Types/breast/breast-hormone-therapy-fact-sheet

Θεραπεία ορμονών για καρκίνο του μαστού

Τι είναι οι ορμόνες;

Οι ορμόνες είναι ουσίες που λειτουργούν ως χημικοί αγγελιοφόροι στο σώμα. Επηρεάζουν τις ενέργειες των κυττάρων και των ιστών σε διάφορες τοποθεσίες του σώματος, φτάνοντας συχνά τους στόχους τους μέσω της κυκλοφορίας του αίματος.

Οι ορμόνες οιστρογόνο και προγεστερόνη παράγονται από τις ωοθήκες σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και από ορισμένους άλλους ιστούς, συμπεριλαμβανομένου του λίπους και του δέρματος, τόσο σε προεμμηνοπαυσιακές όσο και σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και άνδρες. Το οιστρογόνο προωθεί την ανάπτυξη και διατήρηση των γυναικείων φύλων και την ανάπτυξη μακρών οστών. Η προγεστερόνη παίζει ρόλο στον εμμηνορροϊκό κύκλο και την εγκυμοσύνη.

Το οιστρογόνο και η προγεστερόνη προάγουν επίσης την ανάπτυξη ορισμένων καρκίνων του μαστού, οι οποίοι ονομάζονται καρκίνοι του μαστού που είναι ευαίσθητοι στην ορμόνη (ή εξαρτώνται από ορμόνες) Τα κύτταρα καρκίνου του μαστού που είναι ευαίσθητα στις ορμόνες περιέχουν πρωτεΐνες που ονομάζονται ορμονικοί υποδοχείς που ενεργοποιούνται όταν οι ορμόνες συνδέονται με αυτά. Οι ενεργοποιημένοι υποδοχείς προκαλούν αλλαγές στην έκφραση συγκεκριμένων γονιδίων, οι οποίες μπορούν να διεγείρουν την ανάπτυξη των κυττάρων.

Τι είναι η ορμονική θεραπεία;

Η ορμονική θεραπεία (ονομάζεται επίσης ορμονική θεραπεία, ορμονική θεραπεία ή ενδοκρινική θεραπεία) επιβραδύνει ή σταματά την ανάπτυξη των ορμονικών ευαίσθητων όγκων, εμποδίζοντας την ικανότητα του σώματος να παράγει ορμόνες ή παρεμβαίνοντας στις επιδράσεις των ορμονών στα καρκινικά κύτταρα του μαστού. Οι όγκοι που δεν είναι ορμονικοί δεν έχουν υποδοχείς ορμονών και δεν ανταποκρίνονται στην ορμονική θεραπεία.

Για να προσδιοριστεί αν τα καρκινικά κύτταρα του μαστού περιέχουν υποδοχείς ορμονών, οι γιατροί εξετάζουν δείγματα ιστού όγκου που έχουν αφαιρεθεί με χειρουργική επέμβαση. Εάν τα καρκινικά κύτταρα περιέχουν υποδοχείς οιστρογόνων, ο καρκίνος ονομάζεται θετικός υποδοχέας οιστρογόνου (θετικός σε ER), ευαίσθητος στα οιστρογόνα ή ανταποκρίνεται στα οιστρογόνα. Ομοίως, εάν τα καρκινικά κύτταρα περιέχουν υποδοχείς προγεστερόνης, ο καρκίνος ονομάζεται θετικός υποδοχέας προγεστερόνης (PR ή PgR θετικός). Περίπου το 80% των καρκίνων του μαστού είναι θετικοί σε ER (1). Οι περισσότεροι καρκίνοι του μαστού με θετικό ER είναι επίσης θετικοί στο PR. Οι όγκοι του μαστού που περιέχουν υποδοχείς οιστρογόνου και / ή προγεστερόνης ονομάζονται μερικές φορές θετικοί σε ορμονικούς υποδοχείς (θετικοί σε HR).

Οι καρκίνοι του μαστού που στερούνται υποδοχέων οιστρογόνων ονομάζονται αρνητικοί υποδοχείς οιστρογόνων (αρνητικοί σε ER). Αυτοί οι όγκοι δεν είναι ευαίσθητοι στα οιστρογόνα, που σημαίνει ότι δεν χρησιμοποιούν οιστρογόνα για να αναπτυχθούν. Οι όγκοι του μαστού που στερούνται υποδοχέων προγεστερόνης καλούνται αρνητικοί υποδοχείς προγεστερόνης (PR ή PgR αρνητικοί). Οι όγκοι του μαστού που στερούνται υποδοχέων οιστρογόνου και προγεστερόνης μερικές φορές ονομάζονται αρνητικοί υποδοχείς ορμονών (αρνητικοί στην HR).

