داد زیرا تومور در مغز یا نخاع تشکیل شده است. این تومورها براساس نتایج آزمایشات تصویربرداری و سایر اقدامات تشخیص داده می شوند.

عوامل خاصی پیش آگهی (احتمال بهبودی) را تحت تأثیر قرار می دهند.

پیش آگهی (احتمال بهبودی) به موارد زیر بستگی دارد:

• آیا بعد از جراحی سلولهای سرطانی باقی مانده است یا خیر.

• نوع تومور

• جایی که تومور در بدن است.

• سن کودک.

• این که آیا تومور به تازگی تشخیص داده شده یا عود کرده است (برگردید).

مرحله بندی تومورهای مغز و نخاع در دوران کودکی

امتیاز کلیدی

• در تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی ، گزینه های درمان بر اساس عوامل مختلفی است.

• اطلاعات حاصل از آزمایشات و رویه های انجام شده برای شناسایی (یافتن) تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی برای تعیین گروه خطر تومور استفاده می شود.

• تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ممکن است پس از درمان عود کنند (دوباره برگردند).

در تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی ، گزینه های درمان بر اساس عوامل مختلفی است.

مرحله بندی مرحله ای است که برای کشف میزان سرطان وجود دارد و اینکه آیا سرطان در مغز ، نخاع یا سایر قسمت های بدن گسترش یافته است. دانستن مرحله برای برنامه ریزی درمان سرطان مهم است.

در تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ، سیستم استاندارد مرحله بندی وجود ندارد. در عوض ، برنامه درمان سرطان به عوامل مختلفی بستگی دارد:

• نوع تومور و مکانی که تومور در مغز تشکیل شده است.

• خواه تومور به تازگی تشخیص داده شده باشد یا عود کند. تومور جدیدی در مغز یا نخاع تشخیص داده شده است که هرگز درمان نشده است. تومور مغزی یا نخاعی مکرر در دوران کودکی ، توموری است که پس از درمان دوباره عود کرده (دوباره برگردد). تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی ممکن است در همان مکان یا در قسمت دیگری از مغز یا نخاع برگردند. گاهی اوقات آنها به قسمت دیگری از بدن برمی گردند. تومور ممکن است سالها پس از اولین درمان دوباره برگردد. آزمایشات و روشها ، از جمله بیوپسی ، که برای تشخیص و مرحله بندی تومور انجام شده است ، ممکن است برای کشف مجدد تومور انجام شود.

• درجه تومور. درجه تومور براساس چگونگی غیرطبیعی بودن سلولهای سرطانی در زیر میکروسکوپ و سرعت رشد و گسترش تومور است. برای دانستن درجه تومور و وجود سلول های سرطانی پس از جراحی برای برنامه ریزی ، مهم است. درجه تومور برای برنامه ریزی برای درمان انواع تومورهای مغز و نخاع استفاده نمی شود.

• گروه خطر تومور. گروه های ریسک یا خطر متوسط ​​و کم خطر یا کم خطر ، متوسط ​​و پر خطر هستند. گروه های خطر بر اساس میزان تومور باقی مانده پس از جراحی ، گسترش سلول های سرطانی در مغز و نخاع یا به سایر قسمت های بدن ، جایی که تومور تشکیل شده است ، و سن کودک است. از گروه خطر برای برنامه ریزی برای درمان انواع تومورهای مغز و نخاع استفاده نمی شود.

اطلاعات حاصل از آزمایشات و رویه های انجام شده برای شناسایی (یافتن) تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی برای تعیین گروه خطر تومور استفاده می شود.

پس از برداشتن تومور در جراحی ، برخی از آزمایشات مورد استفاده برای تشخیص تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی برای کمک به تعیین گروه خطر تومور تکرار می شوند (به بخش اطلاعات عمومی مراجعه کنید). این به منظور کشف میزان تومور پس از جراحی است.

