درباره سرطان / درمان / آزمایشات بالینی / بیماری / سلول مرکل / درمان

از love.co
پرش به ناوبری پرش به جستجو
این صفحه شامل تغییراتی است که برای ترجمه مشخص نشده اند.

آزمایشات بالینی درمان سرطان سلول مرکل

آزمایشات بالینی مطالعات تحقیقی است که افراد را درگیر می کند. آزمایشات بالینی موجود در این لیست برای درمان سرطان سلول مرکل است. تمام آزمایشات موجود در این لیست توسط NCI پشتیبانی می شوند.

اطلاعات اساسی NCI درمورد آزمایشات بالینی انواع و مراحل آزمایشات و نحوه انجام آنها را توضیح می دهد. در آزمایشات بالینی روش های جدیدی برای پیشگیری ، تشخیص یا درمان بیماری بررسی می شود. ممکن است بخواهید به فکر شرکت در یک آزمایش بالینی باشید. برای تصمیم گیری در مورد مناسب بودن با پزشک با پزشک خود صحبت کنید.

آزمایشات 1-25 از 32 1 2 بعدی>

Pembrolizumab در مقایسه با استاندارد مشاهده مراقبت در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل در مرحله I-III

این کارآزمایی فاز III ، نحوه عملکرد پمبرولیزوماب در مقایسه با استاندارد مشاهده مراقبت در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرحله I-III مرکل را که با جراحی کاملاً برداشته شده است ، بررسی می کند. ایمنی درمانی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند پمبرولیزوماب ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند ، و در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند. مکان: 286 مکان

پمبرولیزوماب با یا بدون پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل پیشرفته یا متاستاتیک

این کارآزمایی تصادفی شده فاز دوم ، بررسی می کند که پمبرولیزوماب با یا بدون پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن در معالجه بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل که به سایر نقاط بدن گسترش یافته است ، چگونه کار می کند. ایمنی درمانی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند پمبرولیزوماب ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند ، و در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند. پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن از تجهیزات ویژه ای برای موقعیت یابی بیمار و رساندن تابش به تومورها با دقت بالا استفاده می کند. این روش می تواند سلولهای توموری را با دوزهای کمتر در مدت زمان کوتاه از بین ببرد و باعث آسیب کمتری به بافت طبیعی شود. تجویز پمبرولیزوماب با پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن ممکن است در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل بهتر عمل کند.

مکان: 246 مکان

یک مطالعه ایمونوتراپی تحقیقاتی برای بررسی ایمنی و اثربخشی درمان ترکیبی Nivolumab و Nivolumab در تومورهای مرتبط با ویروس

هدف از این مطالعه بررسی ایمنی و اثربخشی nivolumab و درمان ترکیبی nivolumab ، برای درمان بیمارانی که تومورهای مرتبط با ویروس دارند. شناخته شده است که ویروس های خاصی در شکل گیری و رشد تومور نقش دارند. این مطالعه اثرات داروهای مورد مطالعه را در بیمارانی که انواع مختلفی از تومورها را دارند بررسی خواهد کرد: - سرطان کانال مقعدی - دیگر این نوع تومور را ثبت نمی کند - سرطان دهانه رحم - ویروس Epstein Barr (EBV) سرطان معده مثبت - دیگر ثبت نام نمی کند نوع تومور - سرطان سلول مرکل - سرطان آلت تناسلی مرد - دیگر این نوع تومور را ثبت نمی کند - سرطان واژن و مجروح-دیگر ثبت نام این نوع تومور را انجام نمی دهد - سرطان نازوفارنکس - دیگر این نوع تومور را ثبت نمی کند - سرطان سر و گردن - دیگر این نوع تومور را ثبت نمی کند

مکان: 10 مکان

این مطالعه ارزیابی KRT-232 ، یک بازدارنده جدید مولکول خوراکی کوچک MDM2 ، برای درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل (p53WT) که ایمن درمانی ضد PD-1 / PD-L1 را نتوانسته اند انجام دهد