Η ορμονική θεραπεία για τον καρκίνο του μαστού δεν πρέπει να συγχέεται με την εμμηνοπαυσιακή ορμονική θεραπεία (MHT) - θεραπεία με οιστρογόνο μόνο ή σε συνδυασμό με προγεστερόνη για να βοηθήσει στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης. Αυτοί οι δύο τύποι θεραπείας παράγουν αντίθετα αποτελέσματα: η ορμονοθεραπεία για τον καρκίνο του μαστού εμποδίζει την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού με θετικό HR, ενώ το MHT μπορεί να διεγείρει την ανάπτυξη καρκίνου του μαστού με θετικό HR. Για το λόγο αυτό, όταν μια γυναίκα που λαμβάνει MHT διαγιγνώσκεται με καρκίνο του μαστού με θετικό HR, συνήθως ζητείται να σταματήσει αυτή η θεραπεία.

Ποιοι τύποι ορμονικής θεραπείας χρησιμοποιούνται για τον καρκίνο του μαστού;

Αρκετές στρατηγικές χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού που είναι ευαίσθητο στις ορμόνες:

Αποκλεισμός της λειτουργίας των ωοθηκών: Επειδή οι ωοθήκες είναι η κύρια πηγή οιστρογόνων σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, τα επίπεδα οιστρογόνων σε αυτές τις γυναίκες μπορούν να μειωθούν με την εξάλειψη ή την καταστολή της λειτουργίας των ωοθηκών. Ο αποκλεισμός της λειτουργίας των ωοθηκών ονομάζεται αφαίρεση των ωοθηκών.

Η αφαίρεση των ωοθηκών μπορεί να γίνει χειρουργικά σε μια επέμβαση για την απομάκρυνση των ωοθηκών (που ονομάζεται ωοφορεκτομή) ή με θεραπεία με ακτινοβολία. Αυτός ο τύπος αφαίρεσης ωοθηκών είναι συνήθως μόνιμος

Εναλλακτικά, η λειτουργία των ωοθηκών μπορεί να κατασταλεί προσωρινά με θεραπεία με φάρμακα που ονομάζονται αγωνιστές ορμόνης απελευθέρωσης γοναδοτροπίνης (GnRH), οι οποίοι είναι επίσης γνωστοί ως αγωνιστές ορμόνης απελευθέρωσης ωχρινοτρόπου ορμόνης (LH-RH). Αυτά τα φάρμακα παρεμβαίνουν σε σήματα από την υπόφυση που διεγείρουν τις ωοθήκες να παράγουν οιστρογόνα.

Παραδείγματα φαρμάκων καταστολής των ωοθηκών που έχουν εγκριθεί από την Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ (FDA) είναι η γκοσερελίνη (Zoladex®) και η λευπρολίδη (Lupron®).

Αποκλεισμός παραγωγής οιστρογόνων: Φάρμακα που ονομάζονται αναστολείς αρωματάσης χρησιμοποιούνται για τον αποκλεισμό της δραστηριότητας ενός ενζύμου που ονομάζεται αρωματάση, το οποίο χρησιμοποιεί ο οργανισμός για την παραγωγή οιστρογόνων στις ωοθήκες και σε άλλους ιστούς. Οι αναστολείς της αρωματάσης χρησιμοποιούνται κυρίως σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες επειδή οι ωοθήκες στις προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες παράγουν πάρα πολύ αρωματάση για να ανασταλούν αποτελεσματικά οι αναστολείς. Ωστόσο, αυτά τα φάρμακα μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες εάν χορηγούνται μαζί με ένα φάρμακο που καταστέλλει τη λειτουργία των ωοθηκών.

Παραδείγματα αναστολέων αρωματάσης εγκεκριμένων από το FDA είναι η αναστροζόλη (Arimidex®) και η λετροζόλη (Femara®), και οι δύο από τις οποίες απενεργοποιούν προσωρινά την αρωματάση και η εξεμεστάνη (Aromasin®), η οποία απενεργοποιεί μόνιμα την αρωματάση.

Αποκλεισμός των επιδράσεων των οιστρογόνων: Διάφοροι τύποι φαρμάκων παρεμποδίζουν την ικανότητα των οιστρογόνων να διεγείρουν την ανάπτυξη κυττάρων καρκίνου του μαστού:

• Επιλεκτικοί ρυθμιστές υποδοχέων οιστρογόνων (SERMs) συνδέονται με υποδοχείς οιστρογόνων, αποτρέποντας τη σύνδεση οιστρογόνων. Παραδείγματα SERM που έχουν εγκριθεί από το FDA για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού είναι ταμοξιφαίνη (Nolvadex®) και τορεμιφένη (Fareston®). Η ταμοξιφαίνη έχει χρησιμοποιηθεί για περισσότερα από 30 χρόνια για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού θετικού σε υποδοχείς ορμονών.

