درباره سرطان / درمان / آزمایشات بالینی / بیماری / سارکوم رحم / درمان
آزمایشات بالینی درمان سارکوم رحم
آزمایشات بالینی مطالعات تحقیقی است که افراد را درگیر می کند. آزمایشات بالینی موجود در این لیست برای درمان سارکوم رحم است. تمام آزمایشات موجود در این لیست توسط NCI پشتیبانی می شوند.
اطلاعات اساسی NCI درمورد آزمایشات بالینی انواع و مراحل آزمایشات و نحوه انجام آنها را توضیح می دهد. در آزمایشات بالینی روش های جدیدی برای پیشگیری ، تشخیص یا درمان بیماری بررسی می شود. ممکن است بخواهید به فکر شرکت در یک آزمایش بالینی باشید. برای تصمیم گیری در مورد مناسب بودن با پزشک با پزشک خود صحبت کنید.
آزمایشات 1-5 از 5
Nivolumab در درمان بیماران مبتلا به سرطان متاستاتیک یا عودکننده رحم
این آزمایش فاز II ، میزان کارایی nivolumab در معالجه بیماران مبتلا به سرطان رحم را که به سایر نقاط بدن (متاستاتیک) گسترش یافته یا پس از یک دوره بهبودی (عود کننده) برمی گردد ، بررسی می کند. ایمونوتراپی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند nivolumab ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند و در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند.
مکان: 7 مکان
براکتراپی کاف واژینال با دوره کوتاه در معالجه بیماران مبتلا به مرحله I-II سرطان آندومتر
این کارآزمایی فاز III تصادفی ، براکی تراپی کاف کاف واژینال را با دوره کوتاه بررسی می کند تا ببیند که در مقایسه با روش مراقبت از براکت تراپی کاف واژن در معالجه بیماران مبتلا به سرطان آندومتر رحم مرحله I-II ، چقدر کار می کند. براکتراپی کاف واژینال با دوره کوتاه ، که به عنوان پرتودرمانی داخلی نیز شناخته می شود ، از مواد رادیواکتیو (در یک دوره کوتاه تر) که مستقیماً درون تومور در قسمت فوقانی واژن قرار دارد و برای از بین بردن سلولهای تومور استفاده می کند.
مکان: 7 مکان
تجزیه و تحلیل سریع و ارزیابی پاسخ آزمایش ضد ترکیبی ضد نئوپلاستیک در تومورهای نادر (سرطان نادر): RARE 1 Nilotinib و Paclitaxel
زمینه: افراد مبتلا به سرطان های نادر اغلب گزینه های درمانی محدودی دارند. زیست شناسی سرطان های نادر به خوبی شناخته نشده است. محققان می خواهند روش های درمانی بهتری برای این سرطان ها پیدا کنند. آنها می خواهند 2 دارو را آزمایش کنند که به طور جداگانه مصرف شده است ، به افراد مبتلا به سرطان های غیر نادر کمک کرده است. آنها می خواهند ببینند که آیا این داروها با هم باعث می شوند سرطان های نادر کوچک یا رشد نکنند. هدف: برای یادگیری اینکه آیا نیلوتینیب و پاکلیتاکسل به نفع افراد مبتلا به سرطان های نادر است. واجد شرایط بودن: افراد 18 ساله و بالاتر که مبتلا به سرطان نادر و پیشرفته ای هستند که پس از دریافت درمان استاندارد پیشرفت کرده است یا درمان موثری برای آنها وجود ندارد. طراحی: شرکت کنندگان با سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی غربال می شوند. آنها آزمایش خون و ادرار خواهند داد. در صورت نیاز آزمایش بارداری انجام می دهند. آنها یک الکتروکاردیوگرام برای بررسی قلب خود خواهند داشت. آنها برای اندازه گیری تومورهای خود اسکن تصویربرداری خواهند کرد. شرکت کنندگان در طول مطالعه آزمایشات غربالگری را تکرار می کنند. شرکت کنندگان نیلوتینیب و پاکلیتاکسل دریافت می کنند. داروها در چرخه های 28 روزه تجویز می شوند. نیلوتینیب کپسولی است که دو بار در روز از طریق دهان مصرف می شود. به پاکلیتاکسل از طریق خط محیطی یا خط مرکزی یک بار در هفته و در 3 هفته اول هر چرخه تجویز می شود. شرکت کنندگان یک دفترچه خاطرات پزشکی را نگه می دارند. آنها هنگام مصرف داروهای مورد مطالعه و هرگونه عوارض جانبی ممکن است آنها را ردیابی کنند. شرکت کنندگان ممکن است نمونه برداری از تومور اختیاری داشته باشند. شرکت کنندگان می توانند در مطالعه باقی بمانند تا زمانی که بیماریشان بدتر شود یا عوارض جانبی غیر قابل تحمل داشته باشند. شرکت کنندگان حدود 30 روز پس از مصرف آخرین دوز داروهای مورد مطالعه ، یک تماس تلفنی پیگیری خواهند داشت. شرکت کنندگان نیلوتینیب و پاکلیتاکسل دریافت می کنند. داروها در چرخه های 28 روزه تجویز می شوند. نیلوتینیب کپسولی است که دو بار در روز از طریق دهان مصرف می شود. به پاکلیتاکسل از طریق خط محیطی یا خط مرکزی یک بار در هفته و در 3 هفته اول هر چرخه تجویز می شود. شرکت کنندگان یک دفترچه خاطرات پزشکی را نگه می دارند. آنها هنگام مصرف داروهای مورد مطالعه و هرگونه عوارض جانبی ممکن است آنها