این مطالعه KRT-232 ، یک مهارکننده مولکول کوچک خوراکی جدید MDM2 را برای درمان بیماران مبتلا به کارسینومای سلول مرکل (MCC) که در درمان با حداقل یک سیستم ایمنی درمانی ضد PD-1 یا anti-PD-L1 شکست خورده اند ، ارزیابی می کند. مهار MDM2 یک مکانیسم جدید عمل در MCC است. این مطالعه فاز 2 ، مطالعه برچسب باز ، تک بازوی KRT-232 در بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل p53 نوع وحشی (p53WT) است

مکان: 11 مکان

Advelant Avelumab در سرطان سلول مرکل

این کارآزمایی تصادفی شده فاز III ، میزان کارایی avelumab در معالجه بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل را که به غدد لنفاوی گسترش یافته و تحت عمل جراحی با یا بدون پرتودرمانی قرار گرفته اند ، بررسی می کند. آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند avelumab ، ممکن است سیستم ایمنی بدن را تحریک کرده و توانایی رشد و گسترش سلول های تومور را مختل کنند.

مکان: 10 مکان

QUILT-3.055: مطالعه ALT-803 در ترکیب با PD-1 / PD-L1 بازدارنده ایست بازرسی در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته

این یک مطالعه چندمرحله ای فاز IIb ، تک بازوی ، چند قشر و دارای برچسب باز ALT-803 در ترکیب با یک بازدارنده ایست بازرسی PD-1 / PD-L1 تأیید شده توسط FDA در بیماران با سرطان های پیشرفته است که پس از پاسخ اولیه به پیشرفت درمان با مهارکننده ایست بازرسی PD-1 / PD-L1. همه بیماران تحت درمان ترکیبی PD-1 / PD-L1 بازدارنده ایست بازرسی به علاوه ALT-803 تا 16 دوره دریافت می کنند. مدت زمان هر چرخه شش هفته است. همه بیماران هر 3 هفته یک بار ALT-803 دریافت می کنند. بیماران همچنین همان بازدارنده ایست بازرسی را دریافت می کنند که در طول درمان قبلی خود دریافت کرده اند. ارزیابی رادیولوژیک در پایان هر چرخه درمانی انجام می شود. درمان تا 2 سال ادامه خواهد یافت ، یا تا زمانی که بیمار بیماری پیش رونده یا سمیت غیرقابل قبول را تایید کند ، رضایت را پس نمی گیرد ، یا اگر محقق فکر کند که ادامه درمان به نفع بیمار نیست. بیماران برای پیشرفت بیماری ، پس از درمان و زنده ماندن از طریق تجویز 24 ماه گذشته از اولین دوز داروی مورد مطالعه ، پیگیری می شوند.

مکان: 9 مکان

مطالعه NKTR-262 در ترکیب با NKTR-214 و با NKTR-214 Plus Nivolumab در بیماران مبتلا به بدخیمی تومور جامد موضعی پیشرفته یا متاستاتیک

بیماران در چرخه های درمانی 3 هفته ای ، داخل توموری (IT) NKTR-262 دریافت می کنند. در طول مرحله افزایش دوز فاز 1 آزمایش ، NKTR-262 با تجویز سیستمیک bempegaldesleukin ترکیب می شود. پس از تعیین دوز توصیه شده فاز 2 (RP2D) از NKTR-262 ، ممکن است بین 6 تا 12 بیمار در RP2D ثبت نام شوند تا مشخصات ایمنی و تحمل ترکیبی از NKTR 262 plus bempegaldesleukin (doublet) یا NKTR 262 plus بیشتر مشخص شود. به ترتیب bempegaldesleukin در ترکیب با nivolumab (سه قلو) در گروه های A و B. در بخش گسترش دوز فاز 2 ، بیماران با دو برابر یا سه برابر در شرایط عود کننده / مقاوم به درمان و خطوط اولیه درمان تحت درمان قرار می گیرند.