Επειδή οι SERM συνδέονται με τους υποδοχείς οιστρογόνων, μπορούν δυνητικά όχι μόνο να μπλοκάρουν τη δραστηριότητα των οιστρογόνων (δηλαδή, να χρησιμεύουν ως ανταγωνιστές οιστρογόνων) αλλά και να μιμούνται τα οιστρογόνα αποτελέσματα (δηλαδή, χρησιμεύουν ως αγωνιστές οιστρογόνων). Οι SERMs μπορούν να συμπεριφέρονται ως ανταγωνιστές οιστρογόνων σε ορισμένους ιστούς και ως αγωνιστές οιστρογόνων σε άλλους ιστούς. Για παράδειγμα, η ταμοξιφαίνη μπλοκάρει τις επιδράσεις των οιστρογόνων στον ιστό του μαστού αλλά ενεργεί όπως τα οιστρογόνα στη μήτρα και στα οστά.

• Άλλα αντι-οιστρογόνα φάρμακα, όπως το fulvestrant (Faslodex®), λειτουργούν με έναν κάπως διαφορετικό τρόπο για να μπλοκάρουν τα αποτελέσματα των οιστρογόνων. Όπως οι SERM, το fulvestrant συνδέεται με τον υποδοχέα οιστρογόνων και λειτουργεί ως ανταγωνιστής οιστρογόνου. Ωστόσο, σε αντίθεση με τους SERMs, το fulvestrant δεν έχει αποτελέσματα αγωνιστή οιστρογόνου. Είναι ένα καθαρό αντιοιστρογόνο. Επιπλέον, όταν το fulvestrant συνδέεται με τον υποδοχέα οιστρογόνων, ο υποδοχέας στοχεύεται για καταστροφή.

Πώς χρησιμοποιείται η ορμονική θεραπεία για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού;

Υπάρχουν τρεις κύριοι τρόποι με τους οποίους η ορμονική θεραπεία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού που είναι ευαίσθητο στις ορμόνες:

Επικουρική θεραπεία για καρκίνο του μαστού σε πρώιμο στάδιο: Η έρευνα έδειξε ότι οι γυναίκες που λαμβάνουν τουλάχιστον 5 χρόνια ανοσοενισχυτικής θεραπείας με ταμοξιφαίνη μετά από χειρουργική επέμβαση για καρκίνο του μαστού θετικού σε ER πρώιμου σταδίου έχουν μειώσει τους κινδύνους επανεμφάνισης καρκίνου του μαστού, συμπεριλαμβανομένου ενός νέου καρκίνου του μαστού στο άλλο στήθος και θάνατος στα 15 χρόνια (2).

Η ταμοξιφαίνη έχει εγκριθεί από το FDA για την ανοσοενισχυτική θεραπεία ορμονών προεμμηνοπαυσιακών και μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών (και ανδρών) με θετικό ER καρκίνο του μαστού πρώιμου σταδίου, και οι αναστολείς της αρωματάσης αναστροζόλη και λετροζόλη έχουν εγκριθεί για αυτή τη χρήση σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Ένας τρίτος αναστολέας αρωματάσης, η εξεμεστάνη, έχει εγκριθεί για ανοσοενισχυτική θεραπεία του καρκίνου του μαστού πρώιμου σταδίου σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έχουν λάβει προηγουμένως ταμοξιφαίνη.

Μέχρι πρόσφατα, οι περισσότερες γυναίκες που έλαβαν ανοσοενισχυτική ορμονική θεραπεία για να μειώσουν την πιθανότητα επανεμφάνισης καρκίνου του μαστού πήραν ταμοξιφαίνη κάθε μέρα για 5 χρόνια. Ωστόσο, με την εισαγωγή νεότερων ορμονικών θεραπειών, μερικές από τις οποίες έχουν συγκριθεί με την ταμοξιφαίνη σε κλινικές δοκιμές, έχουν γίνει κοινές πρόσθετες προσεγγίσεις στην ορμονική θεραπεία (3-5). Για παράδειγμα, ορισμένες γυναίκες μπορεί να λαμβάνουν αναστολέα αρωματάσης κάθε μέρα για 5 χρόνια, αντί της ταμοξιφαίνης. Άλλες γυναίκες μπορεί να λάβουν πρόσθετη θεραπεία με αναστολέα αρωματάσης μετά από 5 χρόνια ταμοξιφαίνης. Τέλος, ορισμένες γυναίκες μπορεί να στραφούν σε αναστολέα αρωματάσης μετά από 2 ή 3 χρόνια ταμοξιφαίνης, για συνολικά 5 ή περισσότερα χρόνια ορμονικής θεραπείας. Η έρευνα έχει δείξει ότι για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε θεραπεία για καρκίνο του μαστού πρώιμου σταδίου,

Οι αποφάσεις σχετικά με τον τύπο και τη διάρκεια της επικουρικής ορμονικής θεραπείας πρέπει να λαμβάνονται σε ατομική βάση. Αυτή η περίπλοκη διαδικασία λήψης αποφάσεων πραγματοποιείται καλύτερα μιλώντας με έναν ογκολόγο, έναν γιατρό που ειδικεύεται στη θεραπεία του καρκίνου.