آزمایشات و روشهای دیگری نیز ممکن است انجام شود تا مشخص شود آیا سرطان گسترش یافته است:

• پنچری کمر: روشی است که برای جمع آوری مایع مغزی نخاعی (CSF) از ستون فقرات استفاده می شود. این کار با قرار دادن یک سوزن بین دو استخوان در ستون فقرات و داخل CSF در اطراف نخاع و برداشتن نمونه ای از مایع انجام می شود. نمونه CSF از نظر میکروسکوپ از نظر انتشار تومور به CSF بررسی می شود. همچنین ممکن است نمونه از نظر مقدار پروتئین و گلوکز بررسی شود. مقدار پروتئین بیشتر از حد طبیعی یا گلوکز کمتر از حد طبیعی ممکن است نشانه تومور باشد. این روش LP یا نخاعی نیز نامیده می شود. از پنچر کمر معمولاً برای مرحله بندی تومورهای نخاع در دوران کودکی استفاده نمی شود.

پنچری کمر. یک بیمار در حالت خمیده روی میز قرار می گیرد. بعد از بی حس شدن یک ناحیه کوچک در قسمت پایین کمر ، یک سوزن نخاعی (یک سوزن بلند و باریک) در قسمت پایین ستون نخاع قرار داده می شود تا مایع مغزی نخاعی خارج شود (CSF ، با رنگ آبی نشان داده شده است). ممکن است مایعات برای آزمایش به آزمایشگاه ارسال شود.

• اسکن استخوان: روشی برای بررسی وجود سلولهای تقسیم کننده سریع مانند سلولهای سرطانی در استخوان. مقدار بسیار کمی ماده رادیواکتیو به داخل ورید تزریق می شود و از طریق جریان خون عبور می کند. مواد رادیواکتیو در استخوانهای مبتلا به سرطان جمع می شوند و توسط اسکنر شناسایی می شوند.

• آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان: برداشتن مغز استخوان ، خون و تکه کوچکی از استخوان با قرار دادن یک سوزن توخالی در استخوان ران یا استخوان سینه. یک آسیب شناس مغز استخوان ، خون و استخوان را در زیر میکروسکوپ مشاهده می کند تا علائم سرطان را جستجو کند.

آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان. بعد از بی حس شدن ناحیه کوچکی از پوست ، یک سوزن مغز استخوان به استخوان ران کودک وارد می شود. نمونه های خون ، استخوان و مغز استخوان برای معاینه زیر میکروسکوپ برداشته می شود.

تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ممکن است پس از درمان عود کنند (دوباره برگردند).

تومور مغزی یا نخاعی مکرر در دوران کودکی ، توموری است که پس از درمان دوباره عود کرده (دوباره برگردد). تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی ممکن است در همان مکان یا در قسمت دیگری از مغز برگردند. گاهی اوقات آنها به قسمت دیگری از بدن برمی گردند. تومور ممکن است سالها پس از اولین درمان دوباره برگردد. آزمایشات و مراحل تشخیصی و مرحله ای ، از جمله بیوپسی ، ممکن است برای اطمینان از عود تومور انجام شود.

بررسی اجمالی گزینه درمان

امتیاز کلیدی

• انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به تومورهای مغز و نخاع وجود دارد.

• کودکان مبتلا به تومورهای مغز یا نخاع باید درمان خود را توسط تیمی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی متخصص انجام دهند

• درمان تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی.

• تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ممکن است علائم یا نشانه هایی ایجاد کند که قبل از تشخیص سرطان شروع شده و ماهها یا سالها ادامه دارد.

• درمان تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

• از سه نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

• عمل جراحی

• پرتو درمانی

• شیمی درمانی

• انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

• شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی

• بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

• بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

• ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به تومورهای مغز و نخاع وجود دارد.

انواع مختلفی از درمان برای کودکان مبتلا به تومورهای مغز و نخاع در دسترس است. برخی از درمان ها استاندارد هستند (روش درمانی که در حال حاضر استفاده می شود) و برخی دیگر در آزمایشات بالینی در حال آزمایش هستند. یک کارآزمایی بالینی درمانی یک مطالعه تحقیقاتی است که به منظور کمک به بهبود درمان های فعلی یا به دست آوردن اطلاعات در مورد روش های درمانی جدید برای بیماران مبتلا به سرطان انجام می شود. هنگامی که آزمایشات بالینی نشان می دهد که یک درمان جدید بهتر از درمان استاندارد است ، ممکن است درمان جدید به یک درمان استاندارد تبدیل شود.