مکان: 14 مکان

مطالعه INCMGA00012 در سرطان سلول متاستاتیک مرکل (POD1UM-201)

هدف از این مطالعه ارزیابی فعالیت بالینی و ایمنی INCMGA00012 در شرکت کنندگان با کارسینوم سلول مرکل پیشرفته / متاستاتیک (MCC) است.

مکان: 8 مکان

PEN-221 در گیرنده سوماتواستاتین 2 بیان کننده سرطانهای پیشرفته شامل سرطان ریه سلولهای عصبی و ریز سلول

پروتکل PEN-221-001 یک مطالعه با برچسب باز و چندمرحله ای فاز 1 / 2a در ارزیابی PEN-221 در بیماران مبتلا به SSTR2 است که بیانگر دستگاه گوارش فوق پیشرفته (GEP) یا ریه یا تیموس یا سایر تومورهای عصبی اعصاب و غدد یا سلول کوچک سرطان ریه یا سلول بزرگ کارسینومای عصبی و غدد درون ریز است. از ریه

مکان: 7 مکان

بررسی مرحله 1/2 واکسیناسیون در وضعیت با Tremelimumab و IV Durvalumab Plus PolyICLC در افراد با سرطان های پیشرفته ، قابل اندازه گیری و قابل دسترسی به بیوپسی

این یک مطالعه با برچسب باز و چندمرحله ای فاز 1/2 از آنتی بادی CTLA-4 ، tremelimumab و آنتی بادی PD-L1 ، دوروالوماب (MEDI4736) ، در ترکیب با ریز محیط تومور (TME) تعدیل کننده polyICLC ، یک آگونیست TLR3 است ، در افراد با سرطان های پیشرفته ، قابل اندازه گیری و قابل دسترسی به بیوپسی.

مکان: 6 مکان

Intratumoral AST-008 همراه با Pembrolizumab در بیماران با تومورهای جامد پیشرفته

این یک آزمایش آزمایشی چند مرحله ای فاز 1b / 2 است که برای ارزیابی ایمنی ، تحمل ، فارماکوکینتیک ، فارماکودینامیک و اثر مقدماتی تزریق داخل توموری AST-008 به تنهایی و در ترکیب با پمبرولیزوماب وریدی در بیماران با تومورهای جامد پیشرفته طراحی شده است. فاز 1b این کارآزمایی ، یک مطالعه تشدید دوز 3 + 3 است که سطح دوز متوسط ​​یا AST-008 AST-008 را با دوز ثابت پمبرولیزوماب ارزیابی می کند. فاز 2 یک گروه انبساطی برای ارزیابی بیشتر AST-008 است که در ترکیب با پمبرولیزوماب در یک جمعیت خاص ارائه می شود تا برآورد مقدماتی اثر بخشی را در بیمارانی که قبلاً آنتی بادی ضد PD-1 یا anti-PD-L1 دریافت کرده و پاسخ نداده اند ، ارائه دهد. درمان.

مکان: 7 مکان

آزمایش تزریق داخل توموری TTI-621 در افراد مبتلا به تومورهای جامد عود کرده و نسوز و مایکوز فونگوئیدس

این یک مطالعه چندمرحله ای و فاز 1 با برچسب باز است که برای آزمایش تزریقات داخل توموری TTI-621 در افرادی که تومورهای جامد یا قارچهای قارچی مایکوز از طریق پوست قابل دسترسی و مقاوم دارند ، انجام شده است. این مطالعه در دو بخش مختلف انجام خواهد شد. قسمت 1 مرحله افزایش دوز و قسمت 2 مرحله گسترش دوز است. هدف از این مطالعه توصیف مشخصات ایمنی TTI-621 و تعیین دوز مطلوب و برنامه زایمان TTI-621 است. علاوه بر این ، ایمنی و فعالیت ضد توموری TTI-621 در ترکیب با سایر عوامل ضد سرطان یا اشعه ارزیابی خواهد شد.