Θεραπεία προχωρημένου ή μεταστατικού καρκίνου του μαστού: Αρκετοί τύποι ορμονικής θεραπείας έχουν εγκριθεί για τη θεραπεία μεταστατικού ή υποτροπιάζοντος καρκίνου του μαστού. Η ορμονική θεραπεία είναι επίσης μια επιλογή θεραπείας για καρκίνο του μαστού με θετικό ER που έχει επανέλθει στο στήθος, στο θωρακικό τοίχωμα ή στους γειτονικούς λεμφαδένες μετά τη θεραπεία (που ονομάζεται επίσης τοπική υποτροπή).

Δύο SERM έχουν εγκριθεί για τη θεραπεία του μεταστατικού καρκίνου του μαστού, της ταμοξιφαίνης και της τορεμιφένης. Το αντιοιστρογόνο fulvestrant έχει εγκριθεί για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με μεταστατικό θετικό ER καρκίνο του μαστού που έχει εξαπλωθεί μετά από θεραπεία με άλλα αντι-οιστρογόνα (7). Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που είχαν αφαίρεση των ωοθηκών.

Οι αναστολείς της αρωματάσης αναστροζόλη και λετροζόλη έχουν εγκριθεί να δοθούν σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ως αρχική θεραπεία για μεταστατικό ή τοπικά προχωρημένο καρκίνο του μαστού ευαίσθητο στις ορμόνες (8, 9). Αυτά τα δύο φάρμακα, καθώς και ο αναστολέας της αρωματάσης exemestane, χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία μετεμμηνοπαυσιακών γυναικών με προχωρημένο καρκίνο του μαστού των οποίων η ασθένεια επιδεινώθηκε μετά τη θεραπεία με ταμοξιφαίνη (10).

Ορισμένες γυναίκες με προχωρημένο καρκίνο του μαστού αντιμετωπίζονται με συνδυασμό ορμονικής θεραπείας και στοχευμένης θεραπείας. Για παράδειγμα, το φάρμακο στοχευμένης θεραπείας λαπατινίμπη (Tykerb®) έχει εγκριθεί για χρήση σε συνδυασμό με λετροζόλη για τη θεραπεία θετικού στον υποδοχέα ορμονών, θετικού HER2 μεταστατικού καρκίνου του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες για τις οποίες ενδείκνυται ορμονική θεραπεία.

Μια άλλη στοχευμένη θεραπεία, το palbociclib (Ibrance®), έχει λάβει ταχεία έγκριση για χρήση σε συνδυασμό με λετροζόλη ως αρχική θεραπεία για τη θεραπεία του θετικού σε υποδοχέα ορμονών, αρνητικού HER2 προχωρημένου καρκίνου του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Το Palbociclib αναστέλλει δύο εξαρτώμενες από κυκλίνη κινάσες (CDK4 και CDK6) που φαίνεται να προάγουν την ανάπτυξη θετικών σε υποδοχέα ορμονών κυττάρων καρκίνου του μαστού.

Το Palbociclib έχει επίσης εγκριθεί για χρήση σε συνδυασμό με fulvestrant για τη θεραπεία γυναικών με θετικό υποδοχέα ορμόνης, θετικό HER2-προχωρημένο ή μεταστατικό καρκίνο του μαστού, του οποίου ο καρκίνος επιδεινώθηκε μετά από θεραπεία με άλλη ορμονική θεραπεία.

Nejujuvant θεραπεία του καρκίνου του μαστού: Η χρήση ορμονικής θεραπείας για τη θεραπεία του καρκίνου του μαστού πριν από τη χειρουργική επέμβαση (neoadjuvant θεραπεία) έχει μελετηθεί σε κλινικές δοκιμές (11). Ο στόχος της νέας ανοσοενισχυτικής θεραπείας είναι η μείωση του μεγέθους ενός όγκου του μαστού για να επιτρέπεται η χειρουργική επέμβαση συντήρησης του μαστού. Δεδομένα από τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες έχουν δείξει ότι η θεραπεία με νέα ανοσοενισχυτική ορμόνη - ιδίως με αναστολείς αρωματάσης - μπορεί να είναι αποτελεσματική στη μείωση του μεγέθους των όγκων του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. Τα αποτελέσματα σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες είναι λιγότερο σαφή, διότι μέχρι στιγμής έχουν διεξαχθεί μόνο λίγες μικρές δοκιμές που αφορούν σχετικά λίγες προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Δεν έχει εγκριθεί ακόμη ορμονική θεραπεία από το FDA για τη νέα ανοσοενισχυτική θεραπεία του καρκίνου του μαστού.

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ορμονική θεραπεία για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού;

Ναί. Οι περισσότεροι καρκίνοι του μαστού είναι θετικοί στο ER και κλινικές δοκιμές έχουν δοκιμάσει εάν η ορμονική θεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού σε γυναίκες που διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της νόσου.