از آنجا که سرطان در کودکان نادر است ، شرکت در یک آزمایش بالینی باید مورد توجه قرار گیرد. آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. برخی از آزمایشات بالینی فقط برای بیمارانی که درمان را آغاز نکرده اند امکان پذیر است.

کودکان مبتلا به تومورهای مغز یا نخاع باید درمان خود را توسط تیمی از ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی متخصص در زمینه درمان تومورهای مغزی و نخاعی کودکان برنامه ریزی کنند.

نظارت بر درمان توسط یک متخصص انکولوژیک کودکان ، پزشکی متخصص در درمان کودکان مبتلا به سرطان انجام خواهد شد. متخصص انکولوژی کودکان با سایر ارائه دهندگان خدمات بهداشتی که در زمینه درمان کودکان مبتلا به تومور مغزی متخصص هستند و در زمینه های خاصی از پزشکی متخصص هستند ، کار می کند. اینها ممکن است شامل متخصصان زیر باشد:

• متخصص اطفال

• جراح مغز و اعصاب.

• متخصص مغز و اعصاب

• متخصص مغز و اعصاب

• متخصص مغز و اعصاب

• متخصص مغز و اعصاب

• انکولوژیست پرتوی.

• متخصص غدد.

• روانشناس.

• چشم پزشک.

• متخصص توانبخشی.

• کارگر اجتماعی.

• متخصص پرستار.

تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ممکن است علائم یا نشانه هایی ایجاد کند که قبل از تشخیص سرطان شروع شده و ماهها یا سالها ادامه دارد.

تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ممکن است علائم یا نشانه هایی ایجاد کند که برای ماهها یا سالها ادامه دارد. علائم یا نشانه های ناشی از تومور ممکن است قبل از تشخیص شروع شود. علائم یا نشانه های ناشی از درمان ممکن است در طول یا بلافاصله پس از درمان شروع شود.

درمان تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ممکن است عوارض جانبی ایجاد کند.

برای اطلاعات در مورد عوارض جانبی که در طول درمان سرطان آغاز می شود ، به صفحه عوارض جانبی ما مراجعه کنید.

عوارض جانبی ناشی از درمان سرطان که پس از درمان آغاز می شود و ماهها یا سالها ادامه دارد ، اثرات دیررس است. اثرات دیررس درمان سرطان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مشکلات جسمی

• تغییر در روحیه ، احساسات ، تفکر ، یادگیری یا حافظه.

• سرطان های دوم (انواع جدید سرطان).

برخی از اثرات دیررس ممکن است تحت درمان یا کنترل قرار گیرند. صحبت با پزشکان کودک در مورد تأثیرات درمان سرطان بر کودک مهم است. (برای اطلاعات بیشتر به خلاصه در مورد اثرات متاخر درمان سرطان در دوران کودکی مراجعه کنید).

از سه نوع درمان استاندارد استفاده می شود:

عمل جراحی

ممکن است از جراحی برای تشخیص و درمان تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی استفاده شود. به بخش اطلاعات عمومی این خلاصه مراجعه کنید.

پرتو درمانی

پرتودرمانی نوعی درمان سرطانی است که از اشعه ایکس با انرژی بالا یا انواع دیگر پرتودرمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی یا جلوگیری از رشد آنها استفاده می کند. دو نوع پرتودرمانی وجود دارد:

• پرتودرمانی خارجی از دستگاهی خارج از بدن برای ارسال اشعه به سمت سرطان استفاده می کند.

• در پرتودرمانی داخلی از ماده رادیواکتیو مهر و موم شده در سوزن ها ، دانه ها ، سیم ها یا کاتترهایی استفاده می شود که مستقیماً در سرطان یا نزدیک آن قرار می گیرند.