مکان: 5 مکان

مطالعه RP1 Monotherapy و RP1 در ترکیب با Nivolumab

RPL-001-16 یک فاز 1/2 ، برچسب باز ، افزایش دوز و مطالعه بالینی RP1 به تنهایی و در ترکیب با nivolumab در افراد بالغ با تومورهای جامد پیشرفته و یا نسوز ، برای تعیین حداکثر دوز قابل تحمل (MTD) است. و دوز فاز 2 (RP2D) و همچنین ارزیابی اثر اولیه را توصیه کرد.

مکان: 6 مکان

Talimogene Laherparepvec با یا بدون پرتودرمانی هیپوکراکت شده در درمان بیماران مبتلا به ملانومای متاستاتیک ، کارسینومای سلول مرکل یا سایر تومورهای جامد

این کارآزمایی تصادفی شده فاز II ، عوارض جانبی تالیموژن لاهارپارپوک را بررسی می کند و می فهمد که چطور با پرتودرمانی هیپراکشن شده در درمان بیماران مبتلا به ملانوم پوستی ، سرطان سلول مرکل یا دیگر تومورهای جامد که به مکان هایی مناسب برای برداشتن جراحی گسترش یافته است ، کار نمی کند. . داروهایی که در ایمونوتراپی استفاده می شود ، مانند talimogene laherparepvec ، ممکن است سیستم ایمنی بدن را برای مبارزه با سلول های تومور تحریک کند. پرتودرمانی هیپوکراکیشن دوزهای بیشتری از پرتودرمانی را در مدت زمان کوتاهتری ارائه می دهد و ممکن است سلولهای تومور بیشتری را از بین ببرد و عوارض جانبی کمتری داشته باشد. هنوز مشخص نیست که آیا دادن تالیموژن لارپارپوک با یا بدون پرتودرمانی هیپراکتیشن در درمان بیماران مبتلا به ملانوم پوستی ، سرطان سلول مرکل یا تومورهای جامد بهتر عمل می کند.

مکان: 3 مکان

FT500 به عنوان تک درمانی و در ترکیب با بازدارنده های ایست بازرسی ایمنی در افراد با تومورهای جامد پیشرفته

FT500 یک محصول سلول NK خارج از قفسه و مشتق از iPSC است که می تواند ایمنی ذاتی و سازگار را از بین ببرد و توانایی غلبه بر چندین مکانیسم مقاومت در برابر بازدارنده ایست بازرسی ایمنی (ICI) را دارد. داده های پیش بالینی شواهد قانع کننده ای در مورد تحقیقات بالینی FT500 به عنوان تک درمانی و در ترکیب با ICI در افراد با تومورهای جامد پیشرفته ارائه می دهد.

مکان: 3 مکان

Tacrolimus ، Nivolumab و Ipilimumab در درمان گیرندگان پیوند کلیه با سرطان های غیر قابل برداشت یا متاستاتیک انتخاب شده

این آزمایش فاز اول مطالعه می کند که تاکرولیموس ، نیولوماب و ipilimumab چگونه در درمان گیرندگان پیوند کلیه مبتلا به سرطان کار می کنند که با جراحی قابل برداشت نیست (غیر قابل برداشتن است) یا به سایر نقاط بدن (متاستاتیک) گسترش یافته است. تاکرولیموس ممکن است با مسدود کردن برخی از آنزیم های مورد نیاز برای رشد سلول ، رشد سلول های توموری را متوقف کند. ایمنی درمانی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند nivolumab و ipilimumab ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند ، و در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند. تجویز تاکرولیموس ، نیولوماب و ipilimumab در مقایسه با شیمی درمانی ، جراحی ، پرتودرمانی یا درمان های هدفمند ممکن است در درمان گیرندگان پیوند کلیه مبتلا به سرطان بهتر عمل کند.