Μια μεγάλη τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή που χρηματοδοτήθηκε από το NCI, που ονομάζεται δοκιμή πρόληψης καρκίνου του μαστού, διαπίστωσε ότι η ταμοξιφαίνη, η οποία ελήφθη για 5 χρόνια, μείωσε τον κίνδυνο εμφάνισης επεμβατικού καρκίνου του μαστού κατά περίπου 50% σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες που είχαν αυξημένο κίνδυνο (12). Η μακροχρόνια παρακολούθηση μιας άλλης τυχαιοποιημένης μελέτης, η Διεθνής Μελέτη Παρέμβασης για τον Καρκίνο του Μαστού, διαπίστωσε ότι 5 χρόνια θεραπείας με ταμοξιφαίνη μειώνουν τη συχνότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού για τουλάχιστον 20 χρόνια (13). Μια επακόλουθη μεγάλη τυχαιοποιημένη δοκιμή, η Μελέτη Tamoxifen και Raloxifene, η οποία επίσης χρηματοδοτήθηκε από το NCI, διαπίστωσε ότι 5 χρόνια ραλοξιφαίνης (SERM) μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού σε αυτές τις γυναίκες κατά περίπου 38% (14).

Ως αποτέλεσμα αυτών των δοκιμών, τόσο η ταμοξιφαίνη όσο και η ραλοξιφαίνη έχουν εγκριθεί από το FDA για τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου του μαστού σε γυναίκες με υψηλό κίνδυνο της νόσου. Το Tamoxifen έχει εγκριθεί για αυτήν τη χρήση ανεξάρτητα από την κατάσταση της εμμηνόπαυσης. Η ραλοξιφαίνη έχει εγκριθεί για χρήση μόνο σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Δύο αναστολείς αρωματάσης - εξεμεστάνη και αναστραζόλη - έχουν επίσης βρεθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με αυξημένο κίνδυνο για τη νόσο. Μετά από 3 χρόνια παρακολούθησης σε μια τυχαιοποιημένη δοκιμή, οι γυναίκες που έλαβαν εξεμεστάνη είχαν 65% λιγότερες πιθανότητες από εκείνες που έλαβαν εικονικό φάρμακο για να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού (15). Μετά από 7 χρόνια παρακολούθησης σε μια άλλη τυχαιοποιημένη δοκιμή, οι γυναίκες που έλαβαν αναστροζόλη είχαν 50% λιγότερες πιθανότητες από εκείνες που έλαβαν εικονικό φάρμακο να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού (16). Τόσο η εξεμεστάνη όσο και η αναστροζόλη έχουν εγκριθεί από το FDA για τη θεραπεία γυναικών με καρκίνο του μαστού με θετικό ER. Παρόλο που και τα δύο χρησιμοποιούνται επίσης για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού, κανένα από αυτά δεν έχει εγκριθεί ειδικά για αυτήν την ένδειξη.

Ποιες είναι οι παρενέργειες της ορμονικής θεραπείας;

Οι παρενέργειες της ορμονικής θεραπείας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από το συγκεκριμένο φάρμακο ή τον τύπο της θεραπείας (5). Τα οφέλη και οι βλάβες της ορμονικής θεραπείας πρέπει να σταθμίζονται προσεκτικά για κάθε γυναίκα. Μια κοινή στρατηγική αλλαγής που χρησιμοποιείται για ανοσοενισχυτική θεραπεία, στην οποία οι ασθενείς λαμβάνουν ταμοξιφαίνη για 2 ή 3 χρόνια, ακολουθούμενη από έναν αναστολέα αρωματάσης για 2 ή 3 χρόνια, μπορεί να αποδώσει την καλύτερη ισορροπία των οφελών και των βλαβών αυτών των δύο τύπων ορμονικής θεραπείας (17) .

Οι εξάψεις, οι νυχτερινές εφιδρώσεις και η κολπική ξηρότητα είναι συχνές παρενέργειες της ορμονικής θεραπείας. Η ορμονική θεραπεία διαταράσσει επίσης τον εμμηνορροϊκό κύκλο σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες.

Οι λιγότερο συχνές αλλά σοβαρές παρενέργειες των φαρμάκων ορμονικής θεραπείας παρατίθενται παρακάτω.