نحوه انجام پرتودرمانی به نوع سرطان تحت درمان بستگی دارد. پرتودرمانی خارجی برای درمان تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی استفاده می شود.

شیمی درمانی

شیمی درمانی نوعی درمان سرطانی است که از داروها برای جلوگیری از رشد سلولهای سرطانی استفاده می کند ، یا با از بین بردن سلول ها و یا با توقف تقسیم آنها. وقتی شیمی درمانی از طریق دهان انجام می شود یا به داخل ورید یا عضله تزریق می شود ، داروها وارد جریان خون می شوند و می توانند به سلول های سرطانی در سراسر بدن برسند (شیمی درمانی سیستمیک). وقتی شیمی درمانی مستقیماً در مایع مغزی نخاعی ، اندامی یا حفره ای از بدن مانند شکم قرار گیرد ، داروها عمدتاً سلولهای سرطانی را در آن مناطق تحت تأثیر قرار می دهند (شیمی درمانی منطقه ای). نحوه انجام شیمی درمانی به نوع و مرحله سرطان تحت درمان بستگی دارد.

داروهای ضد سرطان که از طریق دهان یا ورید برای درمان تومورهای مغز و نخاع داده می شوند نمی توانند از سد خونی مغزی عبور کرده و وارد مایعی شوند که مغز و نخاع را احاطه کرده است. در عوض ، داروی ضد سرطان به فضای پر از مایعات تزریق می شود تا سلول های سرطانی در آنجا از بین برود. به این روش شیمی درمانی داخل روده گفته می شود.

انواع جدیدی از درمان در آزمایشات بالینی در حال آزمایش است.

این بخش خلاصه درمانهایی را توصیف می کند که در آزمایشات بالینی در حال مطالعه هستند. ممکن است در مورد هر روش درمانی جدیدی که مطالعه می شود ذکر نشود. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی از وب سایت NCI در دسترس است.

شیمی درمانی با دوز بالا با پیوند سلول های بنیادی

دوزهای زیادی از شیمی درمانی برای از بین بردن سلولهای سرطانی انجام می شود. سلولهای سالم ، از جمله سلولهای خون ساز ، نیز توسط درمان سرطان از بین می روند. پیوند سلول های بنیادی درمانی برای جایگزینی سلول های خون ساز است. سلولهای بنیادی (سلولهای خونی نابالغ) از خون یا مغز استخوان بیمار یا اهدا کننده خارج شده و منجمد و ذخیره می شوند. پس از انجام شیمی درمانی توسط بیمار ، سلولهای بنیادی ذخیره شده ذوب شده و از طریق تزریق به بیمار تحویل داده می شوند. این سلولهای بنیادی دوباره جوش خورده به سلولهای خونی بدن تبدیل شده و آنها را بازیابی می کنند.

بیماران ممکن است بخواهند در مورد شرکت در یک آزمایش بالینی فکر کنند.

برای برخی از بیماران ، شرکت در یک آزمایش بالینی ممکن است بهترین انتخاب درمانی باشد. پژوهشهای بالینی بخشی از فرایند تحقیقات سرطان است. آزمایشات بالینی انجام می شود تا معلوم شود آیا درمان های جدید سرطان ایمن و مثر هستند یا بهتر از درمان استاندارد.

بسیاری از درمانهای استاندارد امروزی سرطان بر اساس آزمایشات بالینی قبلی است. بیمارانی که در یک کارآزمایی بالینی شرکت می کنند ممکن است درمان استاندارد را دریافت کنند یا در زمره اولین کسانی باشند که درمان جدید دریافت می کنند.

بیمارانی که در آزمایشات بالینی شرکت می کنند نیز به بهبود روش درمان سرطان در آینده کمک می کنند. حتی وقتی آزمایش های بالینی منجر به درمان های جدید مثر نمی شود ، آنها اغلب به س questionsالات مهم پاسخ می دهند و به پیشرفت تحقیقات کمک می کنند.

بیماران می توانند قبل ، در حین یا بعد از شروع درمان سرطان خود وارد آزمایشات بالینی شوند.