مکان: 2 مکان

Nivolumab و Ipilimumab با یا بدون استریوتاکتیک پرتودرمانی بدن در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل راجعه یا مرحله IV

این کارآزمایی تصادفی شده فاز II مطالعه می کند که میزان nivolumab و ipilimumab با یا بدون پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن در معالجه بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل که دوباره بازگشته اند یا در مرحله چهارم است ، کار می کند. ایمنی درمانی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند nivolumab و ipilimumab ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند ، و در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند. پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن از تجهیزات ویژه ای برای موقعیت یابی بیمار و رساندن تابش به تومورها با دقت بالا استفاده می کند. این روش می تواند سلولهای توموری را با دوزهای کمتر در مدت زمان کوتاه از بین ببرد و باعث آسیب کمتری به بافت طبیعی شود. دادن nivolumab و ipilimumab با یا بدون پرتودرمانی استریوتاکتیک بدن ممکن است در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل بهتر عمل کند.

مکان: 2 مکان

پمبرولیزوماب و پرتودرمانی برای درمان کارسینومای سلول مرکل متاستاتیک

این آزمایش فاز II ، عوارض جانبی و چگونگی عملکرد پمبرولیزوماب و پرتودرمانی را در معالجه بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل که به سایر نقاط بدن (متاستاتیک) گسترش یافته است ، بررسی می کند. ایمنی درمانی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند پمبرولیزوماب ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند ، و در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند. پرتودرمانی از اشعه ایکس با انرژی بالا برای از بین بردن سلولهای تومور و کوچک شدن تومورها استفاده می کند. تجویز پمبرولیزوماب و پرتودرمانی ممکن است مزیت پمبرولیزوماب را افزایش دهد.

مکان: انستیتوی سرطان استنفورد پالو آلتو ، پالو آلتو ، کالیفرنیا

مطالعه LY3434172 ، آنتی بادی Bispecific PD-1 و PD-L1 ، در سرطان پیشرفته

هدف اصلی این مطالعه ارزیابی ایمنی و تحمل داروی مورد مطالعه LY3434172 ، آنتی بادی دو خاصیت PD-1 / PD-L1 ، در شرکت کنندگان با تومورهای جامد پیشرفته است.

مکان: مرکز سرطان MD Anderson ، هوستون ، تگزاس

سلول درمانی (لنفوسیت های نفوذی تومور) برای درمان سرطان های جامد موضعی پیشرفته ، متاستاتیک یا عود کننده

این آزمایش فاز II مطالعه می کند که سلول درمانی (با لنفوسیت های نفوذی تومور) چگونه در درمان سرطان جامد که به بافت های نزدیک یا غدد لنفاوی (به صورت محلی پیشرفته) گسترش یافته ، به سایر قسمت های بدن (متاستاتیک) گسترش یافته است یا برگرد (تکرار شونده). این آزمایش شامل برداشتن سلولهایی به نام لنفوسیتها (نوعی گلبول سفید) از تومورهای بیماران ، رشد آنها در آزمایشگاه به تعداد زیاد و سپس بازگرداندن سلولها به بیمار است. به این سلولها لنفوسیتهای نفوذی تومور و به درمان سلول درمانی گفته می شود. دادن داروهای شیمی درمانی قبل از سلول ها ممکن است سیستم ایمنی بدن را به طور موقت سرکوب کند تا احتمال زنده ماندن سلول های مقابله با تومور در بدن بهبود یابد. دادن آلدسلوکین پس از تجویز سلول ممکن است به زنده ماندن سلول های تومورزا کمک کند.

مکان: انستیتوی سرطان دانشگاه پیتسبورگ (UPCI) ، پیتسبورگ ، پنسیلوانیا

Nivolumab و پرتودرمانی یا Ipilimumab به عنوان درمان کمکی در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل

این آزمایش فاز اول ، عوارض جانبی و چگونگی عملکرد نیولوماب را که همراه با پرتودرمانی یا ipilimumab به عنوان درمان کمکی در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل تجویز می شود ، بررسی می کند. ایمنی درمانی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند nivolumab و ipilimumab ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند ، و در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند. پرتودرمانی از پرتوهای ایکس با انرژی بالا ، پرتوهای گاما ، نوترون ها ، پروتون ها یا منابع دیگر برای از بین بردن سلول های تومور و کوچک شدن تومورها استفاده می کند. دادن nivolumab با پرتودرمانی یا ipilimumab پس از جراحی ممکن است سلول های توموری باقی مانده را از بین ببرد.