Ταμοξιφαίνη

• Κίνδυνος θρόμβων αίματος, ειδικά στους πνεύμονες και τα πόδια (12)

• Εγκεφαλικό επεισόδιο (17)

• Καταρράκτης (18)

• Καρκίνοι του ενδομητρίου και της μήτρας (17, 19)

• Απώλεια οστών σε προεμμηνοπαυσιακές γυναίκες

• Η διάθεση αλλάζει, η κατάθλιψη και η απώλεια λίμπιντο

• Στους άνδρες: πονοκέφαλοι, ναυτία, έμετος, δερματικό εξάνθημα, ανικανότητα και μειωμένο σεξουαλικό ενδιαφέρον

Ραλοξιφαίνη

• Κίνδυνος θρόμβων αίματος, ειδικά στους πνεύμονες και τα πόδια (12)

• Εγκεφαλικό επεισόδιο σε ορισμένες υποομάδες (17)

Καταστολή των ωοθηκών

• Απώλεια οστών

• Η διάθεση αλλάζει, η κατάθλιψη και η απώλεια λίμπιντο

Αναστολείς αρωματάσης

• Κίνδυνος καρδιακής προσβολής, στηθάγχης, καρδιακής ανεπάρκειας και υπερχοληστερολαιμίας (20)

• Απώλεια οστών

• Πόνος στις αρθρώσεις (21-24)

• Η διάθεση αλλάζει και η κατάθλιψη

Φουλβεστράντ

• Γαστρεντερικά συμπτώματα (25)

• Απώλεια δύναμης (24)

• Πόνος

Μπορούν άλλα φάρμακα να επηρεάσουν την ορμονική θεραπεία;

Ορισμένα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων αρκετών συνήθως συνταγογραφούμενων αντικαταθλιπτικών (αυτά στην κατηγορία που ονομάζονται εκλεκτικοί αναστολείς επαναπρόσληψης σεροτονίνης ή SSRI), αναστέλλουν ένα ένζυμο που ονομάζεται CYP2D6. Αυτό το ένζυμο διαδραματίζει κρίσιμο ρόλο στη χρήση της ταμοξιφαίνης από τον οργανισμό επειδή μεταβολίζει ή διασπά την ταμοξιφαίνη σε μόρια ή μεταβολίτες που είναι πολύ πιο δραστικά από την ίδια την ταμοξιφαίνη.

Η πιθανότητα οι SSRIs, αναστέλλοντας το CYP2D6, να επιβραδύνουν το μεταβολισμό της ταμοξιφαίνης και να μειώσουν την αποτελεσματικότητά του είναι μια ανησυχία δεδομένου ότι όσο το ένα τέταρτο των ασθενών με καρκίνο του μαστού αντιμετωπίζουν κλινική κατάθλιψη και μπορεί να αντιμετωπίζονται με SSRIs. Επιπλέον, ορισμένες φορές οι SSRI χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία εξάψεων που προκαλούνται από ορμονική θεραπεία.

Πολλοί ειδικοί προτείνουν ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν αντικαταθλιπτικά μαζί με ταμοξιφαίνη πρέπει να συζητήσουν τις επιλογές θεραπείας με τους γιατρούς τους. Για παράδειγμα, οι γιατροί μπορεί να συστήσουν τη μετάβαση από ένα SSRI που είναι ισχυρός αναστολέας του CYP2D6, όπως η υδροχλωρική παροξετίνη (Paxil®), σε έναν ασθενέστερο αναστολέα, όπως η σερτραλίνη (Zoloft®) ή που δεν έχει ανασταλτική δραστηριότητα, όπως η βενλαφαξίνη (Effexor®) ή η σιταλοπράμη (Celexa®). Ή μπορεί να προτείνουν ότι οι μετεμμηνοπαυσιακοί ασθενείς τους λαμβάνουν έναν αναστολέα αρωματάσης αντί της ταμοξιφαίνης.

Άλλα φάρμακα που αναστέλλουν το CYP2D6 περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

• Κουινιδίνη, η οποία χρησιμοποιείται για τη θεραπεία μη φυσιολογικών καρδιακών ρυθμών

• Διφαινυδραμίνη, που είναι αντιισταμινικό

• Η σιμετιδίνη, η οποία χρησιμοποιείται για τη μείωση του οξέος του στομάχου

Τα άτομα που έχουν συνταγογραφηθεί ταμοξιφαίνη πρέπει να συζητήσουν τη χρήση όλων των άλλων φαρμάκων με τους γιατρούς τους.