را ردیابی کنند. شرکت کنندگان ممکن است نمونه برداری از تومور اختیاری داشته باشند. شرکت کنندگان می توانند در مطالعه باقی بمانند تا زمانی که بیماریشان بدتر شود یا عوارض جانبی غیر قابل تحمل داشته باشند. شرکت کنندگان حدود 30 روز پس از مصرف آخرین دوز داروهای مورد مطالعه ، یک تماس تلفنی پیگیری خواهند داشت. شرکت کنندگان نیلوتینیب و پاکلیتاکسل دریافت می کنند. داروها در چرخه های 28 روزه تجویز می شوند. نیلوتینیب کپسولی است که دو بار در روز از طریق دهان مصرف می شود. به پاکلیتاکسل از طریق خط محیطی یا خط مرکزی یک بار در هفته و در 3 هفته اول هر چرخه تجویز می شود. شرکت کنندگان یک دفترچه خاطرات پزشکی را نگه می دارند. آنها هنگام مصرف داروهای مورد مطالعه و هرگونه عوارض جانبی ممکن است آنها را ردیابی کنند. شرکت کنندگان ممکن است نمونه برداری از تومور اختیاری داشته باشند. شرکت کنندگان می توانند در مطالعه باقی بمانند تا زمانی که بیماریشان بدتر شود یا عوارض جانبی غیر قابل تحمل داشته باشند. شرکت کنندگان حدود 30 روز پس از مصرف آخرین دوز داروهای مورد مطالعه ، یک تماس تلفنی پیگیری خواهند داشت. به پاکلیتاکسل از طریق خط محیطی یا خط مرکزی یک بار در هفته و در 3 هفته اول هر چرخه تجویز می شود. شرکت کنندگان یک دفترچه خاطرات پزشکی را نگه می دارند. آنها هنگام مصرف داروهای مورد مطالعه و هرگونه عوارض جانبی ممکن است آنها را ردیابی کنند. شرکت کنندگان ممکن است نمونه برداری از تومور اختیاری داشته باشند. شرکت کنندگان می توانند در مطالعه باقی بمانند تا زمانی که بیماریشان بدتر شود یا عوارض جانبی غیر قابل تحمل داشته باشند. شرکت کنندگان حدود 30 روز پس از مصرف آخرین دوز داروهای مورد مطالعه ، یک تماس تلفنی پیگیری خواهند داشت. به پاکلیتاکسل از طریق خط محیطی یا خط مرکزی یک بار در هفته و در 3 هفته اول هر چرخه تجویز می شود. شرکت کنندگان یک دفترچه خاطرات پزشکی را نگه می دارند. آنها هنگام مصرف داروهای مورد مطالعه و هرگونه عوارض جانبی ممکن است آنها را ردیابی کنند. شرکت کنندگان ممکن است نمونه برداری از تومور اختیاری داشته باشند. شرکت کنندگان می توانند در مطالعه باقی بمانند تا زمانی که بیماریشان بدتر شود یا عوارض جانبی غیر قابل تحمل داشته باشند. شرکت کنندگان حدود 30 روز پس از مصرف آخرین دوز داروهای مورد مطالعه ، یک تماس تلفنی پیگیری خواهند داشت.
مکان: مرکز بالینی انستیتوهای ملی بهداشت ، بتسدا ، مریلند
Cabozantinib و Temozolomide برای درمان لیومیوسارکوم غیر قابل برداشت یا متاستاتیک یا دیگر سارکوم بافت نرم
این آزمایش فاز II مطالعه می کند که کابوزانتینیب و تموزولومید در معالجه بیماران مبتلا به لیومیوسارکوما یا دیگر سارکوم بافت نرم که با جراحی قابل برداشت نیستند (غیر قابل برداشتن هستند) یا به سایر نقاط بدن (متاستاتیک) گسترش یافته است ، چطور کار می کنند. کابوزانتینیب ممکن است با مسدود کردن برخی از آنزیم های مورد نیاز برای رشد سلول ، رشد سلول های توموری را متوقف کند. داروهایی که در شیمی درمانی استفاده می شوند ، مانند تموزولومید ، به روش های مختلفی برای جلوگیری از رشد سلول های تومور ، یا با از بین بردن سلول ها ، با جلوگیری از تقسیم یا متوقف شدن در گسترش سلول ها ، کار می کنند. تجویز کابوزانتینیب و تموزولومید ممکن است در درمان بیماران مبتلا به لیومیوسارکوم یا دیگر سارکوم بافت نرم بهتر از یک مورد باشد. Cabozantinib یک داروی تحقیقاتی است ،
مکان: 7 مکان
Doxorubicin ، AGEN1884 و AGEN2034 برای درمان سارکوم بافت نرم پیشرفته یا متاستاتیک
این آزمایش فاز II ، میزان دوکسوروبیسین به همراه AGEN1884 و AGEN2034 را در درمان بیماران مبتلا به سارکوم بافت نرم که به سایر نقاط بدن (پیشرفته یا متاستاتیک) گسترش یافته است ، بررسی می کند. داروهایی که در شیمی درمانی استفاده می شوند ، مانند دوکسوروبیسین ، به روش های مختلفی برای جلوگیری از رشد سلول های تومور ، یا با از بین بردن سلول ها ، با جلوگیری از تقسیم سلول ها یا با جلوگیری از گسترش آنها ، کار می کنند. ایمن درمانی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند AGEN1884 و AGEN2034 ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند ، و ممکن است در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند. دادن دوکسوروبیسین ، AGEN1884 و AGEN2034 ممکن است در درمان بیماران مبتلا به سارکوم بافت نرم بهتر از دوکسوروبیسین باشد.
مکان: ' دانشگاه کلرادو ، دنور ، کلرادو
بازخوانی خودکار نظر را فعال کنید