برخی از آزمایشات بالینی فقط شامل بیمارانی است که هنوز درمانی دریافت نکرده اند. سایر آزمایشات درمانی برای بیماران مبتلا به سرطان بهتر نشده است. همچنین آزمایشات بالینی وجود دارد که روش های جدیدی را برای جلوگیری از عود سرطان (بازگشت) یا کاهش عوارض جانبی درمان سرطان آزمایش می کند.

آزمایشات بالینی در بسیاری از مناطق کشور در حال انجام است. اطلاعات مربوط به آزمایشات بالینی پشتیبانی شده توسط NCI را می توان در صفحه جستجوی آزمایشات بالینی NCI یافت. آزمایشات بالینی که توسط سازمانهای دیگر پشتیبانی می شود ، می توانید در وب سایت ClinicalTrials.gov پیدا کنید.

ممکن است به آزمایش های پیگیری نیاز باشد.

برخی از آزمایشاتی که برای تشخیص سرطان یا فهمیدن مرحله سرطان انجام شده است ، ممکن است تکرار شوند. برخی آزمایشات تکرار می شوند تا ببینند درمان چقدر خوب است. تصمیم گیری در مورد ادامه ، تغییر یا توقف درمان ممکن است براساس نتایج این آزمایشات باشد.

بعضی از آزمایشات هر از چندگاهی پس از پایان درمان انجام می شود. نتایج این آزمایشات می تواند نشان دهد که آیا وضعیت فرزند شما تغییر کرده یا سرطان عود کرده است (دوباره برگردید). این آزمایشات را بعضی اوقات آزمایش پیگیری یا معاینه می نامند.

درمان تومورهای مغزی تازه تشخیص داده شده و عود کننده در دوران کودکی

مغز از سلولهای مختلفی ساخته شده است. تومورهای مغزی دوران کودکی بر اساس نوع سلولی که سرطان در آن تشکیل شده و در آنجا رشد تومور در CNS وجود دارد ، دسته بندی و درمان می شوند. برخی از انواع تومورها بر اساس نحوه مشاهده تومور در زیر میکروسکوپ و اینکه آیا تغییرات ژنی خاصی دارد ، به زیرگروه ها تقسیم می شوند. برای لیستی از انواع تومور و اطلاعات مرحله بندی و درمان تومورهای مغزی که در دوران کودکی تازه تشخیص داده شده و راجعه هستند ، به جدول 1 مراجعه کنید.

درمان تومورهای نخاع در دوران کودکی تازه تشخیص داده شده و عود کننده

تومورها از انواع سلولهای مختلف در نخاع تشکیل می شوند. تومورهای نخاع درجه پایین معمولاً گسترش نمی یابند. تومورهای نخاعی با درجه بالا ممکن است به مکان های دیگر نخاع یا مغز گسترش یابد. برای اطلاعات بیشتر در مورد مرحله بندی و درمان تومورهای نخاع در دوران کودکی که به تازگی تشخیص داده شده و عود می کنند ، به خلاصه زیر مراجعه کنید:

• درمان آستروسیتوما در دوران کودکی

• درمان تومورهای جنینی سیستم عصبی مرکزی کودکی

• درمان اپاندیمومای کودکی

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد تومورهای مغزی و نخاعی دوران کودکی

برای اطلاعات بیشتر در مورد تومورهای مغزی و نخاعی در دوران کودکی ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• کنسرسیوم تومور مغزی کودکان (PBTC) انکار مسئولیت

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سرطان در دوران کودکی و سایر منابع عمومی سرطان ، به موارد زیر مراجعه کنید:

• درباره سرطان

• سرطان های دوران کودکی

• CureSearch برای کودکان سرطان رد مسئولیت

• اثرات دیررس درمان سرطان در دوران کودکی

• نوجوانان و بزرگسالان جوان مبتلا به سرطان

• کودکان مبتلا به سرطان: راهنمای والدین

• سرطان در کودکان و نوجوانان

• صحنه سازی

• کنار آمدن با سرطان

• س Quesالاتی در مورد سرطان از پزشک خود بپرسید

• برای بازماندگان و مراقبان