Επιλεγμένες αναφορές

1. Kohler BA, Sherman RL, Howlader N, et al. Ετήσια έκθεση προς το έθνος για την κατάσταση του καρκίνου, 1975-2011, η οποία περιλαμβάνει τη συχνότητα εμφάνισης υποτύπων καρκίνου του μαστού ανά φυλή / εθνικότητα, φτώχεια και πολιτεία. Εφημερίδα του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου 2015; 107 (6): djv048. doi: 10.1093 / jnci / djv048 Έξοδος από την αποποίηση ευθυνών.
2. Συνεργατική ομάδα δοκιμαστών πρώιμου καρκίνου του μαστού (EBCTCG). Συνάφεια των υποδοχέων ορμόνης καρκίνου του μαστού και άλλων παραγόντων με την αποτελεσματικότητα της επικουρικής ταμοξιφαίνης: μετα-ανάλυση σε επίπεδο ασθενούς τυχαιοποιημένων δοκιμών. Lancet 2011; 378 (9793) 771-784. [Περίληψη PubMed]
3. Untch M, Thomssen C. Κλινικές αποφάσεις πρακτικής στην ενδοκρινική θεραπεία. Έρευνα για τον καρκίνο 2010 28 Συμπλήρωμα 1: 4–13. [Περίληψη PubMed]
4. Regan MM, Neven P, Giobbie-Hurder Α, et αϊ. Αξιολόγηση της λετροζόλης και της ταμοξιφαίνης μόνο και σε σειρά για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με θετικό στον υποδοχέα στεροειδών ορμονών καρκίνο του μαστού: η τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή BIG 1–98 σε διάμεση παρακολούθηση 8,1 ετών. Lancet Oncology 2011; 12 (12): 1101-1108. [Περίληψη PubMed]
5. Burstein HJ, Griggs JJ. Επικουρική ορμονική θεραπεία για καρκίνο του μαστού πρώιμου σταδίου. Χειρουργικές Ογκολογικές Κλινικές της Βόρειας Αμερικής 2010; 19 (3): 639–647. [Περίληψη PubMed]
6. Συνεργατική Ομάδα του Trialists του Early Breast Cancer (EBCTCG), Dowsett M, Forbes JF, et αϊ. Αναστολείς της αρωματάσης έναντι της ταμοξιφαίνης στον πρώιμο καρκίνο του μαστού: μετα-ανάλυση σε επίπεδο ασθενούς των τυχαιοποιημένων δοκιμών. Lancet 2015; 386 (10001): 1341-1352. [Περίληψη PubMed]
7. Howell A, Pippen J, Elledge RM, et αϊ. Fulvestrant έναντι anastrozole για τη θεραπεία του προχωρημένου καρκινώματος του μαστού: μια προοπτικά προγραμματισμένη συνδυασμένη ανάλυση επιβίωσης δύο πολυκεντρικών δοκιμών. Καρκίνος 2005; 104 (2): 236–239. [Περίληψη PubMed]
8. Cuzick J, Sestak I, Baum M, et al. Επίδραση της αναστροζόλης και της ταμοξιφαίνης ως ανοσοενισχυτική θεραπεία για καρκίνο του μαστού πρώιμου σταδίου: 10ετής ανάλυση της δοκιμής ATAC. Lancet Ογκολογία 2010; 11 (12): 1135–1141. [Περίληψη PubMed]
9. Mouridsen Η, Gershanovich Μ, Sun Y, et αϊ. Μελέτη φάσης III της λετροζόλης έναντι της ταμοξιφαίνης ως θεραπείας πρώτης γραμμής για προχωρημένο καρκίνο του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες: ανάλυση επιβίωσης και ενημέρωση της αποτελεσματικότητας από την International Letrozole Breast Cancer Group. Εφημερίδα της Κλινικής Ογκολογίας 2003; 21 (11): 2101-2109. [Περίληψη PubMed]
10. Mauri D, Pavlidis N, Polyzos NP, Ioannidis JP. Επιβίωση με αναστολείς και αδρανοποιητές αρωματάσης σε σχέση με την τυπική ορμονική θεραπεία σε προχωρημένο καρκίνο του μαστού: μετα-ανάλυση. Εφημερίδα του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου 2006; 98 (18): 1285–1291. [Περίληψη PubMed]
11. Chia YH, Ellis MJ, Ma CX. Nejujuvant ενδοκρινική θεραπεία στον πρωτογενή καρκίνο του μαστού: ενδείξεις και χρήση ως ερευνητικό εργαλείο. British Journal of Cancer 2010; 103 (6): 759-764. [Περίληψη PubMed]
12. Vogel VG, Costantino JP, Wickerham DL, κ.ά. Επιδράσεις της ταμοξιφαίνης έναντι της ραλοξιφαίνης στον κίνδυνο εμφάνισης επεμβατικού καρκίνου του μαστού και άλλων αποτελεσμάτων της νόσου: η μελέτη NSABP της μελέτης Tamoxifen και Raloxifene (STAR) P-2. JAMA 2006; 295 (23): 2727–2741. [Περίληψη PubMed]
13. Cuzick J, Sestak I, Cawthorn S, et αϊ. Tamoxifen για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού: εκτεταμένη μακροχρόνια παρακολούθηση της δοκιμής πρόληψης του καρκίνου του μαστού IBIS-I. Lancet Ογκολογία 2015; 16 (1): 67-75. [Περίληψη PubMed]