مکان: مرکز جامع سرطان دانشگاه ایالتی اوهایو ، کلمبوس ، اوهایو

Pembrolizumab (MK-3475) به عنوان درمان خط اول برای پیشرفته کارسینومای سلول مرکل (MK-3475-913)

این یک مطالعه با بازوی باز ، برچسب باز ، چندمرکز ، اثربخشی و ایمنی پمبرولیزوماب در شرکت کنندگان بزرگسال و کودکان مبتلا به سرطان سلول مرکل پیشرفته (MCC) است که قبلاً درمان نشده است. هدف اصلی این آزمایش ارزیابی نرخ پاسخ عینی است ، همانطور که با بررسی مرکزی مستقل نابینا در معیارهای ارزیابی پاسخ در تومورهای جامد نسخه 1.1 (RECIST 1.1) اصلاح شده برای دنبال کردن حداکثر 10 ضایعه هدف و حداکثر 5 ضایعه هدف در هر اندام ، به دنبال تجویز پمبرولیزوماب.

مکان: مرکز سرطان لورا و آیزاک پرلموتر در NYU Langone ، نیویورک ، نیویورک

سلولهای ایمنی اصلاح شده با ژن (FH-MCVA2TCR) در درمان بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل متاستاتیک یا غیر قابل برداشت

این آزمایش مرحله I / II عوارض جانبی سلولهای ایمنی اصلاح شده با ژن (FH-MCVA2TCR) را بررسی می کند و بررسی می کند که آنها در معالجه بیماران مبتلا به سرطان سلول مرکل که به سایر قسمتهای بدن (متاستاتیک) گسترش یافته است یا نمی توانند به خوبی کار کنند با جراحی برداشته شود (غیرقابل برداشت). قرار دادن ژنی که در آزمایشگاه در سلولهای ایمنی ایجاد شده است ، ممکن است توانایی بدن در مبارزه با سرطان سلول مرکل را بهبود بخشد.

مکان: کنسرسیوم سرطان فرد هاچ / دانشگاه واشنگتن ، سیاتل ، واشنگتن

مطالعه ایمنی و تحمل INCAGN02390 در انتخاب بدخیمی پیشرفته

هدف از این مطالعه تعیین ایمنی ، تحمل و اثر اولیه INCAGN02390 در شرکت کنندگان با بدخیمی های پیشرفته انتخاب شده است.

مکان: مرکز پزشکی دانشگاه هکنسک ، هکنساک ، نیوجرسی

Abexinostat و Pembrolizumab در معالجه بیماران مبتلا به MSI-High به صورت موضعی پیشرفته یا تومورهای جامد متاستاتیک

این آزمایش فاز اول بهترین دوز و عوارض جانبی Abexinostat و میزان کارایی آن را با همراهی pembrolizumab در معالجه بیماران مبتلا به تومورهای جامد ناپایداری ریزماهواره (MSI) که به بافت های مجاور یا غدد لنفاوی (به صورت محلی پیشرفته) یا مکان های دیگر گسترش یافته اند ، مطالعه می کند در بدن (متاستاتیک). آبکسینوستات ممکن است با مسدود کردن برخی از آنزیم های مورد نیاز برای رشد سلول ، رشد سلول های توموری را متوقف کند. ایمنی درمانی با آنتی بادی های مونوکلونال ، مانند پمبرولیزوماب ، ممکن است به سیستم ایمنی بدن کمک کند تا به سرطان حمله کند ، و در توانایی رشد و گسترش سلول های تومور اختلال ایجاد کند. دادن داروی abexinostat و pembrolizumab ممکن است در درمان بیماران با تومورهای جامد بهتر باشد.

مکان: مرکز پزشکی UCSF-Mount Zion ، سانفرانسیسکو ، کالیفرنیا

1 2 بعدی>