14. Vogel VG, Costantino JP, Wickerham DL, κ.ά. Ενημέρωση της μελέτης του National Surgical Adjuvant Breast and Bowel Project of Tamoxifen and Raloxifene (STAR) P-2: Πρόληψη καρκίνου του μαστού. Έρευνα πρόληψης καρκίνου 2010 3 (6): 696-706. [Περίληψη PubMed]
15. Goss PE, Ingle JN, Alés-Martinez JE, et al. Exemestane για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες. New England Journal of Medicine 2011; 364 (25): 2381–2391. [Περίληψη PubMed]
16. Cuzick J, Sestak I, Forbes JF, et αϊ. Anastrozole για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού σε υψηλού κινδύνου μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες (IBIS-II): μια διεθνής, διπλή-τυφλή, τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη με εικονικό φάρμακο δοκιμή. Lancet 2014; 383 (9922): 1041-1048. [Περίληψη PubMed]
17. Οι Fisher B, Costantino JP, Wickerham DL, et αϊ. Tamoxifen για την πρόληψη του καρκίνου του μαστού: έκθεση της μελέτης P-1 του National Surgical Adjuvant Breast and Bowel. Εφημερίδα του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου 1998; 90 (18): 1371–1388. [Περίληψη PubMed]
18. Gorin MB, Day R, Costantino JP, et αϊ. Μακροχρόνια χρήση κιτρικών ταμοξιφαινών και πιθανή οφθαλμική τοξικότητα. American Journal of Ophthalmology 1998; 125 (4): 493–501. [Περίληψη PubMed]
19. Tamoxifen για πρώιμο καρκίνο του μαστού: μια επισκόπηση των τυχαιοποιημένων δοκιμών. Συνεργατική ομάδα δοκιμαστών πρώιμου καρκίνου του μαστού. Lancet 1998; 351 (9114): 1451–1467. [Περίληψη PubMed]
20. Amir E, Seruga B, Niraula S, Carlsson L, Ocaña A. Τοξικότητα της ανοσοενισχυτικής ενδοκρινικής θεραπείας σε μετεμμηνοπαυσιακούς ασθενείς με καρκίνο του μαστού: συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση. Εφημερίδα του Εθνικού Ινστιτούτου Καρκίνου 2011 · 103 (17): 1299-1309. [Περίληψη PubMed]
21. Coates AS, Keshaviah A, Thürlimann B, et al. Πέντε χρόνια λετροζόλης σε σύγκριση με την ταμοξιφαίνη ως αρχική επικουρική θεραπεία για μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με πρώιμο καρκίνο του μαστού που ανταποκρίνεται στο ενδοκρινικό σύστημα: ενημέρωση της μελέτης BIG 1–98. Εφημερίδα της Κλινικής Ογκολογίας 2007; 25 (5): 486–492. [Περίληψη PubMed]
22. Ομάδα δοκιμαστών Arimidex, Tamoxifen, Alone or in Combination (ATAC). Επίδραση της αναστροζόλης και της ταμοξιφαίνης ως ανοσοενισχυτική θεραπεία για καρκίνο του μαστού πρώιμου σταδίου: 100μηνη ανάλυση της δοκιμής ATAC. Lancet Ογκολογία 2008; 9 (1): 45–53. [Περίληψη PubMed]
23. Coombes RC, Kilburn LS, Snowdon CF, et αϊ. Επιβίωση και ασφάλεια της εξεμεστάνης έναντι της ταμοξιφαίνης μετά από θεραπεία με ταμοξιφαίνη 2-3 ετών (Μελέτη Intergroup Exemestane): μια τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή. Lancet 2007; 369 (9561): 559–570. Erratum σε: Lancet 2007; 369 (9565): 906. [Περίληψη PubMed]
24. Boccardo F, Rubagotti Α, Guglielmini P, et αϊ. Μετάβαση σε αναστροζόλη έναντι συνεχούς θεραπείας με ταμοξιφαίνη του πρώιμου καρκίνου του μαστού. Ενημερωμένα αποτελέσματα της δοκιμής Tamoxifen Anastrozole (ITA) της Ιταλίας. Χρονικά της Ογκολογίας 2006; 17 (Συμπλήρωμα 7): vii10 – vii14. [Περίληψη PubMed]
25. Osborne CK, Pippen J, Jones SE, et αϊ. Διπλή τυφλή, τυχαιοποιημένη δοκιμή που συγκρίνει την αποτελεσματικότητα και την ανεκτικότητα του fulvestrant έναντι της αναστροζόλης σε μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με προχωρημένο καρκίνο του μαστού που εξελίσσεται σε προηγούμενη ενδοκρινική θεραπεία: αποτελέσματα μιας δοκιμής στη Βόρεια Αμερική. Εφημερίδα της Κλινικής Ογκολογίας 2002; 20 (16): 3386–3395. [Περίληψη PubMed]

Σχετικοί πόροι

Καρκίνος του μαστού - Έκδοση ασθενούς

Πρόληψη καρκίνου του μαστού (®)

Θεραπεία καρκίνου του μαστού (®)

Εγκεκριμένα φάρμακα για καρκίνο του μαστού